Γεώργιος Γκουρτζίεφ

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟ-ΜΟΥΣΙΚΟ

Ο Γεώργιος Γκουρτζίεφ (Γεώργιος Γεωργιάδης, Գեորգի Գյուրջիև, 13 Ιανουαρίου 1866 - 29 Οκτωβρίου 1949) ήταν Αρμένιος μυστικιστής φιλόσοφος και πνευματικός δάσκαλος, ελληνικής καταγωγής.

Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη της Αρμενίας, της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας, από πατέρα Πόντιο (Ιωάννη Γεωργιάδη) και μητέρα Αρμένια (Ευδοκία Ελευθεριάδου). Το ακριβές έτος της γέννησής του κυμαίνεται μεταξύ του 1866 και του 1877, δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα. Μεγάλωσε στο Καρς του Καυκάσου, μέρος της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας, και στα νεανικά του χρόνια ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου στην Κεντρική Ασία, την Αίγυπτο, την Ρώμη, την Ελλάδα.

Επέστρεψε στη Ρωσία το 1912 κι οργάνωσε ομάδες στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη. Παντρεύτηκε την Τζούλια Οστρόφσκα κι είχε μαθητή του τον Πήτερ Ουσπένσκι. Το 1917, μαζί με ομάδα μαθητών του, μετακινήθηκε στην περιοχή του Καυκάσου, στην Κωνσταντινούπολη και το 1922 έφτασε στο Παρίσι όπου ίδρυσε ένα Ινστιτούτο για την αρμονική ανάπτυξη του Ανθρώπου. Το 1924 πήγε στις Η.Π.Α. και δίδαξε κι εκεί.

Απεβίωσε τον Οκτώβριο του 1949 και κηδεύτηκε στο Παρίσι.

Δίδαξε τον Ανθρωπισμό μέσα από την συνείδηση και την θέληση του καθενός. Μότο του «αν θες κάτι δικό σου για πάντα, δώρησέ το». Απευθυνόταν στους ανθρώπους ανεξαρτήτως θρησκείας ή φύλου, καταγωγής κτλ..

Η μουσική (όπως αυτή που ακολουθεί) Αρμένικη, Κούρδικη και Ασσυριακή, είναι τμήμα της φιλοσοφίας και της στάσης του στη ζωή.

Marianne Faithfull

Έφυγε η Μαριάν Φέιθφουλ

Χωρίς άλλα λόγια. Ρούμπυ Τιούσντεϊ

She would never say where she came from

Yesterday don't matter if it's gone

While the sun is bright
Or in the darkest night
No one knows
She comes and goes

Goodbye, Ruby Tuesday
Who could hang a name on you?
When you change with every new day
Still, I'm gonna miss you

Don't question why she needs to be so free
She'll tell you it's the only way to be

She just can't be chained
To a life where nothing's gained
And nothing's lost
At such a cost

Goodbye, Ruby Tuesday
Who could hang a name on you?
When you change with every new day
Still, I'm gonna miss you

There's no time to lose, I heard her say

Catch your dreams before they slip away

Dying all the time
Lose your dreams
And you will lose your mind
Ain't life unkind?

Goodbye, Ruby Tuesday
Who could hang a name on you?
When you change with every new day
Still, I'm gonna miss you

Goodbye, Ruby Tuesday
Who could hang a name on you?
When you change with every new day
Still, I'm gonna miss you

Μετάφραση από το google translator (δεν το άγγιξα και φυσικά θέλει πάμπολλες διορθώσεις

το παραθέτω όμως για μια διευκόλυνση σε όποιον το χρειαστεί)

Δεν θα έλεγε ποτέ από πού ήρθε Το χθες δεν έχει σημασία αν έφυγε Ενώ ο ήλιος είναι λαμπερός Ή στην πιο σκοτεινή νύχτα Κανείς δεν ξέρει Έρχεται και φεύγει Αντίο, Ruby Tuesday Ποιος θα μπορούσε να σου κρεμάσει ένα όνομα; Όταν αλλάζεις με κάθε νέα μέρα Παρόλα αυτά, θα μου λείψεις Μην αναρωτιέστε γιατί πρέπει να είναι τόσο ελεύθερη Θα σου πει ότι είναι ο μόνος τρόπος να είσαι Απλώς δεν μπορεί να αλυσοδεθεί Σε μια ζωή όπου τίποτα δεν κερδίζεται Και τίποτα δεν πάει χαμένο Με τέτοιο κόστος Αντίο, Ruby Tuesday Ποιος θα μπορούσε να σου κρεμάσει ένα όνομα; Όταν αλλάζεις με κάθε νέα μέρα Παρόλα αυτά, θα μου λείψεις Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, την άκουσα να λέει Πρόλαβε τα όνειρά σου πριν ξεφύγουν Πεθαίνοντας συνέχεια Χάστε τα όνειρά σας Και θα χάσεις το μυαλό σου Δεν είναι η ζωή αγενής; Αντίο, Ruby Tuesday Ποιος θα μπορούσε να σου κρεμάσει ένα όνομα; Όταν αλλάζεις με κάθε νέα μέρα Παρόλα αυτά, θα μου λείψεις Αντίο, Ruby Tuesday Ποιος θα μπορούσε να σου κρεμάσει ένα όνομα; Όταν αλλάζεις με κάθε νέα μέρα Παρόλα αυτά, θα μου λείψεις

Θρίαμβοι κι επιφυλάξεις

Ακούω θριαμβευτικές κραυγές για τις μεγάλες συγκεντρώσεις, κι ακούω παράπονα γιατί ο λαός μιλάει αλλά δεν υπάρχει αντιπολίτευση για να δώσει στην φωνή του σχήμα.

Αλήθεια;

Ξεχνάμε λοιπόν τόσο εύκολα ότι αντιπολίτευση δεν υπάρχει γιατί έτσι αποφάσισε ο λαός;

Ο λαός το 2023, γνωρίζοντας το έγκλημα που έγινε στα Τέμπη σε όλες σχεδόν τις διαστάσεις του, γνωρίζοντας την συμπεριφορά της κυβέρνησης κι από τις υποκλοπές, έχοντας δει εκδηλώσεις μνήμης και θυμού σε όλη την Ελλάδα, έδωσε 41% στην εταιρεία Μητσοτάκης ΑΕ και έφτυσε τον Τσίπρα που τα καταδίκαζε σε υψηλούς τόνους ρίχνοντάς τον από το 32,5 στο 17,8%. Κι έφτυσε κι όλη την υπόλοιπη αντιπολίτευση δίνοντάς της μικρά ποσοστά που ισοδυναμούσαν με απόρριψη.

Και μην μού πει κανείς ότι δεν υπήρχε άλλος καλύτερος. Ας ψήφιζαν τον όποιον άλλον -τον όχι καλύτερο- για να δείξουν πως το έγκλημα πρέπει να έχει και τιμωρία. Ας ψήφιζε όποιον ήθελε ο καθένας, αντί να ξαναμπεί στην στρούγκα ή να πάει για μπάνιο στην θάλασσα.

Και τώρα τι γίνεται;

Προχτές λοιπόν, ο άξιος λαός έδωσε πάλι μαθήματα δηλώνοντας θυμό και ενσυναίσθηση, όμως στις εκλογές τι πρόκειται να κάνει; Σε αυτό το ελάχιστο περιθώριο της μιας φοράς ανά τέσσερα χρόνια που μάς επιτρέπει το ολιγαρχικό πολίτευμα να εκφέρουμε γνώμη, τι θα κάνει ο λαός "ο μικρός ο μέγας"; Μήπως θα τιμωρήσει πάλι την αντιπολίτευση γιατί είναι "ανύπαρκτη" όταν ο ίδιος την έχει καταδικάσει σε ανυπαρξία; Μήπως θα την κατηγορήσει ότι δεν είναι αρκετά αποτελεσματική όταν εκείνος τής έχει κόψει τα πόδια;

Χαίρομαι που ο λαός κατέβηκε στους δρόμους. Νιώθω όμως ταυτόχρονα και ντροπή για αυτόν τον λαό που ξέρει μόνο να κλαίγεται. Ντροπή του που ανέχεται να τον δουλεύουν. Ντροπή που βλέπει ουσιώδεις μάρτυρες να παθαίνουν δυστυχήματα και δεν τού περνά από το μυαλό ότι ίσως και να μάς κυβερνά μια μαφία. Νιώθω ντροπή και κάτι να με σφίγγει, κάτι να μην με αφήνει να μετάσχω στην γενική χαρά και την συγκίνηση.

Συγνώμη, αλλά, σε κανέναν λαό δεν θα πω συγχαρητήρια αν δεν τον δω την κρίσιμη στιγμή, την μοναδική στην τετραετία που μπορεί να μιλήσει, να δείχνει ανάστημα. Ούτε θα χαρώ με τον ανέξοδο θυμό του. Θα μετέχω, θα ελπίζω αλλά δεν θα χαρώ με τα προεόρτια. Θα περιμένω να τον δω την κρίσιμη στιγμή κι ως τότε θα βλέπω τα πάντα με επιφύλαξη.

Ωνάσεια σχολεία και φτωχές περιοχές

Παραθέτω την ανάρτηση της φιλολόγου Αθηνάς Παπανικολάου, που μιλάει για το σχολείο της Ξηροκρήνης, που περιλαμβάνεται στον πίνακα των Ωνάσειων σχολείων (την πήρα έμμεσα από το ιστολόγιο του Ν.Σαραντάκου).

Στα μέρη μας θα λειτουργήσουν δύο Ωνάσεια σχολεία. Πρόκειται η κυβέρνηση να πάρει δύο σχολεία του δήμου Περάματος και να τα κάνει Ωνάσεια, δηλαδή όχι πια προσβάσιμα σε όλα τα παιδιά του Περάματος. Καλό είναι να διαβάσουμε την άποψη της φιλολόγου από την Ξηροκρήνη που δεν διαφέρει πολύ από τις περιφέρειες του Πειραιά. Ας τα κοιτάξει κι ο φίλος μας κύριος Γιάννης Λαγουδάκης, δήμαρχος Περάματος. Κι ας προσέχει προληπτικά κι ο φίλος μας ο Χρήστος Βρεττάκος γιατί αν αντιδράσει το Πέραμα μπορεί το ένα από τα δυο να έρθει Δραπετσώνα ή Κερατσίνι.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Γιατί χαίρεται ο κόσμος (και ο δήμαρχος) και χαμογελάει πατέρα; Περίπτωση Ξηροκρήνης.

Ξανά για τα Ωνάσεια σχολεία.

Η κατεδάφιση του δημοσίου σχολείου και δή της γειτονιάς ολοκληρώνεται με τα διαφημιζόμενα Ωνάσεια σχολεία

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα για να καταλάβετε το πλήγμα που δέχεται η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.

Ο δήμαρχος μας χαίρεται γιατί ένα από αυτά θα εγκαινιαστεί στην Ξηροκρήνη, ιδιοποιούμενο το κτήριο του δημοσίου σχολείου της περιοχής.

Τι είναι η Ξηροκρήνη για τους μη γνωρίζοντες;

Η πιο υποβαθμισμένη και φτωχή περιοχή του Δήμου Θεσσαλονίκης. Κατοικείται κυρίως από εργατικές οικογένειες και οικονομικούς μετανάστες. Τα παιδιά αυτών των χαμηλών οικονομικών στρωμάτων μαζί με αυτά που κατοικούν πέριξ του Σιδηροδρομικού Σταθμού είναι το μαθητικό δυναμικό της.

Παιδιά λοιπόν που έρχονται από αδύναμο υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον και μορφωτικό κεφάλαιο, με πολλές οικονομικές δυσκολίες και συχνά με ελλιπή γνώση της ελληνικής γλώσσας.

Τα Ωνάσεια θα λειτουργήσουν ως πρότυπα, πράγμα που σημαίνει πως οι μαθητές που θα εισαχθούν θα περάσουν από το κόσκινο δύσκολων εξετάσεων που προαπαιτούν φροντιστηριακά, ακριβοπληρωμένα μαθήματα. Οσοι έστειλαν τα καμάρια τους στα πρότυπα έχωσαν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους .

Οι γονείς των παιδιών της Ξηροκρήνης αδυνατούν φυσικά να ανταπεξέλθουν σε τέτοια έξοδα και γιατί άλλωστε να το κάνουν, όταν το δημόσιο σχολείο τους υποσχέθηκε τη γνώση που οι ίδιοι στερήθηκαν;

Και τι θα γίνει λοιπόν; Από το υπάρχον σχολείο ζήτημα είναι αν 4 ή 5 μαθητές θα περάσουν αυτές τις εξετάσεις. Οι υπόλοιποι; Θα αναγκαστούν, αν θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, να μετακινηθούν με δικά τους έξοδα σε άλλες περιοχές.

Και εδώ εντοπίζεται το παράλογο. Οι νέοι μαθητές του Ωνάσειου της περιοχής θα μετακινούνται από άλλες περιοχές δωρεάν προς το σχολείο, ως δώρο της πολιτείας προς τους άριστους, (έτσι προβλέπει ο νόμος των προτύπων) ενώ οι φτωχοί θα εξοριστούν από τη γειτονιά τους.Σκεφθείτε αυτά τα παιδιά πώς θα αισθάνονται όταν θα βλέπουν το σχολείο της γειτονιάς τους να παραδίδεται σε άλλους…

Η ισότητα ευκαιριών πάει περίπατο.

Η εκτόπιση των παιδιών μπορεί να οδηγήσει και στην μετεγκατάσταση των οικογενειών τους σε άλλες, ακόμα πιο υποβαθμισμένες περιοχές. Έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο αυτό σε ανάλογες γειτονιές στις ευρωπαϊκές χώρες. Γκετοποίηση λέγεται αυτό με απλά λόγια.

Αντί λοιπόν να φροντίσει το κράτος να ενισχύσει με ποικίλα μέτρα τη διδασκαλία και τις δράσεις σε αυτά τα σχολεία, τα παραδίδει διά της πλαγίας οδού στην ιδιωτική εκπαίδευση με τον φερετζέ του προτύπου. Δεν τους ενδιαφέρουν αυτά τα παιδιά. Ας γίνουν ψυκτικοί είχε πει πριν λίγα χρόνια ο πρωθυπουργός σε περιοχή της Αθήνας.

Το τυράκι τώρα για τους εκπαιδευτικούς θα είναι ο διορισμός και ο μισθός. Οι παλιοί θα χάσουν τις οργανικές τους θέσεις. Έτσι δημιουργούνται και δάσκαλοι δύο ταχυτήτων με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ

Η προεδρία της Δημοκρατίας όπως και η προεδρία της Βουλής είναι αποκλειστικά θέματα της κυβέρνησης και η αντιπολίτευση δεν έχει κανένα λόγο να τα σηκώνει ως σπουδαία. Τα θέματα της ακρίβειας, της δημοκρατίας, της διαφάνειας, της αξιοκρατίας, της ασφάλειας ενδιαφέρουν τον πολίτη και σε αυτά πρέπει να επικεντρώνεται ο αντιπολιτευτικός λόγος.

Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος κατά την επίσκεψη Μητσοτάκη στο νοσοκομείο. Οι εργαζόμενοι φώναξαν για τα προβλήματά τους κι εκείνος απάντησε ότι κάθε τέσσερα χρόνια αποφασίζει ο λαός υπενθυμίζοντας το 41%,

Οι αγρότες κάνουν την επετειακή τους έφοδο με τρακτέρ στους δρόμους για να αποσπάσουν ό,τι μπορούν από την κυβέρνηση τώρα που δεν έχουν δουλειά στο χωράφι. Η άκριτη στήριξή τους θα αποφέρει πλήγμα αξιοπιστίας στην αντιπολίτευση όσο για τους αγρότες ξέρουμε τι θα γίνει στο τέλος. Θα πάρουν ένα κάποιο αντίδωρο και θα φιλήσουν το χέρι του γενναιόδωρου μονάρχη.

Η απόσταση από τις εκλογές είναι ακόμη μεγάλη και η φθορά της κυβέρνησης θα μεγαλώνει αν δεν αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα θέματα της καθημερινότητας. Την φθορά αυτή θα εισπράξει η αντιπολίτευση αν έχει να προτείνει λύσεις. Αρκεί να μην έχει παρασυρθεί σε έναν λόγο που να την καθιστά αναξιόπιστη και λαϊκίστικη επομένως ανίκανη να επικεντρωθεί στα σημαντικά.

Χάθηκε ένας διάσημος Δραπετσωνίτης

Την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 66 ετών άφησε ο Βασίλης Αλεξούδης, πρώην προπονητής τερματοφυλάκων του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού.

Ο Βασίλης Αλεξούδης γεννήθηκε στην Δραπετσώνα στις 30 Νοεμβρίου του 1958

Ένας σοβαρός τραυματισμός στον ώμο, όμως, τον ανάγκασε να συνεχίσει την πορεία του στον Αίαντα Σαλαμίνας, όπου αγωνίστηκε για μια δεκαετία. Κατόπιν φόρεσε τη φανέλα του Περαμαϊκού και αποσύρθηκε από τη δράση το 1992.

Κερατσίνι, Δραπετσώνα, Πέραμα, εκτός του χάρτη του λεκανοπεδίου!

 

Είναι γνωστό ότι η περιοχή της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου, όπως και του Περάματος και της Σαλαμίνας έχουν εξαιρεθεί από το Μετρό του λεκανοπεδίου.

Η κρίσιμη στιγμή ήταν πριν από δεκαετίες όταν έγινε ο σχεδιασμός των σημερινών γραμμών.

Επόμενη κρίσιμη στιγμή θα είναι το 2028 όταν θα χαραχτούν νέες γραμμές με ορίζοντα το 2040.

Προς το παρόν όμως έχουμε την εξής κατάσταση:

Δείχνω πιο πάνω τον χάρτη που γνωρίζετε όλοι και που βρίσκεται σε όλους τους σταθμούς μετρό, τραμ, λεωφορείων, τρόλεϋ κτλ.

Πάνω πάνω είναι η Κηφισιά, κάτω είναι η Βούλα, δεξιά βρίσκεται η Παλλήνη κι αριστερά είναι ο Κορυδαλλός. Αυτά!

Κερατσίνι, Δραπετσώνα και Πέραμα είναι εξαφανισμένες περιοχές. Εκτός λεκανοπεδίου ή απλά εκτός σχεδιασμών;

Ντροπή της μεταπολίτευσης αυτός ο σχεδιασμός.

Κατά καιρούς μιλούν για ένα τυράκι, μια γραμμή τραμ που την λένε "ελαφρύ μετρό" όπως λέμε "ολίγον έγκυος". Τελικά, ούτε κι αυτό έγινε. Πρόκειται για ένα αληθινό αίσχος!

Η ανθρωπότητα σε σταυροδρόμι.

 Η ανθρωπότητα σε σταυροδρόμι.

------------

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ξέρουμε όλοι ότι στον κόσμο έχει επικρατήσει, από το 1990 και μετά, η φιλελεύθερη ιδεολογία. Με εξαίρεση κάποια οπισθοδρομικά κι αδύναμα κράτη με θρησκευτικό πολίτευμα (κυρίως στην Μέση Ανατολή) ή κάποιες γραφικές περιπτώσεις όπως η Βόρεια Κορέα, όλες οι άλλες χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Κίνας έχουν προσχωρήσει στην φιλελεύθερη ιδέα της ελευθερίας του ατόμου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (μέσα στα οποία περικλείονται η προστασία της ιδιοκτησίας, η εθνική ανεξαρτησία, τα δικαιώματα των μειονοτήτων κτλ). Ακόμα κι οι συγκαλυμμένες δικτατορίες (Πούτιν, Ερντογάν, πολλές αφρικανικές χώρες κ.α.) πορεύονται με εκλογές και σεβασμό -τυπικά- αυτών των δικαιωμάτων.

Ωστόσο η περιβόητη "ελευθερία" πολλές φορές εκδηλώνεται ως φάρσα. Είσαι ελεύθερος να ζήσεις όπου θέλεις όμως μπορεί να μην έχεις να πληρώσεις ούτε το νοίκι για ένα υπόγειο. Είσαι ελεύθερος να πας όπου θέλεις όμως δεν έχεις πού να πας γιατί δεν έχεις αυτοκίνητο ή έστω τα εισιτήρια, είσαι ελεύθερος να επιλέξεις την σχολή που θέλεις αλλά δεν έχεις να πληρώσεις τα έξοδα φοίτησης. Όλοι είναι "ελεύθεροι", αλλά, κάποιοι είναι ελεύθεροι μόνο για να πεθάνουν της πείνας.

Βεβαίως ο καπιταλισμός, το μοναδικό πετυχημένο μοντέλο ανάπτυξης μετά την αποτυχία του υπαρκτού σοσιαλισμού, μετασχηματίστηκε επιτυχώς υπό την επίδραση και την πίεση του σοσιαλιστικού ανθρωπισμού κι εξασφάλισε ένα επίπεδο ζωής για τους ανθρώπους που πολύ απέχει από τις αρχικές του προθέσεις. Προσφέρει πλέον υγεία, πρόνοια, παιδεία και ψυχαγωγία στους ανθρώπους που τον υπηρετούν ή τον υφίστανται. Ωστόσο πλησιάζει κι αυτός στο τέλος του καθώς ο ίδιος δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να ξεπεραστεί, έφτιαξε την τεχνολογία που τον ξεπερνά.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΒΕΒΑΙΟ

Η τεχνολογία της ενέργειας (από μηχανές εσωτερικής καύσης έως την πυρηνική ενέργεια) που έφερε τον καπιταλισμό και τον έκανε κυρίαρχο στον κόσμο, μαζί με την ιδεολογία του τον φιλελευθερισμό, δέχονται μια σφοδρή επίθεση από την τεχνολογία της πληροφορίας. Η νέα τάση, που είναι η υπερσυγκέντρωση της δύναμης στα χέρια ελάχιστων ανθρώπων, οδηγεί προς μια κατεύθυνση που ακόμα είναι άγνωστη.

* Η τεχνητή νοημοσύνη και οι κβαντικοί υπολογιστές πολλαπλασιάζουν την δύναμη της πληροφορίας με ασύλληπτες ταχύτητες κι αλλάζουν το μέλλον των σχέσεων εξουσίας.

* Η βιοτεχνολογία με την γονιδιακή μηχανική αλλάζουν τον ίδιο τον άνθρωπο και θα έχουν καταλυτική επίδραση στο πλήθος των ανθρώπων και στο είδος των ανθρώπων του μέλλοντος.

-------------

Πού πάμε, λοιπόν, κανείς δεν γνωρίζει πια.

Κι άλλες φορές άλλαξε ο κόσμος αλλά πάντα υπήρχαν υποψίες για το πού πάει. Αυτή την φορά ξέρουμε ότι θα αλλάξουν όλα αλλά για πρώτη φορά κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί. Γιατί το πεδίο των πιθανών κόσμων, των δυνατοτήτων που ανοίγονται μπροστά μας, από την καταστροφή της ανθρωπότητας ως το μεγάλο πλανητικό άλμα, είναι άπιαστο ακόμα κι από την φαντασία μας.

Δεν ξέρω αν το βρίσκετε συναρπαστικό ή τρομακτικό, αλλά, η ανθρωπότητα μοιάζει για πρώτη της φορά να έχει στο ένα χέρι της τον Κεραυνό του Δία και στο άλλο τα Σταφύλια του Διονύσου και να τρέχει μεθυσμένη προς την καταστροφή ή την αναγέννηση.

Παράλληλα σύμπαντα ανακάλυψε η Google

Επιστημονικό ανακοινωθέν της Google προκαλεί αναστάτωση:

«Πραγματοποιήσαμε κβαντικούς υπολογισμούς με μια απίστευτη ταχύτητα επεξεργασίας δεδομένων που δείχνει ότι υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα»!

Πρώτη φορά υποστηρίχθηκε κάτι τέτοιο σε επιστημονικό δελτίο τύπου!

Η Google μέσα στον Δεκέμβριο που μάς πέρασε ανακοίνωσε αλλά και παρουσίασε το καινούργιο της κβαντικό τσιπάκι, το Willow, που έχει εξαιρετική απόδοση στην αναγνώριση σφαλμάτων, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη μεγάλων κβαντικών υπολογιστών.

Το φοβερό είναι ότι προέκυψε και μια από τις πιο εντυπωσιακές ανακαλύψεις. Με το τσιπ Willow η google μπόρεσε να κάνει έναν συγκεκριμένο υπολογισμό σε λιγότερο από 5 λεπτά αντί για 10^25 (δέκα εις την 25) χρόνια που χρειάζονται οι γρηγορότεροι σύγχρονοι υπολογιστές. 10^25 σημαίνει 10.000.000.000.000.000.000.000.000 χρόνια κι αντί γι αυτό χρειάστηκαν μόνο 5 min!

Επιπλέον, η Google έκανε μια ακόμη πιο περίεργη ανακοίνωση, ότι η απόδοση της Willow μπορεί να σηματοδοτεί ότι υπάρχουν πολλαπλά σύμπαντα κι ότι η κβαντική υπολογιστική δύναμη μπορεί να εξαρτάται από την υπολογιστική δύναμη ακριβώς από αυτά τα άλλα παράλληλα σύμπαντα!

Είναι η πρώτη απόδειξη (ένδειξη) της ύπαρξης παράλληλων κόσμων, που η θεωρία των χορδών, η μόνη θεωρία που έχει καταφέρει να ενοποιήσει την κβαντομηχανική με την σχετικότητα  θεωρεί περίπου ως βέβαιη. Κόσμος ένδεκα διαστάσεων και παράλληλα σύμπαντα παντού, αυτός είναι ο κόσμος της σύγχρονης φυσικής που την επιβεβαιώνει κι η πρόσφατη ανακάλυψη. 

Κι ένα σχόλιο: Σε έναν τέτοιο κόσμο δεν χωράνε πια οι Τσώρτσιλ, Ντε Γκωλ και Στάλιν. Ετοιμαστείτε για νέους και περισσότερους Έλον Μασκ και Ζούγκερμπεργκ. 

ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΣΛΑΒΟΙ ΚΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ

Βλέπω σε διάφορα σάιτ τον Ζάεφ ή άλλους πολίτες της γειτονικής Βόρειας Μακεδονίας να δηλώνουν ότι είναι Μακεδόνες που μιλούν την μακεδονική γλώσσα. Με ξενίζει κι εμένα, τον Έλληνα ποντιακής καταγωγής, που ένας Σλάβος (πιθανότατα βουλγαρικής καταγωγής) λέει τον εαυτό του Μακεδόνα και ισχυρίζεται ότι μιλά την μακεδονική γλώσσα, έστω κι αν μια βαθύτερη συζήτηση μαζί του θα αποκάλυπτε ότι δεν διεκδικεί να έχει σχέση με την αρχαία ελληνική Μακεδονία του Φιλίππου και του Αλέξανδρου και ότι η μακεδονική του γλώσσα είναι μια σλαβική διάλεκτος.

Μια απλή, και πολύ λανθασμένη βεβαίως, εξήγηση για το γεγονός είναι ότι αυτά τα επέτρεψε ο Τσίπρας με την συμφωνία των Πρεσπών. Ουδέν ψευδέστερο. Ας δούμε τι έχει συμβεί και γιατί η συμφωνία των Πρεσπών δεν μπορούσε να απαγορεύσει κάτι που η άλλη πλευρά είχε κερδίσει με ΠΛΗΡΗ αποδοχή της Ελλάδας σαράντα χρόνια πριν την υπογραφή της.

Από το 1979 σε διεθνή διάσκεψη του ΟΗΕ στην Θεσσαλονίκη, με πρωθυπουργό τον Καραμανλή τον μεγάλο και με Πρόεδρο της αρμόδιας επιτροπής τον Μπαμπινιώτη τον γνωστό, διορισμένον από την κυβέρνηση να την εκπροσωπεί, η γλώσσα της περιοχής της Γιουγκοσλαβίας με το όνομα Μακεδονία, αναγνωρίστηκε ως η " μακεδονική διάλεκτος" της ευρύτερης σλαβικής οικογένειας γλωσσών. Μάλιστα η δημοκρατία αυτή (της Γιουγκοσλαβίας) κατοχύρωσε το σήμα MKD. με λατινικούς χαρακτήρες για διεθνή χρήση. Όποιος δεν κατάλαβε τί σημαίνει αυτό, ας ξαναγυρίσει σχολείο να μάθει γράμματα.

Επαναλαμβάνω λοιπόν: Στην Θεσσαλονίκη το 1979 Καραμανλής και Μπαμπινιώτης υπέγραψαν σε επίσημο κείμενο απόφασης του ΟΗΕ, υπό την προεδρία τους μάλιστα, ότι: Η Γιουγκοσλαβική Μακεδονία, των Γιουγκοσλάβων Μακεδόνων (όπως λέμε Κροατών, Σέρβων κτλ) που είχε την μακεδονική διάλεκτο για γλώσσα της θα είχε ως διεθνές σήμα της το MKD, όπως η Ελλάδα θα είχε το GR, η Αλβανία το AL, η Πολωνία το PL κ.ο.κ.. Χρειαζόταν κάτι πιο επίσημο από αυτό για να ξεκινά το 2018 η Βόρεια Μακεδονία την διαπραγμάτευση με την Ελλάδα με ένα ΑΠΟΛΥΤΟ δεδομένο μη ανατρέψιμο; Όχι βέβαια!

Από τότε λοιπόν, από το 1979, η Ελλάδα επισήμως και δια του ΟΗΕ υπό τον Εθνάρχη Καραμανλή, αποδέχτηκε την μακεδονική διάλεκτο των Μακεδόνων της Νοτιοσλαβίας. Ας κωπάσουν λοιπόν οι ανοησίες που λέγονται. Χρησιμοποιήθηκαν για να πέσει ο Τσίπρας, ... έπεσε, τώρα ας έρθουμε στα συγκαλά μας. Από το 1979 εδώ και 50 περίπου χρόνια, έληξε το θέμα αυτό. Κι όσοι φωνάζουν, το κάνουν πολύ αργά και χωρίς καμιά ελπίδα να εισακουστούν. Απόδειξη ολοφάνερη είναι και η αλλαγή στάσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη απέναντι στην γειτονική χώρα. Που δυστυχώς, θα έχει κατοίκους Μακεδόνες Σλάβους και Μακεδόνες Αλβανούς και θα μιλά μια μακεδονική (σλαβική) γλώσσα όπως έχει συμφωνήσει ο εθνικός μας γλωσσολόγος κύριος Μπαμπινιώτης κι έχει υπογράψει ο εθνικός μας ηγέτης κύριος Καραμανλής.

Οι εξωγήινοι κι εμείς

Για την περίπτωση που κάποιος αναρωτιέται αν υπάρχει ή όχι εξωγήινη ζωή κι ακόμη αν θα συναντηθούμε ποτέ με έναν εξωγήινο πολιτισμό, ας καταθέσουμε μερικές σκέψεις.

* Η περίπτωση να μην υπάρχει ζωή εκτός Γης είναι πρακτικά μηδέν δεδομένου ότι υπάρχουν τρισεκατομμύρια άστρα και ακόμη περισσότεροι πλανήτες, με δισεκατομμύρια εξ αυτών να μοιάζουν με την Γη σε μέγεθος κι απόσταση από τον Ήλιο τους.

* Το θέμα είναι αν υπάρχει και σε ποιο βαθμό αναπτυγμένη νοημοσύνη. Κι αυτή η περίπτωση, να μην υπάρχει νοημοσύνη, είναι πρακτικά μηδέν, με δεδομένη την εξέλιξη που γνωρίζουμε πως υπήρξε στην Γη. Είναι απίθανο να μην έχει αναπτυχθεί νοημοσύνη σε αμέτρητα σημεία που έχουν ευνοϊκές συνθήκες στα 13,7 δισεκατομμύρια έτη ζωής του σύμπαντος.

* Στην πραγματικότητα το μόνο ερώτημα είναι αν θα συναντήσουμε κάποιον εξωγήινο πολιτισμό, λιγότερο ή περισσότερο αναπτυγμένο από εμάς. Λιγότερο αναπτυγμένο σημαίνει ότι θα τον βρούμε εμείς, περισσότερο αναπτυγμένο σημαίνει ότι θα μάς βρει εκείνος, ή μάλλον, θα μάς έχει ήδη βρει χωρίς να το γνωρίζουμε.

[Δεν μιλάω για τα UFO. Για να μάς δουν δεν χρειάζονται ντροουνς, ας μην κοροϊδευόμαστε.]

Σκεφτείτε ότι οι Ισπανοί κατέκτησαν έναν λιγότερο ανεπτυγμένο πολιτισμό που συνάντησαν στην κεντρική και νότια Αμερική μέσα σε λίγους μόνο μήνες. Κι η καθυστέρηση των Αμερικανών ιθαγενών σε σχέση με τους Ισπανούς ήταν μόνο 3-4 αιώνες. Πόσο μάλλον να είναι η διαφορά μεταξύ δύο πολιτισμών χιλιάδες χρόνια ή και εκατομμύρια ακόμα. Στην ουσία, για να βρούμε πολιτισμό συγκρίσιμο με τον δικό μας (λίγο πάνω η λίγο κάτω από εμάς) είναι σαν να είμαστε ένας κόκκος άμμου σε μια τεράστια παραλία και να ψάχνουμε έναν άλλον κόκκο άμμου που να μοιάζει με τον δικό μας.

Αν υπάρχει πολιτισμός που μπορεί να κάνει διαστρικά ταξίδια, αυτός θα πρέπει να είναι πάρα πολύ μπροστά από εμάς. Κι είναι απίθανο να μην μάς έχει ήδη αντιληφθεί. Μέχρι και σήματα στείλαμε εκτός ηλιακού συστήματος.

Εδώ ας μού επιτραπεί ένα αστείο. Όταν είσαι σε ένα δέντρο και κάτω μπορεί να υπάρχουν ύαινες και λιοντάρια, δεν πηδάς στο έδαφος χαρούμενος φωνάζοντας «γιουχου, εδώ είμαι, πιάστε με!»

Τέλος πάντων, για όσους φοβούνται την εισβολή από κάποια εξωγήινη δύναμη, θέλω να τους καθησυχάσω. Μια δύναμη με ανώτερο πολιτισμό, θα έχει προ πολλού ξεπεράσει τα συμπλέγματα και την ανοησία του ανθρώπινου είδους που φτιάχνει πολέμους και προκαλεί ανισότητα και δυσκολίες. Αν μάς εμφανιστεί ποτέ μια αδιανόητα πανίσχυρη εξωγήινη δύναμη, ας είμαστε βέβαιοι ότι θα είναι φιλειρηνική και θα επέμβει μόνο αν το κρίνει αναγκαίο για την επιβίωσή μας. Φυσικά αυτό θα συμβεί αν κρίνει ότι αξίζει να επιβιώσει το είδος μας, πράγμα καθόλου σίγουρο.

Δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος

Πριν πω κουβέντες με "βάρος" ας ελαφρύνω πρώτα το θέμα μιλώντας για την βαρύτητα που η επιστήμη την θέλει τελευταία να είναι το αντίθετο της ύλης

Η βαρύτητα, η δύναμη που κυβερνά το σύμπαν, θεωρείται αρνητική ενέργεια με την έννοια ότι τα αποτελέσματά της τα αναιρεί μόνο η γνωστή μας ενέργεια (έστω θετική). Πράγματι, αυτό που προκαλεί η βαρύτητα (μια πτώση, μια κίνηση προς το ελκύον κτλ) πρέπει να καταβάλει κανείς ενέργεια για να το επαναφέρει στην πρότερη κατάσταση.

Δεδομένου τώρα ότι ενέργεια=ύλη (από το E=mc^2) φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ύλη και βαρύτητα είναι αντίθετες δυνάμεις (όπως π.χ. τα θετικά κι αρνητικά φορτία) και πρέπει να ισορροπούν στο Σύμπαν ώστε να διατηρείται η συμμετρία του. Όπως ισορροπούν οι πυρηνικές δυνάμεις και φτιάχνουν τα στοιχεία της ύλης, όπως ισορροπούν οι ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις και φτιάχνουν τις ενώσεις, την ύλη και την νόηση, έτσι ισορροπούν οι βαρυτικές δυνάμεις (ύλη και βαρύτητα) και φτιάχνουν τους γαλαξίες και το σύμπαν.

Μέσα σε όλη αυτή την συμπαντική αλλά και στοιχειώδη ισορροπία, ζούμε οι άνθρωποι την μια και μοναδική, μικρή (απειροελάχιστης διάρκειας) ζωή μας. Αξίζει να την εξευτελίζουμε;

Ας το σκεφτούμε:

Η ανθρώπινη ζωή χτίστηκε πάνω σε εγκλήματα οικουμενικών διαστάσεων. Η εξόντωση όλων των ανθρωποειδών αλλά και αυτοχθόνων (Αμερική, Αυστραλία κ.α.) ή υποδούλωση και βρώση δισεκατομμυρίων ζώων που τα λέμε οικόσιτα, η εξαφάνιση της άγριας πανίδας, η μετάλλαξη της χλωρίδας ώστε να μάς ταιριάζει, η αλλαγή της φύσης από το κάψιμο ή την υλοτόμηση των δασών κι από τις αναβαθμίδες στα λοφώδη μέρη μέχρι τα φράγματα σε λίμνες και ποτάμια ή τα λιμάνια στις θάλασσες κτλ., όλα αυτά συνιστούν μια ριζική αλλαγή στην εμφάνιση της Γης σε κλίμακα που ούτε οι δεινόσαυροι είχαν "πετύχει" σε ένα εκατομμύριο χρόνια.

Τώρα το ανθρώπινο είδος ετοιμάζεται να πετάξει στο διάστημα ενώ έχει ήδη προετοιμάσει και την διάδοχη κατάσταση που θα το αντικαταστήσει, την τεχνητή νοημοσύνη και τις μηχανές που θα την χρησιμοποιούν. Είμαστε μόνο μια στιγμή μέσα σε μια διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών, μια γωνιά σε ένα σύμπαν χιλιάκις-εκατομμυρίων (και βάλε) χιλιομέτρων, είμαστε μόνο μια σταγόνα σε έναν ωκεανό. Και ... μάς δόθηκε μια περιορισμένη ζωή για να την ζήσουμε εδώ, στον πλανήτη Γη, σε μια χώρα με πολύ ένδοξο παρελθόν και ομοίως πολύ μαύρο μέλλον.

Και ξανά το ερώτημα: Αξίζει να εξευτελίζουμε αυτή την ζωή θεωρώντας πως εμείς είμαστε το κέντρο του κόσμου; Αξίζει να λέμε πως εμείς ξέρουμε τον δημιουργό όλης αυτής της πανδαισίας και μάλιστα έχουμε κι ανοιχτή γραμμή μαζί του; Αξίζει να χάνουμε το παρόν στ' όνομα των ψευδαισθήσεων με τις οποίες το μυαλό μας προσπαθεί να κατανοήσει το άπειρο;

Ας είμαστε ρεαλιστές!

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ελληνικά ή θέλουμε τον Γάλλο μας;

Έχετε σκεφτεί ποτέ από πού προέρχεται η πολύ συνηθισμένη ελληνική λέξη "μπορώ";

Το Μέγα Λεξικόν Δημητράκου που εκτιμώ ιδιαίτερα δεν αναφέρει καμιά ετυμολόγηση. Ούτε και το Χρηστικό Λεξικό που επίσης εκτιμώ. Λένε μόνο πως είναι λέξη μεσαιωνική. Ο Μπαμπινιώτης αναφέρει ετυμολόγηση από τα γίντις (δηλαδή τα Εβραιογερμανικά) και από τα ρωσικά (μπορς), εξηγήσεις που δεν με καλύπτουν.

Για να μην το κάνουμε μυστήριο, θα παραθέσω την ετυμολόγηση που βρήκα στο βιβλίο του Ανρί Τονέ, ενός Γάλλου ελληνιστή που διδάσκει ελληνικά στην Γαλλία.

Λέει λοιπόν -και μού φαίνεται εύλογο- ότι η αρχική λέξη που κατέληξε στο "μπορώ" ήταν το "ευπορώ" κι άρχισε να χρησιμοποιείται από την ρωμαϊκή εποχή με την έννοια "περνώ εύκολα", "έχω ευκολίες, δυνατότητες". Σε πάπυρο του 3ου αι.μ.Χ διαβάζουμε: "ίνα ευπορείς του γράφειν. Επίσης τον 6ο αι. έχουμε: "έβλεπέ τινα μη ευπορούντα σπείραι".

Για την μετατροπή του "ευπ- ή εφπ-" στο "εμπ-" ο Τονέ λέει πως είτε ήταν μόνο φωνητικό φαινόμενο ή ενδέχεται να είναι από επίδραση του ουσιαστικού "έμπορος". Εν πάση περιπτώσει επικράτησε το "ημπορώ" και όπως το "ηξεύρω" έγινε "ξεύρω" έτσι και το "ημπορώ" έγινε "μπορώ" σε μια συνηθισμένη μετατροπή των ελληνικών λέξεων στον χρόνο.

Αναφέρω την ιστορία της λέξης γιατί μού φάνηκε παράδοξο που την ετυμολογία μιας τόσο συνηθισμένης καθημερινής λέξης δεν την βρήκα σε τρία μεγάλα ελληνικά λεξικά και την βρήκα στο σύγγραμμα ενός Γάλλου ελληνιστή. Στην βικιπαίδεια υπάρχει αυτή η εκδοχή του Τονέ με πηγή τον Τριανταφυλλίδη.

Από όλα τα παραπάνω κι ο τίτλος: μπορούμε ελληνικά ή θέλουμε κι εκεί τον Γάλλο μας;

Φάνης Αναβάλογλου

Είναι κάτι χρόνια που ο Φάνης δεν είναι πια τμήμα της ζωής μας.

Φάνης Αναβάλογλου. Ο πρώτος και μοναδικός φιλόσοφος εν ζωή που γνώρισα.
Όταν γιόρταζε δεν του έλεγα χρόνια πολλά γιατί κι οι δυο το βρίσκαμε πολύ της πλάκας να λες σε κάποιον χρόνια πολλά για μια γιορτή που δεν την επέλεξε εκείνος.
Τώρα που λείπει, ανεβάζω μια φωτογραφία του από ένα ταβερνείο στα Καμίνια (ή Ρέντη) από το μακρινό 2016.

Η ΤΙΝΑ και τα ΦΩΤΑ

Ζούμε σε μια δυστοπική χώρα. Τα ολιγοπώλια-καρτέλ των Τραπεζών, των Φαντς, της Ενέργειας και των Σούπερ Μάρκετ με την φορολόγηση-αφαίμαξη των πολιτών αποτελούν όλα μαζί ένα εκρηκτικό μείγμα που σπρώχνει την Ελλάδα στην φτώχεια και στην καταστροφή.

Δυστυχώς οι νέοι συνεχίζουν να φεύγουν, η αγοραστική δύναμη μειώνεται συνέχεια, οι εθνικοί κίνδυνοι αυξάνονται, η παιδεία πάει κατά διαόλου, η υγεία παραδίδεται στα κοράκια, η ανάπτυξη είναι προσχηματική, η παραγωγικότητα μειώνεται, το ισοζύγιο πληρωμών χειροτερεύει, ΟΛΟΙ οι δείκτες ευημερίας και προόδου είναι αρνητικοί. Τέτοιο πράγμα στην Ελλάδα δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ στα μεταπολεμικά χρόνια, ούτε καν σαν κακό όνειρο δεν μπορούσε να μάς περάσει από το μυαλό.

Δυστυχώς η κυβέρνηση προστατεύει, περιθάλπει και καθοδηγεί αυτή την κατάσταση με την αντιπολίτευση να μην έχει απάντηση. Έτσι φαίνεται να μην υπάρχει εναλλακτική λύση (ΤΙΝΑ= There Is No Altrernative) πράγμα που απογοητεύει τον λαό και αυτό εκφράζεται με αποχή ή παραίτηση ακόμα και από την μοναδική στιγμή που ο λαός μπορεί να εκφραστεί, μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια, στις εκλογές.

Για να μην κλείσω με την απογοήτευση, θα πω τι μπορεί αυτή την στιγμή να αποφέρει ένα μικρό έστω παράθυρο ελπίδας.

Πιστεύω ότι η αντιπολίτευση ΟΛΟΚΛΗΡΗ, αριστερή και δεξιά, από το ΚΚΕ και την Αριστερά ως το ΠαΣοΚ, και όλη την πατριωτική δεξιά, πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα πράγμα και να το επιβάλουν. Πρέπει να πιέσουν την κυβέρνηση να καταργήσει, να ξηλώσει, το πλαίσιο το οποίο μάς οδήγησε εδώ, δηλαδή τα μέτρα της τρόικας. Ένα πακέτο μέτρων από την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ως την λειτουργία των Φάντς, από την καθήλωση και τις περικοπές 13ου και 14ου μισθού και συντάξεων ως την πιο δίκαιη φορολόγηση δεδομένου ότι το 90% περίπου των συνολικών φόρων βαραίνει τα μεσαία και φτωχά εισοδήματα. Πρέπει να συμφωνηθεί ένα ελάχιστο πακέτο μέτρων και να γίνει κοινός στόχος αριστεράς και δεξιάς, ξεπερνώντας προκαταλήψεις και προτάσσοντας τον εθνικό κίνδυνο να βυθιστούμε στο τέλμα και να μην σηκώσουμε ποτέ κεφάλι.

Δεν έχω πολλές ελπίδες, ωστόσο ποτέ δεν παύω να διατηρώ μια τελευταία ελπίδα ότι αυτός ο λαός της υπέροχης γεωγραφικά και ιστορικά χώρας στην οποία ζούμε, κάποτε θα ξυπνήσει.

Μια και αύριο είναι των ΦΩΤΩΝ, ας ευχηθούμε να αποτινάξουμε την ΤΙΝΑ από πάνω μας και να βρούμε την λύση.