"Είναι ο Σύριζα κόμμα εξουσίας; Όχι, δεν είμαστε κανονικό κόμμα εξουσίας. Κι οι ψηφοφόροι σωστά το διέγνωσαν."

Όταν ξεκινά έτσι τον λόγο του ο Πρόεδρος, τότε, είτε συμφωνείς είτε όχι, ξέρεις ότι κάτι έχει να σού πει που αξίζει να το ακούσεις.

Ευτυχώς ... χανόμαστε!

Ευτυχώς ... χανόμαστε! Ένας άλλος τρόπος για να δούμε το δημογραφικό μας πρόβλημα.

Το μέλλον της Ελλάδας δημογραφικά είναι στ' αλήθεια ζοφερό. Οι γεννήσεις μειώνονται, οι θάνατοι είναι πολλαπλάσιοι των γεννήσεων, η αποδημία διώχνει τα "καλύτερα" παιδιά κι ο πληθυσμός μειώνεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς.

Φέρνω ένα παράδειγμα με νούμερα επίσημα:

Την δεκαετία του '60 είχαμε πληθυσμούς: Ελλάδα 9 εκ. Τουρκία 31 εκ. Νιγηρία 55 εκ. Σήμερα τα 9 των Ελλήνων είναι 10, τα 30 των Τούρκων είναι 85 και τα 60 των Νιγηριανών έγιναν 200. Με υπολογισμούς της Eurostat το 2050 η Ελλάδα θα έχει 9 εκ. η Τουρκία 150 εκ κι η Νιγηρία 400 εκ. Συνειδητοποιείτε τι συμβαίνει; Το 1960 ήμασταν το 2‰ (τοις χιλίοις) του παγκόσμιου πληθυσμού και σήμερα είμαστε σχεδόν το 1‰ ενώ το 2050 θα είμαστε κάτω από το 0,5‰ οδεύοντας οσονούπω προς το 0‰.

Θα εξαφανιστούν οι Νεοέλληνες στο μέλλον. Θα αποτελούν μιαν ελάχιστη μειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού που θα είναι όχι μόνο αμελητέα αλλά κι ασήμαντη. Τι θα μείνει;

* Αυτό που θα μείνει θα είναι η υπέροχη γη στην οποία ζούμε εμείς σήμερα, τα βουνά τα ποτάμια, οι θάλασσες, οι ακτές, τα νησιά, οι υπέροχες φυσικές ομορφιές που τόσο πολλές και μαζεμένες δύσκολα βρίσκει κανείς αλλού.

* Θα μείνουν και τα αρχαία ερείπια χάρη στα οποία πορευτήκαμε ως τώρα στον πλανήτη Γη απομυζώντας, χάρη τους αρχαίους, βοήθεια και συνάλλαγμα.

Τίποτε άλλο.

Η Ελλάδα απαλλαγμένη από τους γελοίους Νεοέλληνες και μαζί τους κι από την καταχνιά των σκελετωμένων αγίων τους, απαλλαγμένη κι από ένα γένος που βρωμίζει τα μέρη όπου εμφανίζεται, θα ξαναδείξει επιτέλους στην ανθρωπότητα το μεγαλείο της, την ελληνική σκέψη, την λογική, την βαθιά κατανόηση του ανθρώπινου πόνου, την ελληνική τέχνη, όλα αυτά που οι Έλληνες (αυτοί που αποκαλούμε Αρχαίους Έλληνες) προσέφεραν κι έχουν ακόμα να προσφέρουν στην οικουμένη για να την κάνουν καλύτερη.

Τίποτε δεν θα χάσει ο κόσμος κι η Ελλάδα από την εξαφάνιση των θλιβερών Νεοελλήνων. Θα μείνει καθαρή η σχέση της ανθρωπότητας με το πιο έξοχο γένος που κατοίκησε αυτή την Γη.

Για αυτό μην κλαίτε που σβήνουμε δημογραφικά. Η ανθρωπότητα δεν έχει τίποτε να χάσει αν μάς στερηθεί, ίσα ίσα που θα λάμψει καλύτερα το φως της αρχαιότητας που παραμένει θεμέλιο του κόσμου. Έτσι κι αλλιώς όπως το έλεγαν κι ο Σέλλεϋ κι ο Νίτσε, ο Κικέρων και τόσοι άλλοι, όλοι Έλληνες είμαστε.

Τα κοροϊδάκια της Δεσποινίδος

Διαμαρτύρεται ο Μητσοτάκης ότι τα Σκόπια παραβιάζουν την συμφωνία των Πρεσπών αφού Πρωθυπουργός και Πρόεδρος χρησιμοποιούν τον όρο Μακεδονία κι όχι Βόρεια Μακεδονία. Δίκιο έχει. Όμως η κουτοπονηριά βρίσκεται αλλού. Γιατί ο Μητσοτάκης λέει ότι "τα Σκόπια παραβιάζουν την συμφωνία". Ποια "Σκόπια" κύριε Μητσοτάκη;

Ιδού λοιπόν η κουτοπονηριά. Ο Μητσοτάκης διαμαρτύρεται για παραβίαση της συμφωνίας παραβιάζοντάς την ο ίδιος αφού τούς αποκαλεί "Σκόπια" κι όχι Βόρεια Μακεδονία. Και στους ξένους μπορεί να λέει ότι με την λέξη Σκόπια εννοεί την πρωτεύουσα (όπως λέμε "Η Αθήνα ισχυρίζεται ότι ... κτλ) ενώ στους ντόπιους ηλίθιους μπορεί να λέει ότι "δείτε με, εγώ τούς αποκαλώ Σκόπια".

Μάς θεωρεί ηλίθιους ο πρωθυπουργός και καλά κάνει αφού του δίνουμε 41% κι όταν αγανακτούμε μαζί του τού δίνουμε 28% με νταμπλ σκορ από τον δεύτερο. Φάτε Σκόπια λοιπόν συμπατριώτες και αφήστε τις φέτες και το λάδι για τους ξένους και τους κολλητούς. Σάς κοροϊδεύουν μπροστά στα μούτρα σας αλλά εσείς, τυφλοί, διστάζετε γιατί δεν βλέπετε εναλλακτική. Καλό ξημέρωμα.

Ολοκληρώθηκε η 8η Νεμεάδα

Μέσα από το τούνελ οι αθλητές μπαίνουν στο στάδιο
και ... στην αφετηρία του αγώνα δρόμου 

Ολοκληρώθηκε η 8η Νεμεάδα στην οποία μετείχε κι ο οικοδεσπότης του μπλογκ.
Δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχής η συμμετοχή αφού δεν πήρε την δάφνη του νικητή κι έφαγε και τα μούτρα του...

Ήταν μια Νεμεάδα
αφιερωμένη στον Στίβεν Μίλλερ, τον άνθρωπο που ήταν η ψυχή της ανασκαφής και αναστύλωσης του αρχαίου σταδίου και της αναβίωσης των αγώνων με αρχαιοπρεπή τρόπο, σχεδόν όπως γινόταν και την εποχή της ίδρυσης των αγώνων γύρω στο 1300 π.Χ., την εποχή των Επτά επί Θήβας, του Οιδίποδα και των γιων του Ετεοκλή και Πολυνείκη.

Απάνθρωπη χώρα ηλιθίων η σημερινή Ελλάδα

Το ρεπορτάζ μιλά για ένα γεγονός που συνέβη σήμερα το πρωί και χαρακτηρίζεται τουλάχιστον ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. Κοπέλα χτυπημένη από ασυνείδητο οδηγό, έμενε αβοήθητη στην μέση του δρόμου γιατί κανείς δεν σταμάτησε να δει τι έχει. Αυτή την στιγμή το κορίτσι χαροπαλεύει.

Σίγουρα θα ακούσουμε πολλά από τις τηλεοράσεις. Αναλύσεις θα γίνουν από δικηγόρους και ψυχολόγους ή πολιτικούς. Δεν ξέρω τι θα πουν, αναρωτιέμαι όμως αν θα πουν το αυτονόητο ότι δηλαδή:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΗΛΙΘΙΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ ΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΛΥΚΟΙ-ΘΥΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΤΑ-ΘΥΜΑΤΑ

Απόδειξη: 41%

Τι μπορεί να περιμένει κανείς από αυτόν τον λαό;

[Σημείωση: Δεν εννοώ ότι το τέρας οδηγός κι οι απάνθρωποι αδιάφοροι προσπερνώντες ήταν δεξιοί ή ψήφισαν ΝΔ. Δεξιοί κι αριστεροί είμαστε όλοι ικανοί για όλα.

Λέω όμως ότι από έναν χαζό λαό, κάθε απανθρωπιά είναι αναμενόμενη και το 41% ήταν μια απανθρωπιά επίσης]

Τα 8α Νέμεα διεξάγονται αυτό το Σαββατοκύριακο 28-30 Ιουνίου

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΝΕΜΕΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΗΜΕΡΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ

8ης ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΜΕΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

«ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΙΛΛΕΡ»

ΗΜΕΡΑ 1η Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024

ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ

17:00 Ναός του Νεμείου Διός στην Αρχαία Νεμέα

17:15 Σάλπισμα αναγγελίας έναρξης της εκδήλωσης

17:15 Η χορωδία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, συνοδεία μουσικών οργάνων υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Καρούζου Δημητρίου, Δικηγόρου και καθηγητή μουσικής, θα υποδεχθεί τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση με ύμνους και τραγούδια.

17:55 Καλωσόρισμα και ομιλίες προσκεκλημένων επισήμων.

18:55 Πρώτη παρουσίαση σε παγκόσμιο επίπεδο του « Ύμνου στον Αθλητή», σε ποίηση Κωστή Παλαμά, μελοποιημένου από τη διεθνώς βραβευμένη συνθέτη Πηγή Λυκούδη. Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με τη Φιλαρμονική και τη Χορωδία του Δήμου Νεμέας, υπό τη Διεύθυνση της αρχιμουσικού Δρ. Γιαννακοπούλου Γεωργίας.

19:00 Κήρυξη έναρξης της 8ης Αναβίωσης των Νέμεων Αγώνων από επίσημο/η προσκεκλημένο/η.

19:00 Στέψη της Νεμέας από την ιερή εκεχειρία (Ολιγόλεπτο θεατρικό δρώμενο).

Τελετή αφής φλόγας και απαγγελία του Ύμνου της Νεμέας από τον συγγραφέα και ποιητή Μπουχούτσο Γεώργιο και του «Ύμνου των Νέμεων Αγώνων» από τη φιλαρμονική του Δήμου Νεμέας.

19:20 Ύμνος του Σείκιλου από τη Σοπράνο Ζαβίτσα Μαρία και 1ος Ορφικός Ύμνος (Ύμνος στον Απόλλωνα) από τον μουσικό Κλεόπα Αθανάσιο, συνοδεία αρχαίας λύρας.

19:25 Μεταφορά της φλόγας στο Αρχαίο Στάδιο της Αρχαίας Νεμέας, συνοδευόμενη από λαμπαδηδρόμους αθλητές του Αθλητικού Συλλόγου Νεμέας και από το Λύκειο Ελληνίδων Κιάτου, οι κοπέλες του οποίου ντυμένες ιέρειες θα πλαισιώσουν όλη την εκδήλωση.

19:55 Αφή του Βωμού από την Ανδριάνα Μούλου, μαθήτρια και διακεκριμένη αθλήτρια του Shotokan karate, με Ελληνικές, πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις.

20:00 Παρουσίαση αφηγήματος του Πίνδαρου από την Dianne de Laet, συνοδεία άρπας.

20:05 Εθνική Λυρική Σκηνή

Η Εθνική Λυρική Σκηνή θα παρουσιάσει τη μουσική παράσταση «Ηρακλής μαινόμενος», βασισμένη στο ξεχωριστό έργο «Ηρακλής» του Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Γιώργος Κουμεντάκης. Συντελεστές παράστασης:

 Μεταφράσεις: Λένια Ζαφειροπούλου

 Μουσική διεύθυνση: Μάρκελλος Χρυσικόπουλος

 Ερμηνεύουν: Μυρσίνη Μαργαρίτη (υψίφωνος), Έλενα Μαραγκού (μεσόφωνος), Χρήστος Κεχρής (τενόρος), Μάριος Σαραντίδης (βαθύφωνος). Ως αφηγήτρια εμφανίζεται η ηθοποιός Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Με τη συμμετοχή 21μελούς μουσικού συνόλου.

21:00 Τέλος πρώτης ημέρας.

ΗΜΕΡΑ 2η Σάββατο 29 Ιουνίου 2024

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΝΩΝ

Χώρος: Αρχαίο Στάδιο Αρχαίας Νεμέας

07:00 Αγώνες δρόμου ενός σταδίου

10:30 Παρουσίαση οπλιτοδρομιών.

12:00 Επίδειξη Παγκρατίου Αθλήματος από την Ελληνική Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος

Αντιπρόεδρος Παγκόσμιάς Ομοσπονδίας Παγκρατίου κ. Νακάσης Αθανάσιος Πρόεδρος Ελληνικής Ομοσπονδίας Παγκρατίου κ. Κανελλόπουλος Παναγιώτης Προπονητής: κ. Φωτιάδης Χαράλαμπος και ομάδα 6-8 Αθλήτών

18:00 Αγώνας δρόμου 7.500 μ. « Στα βήματα του Ηρακλέους»

19:30 Τελετή Λήξης παρουσία επισήμων προσκεκλημένων και Πρέσβεων διαφόρων χωρών.

Απονομή επάθλων στους νικητές και τις νικήτριες συνοδευόμενη από τον καθιερωμένο πλέον ΥΜΝΟ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΗ , μετά την πρώτη του παρουσίαση στην Τελετή έναρξης της 8ης Αναβίωσης των Νεμέων Αγώνων, σε ποίηση Κωστή Παλαμά και μουσική Πηγής Λυκούδη.

ΗΜΕΡΑ 3η Κυριακή 30 Ιουνίου 2024

11:00 Εκδήλωση προς τιμήν του Στέφανου Μίλλερ.

Χώρος: Αρχαιολογικό Μουσείο Αρχαίας Νεμέας

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει ομιλίες επίσημων προσκεκλημένων (φίλων και συνεργατών του αειμνήστου) με μουσικές παρεμβάσεις από την παιδική και νεανική χορωδία συνοδεία της φιλαρμονικής του Δήμου Νεμέας.

Ένας ύμνος για τον τελευταίο ήρωα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ 14 ΧΡΟΝΙΑ Ο ΑΣΣΑΝΖ

ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ ή ΑΠΛΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ;

Ο ιδρυτής των Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ, ελεύθερος επιτέλους μετά από 14 χρόνια νομικών μαχών μετά από 7 χρόνια εγκλεισμού σε μια πρεσβεία και 5 χρόνια σε βρετανική φυλακή.

Ο Τζούλιαν Ασάνζ ήρθε σε συμφωνία με τις ΗΠΑ. Με βάση αυτή την συμφωνία, ομολόγησε ενοχή σε συνωμοσία για απόκτηση και αποκάλυψη διαβαθμισμένων εγγράφων εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ, καταδικάστηκε σε 62 μήνες φυλάκιση και αφέθηκε ελεύθερος

Ο Ασσάνζ (έγινε και ταινία η περιπέτειά του), ένας γενναίος ακτιβιστής, διάλεξε τον δρόμο της αρετής που φυσικά συνεπάγεται και την τιμωρία όταν στον κόσμο κυβερνά μια πολιτικο-οικονομική ολιγαρχία. Είναι παράδειγμα θάρρους και υψηλού φρονήματος που ίσως δεν πρόκειται να εμφανιστεί άλλο στο ανθρώπινο είδος έτσι που κατάντησε πια.

Ύμνος λοιπόν για τον τελευταίο ήρωα.

Le vent nous portera

[οι πρώτοι στίχοι

Je n'ai pas peur de la route /Δεν φοβάμαι τον δρόμο

Faudrait voir, faut qu'on y goûte /Πρέπει να δεις, να γευτείς

Le vent les portera/ ο άνεμος θα μάς πάει]

 Ένταση με την Β.Μ. για την συμφωνία των Πρεσπών.

Ένταση με την Αλβανία για τον Μπελερη 

Ένταση με την Τουρκία για όλα, Μεσόγειο, Κύπρο, Αιγαίο.
Μητσοτάκης καταστροφίξ.

Νέα πρωτιά για την Ελλάδα. Εξαήμερη εργασία από 1ης Ιουλίου

Ας μιλήσουμε και λίγο για τα σοβαρά.

Από την 1η Ιουλίου, σε λίγες μέρες, ξεκινά η εξαήμερη εργασία στην Ελλάδα. Αφορά τους εργαζόμενους σε δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες και ιδιωτικό τομέα σε επιχειρήσεις που λειτουργούν περισσότερο από τις πέντε μέρες την εβδομάδα.

Ο ομότιμος καθηγητής Εργατικού Δικαίου της Νομικής στο ΑΠΘ, Άρης Κοζάκος, τονίζει πως ο νέος νόμος ουσιαστικά καταργεί την πενθήμερη εργασία. Λέει επί λέξει:

«Στις ατομικές διαπραγματεύσεις, ο εργοδότης είναι απολύτως κυρίαρχος. Υπαγορεύει σχεδόν όλους τους όρους, με εξαίρεση τα ελάχιστα και εγγυημένα εργασιακά δικαιώματα. Και όταν οι νόμοι απελευθερωθούν με αυτόν τον τρόπο, τότε διαλύονται αυτά τα ελάχιστα προστατευτικά πλαίσια. Και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο εργοδότης μπορεί να υπαγορεύει τις συνθήκες όπως κρίνει, αυτό αυτόματα δημιουργεί μια εργασιακή σχέση που βασίζεται στην αδικία. Αυτό που ωφελεί μόνο ένα μέρος σε μια εργασιακή σχέση δεν μπορεί ποτέ να είναι δίκαιο»

Πρόκειται για μια νέα πρωτιά κοντά σε εκείνες του χαμηλότερου ΑΕΠ στην ΕΕ, μιας από τις χειρότερες δημοσιογραφίες στον κόσμο, της λιγότερο δημοκρατικής κυβέρνησης στην ΕΕ, του χειρότερου IQ κτλ. Κι εδώ μια νέα πρωτιά για την Ελλάδα του Μητσοτάκη: Όλος ο κόσμος καθιερώνει τετραήμερη εργασία μειώνοντας τον χρόνο εργασίας χωρίς να μειώσει τις αποδοχές, στην Ελλάδα ο χρόνος αυξάνεται. Υπογραφή: 41%.

Η Συμφωνία των Πρεσπών κι ο Σύριζα

Στις πρόσφατες εκλογές αλλά, διαχρονικά κι από το '19, ο Σύριζα στην. Βόρεια Ελλάδα πηγαίνει άσχημα. Σε Κιλκίς και Πιερία πήρε 11%, σε Ημαθία, Πέλλα 12% και γενικά στην Βόρεια Ελλάδα πήρε ποσοστά χαμηλότερα από τα 15-20% της Αθήνας και Νότιας Ελλάδας. Είναι προφανής η επίπτωση της συμφωνίας των Πρεσπών στο αποτέλεσμα των εκλογών. Και το ερώτημα είναι: Σκοπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει κάτι για αυτό ή θα εγκαταλείψει την βόρεια Ελλάδα στον Βελόπουλο;

Θα μού πει κανείς, και τι πρέπει να γίνει δηλαδή; Πρέπει να μεταλλαχτεί ο Σύριζα σε Νέα Δημοκρατία και να κάνει κωλοτούμπα ή να βάλει περικεφαλαία και να αρνηθεί την συμφωνία ως δεύτερος Βελόπουλος;

Όχι βέβαια, τίποτε από τα δυο δεν χρειάζεται.

Να πει αλήθειες, αυτό πρέπει να κάνει. Κι υπάρχουν αλήθειες που μπορούν και πρέπει να ειπωθούν.

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Η συμφωνία των Πρεσπών ήταν μια μεγάλη διπλωματική επιτυχία της Ελλάδας. Χωρίς αυτήν το γειτονικό κράτος θα ονομαζόταν σκέτα Μακεδονία και θα συνέχιζε να λέει σε όλο τον κόσμο ότι άλλο ήταν οι Μακεδόνες (οι αρχαίοι) κι άλλο οι Έλληνες. Θα συνέχιζαν να λένε ότι αυτοί είναι Σλάβοι με αίμα των Μακεδόνων του Φιλίππου και του Αλέξανδρου που αναμίχτηκε με το δικό τους αίμα κι έκανε την νέα σλαβομακεδονική (μακεδονική θα την έλεγαν) εθνότητα. Γι αυτούς εμείς είμαστε... κάτι άλλο τέλος πάντων, κάτι από Δημοσθένη που έλεγε τους Μακεδόνες βαρβάρους. Υπάρχουν επιχειρήματα που εξοργίζουν όποιον ξέρει ιστορία αλλά μπορούν να προβληματίσουν όποιον έχει μια επιπόλαιη ή και καθόλου γνώση (και τέτοιοι είναι το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού). Επομένως η διεθνής ονομασία Μακεδονία μαζί με την ανεξέλεγκτη προπαγάνδα (που τώρα απαγορεύεται από την συμφωνία) θα μπορούσε να έχει μακροπρόθεσμα επιπτώσεις που δεν τις επιθυμούμε. Η συμφωνία, λοιπόν, είναι πολύ καλή και πρέπει να γνωρίζουμε πώς να την υπερασπιστούμε.

Ωστόσο, αυτή η συμφωνία που υποχρέωσε τους γείτονες να αλλάξουν ακόμη και το Σύνταγμα της χώρας τους, έχει και κάποιες αδυναμίες. Ας μιλήσουμε για αυτές.

Δύο είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα της συμφωνίας:

α) η αναγνώριση της "μακεδονικής" εθνότητας και

β) η αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας.

Θα τα δούμε ένα-ένα.

Να σημειώσουμε πως θα μπορούσε η εθνότητα και η γλώσσα να λέγονται Σλαβομακεδονικές και τότε όλα θα ήταν καλά. Όμως αυτό που το προωθούσε ο ΟΗΕ το 1992, το εμπόδισε ένας ηλίθιος εθνικιστής πολιτικός, ο Σαμαράς το 1992-93 ρίχνοντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη (πατέρα). Το 2018 ήταν πια πολύ αργά. Ήδη είχαν βάλει το βέτο τους οι Αλβανοί κι αλβανόφωνοι της γειτονικής χώρας (κι είναι πολλοί) και είπαν ότι δεν μπορεί η εθνότητα κι η γλώσσα να αφορούν μόνο την μία εθνική μειονότητα των Σλάβων και να αγνοείται η αλβανική ταυτότητα. Οπότε το πρόθεμα "σλαβο -" έφυγε. Εδώ έπρεπε να μπει το "βόρειο-" που όμως δεν μπήκε. Δυστυχώς.

Τώρα έχουμε το κράτος Βόρεια Μακεδονία ενός Μακεδονικού λαού που μιλά την Μακεδονική γλώσσα. Κουλουβάχατα.

Ας δούμε όμως ποιος φταίει.

Το όνομα της μακεδονικής γλώσσας έχει κατοχυρωθεί από το 1977 όταν στην Θεσσαλονίκη, επί Καραμανλή του μεγάλου, με πρόεδρο της αρμόδιας επιτροπής του ΟΗΕ τον Μπαμπινιώτη, υπογράψαμε σαν χώρα ότι το ΜΚ θα είναι το ακρωνύμιο (νομίζω έτσι λέγεται) για την Μακεδονική γλώσσα που είναι η γλώσσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας που ήταν κρατίδιο της Γιουγκοσλαβίας. Η γλώσσα τους από τότε είναι η makedonski, ήτοι μακεδονική, με υπογραφή Μπαμπινιώτη που εκπροσωπούσε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τέλος. Αυτό με την γλώσσα, λοιπόν, το είχαμε χάσει από τότε, σαράντα χρόνια πριν τις Πρέσπες κι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να το εξηγήσει στον κόσμο, όχι να λέει μόνο ότι η συμφωνία είναι καλή. Γιατί δίπλα στο καλό υπάρχει κι ένα πολύ κακό για το οποίο δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά η δεξιά και μάλιστα ο εθνάρχης της. Τέλος.

Όσο για την ονομασία του γειτονικού λαού, ο πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας έπρεπε να λέγεται Βορειομακεδών όπως λέμε Βορειοκορεάτης ή Νοτιοαφρικανός. Αυτό έπρεπε να επιβληθεί στα χαρτιά έστω κι αν δεν το τηρούσε στην πράξη κανείς. Δεν το μπορέσαμε σαν Ελλάδα κι αυτό γιατί όπως λέει κι ο Κοτζιάς, μια συμφωνία πρέπει να αφήνει και στους δυο θετικά σημεία αν είναι να μακροημερεύσει. Η Ελλάδα υποχώρησε σε αυτό για να αποφύγει τα χειρότερα. Ας το δεχτεί ο Σύριζα, χωρίς ηττοπάθεια στην οποία τον οδηγεί η άκαμπτη στάση υπεράσπισης του συνόλου της συμφωνίας. Με την τακτική "ή όλα ή τίποτε" καταλήγουμε στο τίποτε κι αυτό είναι άδικο,

Ας πει λοιπόν ο Σύριζα τις αλήθειες χωρίς φόβο και ας τονίσει τον κίνδυνο που υπήρχε να έχουμε στα βόρεια σύνορά μας μια σκέτη Μακεδονία με έναν "Μακεδονικό" λαό απόγονο των Μακεδόνων που μιλά την "Μακεδονική" γλώσσα και που τον "καταπιέζει" μια "εθνικιστική" Ελλάδα ενώ τον υπερασπίζονται μια συγγενική και ομοιοπαθούσα Αλβανία και μια μεγάλη και γεμάτη κατανόηση Τουρκία. Θα είχαμε έναν δηλωμένο εχθρό με όλα τα όπλα του στην φαρέτρα. Κι ας δεχτεί ο Σύριζα, ας το πει κάποτε, πως δεν είναι όλα καλά στη συμφωνία. Το ένα από τα δύο μειονεκτήματα (γλώσσα) είναι έργο Καραμανλή-Μπαμπινιώτη και το άλλο αναγκαστική υποχώρηση. Ας θυμίσουμε κι ας θυμηθούμε πως το καλύτερο είναι ο εχθρός του καλού κι ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.

Με θάρρος λοιπόν στην βόρεια Ελλάδα να μην διστάσει ο Σύριζα να πει ψευτομακεδόνα και Σκοπιανό τον πρόεδρο του Βεμερό και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Β.Μ. που θέλουν να μιλούν για Μακεδονία και να ζητήσει να μπει άμεσα βέτο όπου μπορούμε να το κάνουμε σαν Ελλάδα, είτε στην ΕΕ αλλά και στο ΝΑΤΟ ακόμη, αν υπάρχουν εκεί περιθώρια. Με επιθετική πολιτική κι όχι πια με μεμψιμοιρίες.

Κάτι πρέπει να διορθώσει ο Κασσελάκης

Ο Κασσελάκης, από την ώρα που έβαλε πλώρη για να γίνει πρωθυπουργός, διακατέχεται από το άγχος να μάς δείξει ποιος είναι. Είχε δίκιο να το θέλει γιατί, πραγματικά, αυτό που είναι, ειλικρινής, καθαρός, νέος, αυτοδημιούργητος, έξυπνος και αεικίνητος, αποτελεί κίνητρο για να τον στηρίξει κανείς. Αυτό το κατάλαβαν γρήγορα όσοι ήταν κοντά στον Σύριζα (μέλη και φίλοι) και τού έδωσαν την ηγεσία του Σύριζα με εκλογές. Κατόπιν το κατάλαβαν και μεγαλύτερα ακροατήρια της κεντροαριστεράς δίνοντάς του και πάλι με εκλογές την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης (που αρχικά ήταν δοτή) και μια ηγεμονική θέση στην κεντροαριστερά. Ο Κασσελάκης κατάφερε να πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι ο Σύριζα ΑΛΛΑΞΕ, κάτι πολύ βασικό για το μέλλον του αφού το μοντέλο 2012-19 είχε εκπνεύσει κι αυτό φάνηκε περίτρανα το 2023.

Θα έλεγε κανείς ότι ο Κασσελάκης πέτυχε τους στόχους του και το έκανε με τον δικό του τρόπο ο οποίος περιλάμβανε καινούρια και παλιά μέσα. Χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αμεσότητα, πρόβαλε ιδέες νέες για την Ελλάδα (αδιαμεσολάβητη επικοινωνία με τα μέλη, εύληπτες προτάσεις για τα καυτά ζητήματα, χιούμορ κτλ), αλλά χρησιμοποίησε και τους παλιούς καλούς τρόπους (διαγραφές, συνέδρια μάχης, πολιτικός συνδικαλισμός κτλ). Μέσα σε όλα δεν απέφυγε τις υπερβολές. Ειδικά ο Τάϊλερ κι η Φάρλι δεν έχουν θέση στην πολιτική μας ζωή. Όταν έπρεπε να δείξει ποιος είναι, καλά έκανε και έδειξε τις σταθερές της ζωής του, καλά έκανε και είπε ότι είναι περήφανος για τις επιλογές του, τώρα όμως που τα μάθαμε, η υπερβολική έκθεση αυτής της πλευράς του, της οικογένειάς του, μόνο κακό κάνει. Ο αείμνηστος Αντρέας, έκανε το νεύμα στην Μιμή γιατί ήταν μάγκας, αλλά μετά η Μιμή έμεινε στο "κωλόσπιτο" κι ο Αντρέας βγήκε στο μπαλκόνι. Κάπως έτσι πρέπει να πορευτεί κι ο Κασσελάκης. Ο Τάιλερ κι η Μαρέβα μετρούν μόνο στο πόθεν έσχες για τον Έλληνα πολίτη.

Ο Κασσελάκης πρέπει να προχωρήσει με αυτοπεποίθηση στον δρόμο της σοβαρότητας, χωρίς να παρατήσει το Τικ-Τοκ και το χιούμορ του, χωρίς να χάσει τον αυθορμητισμό του, αλλά και χωρίς να υπερεκθέτει την προσωπική του ζωή. Πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να κυβερνήσει με στιβαρότητα και κυρίως με αίσθηση καθήκοντος. Και να διορθώσει μερικά κακώς κείμενα για τα οποία θα μιλήσουμε εν καιρώ.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

91 χώρες παραβρέθηκαν στην διεθνή διάσκεψη ειρήνης και εξ αυτών οι 85 κορόιδεψαν για μιαν ακόμη φορά τους Ουκρανούς, διατηρώντας τους στη θέση του θυσιαζόμενου (πόλεμος μέχρι του τελευταίου Ουκρανού) προκειμένου να συνεχιστεί η ασφυξία που έχει επιβληθεί στην Ευρώπη (τόσο στην ΕΕ όσο και στην Ρωσία) από την Αμερική.

Οι 91 είπαν στους Ουκρανούς να μην εμποδίζουν τον επισιτισμό και να μην παίζουν με τα πυρηνικά, μιλώντας υποκριτικά για ενιαία Ουκρανία, πράγμα απολύτως αδύνατο πια. Από τις τέσσερις πιο σημαντικές χώρες του κόσμου, δύο πυρηνικές (ΗΠΑ και Ρωσία) και δύο πολυάνθρωπες με το μεγαλύτερο ΑΕΠ (Κίνα και Ινδία), μόνο η μία ψήφισε το ψήφισμα της διάσκεψης (ΗΠΑ). Οι δύο έλειπαν (Κίνα, Ρωσία) και μία δεν ψήφισε (Ινδία). Τζίφος δηλαδή. Εκτός κι αν πιστεύουμε ότι η ψήφος της Ελλάδας ή της Σλοβενίας (π.χ.) και της Ουκρανίας ισοφαρίζουν την έλλειψη της Κίνας, το όχι της Ινδίας και την Ρωσία.

Τι μπορεί να γίνει τώρα:

Μάς ενδιαφέρει πολύ το τι μπορεί να γίνει γιατί η περίπτωση της διαμάχης Ρωσίας-Ουκρανίας μοιάζει πολύ με την διαμάχη για την Κύπρο. Και στις δυο περιπτώσεις υπάρχει εισβολή και κατοχή τμήματος της ανεξάρτητης χώρας που όμως είναι αδύνατο να επανέλθει στην αρχική κατάσταση. Ούτε το Ντονμπας θα γυρίσει στην Ουκρανία ούτε η βόρεια Κύπρος στην Κυπριακή Δημοκρατία. Και στις δυο περιπτώσεις το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να συγκροτηθεί ένα κράτος "δύο σε ένα", δύο κοινοτήτων με πολιτική οικονομική και κοινωνική αυτονομία, με ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και πραγμάτων και κοινή διεθνή εκπροσώπηση ως μίας ενιαίας χώρας. Είναι το μόνο σχήμα που μπορεί (χωρίς να είναι βέβαιο) να αποδεχτεί η Ρωσία ώστε ο πόλεμος να τελειώσει με μια ουσιαστική ανεξαρτησία του Ντονμπάς αλλά διατήρηση τυπικά του χαρακτήρα της Ουκρανίας ως ενιαίου κράτους. Αν το δεχτεί η Ρωσία, τότε θα υποχρεωθεί να το δεχτεί και η Ουκρανία.

Εδώ πρέπει να πούμε ότι το μοντέλο αυτό, αν τελικά επιτευχθεί, θα είναι και το μοντέλο για την Κύπρο. Από την άποψη αυτή μάς ενδιαφέρουν αυτές οι εξελίξεις πολύ περισσότερο από όσο φαίνεται εξαρχής.

ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ

Αυτός που δεν φοβόταν τους θεούς.

Από την Ιλιάδα οι παρακάτω στίχοι (Β 527-530)

Λοκρών δ’ ηγεμόνευεν Οϊλήος ταχύς Αίας,

μείων, ούτε τόσος γε όσος Τελαμώνιος Αίας,

αλλά πολύ μείων, ολίγος μέν έην, λινοθώρηξ,

εγχείη δ’ εκέκαστο Πανέλληνας και Αχαιούς.

Μετάφραση:

«Τους Λοκρούς κυβερνούσε ο γρήγορος Αίας, γιος του Οϊλέα,

πολύ πιο μικρόσωμος απ’ τον Αίαντα, τον Τελαμώνιο.

Ήταν μικρόσωμος και φορούσε λινό θώρακα, στο κοντάρι όμως

ξεπερνούσε όλους τους Έλληνες και τους Αχαιούς»

Για τον Αίαντα τον Λοκρό έγραψε μια τραγωδία ο Αισχύλος η οποία όμως δεν διασώζεται. Γνωρίζουμε γι αυτόν από τα ομηρικά έπη και τον Παυσανία τον Περιηγητή. Ακολουθεί μια περίληψη της δράσης του από την Βικιπέδια:

Ο Αίας ο Λοκρός (Αἴας < αἰάζω (αναστενάζω, θρηνώ), «αυτός που θρηνεί») υπήρξε εθνικός ήρωας των Λοκρών, γιος του Οϊλέα, ο ένας από τους δύο γνωστούς ήρωες με αυτό το όνομα (ο άλλος ήταν ο Αίας ο Τελαμώνιος από τη Σαλαμίνα) που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο. Στην Ομηρική Οδύσσεια ο Αίας είχε χλευάσει τους θεούς οι οποίοι ύστερα τον τιμώρησαν με θάνατο.

Κατά τη μυθολογία ο Αίας περιγράφεται ως τρομερός μαχητής, άψογος ακοντιστής και τοξότης και απίστευτα ταχύς αν και μικρόσωμος. Τα φυσικά του αυτά γνωρίσματα οδήγησαν σε πράξεις ξακουστές και έγραψαν τελικά το όνομα του στην ιστορία. Οι Λοκροί, πήραν μέρος στον Τρωικό πόλεμο υπέρ των Αχαιών με 40 ολόμαυρα πλοία και με 4.800 άνδρες αφού η χωρητικότητα του κάθε πλοίου ήταν 120 άτομα.

Ο αρχηγός τους Αίας πάντα με ελαφριά πανοπλία και οπλισμό αναδείχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους ήρωες σε μάχες σώμα με σώμα. Η ιστορία θέλει και το στρατό των Λοκρών να είναι ελαφρά οπλισμένος με τόξα και σφεντόνες που όμως δεν τον ακολουθεί όταν πολεμά ως πρόμαχος αφού χρησιμοποιούν τα προορισμένα για μάχη από απόσταση όπλα τους.

Αν και πολύ διαφορετικός έως και εντελώς αντίθετος από τον συνώνυμο του, Αίαντα τον Τελαμώνιο από τη Σαλαμίνα, συνενώνει το στράτευμα του μαζί του και κατατροπώνει Τρώες εχθρούς οι οποίοι οπισθοχωρούν τρομαγμένοι αλλά εκείνος τους προφταίνει και τους σκοτώνει.

Ο Αίας ξεχώρισε επίσης και στους επιτάφιους αγώνες του Πάτροκλου όπου κατατάσσεται δεύτερος μετά τον Οδυσσέα ύστερα από παρέμβαση της θεάς Αθηνάς που του στερεί τη νίκη.

Εκτός όμως από τα θετικά χαρακτηριστικά του, ο Αίας διακρίνεται για την αλαζονεία και υπεροψία του. Η αλαζονική αυτή συμπεριφορά, λέγεται, πως έχει μεταφερθεί από τον Αία στους απογόνους των Λοκρών και κατοίκους της Λοκρίδας, μεταφερόμενη από γενιά σε γενιά μέχρι έως και σήμερα.

Διέπρεψε στον πόλεμο εναντίον των Τρώων και μετά την άλωση της Τροίας και καθώς οι Αχαιοί ορμούν στο εσωτερικό της πόλης, ο Αίας μπαίνει στο ναό της Αθηνάς. Εκεί η Κασσάνδρα η κόρη του Πριάμου και της Εκάβης που περιγράφεται από τον Όμηρο ως η «καλλίστη πασών» ζητά προστασία από τη θεά, όμως παρόλα αυτά ο Αίας ατίμασε την ιέρεια μέσα στον ναό της θεάς Αθηνάς.

Το ατίμασμα της μάντισσας Κασσάνδρας κάνει το ξόανο της θεάς Αθηνάς να ζωντανεύσει και να στυλώσει τα μάτια της στον ουρανό. Οι Αχαιοί για να την εξευμενίσουν αποφασίζουν να προχωρήσουν στον λιθοβολισμό και τον θάνατο του Αίαντα αφού δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χάσουν την προστασία της θεάς.

Εκείνος όμως καταφέρνει προσωρινά να γλυτώσει με ικεσίες στον βωμό της Αθηνάς.

Μετά το τέλος του τρωικού πολέμου οι Λοκροί ξεκινούν το ταξίδι της επιστροφής στην πατρίδα. Η ακόλαστη όμως πράξη του Αίαντα δεν έχει ξεχαστεί από τη θεά Αθηνά, η οποία με κεραυνούς καταστρέφει το πλοίο όταν κατά την επιστροφή στη Λοκρίδα προκάλεσε καταιγίδα κοντά στην Εύβοια. Ωστόσο, ο Αίας σώθηκε πάνω σε έναν βράχο, λέγοντας προς τους θεούς ότι θα επιβιώσει παρά τη θέλησή τους. Τότε ο Ποσειδώνας προσβεβλημένος από την αλαζονεία του, διέλυσε τον βράχο με την τρίαινα του και ο Αίας χάθηκε.[2][3] Πιστεύεται ότι το σώμα του έχει θαφτεί είτε στη Μύκονο ή στη Δήλο σύμφωνα με μια ταφική επιγραφή που αναφέρει: «Αἴαντος τοῦ Οϊλέως κειμένου ἐν Μυκόνῳ τῇ νήσῳ».

Σύμφωνα με μια άλλη έκδοση του μύθου η θεά Αθηνά προκάλεσε καταιγίδα στις ακτές της Εύβοιας ενώ επέστρεφε στην πατρίδα του την Λοκρίδα. Η θεά Αθηνά του έριξε έναν κεραυνό στο στήθος του και τον έριξε νεκρό, το σώμα του ρίχτηκε στα βράχια τα οποία είναι γνωστά έως σήμερα ως "Βράχοι του Αίαντος".[5] Το πνεύμα του σύμφωνα με τον μύθο μετακινήθηκε στο Φιδονήσι Εύξεινου πόντου. Η θεά Αθηνά, εξαιτίας της ασέβειας του Αίαντα, προκάλεσε τα δεινά της φυλής των Λοκρών για χίλια χρόνια και τους υποχρέωσε να στέλνουν κάθε χρόνο παρθένους καλών οικογενειών στον ναό της Αθηνάς στο Ίλιον, για να υπηρετούν ως δούλες στον ναό της.

Η θεά Αθηνά, εξαιτίας της ασέβειας του Αίαντα, προκάλεσε τα δεινά της φυλής των Λοκρών για χίλια χρόνια και τους υποχρέωσε να στέλνουν κάθε χρόνο παρθένους καλών οικογενειών στον ναό της Αθηνάς στο Ίλιον, για να υπηρετούν ως δούλες στον ναό της. Οι Λοκροί πολεμώντας με τη φάλαγγά τους, άφηναν πάντα μια θέση κενή γιατί πίστευαν ότι ο Αίας πολεμούσε πάντα μαζί τους και μετά τον θάνατό του. Η γιορτή των Λοκρών προς τιμήν του ήρωά τους ήταν τα "Αιάντεια" και επίσης κάθε χρόνο φόρτωναν ένα ολόκληρο καράβι με προσφορές και αφού του έβαζαν φωτιά το άφηναν να πλέει ακυβέρνητο ώσπου να καταστραφεί ολοσχερώς τιμώντας τον ήρωά τους.

Πολλά νομίσματά τους τον απεικόνιζαν ως αγέρωχο και περήφανο πολεμιστή. Στην πρόσθια όψη αναγνωρίζεται η μορφή της Περσεφόνης και στην οπίσθια αναπαριστάται ο μαχητής Αίας, γυμνός και σε επιθετική στάση μόνο με μια περικεφαλαία. Στο δεξί του χέρι κρατά ένα ξίφος, ενώ στο αριστερό μια ασπίδα την οποία κοσμεί ένας δράκος. Το σώμα του, αποδίδεται ως γυμνασμένο και στιβαρό όπως θα φανταζόμασταν κάθε γενναίο πολεμιστή έτοιμο για μάχη. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι ο αρχαίος τραγικός ποιητής Σοφοκλής έγραψε και σχετική τραγωδία, «Αίας ο Λοκρός» η οποία δυστυχώς δεν διασώθηκε. Στη Λοκρίδα τιμάται ακόμα και σήμερα. Η αγέρωχη μορφή του, αναδεικνύεται σε επίσημο έμβλημα του δήμου Λοκρών.

Στο αγγείο εμφανίζεται ο Αίας την ώρα που ατιμάζει την Κασσάνδρα μπροστά στο ξόανο της θεάς Αθηνάς.

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΕΔΡΩΝ (αν ήταν εθνικές οι εκλογές)

Επειδή λέγονται διάφορα για τις έδρες που θα είχαν τα κόμματα αν την Κυριακή ήταν βουλευτικές κι όχι ευρωπαϊκές εκλογές, δίνω την κατανομή των εδρών με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο.

ΝΔ 116

Συριζα 48

ΠαΣοΚ 41

Ελλ.Λύση 30

ΚΚΕ 30

Νικη 14

Πλεύση 11

Μέτωπο 10

Ο Σύριζα σήμερα έχει 36 έδρες (και με τις δέκα των ΝεΑρ) θα είχε 46, ενώ με τα χτεσινά αποτελέσματα θα είχε 48.

Βέβαια όλοι ξέρουμε ότι αν ήταν εθνικές οι εκλογές θα είχαμε άλλη συμμετοχή και (μάλλον) άλλα αποτελέσματα.

Εκλογές 2024

Ο ΛΑΟΣ, ΧΤΕΣ, ΔΙΣΤΑΣΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΚΙ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΣΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Τα οριστικά αποτελέσματα είναι:

Νέα Δημοκρατία 28,3%

Σύριζα 14,9%

ΠαΣοΚ 12,8%

Βελόπουλος 9,3%

ΚΚΕ 9,2%

Η μισή δουλειά έγινε, η άλλη μισή ξέμεινε.

Η Νέα Δημοκρατία υπέστη πλήγμα, αλλά, οι ψηφοφόροι δεν έδειξαν τόση εμπιστοσύνη στον Κασελάκη ώστε να τού δώσουν από τώρα τον αέρα της νίκης που χρειαζόταν ο λαός.

Θα πρέπει να περιμένουμε 3 χρόνια ακόμη.

Το σκορ 28-15-13-9-9 επιτρέπει στον Μητσοτάκη να συνεχίσει την κατεδάφιση της χώρας.

Άντε με το καλό και στην τελευταία θέση της Ευρώπης, στον πάτο κάθε λίστας ευημερίας, δημοκρατίας και λογικής.