ΟΧΙ ΣΕ ΣΤΑΘΜΟ ΜΕΤΑΦΟΡΤΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΙΣΤΟ

 ΟΧΙ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΤΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΙΣΤΟ

Η Βουλή ψήφισε χτες την δημιουργία σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων του δήμου Πειραιά στον χώρο του Σχιστού, όπου ο Δήμος Πειραιά, ως αποικιοκρατική δύναμη, διαθέτει 100 περίπου στρέμματα.

Το θέμα είχε έρθει στην επικαιρότητα προ μηνών και ο Δήμος Πειραιά είχε πει ότι δεν θα επιμείνει. Τώρα το Υπουργείο το έβαλε σε τροπολογία και το ψήφισε. Για τους βουλευτές της ΝΔ της Β' Πειραιά ήταν ένα πικρό ποτήρι που ήπιαν μέχρι τέλους, για τους κατοίκους της Β' Πειραιά, όμως, είναι ένα ποτήρι που ξεχειλίζει το βαρέλι των δηλητηρίων με τα οποία μας ταΐζουν. Όιλ Ουάν, Κοσκο, ΕΥΔΑΠ αλλά και Λαφάρτζ, Νεκροταφείο Ανάστασης κτλ. όλα τα άσχημα στην πόλη μας.

Το ΟΧΙ που ακούγεται από όλους τους χώρους και όλους του πολίτες είναι βροντερό. Αυτό που πέρασε σήμερα δεν θα λειτουργήσει, ίσως γιατί είναι και κάπως εύκολο να το σταματήσουμε. Το ΟΧΙ αυτό όμως ενισχύει και το άλλο, το μεγάλο ΟΧΙ που πρέπει να ακουστεί για το εργοστάσιο ανακύκλωσης που ετοιμάζουν. Εκεί θα δοκιμαστούν οι αντοχές μας κι οι αντοχές της κυβέρνησης. 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Γιώργος Τσιρίδης

Η εγκατάλειψη του Θεμιστόκλειου

 

Τμήμα του γλυπτού του Θεμιστόκλειου, κομμάτι από πλοίο. Σήμερα, δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά, ναυάγησε για δεύτερη φορά στον χώρο της ανάπλασης

Αγωνιζόμαστε για καλύτερες συνθήκες ζωής. Λέμε όχι στην Όιλ Ουαν, όχι στην Κοσκο, όχι στα σκουπίδια που πάνε να μας φορτώσουν, όχι στο νεκροταφείο της Ανάστασης, όχι σε όλα που μας μαυρίζουν τη ζωή μας. Η αξιοπιστία μας όμως δεν κρίνεται από τα εύκολα ΟΧΙ που μπορεί και να είναι υποκριτικά, τουλάχιστον για κάποιους. Η αξιοπιστία μας κρίνεται από τα ΝΑΙ που λέμε, εκεί όπου μπορούμε να πούμε ναι ή να αδιαφορήσουμε. 

Ο δήμος πρόσφατα ξεκίνησε μια πολεοδομική μελέτη ανάπλασης. Αυτό είναι ένα ναι. Κάνει πρόταση επανάχρησης της ΔΕΗ. Κι αυτό ένα ναι είναι. Στην περασμένη τετραετία επιχείρησε απαλλοτρίωση των Λιπασμάτων κι έφτιαξε την παραλία. Κι αυτά είναι ναι και μάλιστα μεγάλα. Όμως υπάρχει κι ένα σημείο όπου το ναι βγαίνει με μεγάλη δυσκολία, ή πνίγεται και δεν βγαίνει καθόλου. Μιλάω για την αρχαία ιστορία της πόλης που τρία σημεία της την καθορίζουν. Η Ηετιώνεια Πύλη, το Αφροδίσιο και το Θεμιστόκλειο.

Για την Ηετιώνεια φροντίζει η αρχαιολογική υπηρεσία κι όλα καλά.

Για το Αφροδίσιο δεν γνωρίζει κανείς τίποτε κι ούτε θα μάθει ποτέ. 

Για το Θεμιστόκλειο τα αισθήματα είναι αμφίθυμα και συχνά ομιχλώδη.

Το μνημείο του αξιόλογου γλύπτη Γεωργαρίου εμφανώς παρατημένο

Ο αναμφισβήτητα σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της πόλης μας βρέθηκε για εκατό χρόνια μέσα στα Λιπάσματα και κρύφτηκε για να μην χαλάσει το έργο του εργοστασίου. Αλλά και στα είκοσι περίπου χρόνια που ελευθερώθηκε, δεν έτυχε της ανάλογης με την σπουδαιότητά του αντιμετώπισης. Επί Τζανή μόνο έγινε ένα γλυπτό που δείχνει τον χώρο. Δεν είναι αρκετό, αλλά, κάτι ήταν κι αυτό. Κι όμως εγκαταλείφθηκε και μαραζώνει γιατί η δημοτική αρχή δεν πιστεύει σ' αυτό. Για περίεργους λόγους κρατά μια επιφυλακτική στάση που πιο πολύ στην άγνοια εδράζεται παρά σε κάποιο συμφέρον. Όσο λυπηρή κι αν είναι αυτή η διαπίστωση, ωστόσο είναι αληθινή.

Προσεχώς θα επαναφέρω στην επικαιρότητα το θέμα του Θεμιστόκλειου. Όχι μόνο με αναρτήσεις αλλά και σαν ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει το δημοτικό συμβούλιο. Σήμερα, μένω σε αυτή την επισήμανση και στις φωτογραφίες που τράβηξε ο Κώστας Τρέχας και που δείχνουν την εγκατάλειψη του μνημείου.