Η κυβέρνηση αποδέχτηκε τελικά την εκταφή των οστών του γιου Ρούτσι παρόλο που -όπως έλεγε- ήταν ΑΔΥΝΑΤΟ να επηρεάσει την δικαιοσύνη. Όταν είδαν ότι πάει να ξαναγίνει το Σύνταγμα στέκι αγανακτισμένων, τότε "γίναν δυνατά τ' αδύνατα" που λέει η Λίνα Νικολακοπουλου (με την φωνή της Ελευθερίας σε μουσική Ντινκιτζιάν).
Όμως θα γίνει εκταφή ΜΟΝΟ για το DNA κι όχι για τοξικολογική εξέταση. Γιατί; Είναι σαν να θέλει η πόρνη να κρυφτεί αλλά να μην την αφήνει η φύση της. Μα τέλος πάντων τι φοβούνται; Κι αν βρεθεί ξυλόλιο, μήπως θα εί ναι κυβερνητικό φορτίο; Επομένως τι φοβούνται τόσο πολύ;
Να φτιάχνεις Αγαναχτισμένους λόγω μνημονίων και φτώχειας που επιβάλεις, είναι σχεδόν φυσιολογικό και κάπως αναμενόμενο. Να φτιάχνεις Αγαναχτισμένους λόγω περιέργειας και μυστηρίου (το οποίο ενισχύεις παντοιοτρόπως) είναι μάλλον επίτευγμα μιας κυβέρνησης που απλά έχει αλλεργία σε κάθε είδους αλήθεια, σε κάθε είδους έλεγχο, σε κάθε είδους κριτική. Είναι αρρώστια.
Κι εμείς..., όπως το λένε οι στίχοι παρακάτω:
"Κι όλο κάτι λέω
κάποια αγάπη κλαίω
κι όλο μέσα μου θρηνώ χαλάσματα"
