Ζούμε σε μια δυστοπική χώρα. Τα ολιγοπώλια-καρτέλ των Τραπεζών, των Φαντς, της Ενέργειας και των Σούπερ Μάρκετ με την φορολόγηση-αφαίμαξη των πολιτών αποτελούν όλα μαζί ένα εκρηκτικό μείγμα που σπρώχνει την Ελλάδα στην φτώχεια και στην καταστροφή.
Δυστυχώς οι νέοι συνεχίζουν να φεύγουν, η αγοραστική δύναμη μειώνεται συνέχεια, οι εθνικοί κίνδυνοι αυξάνονται, η παιδεία πάει κατά διαόλου, η υγεία παραδίδεται στα κοράκια, η ανάπτυξη είναι προσχηματική, η παραγωγικότητα μειώνεται, το ισοζύγιο πληρωμών χειροτερεύει, ΟΛΟΙ οι δείκτες ευημερίας και προόδου είναι αρνητικοί. Τέτοιο πράγμα στην Ελλάδα δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ στα μεταπολεμικά χρόνια, ούτε καν σαν κακό όνειρο δεν μπορούσε να μάς περάσει από το μυαλό.
Δυστυχώς η κυβέρνηση προστατεύει, περιθάλπει και καθοδηγεί αυτή την κατάσταση με την αντιπολίτευση να μην έχει απάντηση. Έτσι φαίνεται να μην υπάρχει εναλλακτική λύση (ΤΙΝΑ= There Is No Altrernative) πράγμα που απογοητεύει τον λαό και αυτό εκφράζεται με αποχή ή παραίτηση ακόμα και από την μοναδική στιγμή που ο λαός μπορεί να εκφραστεί, μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια, στις εκλογές.
Για να μην κλείσω με την απογοήτευση, θα πω τι μπορεί αυτή την στιγμή να αποφέρει ένα μικρό έστω παράθυρο ελπίδας.
Πιστεύω ότι η αντιπολίτευση ΟΛΟΚΛΗΡΗ, αριστερή και δεξιά, από το ΚΚΕ και την Αριστερά ως το ΠαΣοΚ, και όλη την πατριωτική δεξιά, πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα πράγμα και να το επιβάλουν. Πρέπει να πιέσουν την κυβέρνηση να καταργήσει, να ξηλώσει, το πλαίσιο το οποίο μάς οδήγησε εδώ, δηλαδή τα μέτρα της τρόικας. Ένα πακέτο μέτρων από την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ως την λειτουργία των Φάντς, από την καθήλωση και τις περικοπές 13ου και 14ου μισθού και συντάξεων ως την πιο δίκαιη φορολόγηση δεδομένου ότι το 90% περίπου των συνολικών φόρων βαραίνει τα μεσαία και φτωχά εισοδήματα. Πρέπει να συμφωνηθεί ένα ελάχιστο πακέτο μέτρων και να γίνει κοινός στόχος αριστεράς και δεξιάς, ξεπερνώντας προκαταλήψεις και προτάσσοντας τον εθνικό κίνδυνο να βυθιστούμε στο τέλμα και να μην σηκώσουμε ποτέ κεφάλι.
Δεν έχω πολλές ελπίδες, ωστόσο ποτέ δεν παύω να διατηρώ μια τελευταία ελπίδα ότι αυτός ο λαός της υπέροχης γεωγραφικά και ιστορικά χώρας στην οποία ζούμε, κάποτε θα ξυπνήσει.
Μια και αύριο είναι των ΦΩΤΩΝ, ας ευχηθούμε να αποτινάξουμε την ΤΙΝΑ από πάνω μας και να βρούμε την λύση.
