Αν εξαιρέσουμε την εξοργιστική δημοσκόπηση της Metron Analysis στο MEGA που έδινε ισόποση μείωση των τριών κομμάτων εξουσίας (ΝΔ, ΣύριζαΠΣ, ΠαΣοΚ) οι άλλες τέσσερις εταιρείες (GPO, MRB, Pulse, Prorata), που έβγαλαν συγκλίνοντα αποτελέσματα τις τελευταίες μέρες, δίνουν κατά μέσον όρο 28,5% στην ΝΔ, 25,4% στον ΣύριζαΠΣ και 9,3% στο ΠαΣοΚ. Τα "μικρότερα" κόμματα ενισχύθηκαν όλα από λίγο, που όμως γι αυτά είναι σημαντικό σαν ποσοστό του ποσοστού τους.
Με τις αναγωγές των "υπολοίπων" τα ποσοστά γίνονται περίπου ΝΔ 32-33% Συριζα ΠΣ 29-30% και ΠαΣοΚ 11-12%. Φυσικά υπάρχει η γνωστή "δημιουργική επιδιόρθωση" (των χωματουργικών και των πετσωμένων τιμολογίων) που κάνει τα ποσοστά αυτά εν μέρει αναξιόπιστα, όμως είναι τα μόνα που έχουμε και επομένως με αυτά μπορούμε να μιλάμε.
Μερικά συμπεράσματα:
1) Τα μικρότερα κόμματα όπως η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου και το Μερα 25 του Βαρουφάκη, που θα μπορούσαν να προστεθούν στα μεγαλύτερα για να συμπληρώσουν τους 151 βουλευτές μιας κυβέρνησης, μάλλον απομακρύνονται από αυτή την προοπτική. Πλέον έχουν αρχίσει να ελπίζουν σε ΑΝΑΤΡΟΠΗ των σχέσεων τους με τα μεγαλύτερα όμορα κόμματα, οπότε δεν φοβούνται τις δεύτερες εκλογές, αρκεί να γίνουν άμεσα.
2) Η προοδευτική κυβέρνηση με αθροιστικό ποσοστό πάνω από 40% βρίσκεται πλέον αρκετά κοντά στον στόχο της επικράτησής της (θέλει 46% περίπου) και μπορεί στους επόμενους μήνες να τον επιτύχει ΚΑΙ δημοσκοπικά (γιατί στην πραγματικότητα νομίζω ότι τον έχει ήδη πετύχει).
3) Η πεποίθηση ότι "Μητσοτάκης τέλος" εδραιώνεται καθώς ο πρωθυπουργός ΜΟΝΟ με αυτοδυναμία (έστω και σε δεύτερες εκλογές) μπορεί να ελπίζει ότι θα μείνει αρχηγός της ΝΔ. Φυσικά θα προσπαθήσει να επαναλάβει την συσπείρωση που είχε πετύχει ο Σαμαράς το 2012 (κι από 19% πήγε στο 29% μέσα σε ένα μήνα) αλλά οι συνθήκες είναι διαφορετικές σήμερα. Ήδη έχει αρχίσει η μάχη των επιγόνων (Δένδιας, Γεωργιάδης ξεκίνησαν).
Καθώς το διεθνές κλίμα γίνεται όλο και πιο σκούρο και αβέβαιο στην οικονομία (ακρίβεια, πληθωρισμός, επιτόκια, πτωχεύσεις) και στην ασφάλεια (πόλεμος στην Ουκρανία, εξοπλισμοί όλων των κρατών, τοπικές διαμάχες) η Ελλάδα που πλήττεται από τα παραπάνω προβλήματα πιο έντονα, δεν έχει το περιθώριο για νέα παιχνίδια των άχρηστων που την κυβερνούν. Ούτε τα δημοσιονομικά περιθώρια θα υπάρχουν πλέον, ούτε η άμυνα θα μπορεί να εγκαταλείπεται στα χέρια ενός πρωθυπουργού και μιας επιτελικής ομάδας διεφθαρμένων και ανεξέλεγκτων.
Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη με τις επιδοματικές πολιτικές που έθρεψαν την ακρίβεια, με τις παρακολουθήσεις που ελάττωσαν την δημοκρατία και με την εγκληματική ανικανότητα που αναδείχθηκε περίτρανα στην υπόθεση του κορωνοϊού παλιότερα και στα Τέμπη πιο πρόσφατα, αποδείχθηκε πως είναι η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Δεν μπορεί να κυβερνήσει την χώρα ακόμα κι αν εξασφαλίσει πλειοψηφία ισχνή στην Βουλή γιατί κάθε μέρα θα αντιμετωπίζει την οργή του λαού και κάθε της σφάλμα θα το πληρώνει η Ελλάδα πολλαπλά. Η νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί, από την κάπλη της απλής αναλογικής, θα πρέπει να είναι ισχυρή και να καταρτίσει μια προγραμματική συμφωνία τετραετίας μεταξύ των συνεργαζομένων κομμάτων. Μόνο έτσι θα βγάλει την Ελλάδα από την δύσκολη συγκυρία.
Για μια ακόμη φορά, θα επιχειρηθεί μια επιχείρηση σωτηρίας μετά από μια περίοδο γενικής μπαχαλοποίησης του δημόσιου βίου.
