Η Κυβέρνηση όμως ΔΕΝ έκανε τίποτε για να μας προστατέψει από αυτές. Ή μάλλον ΕΚΑΝΕ ό,τι μπορούσε για να αφήσει την χώρα ανοχύρωτη, απροστάτευτη. Το δείχνουν τα νούμερα του φετινού προϋπολογισμού.
Φέτος έγιναν 1.500 προσλήψεις ειδικών φρουρών κι ετοιμάστηκαν (ή έγιναν) 1.200 προσλήψεις πανεπιστημιακών φρουρών. Εκσυγχρονίστηκαν με νέο εξοπλισμό τα ΜΑΤ, ΔΙΑΣ κτλ. κι εφοδιάστηκαν με συστήματα ρίψης νερού (Αίας) για τους διαδηλωτές. Φέτος επίσης αγοράστηκαν Ραφάλ αξίας 2,5 εκ. ευρώ κι άλλα τόσα περίπου διατίθενται για την αναβάθμιση των F-16 και την ενίσχυση του Ναυτικού.
Η Πυροσβεστική υπηρεσία εκτίμησε τις ανάγκες της στα 15-18 εκ. ευρώ και στην πυροσβεστική υπηρεσία υπάρχουν 4.000 κενές θέσεις. Αντί για τα 15-18 εκ. η κυβέρνηση έδωσε φέτος 1,7 εκ. μόνο! Η Πυροσβεστική ακαδημία ενισχύθηκε με το φοβερό ποσό των 34 χιλιάδων ευρώ (!) και το Εθνικό Συντονιστικό Διαχείρισης κρίσεων ενισχύθηκε με 24 χιλ.ευρώ (!).
Είναι προφανές αυτό που συνέβη στη χώρα. Δεν θα βάλουμε την αμυντική πολιτική της χώρας κόντρα στην αντιπυρική της πολιτική. Οι αναλογίες όμως και οι επιλογές είναι συντριπτικές.
Οι προσλήψεις των εντελώς άχρηστων δυνάμεων καταστολής (2.700 θέσεις) που στρέφονται ενάντια στη νεολαία και τον λαό, θα μπορούσαν να έχουν στελεχώσει ένα άρτιο πυροσβεστικό σώμα (που έχει 4.000 ελλείψεις) ικανό να σβήνει τις φωτιές και να καταστέλλει την περιβαλλοντική καταστροφή της χώρας. Δεν μιλάμε για νέους διορισμούς που προκαλούν αλλεργία στον πρωθυπουργό. Μιλάμε για την επιλογή της σωτηρίας αντί της επιλογής της βαρβαρότητας.
Τα 5 περίπου δις που δίνονται για την άμυνα θα μπορούσαν να έχουν μέσα τους και σωστικά μέσα. Αυτό είναι λογικό δεδομένου ότι ένα Ραφάλ έχει κόστος όσο τρία περίπου πυροσβεστικά αεροπλάνα και με δεδομένο ότι πήραμε αντισταθμιστικό για τα Ραφάλ ένα αεροπλάνο VIP για τον πρωθυπουργό. Η κυβέρνηση επέλεξε αντί της προστασίας της ελληνικής φύσης και των περιουσιών, την βία και την καταστολή κατά των νέων, του λαού και των φοιτητών. Επέλεξε να αγοράσει τα Ραφάλ ή να αναβαθμίσει τα F-16 για να έχει την εύνοια Γαλλίας και Αμερικής χωρίς να φροντίσει ώστε -στα αντισταθμιστικά έστω ανταλλάγματα- να περιλαμβάνονται σωστικά αεροπλάνα ή ελικόπτερα.
Η κλιματική αλλαγή προκαλεί ακραία φαινόμενα και οι μέθοδοι προστασίας πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Το δήθεν επιτελικό κράτος πιάστηκε το ίδιο ή κι ακόμα πιο αδιάβαστο από τα "μη επιτελικά" κράτη που είχαν τις συμφορές στην Πελοπόννησο το 2007 ή το Μάτι το 2018. Αν όμως τότε υπήρξε κάποιος αιφνιδιασμός, σήμερα αυτός είναι αδικαιολόγητος, κι αύριο θα είναι εγκληματικός. Όταν τελειώσουμε με όλα αυτά (πότε; έχουμε ολόκληρο Αύγουστο μπροστά μας) θα πρέπει να γίνει μια διακομματική συμφωνία για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν με ορίζοντα 30 ή και 50 ετών τουλάχιστον. Με την αλαζονική σημερινή κυβέρνηση στραπατσαρισμένη από τα γεγονότα, αυτό ίσως να είναι πλέον δυνατό, αλλιώς θα περιμένουμε μετά τις εκλογές. Ανάμεσα στα πρώτα μελήματα μιας δημοκρατικής προοδευτικής διακυβέρνησης πρέπει να είναι και αυτό το μέλημα. Κοντά στην κατάργηση των εξώφθαλμα αντιλαϊκών νόμων που έχουν ήδη καταγγελθεί από όλους, η κατάρτιση ενός μακρόπνοου προγράμματος πολιτικής προστασίας πρέπει να έχει προτεραιότητα.
