Ρεπορτάζ σε όλο τον καθημερινό τύπο χτες:
«Οι υπουργοί 'Αμυνας της Βόρειας Μακεδονίας, Ράντμιλα Σεκερίνσκα και της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ υπέγραψαν χθες πενταετή συμφωνία Στρατιωτικής-Οικονομικής Συνεργασίας, η οποία όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου 'Αμυνας της Βόρειας Μακεδονίας θα βελτιώσει τις δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.»
Δεν χρειάζονται πολλά περισσότερα για να καταλάβει κανείς ότι αυτός που κάνει την ζημιά, αυτός την πληρώνει. Η Ελλάδα, εδώ και δύο χρόνια, καθυστερεί να επικυρώσει τις συμφωνίες που έχει υπογράψει με την Βόρεια Μακεδονία. Η καθυστέρηση οφείλεται στον εσωτερικό πόλεμο εντός της ΝΔ μεταξύ Σαμαρά-Καραμανλή και Μητσοτάκη. Δέσμιος της ακροδεξιάς που τον εξέλεξε στην ηγεσία της ΝΔ ο πρωθυπουργός, και ουσιαστικά ανίσχυρος απέναντι στα καπετανάτα του κόμματός του, επί δύο χρόνια δεν φέρνει στη Βουλή την κύρωση των συνθηκών. Αρνείται ουσιαστικά να εφαρμόσει την συμφωνία των Πρεσπών με την Βόρεια Μακεδονία. Και εισπράττει τώρα το τίμημα αυτών των παραλείψεών του. Η Βόρεια Μακεδονία στρέφεται αλλού, εκεί από όπου την αποσπάσαμε το 2018 χάρη στη συμφωνία των Πρεσπών.
Για δυο χρόνια -επί Τσίπρα- η Βόρεια Μακεδονία στεκόταν στο πλευρό μας σαν ο πιο πιστός μας σύμμαχος. Όπως είναι όμως φυσικό, στις διεθνείς σχέσεις, όταν είδε ότι το κλίμα στην Ελλάδα έχει αλλάξει, άλλαξε κι εκείνη ρότα. Υπέγραψε πενταετή συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με την Τουρκία.
Αυτό σημαίνει ότι θα μας επιτεθεί; Όχι, βέβαια. Σε περίπτωση, όμως, σύρραξης (μικρής έστω κλίμακας) Ελλάδας-Τουρκίας, η Βόρεια Μακεδονία θα έχει απέναντί της δυο χώρες εκ των οποίων η μία δεν την "αναγνωρίζει" καθυστερώντας επίτηδες τις κυρώσεις των συμφωνιών, ενώ η άλλη υπογράφει μαζί της συμφωνίες και υπόσχεται βοήθεια. Ποιαν θα διαλέξει; Και πόσο ασφαλή θα είναι τα βόρεια σύνορά μας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο (σύρραξης) όταν στα ανατολικά μας σύνορα είναι η Τουρκία και στα βόρεια δυο χώρες που έχουν μαζί της στρατιωτικές συμφωνίες (Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία); Όταν η Τουρκία έχει σύμφωνο αμοιβαίας πολεμικής συνδρομής με ένα πολυπληθές σε στρατό και όπλα Πακιστάν κι εμείς σε αντιστάθμισμα έχουμε τις καλές σχέσεις του Μητσοτάκη με τον πρώην υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Πομπέο;
Δυστυχώς, οι γκάφες στο θέμα της πανδημίας ή των πυρκαγιών συνεχίζονται και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Εκεί όπου οι μακεδονομάχοι δεν μπορούν να κάνουν άλλο τίποτε από το να μας οδηγήσουν σε καινούργια 1897 και 1922, σε καινούργιες εθνικές τραγωδίες. Και, δυστυχώς, ο πρωθυπουργός σήμερα, έχει διαλέξει να ακολουθήσει τον δρόμο τους. Από δειλία, από συμφέρον και φιλαυτία. Κι η Ελλάδα ας πάει να πνιγεί!
