Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Ως πότε θα μας ανέχονται;

Στον δημόσιο διάλογο που διεξάγεται στα ΜΜΕ (μέσα μαζικής επικοινωνίας) και στα ΜΗΔ (μέσα ηλεκτρονικής δικτύωσης) κυριαρχεί το Μακεδονικό. Στα πλαίσια αυτά είχα πολλούς διαλόγους, έναν εκ των οποίων με τον φίλο Γ. ο οποίος μου έστειλε ένα άρθρο σχετικό με την διαδήλωση της Θεσσαλονίκης και την αντίδραση της κυβέρνησης.

Ο αρθρογράφος στέκεται κυρίως στα εξής:
α.- Κακώς υπολόγισε η κυβέρνηση (ο Τσίπρας) ότι στη δεξιά υπάρχουν ρωγμές στο θέμα αυτό (φιλελεύθεροι ή Καραμανλικοί κόντρα σε "πατριώτες" και ακροδεξιούς). Αυτοί στο τέλος ενώνονται μπροστά σε θέματα πατριδοκαπηλίας.
β.- Κακώς υπολόγισε σε μια συνεννόηση με τον αρχιεπίσκοπο, στο τέλος η εκκλησία ρέπει προς τον εθνικισμό. Το 70% του λαού δεν θέλει τον όρο Μακεδονία.
γ.- Κακώς συζητάμε το όνομα. Πρέπει να παραμείνουμε στην άρνηση να αποδεχτούμε τον όρο Μακεδονία σαν παράγωγο.

Αυτή η επιχειρηματολογία, όπως την παρέθεσα εν συντομία, είναι κυρίαρχη στον λόγο μιας πλευράς κάποιων "ψύχραιμων" παρατηρητών που ζητούν να μην "υποχωρήσουμε" στο όνομα. Υπάρχει, όμως, αντίλογος σε αυτόν τον λόγο. Περιέχεται ένα μέρος αυτού του αντιλόγου, στην προσωπική μου απάντησή μου στον φίλο μου Γ. και διαλέγω σήμερα να την δημοσιοποιήσω. Είναι μια δημόσια απάντηση στα δημοσίως τεθέντα ερωτηματικά που παρέθεσα πιο πάνω.

Ο αρθρογράφος κάνει λάθος σε όλα.

α) Θεωρεί ότι κακώς ο Τσίπρας επένδυσε σε μια δήθεν εσωπαραταξιακή διαμάχη στην δεξιά. Ε, και; το θέμα δεν είναι τι θέλει η δεξιά (κι είναι γνωστό ότι οι φιλελεύθεροι θέλουν τον όρο "Μακεδονία" στο όνομα) αλλά τι πρέπει να γίνει για να απαλλαγούμε επιτέλους από τις μονομανίες αυτού του χώρου. Τώρα είναι μια ευκαιρία να μην  καθοδηγούν την εξωτερική πολιτική οι "έχω μια αδελφή ..." αλλά να πάρει τη θέση τους η λογική. Δεν "επενδύει" πουθενά ο Τσίπρας. Απλά, προσπαθεί να λύσει ένα πρόβλημα από αυτά που εξακολουθούν να δένουν την Ελλάδα στο άρμα των "ανώριμων" κοινωνιών και των "πολιτικά υπανάπτυκτων" χωρών.

2) Ναι, 9 μητροπολίτες πήγαν αλλά ούτε ο Ιερώνυμος ήταν εκεί (θυμηθείτε τον Χριστόδουλο) ούτε οι άλλοι 73 ιεράρχες, ούτε το "λάβαρο" της Αγίας Λάβρας. Λιγόστεψαν αποφασιστικά τα καραγκιοζιλίκια. Το 70% που το βρήκε; Στο ερώτημα αν θέλουμε να λέγονται "Μακεδονία", η απάντηση είναι 100% όχι! Υπάρχει κι άλλη μια σίγουρη δημοσκόπηση: Στο ερώτημα αν προτιμάμε το "Νέα Μακεδονία" από το σκέτο "Μακεδονία" βγαίνει 100% ναι.

3) Θεωρεί ο αρθρογράφος ότι πρέπει να οχυρωθούμε πίσω από το "όχι" μας στο ΝΑΤΟ. Είναι προφανές ότι η ΠΓΔ Μακεδονίας θα μπει στο ΝΑΤΟ σαν σκέτη Μακεδονία αν εμείς επιμένουμε να λέμε όχι. Το ότι μας κάνουν την αβάντα σήμερα (σαν συνέχεια του 2008) δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να μας ανέχονται.

Αυτή μοιάζει να είναι η τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα να κερδίσει κάτι. Υπάρχει στην γειτονική χώρα μια κυβέρνηση υποτακτική στο ΝΑΤΟ και στην Ελλάδα μια  κυβέρνηση "μη δεξιά" και μη πατριδοκάπηλη. Αν δεν λυθεί τώρα το ζήτημα , δεν θα λυθεί ποτέ, που σημαίνει ότι θα επικρατήσει (όπως έχει ήδη συμβεί) το σκέτο Μακεδονία. Απλά θα σταματήσουν και οι διεθνείς οργανισμοί (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) να μας ανέχονται.
Ρωσία, ΗΠΑ, Τουρκία, Βούλγαροι, Σέρβοι κλπ, έχουν ΟΛΟΙ αναγνωρίσει την Μακεδονία (σκέτη), την μακεδονική γλώσσα (σκέτη), την μακεδονική τους ταυτότητα (σκέτα). Θα τους βάλουν και στους διεθνείς οργανισμούς έστω και με το ΠΓΔΜ μέχρι να το αλλάξουν κι αυτό στον ΟΗΕ. Αν γίνει ψηφοφορία στον ΟΗΕ θα χάσουμε ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ. Το έχει καταλάβει αυτό κανείς; Για μια ακόμη φορά κάποιοι ηλίθιοι εκλαμβάνουν την διεθνή γενναιοδωρία απέναντι στο όνομα "Ελλάς" σαν υποχρέωση. Κορδώνονται με τις πλάτες των άλλων αλλά η αλαζονεία οδηγεί σε χαστούκια και καταστροφές.
Έχουμε (μας δίνουν) μιαν ευκαιρία να βάλουμε το "νέα" κοντά στο "Μακεδονία" που -έστω και εν μέρει- υπονομεύει αυτή την (κερδισμένη ως τώρα γι αυτούς) υπόθεση. Αν δεν το καταφέρουμε τώρα, δεν θα το καταφέρουμε ποτέ.