Δεν πρέπει να δεχτεί ο Σύριζα να γίνει ο καταστροφέας των όποιων ελπίδων έχουν οι συνταξιούχοι για αξιοπρεπή διαβίωση και η Ελλάδα για ανάκαμψη!
Είναι βέβαιο πλέον ότι ο Σόιμπλε πιέζει (με τη βοήθεια του ΔΝΤ που έχει μπει για τα καλά στο κόλπο) να ξεπατώσει τον Σύριζα και τους συνταξιούχους και τους Έλληνες. Κι η κυβέρνηση, ως τώρα, φαίνεται να έχει μπει κι εκείνη στο κλίμα της παρακμής και των επιδιώξεων του Σόιμπλε με μόνο στόχο τη μακροημέρευσή της. Δημιουργείται επομένως μια κατάσταση δίνης προς τα κάτω που κάπως πρέπει να σπάσει. Κι ο μόνος τρόπος φαίνεται να είναι η παραίτηση της κυβέρνησης κι οι εκλογές, γύρω στον Ιούλιο-Αύγουστο. Να εξηγηθώ καλύτερα:
Τα μέτρα για τις συντάξεις είναι ουσιαστικά το μόνο σοβαρό ζήτημα που θέτουν οι δανειστές και δευτερευόντως το αφορολόγητο και το εργασιακό. Όμως ενώ αφορολόγητο και εργασιακό θεωρούνται (και είναι ακόμα και για την πλευρά ΔΝΤ-Σόιμπλε) ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ, μέχρι να ισορροπήσει η Ελλάδα τα οικονομικά της, στο ασφαλιστικπό επιχειρείται μια επέμβαση με μόνιμα χαρακτηριστικά από τα οποία ΠΟΤΕ' δεν θα ανακάμψουν οι συνταξιούχοι κια τα οποία θα οδηγήσουν σε πρόσθετη ύφεση λόγω της δραματικής μείωσης της κατανάλωσης. Κι όμως, η κυβέρνηση φαίνεται να τα συζητά, δείχνει να τα έχει αποδεχτεί και πετάει συνέχεια την μπάλα στην εξέδρα μιλώντας για κάθε τι άλλο εκτός του σημαντικού. Το βλέπει κανείς αυτό από διάφορες δηλώσεις που γίνονται αλλά κυρίως από τον τρόπο προβολής των θεμάτων από την ΕΡΤ και το Κόκκινο. Δεν ξέρω αν αυτό είναι προπέτασμα καπνού, αν όμως η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί τέτοιες ρυθμίσεις τότε θα αποδειχτεί όχι απλά ίδια με εκείνους που κατηγορεί αλλά και πολύ χειρότερη, δεδομένου ότι θα προσθέσει τη δική της καταστροφική συμβολή στο ήδη ρημαγμένο τοπίο και θα έχει εξαφανίσει και κάθε ελπίδα-προοπτική ανατροπής αυτής της κατάστασης.
Μόνη λύση για την κυβέρνηση, αν οι δανειστές επιμείνουν (και Σόιμπλε-ΔΝΤ θα επιμείνουν όπως φαίνεται) είναι η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ. Να μην ψηφίσει μέτρα τέτοια τα οποία και θα την καταδικάσουν σε πλήρη ανυποληψία αλλά και θα εξαφανίσουν κάθε προοπτική επαναφοράς μιας στοιχειώδους κανονικότητας. Ας σκεφτεί ότι στη ζυγαριά έχει να βάλει από τη μια δυο χρόνια κυβερνησιμότητας ακόμη υπό ασφυκτική λαϊκή πίεση και κατακραυγή (αν έχει διαπράξει το "έγκλημα") κι από την άλλη την δυνατότητα δυο εκατομμυρίων Ελλήνων (τουλάχιστον) να αντιδράσουν. Μπορεί να μείνει δυο χρόνια ακόμα στην εξουσία με αντάλλαγμα την καταβύθιση στην εξαθλίωση και του μόνου μέρους της κοινωνίας που έχει απομείνει (οικονομικά) λαβωμένο αλλά ζωντανό και -το σημαντικότερο- με ακόμα χειρότερο αντάλλαγμα την οριστική εκμηδένιση κάθε ελπίδας για την κοινωνία!!
Αν οι δανειστές (Σόιμπλε-ΔΝΤ), πριν φύγουν τον Σεπτέμβρη, την φέρουν στο σημείο ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ οπωσδήποτε να λάβει τέτοια μέτρα για να της δώσουν χρήματα (έστω και με "γέφυρα") τον Ιούλιο, τότε πρέπει να προκηρύξει εκλογές αρνούμενη να τα δεχτεί. Κι ας βγει ο Μητσοτάκης να τα εφαρμόσει. Με τον Σύριζα ζωντανό να μην έχει δεχτεί την καταστροφή και με την ελπίδα επανόδου ζωντανή. Γιατί τότε, επάνοδος του Σύριζα θα είναι επάνοδος του λαού με δυνατότητα αναστροφής των πεπραγμένων της ΝΔ σε ενα νέο ενδεχομένως πολιτικό τοπίο. Αλλιώς η παραμονή του Σύριζα στην κυβέρνηση θα είναι μόνο οι τελευταίες μέρες της Πομπηίας πριν την έκρηξη. Ό,τι φάνε κι ό,τι πιούνε πάνω στο πτώμα ενός λαού που τους εμπιστεύτηκε. Ακόμα ελπίζω ότι αυτό δεν θα το αφήσει ο Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα να συμβεί.
