Θα το έχετε ακούσει αυτό το τραγούδι
Κι αν δεν το έχετε ακούσει ως τώρα, ακούστε το εδώ.
Το έφτιαξαν οι ΛΑΡΓΚΟ που ψυχή και δημιουργός τους είναι ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, γιος του μεγάλου τροβαδούρου Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Δεν ξεχειλίζει απλά το ταλέντο, κάτι παραπάνω.
Οι στίχοι του τραγουδιού που βάζω παρακάτω είναι του ίδιου του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Μιλάνε για μια αδιόρατη θλίψη που βάζει τους ανθρώπους σε κίνηση (σαν βουκέντρα) από την αρχή του χρόνου, σε αντίθεση με τους "κυρίους δεν με μέλλει" που χάνοντας την "θλίψη" (σαν αδιόρατο βελούδο, σα μετάξι, την βρίσκει ο Θανάσης) χάνουν και την ουσία της ζωής.
Φυσικά αυτή η ανησυχία αφορά μόνο στους ανθρώπους (συνείδηση) γιατί τα μικρά παιδιά και τα ζώα και τα δέντρα ζουν τη φυσική τους ζωή και δεν χρειάζονται βουκέντρες και θλίψεις που σε κάνουν να μην σε χωράει ο τόπος.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ του Θανάση Παπακωνσταντίνου
Έχω μια θλίψη που έρχεται απ' την αρχή του κόσμου
μαζί με την βαθιά πνοή, την παγωμένη λάμψη.
Μπήκε στο πρώτο κύτταρο σαν μια μικρή ακίδα
κι, ότι απ' αυτό γεννήθηκε, θέλησε να υποτάξει.
Τ'αμέριμνα μικρά παιδιά, τα ζώα και τα δέντρα
ποτέ της δεν τα γλέντησε, δεν είχε τι να κάνει.
Μα αν έβρισκε συνείδηση, έβγαζε την βουκέντρα
κι έσπρωχνε την βαρύθυμη στην τρομερή χοάνη.
Θλίψη σαν αδιόρατο βελούδο, σαν μετάξι.
Κανείς δεν την ανίχνευσε, δεν βρέθηκε ο τρόπος.
Δεν σου φωνάζει: ''Είμ' εδώ!'' κι, ενώ όλα είναι εντάξει,
αυτή ‘ναι που θα φταίει, αν δεν σε χωράει ο τόπος.
Όπου τα λόγια είναι φτωχά, το πένθος είναι γλέντι
κι όπου μπορούν να ερωτευτούν η όμορφη κυρία
-που από τα ψώνια της γυρνά στο σπίτι ευτυχισμένη-
κι ο σκελετός που βρέθηκε κάπου στην Σιβηρία
Στρατιές περάσαν απο κεί, χαθήκανε στην δίνη,
σε μιά πραγματικότητα ρευστή σαν άγριο μέλι.
Οι ανήσυχοι σταυρώθηκαν, οι ήσυχοι τρομάξαν
κι ένας περίπου αλώβητος: ''Ο κύριος δεν με μέλει".
Θλίψη σαν αδιόρατο βελούδο, σαν μετάξι.
Κανείς δεν την ανίχνευσε, δεν βρέθηκε ο τρόπος.
Δεν σου φωνάζει: ''Είμ' εδώ!'' κι, ενώ όλα είναι εντάξει,
αυτή ‘ναι που θα φταίει, αν δεν σε χωράει ο τόπος.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ του Κωσνταντή Παπακωνσταντίνου
Κι αν δεν το έχετε ακούσει ως τώρα, ακούστε το εδώ.
Το έφτιαξαν οι ΛΑΡΓΚΟ που ψυχή και δημιουργός τους είναι ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, γιος του μεγάλου τροβαδούρου Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Δεν ξεχειλίζει απλά το ταλέντο, κάτι παραπάνω.
Οι στίχοι του τραγουδιού που βάζω παρακάτω είναι του ίδιου του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Μιλάνε για μια αδιόρατη θλίψη που βάζει τους ανθρώπους σε κίνηση (σαν βουκέντρα) από την αρχή του χρόνου, σε αντίθεση με τους "κυρίους δεν με μέλλει" που χάνοντας την "θλίψη" (σαν αδιόρατο βελούδο, σα μετάξι, την βρίσκει ο Θανάσης) χάνουν και την ουσία της ζωής.
Φυσικά αυτή η ανησυχία αφορά μόνο στους ανθρώπους (συνείδηση) γιατί τα μικρά παιδιά και τα ζώα και τα δέντρα ζουν τη φυσική τους ζωή και δεν χρειάζονται βουκέντρες και θλίψεις που σε κάνουν να μην σε χωράει ο τόπος.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ του Θανάση Παπακωνσταντίνου
Έχω μια θλίψη που έρχεται απ' την αρχή του κόσμου
μαζί με την βαθιά πνοή, την παγωμένη λάμψη.
Μπήκε στο πρώτο κύτταρο σαν μια μικρή ακίδα
κι, ότι απ' αυτό γεννήθηκε, θέλησε να υποτάξει.
Τ'αμέριμνα μικρά παιδιά, τα ζώα και τα δέντρα
ποτέ της δεν τα γλέντησε, δεν είχε τι να κάνει.
Μα αν έβρισκε συνείδηση, έβγαζε την βουκέντρα
κι έσπρωχνε την βαρύθυμη στην τρομερή χοάνη.
Θλίψη σαν αδιόρατο βελούδο, σαν μετάξι.
Κανείς δεν την ανίχνευσε, δεν βρέθηκε ο τρόπος.
Δεν σου φωνάζει: ''Είμ' εδώ!'' κι, ενώ όλα είναι εντάξει,
αυτή ‘ναι που θα φταίει, αν δεν σε χωράει ο τόπος.
Όπου τα λόγια είναι φτωχά, το πένθος είναι γλέντι
κι όπου μπορούν να ερωτευτούν η όμορφη κυρία
-που από τα ψώνια της γυρνά στο σπίτι ευτυχισμένη-
κι ο σκελετός που βρέθηκε κάπου στην Σιβηρία
Στρατιές περάσαν απο κεί, χαθήκανε στην δίνη,
σε μιά πραγματικότητα ρευστή σαν άγριο μέλι.
Οι ανήσυχοι σταυρώθηκαν, οι ήσυχοι τρομάξαν
κι ένας περίπου αλώβητος: ''Ο κύριος δεν με μέλει".
Θλίψη σαν αδιόρατο βελούδο, σαν μετάξι.
Κανείς δεν την ανίχνευσε, δεν βρέθηκε ο τρόπος.
Δεν σου φωνάζει: ''Είμ' εδώ!'' κι, ενώ όλα είναι εντάξει,
αυτή ‘ναι που θα φταίει, αν δεν σε χωράει ο τόπος.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ του Κωσνταντή Παπακωνσταντίνου
