Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Γιατί τα ομόλογα του Σώρα δεν θα σώσουν (δυστυχώς) την Ελλάδα


Παρ' όλο που το θέμα του Σώρα βγήκε στα δελτία ειδήσεων κι έφυγε από το κρυφτούλι που παιζόταν ως τώρα με τα περιθωριακά μόνον κανάλια να ασχολούνται με την υπόθεση, και αφού έγραψα κι εγώ την προηγούμενή μου ανάρτηση (Αμφισβητείτε τον Σώρα; 4-1-2017) θα ασχοληθώ και πάλι με το θέμα κάνοντας κάποιες διευκρινίσεις.
Πρώτα από όλα μπορείτε εσείς μόνοι σας να δείτε την άποψη του Σώρα στον Μπεξή, κι εδώ ο ίδιος λέει που τα βρήκε τόσα λεφτά. Εδώ επίσης μπορείτε να δείτε την αντίθετη άποψη που λέει πως είναι πλαστά ομόλογα κάποιου Στέφεν Λούις Βόσνυ.

Ήδη ο κ. Σώρας παραπέμφθηκε σε δίκη ποινική από μηνυτήρια αναφορά του Άδωνη Γεωργιάδη και από την δική του αναφορά στον Άρειο Πάγο (συγχωνεύτηκαν οι υποθέσεις). Το δικαστήριο που εξέτασε την ουσία της υπόθεσης (κι όχι αν απλά διέσπειρε με κακούς σκοπούς ή όχι ψεύδη ο Σώρας) έβγαλε απόφαση που λέει (μαζί με το σκεπτικό της) ότι τα λεφτά αυτά υπάρχουν κι είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του ελληνικού κράτους κι αυτή η απόφαση δημοσιεύτηκε κι έγινε αμετάκλητη.

Σε σχετική (e-)αλληλογραφία με τον φίλο μου Γ. του έγραψα:

Είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα "δημιουργίας" χρήματος εκ του μηδενός. Το ίδιο κάνουν και οι τράπεζες μόνο που οι τράπεζες (και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα) έχουν ένα κράτος ή έναν υπερεθνικό οργανισμό να υποστηρίζει την "αλήθεια" τους (δηλαδή την δήλωσή τους ότι το χρεόγραφο που έχουν ΘΑ εξοφληθεί) ενώ ο Σώρας και ο εκδόσας τα χρεόγραφά του, ο Στέφεν Λούις Βόζνυ, δεν έχουν πίσω τους τίποτε (μόνο την αστυνομία να τους περιμένει αν επιδείξουν τα δικά τους χρεόγραφα).. 
Η δήλωση των τραπεζών είναι χρήμα και ΠΛΟΥΤΟΣ η δήλωση του Σ.Λ.Βόζνυ (άρα και του Σώρα) είναι φούσκα και ΦΥΛΑΚΗ. Σημασία έχει ποιος οργανισμός (και ποια όπλα εν τέλει) σε στηρίζουν όταν κάνεις τέτοιες δηλώσεις.

Αυτή είναι η δική μου γνώμη για τα χρήματα του κυρίου Σώρα. Είναι δημιούργημα μιας παρανοϊκής δικηγορικής ιδιοφυΐας, του κυρίου ΣΤΕΦΑΝ ΛΟΥΙΣ ΒΟΣΝΥ, ο οποίος χρέωσε το αμερικανικό δημόσιο με 2,8 τρισεκατομύρια επειδή χρησιμοποίησε το brand name του που είναι το όνομά του κι εκείνος το κοστολογεί ακριβά. Φτιάχνοντας ΧΡΕΟΣ (των ΗΠΑ προς τον ίδιο) εξέδωσε ΟΜΟΛΟΓΑ (πληρωτέα από το 2014 και μετά) και στη συνέχεια εξ αυτών των ομολόγων έδωσε τα 600 δισ. στον κ. Σώρα (έξι ομόλογα των εκατό δισ. δολαρίων) για να τα χαρίσει στην Ελλάδα και όπου αλλού θέλει.

Τα ομόλογα αυτά είναι ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ με τα ομόλογα που δημιουργούν οι τράπεζες όταν δίνουν πιστώσεις. Λένε σε κάποιον επενδυτή (ή κράτος) "σου δίνω 1 τρις" (που φυσικά δεν έχω το αντίκρυσμά του σε χρυσό) κι αμέσως καταγράφω στο ενεργητικό μου ότι από εσένα περιμένω 1 τρις επομένως ανεβάζω το κεφάλαιό μου κατά 1 τρις κι έτσι δημιούργησα χρήμα ίσο με ένα τρις, το οποίο θα αρχίσει να μειώνεται καθώς θα εισπράττεις αλλά εγώ θα εκδώσω νέο κ.ο.κ. Με τον ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ όπως ο Βόσνυ, έτσι και οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα εκ του μηδενός, μόνο που αυτές έχουν μια τεράστια πολεμική μηχανή, την υπερδύναμη των ΗΠΑ, για να επιβάλουν την αξιοπιστία τους. Αντίθετα ο Βόσνυ που εξέδωσε τα ομόλογα ύψους 2,8 τρις χρεώνοντας το αμερικανικό δημόσιο δεν έχει κανένα τρόπο να τα απαιτήσει από αυτό. Γι αυτόν τον λόγο και το ελληνικό δημόσιο αν πάει στις ΗΠΑ και ζητήσει να εξαργυρώσουν το ομόλογο Βόσνυ δεν θα πάρει τίποτε.

Η απορία είναι, γιατί δεν το έχει προσπαθήσει ως τώρα η Πολιτεία ώστε να πάρει την ανάλογη απάντηση και να τελειώσει αυτή την ιστορία. Αυτό δίνει το δικαίωμα στον Σώρα να τους εγκαλεί όλους και να τους μηνύσει και να ισχυρίζεται ότι ο λόγος που δεν το κάνουν είναι γιατί ο ίδιος έχει θέσει τον όρο να ελεγχθεί το χρέος και να πληρώσουν οι υπεύθυνοι, άρα το κάνουν (δεν επαληθεύουν την αξιοπιστία ή μη των ομολόγων) για να σώσουν εαυτούς.
  
Όπως είπα και προηγουμένως τα ομόλογα αυτά είναι πλαστά όσο πλαστά είναι και ΟΛΑ τα νόμιμα ομόλογα, ακόμα κι αυτά που χρωστάει το ελληνικό κράτος. Είναι ΑΫΛΟΙ ΤΙΤΛΟΙ, δηλαδή απλές δηλώσεις, που η αξιοπιστία τους στηρίζεται στην ΙΣΧΥ των ΟΠΛΩΝ του εκδότη.

Το χρήμα, εδώ και πολλά χρόνια, δεν αντικατοπτρίζει μιαν αξία σε πολύτιμο ή μη μέταλλο ή σε κάποιο αντικείμενο υπαρκτό αλλά είναι εντελώς άϋλη αξία που γίνεται πραγματική δύναμη ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών ΜΟΝΟ και ΜΟΝΟ χάρη στην αξιοπιστία (λέγε με δύναμη, λέγε με και όπλα) του εκδότη του. Γι αυτό και το αμερικανικό δολάριο είναι παγκόσμιο νόμισμα και γι αυτό η Κίνα (και Ρωσία και οι BRICS) αγωνίζονται να φτιάξουν, έστω και για τις μεταξύ τους συναλλαγές, κάτι δικό τους. 

Ελπίζει ο Σώρας ότι αν αναγνωριστούν από κρατικό φορέα τα ομόλογα του Βόσνυ τότε θα μπορέσει κι αυτός να τα κάνει "νόμιμα" στις ΗΠΑ και τη διεθνή χρηματαγορά, όμως το άλογο που διάλεξε είναι κουτσό. Αν έπειθε την FED ότι το ομόλογό του θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς της, να είστε βέβαιοι ότι θα ήταν χρήμα νόμιμο και ζεστό και καθ' όλα υπαρκτό. Όμως αυτός έχει διαλέξει να μιλάει για μια ανύπαρκτη Ελλάδα και για μιαν ανύπαρκτη δύναμή της, ανακατεύοντας και δυσφημίζοντας την αρχαιότητα (το εύκολο θύμα) κι έτσι δεν έχει καμιάν ελπίδα.