Το ΔΝΤ πρόκειται σύμφωνα με διαρροές-πληροφορίες να χαρακτηρίσει στην έκθεσή του στις 6 Φεβρουαρίου το ελληνικό χρέος εξαιρετικά μη βιώσιμο. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν βλέπει με κανένα τρόπο συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα. Παράλληλα ο Σόιμπλε έχει καταστήσει σαφές ότι χωρίς το ΔΝΤ δεν υπάρχει πρόγραμμα για την Ελλάδα. Ο συνδυασμός αυτών των δύο σκληρών θέσεων σημαίνει πως είτε πάρει μέτρα η κυβέρνηση (νομοθετήσει και βάλει και κόφτη) είτε όχι, το πρόγραμμα καταρρέει.
Για την Ελλάδα αυτό σημαίνει ότι η έξοδος από το ευρώ είναι πλέον σχεδόν βέβαιη και πάντως η έξοδος από την κρίση ανέφικτη.
Για την Ευρώπη αυτό δείχνει την τέλεια αδυναμία της Κομισιόν και της Συνόδου Κορυφής έναντι του Σόιμπλε
Ότι υπάρχουν ΛΟΓΙΚΕΣ έξοδοι από την κρίση είναι βέβαιο, αλλά δεν θα ασχοληθώ με αυτές καθώς εδώ παίζεται και πάλι το ίδιο παιχνίδι με εκείνο του 2015. Και τότε υπήρχαν λογικές λύσεις προς το συμφέρον όλων αλλά δεν τις ακολούθησε η Ευρώπη αποδεχόμενη την παντοδυναμία Σόιμπλε με μόνο και τελευταίο φραγμό την Σύνοδο Κορυφής ΜΕΤΑ το δημοψήφισμα που έδωσε ανάσα στην Ελλάδα. Στην ουσία και πάλι αυτό είναι το μόνο που μπορεί να συμβεί, όμως αυτή τη φορά όλα είναι πιο δύσκολα στις ημερομηνίες καθώς έχουν εκλογές σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία.
Ο Σύριζα δεν έχει και πολλά να κάνει.
Μια επιλογή είναι να επιλέξει δημοψηφισματικές εκλογές (εμείς με τις αντιστάσεις μας ή ολική επαναφορά των πρόθυμων γερμανοτσολιάδων) για να επαναλάβει το ίδιο σενάριο με το '15, ώστε να καθαρίσει με τον Μητσοτάκη και την αντιπολίτευση του "ναι" στο εσωτερικό για να επιδιώξει νέα ρύθμιση κορυφής παρακάμπτοντας τον Σόιμπλε (όπως το '15)
Δεύτερη επιλογή είναι να επιλέξει την αναμονή, καταστρέφοντας το δικό του σαξές στόρυ (που ήθελε ποσοτική χαλάρωση, ανάπτυξη κλπ), βάζοντας και πάλι την οικονομία στα δύσκολα και ελπίζοντας ότι οι νέοι συσχετισμοί θα κρύβουν κάποια θετική γι αυτόν εξέλιξη. Κάτι τέτοιο θα ήταν για παράδειγμα η μείωση της δύναμης της Μέρκελ στη Γερμανία με αποτέλεσμα την ενδεχόμενη περιθωριοποίηση του Σόιμπλε από τους σοσιαλδημοκράτες ή την εκλογή ενός αριστερού ή της Λεπέν στη Γαλλία (που θα προκαλέσει ευρύτερες αναταράξεις) κλπ.
Και οι δυο επιλογές έχουν στον πυρήνα τους την παράκαμψη του Σόιμπλε αφού το ΔΝΤ με την εκλογή Τραμπ έγινε απλησίαστο και ανέγγιχτο πλέον. Εδώ που τα λέμε, όσο υπάρχει Σόιμπλε δυνατός μπροστά μας δεν πρόκειται να σηκώσουμε κεφάλι. Είτε με Τσίπρα είτε με άλλον πρωθυπουργό το πρόβλημα θα είναι το ίδιο, ο Σόιμπλε θέλει την Ελλάδα (και αρκετούς άλλους στη συνέχεια) εκτός ευρώ. Θέλει ενα ισχυρό κλαμπ με την Γερμανία πυρήνα. Η σύγκρουση μοιάζει αναπόφευκτη και θα είναι μεγάλο το ρίσκο που ίσως υποχρεωθούμε να το πάρουμε.
