Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Η Αθήνα του 17ου αι. (Εβλιά Τσελεμπή Β’ μέρος)


Δεν γνωρίζω τι αντιδράσεις προκάλεσε το δημοσίευμα για το ταξίδι του Εβλιά Τσελεμπή στην Αθήνα στα μέσα του 17ου αι. Δεν είχα απαντήσεις ή κάποιον διάλογο ώστε να καταλάβω. Στα τυφλά λοιπόν προχωρώ σε μια δεύτερη ανάρτηση που συνεχίζει την χτεσινή. Αύριο μεθαύριο θα γνωρίζω αν έχει ενδιαφέρον για να συνεχίσω αλλιώς θα το κόψω.
Θα αναρτήσω λοιπόν σήμερα τη συνέχεια. Πρόκειται για την περιγραφή του βράχου της Ακρόπολης και για τον Παρθενώνα που όπως ήταν φυσικό εντυπωσίασαν τον Εβλιά.
Η πρώτη του εντύπωση, από τον όγκο και το σχήμα του Ιερού Βράχου, είναι ότι τέτοιο φρούριο σαν κι αυτό “δεν ματάγινε στον κόσμο”. Σας δίνω το υπόλοιπο της 5ης σελίδας (σ. 172 του βιβλίου):
Στην επόμενη 6η σελίδα (σελ. 173 του βιβλίου) μαθαίνουμε για τον Παρθενώνα που μέσα του έχει κτιστεί τζαμί. Ήταν χριστιανικός (ορθόδοξος) ναός που κατόπιν έγινε λατινικός και τώρα είναι πια τζαμί.

Ο Τσελεμπή τα είδε με τα μάτια του. Παρ’ όλες τις καταστροφές που έχουν ήδη γίνει, βλέπει τις μαρμάρινες κολώνες, βλέπει τις τέσσερις ρουμπινί (από κόκκινο μάρμαρο) κολώνες, βλέπει τα κιονόκρανα και θαυμάζει τον πλούτο που ακόμη έχει απομείνει. Βεβαίως για τον καημένο τον Εβλιά, όπως θα δούμε στην επόμενη 7η σελίδα (σελ. 174 του βιβλίου), όλα τα έκανε ο Πλάτων για να ανεβαίνει και να διδάσκει τον λαό και να ανάβει και κανένα καντήλι. Αυτός ο Οθωμανός που ξεχωρίζει από τους αγράμματους ομοίους του, δεν μπορεί να φανταστεί τίποτε άλλο για έναν σοφό παρά έναν άμβωνα και να κάνει κήρυγμα. Δυο χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει και η Αθήνα του Περικλή είναι η Αθήνα των θρησκόληπτων βαρβάρων ανατολής και δύσης. Χάλι μεγάλο και κατάντημα για το οποίο έκλαιγε σε αυτούς εδώ τους βράχους πριν από 400 χρόνια ο Μιχαήλ Ακομινάτος.

Ας περάσουμε στην 7η σελίδα (σελ. 174 του βιβλίου)

Μας περιγράφει το τζαμί με ένα φανερό θαυμασμό για ό,τι βλέπει και για τον θείο Ιλαχί Εφλατούν! Καημένε Πλάτωνα, μου φαίνεται πως τα ήθελες κι εσύ έτσι που έγινες αγαπημένος των χριστιανών και μουσουλμάνων! Ψυχή και κουραφέξαλα και ο κόσμος εδώ είναι ψεύτικος ενώ ο αληθινός είναι αλλού. Τέτοια έλεγες και σε κάνανε ιμάμη!
Πάμε τώρα στην 8η σελίδα (σελ. 175 του βιβλίου)

Εδώ γίνεται η αποκάλυψη ότι η Ακρόπολη καταστράφηκε τη μέρα που γεννήθηκε ο Μωάμεθ ο προφήτης. Ταρακούνησε ο Θεός όλα τα άντρα των άπιστων, ταρακούνησε και την ακρόπολη της Αθήνας και τα έκανε όλα γης μαδιάμ!

Αν έχετε κουράγιο και δεν μου στείλετε μηνύματα αγανάκτησης, θα σας δώσω και τη συνέχεια. Θα μάθετε πως αντέδρασε ο αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης στους σεισμούς του Μωάμεθ και θα δείτε τον ειλικρινή θαυμασμό του Εβλιά Τσελεμπή για ό,τι βλέπει. Και θα κατέβουμε από την Ακρόπολη για να δούμε την υπόλοιπη Αθήνα.