Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024

Περί ελληνοαλβανικών σχέσεων

Χάρτης διαλέκτων της ελληνικής γλώσσας από το 2.200 ως το 1.900 π.Χ. πριν από την κάθοδο των ελληνικών φύλων στην σημερινή Ελλάδα, πριν από τα πρώτα κύματα Αχαιών, Ιώνων και Αιολέων (περί το 2.000-1.900 π.Χ.) και πολύ πριν από την κάθοδο των Δωριέων (περί το 1.000 π.Χ.).

Αυτός ο χάρτης βρίσκεται στα σχολικά μας βιβλία και φτιάχτηκε για την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών (τόμος Α' σελ. 364), σε άρθρο του Μιχ. Σακελλαρίου, μεγάλου και διακεκριμένου ιστορικού της Αρχαίας Ελλάδας και καθηγητή στο Αριστοτέλειο. Το σημειώνω αυτό για να δείξω ότι δεν πρόκειται για μια "ανακάλυψη" του διαδικτύου ή για μια "ψεκασμένη έμπνευση". Είναι η επίσημη ιστορία μας στην πιο έγκυρη μορφή της.
Ο κύριος όγκος των ελληνόφωνων φυλών βρισκόταν στην Δυτική Μακεδονία, στην Πίνδο και κατήλθε κατά κύματα προς τις ακτές. Τα δυτικά ιδιώματα πήγαν σε Ήπειρο κι Αιτωλία, τα Αιολικά στην Θεσσαλία και Βοιωτία, οι Αρκάδες στην Πελοπόννησο και οι Ίωνες στην νότια Ελλάδα και τα νησιά. Τα δωρικά φύλα κατήλθαν αργότερα προς τον νότο και ανατολικά στην Μακεδονία και την Μαγνησία.
Κάποιες δικές μου σκέψεις, που ξεκινούν από τον χάρτη, κι αφορούν την αλβανική γλώσσα που είναι ινδοευρωπαϊκή όπως κι η ελληνική, είναι οι παρακάτω:
Είναι φυσικό, όπως τα ελληνικά φύλα κατήλθαν προς τις ακτές, νότια και ανατολικά, κάποια από τα συγκεντρωμένα στην περιοχή αυτή φύλα να κατευθύνθηκαν προς τις βόρειες και δυτικές περιοχές. Τα φύλα αυτά έμειναν μακριά από τον ελληνικό πολιτισμό και την γραπτή γλώσσα είτε την Μυκηναϊκή (Γραμμική Β) είτε την κλασσική ελληνική. Είναι φύλα που μιλούσαν κι αυτά μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, συγγενική με την ελληνική που δεν διαμορφώθηκε με την λογοτεχνία και παρέμεινε προφορική και ακατέργαστη. Είναι μια γλώσσα ορεσίβιων μέχρι πολλούς αιώνες μετά. Θεωρώ μάλιστα ότι μέσα στην γλώσσα αυτή (που βεβαίως είναι η αλβανική) κρύβονται πολλά στοιχεία που την κάνουν συγγενική με την ελληνική από τα πολύ παλιά, τα προ-ομηρικά χρόνια.
Για την αρχαία γλωσσική ή και φυλετική συγγένεια Ελλήνων και Αλβανών (πέρα από τις σχετικά πρόσφατες κινήσεις των Αρβανιτών των τελευταίων 600 χρόνων) θα έπρεπε να γίνουν έρευνες. Το οφείλουμε εξάλλου στους Αρβανίτες πολεμιστές που πολέμησαν στην ελληνική επανάσταση (ήταν ο κύριος στρατιωτικός και ναυτικός μας πυλώνας) αλλά και σε όσους διαμόρφωσαν στην συνέχεια την νεοελληνική ταυτότητα.