Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

ΚΕΡΚΥΡΑ: Αστρικό Εργαστήρι


Περίπου ένα χρόνο πριν από σήμερα, δημοσιεύτηκε ένα πεντάλεπτο βίντεο ενός Κερκυραίου, του Βασίλη Μεταλληνού, που βασιζόταν σε 60.000 φωτογραφίες που είχε βγάλει στην νυχτερινή Κέρκυρα. Το βιντεάκι συνοδεύεται από την εξαιρετική μουσική του Γιάννη Μηλιάδη.
Είναι γνωστή η λατρεία μου για την δεύτερη πατρίδα μου (εξ αγχιστείας) την Κέρκυρα. Θεωρώ παράλειψή μου που μέχρι σήμερα δεν είχα ανεβάσει αυτό το βιντεάκι που κυκλοφορεί ελεύθερα στο Youtube. Από εκεί το συλλέγω μαζί με τα σχόλια που το συνοδεύουν και που τα παραθέτω κι αυτά ως έχουν:



Μια παρέα Αστεριών, σε μια στιγμή του χρόνου ~60.000 φωτογραφίες από μαγικά νυχτερινά νυχτερινά τοπία της Κέρκυρας του Βασίλη Μεταλληνού συναντούν τις μουσικές εμπνεύσεις του Γιάννη Μηλιάδη, σε ένα ταξίδι απ'το Παλαιό Φρούριο και τις ομορφιές της Κέρκυρας εως την Πανσέληνο και τα Άστρα! Μια παρέα αστεριών, σε μια στιγμή του χρόνου ~60.000 φωτογραφίες από μαγικά νυχτερινά τοπία της Κέρκυρας του Βασίλη Μεταλληνού , συναντούν τις μουσικές εμπνεύσεις του Γιάννη Μηλιάδη, σε ένα ταξίδι από το Παλαιό Φρούριο και τις ομορφιές της Κέρκυρας έως την πανσέληνο και τα άστρα! 
Εάν σε κάποια πλάνα βλέπετε την Σελήνη ή τον Ήλιο πιο μεγάλα, ενώ σε κάποια άλλα πλάνα πιο μικρά αυτό έχει να κάνει με την μεγέθυνση του τηλεσκοπίου ή του φακού. Στα πλάνα όπου η Σελήνη φαίνεται τεράστια , η απόσταση από το επίγειο στόχο είναι πολύ μεγάλη ~8+χλμ , ενώ οι φωτογραφίες είναι μέσα από το τηλεσκόπιο με εστιακή απόσταση 1000 mm. Όταν βλέπετε την Σελήνη να ανατέλλει πίσω από το Παλαιό Φρούριο , ενώ τα βουνά στο βάθος από πλάνο σε πλάνο αλλάζουν , είναι γιατί η Σελήνη κινείται πάνω στην εκλειπτική ±5°

Στα πλάνα με τα αστρικά ίχνη , μπορείτε να παρατηρήσετε την κίνηση που κάνουν τα αστέρια, όπου ουσιαστικά είναι η Γη αυτή που κινείται γύρω από τον εαυτό της με ταχύτητα 1.674,4 χλμ./ώρα. Για την ακρίβεια η περίοδος περιστροφής της γης γύρω από τον άξονα της είναι 23 ώρες, 56 λεπτά και 4,09 δευτερόλεπτα και ονομάζεται αστρική ημέρα. Έτσι παρατηρώντας από την Γη τα ουράνια σώματα, η κύρια φαινόμενη κίνησή τους είναι από τα ανατολικά προς τα δυτικά με μία ταχύτητα 15°/ώρα = 15'/λεπτό ή για παράδειγμα μία ηλιακή ή σεληνιακή διάμετρο ανά δύο λεπτά.


Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

Αναγκαίος ένας δημόσιος διάλογος για το ευρώ και το εθνικό νόμισμα


Μήπως να μας εξηγήσει κανείς λίγο καλύτερα, πως θα είναι η ζωή μας αν συγκρουστούμε με την Γερμανία και τα σπάσουμε με την Ευρωζώνη; Να το ξέρουμε και να είμαστε προετοιμασμένοι, ρε αδελφέ.

  • Θα φτιάξουμε μια καινούρια δραχμή (σε αντιστοιχία 1 δραχμή =1 ευρώ) και θα πορευτούμε;
  • Θα φτιάξουμε ένα ελληνικό ευρώ αντίστοιχο της δραχμής, κάτι σαν κρατική επιταγή; [π.χ. Θα γράφει επάνω 50 ευρώ και θα σου δίνουν είκοσι τέτοια πενηντάρικα για μισθό ή σύνταξη χιλίων ευρώ. Θα έχει πάνω του σφραγίδες του κράτους και ταινίες γνησιότητας ενώ θα έχει και το σχήμα του πενηντάευρου για να μπορεί να μπαίνει στα ΑΤΜ. Θα το εξαργυρώνουν σούπερ-μάρκετ, δημόσιοι οργανισμοί κι όποιος έμπορος θέλει -αν τολμά ας μην θέλει]
  • Θα συνδέσουμε το νόμισμά μας με το δολάριο ή με την τράπεζα των BRICS (που σημειωτέον είναι ακόμη υπό κατασκευήν);
Τι θα κάνουμε τέλος πάντων και πως θα είναι η ζωή μας αν πούμε ένα βροντερό ΟΧΙ στους Ευρωπαίους, όπως θέλει σύμπας ο ελληνικός λαός;
Θα είναι πέρασμα στη νεολιθική εποχή, με ανταλλαγές προϊόντων και εφόδους στα σούπερ μάρκετ και στις αποθήκες σιτηρών;
Θα είναι σαν την Αργεντινή (ποιου έτους), σαν την Βενεζουέλα, σαν την Ελλάδα του 1949 ή σαν την Ελλάδα του 1999;
Κανείς δεν κάνει αυτή τη συζήτηση για ευνόητους λόγους, για να μην την προκαλέσει, να μην φέρει πιο κοντά το ενδεχόμενο να συμβεί. Όμως φτάσαμε σε κρίσιμο σημείο και ίσως πρέπει επιτέλους να γίνει και επ' αυτού ένας ειλικρινής και σε βάθος δημόσιος διάλογος.
Σημειώνω το τέλος ενός πρόσφατου άρθρου του Λαπαβίτσα που -ως γνωστόν- είναι με τη δραχμή αλλά λόγω συνεδριακών αποφάσεων ανέχεται έστω και θεωρητικά το ευρώ, και δέχεται να γίνει μια προσπάθεια να λύσουμε τα προβλήματά μας μέσα στο ευρώ, έστω κι αν δεν πιστεύει σε κάτι τέτοιο.
Καταλήγει λοιπόν το άρθρο του ως εξής:
"Η κυβέρνησή μας πρέπει να προσεγγίσει τις διαφαινόμενες διαπραγματεύσεις του Ιουνίου με διαφορετικό σκεπτικό από αυτό του Φεβρουαρίου. Η ΟΝΕ δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί και δεν θα γίνει ποτέ μια πιο φιλική νομισματική ένωση προς τον εργαζόμενο λαό. Η Ελλάδα θα πρέπει να φέρει μια σημαντική γκάμα επιλογών στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και θα πρέπει να προετοιμαστεί για έκτακτα μέτρα ρευστότητας λαβαίνοντας υπ’ όψιν ότι όλα τα ενδεχόμενα μπορούν να είναι διαχειρίσιμα εάν ο λαός είναι έτοιμος. Εν τέλει, η ΕΕ έχει ήδη οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει την ανασύνθεση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς μόνο εάν η Αριστερά αποτινάξει τις αυταπάτες της και αρχίσει να προτείνει λογικές πολιτικές, οι οποίες θα βγάλουν επιτέλους την Ευρώπη από τον παραλογισμό που μπήκε με την επιβολή του κοινού νομίσματος. Τότε, μπορεί να υπάρξει η ευκαιρία να εξαλειφθεί η λιτότητα που μαστίζει ολόκληρη την Ευρώπη. Όμως, ο χρόνος περνάει γρήγορα για όλους μας."
Στην ουσία ο Λαπαβίτσας λέει κάτι που όλο και περισσότεροι σιγοψιθυρίζουν. Να βάλουμε τα θέματά μας γερά στην Ευρώπη, κι αν δεν τα δεχτούν τότε να φύγουμε. Όχι κατ' ανάγκη αμέσως από το ευρώ αλλά πάντως να τους πούμε ότι δεν θέλουμε τα χρήματά τους, επομένως δεν πληρώνουμε τα χρέη μας και θα πορευτούμε όπως μπορούμε.
Το θέμα είναι: Πως; Πως είναι αυτή η πορεία μιας χρεοκοπημένης εντός της ευρωζώνης χώρας;
Ο γνωστός δρόμος, φεύγω από την Ευρωζώνη και εντός ολίγου φεύγω και από την ΕΕ (ο δρόμος του ΚΚΕ) που θα μας πάει; Και ... κυρίως: Υπάρχει άλλος δρόμος;
Στα ερωτηματικά αυτά εγώ έχω δώσει κατά καιρούς τις δικές μου απαντήσεις, και το ίδιο έχουν κάνει κι άλλοι πολλοί. Δεν φτάνουν όπως οι προσωπικές απόψεις, βασισμένες εξ άλλου σε ελλιπή ή εσφαλμένα στοιχεία. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι ένας δημόσιος διάλογος, μέσα από τον οποίο η ελληνική κοινωνία θα βγει πιο έτοιμη και πιο αποφασισμένη. 

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Θα ξαναβρεί η Ελλάδα τον μύθο της;


Είναι πολύ διαδεδομένη η άποψη για την μαγική δεκαετία του '60, που επηρέασε βαθιά και άλλαξε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο και ακόμα περισσότερο την Ελλάδα, παρά την εμπεριεχόμενη στραβοτιμονιά της χούντας.

Είναι η εποχή που ο κόσμος περνά στην περίοδο του ελεγχόμενου καπιταλισμού (Μπρέντον Γουντς) και του φθίνοντος υπαρκτού σοσιαλισμού, με τον καταναλωτισμό να ανεβάζει τη μεσαία τάξη στο απόγειο της ισχύος της.

Είναι η εποχή που οι Έλληνες από άθλιοι χωριάτες που έψαχναν την τύχη τους στις Γερμανίες και τις Αυστραλίες μετατράπηκαν σε greek lovers. Τα Μάταλα, η Μύκονος, η Οία, η Κέρκυρα, η Ρόδος, η Κως, το Βάι, η Σούγια, η Μήλος έγιναν μέρη μυθικά. Στα σκαλοπάτια των ανηφορικών νησιών απίθανα συγκροτήματα που δεν τα γνώριζε τότε κανείς -αλλά μετά τα μάθαμε ως τις μεγαλύτερες μπάντες του κόσμου- έδιναν αυτοσχέδιες συναυλίες για όσους μασούλαγαν όρθιοι το σουβλάκι τους ή έπιναν την φιξ που είχαν ψωνίσει από το μπακαλοπερίπτερο. Σκηνές, σλιπιν μπαγκ, ροκ συναυλίες και μια ελευθερία που όμοιά της δεν ξέρω αν έχει γνωρίσει ever η ανθρωπότητα.

Θα ξαναζήσει η Ελλάδα μια τέτοια εποχή; ... ο κόσμος θα ξαναζήσει ποτέ μια νέα δεκαετία του '60;
Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, για τον κόσμο πολύ αμφιβάλλω, για την Ελλάδα όμως που με νοιάζει πιο πολύ δεν χάνω τις ελπίδες μου. Ίσως αυτό να είναι το δώρο της Τύχης που θα αντισταθμίσει την Κρίση που τραβάμε και θα τραβήξουμε ποιος ξέρει για πόσο ακόμα.

Η άνθιση της δεκαετίας του '60 ξεκίνησε τη δεκαετία του '30, με τον Ντάρελ να περιγράφει μια μυθική χώρα της δύσης (Κέρκυρα) και τον Χένρυ Μίλλερ μια μαγική χώρα της ανατολής (Κολοσσός του Μαρουσιού). Αυτοί οι δυο υπέδειξαν την Ελλάδα σαν τον τόπο όπου ο καθένας μπορεί να βρει τον εαυτό του γυμνό από προκαταλήψεις και εμπόδια. Κι αυτό χάρη σε δυο πράγματα, έμψυχα και άψυχα: 

Πρώτο (τα έμψυχα) χάρη στην βαλκανική σκληρότητα των ανθρώπων, ιδιαίτερα στα νησιά και τα άγονα μέρη, που ξεγυμνώνει τις ψυχές από τα φτιασίδια της λογικής και των συμβάσεων και 
Δεύτερο (τα άψυχα) χάρη την θεϊκή γύμνια του τοπίου που αποκαλύπτει όλον τον κόσμο μέσα σε μερικά χιλιόμετρα. Βράχος, πέτρα, θάλασσα, ήλιος, βουνό, χαράδρα, ποτάμι, λίμνη, άμμος, ρέμα, ελιά, άμπελος, όλα μικρογραφίες του παντός και τίποτε που να σε κατακτά ολοκληρωτικά, καμιά μονομέρεια.

Μετά ήρθε ο πόλεμος και ακολούθησε ο εμφύλιος. Η δεκαετία του '30 χρειάστηκε να ανακαλυφθεί εκ νέου χάρη στις ταινίες Ποτέ την Κυριακή (Χατζηδάκις) και Ζορμπάς (Θεοδωράκης) που επιβεβαίωσαν για μια ακόμη φορά το διττό της ελληνικής-ρωμαίικης ψυχής. Και ήρθε η έκρηξη του '60 χάρη στην οποία ακόμα και σήμερα επιβιώνουμε.

Η πολύ σύντομη αναφορά μου ίσως αδικεί τους ΣεφεροΕλύτηδες που είχαν κι αυτοί τη δική τους συμμετοχή, όπως και τους Λακαριέρ, Ρομιγί, την Ύδρα, το παιδί και το δελφίνι και άλλους και άλλα που επίσης φρόντισαν για την ύφανση του ελληνικού μύθου με μεταξωτές κλωστές, είτε της δύσης είτε της ανατολής αλλά ποτέ μόνο της δύσης ή μόνο της ανατολής. Γιατί αυτό το ξεχωριστό έχει η Ελλάδα που δεν υπάρχει ούτε στην Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία αλλά ούτε και στην Τουρκία, την Συρία, την Αίγυπτο. Εδώ τελείωνει η δύση κι αρχίζει η ανατολή, εδώ τελειώνει η ανατολή κι αρχίζει η δύση. Όχι μόνο σαν γεωγραφία (αλλά ίσως εξ αιτίας της) η Ελλάδα είναι ταυτόχρονα Ανατολή και Δύση. Κι αυτό την κάνει ξεχωριστή.

Αναλύσεις αυτού του τύπου συνήθως γεμίζουν βιβλία και δεν χωρούν σε άρθρα. Γι αυτό σταματώ εδώ την περιγραφή και καταλήγω σε ενα συμπέρασμα. 
Η σύγχρονη Ελλάδα αναδύθηκε ως ΑΞΙΟΛΟΓΟ και αξιοπρόσεκτο κράτος της Ευρώπης (και του κόσμου) χάρη στην τέχνη, του λόγου και του θεάματος, χάρη στον πολιτισμό. Υπάρχει κανένα σημάδι ότι κάτι παρόμοιο -όχι κατ' ανάγκη το ίδιο- μπορεί να μας ξανασυμβεί;  

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Μια θαυμάσια εισήγηση που προϊδεάζει για μια καλή απόφαση



Συνειδητά εδώ και 6 μήνες (από τις 31/8/2014 που τελείωσε η θητεία μου σαν δημοτικού συμβούλου) απέχω από διαδικασίες ενημερώσεων, κριτικών κλπ. του δημοτικού συμβουλίου Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Σήμερα όμως σπάω αυτή την αποχή για να δώσω συγχαρητήρια στη δημοτική αρχή για μια εισήγησή της. Πρόκειται για θέμα που θα συζητηθεί την Δευτέρα 9 Μαρτίου (7μμ) και αφορά στην Βιομηχανική Ζώνη των 640 στρεμμάτων.

Δεν ξέρουμε το αποτέλεσμα της συζήτησης που θα γίνει, ξέρουμε όμως την προετοιμασία, που είναι άψογη και για την οποία διακόπτω την αποχή μου και γράφω αυτό το σημείωμα. Το κάνω για να συγχαρώ όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτή την προετοιμασία.

Η εισήγηση περιέχει
1.- Μιαν απόφαση (σχέδιο) δημοτικού συμβουλίου με τις θέσεις της διοίκησης επί του θέματος που συνοψίζουν ουσιαστικά το σύνολο των θέσεων των τοπικών και μαζικών φορέων της περιοχής που ασχολούνται με το θέμα.
2.- Την τελική έκθεση του ραδιοελέγχου που έγινε στον χώρο των Λιπασμάτων το 2006
3.- Προτάσεις για Δράσεις θεσμικών και μαζικών φορέων πάνω στο θέμα της ανάπλασης που καλύπτουν το χρονικό διάστημα από 4 Απριλίου μέχρι αρχές Οκτωβρίου 2015 (διάστημα 6 μηνών)
4.- Μια πρόταση τροποποίησης του νόμου που μετέβαλε το καλοκαίρι του 2014 τα δεδομένα της περιοχής εις βάρος των κατοίκων και της πόλης επιτρέποντας χρήσεις μεταποίησης και δίνοντας συντελεστή δόμησης 0.6. 
5.- Το ΦΕΚ που καθόριζε τα διατηρητέα των Λιπασμάτων σαν υπόδειγμα ενός καινούριου ΦΕΚ που πρέπει να γίνει για να καθοριστούν τα διατηρητέα και της υπόλοιπης περιοχής.

Άψογη εισήγηση που προϊδεάζει για μια αποδοτική συζήτηση και αποτελεσματική δράση.

Συγχαρητήρια στον Νίκο Μαρτάκη που σαν Πρόεδρος ΔΣ την υπογράφει. Θα πρέπει να νιώθει περήφανος γι αυτή τη στιγμή της θητείας του.
Συγχαρητήρια στον Δήμαρχο Χρήστο Βρεττάκο που χρεώνεται-πιστώνεται με κάθε θετική και αρνητική ενέργεια επομένως και με αυτήν, ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για ένα θέμα που τελεί υπό την άμεση εποπτεία και το ζωηρό ενδιαφέρον του.
Συγχαρητήρια στους αγνώστους σε μένα (τη στιγμή αυτή) παράγοντες, τα υπηρεσιακά ή πολιτικά πρόσωπα, που βρίσκονται πίσω από την προετοιμασία αυτής της εισήγησης.

Εύχομαι καλή συνέχεια για την οποία είμαι βέβαιος όταν παρατηρείται στο επίπεδο αυτό τέτοια επιμέλεια.

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Το παιχνίδι σκληραίνει πολύ!


Ο Σόιμπλε φωνάζει ότι με αυτά που λέει και κάνει η Ελλάδα έχει σίγουρο το πιστωτικό γεγονός (ονομάζεται και χρεοκοπία) μέσα στον Μάρτιο ενώ ο επικεφαλής του EFSF Ρέσλιγκ λέει ότι πρέπει η Ελλάδα να εφαρμόσει το μνημόνιο Χαρδούβελη αλλιώς δεν δίνει χρήματα, επομένως θα υπάρξει πιστωτικό γεγονός, δηλαδή χρεοκοπία.
Πιέζουν αφόρητα ώστε να τους διαολοστείλουμε.

Η αλήθεια είναι ότι κι εμείς φερόμαστε σαν να έχουμε άγνοια κινδύνου. Τους προσβάλουμε, λέμε ότι μας πολεμάνε και μας στήνουν παγίδες και απειλούμε ότι δεν θα πάρουμε τα χρήματά τους, άρα δεν θα τους πληρώσουμε. Καλό είναι που είμαστε μάγκες και ψύχραιμοι, έχουμε όμως βραχυπρόθεσμο σχέδιο; Ελπίζω πως ναι.

Κατά καιρούς εγώ περιγράφω ένα σχέδιο. Στάση συγκεκριμένης πληρωμής εντός ευρώ ώστε να χρεοκοπήσει (αν χρεοκοπήσει) χώρα ΕΝΤΟΣ της ευρωζώνης και κυκλοφορία εντόπιου χρήματος (με μορφή συναλλαγματικών, bitcoins, κρατικών επιταγών κλπ) μέχρι να ετοιμαστεί κάποιο εθνικό νόμισμα. Δεν είμαι όμως ειδικός, ούτε οικονομολόγος ούτε πολιτικός. Είναι ενδεχόμενο να μην γνωρίζω κάποιες ουσιώδεις οικονομικές συνέπειες των παραπάνω και επίσης δεν γνωρίζω πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα αναμφισβήτητα υπαρκτά γεωπολιτικά πλεονεκτήματά μας. Ήδη η Τουρκία κάνει τσαμπουκάδες στο Αιγαίο ... τυχαία; ... ίσως ...

Προσοχή: Το ότι εγώ παραδέχομαι πως δεν τα ξέρω όλα, δεν σημαίνει ότι οι καταστροφολόγοι που προβλέπουν σεισμούς και καταποντισμούς έχουν δίκιο. Είναι γνωστό ότι μακροπρόθεσμα μόνο το εθνικό νόμισμα μπορεί να μας βγάλει από την διαρκή κρίση, όμως το πέρασμα σε αυτό δεν είναι απλή υπόθεση.

Σκληραίνει λοιπόν πολύ το παιχνίδι. Οι Γερμανοί (και τα φερέφωνά τους) απειλούν ευθέως και με ανελαστικές δηλώσεις που σημαίνουν ότι ή αποδεχόμαστε την ήττα μας ή μας οδηγούν σε παράνομη μεν αλλά άμεση και πραγματική οικονομική ασφυξία. Για την ακρίβεια, επειδή η οικονομική ασφυξία είναι τόσο παράνομη, επιλέγεται να επέλθει μετά από ένα πιστωτικό γεγονός που (δήθεν) θα την δικαιολογεί. 

Πιστεύουν ότι έτσι θα επισυμβεί το GREXIT και θα γλιτώσουν μια και καλή με την αριστερά που σκάει μύτη και σε άλλες χώρες και τους απειλεί σοβαρά. Μια Ισπανία με Ποντέμος σε συγχορδία με την Ελλάδα και πιθανώς από κοντά την Ιρλανδία θα είναι ένας εφιάλτης για τους Γερμανούς. Προτιμούν να σταματήσουν το κακό (τον Συριζα) πριν επεκταθεί και κακοφορμίσει. Έτσι, όσο κι αν παίζουμε άμυνα, βρίσκουν τρόπους να επιτίθενται και μάλιστα με τον πιο απροκάλυπτο, ανορθολογικό και βάρβαρο τρόπο. Δεν επικαολούνται την λογική αλλά κάποιες "υποχρεώσεις" που μόνοι τους τις επέβαλαν στον Σαμαρά για να μπορούν τώρα να πατούν σε αυτές και να πιέζουν.

Έχουν απέναντί τους δύσκολη ομάδα. Σε αυτό ήταν άτυχοι. Που να το φανταστούν ότι ο Τσίπρας θα αποδειχθεί τόσο σκληρό καρύδι και πραγματικός αριστερός και ότι θα βάλει απέναντί τους ένα γίγαντα της οικονομίας σαν τον Βαρουφάκη!  

Το ζήτημα είναι να καταφέρουμε και αυτή τη φορά να αμυνθούμε. Ίσως πληρώνοντας σαν τίμημα τις αποκρατικοποιήσεις των περιφερειακών αεροδρομίων και ενδεχομένως την αφαίμαξη των ταμείων. Το επόμενο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμφωνήσουμε άμεσα και ταχύτατα με την Κίνα για το λιμάνι και να δεχτούμε από εκεί ένα δάνειο για κεφάλαια κίνησης (βραχυπρόθεσμα ομόλογα) με σχετικά χαμηλό επιτόκιο.
Δύσκολα θα φτάσουμε ως το καλοκαίρι

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

"Ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα"


Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: της ΜΠΙΛΝΤ "Εκατομμύρια για τους Έλληνες; ΣΤΟΠ!"
από κάτω η κοπέλα δείχνει πως πρέπει να αξιοποιηθούν αυτά τα εκατομμύρια
Το παρακάτω άρθρο είναι της γερμανικής εφημερίδας BILD, της γνωστής φυλλάδας που έχει συνηθίσει να βρίζει την Ελλάδα με διάφορους τρόπους κάθε φορά. Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται (όπως μαθαίνω από την euro2day από όπου το πήρα) στα ελληνικά και έχει τίτλο "Ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα"
Η BILD αναρωτιέται: "Ρωσία ή Ελλάδα; Ποιος είναι πιο επικίνδυνος για εμάς;"
***********************
Το άρθρο λέει τα εξής:
«H Ελλάδα είναι κακοποιημένη. Οι άνθρωποι υποφέρουν λόγω των μεγάλων χρεών και της δυσκολότερης οικονομικής κρίσης στην ιστορία της Ενωμένης Ευρώπης. Η ανεργία σβήνει από μια ολόκληρη γενιά την ελπίδα και το μέλλον.
Από το κράτος λείπουν οι δομές, οι θεσμοί, αλλά κυρίως οι ανιδιοτελείς πολιτικοί και η ελίτ που θα μπορούσαν να βοηθήσουν για να βγει η χώρα από αυτήν την καταστροφή.
Η βοήθεια δισεκατομμυρίων από την Ευρώπη – που συνεχίζεται – βοηθούν απλώς στην εξυπηρέτηση των τεράστιων χρεών. Δεν μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Αντιθέτως εμποδίζουν μια αληθινά καινούργια αρχή.
Το σωσίβιο που έριξε η Ευρώπη στην Ελλάδα είναι από μολύβι.
Η εφημερίδα BILD δεν θα κουραστεί να κριτικάρει τη λανθασμένη πολιτική της Γερμανίας και της Ευρώπης για την Ελλάδα.

Η εφημερίδα BILD δε θα σταματήσει να επισημαίνει το γεγονός, πως ο υποσχέσεις τόσο των δικών μας όσο και των Ελλήνων πολιτικών δεν τηρήθηκαν.
Η θέση της εφημερίδας BILD είναι ξεκάθαρη: η Ελλάδα χρειάζεται ένα καινούργιο ξεκίνημα χωρίς το Ευρώ.
Αλλά η εφημερίδα BILD δεν στέκεται μόνο στο πλευρό της Γερμανίας αλλά και στο πλευρό των ανθρώπων της Ελλάδας.
Συμπάσχουμε με τους ανθρώπους, οι οποίοι υποφέρουν από αυτή την κρίση και έχουν χάσει τα πάντα. Οι δημοσιογράφοι μας, ενημερώνουν συνεχώς για την εξαθλίωση μιας ολόκληρης χώρας, για τα συσσίτια, για άπορους ανθρώπους οι οποίοι πρέπει να σκαλίζουν σωρούς σκουπιδιών για βρουν φαγητο.
Η εφημερίδα BILD έγραψε πραγματικά ρεπορτάζ για την οικονομική ανέχεια αλλά και το θράσος των ελίτ και των κυβερνήσεων της Ελλάδας.
Δεν είναι εύκολο να δείξεις κατανόηση όταν γίνονται διαδηλώσεις στις οποίες χλευάζεται οι Γερμανία, σε όλες τις προσβολές των Ελλήνων πολιτικών σε σχέση με την γερμανική αλληλεγγύη , δεν είναι εύκολο να δείξεις αλληλεγγύη όταν οι πολίτες είναι υπέρ των δεξιών, των αριστερών, των ριζοσπαστικών κομμάτων της Ελλάδας που ακολουθούν τέτοιες πολιτικές.
Δεν είναι άλλωστε στόχος μας λόγω πολιτικής ορθότητας να παραβλέπουμε καταστροφικές εξελίξεις. Αλλά ένα είναι τελείως ξεκάθαρο και αδιαμφισβήτητο: στους ανθρώπους της Ελλάδας "τους Έλληνες", ευχόμαστε ένα καλύτερο μέλλον.
Ένα μέλλον, στο οποίο οι γονείς να μπορούν να φροντίζουν τα παιδιά τους και οι νέοι να μην βυθίζονται στην απόγνωση. Ένα μέλλον, στο οποίο μια οικονομικά δυνατή Ελλάδα θα κάνει περήφανους τους ανθρώπους της.
Ένα τέτοιο μέλλον είναι το καλύτερο για την Ελλάδα, τους ανθρώπους της και την Ευρώπη.»

Γιατί το δημοσιεύω αφού είναι άρθρο της απαίσιας BILD; 
Για να το διαβάσετε. 
Και ό,τι κερδίσετε από αυτή την ανάγνωση θα είναι καλό. 
Αν πάλι δεν σας αρέσει, ουδέν πρόβλημα, ξεχάστε το!

Στον διάλογο που ακολουθεί το παραπάνω άρθρο κάποιος που αυτοτιτλοφορείται KROMANOS ανέβασε αυτή τη γελειογραφία:


Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Τέλη Μαΐου θα τα πούμε στα γουναράδικα


Η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρεονοκομείο, είχε πει ο μεγάλος Καραμανλής κάπου μέσα στην δεκαετία του '80. Από τότε το πρόβλημα εντάθηκε. Με την κατά Ζολώτα αποφυγή της χρεοκοπίας το 1990, μια επίφαση λογικής και ηρεμίας είχε επικρατήσει κυρίως την δεκαετία του '90 και την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Ύστερα ήρθε η παγκόσμια κρίση. Το φρενοκομείο έγινε καθημερινότητα.

O ΓΑΠ μας έφερε τα μνημόνια με φόντο το Καστελόριζο. Ο Σαμαράς τα απέκρουσε μετά βδελυγμίας στο Ζάππειο ώσπου υπέγραψε στην Μέρκελ μια δήλωση μετάνοιας και τα εφάρμοσε μόλις ο λαός του ανέθεσε την διακυβέρνηση της χώρας. Ύστερα ήρθε ο Σύριζα, διαπραγματεύτηκε με τη σκανδάλη στον κρόταφο για ένα περίπου μήνα ενθουσιάζοντας τον λαό και μετά πήρε μια παράταση τεσσάρων μηνών για να πάρει μερικές ανάσες.
Το ΚΚΕ καταγγέλλει σήμερα στο Σύνταγμα αυτή την συμφωνία και ο Σαμαράς κάνει εξ αριστερο-δεξιών κριτική πιστεύοντας ότι εν μέρει δικαιώθηκε. Όλοι ομνύουν στο όνομα της εκλογίκευσης του Σύριζα και της επαναφοράς του στην πραγματικότητα που αυτοί θεωρούν ότι την γνωρίζουν καλά. Ο Σταύρος Θεοδωράκης συζητά με τον Σουλτς και τους άλλους Ευρωπαίους πως θα λογικέψουν τον Σύριζα -σαν αναγκαίο κακό- και το ΠαΣοΚ, με την φόρα που του δίνουν όλα αυτά, επιμένει ότι το παλιό μνημόνιο ήταν καλύτερο από αυτό που αποκαλούν νέο μνημόνιο.
Το ψέμα και η προπαγάνδα για μια ακόμη φορά κυκλοφορούν ελεύθερα στις τηλεοπτικές συχνότητες και ποτίζουν γλάστρες που κόντευαν να ξεραθούν από τον επικοινωνιακό καταιγισμό των Τσίπρα-Βαρουφάκη στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου.
Μόνο κάποια πράγματα χαλάνε την εικόνα. Ας πούμε ... η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ενέργειες (βασικός μισθός, 100 δόσεις, πλειστηριασμοί, κόκκινα δάνεια, μέτρα ανθρωπιστικής κρίσης κλπ.) παρ' όλο που έχει περί του αντιθέτου "δεσμευτεί". Είναι εκλογίκευση αυτό; 
Παράλληλα ο Βαρουφάκης λέει καθαρά και κατάμουτρα σε Έλληνες και ξένους ότι η νέα συμφωνία είναι ΑΣΑΦΗΣ επίτηδες για να βοηθήσει μερικούς συναδέλφους υπουργούς (βλέπε: Σόιμπλε) να την περάσουν από τα "δύσκολα" κοινοβούλιά τους. Σας φαινεται να έχει λογικευτεί; 
Οι εδώ όμως το βιοιλί τους, δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τίποτε. Ο Σύριζα επανήλθε στην πραγματικπότητα, επιμένουν. Βοήθησαν και κάποιες άστοχες δηλώσεις για να μπορούν να τα λένε, είτε εν γνώσει τους είτε όχι. Πόσο μέσα πέφτουν όμως;
Το σημαντικό δεν είναι η προπαγάνδα και η τύχη δηλώσεων που αναιρούνται, επιβεβαιώνονται και μετά αναιρούνται και πάλι. Το σημαντικό είναι αυτό που θα γίνει στο τέλος Μαΐου, τότε που -όπως είχαμε εξ αρχής προβλέψει- θα δοθεί η μεγάλη μάχη. Ως τότε εξακολουθούμε να παίζουμε άμυνα και η επίθεση του Φεβρουαρίου ήταν στα πλαίσια του δόγματος "η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση".
Ο ορθός λόγος από την πλευρά της Ελλάδας ξεδιπλώθηκε στις ευρωπαίκές πρωτεύουσες και στα ευρωγκρούπ αλλά δεν έπεισε τους δυτικοευρωπαίους οπαδούς (δήθεν) του Καντ. Υπάρχει κι άλλος δρόμος, πιο ανατολικός, πιο μεγαλεξανδρινός. Αυτόν ακολουθούν μέχρι στιγμής οι Γερμανοί. Με τελεσίγραφα και γόρδειους δεσμούς. Είμαστε όμως κι εμείς ικανοί για τέτοια. Στον ανορθόδοξο αγώνα που θα δοθεί στα τέλη Μαΐου όλα τα όπλα θα είναι στο τραπέζι. και οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι και όλα τα παιδια.
Τα πυρά των Γερμανών τα γνωρίζουμε. Θέλουν να μας υποχρεώσουν σε GREXIT. Θα έχουν πρόβλημα στην ευρωζώνη αν φύγει μια χώρα αλλά το προτιμούν από το να έχουν εμάς εκεί μέσα να απειλούμε πολιτικά την ηγεμονία τους τροφοδοτώντας Ποντέμος, Σιν Φέιν και άλλους παροόμοιους "ταραξίες". Τα δικά μας τα όπλα τα ξέρουμε επίσης. Είναι η γεωπολιτική μας θέση που παράγει και οικονομικά αποτελέσματα και η απόφασή μας να προχωρήσουμε ακόμη και σε στάση πληρωμών ΕΝΤΟΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ. Και τα όπλα αυτά (και τα από εδώ και τα από εκεί) είναι πυρηνικά!
Τι θα γίνει στα τέλη Μαΐου; ΚΟΛΑΣΗ! 

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Έμιλυ Ντίκινσον


Αμερικανική ποίηση ... τι είν' και τούτο πάλι; θα έλεγε κανείς
Με την Αμερική οι σχέσεις μας δεν είναι καλές. Κι όμως, από την απέραντη αυτή γη της επαγγελίας ξεριζωμένων και μεταναστών ξεπήδησαν ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο Έζρα Πάουντ, ο ΤΣ Έλλιοτ και άλλοι.

Για μια κυρία που έζησε και πέθανε τον 19ο αιώνα, πριν από τον φεμινισμό, πριν καλά-καλά την βιομηχανική επανάσταση, θα γράψω δυο λόγια. Δεν ξέρω πολλά ποιήματά της, δυο-τρία όμως μου έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωση και θέλω να τα παρουσιάσω.
Πρόκειται για την κυρία Έμιλυ Ντίκινσον. Και θα σας δώσω (μια κιαι το έχω) μαζί με την μετάφραση και το αρχικό ποίημα, γραμμένο στα αμερικάνικα.

Χωρίς τίτλο, το ποίημα που γράφτηκε το 1862 μου μοιάζει να μιλά για την Φιλία, την Αγάπη, τον ΕΡΩΤΑ με την έννοια της Σαπφούς και του Σωκράτη; κάπως έτσι ... 
διαβάστε το εσείς και δώστε του εσείς τον τίτλο που θέλετε ...  

Η Ψυχή διαλέγει τους Ομοίους της -
Μετά - σφαλνά τη θύρα -
Στη θεϊκή Πλειοψηφία της -
Άλλον να εισβάλει δεν αφήνει -

Ακλόνητη - μετρά τους Ηνιόχους - που σταματούν- 

Στην ταπεινή της πύλη -
Ακλόνητη - ο Αυτοκράτωρ το γόνυ κλίνει
Επάνω στο Χαλί της-

Την ξέρω -από μεγαλο έθνος -

Διαλέγει Έναν -
Μετά - τις Βαλβίδες κλείνει της προσοχής της -
Σαν Πέτρα -

Η μετάφραση ήταν της Λιάνας Σακελλίου:
Το ποίημα στα αγγλικά:

The Soul selects her own Society -
Then - shuts the Door -
To her divine Majority -
Present no more -

Unmoved - she notes the Chariots -pausing -

At her low Gate -
Unmoved - an Emperor be kneeling 
Upon her Mat -

I've known her - from an ample nation -

Choose one -
Then -close the Valves of her attention -
Like Stone -


Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Ηθικόν ακμαιότατον; ... δεν νομίζω ... όμως το παιχνίδι δεν τελειώνει εδώ, ας έχουμε λίγη υπομονή!


Λυπάμαι που βλέπω γύρω μου τέτοια κατήφεια και απαισιοδοξία.
Ο Μανώλης Γλέζος ζητά συγνώμη που δεν φύγαμε από το Ευρώ τώρα που είχαμε την ευκαιρία!
Σχολιαστές που βεβαίωναν για το "αδύνατο" πριν τις εκλογές τώρα χύνουν φαρμάκι με σχόλια που κοροϊδεύουν τον συμβιβασμό της κυβέρνησης!
Η κομμουνιστική τάση θέλει αλλαγή αρχηγού! 
Τα μέλη και οι φίλοι του Σύριζα, έχουν πάθει βέρτιγκο. Μετά την εθνική περηφάνια κοντεύει να τους πιάσει εθνική κατήφεια.
Αυτή είναι η αριστερά των ονείρων μας; Το σκορποχώρι;
Δηλαδή, τι έπρεπε να κάνουμε την Παρασκευή στο Ευρωγκρούπ; 
Όλοι όσοι διαφωνούν τονίζουν κυρίως δύο πράγαματα από τα οποία "κάναμε πίσω" όπως λένε:
1.- παραιτηθήκαμε από το αίτημα για "κούρεμα"
2.- παραιτηθήκαμε αποό την ιδέα της μονομερούς ενέργειας για σβήσιμο του μνημονίου
Αυτά τα δύο συγκεντρώνουν τα πυρά. Γιατί και οι ρυθμίσεις που είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση πετάχτηκαν στον κάλαθο, το έλειμμα του 4,5% (ή 3%) πέρασε κι αυτό στην ιστορία, η τρόικα μας άφησε χρόνους (δεν είναι μόνο αλλαγή ονόματος) και το μνημόνιο παρατάθηκε μόνο ως προς το δανειακό του τμήμα και όχι ως προς τα μέτρα που απαιτούσε που αυτά ήταν το πρόβλημα πάντα. Τα 11δισ των τραπεζών ήταν και παραμένουν για ανακεφαλαιοποίηση και οι τόκοι (το 1,9 δισ) θα επιστρέψουν έτσι κιι αλλιώς κάποια στιγμή. Δεν μιλάω για κανένα θρίαμβο αλλά το να μιλάμε για καταστροφή, αυτό είναι απλά διαστρέβλωση.

Υποθέτω ότι όλοι όσοι σήμερα γκρινιάζουν θα ήθελαν να επιμείνουμε στο κούρεμα (το οποίο δεν μπορούμε να επιβάλουμε εντός του ευρώ αφού δεν συμφωνεί κανένας "εταίρος" μαζί μας) και ότι επίσης όλοι ήθελαν να προχωρήσουμε στην εφαρμογή του προράμματός μας, έστω και χωρίς χρήματα από την ΕΚΤ.
Τις συνέπειες τις ήθελαν επίσης όλοι;
Θα μου πείτε, αν είναι έτσι και μερικά από τα εξαγγελθέντα δεν γίνονται ενώ για τα άλλα εξ αυτών υπάρχουν καταστροφικές συνέπειες, τότε είχε δίκιο ο Σαμαράς ...
Όχι, είναι η απάντηση. Μόνο που πρέπει να δούμε αυτή την απάντηση σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.

1.- Μπορούμε να προβάλλουμε ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΜΕ το αίτημα για κούρεμα και να το αποφασίσουμε ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ αν αποφασίσουμε ταυτόχρονα να φύγουμε από το ευρώ. Πόσοι το δέχονται αυτό σήμερα; Ακόμη όχι όσοι είναι απαραίτητο να το δέχονται και να το επιθυμούν. Άρα το αίτημα για κούρεμα: 
   1.α. είτε θα μετασχηματιστεί σε ανταλλαγές ομολόγων που θα κάνουν το χρέος βιώσιμο (πραγματικά βιώσιμο κι όχι διακηρυχτικά όπως έκανε ο Σαμαράς) 
   1.β. είτε θα προβληθεί αυτούσιο σε δεύτερη φάση, τότε που θα μπορεί και να επιβληθεί με ταυτόχρονη αποχώρησή μας από ... τα ταμεία της ΕΚΤ, (όχι κατ' ανάγκη από το ευρώ)
   
   Η κυβέρνηση προς το παρόν έχει διαλέξει το 1.α καθώς το ζήτημα του χρέους θα τεθεί μέχρι το τέλος Μαίου αλλά δεν έχει καθόλου παραιτηθεί από την ιδέα του 1.β για την οποία, απλά, δεν είμαστε έτοιμοι.
   Υπάρχει και ένα τρίτο σενάριο που είναι ένας συνδυασμός των δύο παράπάνω: Να προβάλλουμε το αίτημα για ανταλλαγές ομολόγων δείχνοντας καλή θέληση μέχρι να αλλάξουμε ρότα κάτω από την σκληρή στάση των άλλων και να μιλήσουμε για μονομερές κούρεμα ή στάση πληρωμών όταν θα το μπορούμε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Επειδή λέω συνέχεια "δεν είμαστε έτοιμοι" και "ακόμη δεν μπορούμε" κλπ. να ξέρετε ότι μιλάω για δύο κυρίως πράγματα που δεν έχουν γίνει και ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν πριν τα βάλουμε για τα καλά με τους Γερμανούς. Το ένα είναι η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, που σημαίνει να εισπράξουμε φοροδιαφυγές και να κάνουμε μεταρρυθμίσεις ουσίας που να δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση μπορεί να ανατάξει την οικονομία. Το άλλο είναι η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΣΗ, για την οποία πρέπει να υπάρξει περιθώριο για συνεννοήσεις, κυρίως με Ρωσία, Κίνα και BRICS εν γένει ώστε να δανειστούμε από εκείνους όταν κλείσει η στρόφιγγα της ΕΚΤ. Μέχρι στιγμής τίποτε από τα δύο δεν προλάβαινε να γίνει γι αυτό ο Σόιμπλε ήυθελε να μας πετάξει έξω εδώ και τώρα.

2.- Μπορούμε να κάνουμε την ΜΟΝΟΜΕΡΗ μας ενέργεια όποτε θέλουμε, κανείς δεν αποκλείει τίποτε, μόνο που ενώ ΤΩΡΑ μπορούσαν να μας προκαλέσουν τραπεζική ασφυξία (παράνομα μεν αλλά θα το έκαναν) χωρίς να προλαβαίνουμε εμείς να αντιδράσουμε, ΑΥΡΙΟ θα μπορούμε να έχουμε λάβει κάποια μέτρα. Αποδείχθηκε ότι το ασφυκτικό περιθώριο της 28/2 ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΠΕ να αντιδράσουμε αποτελεσματικά στις δικές τους κυρώσεις, οπότε πήγαμε το χρονικό όριο της σύγκρουσης σε μεταγενέστερο χρόνο, όχι και τόσο μακρινό καθώς πριν το καλοκαίρι θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα.

Η Κυβέρνηση ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ όσο έχει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Αυτή τη δύναμή της ανέλαβαν να κλονίσουν οι παπαγάλοι αντίπαλοί της και τους βοηθούν άθελά τους με τον ειλικρινή, πλην άκαιρο, προβληματισμό τους οι φίλοι της.
Πρέπει να έχουμε ηθικό, αυτό είναι το όπλο μας και αν αφοπλιστούμε μόνοι μας θα μας αξίζει ό,τι πάθουμε.

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ



Γράφουν διάφορα οι αρθρογράφοι σχετικά με τα κέρδη και τις απώλειες της χτεσινής συμφωνίας. Ξεχνούν ότι χτες δεν παίχτηκε καμιά συμφωνία. Ξεχνούν ότι χτες τελείωσε απλά το chicken game, το παιχνίδι του ποιος θα υποχωρήσει τελικά, και τελείωσε με καθαρή δική μας ΝΙΚΗ.
Δυο τρελά φορτηγά τρέχουν με ταχύτητα το ένα προς το άλλο και κερδίζει αυτός που θα μείνει στη θέση του κάνοντας τον άλλον να υποχωρήσει την τελευταία στιγμή αφού η σύγκρουση θα τους σκοτώσει και τους δυο. Αυτό είναι το chicken game. Chicken είναι ο "δειλός" του παιχνιδιού (η "κότα") αυτός που θα υποχωρήσει στο τέλος. Στην αδυσώπητη μάχη Βαρουφάκη-Σόιμπλε ή Ελλάδας-Γερμανίας, ή Ευρωπαϊκής Ευρώπης-Γερμανικής Ευρώπης, ή Ανατολής-Δύσης (όπως θέλετε πείτε το), chicken αποδείχτηκε τελικά ο Σόιμπλε. Γιατί δεν τήρησε αυτό που είπε για "ολοκλήρωση του παρόντος προγράμματος" και έφυγε από το Ευρωγκρούπ με μια "συμφωνία". Ό,τι κι αν περιέχει αυτή η συμφωνία, όσα πλεονεκτήματα κι αν μας δίνει κι όσες δεσμεύσεις κι αν μας επιβάλλει, πάντως επιτρέπει στην ΕΚΤ να συνεχίζει την ρευστότητα αφού υπάρχει "πρόγραμμα" γι αυτήν. Επί πλέον δίνει στην Ελλάδα χρονικό περιθώριο δύο ολόκληρων ημερών για να ετοιμάσει ΔΙΚΕΣ της προτάσεις που θα εγκριθούν ΧΩΡΙΣ νέο ευρωγκρούπ και με τηλεδιάσκεψη (στην πραγματικότητα με e-mail). Μόνο που δεν θα μας στείλουν το e-mail με τις προτάσεις τους αλλά θα τους στείλουμε εμείς. Και μετά τις δυο ολόκληρες μέρες, αν εγκριθεί το e-mail μας, θα ακολουθήσει μέσα στο επόμενο τετράμηνο η ουσιαστική διαπραγμάτευση για το χρέος και την ανάπτυξη. Κάτι είναι κι αυτό ... 

Χτες λοιπόν έληξε το chicken game με δική μας νίκη. Ξέρουν πλέον ότι και την επόμενη φορά μπορούμε να το πάμε μέχρι τέλους. Κι αυτό θα το ξέρουν από την αρχή της όποιας νέας διαπραγμάτευσης. Αυτό που ήξεραν μέχρι σήμερα ήταν ότι οι Έλληνες μόλις τους κάνεις "μπου" υποχωρούν και το μόνο που τους νοιάζει είναι τα προσχήματα. Αν τους ξανακάνεις "μπου" τα παρατάνε και αυτά. Αυτό ήταν οι Έλληνες μέχρι πριν δυο εβδομάδες γι αυτούς. Και μόλις χτες, είδαν ότι εδώ υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, που συνδιαλέγεται με όπλο την ΛΟΓΙΚΗ και που μάχεται ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ. Κι αυτό θα το ξέρουν και τη Δευτέρα, και μετά από τέσσερις μήνες και όποτε άλλοτε χρειαστεί. Οι δειλοί και μοιραίοι μας τελείωσαν, τα παπαγαλάκια ψόφησαν. Οι Έλληνες υπάρχουν.

Να πω και ένα τελευταίο για τη χτεσινή μάχη. Η Ελλάδα με τον Βαρουφάκη και τον Τσίπρα, με την δική της DREAM TEAM (όπως την ονομάζει ορθά ο φίλος Μιχάλης Τζ.), χτες στάθηκε μπροστά στις γραμμές λέγοντας στο τρένο που ερχόταν "αν με πατήσεις ανατινάζομαι μαζί σου". Το τρένο σφύριξε παραπάνω από τρεις φορές αλλά η Ελλάδα έμεινε στη θέση της. και το τρένο πάτησε φρένο. Δεν το νικήσαμε, δεν το ανατινάξαμε, δεν το ληστέψαμε, όμως το σταματήσαμε. Για όλα τα άλλα υπάρχει καιρός καθώς η Dream Team θα συνεχίσει να παλεύει στο ίδιο δρομολόγιο. Ο Νίτσε το έγραψε και το έλεγε, ο Πορτοκάλογλου το τραγούδησε: Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ!

Για τους κακούς και τους στριμμένους που προτιμάνε να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα κι ας πεθάνει και η δική τους μαζί, έχω να πω ότι τους δόθηκε η ευκαιρία αυτό το Σαββατοκύριακο να βγάλουν όλη την χολή και την μνησικακία τους. Ελεύθερα παιδιά, γράψτε, μιλήστε, δείξτε ό,τι θέλετε ... εκτονωθείτε. Η χαρά μας για το STOP που μπήκε στο τρελό χωρίς φρένα τρένο του Σόιμπλε είναι αρκετή ώστε να ανέχεται άνετα και τη μιζέρια και τη γκρίνια σας. 

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Πωπωπώ Πωπωπώ Τι Φυστίκι ήταν αυτό! Ναι ... εμείς νικήσαμε, ο Σόιμπλε έχασε!


Μόλις τελείωσε η ατελείωτη συνέντευξη του Βαρουφάκη. Προηγουμένως είχαμε ακούσει και τον Ντάϊσεμπλουμ και τα άλλα τα παιδιά. Κάτι ψέλλισε κι ο Σόιμπλε.
Δεν ξέρω αν θα χαλάσουν όλα την Δευτέρα, δεν ξέρω αν θα χαλάσουν το επόμενο τετράμηνο, δεν ξέρω πως θα προχωρήσουμε, ξέρω όμως ότι σήμερα ο κ. Σόιμπλε έφαγε μια ήττα που άλλη τέτοια δεν θα έχει ξαναφάει στη ζωή του!
Αποδείχτηκε ότι διαπραγμάτευση γίνεται και ότι πάντοτε μπορούσε να γίνει, αρκεί να φερόταν η Ελλάδα ως κράτος ανεξάρτητο και να είχε ηγεσία διαφορετική από τους Γαπάτους και τους Σαμαράδες.
Ελπίζουμε τώρα για το καλύτερο. 

Μιλάνε για λάθη στις διαπραγματεύσεις ... ποιοι; οι καλοί διαπραγματευτές; κάποιοι σχολιαστές του καναπέ; οι οικονομολόγοι της δεκάρας; τα εν Ελλάδι παπαγαλάκια του Σόιμπλε; 
Για πέντε περίπου χρόνια σχολιαστές μικροί και επαρμένοι, άσχετοι ουσιαστικά με τα θέματα και αναγνώστες σημειωμάτων αντί για συγγραφείς σχολίων, ρεπόρτερ και πολιτικοί, "γνώστες" και μεγάλοι "αναλυτές", μας γέμισαν ψέματα, ψέματα, ψέματα! και τώρα, την ώρα του πιο μεγάλου θριάμβου, θα μας πουν ότι η κυβέρνηση προσγειώθηκε, ότι δεν πέτυχε και τίποτε, ότι αυτά θα τα πετύχαινε κι ο Σαμαράς(!!!) και άλλες τέτοιες βλακείες και νέα ψέματα, ψέματα, ψέματα!

Η Ευρώπη αλλάζει από σήμερα.
Η πιο σκληρή κόντρα Συντηρητικής Γερμανίας-Υποφέρουσας Ευρώπης, που εμφανίστηκε ως μια μάχη Γερμανίας-Ελάδας, δόθηκε με συνέπεια και κερδήθηκε.
Οι λεπτομέρειες θα αναλυθούν ξανά και ξανά, και τις συνέπειες θα τις νιώσουμε στις πλάτες μας, όμως η χαρούμενη φάτσα του Βαρουφάκη, που ήταν έμπλεος ευτυχίας και η θλιμένη όψη του Σόιμπλε, που πάντα ήταν ξινός αλλά ποτέ άλλοτε τόσο στενοχωρημένος, τα λέγανε όλα!
Ταπεινωμένοι υπουργοί και Σαμαράδες διαφόρων χωρών (Ραχόϊ, Σλοβακοπορτογάλοι και λοιποί) που είχαν πλειοψηφία 17-1 (και 1 λευκό της Κύπρου) πριν μια εβδομάδα βρέθηκαν μειοψηφούντες εξ αιτίας της επιμονής της Ελλάδας να μην παραδώσει τα όπλα. Κινδυνέψαμε να γίνουμε Κούγκι, αλλά είχαμε πίστη στις δυνάμεις μας και νικήσαμε ... και μαζί μας νίκησε η Ευρώπη των παραδόσεών της.

Σε λίγους μήνες οι Ποντέμος στην Ισπανία, το Σιν Φέϊν στην Ιρλανδία, οι Σοσιαλιστές στην Πορτογαλία, άλλοι στη Σλοβενία και αλλού, θα δίνουν μιαν άλλη όψη στην Ευρώπη. Η γερμανική Ευρώπη άρχισε να ξηλώνεται από σήμερα και πολύ σύντομα θα γίνει παρελθόν.
Ενθουσιάστηκα πολύ; ... ίσως ... δεν πειράζει όμως, ας χάσουμε το μέτρο για μια μέρα ... τώρα πανηγυρίζουμε! 

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Γιε του ανθρώπου


Σήμερα αξίζουμε ένα διάλειμμα.
Όχι πολιτικά, όχι καθημερινότητα. Θα κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στην Έρημη Χώρα.
Δεν είμαι φιλόλογος, δεν είμαι ποιητής. Δεν διεκδικώ να "διδάξω" δήθεν κάτι που δεν γνωρίζω. Θέλω απλά να σας δείξω κάτι που αγαπάω.
Η "Έρημη Χώρα" είναι ένα ποίημα. Ο Τ.Σ.Έλιοτ το τελείωσε το 1922 και ο Σεφέρης το μετέφρασε το 1936. Γεμάτο συμβολισμούς, λέξεις που παραπέμπουν σε άλλους ποιητές, συγγραφείς, στιγμές της ιστορίας και των μύθων, το ποίημα των 433 στίχων είναι μια συμπύκνωση κι ένα μακράς πνοής σχόλιο πάνω στην ιστορία (του ανθρώπου, της Ευρώπης, του κόσμου).
Ακολουθούν 23 στίχοι από την αρχή σχεδόν του ποιήματος (από τον 19 ως τον 42)
-----------------------------------------------------
Ποιες ρίζες απλώνουνται γρυπές, ποιοι κλώνοι δυναμώνουν;
μέσα στα πέτρινα τούτα σαρίδια;         Γιε του ανθρώπου
να πεις ή να μαντέψεις δεν μπορείς, γιατί γνωρίζεις μόνο
μια στίβα σπασμένες εικόνες, όπου χτυπάει ο ήλιος και 
δεν σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο, κι ο γρύλος ανακούφιση,
κι η στεγνή πέτρα ήχο νερού.     Μόνο
έχει σκιά στον κόκκινο τούτο βράχο
(έλα κάτω από τον ίσκιο του κόκκινου βράχου)
και θα σου δείξω κάτι διαφορετικό
κι απ' τον ίσκιο σου το πρωί που δρασκελάει ξοπίσω σου
κι από τον ίσκιο σου το βράδυ που ορθώνεται να σ' ανταμώσει,
μέσα σε μια φούχτα σκόνη θα σου δείξω τον φόβο.
          Δροσερός φυσά ο αγέρας
          προς την πατρίδα
          παιδί μου από την Ιρλανδία
          που να βρίσκεσαι;
"Μου χάρισες γυάκινθους πρώτη φορά πριν ένα χρόνο,
μ' έλεγαν η γυακίνθινη κοπέλα"
Όμως όταν γυρίσαμε απ' τον κήπο των Γυακίνθων, ήταν αργά, 
γεμάτη η αγκάλη σου, και τα μαλλιά σου υγρά, δεν μπορούσα
να μιλήσω, θολώσανε τα μάτια μου, δεν ήμουν
ζωντανός μήτε πεθαμένος, και δεν ήξερα τίποτε, 
κοιτάζοντας στην καρδιά του φωτός, τη σιωπή
          Έρημη κι άδεια η θάλασσα
-------------------------------------------------------
Να σημειώσω ότι οι στίχοι 31-34 και 42 (με πλάγια) από τον Σεφέρη μπαίνουν αμετάφραστοι στα γερμανικά και είναι από το γνωστό έργο "Τριστάνος και Ιζόλδη"

Τι μπορεί κανείς να προσθέσει σε στίχους όπως αυτοί:
           Γιε του ανθρώπου
           να πεις ή να μαντέψεις δεν μπορείς
           γιατί γνωρίζεις μόνο 
           μια στίβα σπασμένες εικόνες
           όπου χτυπάει ο ήλιος
           και δεν σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο
Σε ποια στιγμή του χρόνου, σε ποιο μέρος του χώρου, σε ποια ιστορία και ποια γεωγραφία δεν αντιστοιχούν όλα αυτά;
Μόνο στην Ιλιάδα βρίσκει κανείς τέτοια ύψη.
Τι να πει κανείς για τον στίχο:
          Μέσα σε μια φούχτα σκόνη θα σου δείξω τον φόβο 
Κι ύστερα η κοπέλα με τους υάκινθους ...

          όταν γυρίσαμε από τον κήπο των υακίνθων          
          ήταν αργά
          γεμάτη η αγκάλη σου
          και τα μαλλιά σου υγρά
          δεν μπορούσα να μιλήσω 
          θολώσανε τα μάτια μου 
          δεν ήμουν ζωντανός μήτε πεθαμένος
          και δεν ήξερα τίποτε 
          κοιτάζοντας στην καρδιά του φωτός
          τη σιωπή

Κι αυτοί είναι 23 στίχοι μόνο από το α' μέρος.
Ο Έλιοτ έκανε πολλά σχόλια που συνοδεύουν το ποίημα του. Αναγκαία γιατί αλλιώς θα ήταν γρίφος. Δεν είναι γρίφος οι στίχοι που παρέθεσα παραπάνω, αλλού όμως αυτό συμβαίνει στην κυριολεξία. Ο Σεφέρης συνόδεψε την μετάφρασή του με πολύ περισσότερα σχόλια, σχεδόν διατριβή έκανε. Μέσα από όλα αυτά φαίνεται ο πλούτος πάνω στον οποίο βασίζεται το ποίημα. Εγώ σας έδωσα ένα κομμάτι που διαβάζεται χωρίς να αναγκαστεί κανείς να ανατρέξει σε σχόλια και πηγές.
Για κλείσιμο αυτού του σημειώματος θα σας δώσω επτά (7) ακόμη στίχους από το τελευταίο κομμμάτι του ποιήματος. Είναι οι στίχοι 410 έως 416

Οι επτά αυτοί στίχοι είναι:
----------------------------------------------
ΝΤΑ
Ντάγιαντβαμ: Άκουσα το κλειδί
στην πόρτα να γυρίζει μια φορά μια φορά μόνο
Σκεπτόμαστε το κλειδί, καθένας μες στη φυλακή του
Με τη σκέψη του κλειδιού, καθένας βεβαιώνει την φυλακή του
Μονάχα όταν βραδιάζει, αιθέρια ψιθυρίσματα
για μια στιγμή ξαναζωντανεύουν έναν τσακισμένο Κοριολανό
-----------------------------------------------
Η κραυγή ΝΤΑ, Ντάγιαντβαμ προέρχεται από τις ινδικές Βέδες Ουνιπασάδες, αρχαία ινδική θρησκεία-φιλοσοφία και σημαίνει "ΣΥΜΠΑΘΗΣΕ". Πρόκειται για μια τριάδα από κραυγές ΝΤΑ, το "Ντάττα, Ντάγιαντβαμ, Ντάμυατα" που σημαίνουν "Δώσε. Συμπάθησε, Κυριάρχησε". Όσο για τον Κοριολανό, προέρχεται από το ομώνυμο σαιξπηρικό έργο. Ο Κοριολανός ήταν ένας ξεχωριστός αριστοκράτης που συντρίφτηκε από το πλήθος εξ αιτίας της ύβρεως της περηφάνιας. Περηφάνια αντίθετη της σεμνότητας, της συμπάθειας, του Ντάγιαντβαμ. Θυμίζει τον δικό μας Αλκιβιάδη. Όλη η ιστορία του Κοριολανού του Σαίξπηρ είναι στην ουσία η ιστορία του Αλκιβιάδη μεταφερμένη στην Ρώμη αντί για Αθήνα-Σπάρτη.


Εδώ, αντί για τσακισμένο Κοριολανό έχουμε τσακισμένο Σαίξπηρ ...! 
Η αμερικάνικη εκδοχή του Ντάγιαντβαμ
 Ελπίζω να αναγνωρίσατε πλευρές του εαυτού σας και του κόσμου μας μέσα στους λίγους αυτούς στίχους (τριάντα συνολικά) από τους τετρακόσιους και βάλε της "Έρημης Χώρας". 

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Ένας "Οδικός Χάρτης" για την Ανάπλαση από την Εύη Καρακώστα

Το φάντασμα του Σύριζα ίπταται πάνω από την Ανάπλαση.
Άντε παιδιά, λίγο ακόμα και το φτάσαμε  το φεγγάρι!

Η Εύη Καρακώστα εκλέχτηκε, ως γνωστόν, βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του Σύριζα στη Β' Πειραιά. Η Εύη όπως και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης που σήμερα είναι Υπουργός και Βιομηχανίας και ΥΠΕΧΩΔΕ μαζί αλλά και ο Θοδωρής Δρίτσας που σήμερα είναι επίσης υπουργός Ναυτιλίας και προϊστάμενος του ΟΛΠ, όπως και ο Νίκος Μπελαβίλιας, και άλλοι σπουδαίοι φίλοι από γειτονικούς της Δραπετσώνας δήμους, συμμετείχαν από την ίδρυσή της (από το 2000 περίπου) στην Παμπειραϊκή Επιτροπή για την Ανάπλαση της τέως Βιομηχανικής Ζώνης Πειραιά, Δραπετσώνας Κερατσινίου.

Από την πλευρά των κινημάτων και οι τρεις τους πάλεψαν σε όλες τις φάσεις του ζητήματος αυτού και το κατέχουν απόλυτα. Έχουν τις δικές τους απόψεις ο καθένας που ακόμα κι αν δεν είναι απολύτως ίδιες ωστόσο δεν αποκλίνουν και μπορούν εύκολα να συντονιστούν, όπως εξ άλλου συνέβαινε στις συνεδριάσεις εκείνης της επιτροπής. 

Σήμερα οι τρεις αυτοί αποτελούν την Πολιτεία! Είναι και οι τρεις βουλευτές (και μάλιστα κυβερνητικοί) και οι δύο εξ αυτών υπουργοί με αρμοδιότητες που περικλείουν σχεδόν εξ ολοκλήρου το ζήτημα της Ανάπλασης της τέως Βιομηχανικής Ζώνης. Αλλά και στην Περιφέρεια υπάρχει η Ρένα Δούρου και ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης ενώ στον δήμο είναι δήμαρχος ο Χρήστος Βρεττάκος, όλοι με την ίδια περίπου αντίληψη για το θέμα και στηριγμένοι από τον Σύριζα. 
Μιλάμε για ευλογία! Αν δεν λυθεί τώρα το θέμα αυτό δεν θα λυθεί ποτέ!
Αρκεί όλοι (Κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμος, Βουλευτές, Υπουργεία, ΟΛΠ) να προχωρήσουν -όπως περιμένουμε εναγωνίως οι πολίτες του Πειραιά- στην ανάπλαση μιας τόσο σπουδαίας σε θέση περιοχής που θα αποτελέσει τον κυριότερο παράγοντα για να αλλάξει επιτέλους το μέλλον της φτωχής δεύτερης περιφέρειας αλλά και ο ευρυτερος Πειραιάς. 

Η Εύη Καρακώστα δημοσιοποίησε στον ιστότοπό της ένα κείμενο με τις θέσεις της για το πως πρέπει να προχωρήσουμε. Είναι ένας οδικός χάρτης για να φτάσουμε στην ανάπλαση του χώρου. Σημειωτέον ότι η λύση που προτείνεται, της δημόσιας αξιοποίησης του χώρου, είναι η μόνη που απομένει μετά την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων. Είναι και η μόνη εναλλακτική πρόταση στον κίνδυνο να γίνει η περιοχή τόπος εγκατάστασης κοντέϊνερ ή άλλων δραστηριοτήτων όπως η διϋλιση των καταλοίπων των πλοίων κλπ. Νομίζω πως είναι κείμενο που αξίζει τον κόπο να διαβαστεί από όλους όσοι ενδιαφέρονται για το ζήτημα.
Το καταχωρώ λοιπόν όπως το έχει αναρτήσει στον ιστότοπό της (εδώ)
Το μέρος της παραλίας που καταφέραμε να αποκτήσουμε το 2012 επί δημαρχίας Τζανή. μακάρι να έχει συνέχεια και όσο γίνεται πιο άμεση εκείνη η ενέργεια.


Οδικός χάρτης για την Βιομηχανική Ζώνη Πειραιά

Το καλοκαίρι του 2014 έγινε από την απελθούσα κυβέρνηση μια προσπάθεια να επιβληθούν τετελεσμένα στον χώρο της βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας-Κερατσινίου, επ' ωφελεία κάποιων ιδιωτών και εις βάρος των κατοίκων και της πόλης. Αμέσως έγιναν δύο προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, μία από τους κατοίκους και μία από τον Δήμο. Αναμένουμε τον Μάϊο την εκδίκαση της υπόθεσης όμως δεν είναι πλέον η απόφαση αυτή η μόνη και τελευταία μας ελπίδα. Η κυβέρνηση άλλαξε, η φιλοσοφία του κράτους άλλαξε. Το περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα που επιχειρείται να συντελεστεί εδώ, στην τέως βιομηχανική ζώνη, μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί.
Οι νόμοι που αφορούσαν στην πολεοδόμηση της βιομηχανικής ζώνης μπορούν πλέον να αναιρεθούν από την νέα κυβέρνηση. Η ανατροπή μπορεί να γίνει με νέα νομοθεσία που θα έρθει στην Βουλή. Οι συσχετισμοί δύναμης άλλαξαν και τώρα μπορεί να υπάρξουν ρυθμίσεις υπέρ του λαού και της πόλης. Πρέπει να τελειώνουμε με τις διεργασίες που οδηγούσαν στην εγκαθίδρυση δια της πλαγίας ενός διυλιστηρίου στην περιοχή. Πρέπει να λάβουν άμεσα τέλος, οι φωτογραφικές αναθέσεις του ΟΛΠ. H περιοχή πρέπει να χαρακτηριστεί και πάλι σαν περιοχή ανάπλασης χωρίς μεταποίηση και επιβαρυντικές για το περιβάλλον χρήσεις. Τώρα μπορούμε να ονειρευτούμε και να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη.

Έτσι θα δικαιωθούν όχι μόνο οι προσφυγές αλλά και οι συνεχείς και μαζικές διαμαρτυρίες των κατοίκων με την κινητοποίηση της αυτοδιοίκησης και των τοπικών φορέων.

Σήμερα δεν βρισκόμαστε πια στην θέση άμυνας όπου πρέπει να δίνουμε μάχες για την αποτροπή των δυσμενών ρυθμίσεων. Τώρα μπορούμε να ονειρευτούμε και να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη. Χρειάζονται βέβαια συντονισμένες πράξεις της διοίκησης σε επίπεδο Δήμου, Περιφέρειας και Πολιτείας. Ένας πολύ σύντομος οδηγός ενεργειών που θα οδηγήσουν στην πραγματοποίηση αυτών των ονείρων είναι ο εξής:  

α) Αναγκαία πρώτη ενέργεια είναι ο χαρακτηρισμός σαν χώρων πρασίνου του χώρου των Λιπασμάτων και των χώρων της πρώην ΒΡ και MOBIL (κατόπιν ΕΛΠΕ) όπου δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα διατηρητέα κτήρια, είτε χαρακτηρισμένα είτε όχι ακόμη. Ο χαρακτηρισμός αυτός θα πρέπει να γίνει από τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Θα πρέπει να συνοδευτεί και από μιαν απόφαση περί απαλλοτρίωσης των χώρων αυτών. Θα πρέπει να έχει προηγηθεί η τροποποίηση του προϋπολογισμού και του τεχνικού προγράμματος του δήμου αφού γίνει αποδοχή ενός σχετικού ποσού για την απαλλοτρίωση από την Περιφέρεια ή την κεντρική Κυβέρνηση. Παράλληλα θα πρέπει να γίνει αίτημα στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για εκκίνηση διαδικασίας χαρακτηρισμού του μεγαλύτερου μέρους των εγκαταστάσεων της ΑΓΕΤ Ηρακλής σαν διατηρητέων μνημείων της σύγχρονης βιομηχανικής μας ιστορίας.
Όπως φαίνεται από τα παραπάνω θα πρέπει να υπάρξει συνέργεια του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος & Ενέργειας, του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού & Θρησκευμάτων, του Υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης καθώς και της Περιφέρειας με επισπεύδοντα τον Δήμο ώστε να έρθει σε πέρας το παραπάνω έργο.

β) Στην συνέχεια θα πρέπει να προκηρυχτεί διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός από τον Δήμο για την αξιοποίηση του χώρου Πρασίνου και Αναψυχής. Ο διαγωνισμός θα πρέπει να έχει στόχευση την απόδοση των ακτών στους κατοίκους και τη δημιουργία Μητροπολιτικού πάρκου με την αξιοποίηση των διατηρητέων υπαρχόντων κτιρίων. Ο σχεδιασμός πρέπει να είναι συνολικός για το σύνολο της περιοχής και να προβλέπει-επιτρέπει την σταδιακή ανάπλαση των περιοχών με βάση τον ρυθμό που θα αποκτώνται από το Κράτος ή την Περιφέρεια ή τον Δήμο. Πρέπει να λυθεί το θέμα του διυλιστηρίου που ετοιμάζεται να γίνει από ιδιώτες στην περιοχή και το οποίο ακυρώνει κάθε προσπάθεια αναβάθμισης του χώρου. Ο ΟΛΠ μπορεί εδώ να παίξει σπουδαίο ρόλο καθώς και τα ΕΛΠΕ που είναι κατά μεγάλο μέρος κρατική επιχείρηση. Ο ΟΛΠ επίσης πρέπει να οριστικοποιήσει τι ζητά και τι παραχωρεί από το παραλιακό μέτωπο ώστε η αρχιτεκτονική μελέτη να λάβει και αυτή την παράμετρο υπ' όψιν της.
Και εδώ χρειάζεται η συνέργεια του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος & Ενέργειας, του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας & Τουρισμού, του Υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης καθώς και της Περιφέρειας με επισπεύδοντα και πάλι τον Δήμο.

γ) Μετά από τα παραπάνω θα μπούμε στην φάση της υλοποίησης του έργου με βάση την Αρχιτεκτονική μελέτη που θα έχει εγκριθεί. Ο ρόλος της Περιφέρειας που διαθέτει κονδύλια από το ΕΣΠΑ και ο ρόλος της Πολιτείας που μπορεί με την πολιτική της βούληση να μετάσχει στο εγχείρημα αποφασιστικά, είναι στον τομέα αυτό καίριας σημασίας. Ο Δήμος μπορεί να είναι ο φορέας υλοποίησης των έργων και ο επιβλέπων σε συνεργασία με τους χρηματοδότες που θα είναι η ΠεριΕΥΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑφέρεια και τα Υπουργεία. 


Μέχρι να γίνουν -και για να γίνουν- όλα αυτά, θα πρέπει ο λαϊκός παράγοντας να είναι πανταχού παρών. Άλλαξε η κυβέρνηση, άλλαξαν οι όροι του παιχνιδιού, όμως τίποτε δεν θα γίνει με ανάθεση. Οι κινήσεις των κατοίκων από κοινού με τους θεσμικούς παράγοντες πρέπει να είναι σε εγρήγορση ώστε όλα αυτά να πραγματοποιηθούν. Παράλληλα ο Δήμος, ανεξάρτητα από τον ρόλο του, που είναι κομβικός στην προώθηση όλων των παραπάνω διεργασιών, πρέπει να συνεχίσει να ενδιαφέρεται για την καθημερινότητα στον χώρο αυτόν. 

Υπάρχουν πολλά να γίνουν. Αναφέρω ενδεικτικά μερικά εξ αυτών:

- Άμεση υλοποίηση της απόφασης για δενδροφύτευση των δενδρυλλίων που κατέχει ο Δήμος στον χώρο των Λιπασμάτων με την κινητοποίηση σχολείων και φορέων.
- Επεμβάσεις διάνοιξης δρόμων για την μεγαλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση των κατοίκων στο παραλιακό μέτωπο
- Πραγματοποίηση ελέγχων και πιέσεων ώστε οι δραστηριότητες που συνεχίζουν να υπάρχουν εκεί, για όσο θα υπάρχουν, να μην μολύνουν και να μη ρυπαίνουν.

Όλα αυτά πρέπει να παραμείνουν στις προτεραιότητες του Δήμου και των κατοίκων. Το κλίμα άλλαξε υπέρ των πολιτών και οι προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση των ονείρων μας υπάρχουν. Είναι στο χέρι μας να τις μετουσιώσουμε σε πράξη.
Από την πλευρά μου έχω δεσμευτεί και θα ενεργήσω μαζί με τους πολίτες άμεσα, ώστε τα όνειρά μας για τον χώρο αυτό να λάβουν επιτέλους εκδίκηση.

ΕΥΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ