Αμερικανική ποίηση ... τι είν' και τούτο πάλι; θα έλεγε κανείς
Με την Αμερική οι σχέσεις μας δεν είναι καλές. Κι όμως, από την απέραντη αυτή γη της επαγγελίας ξεριζωμένων και μεταναστών ξεπήδησαν ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο Έζρα Πάουντ, ο ΤΣ Έλλιοτ και άλλοι.
Για μια κυρία που έζησε και πέθανε τον 19ο αιώνα, πριν από τον φεμινισμό, πριν καλά-καλά την βιομηχανική επανάσταση, θα γράψω δυο λόγια. Δεν ξέρω πολλά ποιήματά της, δυο-τρία όμως μου έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωση και θέλω να τα παρουσιάσω.Πρόκειται για την κυρία Έμιλυ Ντίκινσον. Και θα σας δώσω (μια κιαι το έχω) μαζί με την μετάφραση και το αρχικό ποίημα, γραμμένο στα αμερικάνικα.
Χωρίς τίτλο, το ποίημα που γράφτηκε το 1862 μου μοιάζει να μιλά για την Φιλία, την Αγάπη, τον ΕΡΩΤΑ με την έννοια της Σαπφούς και του Σωκράτη; κάπως έτσι ...
διαβάστε το εσείς και δώστε του εσείς τον τίτλο που θέλετε ...
Η Ψυχή διαλέγει τους Ομοίους της -
Μετά - σφαλνά τη θύρα -
Στη θεϊκή Πλειοψηφία της -
Άλλον να εισβάλει δεν αφήνει -
Ακλόνητη - μετρά τους Ηνιόχους - που σταματούν-
Στην ταπεινή της πύλη -
Ακλόνητη - ο Αυτοκράτωρ το γόνυ κλίνει
Επάνω στο Χαλί της-
Την ξέρω -από μεγαλο έθνος -
Διαλέγει Έναν -
Μετά - τις Βαλβίδες κλείνει της προσοχής της -
Σαν Πέτρα -
Η μετάφραση ήταν της Λιάνας Σακελλίου:
Το ποίημα στα αγγλικά:
The Soul selects her own Society -
Then - shuts the Door -
To her divine Majority -
Present no more -
Unmoved - she notes the Chariots -pausing -
At her low Gate -
Unmoved - an Emperor be kneeling
Upon her Mat -
I've known her - from an ample nation -
Choose one -
Then -close the Valves of her attention -
Like Stone -
