Η τελευταία ευκαιρία

 Σύντομα έρχεται (σε 9 μέρες) η στιγμή που θα έχουμε την τελευταία μας ευκαιρία να απαλλαγούμε από μια κυβέρνηση που ανέβασε την φέτα στα 15 ευρώ από 8, το λάδι στα 17 ευρώ από 10, την βενζίνη στο 1,9 το λίτρο αντί 1,4,, που τίναξε το ρεύμα στα ύψη κ.ο.κ.

Μας έχουν φτωχύνει κρατώντας σταθερά τα έσοδα κι ανεβάζοντας τα έξοδά μας. Ήμασταν στο 77% του μέσου όρου της ΕΕ το 2004 και είμαστε στο 55% τώρα. Μεσολάβησε μια χρεοκοπία της ΝΔ το 2009 και μια λαίλαπα ακρίβειας της ΝΔ και πάλι δέκα χρόνια μετά.

Λαέ, δεν μπορείς να ψηφίζεις ανέμελα τους κυνηγούς σου και να σφυρίζεις αδιάφορα. Υπάρχουν προτάσεις για μείωση του ΦΠΑ, μείωση του ΕΦΚ, για συγκράτηση των τιμών και για αυξήσεις των εισοδημάτων. Όλες είναι προτάσεις της αντιπολίτευσης που πρέπει να την στηρίξεις αλλιώς είσαι ένας ξεροκέφαλος που χτυπά τον κεφάλι του στον τοίχο. Ο Σύριζα με 31,5% στήριξε όσο μπορούσε τα αιτήματά σου. Με 20% τι μπορεί να κάνει;

Αν επαναλάβεις τα τραγικά αποτελέσματα του Μαϊου θα μείνεις εκτεθειμένος στο κάθε λαμόγιο που πανηγύρισε πριν ένα μήνα και θα πανηγυρίζει ξανά αν νικήσει και πάλι η δεξιά.

Για τέσσερα χρόνια θα σκύψεις το κεφάλι και θα δέχεσαι τα χαστούκια τους αν δεν εκμεταλλευτείς την τελευταία σου ευκαιρία. Σύνελθε!

Κατάσταση πολιορκίας

Ακούω την "κατάσταση πολιορκίας".

Αυτή που το έγραψε πέθανε πριν πολλού.

Αυτός που το συνέθεσε πέθανε πρόσφατα.

Όσοι συγκινούμαστε, ακούγοντάς το, πεθαίνουμε σιγά σιγά ο ένας μετά τον άλλον. (Από το Πολυτεχνείο πέρασαν πενήντα χρόνια! Εικοσάρηδες τότε εβδομηνταρίσαμε).

Ζει αυτή που το τραγούδησε, ζούμε κι εμείς που η φωνή της μάς δονεί σαν να είμαστε ακόμα εκεί.

"Πώς να τραγουδήσω; Πώς να μετρήσω τον καιρό εδώ μέσα; Πώς να μετρήσω την πορεία μου τεθλασμένη;"

"Ο χρόνος παραμορφώθηκε..."

"Θά 'χω χάσει για πάντα τους δρόμους...."

"Μακριά, πολύ μακριά ..., είσαι η ζωή μου."

"Κάποτε θα μάθεις κι εσύ τα υπόλοιπα, θα θυμηθείς κι εσύ."

(476) Κατάσταση Πολιορκίας 1 - Μαρία Φαραντούρη (1977) - YouTube

Δυο λόγια για την ποιήτρια Ρένα Χατζηδάκη

Η Ρένα Χατζηδάκη, κόρη της συγγραφέως Λιλής Ζωγράφου, γεννήθηκε τα 1943. Εξέδωσε το 1958 την πρώτη ποιητική της συλλογή με πρωτοβουλία της μητέρας της. Σπούδασε νομικά. Ήταν συνεργάτις της εφημερίδας «Πανσπουδαστική» και του περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης». Κατά το διάστημα 1963-1966 ήταν παντρεμένη με τον Ιωσήφ-Ευγένιο Βεντούρα. Έζησαν μαζί επί ένα έτος σχεδόν στην πόλη Ρεχόβοτ του Ισραήλ. Εντάχθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση «Πατριωτικό Μέτωπο» (ΠΑΜ) τον Μάιο του 1967. Το καθεστώς των συνταγματαρχών τη συνέλαβε στις 10 Οκτωβρίου 1967. Σημειωτέον ότι είχε, όταν συνελήφθη, αποχωρήσει, επειδή διαφωνούσε με τις ενέργειες να τεθεί η οργάνωση υπό τον έλεγχο του ΚΚΕ.

Κρατήθηκε 43 μέρες στα κρατητήρια της οδού Μπουμπουλίνας και 4 μήνες στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ. Αφέθηκε ελεύθερη τον Μάρτιο του 1968. Κατά το διάστημα της κράτησής της στις φυλακές Αβέρωφ έγραψε το ποίημα «Κατάσταση Πολιορκίας». Το μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1968 στο Ρόουντ Χάουζ του Λονδίνου, την ορχήστρα διηύθυνε ο Εύδωρος Δημητρίου, η σκηνοθετική επίβλεψη ήταν του Μίνου Βολανάκη και τραγουδούσαν η Μαρία Φαραντούρη και ο Αντώνης Καλογιάννης. Το 1970 έγινε η ηχογράφησή του από την εταιρεία Polydor (Paris). Τραγουδούσαν η Φαραντούρη και ο Καλογιάννης. Η ενορχήστρωση έγινε από τον Γιάννη Μαρκόπουλο και τον Εύδωρο Δημητρίου. Η ποιήτρια εμφανιζόταν με το όνομα «Μαρίνα».

Όταν βγήκε από τη φυλακή η Ρένα Χατζηδάκη εργάστηκε ως μεταφράστρια και επιμελήτρια εκδόσεων. Ήταν στενή συνεργάτις του Ασαντούρ Μπαχαριάν στη γκαλερί Ώρα. Από το 1980 παρακολούθησε το θεραπευτικό πρόγραμμα και το πρόγραμμα διδακτικής ανάλυσης του «Ανοικτού Ψυχoθεραπευτικού Κέντρου». Σ' αυτό παρέμεινε γύρω στα εφτά χρόνια ως θεραπευόμενη, εκπαιδευόμενη και θεραπεύτρια. Το 1987 άνοιξε δικό της γραφείο, και εργάστηκε ως ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια μέχρι το θάνατό της. Το 1998 υπέστη οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο.

Πέθανε στις 13 Αυγούστου 2003. Ενώ κολυμπούσε στη θάλασσα της Τζιας έπαθε ανακοπή καρδιάς.

Επιδιορθώσεις

 Όσοι ψήφισαν ΝΔ (1% περισσότεροι) είναι δεξιοί, έτσι ψηφίζουν.

Όσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ (3% περισσότεροι) ξαναγύρισαν στον χώρο τους.

Όσοι εγκατέλειψαν τον Σύριζα (-11%), όμως, όσοι τον λιδώρησαν, τον μίσησαν, τον δυσφήμισαν, αυτοί έφεραν τον Μητσοτάκη κυρίαρχο στην Ελλάδα. 

Αυτοί τον χρεώνονται για τα επόμενα χρόνια, εκτός εάν ... υπάρχει κι η 25η Ιουνίου.

Πας ανήρ ξυλεύεται

Πας Φουντ δέκα χιλιάδαι ψήφοι.

Πας Μουβ εκατό χιλιάδαι ψήφοι.

Πας Φιούελ άλλες εκατό χιλιάδαι ψήφοι.

Πας Πορτ πεντακόσιαι χιλιάδαι ψήφοι.

Πας Σουτ διακόσιαι χιλιάδαι ψήφοι.

Πας και δεν Πας ένα εκατομμύριο ψήφοι.

Ελλάδα 2023. 

Όσο κι αν Πας πιο κάτω δεν Πας.

Επιμονή στο πρόγραμμα και την καθαρότητα για τον Σύριζα ΠΣ

 Σε μια τόσο ξεκάθαρη μάχη προγραμμάτων έχασε το φιλολαϊκό πρόγραμμα επειδή ο λαός προτίμησε το εχθρικό προς αυτόν. Γιατί; Γιατί δεν εμπιστεύτηκε τον Σύριζα; 

Αυτό χρήζει ανάλυσης πέρα από την απλή αναλογική και την συνέπειά της, την έλλειψη μιας ξεκάθαρης πρότασης κυβερνησιμότητας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε μια δύναμη το 2012-15 λόγω αντίθεσης του λαού στα μνημόνια. Ήθελαν να δώσει ο Σύριζα πίσω στον λαό όσα του είχαν πάρει. Αυτό ήταν αδύνατο κι  έτσι ο κόσμος απογοητεύτηκε κι ένιωσε ηττημένος. Η δύναμη με την οποία ο λαός προίκισε τον Σύριζα ήταν δανεική και ένα μέρος της επεστράφη. Αυτό συνέβη γιατί ο λαός απογοητεύτηκε και έπαψε να ελπίζει. Πρέπει να του δώσει ο Σύριζα ξανά την ελπίδα. Επιμένοντας στο πρόγραμμά του και στην καθαρότητά του. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. 

Αλλιώς θα πούμε όλοι σε αυτόν τον λαό «Για σένα πάλεψα, αλλά, αν εσύ δεν θέλεις και δεν το εκτιμάς, με γεια σου με χαρά σου.»

Μακάρι να μην φτάσουμε σε αυτό το σημείο.

Πότε θα σταματήσει ο εθνικός κατήφορος;

Πριν από 52 χρόνια, σαν σήμερα 2 Ιουνίου του 1970, ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης τότε, Champions League σήμερα. Από τότε μια μόνο φορά πλησίασε ελληνική ομάδα τον τελικό τόσο κοντά, όταν ο Παναθηναϊκός πάλι έφτασε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1996. Και τις δύο φορές το εμπόδιο στον δρόμο του ήταν ο Άγιαξ. Την πρώτη φορά έχασε στο Λονδίνο 2-0 παίζοντας καλά απέναντι σε μια ομάδα-θαύμα και την δεύτερη φορά, απέναντι σε μια ομάδα μοντέλο, την κέρδισε 1-0 στο Άμστερνταμ αλλά έχασε τον επαναληπτικό στο Ολυμπιακό στάδιο με 0-3.

Από τότε τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ προς το χειρότερο. Οι ομάδες μας δεν πλησιάζουν καν σε παιχνίδια κοντά σε τελικό. Είμαστε περίπου όπως ήταν τότε η Μάλτα η το Λουξεμβούργο, δηλαδή σε απόσταση ετών φωτός από τις ομάδες που βρίσκονται στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Όμως στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει πια τα τελευταία χρόνια να μετράμε εθνικές ήττες, να βλέπουμε ατάραχοι κατατάξεις προς το τέλος κάθε λίστας, να φτάνουμε στον πάτο χωρίς ελπίδα επιστροφής. 

Οι εκλογές του Μαΐου '23 έδειξαν το τραγικό μας πρόσωπο. Περιμένουμε τον Ιούνιο.

Όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, όποια Βουλή, όποιοι κι αν αναλάβουν τις τύχες αυτής της χώρας, ας ελπίσουμε ότι θα συνειδητοποιήσουν πως πιάσαμε πάτο και πως κάτι ριζικό πρέπει να γίνει. Μένω στην ευχή αυτή, αναπολώντας τα περασμένα μεγαλεία που διηγώντας τα δεν μπορείς παρά να κλαίς.

Εν όψει κεντρικής επιτροπής του Συριζα

Δυο λόγια για την τακτική που πρέπει να ακολουθήσει ο Σύριζα ΠΣ κι η οποία θα καθοριστεί σήμερα από την Κεντρική Επιτροπή.

Νομίζω ότι δεν αρκεί να γίνει ο Σύριζα "ανάχωμα στον Μητσοτάκη". Παραμένουν ζωντανοί όλοι οι λόγοι για να φύγει ο Μητσοτάκης. Στις 25 Ιουνίου πρέπει να τεθεί το δίλημμα: Μητσοτάκης ή Τσίπρας;. Για όσους πουν ότι αυτό απαντήθηκε, θα θυμίσω ότι έτσι το έθετε μόνο ο Μητσοτάκης και δικαιώθηκε. Ο Σύριζα ΠΣ έθετε το δίλημμα "Μητσοτάκης η Προοδευτική κυβέρνηση;". Ήταν λάθος. Δεν το αποδίδω σε άλλους, κι εγώ αυτό υποστήριζα σαν οπαδός της απλής αναλογικής, αποδείχτηκε όμως μεγάλο λάθος. Τώρα πρέπει να το θέσει ο Σύριζα και να είναι πια Μητσοτάκης ή Τσίπρας.

Ούτε πρέπει η αιχμή του βέλους να είναι μόνο η αριστερή πλευρά του Σύριζα ΠΣ. Δεν θα γίνει ντέρμπυ ηττημένων κοιτώντας μόνο το ΠαΣοΚ, το Μερα25 και την Πλεύση. Ούτε θα επανέλθει στην προοδευτική κυβέρνηση που πέταξε τον Σύριζα ΠΣ στα βράχια. Είναι αξιωματική αντιπολίτευση και επιδιώκει την ανατροπή όσο δύσκολη κι αν μοιάζει. Μητσοτάκης ή Τσίπρας; Ο λαός πρέπει να αποφασίσει.

Αυτό που δεν έκανε ο Σύριζα μέχρι προχτές, πρέπει να το κάνει τώρα. Το δίλημμα Μητσοτάκης ή Τσίπρας υπονοεί αυτομάτως ότι ο Τσίπρας είναι η εναλλακτική λύση και δίνει την ευκαιρία να εξηγηθεί καλύτερα, χωρίς την θολούρα της προοδευτικής κυβέρνησης, τι σημαίνει Μητσοτάκης για 4 ακόμη χρόνια και τι σημαίνει Τσίπρας και ανατροπή. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι έτσι πρέπει να πάει ο Σύριζα, δεν ξέρω όμως τι θα αποφασίσει τελικά.

Έτσι πρέπει να τεθεί το δίλημμα κι ας πουν κάποιοι ότι έχουν ήδη απαντήσει. Θα μετρηθεί στο τέλος αν θα μείνει το 41-20 ή αν θα αλλάξει ριζικά. Ο Σύριζα ΠΣ πρέπει να επιδιώξει την ανατροπή εξηγώντας τι σημαίνει η εκλογή Μητσοτάκη και τι σημαίνει η εκλογή Τσίπρα.

Συνεδριάζουν τα όργανα εν μέσω παραζάλης

Θα συνεδριάσουν τα όργανα και θα αποφασίσουν.... Μα, τα ίδια όργανα δεν αποφάσισαν και πριν από την ήττα; Τώρα τι έγινε και θα βρουν την λύση; Θα τους έχει ξυπνήσει το χαστούκι άραγε;

Πρέπει να βρουν τα λάθη και να τα διορθώσουν.

Δεν έχω να συνεισφέρω αυτή την ώρα σε ένα τόσο άβολο διάλογο και δεν ξέρω τι έχουν να πουν. Ίσως θα ήταν καλύτερα να πάνε διακοπές μια εβδομάδα, να ξελαμπικάρει το μυαλό τους και να επανέλθουν στην αίθουσα συνεδριάσεων μετά από δέκα μέρες. Να έχουν σκεφτεί πριν μιλήσουν.

Θα αναφέρω δύο λάθη που έγιναν το 2017-19 και που μας ακολουθούν μέχρι σήμερα. Τα λάθη αυτά δεν διορθώνονται πια, είναι αργά. Ας χρησιμέψουν μόνο ως υπόδειγμα.

Α. Ξέρουμε όλοι την ζημιά που μας κάνουν τα συστημικά ΜΜΕ και ειδικά η τηλεόραση. Τα έξι πετσωμένα ΜΜΕ πληρώνουν τώρα 30 εκ. για την άδεια τους κι έχουν υποχρεώσεις να έχουν 400 εργαζόμενους κτλ. Ο Σύριζα μάλιστα ήθελε μόνο 4 (ούτε καν 6) ΜΜΕ με 60-70 εκ για την άδεια. Ποιοι θα είχαν τα 4 (ή τα 6 μετά το ΣτΕ) ΜΜΕ; Ποιοι άλλοι από τον Μαρινάκη, τον Σαββίδη, τον Βαρδινογιάννη, τον Αλαφούζο, τον Κυριακού κτλ. Μόνο οι μεγαλοκαρχαρίες μπορούσαν να έχουν τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Ούτε το Κόντρα, το Άττικα ή το όποιο άλλο κάπως ανεξάρτητο, κάπως αντιπολιτευτικό. Αυτό υποστήριξε ο Σύριζα μέσα στον λήθαργό του (περί ενδυνάμωσης του δημόσιου ταμείου) και ποτέ δεν αποκήρυξε το λάθος του. Παρεμπιπτόντως, στο τέλος αυτής της ιστορίας καταδικάστηκε με 13-0 κι ο Παππάς ως τραγική ειρωνεία.

Β. Και γιατί άφησε 37 δις στα ταμεία το 2019 κι έκανε άρον άρον εκλογές μετά τις ευρωεκλογές; Γιατί δεν άφηνε έστω 32 δις στο αποθεματικό και να δείξει με τα υπόλοιπα 5 ότι αληθινά ΒΓΗΚΑΜΕ από τα μνημόνια; Από τον Σεπτέμβρη του 2018 είχε έναν ολόκληρο χρόνο στη διάθεσή του κι από τις ευρωεκλογές τουλάχιστον 3. Γιατί παραδοθήκαμε;

Αυτά, δυστυχώς, δεν διορθώνονται. Τα όργανα θα ασχοληθούν με εκείνα που μπορούν να διορθωθούν και να βοηθήσουν σε μια ανάκαμψη που είναι πλέον υπαρξιακή. Θα το κάνουν χωρίς να έχουν ξελαμπικάρει, μέσα στην ζάλη από την σφαλιάρα που δεχτήκαμε όλοι μαζί.

Ας δούμε ξανά το θέμα της απλής αναλογικής (την οποία εγώ προσωπικά υποστήριξα σθεναρά), που επέφερε χαλαρή ψήφο στα αριστερά μας και συσπείρωσε την δεξιά που επέμενε σε σταθερή μονοκομματική κυβέρνηση. Ήταν λάθος.

Ας δούμε το θέμα του δημόσιου λόγου μας που όποτε εκφράστηκε από τα παλιά στελέχη του πρώην εσωτερικού μύριζε φορμόλη. Ήταν μάλλον λάθος.

Ακόμα και σήμερα, το 75% των ψηφοφόρων του Σύριζα έχει προέλθει από την δεξαμενή του ΠαΣοΚ. Θέλουν την κυβερνησιμότητα σε πρώτο πλάνο και απλές και καθαρές διατυπώσεις στις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν υπήρξαν (προτείναμε διακυβέρνηση μόνο με κόμματα που την αρνιούνταν).

Σε ενάμισι μήνα έχουμε ξανά εκλογές. Φυσικά θα τις κερδίσει η ΝΔ. Ο Σύριζα πρέπει να ξαναγυρίσει στο 30% για να διατηρήσει την κυριαρχία στον κεντροαριστερό χώρο. Είτε το επιτύχει, όμως, είτε όχι, πρέπει να χαράξει από τώρα μια πορεία για μέχρι το 2027 ή όποτε γίνουν οι επόμενες εκλογές.

 Σοκ. Συγνώμη Νιόνιο.

Είχες δίκιο όταν έλεγες εκείνο το... "κωλοέλληνες", αυτό είμαστε!

Δύο μάχες δίνονται αύριο.

Το αποτέλεσμα των αυριανών εκλογών θα παίξει ρόλο σε πολλά επίπεδα, ένα όμως αποτέλεσμα είναι μακροπρόθεσμο κι έχει να κάνει με τις δημοσκοπήσεις. Είναι η μάχη που δίνει ο λαός κατά των δημοσκόπων και του ρόλου τους ως χειριστών της λαϊκής βούλησης.

*** Αν οι μέχρι τώρα προβλέψεις για νίκη της ΝΔ με 5-8 μονάδες διαφορά επαληθευτούν, στο μέλλον θα είμαστε υποχείρια των δημοσκόπων που θα έχουν αποδείξει ότι ξέρουν και μπορούν δικαίως να καθοδηγούν το πόπολο.

*** Αν οι προβλέψεις πέσουν έξω και τα δύο κόμματα είναι κοντά (πολύ περισσότερο αν προηγηθεί ο Σύριζα) τότε αχρηστεύονται εντελώς σαν εργαλείο χειρισμού του εκλογικού σώματος.

*** Μόνο μια διαφορά 2-3% υπέρ της ΝΔ θα είναι αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα (χι) στην μάχη λαού κατά δημοσκόπων. Θα έχουν υποεκτιμήσει τον Σύριζα ΠΣ αλλά όχι σε βαθμό κακουργήματος.

---

Αύριο λοιπόν ψηφίζουμε φανερά για να απαλλαγούμε από μια κακή αντιλαϊκή κυβέρνηση και υπογείως για να απαλλαγούμε από έναν δικτατορίσκο που πιστεύει ότι μπορεί να μάς μεταχειρίζεται σαν πελάτες του.

Καλό βόλι σε όλα τα μέτωπα.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν ξέρει, λέει, άλλον καλύτερο από τον Μητοτσάκη.

Γνώμη του. Η δική μου;
"Άει πνίξου, επιτέλους, Νιόνιο. Άει πνίξου!"

ΠΑΛΙ Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Μια κι ήρθε η ώρα του σταυρού, θέλω να κοινοποιήσω, όπως κάνω πάντα, τις πρώτες προτιμήσεις μου για τους υποψήφιους βουλευτές του Σύριζα ΠΣ στην Β' Πειραιά.

Είναι η Εύη Καρακώστα κι ο Γιάννης Ραγκούσης.

Θα εξηγήσω τους λόγους που προτιμώ τον καθένα από τους δυο χωρίς να παραλείψω να πω πως όλοι οι υποψήφιοι έχουν πλεονεκτήματα και χαρίσματα που με κάνουν να λέω ότι όποιος και να βγει θα υπηρετήσει εξίσου καλά την προοδευτική κυβέρνηση στην οποία στοχεύει ο Σύριζα ΠΣ και την χώρα που έχει ανάγκη την αλλαγή.

Αύριο Δευτέρα, 15/5 θα έχει συγκέντρωση φίλων ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ στο Σαμαράκης (Κερατσίνι) στις 7.30μμ.

Θα πάω και θα στηρίξω τον υποψήφιο του Σύριζα ΠΣ που προσθέτει ποιότητα και σοβαρή κεντροαριστερή χροιά στο κόμμα που θέλω να κυβερνήσει τα προσεχή χρόνια. Διαφώνησα μαζί του όταν ενοποιήθηκαν Κερατσίνι και Δραπετσώνα σε έναν δήμο, όμως τον εκτιμούσα στο ΠαΣοΚ για την δράση του σε θέματα βασικά για την Δημοκρατία κι εκτιμώ την στάση του τώρα που είναι στον Σύριζα ΠΣ. Πιστεύω ότι ο Γιάννης Ραγκούσης είναι ένα σπουδαίο χαρτί για το πολιτικό μας σύστημα κι έχει να προσφέρει πολλά στην χώρα.

Την Τετάρτη, 17/5 στις 7.00 μμ στο Απρόοπτο στη Δραπετσώνα έχει συγκέντρωση φίλων η ΕΥΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ.

Φυσικά θα είμαι εκεί γιατί στηρίζω την υποψήφια που -πέρα από όλα τα άλλα για τα οποία πάλεψε- όταν μπήκε στην Βουλή το 2015-19 βοήθησε την πόλη να ανακτήσει το θαλάσσιο μέτωπο (μαζί με τους Λαφαζάνη,. Δρίτσα, Σταματάκη, Μπελαβίλα) κι ήταν μέλος της Παμπειραϊκής Επιτροπής για την Ανάπλαση επί χρόνια. Η Εύη είναι για πολλά χρόνια αγωνίστρια για τα θέματα της πόλης μας και για τα ζητήματα των γυναικών και -εκτός από όσα έκανε ως τώρα- έχει ακόμα πολλά που μπορεί να δώσει κι αξίζει να βρίσκεται στην Βουλή που θα προκύψει την προσεχή Κυριακή.

Καλή επιτυχία σε όλους και καλή δύναμη ως την Κυριακή που με την ψήφο του ο λαός θα πρέπει να επικυρώσει την αλλαγή. Για μια ακόμη φορά οι προοδευτικές δυνάμεις στέκονται απέναντι στην συντήρηση. Για μια φορά ακόμη, ο λαός, μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιήσει το (μικρό) δικαίωμά του να ψηφίζει κάθε τέσσερα χρόνια με προσοχή και περίσκεψη. Όχι άλλα λάθη!

Έφυγε ο καλός μας φίλος Μιχάλης Μπαρμπουνάκης.

Έφυγε ο Μιχάλης Μπαρμπουνάκης. Πριν δυο ώρες κατέληξε. Χτες βράδυ δεν ένιωσε καλά, τον πήγαν στο νοσοκομείο κι εκεί τελείωσε, ήρεμα, χωρίς πόνο.

Ένας άνθρωπος όμορφος, έξυπνος, χιουμορίστας, καλόκαρδος, πρόθυμος για βοήθεια σε όποιον του ζητούσε.
Πολιτικός μηχανικός, επιχειρηματίας, υψηλόβαθμο στέλεχος επιχειρήσεων, δημοτικός σύμβουλος στην Δραπετσώνα αρκετά χρόνια και αντιδήμαρχος, έφυγε ήσυχα όπως έζησε.
Από την Δραπετσώνα θα λείψει.
Οι φίλοι του τον χαιρετάμε μεθαύριο, Παρασκευή 11 πμ στο Σχιστό και λέμε κουράγιο στους δικούς του, κυρίως στην Πελαγία και τον Γεράσιμο.

Υπάρχει και η πραγματικότητα

Για μια ακόμη φορά οι δημοκσοπήσεις χρησιμοποιούνται από την ΝΔ για να ενισχύσουν την προπαγάνδα της. Δίνοντας στους οπαδούς και βουλευτές της την αίσθηση ότι η κυβερνητική παράταξη ανακάμπτει, τους προτρέπουν να βγουν πιο επιθετικά στην κοινωνία και να ζητήσουν ακόμη και αυτοδυναμία. Τους στέλνουν έτσι από τον κόσμο της πετσωμένης δημοσιογραφίας στον κόσμο της πραγματικότητας. Εκεί συναντούν έναν κόσμο που είναι αγανακτισμένος με την κυβερνητική θητεία Μητσοτάκη, την τετρεατία των υποκλοπών, των χαριστικών συμβάσεων σε ημετέρους, της ασυδοσίας των φαντς, των υπερκερδών των εταιρειών της Μητσοτάκης ΑΕ (από το ρεύμα, τα σουπερμάρκετ και τα καύσιμα μέχρι το ίδιο το κράτος), της ανικανότητας στον πολιτισμό, την υγεία, την παιδεία αλλά και την ασφάλεια των πολιτών. Κι εκεί αντιμετωπίζουν την οργή των πολιτών.

Ακόμα κι αν είναι αληθινό το αποτύπωμα των δημοσκοπήσεων, ακόμα κι αν υπάρχει ένα ποσοστό γύρω στο 1/3 των ψηφοφόρων που κλείνουν τα μάτια στην ασχήμια και την μύτη στην βρώμα και ψηφίζουν ΝΔ, αυτοί οι πολίτες παραμένουν κρυπτόμενοι πίσω από γρίλιες και θα ξεμυτίσουν να ψηφίσουν την ΝΔ την ημέρα των εκλογών όπως τα ποντίκια κι οι κατσαρίδες βγαίνουν για λίγο από την φωλιά τους για να φάνε και τρέχουν αμέσως να ξανακρυφτούν. Οι πολιτευτες της ΝΔ δεν θα τους βρουν στους δρόμους αυτούς τους πολίτες όσο κι αν οι δημοσκοπήσεις-διαφημίσεις τούς υπόσχονται ότι υπάρχουν.

Όλο το αφήγημα της ΝΔ στηρίζεται πλέον στα ψέματα για τον Σύριζα ΠΣ, στην παραπληροφόρηση και στην ενίσχυση της επιχειρηματολογίας των πρόθυμων "τρίτων", στην Δήμητρα του Βαρουφάκη, στην εξίσωση Μητσοτάκη-Τσίπρα που επιχειρούν Ελληνική Λύση και ΠαΣοΚ και στην απαξίωση που εκπέμπει το ΚΚΕ για όλους.

Για μια ακόμη φορά συγκρούεται η λογική, η σαφήνεια και η καθαρότητα με το παράλογο μίσος, την βρομιά και το ψέμα. Ας δούμε ποιος θα κερδίσει, όχι σαν απλοί θεατές αλλά σαν εκείνοι που θα πληρώσουμε για την όποια ομαδική επιλογή μας. Ας προσέξουμε γιατί ο λογαριασμός (ρεύμα, νερό, υγεία, παιδεία, εθνικά θέματα, ασφάλεια, ανάπτυξη κτλ) έχει ανεβεί επικίνδυνα.

Το βραβείο του Μεγάλου Ηλίθιου

Μετά τους συνταξιούχους, σειρά παίρνουν οι καθηγητές στην διεκδίκηση του βραβείου του "Μεγάλου Ηλίθιου".

***

Ως γνωστόν ο Τσίπρας καθιέρωσε ένα επίδομα το Πάσχα του 2019 που το ονόμασε "13η σύνταξη". Το καθιέρωσε ως μόνιμο και εξασφάλισε 1 δις κάθε χρόνο για την καταβολή του. Ο Μητσοτάκης το δέχτηκε, είπε ότι θα το διατηρήσει, και το χαρακτήρισε μικρό, "ψίχουλα" το είχε πει. Όμως μόλις βγήκε ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ αυτό το επίδομα, (13η σύνταξη) και το 1 δις το χάρισε στους ιδιωτικούς ασφαλιστικούς ομίλους. Μετά από αυτό, όποιος συνταξιούχος εξακολουθεί να λέει Μητσοτάκης (που τού πήρε με κοροϊδία μέσα από την τσέπη ένα ποσό 1000-2000 ευρώ σε 4 δόσεις) διεκδικεί τον τίτλο του ΜΕΓΑΛΟΥ ΗΛΙΘΙΟΥ.

***

Φαινόταν ασυναγώνιστος ο παραπάνω τίτλος, ώσπου ήρθε από χτες κι ένας γερός ανταγωνιστής του. Είναι οι καθηγητές, ιδιαίτερα της Μέσης Εκπαίδευσης. Η Νέα Δημοκρατία τάζει βάουτσερ (ήταν από παλιά στο πρόγραμμά της) για τους μαθητές των σχολείων, που θα μπορούν να το δίνουν σε κάποιο δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο και να φοιτούν με αυτό σαν δίδακτρα. Αντί να φροντίζει το κράτος για το δημόσιο σχολείο, το ποσό των σχολείων θα γίνεται "βάουτσερ" και θα ανατίθεται στους σχολάρχες (δημόσιους και ιδιωτικούς) να φροντίζουν εκείνοι ανταγωνιζόμενοι για την παροχή εκπαίδευσης. Πρώτο θύμα θα είναι η δημόσια εκπαίδευση που απορρυθμίζεται με τον τρόπο αυτόν ταχύτατα. Ένα σύστημα που υπάρχει για να εξομαλύνει τις ανισότητες, τώρα θα τις ενισχύει. Όποιος καθηγητής -κατόπιν τούτου- ψηφίσει Μητσοτάκη, καταλαμβάνει κι αυτός επαξίως την θέση υποψηφίου για το βραβείο του ΜΕΓΑΛΟΥ ΗΛΙΘΙΟΥ.

***

Για τα επόμενα βραβεία, αναμένουμε εξελίξεις. Το think tank της ΝΔ όλο και κάποια μεγαλύτερη βλακεία θα βρει να κατεβάσει. Αναμονή.