Άιντε θύμα αιώνιο, φάε το σκουπίδι στο Σχιστό!

Θέμα μας πάλι τα σκουπίδια στο Σχιστό. Στην ουσία όμως, θέμα μας είναι η ατομική μας ευθύνη όχι τόσο στα μέτρα Μητσοτάκη για τον ιό όσο για την στάση μας την μια και μοναδική μέρα κάθε τέσσερα χρόνια που λειτουργεί η δημοκρατία. Γι αυτό και το σημερινό θέμα αφορά όχι μόνο στους δημότες της πίσω αυλής του Πειραιά αλλά και σε όλους μας. 

Από σημερινή ανάρτηση του δήμαρχου Χρήστου Βρεττάκου, παίρνω την παρακάτω προσωπική του ανακοίνωση:

«Σε νομοσχέδιο που εισήχθη για συζήτηση στη Βουλή, τελείως αιφνιδιαστικά, ξαναεμφανίστηκε η αδειοδότηση για σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων σε έκταση ιδιοκτησίας του Δήμου Πειραιά στο Σχιστό. Καλούμε τους βουλευτές των κομμάτων σε Α και Β Πειραιά να μην αφήσουν να περάσει η συγκεκριμένη πρόταση. Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει την συγκεκριμένη υπουργική τροπολογία και να πάψει να μας αντιμετωπίζει ως την πίσω αυλή της Αττικής. Δηλώνουμε προς όλες τις κατευθύνσεις, ο λαός της πόλης δεν θα αποδεχθεί τετελεσμένα. Όσους νόμους και να περάσετε το Σχιστό και οι γειτονιές μας δεν θα παραμείνουν ο σκουπιδότοπος για όλη την Αττική.Θα ματαιώσουμε στην πράξη τα σχέδια σας. ΟΧΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΟ ΣΧΙΣΤΟ!»

 

Συνυπογράφω όλα τα παραπάνω. Συνυπογράφουν, υποθέτω, κι όλοι οι 100.000 δημότες αυτού του δήμου. Συνυπογράφουν κι όσοι ψήφισαν ΠΑΤΟΥΛΗ που δικό του σχέδιο είναι αυτό που έρχεται για ψήφιση. Συνυπογράφουν κι όσοι ψήφισαν ΝΔ που φέρνει αυτό το νομοσχέδιο στην Βουλή.  

Συνυπογράφουμε όλοι, επομένως, καμιάν αξία δεν έχει ούτε η υπογραφή μας ούτε το "συν" που την συνοδεύει.

 

Ο δήμαρχος συμμετείχε προ ημερών σε μια συζήτηση δημάρχων που τελικό ανακοινωθέν έβγαλε την αποδοχή (έστω υπό όρους) την λειτουργία εργοστασίου ανακύκλωσης στο Σχιστό. Ο ίδιος με διαβεβαίωσε, και το δήλωσε δημόσια, ότι δεν συμφώνησε σε κάτι τέτοιο και στήριξε μόνο την θέση του δημοτικού συμβουλίου που είναι ένα ξερό όχι. Τον πιστεύω, αλλά, αναρωτιέμαι αν έχει καμιά σημασία τι είπε. Την συμμετοχή του ήθελαν και αν είναι μειοψηφία ή όχι, αν λέει τούτο ή το άλλο, κανέναν δεν ενδιαφέρει. Την έγκριση την πήραν την ημέρα των εκλογών και με αυτήν θα πορεύονται ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

 

Δυστυχώς για εμάς, η ζωή τραβάει την ανηφόρα. Και την τραβάει στην πλάτη αυτής της πόλης που είναι ο σκουπιδότοπος του λεκανοπεδίου. 

Στο κάτω κάτω μας το έχουν ξεκαθαρίσει. Όλα δικές μας επιλογές κι ευθύνες είναι. Ατομική ευθύνη δική μας που μας πιάνει ο ιός (εδώ γελάνε), ατομική ευθύνη που ψηφίζουμε αυτούς που μας φοράνε όιλ ουάν, σκουπίδια, κοσκο και κάθε λογής σκουπιδαριό (εδώ κλαίμε). 

Εμείς φταίμε! Καλά να πάθουμε λοιπόν.

Ο Βάρναλης έλεγε: 

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο!

άιντε σύμβολο αιώνιο! 

αν ξυπνήσεις μονομιάς 

θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς 

Με το "άιντε" προχωράμε και το "αν" το αφήσαμε για άλλες παλιότερες εποχές. Τώρα πια η επανάσταση είναι ντεμοντέ κι όποιος διαφωνεί είναι περίπου ψεκασμένος ή τρομοκράτης. 

Νεκροψίες και Τρόμος πάνω από την πόλη

Τι ακούμε κάθε μέρα ως πρώτη είδηση από τα κανάλια και από καθημερινές κυβερνητικές ανακοινώσεις; Ότι έχουμε πανδημία. Ότι κυκλοφορεί μια "αρρώστια" (ένας ιός, ο κορωνοϊός) που μεταδίδεται εύκολα και ταχύτατα και προκαλεί εκατό θανάτους περίπου ημερησίως. Ακούμε ότι ψάχνουν εμβόλια, ψάχνουν θεραπείες, ψάχνουν να δουν πώς μεταλλάσσεται κτλ. Στο ψάξιμο και στην προσπάθεια αποφυγής της διασποράς, καταστρέφουμε οικονομίες, ανθρώπους, παιδεία, γιορτές, ψυχές, τα πάντα. Και αναστατωμένος ο κόσμος ψάχνει να βρει τι μας έχει χτυπήσει και πώς θα το αποφύγουμε. Αυτή είναι η εικόνα της ζωής μας εδώ και δέκα μήνες.

Πεθαίνουν χιλιάδες. Σε κανέναν όμως δεν γίνεται νεκροψία. Όταν το έμαθα απόρησα. Γιατί δεν κάνουν σε κάποιους από αυτούς τους νεκρούς του κορονωϊού νεκροψία να δουν τι συμβαίνει; Γιατί δεν ανοίγουν το νεκρό πια σώμα τους να δουν τι επηρέασε ο ιός, ποια όργανα, τί είδους επίπτωση είχε, να μάθουν γι αυτόν και την λειτουργία του; Λένε ότι πεθαίνει κανείς γιατί ο ιός επιβαρύνει υποκείμενα νοσήματα. Ναι, αλλά, πώς επιβάρυνε το πρόβλημα που είχαν οι άρρωστοι, πώς επιτάχυνε την διαδικασία φθοράς, πώς επηρέασε το υποκείμενο νόσημα; Αυτό δεν θα έπρεπε να είναι το πρώτο ερώτημα; Η νεκροψία δεν θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνουν; Κι όμως δεν κάνουν. Ναι, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, στους νεκρούς "από κορωνοϊό" δεν κάνουν νεκροψίες. Σε κάποιες χώρες απαγορεύεται γιατί το λέει ο ΠΟΥ, σε άλλες δεν απαγορεύεται αλλά δεν κάνουν. Αντί να το επιδιώκουν, το αποφεύγουν, με αποτέλεσμα να μην γίνονται νεκροψίες σε νεκρούς "από κορωνοϊό", δηλαδή ανθρώπους που πέθαναν από κάποια αιτία και που κατά την στιγμή του θανάτου τους είχαν και κορωνοϊό. 

Τι φοβούνται; Φοβούνται ότι ο λαός δεν αντέχει πολλή αλήθεια κι είναι καλύτερα να ζει με τον φόβο; Φοβούνται ότι θα βγουν πολλοί και θα αμφισβητήσουν την κεντρική "επιστημονική" κατεύθυνση της λεκτικής τρομοκρατίας; Δεν ξέρω τί ακριβώς φοβούνται, ξέρω όμως ότι κάτι φοβούνται. Ίσως τον ίδιος τους το  εαυτό.

Τουίτερ

Επειδή πολλοί αναγνώστες, φίλες και φίλοι, δεν γνωρίζουν τι είναι το τουίτερ, αλλά, θα έχουν ακούσει πολλά γι αυτό μια κι ο Τραμπ το ξεπάτωνε, θα σας δώσω μια ιδέα.

Μηνύματα στο τουίτερ παίρνεις από όσους "ακολουθείς". Εγώ δεν ακολουθώ πολλούς, έχω κυρίως ειδησεογραφικά πρακτορεία (Ενικός, Πρόταγκον,. Χατζηστεφάνου, Λεφτ, Μπαξεβάνης, ΛάιφΟ, κτλ) και λίγα πολιτικά (πρωθυπουργός, κάτι συριζαίοι, Πασόκοι κτλ).

Απο το σημερινό τουίτερ σας στέλνω ένα πακέτο μηνυμάτων (πάντα με λίγες λέξεις) για να δείτε πώς έρχονται αυτού του είδους τα σχόλια κι οι ειδήσεις.

enikos.gr@enikos_gr

Σύψας: Εάν υπήρχαν "μαγειρέματα" στα στοιχεία του ΕΟΔΥ εγώ πρώτος θα είχα παραιτηθεί

Kostas.Vaxevanis@KostasVaxevanis

Χθες, τη ώρα που ανακοινώθηκαν 100 νεκροί ακόμη, ο@kmitsotakis έκανε βόλτες με το ποδήλατο στην Πάρνηθα. Χωρίς καμία ενσυναισθηση ότι είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που θρηνεί. Φωτογραφιζοταν ανέμελος χωρίς μέτρα προστασίας. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

 

Prime Minister GR@PrimeministerGR

Έχουμε πια μείωση στα κρούσματα και τις πρώτες ενδείξεις ότι αρχίζει να μειώνεται η πίεση στο ΕΣΥ στη Βόρεια Ελλάδα. Αλλά έχουμε ακόμα μπροστά μας κάποιες δύσκολες μέρες. Ο δρόμος μας βγαίνοντας από τους περιορισμούς ίσως φανεί πιο αργός, αλλά θα είναι πιο σίγουρος και ασφαλής.

Costas Zachariadis@CZachariadis

Νέο λεφτόδεντρο ανθίζει στην αυλή του Υπουργείου Εσωτερικών!Ετοιμάζει πρόγραμμα για «την ενημέρωση των εκλογέων εκτός Ελλάδας για το πώς θα ψηφίσουν» στα ΜΜΕ ύψους 3 εκατομυρίων €. Μπράβο στην κυβέρνηση, πιάνει εγκαίρως τον κοινωνικό παλμό και αφουγκράζεται τα προβλήματα!

 

Petros Papaconstantinou@PPapacon

Υπό την πίεση των μεγάλων διαδηλώσεων σε 70 πόλεις, η κυβέρνηση Μακρόν κάνει πίσω στο άρθρο 24 του επίμαχου νόμου που απαγόρευε φωτογράφηση αστυνομικών που ασκούν βία κατά πολιτών. Στη Γαλλία, οι δημοσιογραφικές ενώσεις και η κοινωνία των πολιτών έχουν φωνή! Και στα δικά μας!

 

Aris Chatzistefanou@xstefanou

Η είδηση δεν είναι ότι ο αριθμός των αυτοκτονιών στην Ιαπωνία ξεπέρασε τα θύματα του Covid-19. Η είδηση είναι ότι οι νεκροί της πανδημίας στην Ελλάδα (2406) ξεπέρασαν τους αντίστοιχους της Ιαπωνίας (2057) η οποία έχει πληθυσμό 126 εκατομμύρια κατοίκους. Πανηγυριστε. 

 

Protagon.gr@protagongr

ΟΛΜΕ: Μην ανοίξετε τα σχολεία – έχουν πεθάνει πολλοί καθηγητέ.

 

left.gr@leftgr

«Η φωτογραφία (του Μητσοτάκη στην Πάρνηθα) απεικονίζει τον ορισμό έλλειψης ενσυναίσθησης», το καυστικό σχόλιο του Νάσου Ηλιόπουλου μέσω social media

LiFO@lifomag

Αφροδίτη Μάνου εναντίον Μπαμπινιώτη: «Κατέστρεψε την πιο όμορφη γλώσσα του κόσμου»

 

ΡΑΠΙΝΤ ΤΕΣΤ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ

Το παρακάτω τεστ είναι μαθηματικό, αλλά το παρουσίασε χτες ο Βαρουφάκης και γι αυτό το τιτλοφορώ "Τεστ Βαρουφάκη" κι έβαλα κι ένα Ράπιντ λόγω επικαιρότητας.

Έχει φοβερό ενδιαφέρον. Παρακαλώ τους φίλους που ακούν Βαρουφάκης και τους σηκώνεται η τρίχα να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να παρακολουθήσουν προσεκτικά το παρακάτω μαθηματικό μοντέλο, παραλείποντας -αν τους ενοχλεί- το “ηθικόν” δίδαγμα.

************************

ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ 

ΜΕ ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΝΟΥΜΕΡΑ:

...

Φανταστείτε ότι ετοιμάζεστε να κάνετε τεστ για τον ιό Χ. Πριν το τεστ ο γιατρός σας σάς πληροφορεί για δύο πράγματα: Πρώτον, ότι έως τώρα έχουν διενεργηθεί 1 εκατομμύριο τεστ. Και, δεύτερον, ότι η ιατρική κοινότητα θεωρεί πως περίπου το 1% του πληθυσμού έχει μολυνθεί από το ιό Χ. Τέλος, σας πληροφορεί ότι το τεστ που ετοιμάζεστε να κάνετε έχει αποδειχθεί 99% ακριβές (δηλαδή, βγαίνει θετικό στο 99% των περιπτώσεων για κάποιον που έχει μολυνθεί από τον ιό Χ και αρνητικό στο 99% των περιπτώσεων για κάποιον που δεν έχει μολυνθεί). Έτσι, δέχεστε να κάνετε το τεστ. Αργότερα, ο γιατρός σας παίρνει στο τηλέφωνο να σας πει ότι το τεστ βγήκε θετικό.

Ποιές είναι οι πιθανότητες να έχετε μολυνθεί από τον ιό Χ;

Η απάντηση που έρχεται κατά νου είναι 99%, δεδομένου ότι το τεστ βγήκε θετικό και είναι 99% ακριβώς. Λάθος!

Η σωστή απάντηση είναι... 50%, πενήντα-πενήντα!

Πως είναι δυνατόν; Το λάθος μας οφείλεται στο ότι τείνουμε, λανθασμένα, να αποκλείουμε σημαντικές πιθανοτικές πληροφορίες και να εστιάζουμε αποκλειστικά σε εκείνες που μας εντυπωσιάζουν περισσότερο. Στο παράδειγμά μας ο νους μας τείνει να επικεντρώνεται στην 99% ακρίβεια του τεστ και να αγνοεί τις εξ ίσου σημαντικές πληροφορίες που έδωσε ο γιατρός: Ότι το 1% μόλις του πληθυσμού έχει μολυνθεί και πως έχουν γίνει 1 εκατομμύριο τεστ. Να πως θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί συνδυαστικά αυτή η πληροφόρηση:

Μάθαμε ότι  έχουν υποβληθεί στο τεστ 1 εκατομμύριο άνθρωποι σ' έναν πληθυσμό όπου έχει μολυνθεί το 1%. Δηλαδή, πριν καν δούμε τα αποτελέσματα των τεστ, ξέρουμε ότι κατά μέσο όρο 10 χιλιάδες από το 1 εκατομμύριο που έκαναν το τεστ έχουν μολυνθεί από τον ιό Χ (ενώ 990 χιλιάδες δεν έχουν)

Από αυτούς τους 10 χιλιάδες τους ήδη φορείς/μολυσμένους που έκαναν το τεστ, το τέστ (που είναι κατά 99% ακριβές) θα βγάλει τους 9.900 θετικούς (σωστά) και, κατά μέσο όρο, (εσφαλμένα) τους λοιπούς 100 αρνητικούς.

Από τους 990 χιλιάδες υγιείς που υπεβλήθησαν στο τεστ (που είναι κατά 99% ακριβές) το 1%, ή 9.900 άτομα, θα βγουν (εσφαλμένα) θετικά  ενώ τα υπόλοιπα 980.100 άτομα θα βγουν (ορθώς) αρνητικά.

Περιληπτικά, έχουμε συνολικά 19.800 θετικά τεστ εκ των οποίων οι 9.900 έχουν πράγματι μολυνθεί από τον ιό αλλά οι υπόλοιπες/οι 9900 δεν έχουν τον ιό Χ κι ας έχουν βγει θετικές/οί από τεστ με 99% ακρίβεια. Μόνο οι μισοί όσων βγήκαν θετικοί τελικά είχαν τον ιό παρά το γεγονός ότι το τεστ είναι 99% ακριβές.

Ηθικόν Δίδαγμα

Η ικανότητα του ανθρώπινου νου να χειρίζεται πιθανοτικές πληροφορίες είναι ιδιαίτερη περιορισμένη με αποτέλεσμα πολύ εύκολα να παρασυρόμαστε σε λογικά σφάλματα. Αυτό σημαίνει ότι, ιδίως όταν ισχυρά συμφέροντα (πολιτικά, επιχειρηματικά κλπ) θέλουν να μας μπερδέψουν να μπορούν εύκολα να το κάνουν χωρίς καν να πουν ψέμματα. Αρκεί το να εστιάζουν την προσοχή μας σε μέρος μόνο των σωστών πληροφοριών. Για αυτό τον λόγο είναι απαραίτητη η πραγματική ανεξαρτησία των επιστημονικών επιτροπών και απολύτως κατάπτυστη η εργαλειοποίησή τους από την κυβέρνηση.

Ένα ΟΧΙ που μοιάζει παράλογο αλλά κρύβει μέσα του αρκετή λογική

Από την πρόσφατη κινητοποίηση με αποκλεισμό του Σχιστού

 

Το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών είναι πάντα επίκαιρο στην χώρα μας και εκρηκτικό σε ορισμένες περιοχές (π.χ. Κέρκυρα, Πάτρα, Κερατέα κτλ) και ιδιαίτερα δύσκολο στην περιοχή μας. Το Σχιστό έχει επιλεγεί από την Περιφέρεια του Πατούλη σαν ο ένας από τους δυο χώρους όπου θα γίνει εργοστάσιο ανακύκλωσης. Ο δήμος Κερατσινίου Δραπετσώνας αντέδρασε με ένα ξερό όχι σε αντικατάσταση ενός ευέλικτου "ναι μεν αλλά" που είχε πει το 2016 σε ανάλογα σχέδια. Χτες έγινε μια τηλεδιάσκεψη των πέντε δημάρχων της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Οι δήμαρχοι κατέληξαν και πάλι στην πρόταση στην οποία είχαν συμφωνήσει και το 2016. Η πρόταση αυτή λέει ναι στη δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων στο Σχιστό υπό τον όρο ότι θα αφορά μόνο τους δήμους του Πειραιά. Η πρόταση αυτή είναι πιο λογική και διαλλακτική σε σχέση με το σκληρό όχι που λέει το δημοτικό συμβούλιο εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου.

Όπως έγραψα σε ένα φιλικό σάιτ (Σταγόνα4u) που ανέφερε το θέμα, το ναι είναι μια σωστή άποψη για ένα σωστό δημόσιο βίο. Όμως το ναι είναι μια εντελώς λάθος άποψη για έναν δημόσιο βίο πού στηρίζεται στο ψέμα και την παραπλάνηση. Κι εμείς σε τέτοιο δημόσιο βίο, δυστυχώς, ζούμε.

Τι φοβόμαστε; να το εξηγήσω: 

Από την Περιφέρεια και την κυβέρνηση προσπαθούν να πάρουν ένα οποιοδήποτε δικό μας ναι, έστω για τους πέντε μόνο δήμους του Πειραιά. Αρκεί να είναι "ναι" στο Σχιστό κι ας έχει όσους όρους θέλουμε. Μόλις κάνουν το εργοστάσιο θα το επεκτείνουν σε έξι, επτά, δεκαεπτά δήμους λέγοντας πως δεν υπάρχει άλλο εργοστάσιο πλην αυτού και της Φυλής. Θα μας ζητήσουν να λειτουργήσει προσωρινά για δεκαεπτά δήμους μέχρις ότου βρεθούν κι οι άλλοι χώροι για να γίνει άμεσα η αποσυμφόρηση.

Κάποτε (σε τριάντα περίπου χρόνια;) θα παρουσιαστεί ένα νέο σχέδιο που θα περιλαμβάνει κι άλλα εργοστάσια πλην της Φυλής και του Σχιστού, αλλά πάλι θα υπάρχει μια δυσκολία για όλα τα άλλα και θα ζητηθεί από τους κατοίκους αυτής της περιοχής να το αποδεχτούν προσωρινά. Ας το κάνουν τότε. Τώρα είναι καιρός για το όχι.

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΓΕΛΟΥΝ

 Η ΕΛΣΤΑΤ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΑΝΑΤΩΝ

***

Με  δελτίο της, προ εβδομάδος, η ΕΛΣΤΑΤ (της 16/11/20) αναφέρει τα εξής:

«Το σύνολο των θανάτων στην Ελλάδα Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 2020 είναι 86.093 κατά 0.27% μικρότερο από το σύνολο των θανάτων στην Ελλάδα Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 2019 που ήταν 86.322.»

***

Με κορωνοϊό λοιπόν τα πάμε καλύτερα.

Είναι αυτό που λέγανε οι Έλληνες από παλιά ότι ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΓΕΛΑΝΕ. Κι όταν έλεγαν "ανθρώπων" δεν εξαιρούσαν τους επιστήμονες ή τους πολιτικούς.

ΔΕΝ ΜΕΙΩΘΗΚΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΘΕΩΡΗΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΕΛΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ

 

Ώρα 11.15 μμ χτες βράδυ 20/11/2020 έγινε η ψηφοφορία για τα δημοτικά τέλη. Στην συνεδρίαση που έγινε με τηλεδιάσκεψη 18 παρόντες σύμβουλοι (εκ συνόλου 19) από την Διοίκηση ψήφισαν να παραμείνει το δημοτικό τέλος στα 1,61 ευρώ/τ.μ. για τις οικίες. Αντιθέτως 11 παρόντες σύμβουλοι της αντιπολίτευσης (εκ των 22) ψηφίσαμε μείωση κατά 16% δηλαδή δημοτικό τέλος 1,35 ευρώ/τ.μ. Κατόπιν τούτου τα δημοτικά τέλη θα μείνουν ως έχουν για τα σπίτια.

*

Η μείωση ήταν αναγκαία καθώς ο νόμος του Σύριζα του 2018 που δίνει το δικαίωμα να αυξάνονται τα τέλη των μεγάλων επιχειρήσεων από 5-πλασιο των οικιών (που ήταν) σε 10-πλάσιο, θα είχε (υποτίθεται) ως αντιστάθμισμα την μείωση των τελών των οικιών. Αυτό δεν έγινε στον δήμο μας. Δεν ξέρω (αμφιβάλλω) αν έγινε κι αλλού.

*

Η Διοίκηση υποστήριξε ότι αυτή η μή μείωση του συντελεστή ισοδυναμεί με μια σημαντική, αλλά, ευάριθμη μείωση των βαρών καθώς στα μαγαζιά το τέλος μειώνεται από 3-πλάσιο σε διπλάσιο (μείωση 33%) και πολλές ευπαθείς ομάδες απαλλάσσονται των δημοτικών τελών.

*

Η συζήτηση ήταν καλή και αρκετά "πολιτική", δηλαδή ουσιαστική, κι επεκτάθηκε σε όλη την οικονομική πολιτική του δήμου. Όποιος την παρακολούθησε (μεταξύ 10μμ και 11 μμ συζητήθηκε αυτό το θέμα) νομίζω ότι θα την βρήκε ενδιαφέρουσα.

Όταν ο χάρος βγαίνει παγανιά, κλείνετε την ΤιΒι

Δεν δουλεύουν με τα ΜΜΕ, δουλεύουν με τον φόβο!

 

Πολλοί φίλοι και φίλες βλέπουν τα σαφώς μεροληπτικά υπέρ της κυβέρνησης ΜΜΕ να αλλάζουν συχνά την πραγματικότητα. Λες κι είμαστε από άλλο πλανήτη, βλέπουμε να μεταδίδονται πειραγμένες ειδήσεις ή να αποκρύπτονται άλλες που "δεν συμφέρουν και πολύ". Πολλοί και πολλές σε αυτά τα ΜΜΕ, που τα θεωρούν πουλημένα, αποδίδουν το γεγονός ότι ο κόσμος δεν αντιδρά σε μια κυβέρνηση που που τον φτύνει, τον φτωχοποιεί και τον κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα του, Δεν λέω, κάνει η κυβέρνηση ό,τι μπορεί, βοηθούν και τα ΜΜΕ όσο μπορούν κι αυτά, όμως είναι αλλού το μυστικό της παγερής σιωπής που επικρατεί στον δημόσιο βίο.

 

Είναι ο φόβος. 

 

Τα ΜΜΕ είναι αρκετά αναξιόπιστα. Εκπέμποντας μονομερή λόγο και χαλκευμένες ή πειραγμένες ειδήσεις ή ακόμη και αποκρύπτοντας κάτι, δεν πείθουν. Αντιθέτως εκνευρίζουν και ξεσηκώνουν. Ο φόβος, όμως, που αναθερμαίνεται συνεχώς και από τα ΜΜΕ (μέσω των γιατρών και των πολιτικών που τον προωθούν) αλλά και από το Φ/Μ, τα ραδιόφωνα, τους φοβισμένους συνομιλητές μας κτλ., αυτός είναι που παραλύει τον κόσμο. Ο φόβος πως αν διαφοροποιηθείς θα βρεθείς διασωληνωμένος να μην μπορείς να αναπνεύσεις παρά μόνο με αναπνευστήρα. Ο φόβος πως μια χειραψία, μια αγκαλιά ή -ακόμη χειρότερα- ένα απλό συνάχι θα σε οδηγήσει στον θάνατο. Όχι η λογική που λέει "ας το αποφύγουμε", αλλά, ο φόβος που λέει "ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ". Όσο οι λογικοί κι εχέφρονες άνθρωποι υποκύπτουν σε αυτόν τον φόβο, ελπίδα δεν υπάρχει. Θα τα υποστούμε όλοι όλα και, στο τέλος, απλά, θα κάνουμε τον θλιβερό μας απολογισμό.

 

Σήμερα επικρατεί μια τρομοκρατία του μυαλού. Όποιος επικαλεσθεί την λογική χλευάζεται ως "ψεκασμένος" κι όποιος παραθέσει στοιχεία κινδυνεύει από πειθαρχικές ή ποινικές διώξεις.

Η κυβέρνηση λέει:

«Βρίσε με όσο θέλεις, πες μου ότι δεν θωράκισα το ΕΣΥ, ότι δεν προσέλαβα γιατρούς και καθηγητές, ότι τρομοκράτησα τον κόσμο να μην πάει στα Πολυτεχνεία και τις Εκκλησίες. Πες μου κι άλλα, χτύπα με όσο θες, αλλά, μην αμφισβητείς την μεγάλη αλήθεια, ότι ο ιός χτυπά την πόρτα μας παρέα με τον χάρο. Γιατί αν το πιστεύεις αυτό, θα είσαι πλέον πρόθυμος για όλα. Θα μας πιστέψεις, θες δεν θες, για όσα γίνανε και συνεχίζουν να γίνονται αλλά και για όλα τα άλλα που έχουμε να σου πούμε και να σου κάνουμε στη συνέχεια.»

 

Θα μου πείτε: «Και τι προτείνεις;»

Δεν έχω πολλά να πω: Τηρείτε τα μέτρα, μην φοβάστε κανέναν ιό, ανοίξτε το μυαλό σας και, αφού δείτε τι λένε και οι μεν και οι δε, τότε κρίνετε μόνοι σας. 

Βασικά, να μην φοβάστε. Κι αν μπορείτε, όταν βγαίνει ο χάρος παγανιά, κλείνετε την Τηλεόραση. 

 

Σκεφτείτε ότι κάθε χρόνο στην Ελλάδα πεθαίνουν περίπου 6.500 άνθρωποι με αιτιολογία θανάτου "ιογενές αναπνευστικό νόημα". Το ίδιο ισχύει και με τους θανάτους από κορωνοϊό. Μέσα στους 6.500 θανάτους από "ιογενή πνευμονία" οι χίλιοι περίπου θα αποδοθούν στον κορωνοϊό. Δεν θα είναι χίλιοι επιπλέον, θα είναι χίλιοι εκ των αναμενόμενων 6.500 κατ' έτος. 

Μέσα στο 2016 (που έχω τα στοιχεία της ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας), από "νοσήματα της ανώτερης αναπνευστικής οδού" πέθαναν 3.416 άνθρωποι στην Ελλάδα. Από "άλλα νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος" πέθαναν άλλοι 4.198 άνθρωποι στην Ελλάδα πάντα. Δηλαδή μέσα στο 2016 οι θάνατοι από αναπνευστικό (με κάποιον ιό να ευθύνεται για την τελευταία φάση) ήταν 7.614. Καμιά σύγκριση με τα νούμερα που ανακοινώνονται στην Τιβι. 

Φανταστείτε να ανακοίνωναν το 2016 κάθε απόγευμα 20 θανάτους κάθε μέρα όλες τις μέρες του χρόνου από αναπνευστικά νοσήματα που τα επιβάρυνε πάντα κάποιος ιός στην τελευταία τους φάση. Αυτός θα ήταν χάρος με τα όλα του! Φανταστείτε να τα πρόσθεταν κάθε μέρα από την αρχή του χρόνου και να ανέβαινε ο αριθμός. Γύρω στα 1000 (χίλια) θα ήταν στο τέλος Φεβρουαρίου και κάπου 3.700 στο τέλος του Ιουνίου Τέτοιο καιρό, Νοέμβρη, θα είχαν φτάσει πια τα 6.800 (έξι χιλιάδες οχτακόσιοι νεκροί θα μας έλεγαν ένα απόγευμα σαν το σημερινό!). Φανταστείτε τι θα γινόταν. Σκεφτείτε τι μέτρα θα έπαιρναν για να μην κολλήσει ποτέ κανείς άλλος από οποιοδήποτε ιό κι επιβαρυνθεί το όποιο υποκείμενο αναπνευστικό του πρόβλημα. Θα είχαμε λαλήσει όλοι σαν έθνος.

 

Δεν μηδενίζω τις προσπάθειες που γίνονται να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία, να υπάρχουν διαθέσιμες ΜΕΘ, να μην κολλάει εύκολα τον ιό ο καθένας μας κτλ. Γι αυτό φοράω μάσκα, πλένω τα χέρια με αντισηπτικό και προσέχω γενικώς. Ας προσέχουμε όλοι. Το θέμα όμως είναι αλλού. 

Ο τρόμος που συνοδεύει τα μέτρα (γιατί υποτίθεται αλλιώς δεν θα εφαρμόζονταν) κάνει πολύ περισσότερο κακό από καλό. Το λένε αυτό και γιατροί και ψυχολόγοι. Και προπαντός, μας κάνει εύκολα θύματα κάθε αρπακτικού που θέλει να εξοντώσει τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό μας σύστημα, την δημόσια υγεία και παιδεία, να χειροτερέψει το εργασιακό περιβάλλον, να περάσει σκληρά μέτρα καταστολής των ελευθεριών μας και να δημιουργήσει μια κοινωνία υπάκουη και φοβισμένη.

 

Αυτό θα συμβεί αν δεν υψώσουμε ανάστημα. 

Αυτό θα συμβεί αν συνεχίσουμε να κύπτουμε το κεφάλι στον φόβο και να αγνοούμε την λογική.

42 "ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ" συνέχεια 42η και τελευταία

Τέλος σήμερα.

Το μυθιστόρημα που εξελίσσεται όλο μέσα σε τρεις μόνο μέρες του Ιουνίου του 307 π.Χ. τελειώνει με την ενότητα "Αύριο θα είναι μια καλύτερη μέρα".

Ελπίζω να είναι για όλους μας.

*******************************

Αύριο θα είναι μια καινούργια μέρα (β' μέρος)

...............

 Ο θαυμάσιος γυρισμός της παρέας από το Φάληρο προς τον Πειραιά γινόταν με τα πόδια. Η άμαξα είχε μείνει για να μεταφέρει τον Ιάσονα και τη Δάφνη. Φαρμακωμένοι κι οι δυο επανέρχονταν, αλλά, δεν ήταν για πεζοπορία, έτσι, τους είχαν φορτώσει στο κάρο. Οι άλλοι προχωρούσαν αργά και μιλούσαν απολαμβάνοντας το τοπίο με μια αίσθηση πως κάτι καλό είχαν πετύχει. Είχαν λύσει το μυστήριο του φόνου του Ερμόδωρου και των άλλων θυμάτων των Ορφικών. Είχαν νιώσει το υπέροχο συναίσθημα της νίκης απ’ την στιγμή που είχαν τον τύραννο δέσμιο. Μετά τον διέσωσαν οι Μακεδόνες, αλλά, για την πόλη είχε τελειώσει. Ανάμεσα στον Ιλισό και τον Κηφισό, παρ' ό,τι είχε μπει Ιούνιος, ακόμα υπήρχαν λουλούδια πολύχρωμα. Υπήρχαν ανθισμένα, δέντρα οπωροφόρα γεμάτα με καρπούς. Όλη η φύση μύριζε αρώματα μεθυστικά.

Ο Μύρων έβλεπε τον Ζείκρατο να προχωρά σκεπτικός και δεν διέκοψε τον ειρμό του. Μόνο μια φορά τον ρώτησε κάτι για να εισπράξει μια ψυχρή απάντηση. Το ίδιο κι η Κλεοτίμα.

«Ο Ζείκρατος μας αποφεύγει» είπε στον Μύρωνα.

«Τον βλέπω συλλογισμένο. Κάτι τον απασχολεί».

«Εδώ που τα λέμε, έγιναν πολλά».

«Ο Ερμόδωρος θα ήταν πιο ήσυχος τώρα, αν ήταν εδώ μαζί μας» της είπε ο Μύρων.

«Δεν είναι όμως ... κι αυτό είναι οριστικό» είπε κι εκείνη σ’ ένα τόνο μελαγχολικό.

«Ήταν μόλις προχτές που πέρασα από το σπίτι σου για να σου πω τα δυσάρεστα νέα. Μόλις τρεις μέρες πέρασαν και μου φάνηκαν σαν αιώνας».

Δεν του απάντησε, όμως συμφωνούσε απόλυτα. Όλα είχαν αλλάξει γύρω της. Νέα πρόσωπα, η Νικάτα, η Εριφύλη, ο Υπάνωρ, την περιτριγύριζαν. Το πολίτευμα είχε αλλάξει και τα συναισθήματά της άλλαζαν κι αυτά. Όλα άλλαζαν εκτός από την φύση που παρέμενε επίμονα ελκυστική. Η θαλάσσια αύρα που ερχόταν από τον φαληρικό όρμο απάλυνε την ζέστη του καλοκαιριού. Οι σκιές των αραιών δέντρων και των ψηλών θάμνων τους σκέπαζαν κάθε τόσο ανακουφιστικά. Η αλλαγή στα δικά της συναισθήματα πού εντασσόταν άραγε; Ήταν σαν το πολίτευμα που είχε αλλάξει ή σαν την φύση που άλλαζε κι αυτή; Η φύση δεν φανερωνόταν ποτέ μόνη της, έπρεπε να την δεις για να την νιώσεις; Αν έμενες κλεισμένος στους τοίχους που ύψωνες για να προστατευτείς από το κρύο και τη βροχή, δεν έβλεπες τίποτε. Αν δεν άνοιγες τα μάτια, δεν θα ένιωθες τον ήλιο, ούτε το χρώμα και την ευωδιά που ανέδιδαν το χώμα κι η χλωρίδα. Άραγε ήταν κι εκείνη κλεισμένη μέσα σε τοίχους που δεν την άφηναν να δει; Γιατί ένιωθε αυτή την παράξενη μοναξιά τώρα;

«Νιώθεις όμορφα εδώ, Κλεοτίμα;» την ρώτησε ο Μύρων που πλησίασε κοντά της.

«Ναι, είναι πολύ γαλήνια όλα, και στο τοπίο αλλά και μέσα μου» του απάντησε.

«Θα κάνεις καιρό να ξεχάσεις τον Ερμόδωρο;»

«Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ, θα συνεχίσω όμως να ζω»

«Θέλω να είμαι κι εγώ κομμάτι της ζωής σου» της είπε.

«Σε θέλω κι εγώ κομμάτι της ζωής μου, Μύρων».

Αντί για άλλη κουβέντα, της έδωσε ένα τριαντάφυλλο με βελούδινα κόκκινα πέταλα.

«Μμμ ... νά λοιπόν» έκανε η Κλεοτίμα. «Νά και τα ρόδα που μοσχοβολούν και τ' απαλό χορτάρι^(*1)».

«Είναι τόσο όμορφο το ρόδο όσο κι εσύ» της είπε εκείνος θαρρετά.

«Ξεχνάς πως τ' αγκάθια του έκοψαν την θεά;»^(*2)

«Αυτό δεν έχει αγκάθια» της είπε. «Τα έβγαλα».

Το μύρισε και το άρωμά του ήταν αιθέριο, μεθυστικό.

«Κατακόκκινο, σαν το αίμα της Αφροδίτης» είπε η Κλεοτίμα.

«Σαν τον πόθο μου για σένα, Κλεοτίμα!»

Τώρα κοκκίνισε αυτή. Έμοιαζε με το ρόδο που κρατούσε στο χέρι. Η λέξη «πόθος» την έκανε να ριγήσει.

«Πώς μου μιλάς έτσι;»

«Αν θέλεις ... σταματάω».

«Δεν υπάρχει “θέλω” εδώ» του είπε. «Στην περίπτωση αυτή υπάρχει το “πρέπει”».

Ο Μύρων ήξερε πως η Κλεοτίμα τον ήθελε. Το ήξερε από πολύ παλιά, άσχετα αν οι περιστάσεις τα είχαν φέρει έτσι ώστε να είναι με τον Ερμόδωρο. Το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος της άντρας κι ότι της είχε προτείνει να την αποκαταστήσει, την είχε δέσει μαζί του. Ο Μύρων τα ήξερε αυτά και σεβόταν τους φίλους του και τις αποφάσεις τους. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί να εκδηλώσει το παραμικρό. Είχε διακρίνει κι από τη μεριά της την ίδια αυτοσυγκράτηση. Όσο ζούσε ο Ερμόδωρος, ήταν το μόνο που μπορούσαν να κάνουν. Τώρα όμως, αφού η μοίρα το είχε ορίσει έτσι, δεν υπήρχε λόγος να κρύβουν τα αισθήματά τους. Εκείνος τουλάχιστον, δεν θα τα έκρυβε πια κι αυτό είχε κάνει μόλις τώρα.

«Ξέρω, είναι νωρίς ακόμα» της είπε. «Όμως θέλω πια να σου μιλάω καθαρά. Όταν έρθει ο καιρός ..»

«Ας περιμένουμε τότε να έρθει ο καιρός» του είπε εκείνη δείχνοντας ότι δεν ήθελε να πουν περισσότερα.

Ο Μύρων σεβάστηκε την επιθυμία της και σταμάτησε. Δεν έπαψε όμως να προχωρά δίπλα της ούτε απομακρύνθηκε κι εκείνη από κοντά του. Είχε κιόλας μετανιώσει για τον πάγο που του είχε βάλει. Όσο κι αν δεν ήταν «πρέπον», ωστόσο θα ήθελε εκείνος να μην είχε σεβαστεί την επιθυμία της για σιωπή. Θα προτιμούσε να την βομβάρδιζε με τα λόγια του και νά ‘ταν όσο πιο καυτά γινόταν. Δεν ήταν από ματαιοδοξία, αλλά από ανάγκη να τον νιώσει κοντά της. «Ας μην με άκουγε, λοιπόν» σκεφτόταν. Με την άκρη του ματιού της τον είδε να προχωρεί δίπλα της σκεπτικός, λυπημένος. «Μα, γιατί τον σταμάτησα;» αναρωτιόταν.

«Ξέρεις, Μύρων» είπε, «δεν εννοούσα να μην μιλάμε καθόλου».

«Το κατάλαβα αυτό, Κλεοτίμα».

«Και ... τι σκέφτεσαι τώρα;»

«Τι άλλο; ... ποιήματα!» της είπε χαμογελώντας.

«Θα μου τα πεις;»

«Θα σου τα δώσω γραπτά, μόλις βρω μιαν ευκαιρία να τα γράψω».

Προχώρησαν κι άλλο και πέρασαν μια ξύλινη γέφυρα, που ένωνε τις δυο όχθες του Κηφισού. Λίγο πιο πέρα το ποτάμι έχυνε τα νερά, που είχε ακόμα στην κοίτη του, στον φαληρικό όρμο. Στάθηκαν για λίγο κάτω από έναν πλάτανο με πλατιά φύλλα που έδινε παχιά σκιά. Όλοι ήθελαν να ξεκουραστούν κι έκατσαν σε κορμούς δέντρων ή πέτρες διάσπαρτες εκεί γύρω. Ήπιαν καθαρό νερό από το ποτάμι, και πλύθηκαν λίγο για να παλέψουν τη ζεστη. Ο Ζείκρατος μιλούσε με την Νικάτα, που τον άκουγε με προσοχή, ενώ ο Υπάνωρ χαριεντιζόταν με την Εριφύλη. Το κλίμα ήταν ελαφρύ κι ευχάριστο. Ο Ανθέστης ήταν χαρούμενος κι ο Φανοκράτης γελούσε κι έκανε αστεία με όλους. Ακόμα κι ο Καινέας φαινόταν πως είχε ξεχάσει, προς στιγμήν τουλάχιστον, το πένθος του.

«Είναι μια όμορφη μέρα αυτή» είπε η Κλεοτίμα.

Ο Μύρων δεν μετείχε στις συζητήσεις τους. Έγραφε τα ποιήματα που σκεφτόταν τόση ώρα.

«Τι θα γίνει, Μύρων, δεν θα μου μιλάς καθόλου πια;» τον προκάλεσε η Κλεοτίμα.

«Λέω να σου μιλάω με ποιήματα» της απάντησε.

Της έδειξε τι είχε γράψει σε ένα πινάκιο με κιμωλία.

»Θνητές γενιές, σκορπάτε σαν τα φύλλα

»βάζει στη θέση σας άλλα η φύση,

»ώσπου κι αυτά μια μέρα θα σκορπίσει

»φύσημα ανέμου σαν ανατριχίλα.^(*3)

«Για μένα το έγραψες;» ρώτησε έκπληκτη η Κλεοτίμα.

«Αυτό είναι για τον Ερμόδωρο, πρόκειται για ένα χωρίο απ' την Ιλιάδα» της είπε. «Κράτα το να το δώσεις στον Καινέα όταν πια θα γυρίσουμε σπίτι».

«Έχεις γράψει, όμως, κι άλλο ένα βλέπω» του είπε «τι λέει αυτό;»

«Αυτό είναι για σένα».

Της το έδωσε. Η Κλεοτίμα το πήρε σαν δώρο πολύτιμο και το κράτησε στον κόρφο της. Το διάβασε προσεκτικά.

»Σαν άνεμος μου τίναξε ο έρωτας τη σκέψη

»σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει.

»Ήρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα

»δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος.

»Από το γάλα πιο λευκή απ' το νερό πιο δροσερή

»κι από το πέπλο το λεπτό, πιο απαλή.

»Από το ρόδο πιο αγνή, απ' το χρυσάφι πιο ακριβή

»κι από τη λύρα πιο γλυκιά, πιο μουσική.^(*4)

«Το έγραψες εσύ για μένα;»

«Το έγραψε η Σαπφώ ... και μου το έδωσε για να το χαρίσω σε σένα» της είπε.

«Ξέρεις ... ήμουν πολύ σκληρή μαζί σου πιο πριν» του είπε η Κλεοτίμα. «Άλλα λέει η καρδιά μου».

«Ξέρω, καλή μου» της είπε εκείνος. «Ξέρω πώς είναι να συγκρούονται τα πρέπει με τα θέλω».

«Είναι τόσο πρόσφατος ο θάνατος ..» ψέλλισε εκείνη.

«Και τόσο μεγάλη η ζωή που μας απομένει» της είπε.

Ήθελε να τον αγκαλιάσει και να χωθεί στην αγκαλιά του. Το ίδιο ήθελε κι εκείνος αλλά κανείς τους δεν κινήθηκε. Μόνο τα βλέμματά τους τα είπαν όλα. Κι ύστερα από λίγο, καθώς όλοι ετοιμάζονταν να συνεχίσουν, της είπε τρυφερά:

«Από αύριο όλα θα είναι αλλιώτικα!»

«Αύριο θα είναι μια καινούρια μέρα!» συμφώνησε κι η Κλεοτίμα.

===

ΤΕΛΟΣ

Παραπομπές:

(*1) Στίχοι από ποίημα της Σαπφούς «στην Αριγνώτα»: «τεθάλαισι δὲ βρόδα κἄπαλ᾽ ἄνθρυσκα» σε μετάφραση Ελύτη: «μοσχοβολούν τα ρόδα και τ' απαλό χορτάρι».

(*2) Σύμφωνα με τον μύθο, η Αφροδίτη κυνηγώντας τον Άδωνη κόπηκε από τα αγκάθια του ρόδου και το αίμα της έκανε το λουλούδι κατακόκκινο.

(*3) Μεταφρασμένοι στα νέα ελληνικά οι στίχοι 146-149 από το Ζ της Ιλιάδας. Το αρχαίο κείμενο: 

ΟΙΗΠΕΡΦΥΛΛΩΝΓΕΝΕΗΤΟΙΗΔΕΚΑΙΑΝΔΡΩΝ

ΦΥΛΛΑΤΑΜΕΝΑΝΕΜΟΣΧΑΜΑΔΙΣΧΕΕΙΑΛΛΑΔΕΘΥΛΗ

ΤΗΛΕΘΟΩΣΑΦΥΕΙΕΑΡΟΣΔΕΠΙΓΙΓΝΕΤΑΙΩΡΗ

ΩΣΑΝΔΡΩΝΓΕΝΕΗΗΜΕΝΦΥΕΙΗΔΑΠΟΛΗΓΕΙ

(*4) Πρόκειται για το ποίημα της Σαπφούς «ΑΤΘΙΣ» μεταφρασμένο στα νέα ελληνικά.

Ενημέρωση για τα τρέχοντα στον δήμο.

Α. ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ.

 

Σήμερα το μεσημέρι στην οικονομική επιτροπή, για λογαριασμό της Δημοκρατικής Προοδευτικής Κίνησης που εκπροσωπώ, θα υπερασπιστώ το ΔΙΚΑΊΩΜΑ των πολιτών της πόλης μας να έχουν μειωμένο δημοτικό τέλος στα σπίτια και τα μαγαζιά τους.

Το δικαίωμα αυτό τούς το δίνει ο νόμος του 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ που διατηρήθηκε κι από την ΝΔ και ο οποίος επιτρέπει την αύξηση των τελών των μεγάλων βιομηχανιών ώστε να υπάρξει μείωση στις κατοικίες. Στον δήμο μας η αύξηση επεβλήθη στις μεγάλες βιομηχανίες (καλώς) και στις μικρές επιχειρήσεις (κακώς) ενώ δεν πραγματοποιήθηκε η μείωση στις οικίες και τα μαγαζιά. Αυτό θα ζητήσουμε και σήμερα. Έχουμε καταθέσει πρόταση μείωσης κατά 20% κι επειδή η διοίκηση την απέρριψε επανήλθαμε με πρόταση μείωσης κατά 16%.

Δεν αισιοδοξώ, αλλά, θα το παλέψω.

 

Β. ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ.

 

Είναι γνωστή η κάθετη αντίθεση του δήμου στα σχέδια Πατούλη και Υπουργείου που μας βλέπουν σαν σκουπιδότοπο του λεκανοπεδίου (μαζί με την Φυλή). Ήδη αντιδράσαμε με αποκλεισμό από πλευράς δημοτικών συμβούλων κι εργαζομένων του Σχιστού. Θα επαναλαμβάναμε τον αποκλεισμό αύριο το πρωί στις 6 το πρωί. Ωστόσο η αυριανή εκδήλωση αναβλήθηκε. Η διοίκηση μάς ενημέρωσε για αναβολή, όχι ματαίωση. Όταν γίνει θα ενημερώσω.

 

Γ. ΓΙΟΡΤΑΣΜΌΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ

 

Στα πλαίσια της μέρας του Πολυτεχνείου 17ης Νοέμβρη, χτες, παραβρεθήκαμε στο μνημείο Παύλου Φύσσα όπου αφήσαμε οι επικεφαλής των παρατάξεων κι η Μάγδα Φύσσα λίγα λουλούδια. Φυσικά τηρήθηκαν τα υγειονομικά μέτρα, αλλά, όχι η γελοία απαγόρευση της συγκέντρωσης άνω των 3 ατόμων. Τιμή και δόξα στους νεκρούς εκείνης της ημέρας και σε όλο τον αγωνιζόμενο για την δημοκρατία λαό.

 

Γιώργος Τσιρίδης

Δημοκρατική Προοδευτική Κίνηση

"Η δική μας Πόλη"