Συμβουλές για φιλελεύθερη σκέψη

Μια και τελειώνει ο Αύγουστος κι επανερχόμαστε στα γνωστά, ας δούμε κάτι χρήσιμο.

Ο Μπέρτραντ Ράσελ είχε φτιάξει έναν δεκάλογο με συμβουλές για το πώς να ζήσει κανείς τη ζωή του διατηρώντας κι εξελίσσοντας φιλελεύθερα την σκέψη του. Ήταν ο εξής:

1. Μην αισθάνεστε απολύτως σίγουροι για τίποτα.

2. Μη νομίζετε ότι αξίζει τον κόπο να δημιουργήσετε μια πεποίθηση αποκρύπτοντας στοιχεία, γιατί είναι βέβαιο ότι τα στοιχεία ότι θα έρθουν κάποτε στο φως.

3. Μην προσπαθήσετε ποτέ να αποθαρρύνετε τη σκέψη, αν θέλετε να πετύχετε.

4. Όταν συναντάτε αντίσταση, ακόμα κι αν αυτή προέρχεται από την οικογένειας σας, προσπαθήστε να την ξεπεράσετε με επιχειρήματα και όχι με εξουσία, γιατί μια νίκη που εξαρτάται από την εξουσία είναι εξωπραγματική και απατηλή.

5. Δεν χρειάζεται να σέβεστε την εξουσία των άλλων γιατί υπάρχουν πάντα αντίθετες αρχές.

6. Μη χρησιμοποιείτε τη δύναμη σας για να καταπιέσετε απόψεις που θεωρείτε καταστροφικές. Αν το κάνετε αυτό οι απόψεις αυτές θα καταπιέσουν εσάς τους ίδιους.

7. Μη φοβάστε να είστε εκκεντρικοί στις απόψεις σας. Κάθε άποψη που σήμερα είναι αποδεκτή θεωρούνταν κάποτε εκκεντρική.

8. Προσπαθήστε να διαφωνείτε έξυπνα παρά να συμφωνείτε παθητικά, γιατί, αν εκτιμάτε την ευφυΐα το πρώτο συνεπάγεται μια βαθύτερη συμφωνία από το δεύτερο.

9. Να είστε πάντα ειλικρινείς, ακόμη και όταν η αλήθεια είναι άβολη, γιατί είναι πιο άβολο όταν προσπαθείτε να την κρύψετε.

10. Μην ζηλεύετε την ευτυχία όσων ζουν στον παράδεισο των ανόητων, γιατί μόνο ένας ανόητος μπορεί να πιστέψει ότι κάτι τέτοιο είναι ευτυχία.

Ακόμη επίκαιρες οι συμβουλές του.

Δυσοίωνες εξελίξεις στα "εθνικά" θέματα;

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΟΛΥΒΙΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

και ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Τα γράφει αυτά πρωτοσέλιδα η σημερινή φιλοκυβερνητική ΕΣΤΙΑ, που ασχολείται ιδιαίτερα με την "εθνικο-πατριωτική" ατζέντα.

Επίσκεψη του Σίσι της Αιγύπτου στην Άγκυρα με θέμα ΚΑΙ την Τουρκοαιγυπτιακή ΑΟΖ. Με δεδομένο ότι η ΑΟΖ Αιγύπτου-Ελλάδας φτιάχτηκε "στο πόδι" και με παραχωρήσεις προς τις τουρκικές αξιώσεις, προβλέπεται ότι οι εξελίξεις θα είναι σαφώς επιζήμιες για τα ευρύτερα ελληνικά συμφέροντα στο θέμα των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Οι κινήσεις των Γάλλων, μετά τις ελληνικές υποχωρήσεις την Κάσο (ζητήσαμε τουρκική άδεια για εργασίες στην ελληνική ΑΟΖ και μάς την έδωσαν), συνηγορούν προς την ίδια κατεύθυνση.

Αυτή η διακυβέρνηση εκτός από την φτωχοποίηση των Ελλήνων αυτής της γενιάς, φροντίζει και για την φτωχοποίηση και συρρίκνωση των επομένων γενεών.

Συγχαρητήρια Έλληνες, ιδού η κυβέρνησή σας!

Φαινόμενο Κασσελάκη

Αν υπάρχει Κασσελάκης και "φαινόμενο Κασσελάκη" αυτό οφείλεται σε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ψήφους Συριζαίων των εσωκομματικών εκλογών του '23 που επιβεβαιώθηκαν από κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους Συριζαίων ψηφοφόρων στις ευρωεκλογές του '24.

Όσοι απαξιώνουν τον Κασσελάκη, εκτός που παίζουν (άθελά τους) το παιχνίδι της ΑΕ που μάς κυβερνά, επιπλέον απαξιώνουν (εν αγνοία τους) και όλον αυτόν τον κόσμο που είναι ή ήταν η δική τους πελατεία.

Φάουλ και σέντρα

Σεπτέμβριος 2023. Ο Κασσελάκης εκλέγεται από τα μέλη. Θεωρητικά πρέπει να στηριχτεί ως τις ευρωεκλογές τουλάχιστον, όμως, χτυπιέται από παντού και με συνεχείς διασπάσεις κι αποχωρήσεις. Μεγάλο φάουλ.

Ιούνιος 2024. Στις ευρωεκλογές ο Κασσελάκης ζυγίζεται και βγαίνει σωστός, παίρνει την δεύτερη θέση με 15%. Θεωρητικά πρέπει να στηριχτεί ως τις εθνικές εκλογές, όμως το γαϊτανάκι της αμφισβήτησης και των αποχωρήσεων συνεχίζεται.. Το φάουλ σήμερα είναι απαράδεκτο.

Όποιος δεν τον στηρίζει ολόψυχα μέχρι τις εθνικές εκλογές δεν θέλει το καλό ούτε του ΣΥΡΙΖΑ ούτε της αριστεράς ούτε του λαού.

Η κυβέρνηση αυτή θα κυβερνά μέχρι να βαρεθεί. Και πώς αλλιώς να γίνει;

Λαός που δια των εκπροσώπων του δολοφόνησε τον Καποδίστρια, ΄καταψήφισε τον Τρικούπη, ψήφισε τον Μέγα Ηλίθιο (Κωνσταντίνο) αντί του Βενιζέλου, ανέχτηκε τον Μεταξά και την Χούντα και τώρα ψήφισε κι ανέχεται μια ΑΕ να τον κυβερνά.

Δέκα σημερινά πρωτοσέλιδα.

Τα χτεσινά πρωτοσέλιδα ήταν πιο εντυπωσιακά, αλλά, κι αυτά καλά είναι για να δείξουν το κλίμα και να αναδείξουν την κρισιμότητα της στιγμής.

Ο Κασσελάκης φέρνει κάτι νέο στην πολιτική. Άλλους τούς φοβίζει (ΝΔ), άλλους τους τρομάζει (Σύριζα), άλλους τούς κάνει να τρίβουν τα χέρια τους (ΠαΣοΚ) κι άλλους τούς αφήνει παγερά αδιάφορους (ΚΚΕ και Ακροδεξιά).

Μέχρι στιγμής τις δοκιμασίες που είχε μπροστά του (εσωτερική εκλογή Σύριζα '23, ευρωβουλευτικές εκλογές '24) ο Κασσελάκης τις πέρασε με επιτυχία. Το ερώτημα είναι, θα μπορέσει και τώρα να αντεπεξέλθει στην ίντριγκα;

Απέραντη θλίψη για όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι δεν συμβιβάζονται με την ιδέα ότι Πρόεδρος είναι ο Κασσελάκης ας φύγουν. Με τα λάβαρα και τα βάρη του κόμματος ας προχωρήσει ο Κασσελάκης, έστω κι αν φύγουν όλοι οι παλιοί. Θα κριθεί το 2027 ή όποτε γίνουν εθνικές εκλογές. Μόνος αντίπαλος είναι η ΝΔ κι ο Μητσοτάκης και στόχος μια Ελλάδα που δεν θα ντρεπόμαστε για αυτήν.

Λόγος συμβόλαιο. Ψεύτης με πατέντα.

Από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής του διέψευσε τον εαυτό του.

Έδωσε κανείς σημασία;

https://www.facebook.com/100063724886109/videos/1310344019878816

Η Ενσυναίσθηση κι ο Ρατσιστής.

Ένα ακόμη άρθρο του φίλου μου Φάνη Αναβάλογλου (όλα τα άρθρα που έχει γράψει δημοσιεύτηκαν στην Σταγόνα4u) που αναδημοσιεύω σήμερα. Αφορά στους ρατσιστές και στην ενσυναίσθηση, αυτό το καινούριο φρούτο (ως λέξη, όχι ως έννοια) που μπήκε στην ζωή μας και μάς έγινε (καλώς) στενός κορσές.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ:

Όταν, πριν καιρό, διάβασα σε κάποιο κείμενο τη λέξη ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, η πρώτη μου αντίδραση ήταν ένα ειρωνικό γελάκι. Άντε πάλι τα ίδια είπα. Μία το "ΕΝΤΕΧΝΟ" πυροτέχνημα του Θεοδωράκη που έβαλε σε ατέρμονα διαμάχη τον κόσμο του Λαϊκού τραγουδιού (ποιό είναι και ποιό δεν είναι έντεχνο). Μια το "ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ" αγνώστου και παραμορφωμένου πατρός (αυτή τη φράση την ακούω συχνά στο καφενείο της γειτονιάς μου.). Μια το ΝΤΙ-ΕΝ-ΕΪ που μπήκε σαρωτικά στη γλώσσα, το κάναμε ψωμοτύρι και όποιον πάρει ο χάρος. Η γειτόνισσα μου η Συμέλα κάθε τόσο το λέει: Ο πυρρίχιος σο ΝΤΙ-ΕΝ- ΈΙ των ποντίων εν. Και άλλοι πολλοί ...νονοί της γλώσσας που ξεχνάω. Και να τώρα, ως κεραυνός εν αιθρία, εγεννήθη ημίν η περιλάλητη ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ.

Φοβάμαι πως ο εισηγητής και όσοι μετά βαΐων και κλάδων υποδέχτηκαν αυτή την έννοια δεν έχουν αντιληφθεί που έχουνε μπλέξει, σε ποιά "μακρά οδό απανδόχευτον" μπήκανε. Επειδή δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι ακριβώς σημαίνει και που το πάει αυτό το αστραφτερό αινιγματάκι της γλώσσας κάποιος προσπάθησε μ' ένα ολοσέλιδο άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών να προσεγγίσει το νόημά της. Με πολλά λόγια, κατανοητά και μη, κατέληξε σ' αυτό που από παλιά όλοι μας καταλήγουμε ως θυμόσοφοι, όταν δεν βγάζουμε άκρη κατακρίνοντας την παραβατική συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων: "Το δύσκολο, λέμε, είναι να μπεις στη θέση τού άλλου." Τελικά, ένα ολόκληρο άρθρο, για κάτι που ο κόσμος το λέει χρόνια.

Να το πούμε άλλη μια φορά για να μας μείνει: Το δύσκολο είναι να μπεις στη θέση τού άλλου! Ύστερα απ' αυτά, το ερώτημα που μπαίνει είναι αν η ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ αφορά όλους τους ανθρώπους, αν αγκαλιάζει και "αναμάρτητους" και "αμαρτωλούς", ή ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΆΝΕΤΑΙ μόνο για ένα μέρος απ' αυτούς. Αν η προτίμηση είναι για τους "αναμάρτητους", δηλαδή τους παντοιοτρόπως δυστυχείς και παραπεταμένους, άδικος ο κόπος και άστοχη η εφευρεθείσα λέξη. Η ζωή αυτών των ανθρώπων είναι εκτεθειμένη και η αναγνώριση τους εύκολη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη. Δεν χρειάζεται λοιπόν καμία ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ για να δείξει κανείς την έμπρακτη αλληλεγγύη του προς αυτούς αν το επιθυμήσει. Αν τώρα θελήσουμε να φανταστούμε ότι η φιλόδοξη νεαρά λέξη μας μπορεί να αγκαλιάσει την άλλη κατηγορία ανθρώπων τους "αμαρτωλούς" τα πράγματα σκουραίνουνε. Το βαθύ σκάλισμα κάνει τζιζ. Υπάρχει περίπτωση να πάμε για μαλλί και να βγούμε κουρεμένοι. Ας είναι!

Απ' τη μεγάλη γκάμα" αμαρτωλών" που παράγει η κοινωνία μας, θα διαλέξουμε κάποιον που θα εκπροσωπήσει και όλους τους άλλους. Οι υποψήφιοι είναι: Κλεφτρόνια, λωποδύτες, λαθρέμποροι, μιζαδόροι, χασικλήδες, ναρκέμποροι, βιαστές, παιδόφιλοι, ομοφυλόφιλοι, ρατσιστές, φασίστες, νταβατζήδες. Το πάνθεον έχει πολλούς ακόμα αλλά φτάνει ως εδώ. Λόγω σοβαρότητας του θέματος, προκρίναμε ως εκπρόσωπο έναν απ' τους πιο αντιπαθητικούς "αμαρτωλούς".

Τον ρατσιστή!

Μπορεί να είναι δύσκολο να μπούμε στη θέση τού άλλου, όμως αν θέλουμε να έχει κάποιο νόημα ουσιαστικό η ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, μπορούμε να μπούμε όχι στη ΘΕΣΗ αλλά στη ΖΩΗ τού άλλου. Νοερά να διατρέξουμε όλα όσα του συνέβησαν από τα γεννοφάσκια του μέχρι την ολοκλήρωσή του ως νέου και ώριμου ρατσιστή. Να παρακολουθήσουμε τη μεγάλη πορεία όπου το αγγελούδι μεταμορφώθηκε σε σατανά. Και επειδή όλοι σχεδόν οι γονείς κάνουμε το παν για να γίνουν τα παιδιά μας σαν τα μούτρα μας, η παίδευση, τα κηρύγματα, οι απαιτήσεις και οι απαγορεύσεις αρχίζουν από νωρίς. Στην περίπτωση μιας πολύ καθωσπρέπει και εθνοπρεπούς οικογένειας τα πράγματα είναι πιο άγρια.

Απ' την αρχή το παιδί θ' ακούει: Πας μη Έλλην βάρβαρος, οι Οβριοί σταυρώσαν τον Χριστό, οι Γύφτοι είναι βρώμικοι και κλέφτες, οι Μαύροι δεν είναι άνθρωποι είναι ζώα, ο Τούρκος φίλος δεν γίνεται, οι ομοφυλόφιλοι είναι κολασμένοι, οι κομουνισταί είναι εχθροί της πατρίδος και άθεοι. Τον πρώτο καιρό το παιδί τ' ακούει με απορία. Λίγο - λίγο αρχίζει να τα μισοπιστεύει. Κι όταν μπουν στη μέση οι φοβέρες: "μη σε ξαναδώ μ' αυτούς τους αλήτες" και η τρομοκράτηση: "όλοι αυτοί είναι εχθροί μας και πρέπει να προφυλασσόμεθα με κάθε τρόπο, τότε τα κάνει όλα δική του πίστη, δική του περιουσία και φωτεινό οδηγό του στη ζωή. Επειδή σ' αυτόν τον κόσμο όλα τα φαινόμενα έχουν την εξήγησή τους πιστεύω ότι η εξήγηση που δώσαμε για τον ρατσιστή, ακολουθώντας τα χνάρια της ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ, είναι αχτύπητη.

Το επικίνδυνο όμως το αφήσαμε για το τέλος. Ήρθε η κακιά η ώρα, -και πώς να μην έρθει όταν την αποζητάς-, που ο ...δικός μας χτυπάει αλύπητα στα μούτρα διερχόμενο "εχθρό" λόγω ασυμφωνίας χρωμάτων. Οι κακώσεις βαριές. Έφαγε έξη μήνες χωρίς αναστολή. Τη μέρα που θα τον φέρνουνε σιδηροδέσμιο στον Κορυδαλλό, θα είμαι εκεί απ' έξω. Θέλω να δοκιμάσω τον εαυτό μου. Την ώρα που θα ανοίγει η βαριά πόρτα της φυλακής και το αυτοκίνητο θα περνάει μέσα τον κατάδικο, πώς θα νοιώσω εγώ, πώς θα αντιδράσω; Άραγε θα μού 'ρθει να βροντοφωνάξω τη χαρά μου που ο ρατσιστής τιμωρήθηκε, ή θα νοιώσω ένα σφίξιμο στο στήθος και μια λύπη που εκείνο το αγγελούδι πάει τώρα φυλακή;

Κικίλιας, προσωποποίηση του ΤΨΡΜ

Ψηφίσατε μια ομάδα ανίκανων κι άχρηστων.

Δώσατε την εξουσία στην εταιρεία Μητσοτάκης ΑΕ, που σάς πτωχεύει, σάς λέει ψέματα, σάς δουλεύει και σάς κλέβει την ζωή.

Εξοστρακίσατε όποιον μπορούσε να τής σταθεί εμπόδιο.

Πάρτε τώρα αυτόν τον σαχλαμάρα για υπουργό να το παίζει κουρασμένος, αξύριστος και ταλαιπωρημένος. Είναι αυτός που θα προστατέψει τις ζωές σας! Αυτός σάς αξίζει!

Άρθρο του Φάνη περί Φιλοζωίας και αφανών Γενοκτονιών

Το παρακάτω είναι ένα άρθρο του ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ Φάνη Αναβάλογλου  που δημοσίευσε στην Σταγπονα4u. Επειδή ο Φάνης είναι σοφός και μάς άφησε μόνους σε αυτόν τον τεράστιο κόσμο, ας διαβάσουμε λίγο τις σκέψεις του για παρηγοριά.  

ΤΟ ΑΡΘΡΟ:

Στο  παγκάκι της πλατείας μας, χωράνε άνετα τρία άτομα. Κάθεσαι στην μία άκρη του, με μία ποιητική συλλογή στο χέρι και παρακαλάς νάρθει να θρονιαστεί δίπλα σου καμιά ωραία κυρία αναζητώντας λίγη ξεκούραση. Μετά, με λίγη καλή διάθεση μπορεί  να προκύψει ενδιαφέρουσα συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων επί παντός του... πως το λένε και τότε ποιός τα χέζει τα ποιήματα του καλού ποιητή Μιχάλη Χρυσοχόου.

Εκείνο το ανοιξιάτικο απόγευμα δεν είχα τύχη. Αντί για ωραία κυρία είδα νάρχεται προς το μέρος μου συνάμενος-κουνάμενος, τετράποδος λεβέντης απροσδιορίστων διαθέσεων. Ανέβηκε στο παγκάκι μου, ξάπλαρε ανάσκελα, άνοιξε ξεδιάντροπα τα πόδια προς τον ουρανό και σε ένα λεπτό, ο κυνικότατος κοπρίτης κοιμότανε του καλού καιρού.

Γέλασα και άρχισα να του χαιδεύω απαλά το κεφάλι. Ήταν ένα καθαρόαιμο κοπρόσκυλο χρώματος κατάμαυρου, μακρύσωμο  τόσο, που στο παγκάκι χώραγα πια τσίμα-τσίμα.

"Φιλόζωος κι εσείς;"

Ξαφνιασμένος γύρισα το κεφάλι προς την άγνωστη φωνή. Ήταν  ένας καλοβαλμένος κύριος, σαρανταπεντάρης και ηλιοκαμένος. Κρατούσε σφιχτά στο χέρι του, το λουρί ενός θεριού που με κοίταζε με γουρλωμένα φονικά μάτια, με δόντια σουβλερά και κατάλευκα  σαν καταξιωμένη τηλεπαρουσιάστρια και ρουθούνιζε έτοιμο να μου χιμήξει.

"Αν δεν με φάει αυτός ο δράκος τώρα, δεν θα με φάει ποτέ κανένας " σκέφτηκα.

"Ροτβάιλερ είναι" μου είπε καμαρώνοντας ο περαστικός."Έχω κι ένα κυνηγόσκυλο για το κυνήγι. Φιλόζωος κι εσείς;" με ξαναρώτησε.

"Όχι" του απαντάω, "φιλόλογος".

Χαιρέτησε και αναχώρησε μάλλον πειραγμένος.

Τι ερώτηση κι αυτή! Φιλόζωος επειδή χάιδεψα ένα σκυλί; Φτάνει αυτό για να με πεις φιλόζωο; Τόσο απλό είναι;  Φιλόζωος σημαίνει αγαπάω τα ζώα έτσι δεν είναι; Κι όταν αγαπάω τα ζώα γίνεται να τα σκοτώνω; Όχι φυσικά!  Κι όταν για κάποιο περίεργο λόγο τα σκοτώνω μπορώ να λέγομαι φιλόζωος; Oχι φυσικά! Τι να του πω τώρα του φίλου κυνηγού; 

Τι να του πω που πιστεύει ότι είναι φιλόζωος, την ώρα που  με την δίκαννη  καραμπινάτη ισχύ του, παίρνει αμπάριζα και  με μιά μπαταριά καθαρίζει ότι βρει μπροστά του από πουλιά μέχρι ζωάκια και που θήραμά του είναι ακόμα και  η τσίχλα, πουλάκι τόσο δα  δηλαδή, που χωράει στη χούφτα σου και είναι μιά μπουκιά φαί όλο κι όλο. Ε! λοιπόν εγώ δεν έχω δικαίωμα να φιγουράρω ως φιλόζωος. Διότι φίλε κυνηγέ, εγώ όπως και συ βέβαια και όλοι οι όμοιοί μας, σ' όλη μας τη ζωή δεν κάνουμε άλλη δουλειά: δολοφονούμε, εξολοθρεύουμε, βασανίζουμε, εκμεταλλευόμαστε ζώα, από αόρατα μέχρι φάλαινες. Τα σπίτια μας είναι  γεμάτα από φονικά εργαλεία: εντομοκτόνα (αποτρόπαιος θάνατος από ασφυξία),φιδάκια, φάκες, ποντικοφάρμακα (θάνατος με φρικτούς πόνους) ξεσκονόπανα  με κοντάρι για τις αράχνες, ηλεκτρικά  κόλπα, μικροκύματα και ό,τι  πιο σύγχρονο διαθέτει η επιστήμη για ολοκαυτώματα και γενοκτονίες  ζώων. Ζώων! Διότι φίλε κυνηγέ και τα μυρμήγκια και τα κουνούπια και οι κατσαρίδες, ζώα είναι και αυτά. Γιατί η ζωή δεν λογίζεται  μόνο από τους είκοσι πόντους μέγεθος και πάνω. Αν μπορούσα με κάποιο τρόπο να μετρήσω πόσα όντα του θεού, στα χρόνια που περάσανε, έχασαν τη ζωή τους εξ αιτίας μου, θα ανατριχιάζανε ακόμα και εγκληματίες πολέμου. Μυριάδες ζωές! Και από αυτά τα  χαμένα πριν την ώρα τους ζωάκια, ούτε ένα δεν είχε  βλάψει  ή απειλήσει ή πονέσει  την δική μου πολύτιμη ύπαρξη, ώστε να θεωρηθεί  ότι αντέδρασα εν αμύνει ευρισκόμενος. Τώρα αν πολλοί πιστεύουν ότι δικαιούμαι να σκοτώνω  κάποια πλασματάκια επειδή μου τρώνε λίγα ψίχουλα ή μου τσιμπάνε λίγο τη μύτη ή αν μια αράχνη, που έφαγε η καϋμένη ώρες και ώρες για να στήσει τον αρχιτεκτονικό ιστό της, χαλάει την αισθητική ενός δωματίου μου δίπλα στην Γκουέρνικά μου και τον Τσόκλη μου, σ' αυτούς έχω να πω τούτο μόνο: Σκοτώστε όσο θέλετε, δηλητηριάστε όσο θέλετε, κυνηγήστε όσο θέλετε, ξεπαστρέψτε όσο θέλετε, πάψτε μόνο να γελοιοποιείτε  αυτή την άγια, την βαρυσήμαντη για τη ζωή μας λέξη, την λέξη ΦΙΛΟΣ. Πάψτε επί τέλους να λέτε ότι είστε φιλόζωοι. Μεγάλη  υποκρισία ρε παιδιά. Μεγάλη!

Από εδώ και πέρα τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ.

Ήρθε ένας καιρός που παραλίγο να νοιώσω σπουδαίος και τρανός ιδιοκτήτης, αφεντικό ζώων δηλαδή.

Απόκτησα από δώρα στη γιορτή μου, ένα σκύλο και μιά γάτα. Μου είπαν ότι είναι έτοιμα: μπολιασμένα, λουσμένα, ξετσιμπουριασμένα, κουρεμένα και ότι τώρα μπορώ να λογίζομαι  και εγώ μέλος του Φιλοζωικού. Σ' εμένα έμενε η ευθύνη για τα βαφτίσια και την στείρωση τους. Την πρώτη υποχρέωση την τακτοποίησα εύκολα. Πρώτα ο σκύλος. Βαφτίζεται ο σκύλος του θεού Κεμάλ. Μετά η γάτα. Βαφτίζεται η γατούλα του θεού Αλίκη.

Όταν ήρθε η ώρα για την εκπλήρωση της δεύτερης υποχρέωσης, της στείρωσης, κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Κάτι με βασάνιζε. Είχα ακούσει  για στειρώσεις  "μειονεκτούντων" ατόμων κατά την ναζιστική κυριαρχία στη Γερμανία. Είχα ακούσει για γενοκτονίες. Είχα ακούσει ότι στα στειρωμένα ζώα ενταφιάζεται για πάντα η δυνατότητα αναπαραγωγής τους, ότι καταπίπτει η ερωτική διάθεσή τους, ότι είναι ευδιάκριτη η απέραντη μελαγχολία τους και έτσι η κατεστραμμένη πια ύπαρξή τους, αξιοποιείται ως παιχνίδι στα χέρια των παιδιών και στους μεγάλους, ως συντροφιά ευνούχου ή σαν ευκαιρία ανταγωνισμού και επίδειξης  και για ικανοποίηση εξουσιαστικών απωθημένων. 

Το μελαγχολικό είναι ότι έγινε μόδα το κατοικίδιο που μεταδόθηκε ραγδαία σαν επικίνδυνη  μολυσματική νόσος. Περισσότερο απ' όλα μούφερνε ένα σφίξιμο στο στήθος ότι με την στείρωση του Κεμάλ και της Αλίκης συμπράττω εν γνώσει μου στην αναπόφευκτη εξαφάνιση, αργά ή γρήγορα, του είδους "σκύλος " και του είδους "γάτα". Γενοκτονία χωρίς άμεσους και εμφανείς ενόχους. Και τώρα εγώ, ο υπηρέτης των τραπεζών, ο εκ γενετής δούλος του θεού, ο υπάκουος υπήκοος της χώρας, μ' άλλα λόγια, εγώ ένα ανθρωπάκι, ήρθε η ώρα να' απαντήσω, με δικαιώματα θεού στο δίλλημα: Να τα στειρώσω τα, αδύναμα να αντιδράσουνε ζώα, για να κάνω εγώ τα μικρόψυχα κεφάκια μου και δε μπά να περάσουνε μαύρη ζωή και δε μπά να εξαφανιστούνε στο τέλος ως είδος;  Ή να τα πάρω, να τα πάω σ' ένα δασωμένο βουνό, να τ' αμολύσω, και η φύση τους ας τα οδηγήσει να ζήσουνε τη μικρούλα τους ζωή, όπως αυτά θέλουν και όχι όπως του καυλώσει του κάθε μαλάκα Φάνη;

Έπραξα το δεύτερο με κάποια λύπη για τον αποχωρισμό.

Φίλε κυνηγέ, όπως βλέπεις τα πράγματα είναι απλά: η ζωή είναι ζωή είτε πρόκειται για την τσίχλα και  το μυρμηγκάκι, είτε πρόκειται για σένα και για μένα.

Εγώ πάντως, εδώ και πολλά χρόνια όποτε ακούω τη λέξη "φιλόζωος" το χέρι μου πηγαίνει στο μπιστόλι.

Τι συμβαίνει τελικά;

Λέει ο Βαξεβάνης (σε χτεσινό άρθρο του) ότι ο Άρειος Πάγος, μεταξύ άλλων, αποφάνθηκε ότι η παρακολούθηση του πρώην εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος και νυν αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χρήστου Μπαρδάκη ήταν νόμιμη. Η παρακολούθηση του Χ. Μπαρδάκη ανανεώνονταν συνεχώς επί δύο χρόνια κι ο νόμος ορίζει ότι για να ανανεωθεί διάταξη παρακολούθησης πρέπει να υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις διάπραξης αδικήματος. Δηλαδή επί δύο χρόνια υπήρχαν ενδείξεις διάπραξης πράξεων τρομοκρατίας ή κατασκοπείας από τον εισαγγελέα. Το πιστεύει αυτό κανείς;

Για ακούστε κι αυτό: Την ίδια περίοδο που ο Μπαρδάκης ήταν υπό παρακολούθηση αρχειοθέτησε όλες τις υποθέσεις διαφθοράς στην εισαγγελία, συµπεριλαµβανοµένης και της Novartis. Το καταλάβατε;

Κι αφού τις αρχειοθέτησε, προήχθη.

Όταν ενημερώθηκε για την παρακολούθηση δεν έκανε μήνυση, παρότι όφειλε ως εισαγγελέας.

Το καταλάβατε;

Συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω ο Βαξεβάνης καταλήγει.

Ποιος κατέχει και χρησιμοποιεί το υλικό από τα στικάκια των παρακολουθήσεων τόσο αποτελεσματικά που έχει μετατρέψει κρατικούς αξιωματούχους σε κότες; Είτε η χώρα κινείται πολιτικά μέσα από έναν απέραντο εκβιασμό, είτε οι υπουργοί και οι εισαγγελείς είναι πράκτορες ξένων δυνάμεων κατά την έµµεση παραδοχή του Αρείου Πάγου που βλέπει νόµιµες τις παρακολουθήσεις.

Διαλέγετε και παίρνετε.

Παραχώρησε η Ελλάδα κυριαρχικά δικαιώματα στην Τουρκία;

Αυτό το ερώτημα, με αφορμή το πρόσφατο επεισόδιο του ερευνητικού πλου του ιταλικού πλοίου IEVOLI Relume, υπέβαλε στην Βουλή ο Σύριζα ΠΣ. Λέει το κείμενο:

“Οι πληροφορίες που έρχονται στη δημοσιότητα, δημιουργούν κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την πραγματική στάση της κυβέρνησης έναντι της κλιμακούμενης και σχεδιασμένης τουρκικής επιθετικότητας και συστηματικής αμφισβήτησης της κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των αρμοδιοτήτων της χώρας μας. Ορισμένα μάλιστα ΜΜΕ περιγράφουν την κρίση της 22ας και 23ης Ιουλίου ως "νέα Ίμια" σε βάρος της Ελλάδας με τα τουρκικά ΜΜΕ να ισχυρίζονται ότι οι έρευνες ολοκληρώθηκαν με την άδεια των… τουρκικών αρχών!”

Το ερώτημα γίνεται με αφορμή δημοσιεύματος της Χουριέτ όπου γίνεται λόγος για “ιστορικό βήμα”, καθώς οι “ελληνικές Αρχές ζήτησαν άδεια από την Άγκυρα για τις δραστηριότητες του πλοίου πόντισης καλωδίων”, χαρακτηρίζοντας το αίτημα αυτό “ως αποδοχή από την Ελλάδα των ζωνών θαλάσσιας δικαιοδοσίας” και θυμίζουν τις ευχαριστίες που, σύμφωνα με την Καθημερινή, απηύθυνε το τουρκικό υπουργείο Άμυνας προς την ελληνική και την ιταλική κυβέρνηση “για τον σεβασμό τους στη θαλάσσια δικαιοδοσία μας και τη συνεργασία τους”.

Τίθενται λοιπόν 9 συγκεκριμένα ερωτήματα προς τον Υπουργό Εξωτερικών και ζητείται να αποδοθούν τα μηνύματα επικοινωνίας που αντάλλαξε σε όλη τη διάρκεια του ερευνητικού πλου ο καπετάνιος του ιταλικού.

Τα 9 ερωτήματα είναι:

1. Σε τι συνίστατο η «συνεργασία» της ελληνικής κυβέρνησης (και της ιταλικής) με την τουρκική, για την οποία η τουρκική πλευρά εξέφρασε τις ευχαριστίες της;

2. Ζήτησε άδεια η ελληνική κυβέρνηση από την τουρκική για την πόντιση καλωδίων στην Κάσο, αποδεχόμενη ζώνες θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας;

3. Απαντήθηκε ρητά επί του πεδίου και από το ΥΠΕΞ, ότι η Τουρκία παραβιάζει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην ελληνι
κή ΑΟΖ;

4. Πήρε άδεια ο Ιταλός καπετάνιος ή η Ιταλία από την τουρκική πλευρά;

5. Ανέβηκε στο ιταλικό πλοίο Τούρκος οδηγός / πλοηγός;

6. Η κυβέρνηση, με την παθητική της στάση, απεμπόλησε τη νόμιμη, επίσημα αναρτημένη στον αρμόδιο επίσημο πίνακα του ΟΗΕ, επίσημη και εν ισχύ διεθνώς οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ με την οριοθέτηση που έχει γίνει με την Αίγυπτο μεταξύ 26ου και 28ου μεσημβρινού;

7. Υπήρξε ελληνική ανακλητική NAVTEX, η οποία να ακυρώνει την παράτυπη τουρκική αντί-NAVTEX σύμφωνα με την οποία η ΑΟΖ της Ελλάδας στη συγκεκριμένη περιοχή ανήκει στην αρμοδιότητα της Τουρκίας;

8. Σκοπεύει η κυβέρνηση να εγκαταλείψει την παθητική στάση, να λάβει μέτρα για την καταγγελία της στάσης της Τουρκίας;

9. Υπάρχει συγκεκριμένη εθνική στρατηγική αντιμετώπισης των τουρκικών προκλήσεων;

Τα παραπάνω είναι θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι όμως πολύ σοβαρά για να απαξιωθούν μέσα στην γενικευμένη σιωπή του Αυγούστου και στο γνωστό σιωπητήριο των ΜΜΕ.

Γι αυτό τα προβάλλω και θα περιμένω να δημοσιεύσω την απάντηση.

Στον χάρτη φαίνεται το σημείο νοτίως της Καρπάθου για το οποίο οι Τούρκοι θεωρούν ότι έχουν κυριαρχικά δικαιώματα.

ΧΡΩΣΤΑ 488 εκ.ευρώ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Εκτός από τους άδικους νόμους, όνειδος για την κοινωνία αποτελεί και η έλλειψη νόμων. Και η έλλειψη ενός νόμου που να απαγορεύει σε κόμματα που χρωστούν υπερβολικά ποσά σε τρίτους (κυρίως τράπεζες) είναι μια φανερή πληγή που πλήττει τα ίδια τα θεμέλια της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το ποσό μπορεί να καθορίζεται από τον νόμο σαν ποσοστό ενός νομοθετημένου τεκμαρτού προϋπολογισμού τους με βάση τα μέλη τους, τις εκλογικές τους επιδόσεις, την ιστορία τους κτλ.. Δεν μπορεί να υπάρχουν νόμοι που καθορίζουν τα προεκλογικά έξοδα των συνδυασμών στους δήμους και εκλογικά κωλύματα συμμετοχής και να μην υπάρχουν προβλέψεις για τα κόμματα στις εθνικές εκλογές. Αν χρωστάς κι είσαι ΠΑΕ πέφτεις κατηγορία και απαγορεύονται οι μεταγραφές. Αν είσαι πολίτης οι τράπεζες σού παίρνουν και τα σώβρακα. Μπορεί κάποιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο να εξαιρείται από το κανόνα;

Η Νέα Δημοκρατία χρωστάει 488 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό της που δημοσιεύτηκε χτες. Το χρέος της αυξήθηκε μέσα στο 2023 κατά 50 εκ.. Κι όμως το κόμμα αυτό επιτρέπεται να κατεβαίνει στις εκλογές κι έγινε μάλιστα και κυβέρνηση. Μάς διοικεί ένας οργανισμός χρεοκοπημένος ο ίδιος οικονομικά. Κι αυτό το σκάνδαλο, το μεγαλύτερο όλων των σκανδάλων και (πιθανώς) αίτιο ενός σωρού άλλων σκανδάλων, μένει ατιμώρητο.

Ελλάδα, χώρα ηλιθίων (κατά πλειοψηφία) θα ξυπνήσεις ποτέ ή θα περιμένεις να σού πάρουν και τα σώβρακα;

(η φωτογραφία είναι τμήμα πρωτοσέλιδου της "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ")