Όποιος θυμάται με ποιους κατέβηκε ο Σύριζα τα τελευταία 20 χρόνια στην Αθήνα και τι ποσοστά πήρε, δικαιούται να ενδιαφέρεται για την υποψηφιότητα Παππά ή Ζαχαριάδη ή Φίλη ή και οποιουδήποτε άλλου. Όποιος όμως τα έχει ξεχάσει αυτά, ας γνωρίζει ότι παρομοίως θα ξεχάσει και το ποσοστό του Ζαχαριάδη. Δεν κρίνεται τίποτε από αυτήν την επιλογή.
Μόνο μια κοινή υποψηφιότητα των κεντροαριστερών δυνάμεων θα είχε νόημα. Αφού δεν υπάρχει τέτοιο περιθώριο, τότε τί Ηλιόπουλος, τί Ζαχαριάδης. Και ας κάνουμε μια προσευχή να μην βρεθούμε στην τραγική θέση να ψηφίζουμε στον β' γύρο τον μεγάλο Ηλίθιο προκειμένου να αποφύγουμε τον Κασιδιάρη δήμαρχο.
Σημασία αυτή την στιγμή έχει ένα συμμάζεμα των δυνάμεων εν όψει των ευρωεκλογών του 2024 που θα έχουν για τον Σύριζα σχεδόν υπαρξιακή σημασία. Και για να συμβεί αυτό χρήσιμο είναι να πάψουν οι γκρίνιες και να επιδιωχθεί η εσωκομματική ψυχική ενότητα σαν το πρώτο ζητούμενο.
