Γιατί δεν βρίσκουν κοινό τόπο;

Πολλή συζήτηση γίνεται για το αν έχουμε πάρει τον σωστό ή λανθασμένο δρόμο στο θέμα της πανδημίας. Προσωπικά εγώ πιστεύω πως η σωστή αντιμετώπιση της πανδημίας είναι εκείνη των Σουηδών. Προφυλάξεις, μέσα στις οποίες περιλαμβάνονται το εμβόλιο κι η μάσκα, κι ενίσχυση τους συστήματος υγείας για θεραπεία των ασθενών. Ούτε λοκντάουν, ούτε διαχωρισμοί μεταξύ των πολιτών, ούτε απαγορεύσεις εκτός από λίγες και περιορισμένες χρονικά ακραίες καταστάσεις. Η ατομική ευθύνη είναι αρκετή αρκεί το κράτος να είναι αληθινά αρωγός με τα δωρεάν τεστ, την δωρεάν νοσηλεία, την χορήγηση φαρμάκων, την πρωτοβάθμια περίθαλψη, την λήψη μέτρων για περιορισμό κάποιων εκδηλώσεων, τηλεκπαίδευση, τηλεργασία  κτλ.

Έχω επομένως μια διαφορετική γνώμη από αυτές που κυκλοφορούν στην χώρα μας. Ωστόσο εδώ ζω και με τα εδώ μέτρα αντιμετωπίζω την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Αυτό δεν με εμποδίζει να κρίνω τις πολιτικές που ακολουθούνται μετρώντας τες και από τα αποτελέσματά τους. Στον τομέα αυτό, η κυβέρνηση δέχτηκε -και σωστά- τα συγχαρητήρια όλων, ακόμα και της αντιπολίτευσης, για την αντιμετώπιση του πρώτου τριμήνου του 2020 όταν, βέβαια, δεν είχε έρθει στα σοβαρά καμιά πανδημία στη χώρα μας. Τώρα δέχεται -σωστά και πάλι- την αδυσώπητη κριτική ότι ευθύνεται για τα ρεκόρ θανάτων που καταγράφει η χώρα μας. Και πάντοτε μπαίνει το ερώτημα: «Τι άλλο μπορούσε ή μπορεί ακόμα να γίνει;» 

Τα κυβερνητικά μέτρα τα ξέρουμε, ζούμε με αυτά, τα ακούμε καθημερινά στα δελτία ειδήσεων. Η αντιπολίτευση θεωρεί ότι χρειάζεται αλλαγή στρατηγικής και λήψη άμεσων, ουσιαστικών μέτρων κι όχι διαγγέλματα αυτοθαυμασμού. Η εναλλακτική πρόταση, όπως διατυπώνεται από την αξιωματική αντιπολίτευση, δια στόματος Τσίπρα, είναι η εξής:

α. Πρώτα από όλα, χρειάζεται να προχωρήσουμε άμεσα στην επίταξη ιδιωτικών κλινικών και στρατιωτικών νοσοκομείων.

β. Πρέπει να οργανώσουμε πανστρατιά για την πρώτη δόση, ιδιαίτερα στις ευάλωτες ηλικιακές ομάδες που αν νοσήσουν κινδυνεύουν περισσότερο. Δεν αρκεί απλά να ενθαρρύνουμε τους πολίτες. Πρέπει να οργανώσουμε άμεσα κινητές μονάδες με τη συνεργασία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας και της τοπικής αυτοδιοίκησης, για μια εκστρατεία ενημέρωσης και εμβολιασμού πόρτα πόρτα στις πόλεις, στην περιφέρεια και ιδιαίτερα στα σπίτια των ατόμων με κινητικά προβλήματα.

γ. Πρέπει να σταματήσει άμεσα η ρητορική περί δήθεν πανδημίας ανεμβολίαστων, γιατί αυτό είναι επικίνδυνο καθώς δημιουργεί κλίμα εφησυχασμού. Οι εμβολιασμένοι νοσούμε, ευτυχώς ως επί των πλείστων ελαφρύτερα.

δ. Πρέπει να ληφθούν αυστηρότερα μέτρα για τον εμβολιασμό στα Σώματα Ασφαλείας και το Στρατό. Είναι αδιανόητο να σου ζητά πιστοποιητικό εμβολιασμού ένας μη εμβολιασμένος αστυνομικός.

ε. Πρέπει να γίνονται μαζικά δωρεάν τεστ τόσο για ανεμβολίαστους όσο όμως και για τους εμβολιασμένους.

στ. Είναι άμεση κι επείγουσα προτεραιότητα  να γίνουν προσλήψεις ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και να ακυρωθούν οι μειώσεις για τις δαπάνες υγείας που περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό του 2022

ζ. Για τους χώρους εργασίας, πέρα από το κυλιόμενο ωράριο, πρέπει να επανέλθει άμεσα η τηλεργασία στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, όπου αυτό είναι εφικτό.

η. Πρέπει να ακυρωθούν όλες οι συγχωνεύσεις σχολικών τμημάτων που προωθεί η κ. Κεραμέως και να γίνουν άμεσα προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών για να αραιώσουν οι μαθητές ανά τάξη.

θ. Είναι αναγκαίο να σταματήσουν οι καθυστερήσεις στους διαγωνισμούς και να αυξηθούν άμεσα τα λεωφορεία στα ΜΜΜ, ακόμη και με επιτάξεις οχημάτων, αν χρειαστεί, ώστε να πυκνώσουν τα δρομολόγια.

Διαφωνεί με αυτά τα εννιά σημεία η κυβέρνηση; Και ποιος ο λόγος της διαφωνίας; Είναι πραγματικά μπλεγμένη τόσο πολύ στο δίχτυ των δικών της ανθρώπων, των συμφερόντων και των δεσμεύσεών της που αδυνατεί να κυβερνήσει με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών; 

Ας ελπίσουμε πως δεν είναι έτσι και πως είναι μια ιδεοληψία που την ωθεί σε θέσεις που κοστίζουν στην Υγεία, την Οικονομία και τα Ατομικά δικαιώματα. Γιατί από ιδεοληψίες μπορεί κανείς να απαλλαγεί, από το σφιχταγκάλιασμα των συμφερόντων όμως, όχι.