Ούτε ευρώ για πολεοδομική μελέτη στο τεχνικό πρόγραμμα του δήμου

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

"Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ"

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Στο Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ για την Πολεοδομική Μελέτη Ανάπλασης τως 640 στρ., μια μελέτη αναγκαία για να υπερασπιστούμε την τροπολογία Λαφαζάνη-Σκουρλέτη.

Αμετανόητοι ή ανόητοι;

Αυτή η Διοίκηση έχει τέτοια αλαζονεία και τόση ξεροκεφαλιά που δεν παίζεται.

Σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Θα τα πούμε στο Δημοτικό συμβούλιο. Ίσως μέχρι τότε να έχουν βάλει μυαλό.

31 Οκτωβρίου 2021

Για την δημοκρατική προοδευτική κίνηση

Γιώργος Τσιρίδης

ΜΕΙΩΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΕΛΩΝ - ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

ΜΕΙΩΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΕΛΩΝ ΦΕΤΟΣ 

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΩΝ.

ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η εισήγηση της διοίκησης (στην Οικονομική Επιτροπή) για τα δημοτικά τέλη του 2022 προβλέπει μείωση του ανταποδοτικού τέλους κατά 10%. Μετά από μια ασφυκτική πίεση το 2019 και το 2020 όταν οι τιμές των ανταποδοτικών τελών δεν μειώνονταν με οριακές πλειοψηφίες, παρά τις προτάσεις της αντιπολίτευσης, φέτος η διοίκηση προτείνει μόνη της μείωση κατά 10%. Δεν είναι το 30% που προτείναμε πέρσι αλλά τουλάχιστον είναι μια μείωση. Το λες και θετικό αποτέλεσμα της πίεσης που ασκήθηκε και που θα εξακολουθούσε και φέτος, μέχρι να καμφθεί η επιμονή της διοίκησης σε υπέρογκα τέλη. Λέμε "υπέρογκα" παρ' όλο που δεν αυξάνονταν, επειδή όφειλαν ΗΘΙΚΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΑ να μειωθούν μετά τον νόμο που ψήφισε ο Σύριζα το 2018 και που στόχευε στην μείωση των δημοτικών τελών οικιών και καταστημάτων.

 

Πραγματικά, η μείωση των τελών ήταν προαιρετική μεν αλλά ταυτόχρονα ήταν και επιβαλλόμενη από τον νόμο του 2018. Με βάση αυτόν τον νόμο διπλασιάζονταν τα περιθώρια αύξησης των τελών για τις μεγάλες επιχειρήσεις και διευρυνόταν ο κύκλος των επιχειρήσεων που ενέπιπταν στην σχετική διάταξη. Αυξάνονταν έτσι τα δημοτικά τέλη κατά ποσοστό ως και 40%. Αυτό έγινε για να μπορέσουν οι δήμοι να μειώσουν τα δημοτικά τέλη των οικιών και των καταστημάτων. Ο δικός μας δήμος επωφελήθηκε των διατάξεων του νόμου του Σύριζα και αύξησε τα έσοδά του χωρίς να μειώσει κατά ένα μέρος τα τέλη των οικιών και των επιχειρήσεων. Πήρε το θετικό αλλά δεν απέδωσε αυτό που ηθικά και πολιτικά ήταν υποχρεωμένος να αποδώσει στους δημότες. Αυτό έγινε πέρσι και πρόπερσι, δέχτηκε την καταγγελία της αντιπολίτευσης κι αυτό σταμάτησε φέτος. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

 

Ήταν μια παρασπονδία κατά των πολιτών (που έχουν τα σπίτια και τα καταστήματα) που επισημάνθηκε στα δημοτικά συμβούλια και τις οικονομικές επιτροπές. Γι αυτό η αντιπολίτευση κατέθεσε το 2019 και το 2020 προτάσεις μείωσης των τελών που η διοίκηση δεν δέχτηκε (μόνο την 2η χρονιά μείωσε κατά ένα μέρος το τέλος των καταστημάτων). Αυτή η παρασπονδία παίρνει τέλος, έστω και με τρόπο όχι γενναίο αφού η μείωση είναι μόνο 10%. Πάντως γίνεται μείωση για πρώτη φορά.

 

Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι πρόκειται για νίκη της αντιπολίτευσης που επέβαλε τελικά την θέλησή της σε μια διοίκηση που είχε δράσει αυταρχικά και μονομερώς στο παρελθόν (2019 και 2020) και που κινδύνευε φέτος να την πατήσει και να μην της εγκριθούν τα τέλη άρα ούτε και ο προϋπολογισμός. Ευτυχώς επικράτησε η λογική.

Την Δευτέρα 1 Νοέμβρη κινητοποίηση στο Σχιστό

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΊΝΗΣΗ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ

Την Δευτέρα 1 Νοέμβρη στις 9πμ κινητοποίηση εκ νέου στο Σχιστό. Χωρίς δεύτερες πόρτες ανοιχτές.

Μένουμε σταθεροί στην απόφαση για οριστικό κλείσιμο του ΣΜΑ.

Όχι εργοστάσιο στο Σχιστό, εξήντα χρόνια είναι αρκετά. Τα σχέδια του Πατούλη δεν θα περάσουν. Η πόλη μας έχει την φωνή να το διατρανώσει.

Για την κίνηση "Η Δική μας Πόλη"

Γιώργος Τσιρίδης

Η ΒΡΕΤΑΚΟΠΟΡΤΑ

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΜΙΑ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΣΧΙΣΤΟΥ ΚΙ ΑΦΗΣΕ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΓΙΑ 2 ΜΕΡΕΣ.

Πίσω από το τείχος των διαδηλωτών υπάρχει άλλη μια πύλη του ΣΜΑ από την οποία Δευτέρα και Τρίτη, όσο διαρκούσαν οι κινητοποιήσεις, έμπαιναν τα απορριμματοφόρα και άδειαζαν σκουπίδια.

ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ Η ΠΟΛΗ. 

Αναζητώντας το πώς και το τί έγινε στο Σχιστό προχτές και φτάσαμε να οδηγούνται στο αστυνομικό τμήμα ο Πρόεδρος των Εργαζομένων Στέφανος Σαββόπουλος, ο Δήμαρχος Χρήστος Βρεττάκος κι ο αντιδήμαρχος Μιλτιάδης Θεόδοτος, διαπιστώσαμε ότι στην περιοχή του αποκλεισμού συνέβαιναν πράγματα που ξεπερνούσαν την φαντασία. Όσο οι παρατάξεις, τα κόμματα, οι μαζικοί φορείς και οι πολίτες κινητοποιούνταν αποκλείοντας τον ΣΜΑ Σχιστού, ο αποκλεισμός αυτός ήταν διάτρητος. Μια άλλη πύλη του ΣΜΑ, εκατό μέτρα πιο εκεί, έμενε ανοιχτή. Θεωρητικά ήταν ανοιχτή για να αδειάσει ο ΣΜΑ από τα σκουπίδια που υπήρχαν, όμως η πραγματικότητα ήταν ότι όποιος ήθελε έμπαινε από εκεί και άδειαζε τα σκουπίδια του. Μπήκαν νταλίκες μεταφόρτωσης κι απορριμματοφόρα όλων των δήμων. Ειδικά την Τρίτη το βράδυ μπήκαν πολλά, αλλά, κι από την Δευτέρα το βράδυ είχαμε τα ίδια φαινόμενα, μέχρι και δικό μας απορριμματοφόρο (εν αγνοία των αρχών) άδειασε εκεί τα σκουπίδια του. Γίναμε βούκινο από (ανεύθυνες) αναρτήσεις που έλεγαν ότι ο αποκλεισμός ήταν μαϊμού. Και φυσικά, η δημοτική αρχή πήρε μπρος κι έκλεισε την δεύτερη πύλη την Τετάρτη.

Ο δήμαρχος τελικά δεν έχει τον θεό του, κι ας ορκίζεται (στις ορκωμοσίες) στα ευαγγέλια και στους παπάδες. Έκλεινε την μια πύλη με σημαίες και με ταμπούρλα κι άφηνε την άλλη ανοιχτή. Αυτό δεν ήταν η Κερκόπορτα από την οποία έπεσε η Πόλη, ήταν η "Βρετακόπορτα" (όπως θα λέγεται από εδώ και πέρα) από την οποία κινδύνευσε να εξευτελιστεί ο αποκλεισμός.

Προχτές Τετάρτη, το θέμα είχε καταντήσει πλέον παρωδία αφού έμπαιναν όλοι οι δήμοι κι άφηναν τα σκουπίδια τους. Ο Πρόεδρος των Εργαζομένων που είναι και προϊστάμενος στο τμήμα καθαριότητας, πήρε το ΟΚ και την εντολή να μετακινήσει ο ίδιος ένα αυτοκίνητο για να κλείσει και την άλλη πόρτα. Η ήδη κλειστή πύλη ήταν η επίσημη είσοδος του ΣΜΑ και η ανοιχτή (αυτή που πρέπει να ονομάζεται πλέον "βρετακόπορτα") ήταν η επίσημη έξοδος του ΣΜΑ που χρησιμοποιήθηκε σαν είσοδος-έξοδος από νταλίκες μεταφόρτωσης κι απορριμματοφόρα τις μέρες του αποκλεισμού. Ο Σαββόπουλος κι ο Θεόδοτος απέκλεισαν την δεύτερη πύλη και ήρθε η αστυνομία να τους συλλάβει. Τηλεφώνησαν κι ήρθε κι δήμαρχος (ήταν σε μια κηδεία) και πήγαν όλοι μαζί στο τμήμα για "εξηγήσεις".

Η αστυνομία δεν έχει καμιά δουλειά να επεμβαίνει. Ήταν απαράδεκτη και το σημειώσαμε όλοι εν χορώ. Ευτυχώς δεν θα υπάρξουν διώξεις για παρακώλυση κυκλοφορίας καθώς ο δρόμος -και τώρα που μιλάμε- είναι ανοιχτός για κυκλοφορία κι έχουν αποκλειστεί μόνο οι δύο πύλες. Μένουν τα ερωτήματα. Τι συμβαίνει με αυτή τη δημοτική αρχή, τι συμβαίνει με τον δήμαρχο;

• Είναι κι εδώ θέμα ανικανότητας όπως στο ζήτημα της πολεοδομικής μελέτης και του ΣτΕ που αντί να ζητήσει αναβολή ζητά επίσπευση κι αντί να κάνει μελέτη λέει ότι περιμένει την απαλλοτρίωση;
• Είναι θέμα περιορισμένης πίστης στον στόχο, από απογοήτευση, όπως συμβαίνει με την Κοσκο ή με το νεκροταφείο όπου δεν υπάρχει ουσιαστική πίεση για αλλαγή των εις βάρος μας δεδομένων;
• Περιμένει ο δήμαρχος το κίνημα να ανδρωθεί μόνο του και να τον παρασύρει σε αγώνες έχοντας ο ίδιος παραδεχτεί ότι τα γεγονότα τον ξεπερνούν και λανσάροντας την θεωρία ότι όσα μας συμβαίνουν είναι ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει κάθε τριάντα χρόνια;
  

Ότι κι αν συμβαίνει, είναι ένα πρόβλημα που το Κερατσίνι κι η Δραπετσώνα δεν αξίζουν να το υφίστανται. Ο δήμαρχος πήρε από τους κατοίκους της πόλης μας, που τον εμπιστεύτηκαν, ένα μεγάλο ποσοστό που, κατά βάση, οφείλεται στον Σύριζα που τον στήριξε και του έδωσε στην διάρκεια της θητείας του πολλά έργα και χρήματα αλλά, κυρίως, την παραλία Λιπασμάτων. Αυτή την εμπιστοσύνη των πολιτών δεν πρέπει να την μεταχειρίζεται σαν να είναι ο δήμος φέουδο δικό του. Ούτε θα κάνει τον δήθεν ατρόμητο απέναντι στο ΣτΕ που κινδυνεύει, από τις δικές του παραλείψεις, να καταργήσει ό,τι θετικό έγινε για την πόλη μας βγάζοντας αντισυνταγματικό τον νόμο Λαφαζάνη-Σκουρλέτη, ούτε θα επιτρέπει να δυσφημίζεται με τις αστοχίες του ο κοινός μας αγώνας για να μην περάσουν τα σχέδια Πατούλη-Κυβέρνησης στο Σχιστό.

Η ΚΙΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Η HuffPost Greece, ΠΡΟ ΗΜΕΡΏΝ, σε ρεπορτάζ της με τίτλο: "Η Κίνα νίκησε τις ΗΠΑ στη μάχη της Τεχνητής Νοημοσύνης" γράφει μεταξύ άλλων:

Η Κίνα έχει κερδίσει τη μάχη με τις ΗΠΑ στην Τεχνητή Νοημοσύνη και οδεύει προς την παγκόσμια κυριαρχία χάρη στην τεχνολογική της πρόοδο, είπε στους Financial Times ο πρώην επικεφαλής λογισμικού του Πενταγώνου. Η Κίνα, δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, είναι πιθανόν να κυριαρχήσει σε πολλές από τις αναδυόμενες τεχνολογίες- κλειδιά, ειδικά στην Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ), τη συνθετική βιολογία και τη γενετική, εντός μιας δεκαετίας περίπου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών. Ο Νίκολας Τσάιλαν, ο πρώτος επικεφαλής λογισμικού του Πενταγώνου που παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για τους βραδείς ρυθμούς τεχνολογικής μεταμόρφωσης των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, είπε πως η αποτυχία στο να συμβαδίσουν θέτει τις ΗΠΑ σε κίνδυνο.

«Δεν έχουμε ελπίδα να αντιμετωπίζουμε ανταγωνιστικά την Κίνα σε 15-20 χρόνια. Αυτή τη στιγμή, είναι ήδη τελειωμένη υπόθεση, έχει τελειώσει ήδη, κατά την άποψή μου» είπε στην εφημερίδα, προσθέτοντας πως δεν μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα εάν θα χρειαζόταν πόλεμος ή όχι για κάτι τέτοιο.

Διαβάζοντας το παραπάνω κομμάτι των Financial Times αντιλαμβάνεται κανείς ότι ούτε η εκτόξευση σταθμού στο διάστημα από την Κίνα είναι ένα τυχαίο γεγονός, ούτε η πρόβλεψη για παγκόσμια κυριαρχία της Κίνας τον 21ο αιώνα είναι αβάσιμη. Κι έτσι, εκεί που ο καπιταλισμός πέταξε τον κομμουνισμό έξω από την πόρτα, πριν τελειώσει ο 20ος αιώνας, εκείνος βρήκε τρόπο να χωθεί από το παράθυρο

Γιατί η Κίνα, όπως κι αν την κρίνει κανείς, θετικά ή αρνητικά, είναι μια κομμουνιστική χώρα με το κομμουνιστικό κόμμα της να ηγείται ολοκληρωτικά στις πολιτικές εξελίξεις. Κι είναι μια χώρα με πληθυσμό 1,3 δις που κατάφερε χάρη στο κομμουνιστικό της σύστημα, από την απόλυτη φτώχεια να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. Έχει τις πιο σύγχρονες πόλεις, την πιο προωθημένη τεχνολογία, απίθανους ρυθμούς ανάπτυξης και απεριόριστη ισχύ στον εμπορικό τομέα, παράλληλα με ένα επίπεδο ζωής που ανεβαίνει ταχύτατα για ολόκληρο τον πληθυσμό της.

Το ΟΧΙ των Ελλήνων είχε αγγλική χροιά

 Πριν μερικά χρόνια έκανα μιαν ανάρτηση για την 28η Οκτωβρίου που θα ήθελα να την επαναλάβω σήμερα επ ευκαιρία της αυριανής επετείου.

 

*****************************************

Το ΟΧΙ των Ελλήνων είχε αγγλική χροιά

*****************************************

Η εικοστή ογδόη Οκτωβρίου είναι η δεύτερη μεγάλη επέτειος της νέας Ελλάδας. Πρώτη η 25η Μαρτίου, η μέρα που οδήγησε στην απελευθέρωση του νεοελληνικού έθνους από τον οθωμανικό ζυγό. Καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή επί Όθωνα. Η 28η Οκτώβρη γιορτάζεται μέσα από την κατοχή, όταν εκείνη την ημέρα διοργανώθηκε διαδήλωση στην Αθήνα. 

 

Επομένως, καθιερώθηκε από τον ίδιο τον λαό και τις αντιστασιακές του οργανώσεις. Όπως είναι φυσικό, μετά την απελευθέρωση η γιορτή έγινε εθνική πλέον.

 

Πολλά έχουν ακουστεί για την γιορτή αυτή και για το γεγονός που αναδεικνύει. Πολλά είναι κοινότυπα. Στις γνωστές κοινοτοπίες και κοινοτυπίες ανήκουν οι προβληματισμοί κατά πόσον ήταν ο Μεταξάς ή ο Λαός που είπε το όχι. Ίσως κάποτε παραδεχτούμε ότι το "όχι" της Ελλάδας το είπε η Αγγλία. Αυτή ήταν που επέβαλε στον βασιλιά Γεώργιο και τον Μεταξά να πουν όχι, όποιες κι αν ήταν οι σκέψεις τους. Όσο φιλογερμανός και φασίστας (άρα θαυμαστής του Μουσολίνι) κι αν ήταν ο Μεταξάς, την εξουσία στην Ελλάδα την είχε ελέω βασιλιά και Αγγλίας. Αν σκεφτόταν να πει "ναι", ο βασιλιάς θα τον άλλαζε μέσα σε μια μέρα με κάποιον που θα έλεγε "όχι". Κι ο Γεώργιος ήταν τοποτηρητής των Άγγλων στον ελληνικό θρόνο. Τον είχε καταλάβει το 1936 χάρη στην πίεση της Βρετανικής κυβέρνησης και το αποτυχημένο πραξικόπημα των φιλοβενιζελικών. Η Αγγλία εξάλλου τον φιλοξενούσε στο Λονδίνο από το 1924 όταν είχε εγκαθιδρυθεί η δεύτερη ελληνική δημοκρατία.

 

Ασχέτως του πώς ειπώθηκε το όχι, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ήταν μια τρελή ενέργεια την εποχή της. Ο Χίτλερ ήδη μέχρι το καλοκαίρι του '40, δηλαδή μήνες πριν το ελληνικό "όχι", είχε καταλάβει ΟΛΟΚΛΗΡΗ σχεδόν την Ευρώπη. Είχε νικήσει κι είχε καταλάβει την Δανία, την Νορβηγία, την Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία, την Αυστρία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Γαλλία κι είχε συμμάχους (δικές του χώρες δηλαδή) την Ουγγαρία, την Ρουμανία, την Βουλγαρία και τις φασιστικές Ιταλία (που είχε και την Αλβανία), Ισπανία και Πορτογαλία. Ακόμα κι η Σοβιετική Ένωση (που είχε μπει στη μισή Πολωνία και στη Φινλανδία) είχε συνάψει μαζί του συμφωνία. Ολόκληρη η Ευρώπη ήταν υπό την κατοχή του Άξονα με μοναδικές εξαιρέσεις την Αγγλία και την Ελλάδα. Ουδέτερες παρέμεναν η Ελβετία κι η Σουηδία. Ουδέτερη ήταν και η Αμερική ακόμη. Δηλαδή η Ελλάδα είπε όχι σε μια δύναμη που πίσω της ήταν ολόκληρη η Ευρώπη πλην μιας Αγγλίας που βομβαρδιζόταν κι απλά άντεχε. Ήταν πολύ γενναίο αυτό το όχι. Αν σκεφτεί κανείς, μάλιστα, πως συνοδεύτηκε όχι από θυσία αλλά από θρίαμβο και νίκη, τότε μιλάμε κυριολεκτικά για θαύμα!

 

Αυτό το θαύμα γιορτάζουμε στις 28 Οκτώβρη. Δικαίως!

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΊΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΊΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

 

ΖΗΤΟΥΝ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ

 

Ο δήμαρχος Χρήστος Βρεττάκος, ο αντιδήμαρχος Μιλτιάδης Θεόδοτος κι ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων Στέφανος Σαββόπουλος βρέθηκαν σήμερα στο αστυνομικό τμήμα για... εξηγήσεις.

 

Ζήτησαν εξηγήσεις από τον δήμαρχο για μια απόφαση και μια ενέργεια, τον αποκλεισμό του ΣΜΑ Σχιστού, που έχει την ομόφωνη στήριξη όλου του Δημοτικού Συμβουλίου κι όλου του λαού της πόλης.

 

Είναι μεγάλο λάθος της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να επιχειρεί την τρομοκράτηση των κατοίκων της πόλης, του ΔΣ και του Δημάρχου. Ο αγώνας γίνεται για να δοθεί μία δίκαιη λύση στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, κι αυτή η λύση δεν μπορεί να περιλαμβάνει το Σχιστό. 

 

Φτάνει πια.

Είμαστε όλοι στο πλευρό του Δημάρχου.

Είμαστε όλοι ενάντια στην κυβερνητική απόφαση για εργοστάσιο σκουπιδιών στην πόλη μας.

 Για την Δημοκρατική Προοδευτική Κίνηση Η δική μας Πόλη

Γιώργος Τσιρίδης

Όχι στο εργοστάσιο σκουπιδιών, ναι στην κινητοποίηση, όχι στις αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ "Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ"
    

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΕΡΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΛΥΠΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΟΥ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

 

Παρασκευή 22/10/2021

Την Δευτέρα στις 9 το πρωί, ο δήμος κι οι κάτοικοι θα αποκλείσουν τον ΣΜΑ (σταθμό μεταφόρτωσης) στο Σχιστό σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το σχεδιαζόμενο εργοστάσιο σκουπιδιών. Θα είναι ένας αποκλεισμός διαρκείας, αν ισχύουν όσα έχουμε ψηφίσει ομόφωνα στο δημοτικό συμβούλιο. Λέμε "αν ισχύουν" γιατί η αναγγελία της κινητοποίησης έγινε μονομερώς από τον δήμαρχο παρά το γεγονός ότι οι σχετικές αποφάσεις το ΔΣ ήταν ομόφωνες από πολύ καιρό τώρα. Πρόβλεπαν μάλιστα αυτές οι αποφάσεις οριστικό κλείσιμο του ΣΜΑ από τις αρχές Αυγούστου που η δημοτική αρχή το μετέθεσε (εύλογα) για μέσα Σεπτέμβρη. Τελικά η απόφαση υλοποιείται στα τέλη του Οκτώβρη πριν δεχτεί την σφοδρή κριτική για την αδράνειά της στο προσεχές ΔΣ.  

Επί της ουσίας της κινητοποίησης συμφωνούμε. Είναι ένας τρόπος αντίδρασης στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης που μας περιθωριοποιούν και μας μεταχειρίζονται σαν σκουπιδότοπο του λεκανοπεδίου. Το πρόβλημα είναι με τις διαδικασίες και την αντιθεσμική και ίσως αντιδημοκρατική συμπεριφορά της διοίκησης του δήμου.

Ο δήμαρχος πραγματοποίησε μια συγκέντρωση ΜΟΝΟΣ του, χωρίς την κοινή απόφαση και συμμετοχή του δημοτικού συμβουλίου, με θέμα "Η ΠΟΛΗ ΔΕΧΕΤΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ". Η πόλη, όντως, δέχεται επίθεση, όμως η δική της απάντηση είναι από αναποτελεσματική έως απαράδεκτα καχεκτική. Η επίθεση γίνεται από παντού: Κόσκο, Όιλ Ουάν. Σκουπίδια, νεκροταφείο, ΔΕΗ, Λαφάρτζ, ΕΛΠΕ όλοι αναθεωρούν τα σχέδιά τους εις βάρος της πόλης και των όποιων ισορροπιών είχαν πετύχει οι προηγούμενες δημοτικές αρχές. Ακόμη κι οι ρυθμίσεις του 2015 για την βιομηχανική ζώνη κινδυνεύουν. Ό,τι πετύχαμε στην πόλη μετά από δεκαετίες αγώνων κινδυνεύει τώρα να κακοφορμίσει. Ο δήμαρχος είπε ότι αυτό είναι κάτι σαν φυσικός νόμος. «Η πόλη δέχεται επίθεση κάθε τριάντα χρόνια» είπε λες κι είναι νόμος της φύσης ή της διαλεκτικής.

Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Η δικαιολογία για την αδράνειά της δεν στέκει. Η διοίκηση του 'ΌΧΙ ΣΕ ΟΛΑ" βρίσκεται τώρα μπροστά στις συνέπειες της αδράνειάς της. Όταν δεν προχωράς μπροστά με τις δυνάμεις σου, θα έρθουν να σε πάνε πίσω οι άλλοι. Όταν δεν φτιάχνεις σχέδιο για την ανάπτυξη όλης της πόλης, πολεοδομικό, κυκλοφορικό, αναπτυξιακό, όταν δεν αρπάζεις τις λίγες ευκαιρίες που παρουσιάζονται, τότε θα έρθουν κάποτε κυβερνήσεις με τα δικά τους σχέδια να επιβεβαιώσουν ότι είσαι ο απόπατος του λεκανοπεδίου. Αν δεν είχε υπάρξει το σωτήριο, εξ ουρανού, δώρο του Σύριζα το 2016, η παραλία των Λιπασμάτων, θα έπρεπε τώρα η πόλη να πνίγεται στην κατήφεια και την απελπισία. Έτυχε στην πόλη μας να της χαριστεί η παραλία όταν πουλιόταν ο ΟΛΠ στην Κόσκο κι αυτό το μεγάλο δώρο έγινε ταφόπλακα των ελπίδων για ανάπτυξη μέσα από τον καθησυχασμό και τα μεγάλα εκλογικά ποσοστά που εξασφάλισε.

Ο δήμαρχος έκανε μια προεκλογική συγκέντρωση δυο χρόνια πριν τις εκλογές. Την απέκρυψε από το ΔΣ μη τυχόν και συμφωνήσουν όλοι και βρεθούν συνδιοργανωτές. Θέλει να είναι μόνοι τους, αυτός κι ο λαός του(!!) Με την αυτοκρατορική συμπεριφορά του υποβαθμίζει το ΔΣ και ελαττώνει την δύναμη του δήμου μας. Προκειμένου όμως να μιλήσει αυτός μόνος με τον λαό του, ας πάνε από εκεί που ήρθαν όλες οι παρατάξεις του ΔΣ κι ας στήριζαν όλες τις αποφάσεις ομόφωνα. Στην συγκέντρωση αυτή εξήγγειλε μια κινητοποίηση. Πέρα από την αντιδημοκρατική του συμπεριφορά, το θέμα είναι σοβαρό και δεν αντέχει παραταξιακές διαμάχες. 

Όλοι, λοιπόν στην κινητοποίηση της Δευτέρας, στις 9 το πρωί στο Σχιστό. Για να σώσουμε ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2021

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ

Η υπόθεση Ζακ Κωστόπουλου, υπόθεση της ελληνικής κοινωνίας.

 

...και μη μου πεις ότι δεν έβλεπες πάλι

όταν χτυπούσαν τον Ζακ στο κεφάλι...

 

Στις ειδήσεις της TV δεν θυμούνται την σκηνή που χτυπούσαν τον Ζακ στο κεφάλι. Στις ειδήσεις της TV πρωταγωνιστούν τα μικροεπεισόδια, οι μάσκες κι η δίκη για το βιτριόλι κι απουσιάζει η ενημέρωση για την δίκη των δολοφόνων του Ζακ. Αν δεν υπήρχε η καταγραφή της απόπειρας (κι εντέλει πραγματωθείσας) ανθρωποκτονίας ον κάμερα, είναι αμφίβολο αν θα υπήρχε δίκη. Κι ο Ζακ θα έμενε ληστής και πρεζόνι, ενώ ήταν θύμα βίας ρατσιστικής και θεσμικής. Πολίτες τον ξυλοκόπησαν με αγριότητα που δεν συναντάς ούτε σε σκηνές βίας στην μικρή οθόνη. Αστυνόμοι και νοσοκόμοι κατηγορούνται για αυτά που έδειξαν οι κάμερες και δεν μπόρεσαν να κουκουλωθούν.

Ένα θέμα με διεθνή διάσταση και ευρύτερο παγκόσμιο ενδιαφέρον, ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ρατσιστικής και θεσμικής βίας "θάβεται". Οι συντάκτες των ειδήσεων ακολουθούν το γενικό ρεύμα που εκφράζει η κυβέρνηση: Σιωπή σε ό,τι ενοχλεί και προβολή λαϊκών αναγνωσμάτων στον δημόσιο διάλογο.

Αν ερωτηθούν οι πολίτες σε δημοσκοπήσεις κατά πόσον είναι σοβαρό αυτό το θέμα, θα το έχουν τελευταίο γιατί δεν το γνωρίζουν. Αυτή είναι η κοινωνία μας που ανέχεται αυτούς τους μιντιάρχες, αυτή την δικαιοσύνη, αυτή την κυβέρνηση και δεν τα αλλάζει συνθέμελα. 

Η κοινοβουλευτική δημοκρατία, όσο ατελής κι αν είναι, έχει τις δικλείδες για την διόρθωσή της. Αρκεί να εκμεταλλευτούμε δεόντως την κατάλληλη στιγμή. Ναι, όλον τον χρόνο αγωνιζόμαστε, ναι όλο τον χρόνο είμαστε ενεργοί πολίτες, αλλά υπάρχει μία κρίσιμη στιγμή, εκείνη των εκλογών, που σε αυτό το σύστημα είναι καταλυτική. Εκεί κρίνονται όλα, από την ίδια την τύχη του Ζακ μέχρι την τύχη του "ζητήματος Ζακ" ή την τύχη της "δίκης Ζακ". Μαζί με τον Ζακ κρίνεται κι η ελληνική κοινωνία, όπως κρινόταν κάποτε με την "Σπυριδούλα" ή με το Κωσταλέξι. Κι όταν λέμε "κοινωνία" δεν ξεχνάμε ότι την αποτελούμε όλοι εμείς, φταίχτες και αδιάφοροι, αγωνιζόμενοι ή μη.

Επετειακό: Πριν σαράντα χρόνια ήρθε ο σοσιαλισμός κι από τότε δεν ξαναέφυγε από τα μέρη μας.

Στις 18 Οκτωβρίου του 1981 η Γη βρισκόταν στο ίδιο ακριβώς σημείο στην τροχιά της γύρω από τον Ήλιο όπως και σήμερα. Από τότε έχουν μεσολαβήσει σαράντα στροφές κι έχουν αλλάξει πολλά στην Οικουμένη και στην Ελλάδα. Πολλά ήρθαν κι έφυγαν, ένα όμως δεν μας εγκατέλειψε ποτέ: Ο σοσιαλισμός.

 

Μπορεί να έχει μια σαρκαστική-σαρδόνια έκφραση αυτό που γράφω, έχει όμως και μιαν αληθινή και σε αυτήν θέλω να σταθώ. Γιατί εκείνη την ημέρα κονιορτοποιήθηκε μια κρατούσα αντίληψη που έλεγε πως κάθε τι αριστερό και σοσιαλιστικό είναι ημιπαράνομο και πάντως ανεπίτρεπτο για τα ελληνικά ήθη. Με φύλακες τους χωροφύλακες και παλιότερα τους Εσατζήδες, η λέξη σοσιαλισμός ήταν μόνο για παρακατιανούς, για τις πορείες, για τις φοιτητικές συνελεύσεις, για το σινεμά, για τα βιβλία. Για την πραγματική ζωή υπήρχαν οι φάκελοι νομιμοφροσύνης, η ασφάλεια, η αστυνομία κι η χωροφυλακή, ο χαφιές κι ο στυγνός επιθεωρητής.

 

Ώσπου, ένα κόμμα-κίνημα που είχε ξελαρυγγιαστεί να φωνάζει "στις δεκαοχτώ σοσιαλισμό" πήρε ξαφνικά στις 18 του Οκτώβρη του 1981 ένα τρελό ποσοστό 48%. Κι η Ελλάδα άλλαξε όψη, γλύκανε η μορφή της, ήρθαν τα πάνω κάτω και μπορούσες να κυκλοφορείς επιτέλους χωρίς να ντρέπεσαι που είσαι Έλληνας. Η αλλαγή, βέβαια, ουσιαστικά είχε πραγματοποιηθεί ήδη από το 1974. Από τότε όλοι ήξεραν ότι η δημοκρατία θα λειτουργούσε και ένα σοσιαλιστικό κίνημα θα μπορούσε να κυβερνήσει. Ήταν μια δυνατότητα που από την ημέρα εκείνη, την πριν σαράντα χρόνια, έγινε πράξη. Ακολούθησε η αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, ο βασικός μισθός, η ΑΤΑ, η ελευθερία και όλα τα γνωστά καλά της δημοκρατίας στην πράξη. Γίναμε η Ελλάδα του σήμερα κι αφήσαμε οριστικά πίσω μας το χτες.

Να εξηγηθώ προσωπικά. Εγώ και πολλοί φίλοι μου ήμασταν εκείνο τον καιρό "Ανένταχτοι της Αριστεράς", μια πολιτική ομάδα με ανένταχτους πολίτες προερχόμενους κυρίως από το ΚΚΕ αλλά κι απ' το ΚΚΕ Εσωτερικού και το ΠαΣοΚ. Αποφασίσαμε τότε να ψηφίσουμε όλοι μαζί το ΚΚΕ Εσωτερικού με το σκεπτικό "να παραμείνουν δυο τα κόμματα στην Αριστερά" και να μην συντριβεί -όπως διαφαινόταν- το ένα εξ αυτών. Ψηφίσαμε Κύρκο, αλλά, το ΚΚΕ Εσ, πήρε μόλις 1,4% και συνετρίβη. Βγήκε όμως το ΠαΣοΚ κι ήταν κι αυτή μια νίκη που την νιώσαμε δική μας. Το ίδιο βράδυ που ο φίλος μας Γιώργος Ιωκειμίδης (ο παντοτινός δήμαρχος) θρηνούσε για τον Κύρκο του, εμείς μπήκαμε στα αμάξια και πήγαμε στο Σύνταγμα. Πανηγυρίσαμε μαζί με τους ΠαΣοΚους την νίκη κρατώντας σημαίες κόκκινες. Ήμασταν ένα με αυτούς, ήμασταν ένα με την μισή και παραπάνω Ελλάδα που επιτέλους ανέπνεε ελεύθερα. Κι αυτό το συναίσθημα δεν θα το ξεχάσω, την μεγάλη νίκη της αλλαγής.

Δεν θα ανακατέψω αυτή την αναπόληση με τα σημερινά. Ούτε με τον Σύριζα, ούτε με το Κιναλ, ούτε με το '15 ούτε με το δημοψήφισμα θα τα μπλέξω. Απλά αποτίω φόρο τιμής σε μια νίκη που την ακολούθησαν σωστά και λάθη, θρίαμβοι και ήττες, μεγαλοσύνες και μικρότητες, όπως είναι όλα τα ανθρώπινα. Και θα ευχηθώ να το ξαναζήσω, με την όποια νέα μορφή θα λάβει η επόμενη ανάταση του λαού μας.

Η μάχη της Ηλεκτρικής

Με ηρωισμό και εθνική ανάταση ο ΕΛΑΣ κι οι εργαζόμενοι της Πάουερ, σαν σήμερα το 1944, έσωσαν το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι και της Κοπής στη Δραπετσώνα.
Η μάχη είχε ένδεκα θύματα Έλληνες κι άλλους τόσους Γερμανούς. Τα εργοστάσια σώθηκαν.
Σήμερα το πρωί ήμασταν στη ΔΕΗ. Στη φωτογραφία ο δήμαρχος καταθέτει στεφάνι για λογαριασμό όλου του ΔΣ στο μνημείο των πεσόντων στη μάχη της ηλεκτρικής. Το απόγευμα έχει συναυλία.
Τιμή στους αγώνες του λαού.
Ο αγώνας συνεχίζεται και σήμερα που η κυβέρνηση θέλει να ιδιωτικοποιήσει τη ΔΕΗ. Η δική μας μάχη είναι για να αποτρέψουμε αυτά τα σχέδια.

7η Οκτωβρίου 1571 η Ναυμαχία της Ναυπάκτου

 

 

Η ιστορία κατέγραψε την ναυμαχία της Ναυπάκτου της 7ης Οκτωβρίου του 1571 σαν μια μεγάλη ναυτική σύγκρουση. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες που έγιναν ποτέ στην Μεσόγειο από τα πανάρχαια χρόνια. Η ιστορία την τοποθέτησε δίπλα στις άλλες μεγάλες και κρίσιμες, για την τύχη του τότε γνωστού κόσμου, ναυμαχίες. Την έβαλε δίπλα στη ναυμαχία της Σαλαμίνας του 480 π.Χ και σ’ εκείνην του Άκτιου, του 31 π.Χ. Στην πρώτη από αυτές, η δύση, μέσω των Ελλήνων, νίκησε την ανατολή που την εκπροσωπούσαν οι Πέρσες. Στην δεύτερη, η δύση και πάλι, μέσω του Οκταβιανού, νίκησε την ανατολή του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας. Αυτή η τρίτη μεγάλη ναυμαχία, η νίκη της δύσης που είχε συγκροτήσει την Αντιτουρκική Ιερή συμμαχία κι η ήττα της ανατολής και των Οθωμανών, ανέκοψε την επιθετικότητά των τελευταίων κι έσωσε οριστικά την Ρώμη.

Ήταν η τελευταία ναυμαχία που δόθηκε με πλοία που κινούνταν εξολοκλήρου με κωπηλάτες στη διάρκεια της μάχης. Μετά από αυτήν οι μάχες γίνονταν από πλοία πιο εξελιγμένα, ιστιοφόρα, με τρόπους διαφορετικούς κι άλλες στρατηγικές.

Η μεγάλη αυτή νίκη τελικά δεν αξιοποιήθηκε όπως θα έπρεπε. Γιορτάστηκε μεν έξαλλα σε όλες τις πρωτεύουσες της δύσης, ωστόσο, δεν είχε συνέχεια. Δεν έγινε η άμεση προέλαση των χριστιανικών δυνάμεων μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Αυτό θα έπρεπε να έχει κάνει η Συμμαχία. Εξάλλου, αυτό προέβλεπαν πολλά σχέδια που είχαν έγκαιρα κατατεθεί στις μεγάλες βασιλικές αυλές της δύσης.

Η αδράνεια των δυτικών επέτρεψε στους Οθωμανούς να φτιάξουν πολύ γρήγορα ένα στόλο, έστω και πρόχειρο. Τον έστειλαν το 1572 στη νότια Πελοπόννησο για να αποτρέψουν την δυτική προέλαση στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την ήττα τους φοβήθηκαν πολύ αυτό το ενδεχόμενο που ήταν πιθανό, δυνατό και σχετικά εύκολο να συμβεί. Ο χριστιανικός στόλος δεν φρόντισε να διαλύσει αυτόν τον νέο οθωμανικό στόλο κι επέστρεψε στις βάσεις του. Απέφυγε, έτσι, να επιβάλει στους Οθωμανούς τους όρους του.

Την δυνατότητα να είχε κυλήσει αλλιώς η ιστορία την εξέτασα στο βιβλίο "Δον Χουαν Ηρακλείδης" που δημοσίευσα και σε συνέχειες στο διαδίκτυο. Σήμερα θα δώσω από το βιβλίο αυτό μια περιγραφή σύντομη της μάχης της 7ης Οκτωβρίου 1571, ακριβώς 450 χρόνια πριν από σήμερα.

******************************

......... 

Οι οδηγίες της μάχης είχαν δοθεί έτσι κι αλλιώς από πριν. Ο χριστιανικός στόλος θα προσπαθούσε να κρ
ατηθεί στις συμφωνημένες γραμμές. Αντίστοιχοι ελιγμοί γίνονταν κι απ’ τον οθωμανικό στόλο. Η «Σουλτάνα», η ναυαρχίδα του Αλή Πασά, βρισκόταν απέναντι από την «Ρεάλ». Ένα δυτικό αεράκι φύσηξε και φάνηκε να μας ευνοεί ελαφρά. Οι Ιμάμηδες προσεύχονταν στο τουρκικό στόλο όπου ανέμιζε η τεράστια πράσινη και σουλτανική σημαία. Οι καθολικοί ιερείς εξομολογούσαν τον στόλο με την μεγάλη γαλάζια παπική σημαία. Ο Αλή Πασάς έριξε το πρώτο βλήμα για να αρχίσει η μάχη. Ο Δον Χουάν απάντησε με μια βολή. Ήμασταν ακριβώς στην έναρξη της πιο μεγάλης ναυμαχίας όλων των αιώνων. Εμπλέκονταν και στις δυο πλευρές πάνω από 130.000 πολεμιστές και κωπηλάτες και πάνω από 600 πλοία. Εδώ είχαν συγκεντρωθεί σχεδόν τα τρία τέταρτα του συνολικού ναυτικού δυναμικού της Μεσογείου. Κι εκείνη τη στιγμή, στο κέντρο αυτής της δίνης, ο Δον Χουάν έκανε κάτι ασυνήθιστο. Έκανε κάτι που εξέπληξε τους πάντες, το οποίο, όμως, τον χαρακτήριζε πάντα.

Με την εκθαμβωτική ασημένια και χρυσή πανοπλία του έλαμπε εκτυφλωτικά στο δυνατό φως του μεσημεριανού ήλιου. Γονάτισε και ευχήθηκε να του δώσει ο θεός τη νίκη. Αμέσως μετά σηκώθηκε κι έριξε ένα βλέμμα στην Μαρία τη χορεύτρια. Ήταν ντυμένη σαν στρατιώτης του ισπανικού στρατού αλλά το βλέμμα της έκαιγε γι αυτόν. Προς έκπληξη όλων, έριξε, έναν χορό, μια γκαγιάρντ, υπό τους ήχους ενός φλάουτου που έπαιζε ένας στρατιώτης. Φλαουτίστας ήταν ο Βιτόριο, που κάτω από την περικεφαλαία του έκρυβε το φλογισμένο πρόσωπο της Φουέντε. Τελειώνοντας τον χορό, ο νεαρός πρίγκιπας σήκωσε ψηλά το σπαθί κι ο στόλος ξεκίνησε.

Η ναυμαχία της Ναυπάκτου έμεινε στην ιστορία. Εκείνη η τρομερή μέρα, κρίθηκε όταν σε κάποια φάση της μάχης οι δυο ναυαρχίδες επιτέθηκαν η μία στην άλλη. Στα δυο ενωμένα καταστρώματα δόθηκαν μάχες με απίστευτη αγριότητα. Ο τουρκικός στρατός χίμηξε και μπήκε πρώτος στο κατάστρωμα του “Ρεάλ”. Ο Δον Χουάν τραυματίστηκε ελαφρά αλλά κράτησε. Η επίθεση των Τούρκων αναχαιτίστηκε. Η απειλή, μάλιστα, αντιστράφηκε καθώς ο ισπανικός στρατός χίμηξε πάνω στην “Σουλτάνα”. Δόθηκαν κι εκεί φονικές μάχες. Ήταν ένα σφαγείο όπου παίζονταν όλα. Ο ναύαρχος του τουρκικού στόλου Αλή Πασάς έπεσε σε εκείνη την επιδρομή. Αυτό έκρινε, κατά μεγάλο ποσοστό, την τελική έκβαση της μάχης.

Υπήρξαν κι άλλα κρίσιμα σημεία σ’ αυτή την ναυμαχία. Ο Ουλούτζ Αλή κτύπησε σε κάποια στιγμή την πλευρά των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη. Είχε σκοπό να περικυκλώσει τον υπόλοιπο χριστιανικό στόλο. Οι Ιππότες υπερασπίστηκαν τις θέσεις τους με τρομερές θυσίες. Ο Ουλούτζ κατάφερε να πάρει το λάβαρο του τάγματος δεν κατάφερε όμως να σπάσει τις γραμμές τους. Δεν μπόρεσε να βγει πίσω από την χριστιανική αρμάδα. Μια άλλη κίνηση του τουρκικού στόλου πήγε να αλλάξει τον ρου της μάχης. Προσπάθησε να ξεπεράσει τους Ενετούς πλέοντας κοντά στα ρηχά. Ούτε κι αυτή η κίνηση δεν είχε αίσιο τέλος. Ο τουρκικός στόλος τελικά καταστράφηκε. Μόνο ογδόντα πλοία υπό τον Ουλούτζ Αλή ξέφυγαν ενώ πάνω από διακόσια βυθίστηκαν στο Ιόνιο πέλαγος.

Η μάχη κράτησε τέσσερις με πέντε φονικές ώρες. Τα αστραφτερά κράνη των Χριστιανών και τα τουρμπάνια των μουσουλμάνων ανακατεύτηκαν πολύ γρήγορα. Οι μάχες που έδιναν απλώνονταν στα καταστρώματα των πλοίων. Αυτά εμβόλιζαν το ένα το άλλο και κολλούσαν αναμεταξύ τους. Έτσι έφτιαχναν πλωτές εξέδρες όπου οι στρατιώτες έδιναν τις μάχες τους. Τα κανόνια χτυπούσαν, τα βέλη έσκιζαν τον αέρα και μετά τα σπαθιά μιλούσαν στις μάχες σώμα με σώμα. Πριν ακόμα ο ήλιος αρχίσει να πέφτει, η θάλασσα είχε γίνει κόκκινη από το αίμα των δεκάδων χιλιάδων νεκρών. Κι οι δυο πλευρές είχαν απώλειες, η συντριπτική πλειοψηφία, όμως, ήταν από την πλευρά των Οθωμανών. Η ζωή εκείνη τη μέρα δεν άξιζε τίποτε. Τα επιπλέοντα κορμιά το έδειχναν αυτό περίτρανα. Τα καμένα ξύλα και τα πανιά των τσακισμένων πλοίων συμπλήρωναν το εφιαλτικό τοπίο.

Ήταν η πιο μεγάλη μέρα της χριστιανοσύνης. Ήταν η πρώτη κι η πιο μεγάλη ήττα των Τούρκων. Ήταν ο απόλυτος θρίαμβος του νεαρού Δον Χουάν. Το όνομά του, μετά από αυτό, δίκαια εκτοξεύτηκε στην κορυφή του κόσμου.

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΧΙΣΤΟ!

Για 29 χρόνια, Κερατσινιώτες και Δραπετσωνίτες καταδικάζονται:

α) Να καθαρίζουν ημερησίως 7,5 κιλά σκουπιδιών (ανά κάτοικο)

β) Να εισπράττουν 32 λεπτά (0,32 ευρώ) ημερησίως (ανά κάτοικο)

 

Η ποινή αυτή θα εκτίεται για 29 χρόνια, μετά ... έχει ο θεός!

 

Να το εξηγήσουμε: Στο Σχιστό ετοιμάζεται μια επένδυση 313 εκ. ευρώ για 29 χρόνια με δυναμικότητα 250.000 τόννων σκουπιδιών ετησίως.

 

Μετά τις κατάλληλες διαιρέσεις βρίσκουμε τα παρακάτω αποτελέσματα:

 

α) 250.000 τόννοι ετησίως σημαίνει 685 τόννοι ημερησίως δηλαδή 685.000 κιλά. Για τον καθένα εκ των 91.000 κατοίκων αναλογεί ένα βάρος 7,5 κιλών ανά κάτοικο ημερησίως.

 

β) 330 εκ, ευρώ επένδυση σημαίνει 3.440 ευρώ ανά κάτοικο κι επειδή είναι για 29 χρόνια σημαίνει 118 ευρώ ετησίως και επομένως 0,32 ευρώ, δηλαδή 32 λεπτά ημερησίως ανά κάτοικο.

 

Η ανάπτυξη λοιπόν μεταφράζεται ως εξής.

 

Θα παίρνετε ο καθένας σας από 32 λεπτά του ευρώ κάθε μέρα και θα καθαρίζετε ο καθένας σας 7,5 κιλά σκουπίδια του λεκανοπεδίου. Αυτό για 29 χρόνια, Μετά θα σας ανανεώσουμε τη σύμβαση κι ίσως να σας την μετατρέψουμε σε μπλοκάκι.