Την Δευτέρα 12/7 θα γίνει το δημοτικό συμβούλιο με θέμα τον χαρακτηρισμό της βιομηχανικής ζώνης ως Περιοχής Ανάπλασης του ν.2508/97.
Από το 2016 έπρεπε να έχουμε προχωρήσει σε αυτό που ζητάω να κάνουμε έστω και τώρα. Η πρότασή μου λέει:
1. Η τέως βιομηχανική ζώνη να χαρακτηριστεί Περιοχή Ανάπλασης με 50% εισφορά σε γη (320 στρέμματα) και εισφορά σε χρήμα για όλους τους ιδιοκτήτες γης.
2. Να είναι ο δήμος μας Φορέας Ανάπλασης.
3. Να ισχύουν οι όροι: α) συντελεστής δόμησης 0.15 β) χρήσεις πολιτισμός, ψυχαγωγία, παιδεία, υγεία και γ) πράσινο με μητροπολιτικό πάρκο.
Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να διαφωνεί με τα παραπάνω;
Ε, λοιπόν, ο δήμαρχος διαφωνεί. Λέει σαν δικαιολογία ότι δεν προχωρά σε πολεοδομική μελέτη όσο εκκρεμεί η υπόθεση της απαλλοτρίωσης στο ΣτΕ. Φυσικά το επιχείρημα είναι έωλο δεδομένου ότι η Εθνική Τράπεζα στην αγωγή της κατά του δήμου (άρα και στο ΣτΕ) προεξοφλεί την πολεοδόμηση λόγω του νόμου Λαφαζάνη του 2015 που ορίζει συντελεστή δόμησης 0.15. Επομένως τι κρύβει και από ποιόν η δημοτική αρχή; Να μην μάθει το ΣτΕ από εμάς το 2021 αυτό που γνωρίζει ήδη από το 2015; Πόσο ηλίθιοι πρέπει να είναι αυτοί του ΣτΕ (ώστε να τους πιάσουμε κορόιδα) και πόσο ηλίθιους πρέπει να μας θεωρεί η δημοτική αρχή εμάς ώστε να χάψουμε ένα τέτοιο επιχείρημα;
Η καθυστέρηση ευνοεί σαφώς όσους χαίρονται με την απραξία μας. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Κι η δημοτική αρχή είναι και παραμένει εκτεθειμένη όσο καθυστερεί εσκεμμένα να κάνει κάτι που έπρεπε να έχει γίνει από το 2016 ή, έστω, από το 2019 που της ζητήθηκε.
Την Δευτέρα 12/7 θα δοθεί η μάχη να πεισθεί η δημοτική αρχή να σταθεί επιτέλους με την λογική και το συμφέρον της πόλης.
