Ξανάπεσε στα χέρια μου αυτές τις μέρες το βιβλίο "ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ" του Πιερ Σαμουέλ. Εκδόθηκε το 1973 κι ο πλήρης τίτλος ήταν ""Οικολογία: χαλάρωση ή δαιμονικός κύκλος" από τις εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ. Στη Γαλλία το βιβλίο κυκλοφόρησε επίσης το 1973, δηλαδή δεν ήμασταν καθόλου πίσω σε σχέση με την Ευρώπη. Στα δικά μου χέρια έπεσε το 1974. Αφού το ρούφηξα μονοκοπανιά, βάλθηκα να το διαβάζω σε όποιον φίλο ή γνωστό έβρισκα μπροστά μου. Θυμάμαι που το διάβαζα από μικροφώνου σε εκδρομές του "Συλλόγου Νέων", ξανά θυμάμαι το ίδιο σε μια εκδρομή με τρένο προς Ζαγόρι Πηλίου, το ίδιο και σε άλλες περιπτώσεις, πάντα την περίοδο από τον Αύγουστο του '74 ως τον Σεπτέμβριο του '75.
Αυτά που έλεγε τότε ο Σαμουέλ στην "ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ" του έμοιαζαν με αμφισβήτηση όλων των ιδεολογιών, είτε των φιλελεύθερων αστικών είτε των αριστερών σοσιαλιστικών. Ήταν κάτι εντελώς νέο και η λέξη "Οικολόγοι" δεν υπήρχε στον ορίζοντα. Σε καθένα που μιλούσα γι αυτό, έπρεπε πρώτα να εξηγώ ότι δεν πρόκειται για την οικιακή οικονομία αλλά για μια πολιτική ιδεολογία. Σήμερα οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί, οι Πράσινοι, είναι υπαρκτό κίνημα στα κοινοβούλια και μάλιστα ετοιμάζονται να πάρουν και την εξουσία στη Γερμανία. Σήμερα η ΕΕ αποφασίζει να στραφεί στην "πράσινη" οικονομία. Ακόμα και τα "βιολογικά" προϊόντα βάζουν πράσινο χρώμα στις ετικέτες τους. Τότε ακόμη η Οικολογία δεν είχε πρασινίσει.... Δυστυχώς, σήμερα, οι δυσοίωνες προβλέψεις του Σαμουέλ επιβεβαιώνονται με την κλιματική αλλαγή, άγνωστη λέξη τότε.
Τιμής ένεκεν αυτή η αναφορά μου στον Πιερ Σαμουέλ και την ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ του που άλλαξε πολύ τον τρόπο που σκεπτόμουν. Μαζί με τις επιρροές και περιπέτειες του σοφού φίλου μου Φάνη σχετικά με την αφάρμακο ιατρική και την χορτοφαγία, διαμορφώθηκε μια δική μου προσωπική ιδεολογική στάση ζωής που νομίζω πως ακόμα με καθοδηγεί.
