Οι Ρώσοι τιμούν την Ελλάδα

Οι Ρώσοι τίμησαν τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση με πολιτισμό και συναίσθημα.

Δεν μπορεί να μένει Έλληνας ασυγκίνητος όποιο ζιζάνιο κι αν έχει τρυπήσει το μυαλό του.

ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΟΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ... ΜΗΔΕΙΑ;

Χτες η Ειρήνη Μουρτζούκου ομολόγησε τους τέσσερις φόνους παιδιών και χαρακτηρίστηκε από πολλά ΜΜΕ "Μήδεια". Ας πούμε με την ευκαιρία και μια αλήθεια για την Μήδεια κι ας πέσει στο γυαλό.

Η Μήδεια έχασε τα παιδιά της στην Κόρινθο από την εκδικητική μανία των Κορινθίων εναντίον της που εξελίχθηκε σε φοβερή καταστροφή, και δολοφονία των παιδιών της. Οι Κορίνθιοι είπαν (μέσω της τραγωδίας του Ευριππίδη) πως εκείνη τα σκότωσε για να εκδικηθεί τον Ιάσονα που την πρόδωσε, όπως όμως μάς πληροφορούν άλλοι αρχαίοι συγγραφείς, ο Ευριππίδης έγραψε αυτή την ιστορία όχι τόσο για να δυσφημίσει την Μήδεια όσο για να απαλλάξει (να ξεπλύνει) τους Κορίνθιους από το έγκλημα της παιδοκτονίας για την οποία ευθυνόταν η πόλη.

Ας δούμε πιο αναλυτικά την ιστορία.

........................

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Η Μήδεια ήταν κληρονόμος στο βασίλειο που αργότερα ονομάστηκε Κόρινθος. Αρχικά δεν λεγόταν έτσι, ήταν ένα διπλό βασίλειο που το αποτελούσαν η Εφύρα κι η Ασωπία. Οι κάτοικοί του τιμούσαν τον Ήλιο σαν ανώτατο θεό και τηρούσαν μητρογραμμική γραμμή διαδοχής. Ιερή περιοχή ήταν ο βράχος με τον ναό της Αφροδίτης, που αργότερα τον είπαν Ακροκόρινθο.

Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Αιήτης κι ο Σίσυφος ήταν δυο από τα πολλά παιδιά του Ήλιου και ζούσαν σαν ευτυχισμένοι τιτάνες. Μετά την τιτανομαχία όμως όλα άλλαξαν. Ο Ήλιος υποχρεώθηκε να διατρέχει τον ουρανό με το τέθριππο άρμα του για να φωτίζει την γη. Φεύγοντας απ’ το διπλό βασίλειο, άφησε κληρονόμους τους γιους του. Η Εφύρα κι ο βράχος με τον ναό της Αφροδίτης πήγαν στον Αιήτη ενώ η Ασωπία έμεινε στον Σίσυφο. Κι αυτό όμως ανατράπηκε όταν ήρθαν οι Αχαιοί που είχαν άλλα ήθη κι άλλες προτεραιότητες.

Οι θεοί είχαν αποφασίσει την τιμωρία όχι μόνο των τιτάνων αλλά και των παιδιών τους. Κάποια από αυτά τα παιδιά, συνήθως τα πιο ανυπάκουα, μεταμορφώθηκαν σε τέρατα φοβερά που τα φοβήθηκαν και τα μίσησαν οι άνθρωποι. Έγιναν έχιδνα, ύδρα, κέρβερος, κάπροι, σκύλα, φίδια, λέοντες, λύκοι κι άλλα τέρατα που ταλαιπώρησαν λαούς κι έθνη. Εναντίον τους εξαπολύθηκαν από τους θεούς οι ήρωες κι οι ημίθεοι για να τα εξοντώσουν. Έτσι καθάρισαν οι Ολύμπιοι με ένα μεγάλο μέρος της άγριας φύσης που ο πολιτισμός δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει. Όμως υπήρχαν και κάποια παιδιά των τιτάνων που δεν τα εξόντωσαν αλλά τα υπέταξαν και τα χρησιμοποίησαν ως υπηρέτες της ολύμπιας τάξης. Ο Ήλιος, η Σελήνη, ο Αίολος κι άλλοι τιτάνες, ο Αθάμας, η Νεφέλη κι ο Ιξίων έγιναν μέλη της τάξης των θεών. Ο Αιήτης κι ο Σίσυφος, τα παιδιά του Ήλιου, ανήκαν σε αυτή την κατηγορία

.

ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Ο Αιήτης έγινε βασιλιάς στην Κολχίδα κι ο Σίσυφος στην Ηλεία. Η Εφύρα κι η Ασωπία, τα δυο μέρη του διπλού βασιλείου κυβερνήθηκαν από τους κατακτητές Αχαιούς που είχαν από παράδοση πατριαρχικές συνήθειες. Έθνη με επιθετικά ένστικτα, νίκησαν τους αρχαίους λαούς που ζούσαν με πολίτευμα ισοκρατίας ανάμεσα στα δύο φύλα κι επέβαλαν την πατριαρχία. Ο Κόρινθος έγινε ο νέος άρχων της Ασωπίας κι ο Κρέων της Εφύρας.

Οι Αχαιοί, όταν κατέκτησαν το διπλό βασίλειο, δεν κατέλυσαν τελείως τα παλαιά ήθη αλλά συμβιβάστηκαν εν μέρει με αυτά κι άφησαν να συμβασιλεύουν ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα. Η κύρια υποχώρηση των νικητών με τις πατριαρχικές παραδόσεις ήταν ότι αποδέχονταν την μητρογραμμική διαδοχή. Δηλαδή το βασίλειο το κληρονομούσε η κόρη και νέος βασιλιάς γινόταν ο σύζυγός της. Η αποδοχή της μητρογραμμικής διαδοχής, που έγινε σε πολλές πόλεις, σταμάτησε πολέμους κι εξεγέρσεις. Στην Ασωπία συμβασίλευαν ο Κρέων με την κόρη του Σίσυφου Γλαυκή και στην Εφύρα ο Κόρινθος. Ο Κρέων, ως σύζυγος της Γλαυκής, κατά τα παλαιά ήθη ήταν νόμιμος, πράγμα που δεν ίσχυε στην Εφύρα με τον Κόρινθο. Η γυναίκα του Κορίνθου δεν ήταν η κόρη του Αιήτη όπως θα έπρεπε βάσει της μητρογραμμικής διαδοχής, γι αυτό η Μήδεια, ως κόρη του Αιήτη, είχε το δικαίωμα στον θρόνο. Τής το αναγνώρισαν και ο λαός, αλλά, και ο ίδιος ο Κόρινθος.

Πριν πάνε στην Εφύρα, ο Ιάσων, η Μήδεια κι όσοι αργοναύτες ήταν ακόμη μαζί τους, πήγαν στον Ορχομενό κι απέτισαν φόρο τιμής στον βωμό του Μινύα, του γενάρχη των Μινύων καθώς η εκστρατεία ήταν μια επιχείρηση Μινύων, άσχετα αν μετείχαν ήρωες απ’ όλη την Ελλάδα. Στο Λαφύστιο όρος, στον ναό του Διός, απέθεσαν το χρυσόμαλλο δέρας κι έκαναν θυσίες περιμένοντας από τον θεό μιαν ανταπόκριση που δεν ήρθε ποτέ. Ούτε βροντές άκουσαν ούτε αστραπές είδαν στον ουρανό. Έστω κι έτσι, οι αργοναύτες αποχαιρετίστηκαν κηρύσσοντας το τέλος του άθλου που είχαν επιτελέσει και σκορπίστηκαν. Θα γύριζε ο καθένας στην δική του πατρίδα και θα δεχόταν δόξες και τιμές σαν ήρωας με αναγνώριση απ’ όλη η Ελλάδα. Ο Ιάσων κι η Μήδεια πήραν τον δρόμο προς το διπλό Βασίλειο. Δεν ανησυχούσαν για τον τρόπο που θα τούς υποδέχονταν κι η Μήδεια ένιωθε την υπεροχή της να ξεχειλίζει.

Φεύγοντας ο Αιήτης από την Εφύρα είχε αφήσει ως τοποτηρητή του θρόνου του κάποιον Βούνο. Ο Κόρινθος δεν είχε δυσκολευτεί να τον απομακρύνει απ’ τη θέση του και να αναλάβει βασιλιάς. Είχε πάρει την θέση σαν ιερέας επιφορτισμένος με τα τελετουργικά των θεών και, μαζί με την αρμοδιότητα, είχε πάρει και τα τεμένη του (τα βασιλικά κτήματα). Ο Αιήτης πιο παλιά κι ο Βούνος στη συνέχεια, είχαν στη διάθεσή τους τα καλύτερα χωράφια που τα έλεγαν τεμένη. Ήταν βασικό προνόμιο του βασιλιά να του παραχωρεί η πόλη τα καλύτερα κομμάτια γης. Αν όμως ήταν εύκολο στον Κόρινθο να παραμερίσει τον Βούνο, δεν μπορούσε να παρακάμψει το ίδιο εύκολα και την Μήδεια, την ξανθομαλλούσα, εκθαμβωτική, πρασινομάτα κόρη του Αιήτη. Αυτήν την σεβάστηκε και δεν τής πρόβαλε αντιρρήσεις. Όταν ο Ιάσων κι η Μήδεια έφτασαν στην Εφύρα, ο Κόρινθος αποχώρησε. Το μόνο που έμεινε από αυτόν ήταν ότι είχε δώσει το όνομά του στο διπλό βασίλειο που λεγόταν πια Κόρινθος.

Η Μήδεια έγινε αποδεκτή ως διάδοχος στην Εφύρα κι ο σύζυγός της Ιάσων έγινε βασιλιάς. Η υποδοχή των Κορινθίων της Εφύρας μάλιστα ήταν ενθουσιώδης και ζεστή. Ο άθλος της αργοναυτικής εκστρατείας έδινε στο ζευγάρι λάμψη και κύρος κι οι δυο τους βρήκαν τον τόπο της χαράς και της ευτυχίας που ζητούσαν. Έφερναν καλοτυχία στους πολίτες και σιγουριά ότι είχαν τους θεούς με το μέρος τους. Αποφάσισαν να ζήσουν όλη

την υπόλοιπη ζωή τους στο διπλό βασίλειο και να κάνουν πολλά παιδιά. Ο Ιάσων βασιλιάς κι η Μήδεια βασίλισσά του.

Η Μήδεια ίδρυσε στον θεόρατο βράχο του Ακροκορίνθου ένα ιερό της Τριπλής Θεάς, το Ιερό της Ακραίας Βουνίας Ήρας. Την χρειαζόταν την Ήρα για να κάνει αθάνατα τα παιδιά που θα γεννούσε με τον Ιάσονα.

Η Μήδεια είχε ιδιαίτερες ικανότητες με μαγικά φίλτρα και με τους θεραπευτικούς χυμούς και είχε μόνη ασχολία της τα βότανα και τα φάρμακα. Είχε ψάξει κι είχε βρει φυτά σαν τα κολχικά βότανα κι είχε πειραματιστεί με νέα. Μπορούσε εύκολα να θεραπεύει πληγές ή να ανακουφίζει τον πόνο ενώ έφτιαχνε και θανατηφόρα δηλητήρια. Την είχαν για μάγισσα και δεν την ενοχλούσαν, όμως την απέφευγαν. Αυτά που την έκαναν να νιώθει καλά ή άσχημα ήταν μόνο η έγνοιες για τα παιδιά της, για τον Ιάσονα και για τα προβλήματα των Κορινθίων.

Με τον Ιάσονα έκανε δεκατέσσερα παιδιά. Πρώτα γέννησε δύο δίδυμους γιους, τον Θεσσαλό και τον Αλκιμένη και μετά έναν τρίτο, τον Τίσανδρο. Συνολικά γέννησε επτά αγόρια κι επτά κορίτσια. Οι νεότεροι από τα δεκατέσσερα παιδιά της ήταν ο Φέρης κι ο Μέρμερος. Αγαπούσε πολύ τα παιδιά της που τα μεγάλωνε στο Ιερό της Ήρας κι ήθελε να τούς προσφέρει την αθανασία, πράγμα που το προσπάθησε με κάθε τρόπο. Πειραματιζόταν με τα παιδιά και τα ταλαιπωρούσε κι αυτά. Ο Ιάσων, που την έβλεπε να είναι αγχωμένη, ανησυχούσε.

Ο Ιάσων έβλεπε και τους Κορίνθιους να δυσανασχετούν με όσα έκανε η Μήδεια. Είχε την φήμη της μάγισσας κι αυτό δεν ήταν και τόσο καλό, ενώ, δεν είχε χρειαστεί ως τώρα να κάνει κάτι εμφανές για το κοινό καλό της πόλης ώστε να την συμπαθήσουν. Αντιθέτως την χρέωναν για όποια κακοτυχία κι αν συνέβαινε. Για να το καταλάβουμε πρέπει να ξέρουμε τις πεποιθήσεις των ανθρώπων εκείνης της εποχής σχετικά με τον ρόλο των βασιλέων.

Η βασική δουλειά ενός βασιλιά και μιας βασίλισσας δεν ήταν να κυβερνούν. Αυτό το έκαναν οι πολίτες με τις συνελεύσεις κι οι γέροντες στην γερουσία. Ούτε δίκαζαν οι βασιλείς υποθέσεις καθημερινές, μόνο σε υποθέσεις φόνων είχαν δικαιοδοσία. Οι συνήθεις μικρότερες υποθέσεις κανονίζονταν από συμβούλια αρχόντων κι οι σοβαρές δίκες διεξάγονταν στα δικαστήρια των πολιτών. Η δουλειά ενός βασιλιά ήταν κυρίως να φροντίζει τα τελετουργικά για να είναι ευχαριστημένοι οι θεοί. Από την προσοχή και τον σεβασμό που έδειχναν οι βασιλείς στις διάφορες τελετές εξασφαλιζόταν η ευημερία της πόλης. Ευθύνονταν για την ευφορία των εδαφών, για τα γεννήματα των ζώων αλλά και για την καλοτυχία των θνητών. Η απουσία της Μήδειας από όλα αυτά έδειχνε ότι αδιαφορούσε για τις υποθέσεις της πολιτείας, οπότε, περνώντας τα χρόνια, οι Κορίνθιοι έπαψαν να την αγαπούν. Αντίθετα, εκτιμούσαν τον Ιάσονα που νοιαζόταν για όλα αυτά. Οι Κορίνθιοι τούς ξεχώριζαν και δεν τούς έβλεπαν πια σαν δυο άτομα ενωμένα, με τον έρωτα, σε ένα.

Δεν άργησε ο καιρός που τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πολύ άβολα ανάμεσά τους. Είχαν πολλά χρόνια κοινής ζωής και πολλά παιδιά όμως η ευτυχία έλειπε πια απ’ τη σχέση τους. Η πανέμορφη Μήδεια ήταν στόχος όλων των ανδρών κι ο όμορφος Ιάσων ήταν πόθος των γυναικών. Όμως ο έρωτας κι η επιθυμία να αρέσουν και να είναι ποθητοί είχε πάψει να παίζει ρόλο στη ζωή τους. Η καθημερινότητα τούς είχε εξαντλήσει. Η Μήδεια καταγινόταν με τα παιδιά της στον Ιερό βράχο κι ο Ιάσων είχε να αντιμετωπίσει διαμάχες που μαίνονταν στην πόλη. Ο διαχωρισμός σε δύο βασίλεια προκαλούσε προστριβές που οδηγούσαν ακόμα και σε εμφύλιο πόλεμο. Τότε ήρθε η πρόταση του Κρέοντα. Τα δυο βασίλεια μπορούσαν να γίνουν ένα αν ο Ιάσων παντρευόταν την κόρη του Κρέοντα που ήταν κι η νόμιμη διάδοχος του θρόνου της Ασωπίας. Τού το πρότεινε ο Κρέων. Να παντρευτεί την κόρη του την Αγαύη να γίνει διάδοχός του, να ενωθούν τα δύο βασίλεια και να πάψουν κι οι διαμάχες. Όσο για το γεγονός ότι ήταν παντρεμένος, ας έκανε κι έναν δεύτερο γάμο, έτσι κι αλλιώς ο πρώτος του γάμος ήταν με μια βάρβαρη.

Ο Ιάσων αρνήθηκε για καιρό την πρόταση του Κρέοντα αν και φαινόταν λογική και δίκαιη κι έλυνε τα προβλήματα του διπλού βασιλείου ενώνοντας τα δυο κομμάτια του σε ένα. Δεν μπορούσε, όμως, να παραβεί τους όρκους του στην αγαπημένη του γυναίκα που την αγαπούσε, την εκτιμούσε, τής χρωστούσε την ζωή του κι είχε μαζί της δεκατέσσερα παιδιά.

Όσο ο Ιάσων κι η Μήδεια δεν μιλούσαν για αυτό το θέμα, η σχέση τους παρέμενε καλή, αν και πεσμένη σε σχέση με την αρχική φωτιά. Όταν όμως μίλησαν για την πρόταση του Κρέοντα τότε η σπίθα της αμφιβολίας άναψε. Ο Ιάσων, με λιγότερη αυτοπεποίθηση πάντα, άρχισε να σκέφτεται ότι, ίσως, τής ήταν βάρος. Η Μήδεια, βέβαιη για τον εαυτό της, θύμωσε. Ήταν πάντα θυμωμένη μαζί του χωρίς να ξέρει το γιατί, τώρα όμως, που την έβαζε σε μια ζυγαριά με ένα βασίλειο από την άλλη, έγινε έξαλλη κι όταν το συζήτησαν ξανά, μάλωσαν. Η Μήδεια δεν ανεχόταν να την συγκρίνει ο Ιάσων με ένα "γύναιο", την κόρη της Γλαύκης.

Κουβέντα στην κουβέντα, μάλωσαν για τα καλά κι ο Ιάσων την άφησε κι έφυγε για την Ασωπία. Αγνόησε την γυναίκα που αγαπούσε, αγνόησε και τα δεκατέσσερα παιδιά του, που λάτρευε, και μίλησε με τον Κρέοντα. Δέχτηκε την πρότασή του για την ενοποίηση των δύο βασιλείων ώστε η Κόρινθος να ειρηνεύσει και να γίνει ένα μεγάλο άστυ. Αυτό είχαν ανάγκη ο δήμος κι οι κάτοικοι του διπλού βασιλείου και δεν ήταν σωστό να αφήσει ο Ιάσων αυτή την ευκαιρία να χαθεί. Η Μήδεια δεν σκεφτόταν με την λογική παρά με την καρδιά κι αυτό την οδηγούσε σε λάθη. Δεν έπρεπε να τον ζηλεύει ή να τον φοβάται, έπρεπε να βλέπει το κέρδος από την ένωση των δύο βασιλείων αν εκείνος έπαιρνε και την Αύγη, την διάδοχο του θρόνου του Κρέοντα, γυναίκα του.

Η Μήδεια κατέφυγε στον Ακροκόρινθο για να συζητήσει για όλα αυτά με τον εαυτό της και με την Ήρα. Δεν μπορούσε ούτε καν να διανοηθεί ότι ο αγαπημένος της, για τον οποίο είχε αρνηθεί την Κολχίδα, θα την απατούσε με την κόρη της Αγαύης και του Κρέοντα. Γι αυτόν είχε προδώσει πρώτα τον πατέρα της, είχε θάψει μετά τον αδελφό της κι είχε προσδώσει στο τέλος την μητέρα της. Πώς μπορούσε ο Ιάσων να ξεχνά ή να αγνοεί όλα αυτά; Πώς μπορούσε να βάζει το συμφέρον των Κορινθίων πάνω από την δική τους σχέση και πάνω από την οικογένειά τους;

Η Μήδεια δεν ήταν δειλή ούτε αναποφάσιστη. Όταν χρειάστηκε να αποφασίσει είχε αποποιηθεί τα πάντα για να ακολουθήσει το όνειρο του Ιάσονα και την εκστρατεία των αργοναυτών, δεν θα δίσταζε να πάρει τώρα νέες δύσκολες αποφάσεις αν χρειαζόταν, ούτε θα δίσταζε να αγνοήσει μια πόλη σαν την Κόρινθο αν εκείνος την έβαζε σε δεύτερη μοίρα.

Ο Ιάσων δεν είχε αμφιβολίες για τις πράξεις του. Πάντα ήταν λίγο αφελής και πάντα ένιωθε αθώος. Δεν καταλάβαινε ότι η σχέση του με την αγαπημένη του γυναίκα υπονομευόταν κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Και πώς να γινόταν αλλιώς όταν εκείνος μιλούσε με τον Κρέοντα κι η Μήδεια μιλούσε με την Ήρα. Χειρότερους συμβούλους δεν θα μπορούσαν να βρουν αναζητώντας λύση. Ήταν οι πιο ακατάλληλοι συμβουλάτορες για την περίπτωσή τους καθώς είχαν δικά τους συμφέροντα να υπηρετήσουν. Ο Κρέων ήθελε τον Ιάσονα γαμπρό του κι ονειρευόταν να διώξει την Μήδεια από την Κόρινθο γιατί την φοβόταν σαν μάγισσα, επομένως ήταν φυσικό να υποδαυλίζει τον χωρισμό για να πετύχει τον σκοπό του. Η Ήρα ήταν κακός σύμβουλος έτσι κι αλλιώς και θα υποδαύλιζε τον χωρισμό. Ο καβγάς Ιάσονα και Μήδειας, ενισχυμένος από κακές συμβουλές, άναψε κι έφτασε στα άκρα κι αποφάσισαν να χωρίσουν.

Ο Κρέων παρότρυνε τον Ιάσονα να παντρευτεί την Αύγη και να αφήσει την Μήδεια σε αυτόν. Οι συμβουλές της θεάς στα αυτιά της Μήδειας ήταν για εκδίκηση. Τίποτε δεν θα άφηνε ζωντανό από την γενιά του Κρέοντα.

Η συνέχεια ήταν δραματική και αιματηρή. Η Μήδεια έκανε πως δέχεται τον γάμο του Ιάσονα και της Αύγης γιατί αντιλαμβανόταν δήθεν πόσο σπουδαίος θα ήταν για την ίδια την Κόρινθο και για το μέλλον της. Έστειλε για βασιλικό δώρο στη νύφη ένα φόρεμα που το έραψε η ίδια και που το φρόντισε να είναι πανέμορφο. Παράλληλα βέβαια, φρόντισε να ποτίσει το φόρεμα με ειδικούς, μυστικούς χυμούς που γνώριζε εκείνη με αποτέλεσμα το φόρεμα να γίνει ένα δολοφονικό όπλο. Εξωτερικά το δώρο της Μήδειας έδειχνε εξαίσιο κι αντάξιο μιας πριγκίπισσας που θα παντρευόταν έναν θρυλικό κι όμορφο βασιλιά.

Η Αύγη το φόρεσε για να δείξει λαμπερή κι ισάξια του Ιάσονα. Μόλις το φόρεμα κάλυψε το νεανικό και τρυφερό της σώμα, το ρούχο αυτο-αναφλέχθηκε αμέσως. Οι φλόγες του πέρασαν μες στις φλέβες της κι έκαψαν την μικρή κοπέλα, την νύφη που θα ένωνε τα δύο βασίλεια. Δεν σταμάτησε εκεί, όμως, η καταστροφή καθώς μετά απ’ το νεανικό κορμί η αχόρταγη φωτιά επεκτάθηκε. Οι φλόγες τύλιξαν τις κουρτίνες, τα πατώματα, τα χαλιά και τα έπιπλα. Μια ξαφνική, αναπάντεχη πυρκαγιά έκαψε το παλάτι και μέσα του κάηκαν ο Κρέων κι η Γλαύκη. Ένα μεγάλο δράμα εκτυλίχθηκε στο παλάτι της Ασωπίας καθώς όλη η οικογένεια του Κρέοντα χάθηκε στις φλόγες.

Έξαλλοι οι Κορίνθιοι απέδωσαν στην μαγεία της Μήδειας το κακό κι επιτέθηκαν στα παιδιά της για εκδίκηση. Ο Φέρης κι ο Μέρμερος ήταν τα πρώτα που σκοτώθηκαν από τον μαινόμενο όχλο. Τα άλλα παιδιά της Μήδειας και του Ιάσονα κρύφτηκαν στον ναό της Ήρας σαν ικέτες. Οι κόρες έγιναν ιέρειες κι οι γιοί εξοντώθηκαν ή εξορίστηκαν. Ένας γοερός θρήνος σκέπασε ολόκληρη την πόλη. Το αίμα των ευπατριδών έρρευσε άφθονο. Η βασιλική οικογένεια της Ασωπίας του Κρέοντα χάθηκε και τα παιδιά των βασιλέων της Εφύρας, Ιάσονα και Μήδειας, σκοτώθηκαν ή κυνηγήθηκαν. Τα εγκλήματα ήταν τόσο τρομακτικά κι αιματηρά που τα σιχάθηκαν ακόμα κι οι θεοί.

Οι Κορίνθιοι βουτηγμένοι στην ντροπή και δεν δέχτηκαν ποτέ ότι η εκδίκησή τους ήταν μια θηριωδία που ξεπέρασε τα όρια. Είπαν ότι η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά της, κι ας ήξεραν πως ήταν ψέμα. Είπαν ότι ήταν μάγισσα, βάρβαρη και παιδοκτόνος για να κρύψουν όσο μπορούσαν το όνειδος ολόκληρης της πόλης. Απαγόρεψαν σε όλους να διηγούνται αυτή την ιστορία. Ο Ιάσων περιέπεσε σε κατάσταση θλίψης, αποσύρθηκε απ’ τα κοινά και πέρασε τη ζωή του στο περιθώριο. Το τέλος του ήταν τραγικό. Καθισμένος στην σκιά της Αργώς, που ήταν αφιερωμένη στο ναό του Ποσειδώνα, δέχτηκε στο κεφάλι του τον Κριό της πλώρης. Το ξύλο της Δωδώνης είχε σαπίσει κι έπεσε πάνω με τόση δύναμη που τον άφησε επί τόπου. Το πανέμορφο παλικάρι, ο πάντα αθώος Ιάσων, βρήκε το τέλος του από την Αργώ.

Η Μήδεια άκουσε τις κατηγορίες με πλήρη αδιαφορία χωρίς να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Δεν είπε για την θεϊκή ελληνική καταγωγή της, δεν αρνήθηκε ότι δολοφόνησε την Αύγη ούτε καν αντέδρασε όταν είπαν -εντελώς άδικα- πως σκότωσε η ίδια τα παιδιά της. Έφυγε απ’ την Κόρινθο με το άρμα του βασιλιά των Αθηνών Αιγέα που τής το έστειλε η Ήρα. Παντρεύτηκε τον Αιγέα κι έκανε μαζί του έναν γιο, τον Μήδο. Ούτε στην Αθήνα τής άρεσε η ζωή της κι η θνητότητα πια την καταπίεζε. Μάλωσε με τον Αιγέα εξ αιτίας του Θησέα που την έβλεπε με μισό μάτι μετά απ’ όσα είχαν συμβεί στην Κόρινθο κι έφυγε με τον νεαρό γιο της Μήδο για να επιστρέψει στην πατρίδα της, την Κολχίδα. Εκεί ξαναβρήκε τον Αιήτη που, γέρος πια, την περίμενε. Η Μήδεια ξανάγινε βασίλισσα της Αίας. Ο Μήδος, όταν μεγάλωσε, έγινε βασιλιάς της γειτονικής χώρας, που την είπαν Μηδία από το όνομά του. Έτσι τελείωσε κι η ιστορία της θνητής πανέμορφης κόρης και μάγισσας Μήδειας.

..........................

Ας μην λέμε Μήδεια την Ειρήνη Μουρτζούκου λοιπόν. Γιατί η Μήδεια δεν σκότωσε τα παιδιά της αλλά εκδικήθηκε τον Κρέοντα και την γενιά του. Κι αν τής φόρτωσαν το έγκλημα αργότερα, αυτό δεν μάς κάνει εμάς να ξεχνάμε την αληθινή ιστορία.

Ερίκ Σατί

Ο Έρικ Σατί ήταν μυστηριώδης, φευγαλέος, μουσικός, ποιητής και φιλόσοφος. Εκεί που νόμιζες ότι τον έπιασες, ήταν ήδη αλλού. Στη ζωή του, εξαφανιζόταν τακτικά. Ουδείς γνώριζε πού έμενε. Συναναστρεφόταν την παριζιάνικη μουσική μπουρζουαζία -την οποία σιχαινόταν- συμμετέχοντας/ζώντας μια ζωή ασκητική, πάμφτωχη, κάνοντας μαθήματα μαγειρικής στα παιδιά της γειτονιάς. Όντας ταυτόχρονα κομουνιστής, ντανταϊστής, μποέμ και θαμώνας σε κακόφημα στέκια. Ο Σατί περιγέλασε την εποχή του μέσα από την οργή και το γέλιο. Ήταν από τους πρωτοπόρους της μουσικής και εισηγητής του λεγόμενου «μινιμαλισμού». Τη «λευκή» μελωδία του πρέπει να την προσεγγίσει κανείς με ταπεινότητα και με την αξία της σιωπής. Πέθανε στο Παρίσι, μια μέρα σαν την σημερινή το 1925, αλκοολικός.

https://youtu.be/S-Xm7s9eGxU?si=TszNniqMyVLX2gNw

 Δεν ξέρω τι θα γίνει, ο Μητσοτάκης ίσως κερδίσει, ίσως χάσει...

Ξέρω τι θα έπρεπε να γίνει. Να βρεθεί πίσω από τα κάγκελα της φυλακής για όσα έκλεψε κι όσα υποφέρουμε εξαιτίας του

 Με την Ρουμανία είχα πρόβλημα από το '70 που μάς άφησε έξω από το παγκόσμιο του Μεξικού.

Τώρα με αυτή την Ρουμάνα την Κοβεσι κάπου πάω να αλλάξω γνώμη.

Ο λύκος θα φυλάξει τα πρόβατα;

Ο πρωθυπουργός, με προσωπική του δήλωση, αναλαμβάνει την ευθύνη για όλες τις κυβερνήσεις και για όλο το πολιτικό σύστημα, είπε....!

Δηλαδή, μεγαλόψυχα, ο Μητσοτάκης αναλαμβάνει να διορθώσει τις παρανομίες και τις κλεψιές που έκαναν το Μερα25, η Ζωή, ο Κασσελάκης, ο Βελόπουλος, ακόμα και οι κυβερνήσαντες ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και επίσης αναλαμβάνει και την πολιτική ευθύνη για όσα έγιναν από τους άλλους και -δυστυχώς- κι από το κόμμα του.

Μες στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, κατηγορεί έμμεσα και τους πολιτικούς του αντιπάλους, στην ουσία τούς συκοφαντεί, ότι κι εκείνοι είναι σαν τα μούτρα του. Το έκανε με τον Τσίπρα κι έπιασε, θέλει τώρα να το επαναλάβει.

Έχετε ακούσει για τον λύκο που ανέλαβε να φυλάει τα πρόβατα; Ε, λοιπόν, ο εγκέφαλος του επιτελικού κράτους των Υποκλοπών, του ΟΠΕΚΕΠΕ, των εξοπλιστικών, της 717, των απευθείας αναθέσεων και του πάρτι που γίνεται στα ταμεία του κράτους, αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για όσα έκαναν οι αντίπαλοί του, αυτοί που πάνε να σταματήσουν το μεγάλο φαγοπότι.

Μεγάλε, το τερμάτισες!!!

ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΡΑΓΜΑ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ

Έχετε δει τον "Άνθρωπο της βροχής" με τον Ντάστιν Χόφμαν και τον Τομ Κρουζ; Τον προβληματικό αδελφό που είναι περίπου αυτιστικός αλλά σε ένα καζίνο δείχνει κάποιες εξαιρετικές ικανότητες;

Πρόκειται για μια βραβευμένη με τέσσερα Όσκαρ και δύο Χρυσές Σφαίρες ταινία, σοβαρή με αριστοτεχνικό σενάριο που συνδυάζει το χιούμορ με τη συγκίνηση, ανατροπές και εκπλήξεις, ίση κατανομή των ρόλων ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές – αν και ο Ντάστιν Χόφμαν εύκολα κλέβει την παράσταση με τον αβανταδόρικο ρόλο του αυτιστικού με τις εξαιρετικές ικανότητες. Λοιπόν, πίσω από το σενάριο υπάρχει μια πραγματική ιστορία που αξίζει να την μάθετε (όσοι δεν την γνωρίζετε ήδη).

Ο πραγματικός “Άνθρωπος της Βροχής” λέγεται Κιμ Πικ και δεν μπορούσε να κουμπώσει το πουκάμισό του, αλλά αποστήθισε 12 χιλιάδες βιβλία, σκανάροντας τη μία σελίδα με το δεξί μάτι και την άλλη με το αριστερό!

O Κιμ Πικ θεωρείται ένας από τους πιο γνωστούς αυτιστικούς, οι οποίοι ενώ έχουν χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης από το μέσο όρο, εμφανίζουν πολύ υψηλές δυνατότητες σε άλλους τομείς.... Η ζωή του ξεκίνησε με δυσκολίες. Γεννήθηκε, χωρίς τον ιστό του εγκεφάλου που συνδέει το αριστερό με το δεξί ημισφαίριο.... Ωστόσο μπορεί να διαβάσει μια σελίδα κειμένου σε δέκα δευτερόλεπτα ή ένα ολόκληρο βιβλίο σε μια ώρα. Έχει κι άλλες δεξιότητες από την μουσική μέχρι αριθμητικές πράξεις.

Ο Κιμ είναι ικανός για υπεράνθρωπα επιτεύγματα (νοητικά) αν και δυσκολεύεται με τις αφηρημένες έννοιες, τις ανθρώπινες σχέσεις και με ό,τι αποκαλούμε καθημερινότητα.

Η συνάντησή του με τον συγγραφέα Μπάρυ Μόροου αποτέλεσε την έμπνευση για τον Ραίη, τον ήρωα της ταινίας "ο άνθρωπος της βροχής".

Γνωρίζουμε ότι μια μικρή (ελάχιστη) αλλαγή σε λίγα γονίδια μπορεί να προκαλέσει την εκδήλωση τέτοιων υπεράνθρωπων δυνάμεων σε κάποια άτομα. Ο εγκέφαλος αυτών των ανθρώπων διαφέρει ελάχιστα από τον δικό μας, ωστόσο αυτές οι μικροδιαφορές μπορούν να αποκαλύψουν καταπληκτικές ικανότητες όπως και να δώσουν εμφανείς αδυναμίες. Ο εγκέφαλος αλλάζει κάπως την συνδεσμολογία κάποιων εγκεφαλικών οδών (συνάψεις λέγονται) κι ενεργοποιεί αυτές τις διαφορές.

ΤΟ ΙΕΡΟ ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΟ ΤΗΣ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗΣ

Θα έχετε ακουστά για τους τρισδιάστατους (3-D ήτοι 3-dimension) εκτυπωτές. Αν σε "κοιτάξουν" από όλες τις πλευρές, βγάζουν ένα ακριβές πλαστικό ή χάρτινο ή ακόμα και σιδερένιο αντίγραφό σου. Φτιαχνουν και τσιπάκια. Με την τεχνολογία αυτή, ένα ΡΟΜΠΟΤ που θα φτιάχναμε ενδεχομένως στον Άρη ή σε έναν άλλο πλανήτη (με κοντινό προς την Γη περιβαλλον) κι εφόσον είχε τις αναγκαίες πρώτες ύλες, θα μπορούσε κατόπιν να αναπαράξει και να συνεχίσει να αναπαράγει τον εαυτό του.

[Σημείωση: Θα έπρεπε βέβαια προηγουμένως να έχουμε στείλει εκεί άλλα ρομπότ, φτιαγμένα εδώ, με τα οποία να σκάψουμε τον πλανήτη, να φτιάξουμε χώμα και γαρμπίλι, να ψήσουμε το χώμα, να πάρουμε μέταλλα που να τα κάνουμε ράβδους και καλώδια, να στήσουμε μικρά εργοστάσια παραγωγής κι επεξεργασίας πρώτων υλών κτλ. Η διαδικασία αυτή είναι εφικτή αλλά και δύσκολη μια και πρέπει να μεταφερθούν τεράστιες ποσότητες υλικών.]

Από την στιγμή που θα είχαμε ένα ρομπότ κατασκευασμένο εκεί έξω, εφοδιασμένο με 3-D εκτυπωτές και με όλα τα υλικά στην διάθεσή του, αυτό θα μπορούσε να αναπαράξει τον εαυτό του. Και μετά τα δυο ρομπότ θα μπορούσαν να αναπαράξουν άλλα δύο για να γίνουν τέσσερα. Και τα 4 να γίνουν 8, 16, 32 και σύντομα 1024 (δύο εις την 10), τα οποία να φτιάξουν 1000 το καθένα και να έχουμε εναν πληθυσμό ενός εκατομμυρίου ρομπότ στον Άρη ή σε κάποιον άλλο πλανήτη ή δορυφόρο. Με τα δικά μας τσιπάκια στο μυαλό τους, γεμάτα αλγορίθμους, αυτά θα έφτιαχναν ιεραρχίες και κάποια εξ αυτών θα αποφάσιζαν, άλλα θα μετέφεραν εντολές και άλλα θα εκτελούσαν.

Όλα αυτά δεν είναι επιστημονική φαντασία, είναι προγράμματα που έχει εκπονήσει η ΝΑΣΑ ή άλλες μεγάλες εταιρείες που ασχολούνται με το διάστημα. Η δυνατότητα κι η τεχνολογία υπάρχει ήδη από σήμερα, μόνο που ακόμη το κόστος είναι απαγορευτικό. Δεν θα είναι όμως για πολύ. Τα κέρδη από μια τέτοια -δι εκπροσώπων- κατάκτηση ενός πλανήτη έχουν μετρηθεί ότι θα είναι τεράστια καθώς θα λύσουν κάθε πρόβλημα πρώτων υλών στην Γη.

Ο σχεδιασμός και η δημιουργία αυτοαναπαραγόμενων μηχανών είναι ένας στόχος εφικτός θεωρητικά αλλά κάτι άλλο θεωρείται πως είναι το Ιερό Δισκοπότηρο της Ρομποτικής. Είναι οι μηχανές με αυτοεπίγνωση. Αυτές που θα ξεπερνούσαν την απλή δημιουργία αντιγράφων του εαυτού τους. Οι μηχανές που θα αντιλαμβάνονταν τον εαυτό τους, που θα καταλάβαιναν τι είναι. Αυτές θα μπορούσαν να αναλάβουν ηγετικές πρωτοβουλίες, να καθορίσουν στόχους και να ξεφύγουν απ' τον ανθρώπινο έλεγχο. Θα μπορούσαν να δουν λάθη στον σχεδιασμό μας και να τα διορθώσουν και -γιατί όχι- να μάς θεωρήσουν αναξιόπιστους και να μάς αγνοήσουν.

Η δημιουργία τέτοιων προηγμένων μηχανών-ρομπότ που θα είναι αυτοαναπαραγόμενες και θα έχουν αυτοεπίγνωση προκαλεί ηθικά ερωτήματα και φόβους. Θα δούμε σε κάποια επόμενη ανάρτηση πώς αντιμετωπίζουν το θέμα οι αρμόδιοι επιστήμονες ή ακόμη και φιλόσοφοι. Ενδιαφέρον έχει και μια σύγκρουση του Μαρκ Ζέρτεμπεργκ (Facebook) με τον Ίλον Μασκ (τον γνωστό) σχετικά με τα ρομπότ με αυτοεπίγνωση και την Τεχνητή Νοημοσύνη που θα τα υποστηρίζει έχει ενδιαφέρον και θα μιλήσω γι αυτήν προσεχώς. Θα σας μιλήσω και για κάποιους τρελούς πάμπλουτους επιστήμονες που πειραματίζονται πέρα από τα ανθρώπινα όρια, τον Ρέι Κέρζουελ, τον Μπράιαν Τζόνσον και άλλους.

[Προς το παρόν, αυτά!

Τις ευχαριστίες μου και πάλι στον Μίκιο Κάκου, τον Μαξ Τέγκμαρκ, την Γκουγκλ και την Deepseek που είναι πάντα πρόθυμη για πληροφορίες].

ΠΕΡΙ ΜΑΚΡΟΖΩΊΑΣ, μέρος 3ο: Τελομεράση

Συνεχίζω με ένα τρίτο μέρος του θέματος της Αθανασίας ή έστω της Μακροζωίας, που άνοιξα προ ημερών.

Είχαμε δει προσπάθειες των μεγιστάνων του πλούτου (που συγκαταλέγονται στους 10-20 πλουσιότερους του κόσμου) να προσπαθούν με κλειστά κλαμπ, φαρμακευτικές εταιρείες ή λογισμικά αποθήκευσης της προσωπικότητας να πετύχουν την αθανασία ή μακροημέρευση. Είχαμε περιγράψει την μόνη ως τώρα αποδεδειγμένη πειραματικά επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής (κατά 30%) μέσω του θερμιδικού περιορισμού (κατά 30% επίσης) και τον αντιοξειδωτικό ρόλο της Ρεσβερατρόλης που ισοδυναμεί εν μέρει με ένα είδος θερμιδικού περιορισμού.

Μιλήσαμε και για την Τελομεράση, με το ελληνικό όνομα.

Τέλος+Μέρος= Τελομερές είναι το μέρος εκείνο του κυττάρου (το άκρο, το τέλος του) που επηρεάζει (θετικά) η Τελομεράση. Να σημειώσουμε ότι το μεσαίο μέρος του κυττάρου λέγεται Μεσομερές.

Το μήκος των Τελομερών παίζει καθοριστικό ρόλο στη βιολογική ηλικία. Κι αυτό έχει την εξής εξήγηση:

Τα κύτταρά μας ανανεώνονται κάθε τόσο. Υπολογίζεται ότι ένα κύτταρο ανανεώνεται περίπου 50-60 φορές κι ύστερα πεθαίνει. Στα άκρα του το κύτταρο έχει τα Τελομερή, τα οποία το προστατεύουν από την φθορά, αλλά τα οποία φθείρονται κάθε φορά που το κύτταρο ανανεώνεται. Όταν μετά από 50-60 ανανεώσεις το Τελομερές εξαντλείται τότε το κύτταρο πεθαίνει. Αν η Τελομεράση μεγαλώσει το Τελομερές (για την ακρίβεια αν το διατηρήσει ώστε να μην φθίνει) εξασφαλίζει ότι το κύτταρο θα ανανεωθεί πολύ περισσότερες φορές. Όσο μεγαλύτερο είναι το Τελομερές, τόσο μεγαλύτερη είναι και η διάρκεια της ζωής και η βιολογική ηλικία του οργάνου που έχει το κύτταρο. Αντίστοιχα, όσο μικρότερο είναι το μήκος των Τελομερών, τόσο μικρότερη είναι η διάρκεια ζωής των κυττάρων επομένως και των οργάνων μας άρα και της ζωής μας.

Υπολογίζεται ότι η διατήρηση του μήκους των Τελομερών έχει τη δυνατότητα να αποτρέψει τη γήρανση και να θεραπεύσει ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση και ενδεχομένως να επιτρέψει την αύξηση της διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου πέρα ​​από τη θεωρητικά μέγιστη ηλικία των 125 ετών.

Αρνητικό στην υπόθεση αυτή είναι το γεγονός ότι γνωρίζουμε μεν αρκετά αλλά όχι τα πάντα.

Υπάρχει το ενδεχόμενο να προκληθεί καρκίνος καθώς τα καρκινικά κύτταρα αυτήν ακριβώς την ιδιότητα έχουν να μην πεθαίνουν ποτέ, οπότε συσσωρεύονται και σχηματίζουν όγκους. Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος να πάει κανείς για μαλλί και να βγει κουρεμένος.

Πάντως, προς το παρόν, η Ρεσβερατρόλη ως αντιοξειδωτικό κι η Τελομεράση ως ένζυμο που βοηθά την συνεχή ανανέωση των κυττάρων είναι οι δυο μέθοδοι που έχουν πειραματικά δώσει αποτελέσματα και είναι οι μόνες εναλλακτικές λύσεις στον θερμιδικό περιορισμό που σαφώς είναι η καλύτερη λύση αλλά ζητά από τον άνθρωπο το αδύνατο(!), την αυτοσυγκράτηση.

Πριν εννέα χρόνια, το 2015, ο Γκίντεον Λεβύ, Ισραηλινός δημοσιογράφος, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Τελ Αβιβ, εξηγούσε γιατί το Ισραήλ ήταν (και είναι) πλέον ανίκανο να σώσει τον εαυτό του από την τρέλα στην οποία είχε (κι έχει) διαλέξει να ζει. Καλούσε τότε την Ευρώπη και την Αμερική να συνετίσουν το Ισραήλ και να αλλάξουν στάση απέναντί του για να το σώσουν από τις μεγαλομανίες του και να το μετατρέψουν σε κράτος φυσιολογικό, με δημοκρατία, ελευθερία και κανονική ζωή.

Από τότε βέβαια τα πράγματα έχουν χειροτερέψει.

Το βίντεο κρατά 18 λεπτά και έχει ελληνικούς υπότιτλους.

Ας μιλήσουμε για φαντασιώσεις.

Ο Μωάμεθ των μουσουλμάνων Παλαιστινίων είναι γιος του ίδιου θεού που είναι πατέρας του Αβραάμ των Εβραίων και επίσης πατέρας του Ιησού των χριστιανών.

Μέσα στον στενό χώρο της Εγγύς Ανατολής αυτές τις τρεις αδελφές θρησκείες τις χειρίζονται

ο ημίτρελος χριστιανός Τραμπ,

ο θεότρελος μουσουλμάνος Χαμενεϊ και

ο μισάνθρωπος εβραίος Νετανιάχου.

Φταίω εγώ που καταλήγω σε συμπεράσματα όπως το παρακάτω.

Δεν λέω ότι η θρησκεία οδηγεί οπωσδήποτε σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ή της φύσης, βλέπω όμως πως πίσω από κάθε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας ή της φύσης πιθανότατα κρύβεται κάποια θρησκεία.

Είναι ο θάνατος βέβαιη κατάληξη; -μέρος 2ο

ΠΕΡΙ ΜΑΚΡΟΖΩΪΑΣ

Καμιά τριανταριά λαίκ σε μια μέρα δεν είναι πολλά, είναι όμως αρκετά για να πεισθώ πως υπάρχουν κάποιοι (ίσως και πολλοί περισσότεροι) που ενδιαφέρονται για το θέμα που έθιξα προχθές. Ήταν το ζήτημα της αναζήτησης της Αθανασίας μέσω της Μακροζωίας.

Είδαμε πως υπάρχουν κάποιοι πάμπλουτοι (μέσα στους 10-20 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου) που το επιδιώκουν με διάφορους τρόπους, με κλειστά κλαμπ, φαρμακευτικές εταιρείες και πειραματισμούς σε ιδιωτικά εργαστήρια. Αναφέραμε και τα ονόματά τους. Ας δούμε σήμερα πού έχει φτάσει η επιστήμη, όχι η ιδιωτική που αναζητά shortcuts -συντομεύσεις- αλλά εκείνη των πανεπιστημίων και των εργαστηρίων. Όπως ανέφερα και προχτές, τρεις είναι οι δρόμοι που τρέχουν σήμερα και για τους οποίους γίνονται πειράματα σε ζώα (ίσως και σε ανθρώπους αλλά αυτό δεν το ξέρουμε). Ο ένας δρόμος είναι ο θερμιδικός περιορισμός κι οι άλλοι δύο είναι η ρεσβερατρόλη και η τελομεράση (χημικοί παράγοντες). Υπάρχει φυσικά και η γονιδιακή διαδρομή που ακολουθούν όσοι ψάχνουν συντομεύσεις.

ΘΕΡΜΙΔΙΚΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ

Είναι μέχρι στιγμής η μόνη μέθοδος που αποδεδειγμένα παρατείνει την ζωή. Πρόκειται για σημαντική μείωση της πρόσληψης θερμίδων στην διατροφή του ζώου. Κατά μέσον όρο τα ζώα που καταναλώνουν 30% λιγότερες θερμίδες ζουν κατά 30% περισσότερο. Αυτό έχει τεκμηριωθεί σε κύτταρα ζυμομύκητα, σε σκουλήκια, έντομα, ποντίκια, αρουραίους, σκύλους και γάτες και προσφάτως με θηλαστικά. Είναι μέχρι στιγμής η ΜΟΝΗ παγκοσμίως επιστημονικά αποδεκτή μέθοδος μεταβολής του προσδόκιμου ζωής ΟΛΩΝ των ζώων που έχουν μέχρι σήμερα ελεγχθεί. Φυσικά το μόνο ζώο στο οποίο δεν έχει δοκιμαστεί (ή δεν ανακοινώθηκε) είναι ο άνθρωπος.

Η βασιμότητα της θεωρίας αποδεικνύεται φυσικά με το πείραμα (κι έχουν γίνει άπειρα τέτοια) και στηρίζεται στις παρατηρήσεις ότι τα ζώα στην φύση ζουν σε κατάσταση σχεδόν ασιτίας και χρησιμοποιούν τα αποθέματά τους για την αναπαραγωγή σε καιρούς αφθονίας. Κάποια μάλιστα πέφτουν και σε χειμερία νάρκη. Η εκτροφή των ζώων σε περιβάλλον ασιτίας κι όχι αφθονίας, έχει ως βιολογική απόκριση την μακροζωία. Θα θυσίαζε κανείς την καλοζωία για την μακροζωία; Αμφίβολο!

Κι ένα κακό (αλλά μπορείς να το πεις και απελευθερωτικό) νέο. Με τον θερμιδικό περιορισμό τα ζώα γίνονται ληθαργικά, νωθρά, και χάνουν το ενδιαφέρον τους για σεξ.

Όπως καταλαβαίνετε είναι εντελώς αδύνατο στον σημερινό άνθρωπο να υποβληθεί σε θερμιδικό περιορισμό 30% για μια χειρότερη ζωή έστω και μεγαλύτερη κατά 30%. Γι αυτό οι επιστήμονες και κυρίως οι φαρμακευτικές βιομηχανίες αναζητούν χημικά που να μπορούν να εκμεταλλευτούν τα θετικά του θερμιδικού περιορισμού χωρίς να πυροδοτήσουν τις ολοφάνερα αρνητικές παρενέργειές του.

ΡΕΣΒΕΡΑΤΡΟΛΗ

Παρεμφερής με το παραπάνω (του θερμιδικού περιορισμού) είναι και η θεραπεία της γήρανσης (και του θανάτου) μέσω της ρεσβερατρόλης, ενός χημικού που ενεργοποιεί ένα μόριο που λέγεται σιρτουίνη και το οποίο επιβραδύνει αποδεδειγμένα την διαδικασία οξείδωσης. Η οξείδωση είναι η βασική αιτία της γήρανσης κι επομένως η ρεσβερατρόλη μπορεί να συμβάλλει στην προστασία ενός οργανισμού από την μοριακή βλάβη που σχετίζεται με το γήρας.

Ένας από τους πρώτους ερευνητές που κατέδειξαν την σύνδεση ανάμεσα σε χημικά όπως η ρεσβερατρόλη και την γήρανση είναι ο Λέοναρντ Γκουαρέντε του ΜΙΤ και του Χάρβαρντ (Leonard P. Guarente - MIT Department of Biology) που ανήκει και στην γνωστή μας NOVARTIS. Έκανε διατροφική μόδα τα χημικά όπως την ρεσβερατρόλη με μεγάλη επιτυχία σε πελάτες. Μάλιστα ίδρυσε μαζί με άλλους την εταιρεία Elysium Health για να ερευνήσει τις πιθανότητες σύνδεσης των χημικών με την αντιγήρανση.

Η ρεσβερατρόλη βρίσκεται κυρίως στο κόκκινο κρασί, στα μούρα, στα φιστίκια στο κακάο και σε φλούδες καρπών. Το κόκκινο κρασί περιέχει 2 mg/L ενώ το λευκό κρασί περίπου 0,5 mg/L..

Μια και αναφερθήκαμε σε αυτό το χημικό προϊόν που βρίσκεται σε γνωστές τροφές, να πούμε ότι η αντιγηραντική του δράση έγκειται στο ότι επεκτείνει τη διάρκεια ζωής ενεργοποιώντας ορισμένα γονίδια που αποτρέπουν τις ασθένειες της γήρανσης. Στην ουσία θεωρείται πως η χορήγηση ρεσβερατρόλης λειτουργεί όπως ο περιορισμός των θερμίδων. Επ' ευκαιρία να πούμε πως προστατεύει και τον εγκέφαλο από την γνωστική μείωση που συνοδεύει την ηλικία, κι αυτό μπορεί εν μέρει να οφείλεται στις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της ρεσβερατρόλης.

Συμπέρασμα. Ζήστε την ζωή σας και όταν τύχει να πιείτε κόκκινο κρασί ή να φάτε αράπικο φιστίκι νιώστε καλύτερα γιατί παίρνετε φυσική ρεσβερατρόλη που έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες που συνεισφέρουν στην αντιγήρανση και την καλύτερη μνήμη.

Στο επόμενο θα πούμε για την τελομεράση και θα δούμε τι κάνει η επιστήμη με αυτήν.

[Για το άρθρο πολλά ευχαριστώ στον Michio Kaku (Μίκιο Κάκου) και την Google με την δυνατότητα να μάς συνδέει με πανεπιστήμια και εταιρείες.]

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

Είδα και πάλι ένα από τα γνωστά δοκίμια περί της ελληνικής γλώσσας που εξηγούσε ότι η Κοινή ελληνική των ελληνιστικών χρόνων (μετά τον Αλέξανδρο) ήταν μια απλοποίηση της Αττικής διαλέκτου (με τους μονοφθογγισμούς διφθόγγων, την άλλη προφορά, την απαλοιφή του απαρεμφάτου κτλ. Ο ισχυρισμός με προκάλεσε να απαντήσω. Έχω ξαναγράψει για αυτό το θέμα κι έχω εξηγήσει ότι η Κοινή δεν μπορεί να είναι απλοποίηση της Αττικής κι ας το ισχυρίζονται σπουδαίοι γλωσσολόγοι. Η Κοινή ήταν η γλώσσα των πολιτικά και στρατιωτικά κυρίαρχων Μακεδόνων στον κόσμο εκείνη την εποχή. Παραθέτω την απάντησή μου στον ισχυρισμό και θα σχολιάσω μετά.

Όλες οι αλλαγές που περιγράφετε (σαν αλλαγές της Αττικής ώστε να προκύψει η Κοινή) δεν είναι απλές "απλοποιήσεις" είναι άλλη διάλεκτος.

Υπάρχει η λανθασμένη εκτίμηση ότι η Κοινή προέρχεται από την Αττική. Χωρίς να παραγνωρίζει κανείς την δύναμη της Αττικής, δεν μπορεί να αποδοθεί σε αυτήν η Κοινή γιατί δεν δικαιολογούνται πολλά παράδοξα αλλά κυρίως τα εξής δύο:

1.- Οι Μακεδόνες επέβαλαν ένα ιδίωμα που δεν ήταν δικό τους (αλλά των Αθηναίων) και το τροποποίησαν κιόλας;

2.- Οι Μακεδόνες που ήταν κατακτητές και είχαν την διοίκηση παντού στα ελληνιστικά βασίλεια δεν είχαν δική τους διάλεκτο; Ούτε ένας δεν έγραψε σε αυτήν;

Κατά την γνώμη μου (κι υπάρχουν επιστήμονες γλωσσολόγοι που λένε το ίδιο) η Κοινή των ελληνιστικών χρόνων ήταν η μακεδονική διάλεκτος, έστω τροποποιημένη ελαφρά υπό την επίδραση της Αττικής. Αυτό απαντά στο πρώτο και το δεύτερο από τα παραπάνω παράδοξα.

Είναι επίσης λογικό σε μια οικουμένη όπου επικρατούν οι Μακεδόνες κυρίως στα μεγάλα νέα κέντρα του ελληνισμού, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια, Πέργαμος, Πέλλα να μιλούν την δική τους διάλεκτο κρατώντας την Αττική για τα σπουδαία συγγράμματα του παρελθόντος. Η δική τους διάλεκτος αφού δέχτηκε θετικές επιρροές από την Αττική κυρίως αλλά και τις άλλες ελληνικές διαλέκτους, κατέληξε να γίνει η Κοινή καθομιλουμένη στον κόσμο μέχρι την ρωμαϊκή κατάκτηση που έφερε και την λατινική στο προσκήνιο.

Αυτό δικαιολογεί και πολλά άλλα που συνέβησαν στην ελληνική γλώσσα, όπως την διαφορά λόγιας και δημώδους από την εποχή των Ρωμαίων μέχρι πρόσφατα. Υπήρχαν πάντα η αρχαιοπρεπής τάση (προερχόμενη από την Αττική διάλεκτο) και η δημοτική (που προερχόταν από την Κοινή, την μακεδονική). Δεν μπορεί δύο γλωσσικές τάσεις που προέρχονταν από την ίδια (Αττική) διάλεκτο να δημιουργούν επί δύο χιλιάδες χρόνια δύο διαφορετικές εκδοχές. Ο λόγος ήταν ότι οι δύο τάσεις (αρχαΐζουσα και δημοτικίζουσα) προέρχονταν από δύο διαφορετικές διαλέκτους οπότε οι διαφορές τους επέμεναν στο διηνεκές.

Ένα μόνο σχόλιο θα κάνω κλείνοντας. Με το να αγνοούμε ή να απορρίπτουμε εύκολα την προφανή λογική παραπάνω εξήγηση, φτάνουμε στο σημείο να αναρωτιόμαστε ποια γλώσσα μιλούσαν οι Μακεδόνες κι αν ήταν ελληνική, κι επιτρέπουμε να υπάρχει σλαβική μακεδονική χωρίς να υπάρχει η ελληνική μακεδονική πουθενά. Πρόκειται για πολιτικό και γλωσσικό αυτοχειριασμό.

Η γλώσσα που μιλάμε σήμερα είναι η εξέλιξη της μακεδονικής των αρχαίων Μακεδόνων. Έζησε σε κόντρα με την αρχαία ελληνική της Αθήνας και τελικά επικράτησε ώστε σήμερα να την μιλάμε όλοι σαν την Κοινή Νέα Ελληνική γλώσσα.

Τόσο δύσκολο είναι να δεχτούμε το προφανές;

Είναι ο θάνατος μια βέβαιη κατάληξη;

 Μια και ο θάνατος παντού παραμονεύει σε αυτή την ανθρωπότητα που ακόμα δεν κατάφερε να εξαλείψει τον κίνδυνο του πολέμου,, θα μιλήσω για το αντίθετο, για το προσδόκιμο ζωής και την επιδίωξη της αθανασίας.

Με αφορμή τα βιβλία του γνωστού συγγραφέα (και παρουσιαστή εκπομπών εκλαϊκευμένης επιστήμης), Μίκιο Κάκου θα δούμε ότι η σύγχρονη επιστήμη προσπαθεί να ξεκλειδώσει τα μυστικά της γήρανσης επιβραδύνοντάς την ή σταματώντας την σε απεριόριστο βαθμό. Και πολλοί επιχειρηματίες της Σίλικον Βάλεϋ επενδύουν εκατομμύρια στην καταπολέμηση της γήρανσης. Θα αναφέρω μερικούς, συγκεκριμένα τέσσερις περιπτώσεις που αξίζει να μάθετε ότι υπάρχουν:

1. Ο Σεργκέϊ Μπριν (Sergey Brin‎‎, ρωσικά: Сергей Михайлович Брин, Ρωσοεβραίος από την πρώην ΕΣΣΔ, 52 ετών) είναι ένας εκ των ιδρυτών της Google και, όπως λέει ο ίδιος, ελπίζει στην "θεραπεία του θανάτου". Ο 8ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο διευθύνει την εταιρεία Calico κι επενδύει δισεκατομμύρια στην φαρμακευτική AbbVie για την αντιμετώπιση του προβλήματος του θανάτου.

2. Ο Λάρι Έλισον, (Lawrence Joseph Ellison) είναι ένας 81-χρονος δισεκατομμυριούχος που μοιάζει με πενηντάρη το πολύ. Παιδί από το Μπρονξ, είναι ο 7ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και ένας από τους ιδρυτές και CEO της Oracle. Θεωρεί την αποδοχή της θνητότητας ως "ακατάληπτη", σαν να λέμε θεωρεί ακατανόητο να πιστεύει κάποιος βάσιμα ότι θα πεθάνει.

3. Ο Πίτερ Θιλ (Klaus Friedrich Thiel) δισεκατομμυριούχος από Γερμανία, επενδυτής του τομέα υψηλής τεχνολογίας κι από τους δημιουργούς του PayPal, επένδυσε σε μελέτες μακροζωίας και καθιέρωσε βραβεία ενώ ο ίδιος θέλει (με ταπεινότητα, όπως λέει) να φτάσει τα 120

4. Ο Ντμίτρι Ίτσκοφ (Dmitry Itskov) Ρώσος μεγιστάνας θεωρεί ότι θα είμαστε σε θέση να ανταλλάξουμε το σώμα μας σε ολόγραμμα και να έχουμε ηλεκτρονικούς εγκεφάλους σε 32 σύντομα χρόνια. Έχει φτιάξει και σχετική εταιρεία και το 2024 είχε ήδη 20.000 μετόχους. Πιστεύει πως η αθανασία θα επιτευχθεί το 2045 και με ολογράμματα θα πετύχουμε την επιμήκυνση της ζωής μας για περίπου 10.000 χρόνια.

Βεβαίως εκτός των παραπάνω τεσσάρων οι πάμπλουτοι που δεν συμβιβάζονται με την ιδέα του θανάτου είναι πολλοί και τρέχουν από διάφορους δρόμους.

Ο Ίλον Μασκ, ας πούμε, σχεδιάζει να εμπορευματοποιήσει ένα ανθρωποειδές ρομπότ που ονομάζεται Optimus και θα είναι ένα ανθρώπινο άβαταρ, μηχανικό μας αντίγραφο που θα επισκευάζεται και θα ζει για πάντα, Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να μεταβιβαστεί η προσωπικότητά μας σε μηχανήματα.

Ο μελλοντολόγος Tom Cheesewright λέει ότι η τεχνητή νοημοσύνη και οι τεχνολογίες μετατροπής θα μπορούσαν μια μέρα να αφήσουν τους ανθρώπους να εισαγάγουν τη συνείδησή τους. Οι κβαντικοί υπολογιστές έχουν ανάψει την φαντασία όσων υπολογίζουν ότι το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να αποθηκευτεί κάπου και να μεταφερθεί.

Ο Ray Kurzweil, διευθυντής των μηχανικών της Google, δήλωσε ότι η αθανασία μπορεί να είναι σήμερα ένα όνειρο, όμως, η τεράστια πρόοδος της τεχνολογίας την καθιστά έναν ολοένα και πιο ρεαλιστικό στόχο.

Και υπάρχουν κι άλλοι πολλοί.

Αυτά λένε οι πάμπλουτοι και κάπως έτσι σχεδιάζουν να αποφύγουν το μοιραίο.

Αύριο θα αναφερθώ σε περιπτώσεις που εξετάζει η επιστήμη για την μακροημέρευση των ανθρώπων με τεχνικές που σήμερα είναι υπό τον έλεγχό της ή υπό έρευνα κι έχουν εφαρμοστεί σε πειραματόζωα. Θα αναφερθώ στον θερμιδικό περιορισμό σαν τεχνική μακροζωίας, στην ρεσβερατρόλη (υπάρχει στο κόκκινο κρασί) σαν χημικό που επιβραδύνει την διαδικασία οξείδωσης, στην τελομεράση που επιτρέπει την ανανέωση των κυττάρων πολύ περισσότερο του αναμενομένου κ.α.

Θα δω κι από τα λάικ στο Φ/Μ αν υπάρχει ενδιαφέρον και θα συνεχίσω.

ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΕΜΩΝΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ...

Σήμερα στην Βουλή ψηφίζεται η δίωξη ή η απαλλαγή του Μητσοτάκη από το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας.

Φυσικά η Βουλή θα τον απαλλάξει, δική του είναι. Το μόνο θέμα που υπάρχει είναι πόσοι βουλευτές και πόσα κόμματα, που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ υποχρεωμένα να ψηφίσουν απαλλαγή (όπως η ΝΔ) θα θελήσουν να τον καλύψουν πολιτικά αναγνωρίζοντάς του ελαφρυντικά.

Σήμερα καταμετρώνται οι "πρόθυμοι" και το βλέμμα πέφτει περισσότερο στους πρόθυμους της περίφημης κεντροαριστεράς που με το επιχείρημα ότι "δεν στέκει νομικά" ή "δεν θα έχει αποτέλεσμα" θα ψηφίσουν ουσιαστικά Μητσοτάκη.

Τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά.

Το χάλι των Ευρωπαίων ηγετών όλο και πιο πολύ εντείνεται. Τώρα τρομάζουν μην τυχόν και μεσολαβήσει ο Πούτιν μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.

Το δράμα της Ευρώπης είναι ότι έχει χαρακτηρίσει τον Πούτιν ως "αιώνιο αντίπαλο" γιατί, λέει, είναι δικτάτορας και το καθεστώς του είναι αυταρχικό, οπότε κατόπιν τούτου, κάθε λογική πρόταση που περιλαμβάνει τον Πούτιν μέσα της θεωρείται απορριπτέα.

Βεβαίως, οι Ευρωπαίοι έχουν δίκιο να λένε ότι ο Πούτιν είναι δικτάτορας κι ότι η Ρωσία είναι αυταρχικό κράτος. Μπορεί στην Ρωσία να γίνονται εκλογές και να ψηφίζεται ο Πούτιν από τους ψηφοφόρους, μπορεί να υπάρχει το Κοινοβούλιο και το Σύνταγμα, όμως, η λογοκρισία κι ο έλεγχος των ΜΜΕ, η απόλυτη έλλειψη του κράτους δικαίου, η (φυσική) εξόντωση των αντιπάλων του και η απροσχημάτιστη παραβίαση των ατομικών ελευθεριών δείχνουν τον αυταρχισμό του καθεστώτος Πούτιν.

Όμως..., τί από όλα αυτά όμως δεν συμβαίνει και στην Τουρκία; Τί έχει ο Πούτιν που λείπει από τον Ερντογάν;

Και στην Τουρκία ανελεύθερος είναι ο τύπος, υπάρχει έλλειψη κράτους δικαίου, εξοντώνονται οι αντίπαλοι του Ερντογάν παρά τις εκλογές και την ύπαρξη Κοινοβουλίου και Συντάγματος. Όσο αυταρχικό καθεστώς είναι το ρωσικό, άλλο τόσο αυταρχικό είναι το τουρκικό. Κι αν η εισβολή στην Ουκρανία ήταν παράνομη (και είναι) η εισβολή στην Κύπρο είναι νόμιμη;

Όμως οι Ευρωπαίοι θεωρούν δικτάτορα τον Πούτιν και συνομιλητή τους τον Ερντογάν.

Γι' αυτό είναι γελοίοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Γιατί στηρίζουν ένα κράτος, την Ουκρανία, που δεν ανήκει στην ΕΕ, απέναντι στην αυταρχική Ρωσία και τον ημι-δικτάτορα Πούτιν και δεν στηρίζουν ένα κράτος, την Κύπρο, που είναι μέλος της ΕΕ απέναντι στην επίσης αυταρχική Τουρκία και τον ημι-δικτάτορα Ερντογάν.

Βασιλική Κοκκίνου

Τα έργα του Στίβεν Πρέσφηλντ ("Πύλες της Φωτιάς"-Θερμοπύλες, "Άνεμοι του Πολέμου"-Αλκιβιάδης, "Οι τελευταίες Αμαζόνες" κτλ) μού αρέσουν και τα απολαμβάνω διαβάζοντας. Σκεφτείτε την έκπληξή μου όταν έμαθα ότι μεταφράστρια των έργων του είναι μια συμπολίτισσά μας, η Βασιλική Κοκκίνου. Γιατί δεν είναι απλό να μεταφράσεις για εκδοτικούς οίκους όπως ο Πατάκης και άλλοι, μυθιστορήματα τέτοιας αξίας. Και όταν ενδιαφέρθηκα περισσότερο, έμαθα ότι έχει μεταφράσει σωρεία βιβλίων, πάνω από 500 (ναι ας το πούμε και ολογράφως, πεντακόσια!) βιβλία και είναι βιβλία πολύ σπουδαίων συγγραφέων και μεγάλων εκδοτικών οίκων.

Η Βασιλική Κοκκίνου είναι μια διακεκριμένη συμπολίτισά μας, με αυτό το σπουδαίο έργο. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη αλλά μεγάλωσε και ζει στο Κερατσίνι. Αποφοίτησε από την Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne d’Arc του Πειραιά και συνέχισε τις σπουδές της στις ξένες γλώσσες (Γαλλικά και Αγγλικά), γεγονός που την ώθησε να ασχοληθεί με τη μετάφραση. Έχει εκδώσει και δυο δικές της ποιητικές συλλογές.

Μαζί με άλλους εξέχοντες λογοτέχνες και εραστές της τέχνης ή δημιουργούς, δραστηριοποιείται στην Εταιρεία Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού του Κερατσινίου. Τιμή μας να είναι συμπολίτισσά μας και την ευχαριστούμε για την προσφορά της στα γράμματα.

Μπορείτε να διαβάσετε στο FRACTALART μια συνέντευξη που έδωσε εκεί το 2017 καθώς κι ένα μικρό βιογραφικό της. https://www.fractalart.gr/vasiliki-kokkinou/

Ένα ακόμα ενδιαφέρον βίντεο που μπορεί και να μην το δει κανένας

Ανέβασα, σήμερα το πρωί, ένα ακόμα βίντεο της Ελβίρας Μπάρυ, το κοινοποίησα στο Φέισμπουκ κι είδα ότι είχε επισκεψιμότητα πρακτικά μηδέν, αφού μετά από 6 ώρες στην δημοσιότητα δεν έχει μαζέψει ούτε ένα λάικ. Πιθανότατα δεν το είδε κανείς, ή μάλλον όσοι το είδαν σαν τίτλο, το προσπέρασαν.

Λογικά θα έπρεπε να μην ανεβάσω άλλο. Ωστόσο θα το ξανακάνω, έστω και την ίδια μέρα που το πρώτο βίντεο είχε αυτή την εντυπωσιακά αδιάφορη αντιμετώπιση.

Στο βίντεο αυτό, η συγγραφέας που γεννήθηκε στην ΕΣΣΔ και ζει στην Αμερική, περιγράφει την δεκαετία του '90, την γέννηση της σύγχρονης Ρωσίας αμέσως μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ. Είναι η εποχή Γιέλτσιν που γέννησε την εποχή Πούτιν. Η ανάλυσή της είναι τόσο παραστατική, βιωματική και διεισδυτική που -παρά την αρχική αποτυχία με το προηγούμενο βίντεο- θα την συστήσω στους αναγνώστες.

Εγώ το ευχαριστήθηκα. Ελπίζω να το απολαύσετε κι εσείς. Στο κάτω-κάτω τόσα έργα έχετε δει για την περίφημη ρωσική μαφία και τόσα πράγματα θα έχετε φανταστεί για την μετάβαση από έναν ξεχαρβαλωμένο σοσιαλισμό σε έναν ληστρικό μαφιόζικο καπιταλισμό, γιατί να χάσετε μια τόσο καλή αφήγηση για όλα αυτά. Που είναι και αποκαλυπτικά για όσα συμβαίνουν σήμερα.

Η ΡΩΣΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ (της Ελβίρας Μπάρυ)

Η Ελβίρα Μπάρυ (γεννημένη στην ΕΣΣΔ) είναι συγγραφέας που γνωρίζει καλά την Ρωσία του Πούτιν (και τις προηγούμενες Ρωσίες) και την σημερινή πραγματικότητα στην μεγάλη αυτή χώρα. Η άποψή της για το μέλλον της Ρωσίας μετά τον Πούτιν (όχι και τόσο μακρινό) έχει ενδιαφέρον και ξέρει να "διηγείται" καλά τις απόψεις της.

Έγκλημα στο Ελληνικό

Όσοι πρόκειται να μείνουν στους πύργους που κτίζονται στο Ελληνικό ας ψηφίσουν Μητσοτάκη. Οι υπόλοιποι δεν καταλαβαίνω τι κάνουν;

Δεν βλέπουν ότι φτιάχνεται ένα γκέτο υπερπλουσίων για χάρη του οποίου όταν περνάμε από εκεί θα μπαίνουμε σε ένα υπόγειο τούνελ (για να μην μάς βλέπουν και τούς ενοχλεί η μιζέρια μας) και από πάνω όλα θα είναι φυλασσόμενα, με μπάρες, πανάκριβα και ξένα;

Σε όποιον τομέα κι αν κοιτάξεις βλέπεις μια περιφρόνηση προς τον απλό πολίτη που δεν έχει τα μέσα (χρήματα ή γνωριμίες) για να γίνει δεκτός στην κυρίαρχη ελίτ έστω και ως παρίας. Για τις δευτέρες γειτονιές υπάρχει μόλυνση, ρύπανση, κυκλοφοριακό, άγχος για το μεροκάματο και φόβος για το αύριο..

Αυτό το 41% σε μια κυβέρνηση που νιώθει ανεξέλεγκτη και παίζει με τις ζωές μας ήταν ένα πολιτικό έγκλημα.