Πήγαν κάποιοι στον Κακογιάννη να ακούσουν τον Κασσελάκη. Άλλοι έξω, άλλοι στο φουαγιέ του ισογείου, άλλοι στα φουαγιέ του πρώτου ή του δεύτερου ορόφου, πήχτρα παντού από τις δώδεκα και κάποιοι πιο πρωινοί.
Μού λέει ο φίλος μου από το τηλέφωνο «δεν μάς αφήνουν να μπούμε όπως εκεί στο Γκάζι».
Με ξαναπαίρνει, μού λέει «κάποιοι μπαίνουν με χαρτάκια όπως εκείνα του Πολάκη».
Με παίρνει πάλι σε λίγο μου λέει «κάνανε λέει απαρτία χωρίς εμάς, όπως στο μπουζουκτσίδικο».
Τι μού θυμίζουν όλα αυτά; Με ξαναπαίρνει. «Τώρα μιλάει ο Κασσελάκης» μού λέει κι η πλειοψηφία έβγαλε το όνομα του νέου κόμματος "Κίνημα Δημοκρατίας".
Σκέφτομαι μήπως τού το είπε εμπιστευτικά η Γεροβασίλη για να μπορεί μετά να έχει αξιώσεις κι εδώ...; Όλα παίζονται με αυτούς τους αριστερούς από Άρτα που διετέλεσαν και υπουργοί αστυνομίας. Στον φίλο μου πάντως αρέσει το όνομα.
Με ξαναπαίρνει. «Πάει δυόμιση το μεσημέρι κι ακόμα μιλάει. Πότε θα φάμε ρε παιδιά;» ρωτάει.
Κάτι λέει τελευταίο ο Κασσελάκης. Το "κίνημα δημοκρατίας" λέει είναι οι πολλοί που θα γκρεμίσουν το τείχος που έφτιαξαν οι λίγοι.
Σωστά. Υπάρχουν πολλά τείχη για να γκρεμιστούν. Κι αυτό που έφτιαξαν οι γραφειοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το πιο εύκολο να διαρραγεί. Για τα άλλα χρειάζονται τα κινήματα σαν αυτό που ξεκινάει σήμερα από τον Κακογιάννη.