Ελλάδα, υπάρχεις ακόμα, παρά τους "αρίστους" που σε κυβερνούν.

Αντιγράφω γιατί δεν έχω λόγια:

Ελλάδα, υπάρχεις ακόμα, παρά τους γελοίους που σε κυβερνούν.

Καιρό είχα να συγκινηθώ από κάποιο ατομικό επίτευγμα στον αθλητισμό. Δεν είχα δει τον τελικό των 35χλμ και σήμερα κάθισα να δω από περιέργεια πως θα αντέξει μετά από 48ωρες να τρέξει αλλά 20χλμ. Και η Αντιγόνη όχι μόνο άντεχε αλλά χαμογελούσε όση ώρα έτρεχε, ακόμα και όταν ήταν στη 10η θέση.

Χαμογελούσε γιατί είχε ήδη ξεφτιλίσει την ελληνική πολιτεία που με έναν απίστευτο ηλικιακό ρατσισμό την άφησε να αγωνίζεται μόνη της χωρίς βοήθεια, μετά από την εργασία της στο οικογενειακό τσιπουράδικο. Χαμογελούσε γιατί είχε ήδη πετύχει να κάνει ένα θαύμα μέσα από τεράστιες προσωπικές θυσίες. Και τελικά κατάφερε να περάσει 1η τη γραμμή του τερματισμού για δεύτερη φορά... γράφοντας ιστορία!!

Τεράστια συγκίνηση να βλέπεις την ελληνική σημαία στα χέρια μιας τέτοιας αθλήτριας, λίγες ώρες μετά από το Green screen με τη σημαία να αποτελεί ντεκόρ ένας απαράδεκτου διαγγέλματος για πάνω και κάτω πλατείες, Marfin, κτλ..

[Dionysis Latinopoulos]

 

Συμπληρώνω με λόγια της μητέρας της αθλήτριας:

"...Είχαμε κάποτε έναν δήμαρχο στην πόλη μας που από την τσέπη του πλήρωσε δυο ζευγάρια παπούτσια για να μπορεί να προπονείται. Τώρα, έχει φύγει από τη ζωή. Έκτοτε, δεν είχε καμία άλλη βοήθεια από την πολιτεία."

[Η μητέρα της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη]

 

Πρέπει εδώ να σημειώσω ότι:

 

Όλες οι κυβερνήσεις στήριξαν τον αθλητισμό, μερικές μάλιστα το παράκαναν. Κίνητρα, χρήματα,. διευκολύνσεις ήταν στην ημερήσια διάταξη. Δεν ήταν τυχαία η άνοδος του αθλητισμού στη χώρα μας που ως το '80 ήταν φτωχοσυγγενής των άλλων εθνών και κάτω του μετρίου (με εξαίρεση έναν Ρουμπάνη το '56 κι έναν Παπανικολάου το '70 που δεν πήρε ούτε καν μετάλλιο).

 

Όλες οι κυβερνήσεις στήριζαν τους αθλητές κι η σημερινή εξαίρεση της Αντιγόνης δεν οφείλεται στην διαφορά δεξιάς αριστεράς αλλά στην απίστευτη βλακεία αυτής της "κυβέρνησης των αρίστων" που αποδείχτηκαν τενεκέδες σε όλα. Αυτοί οι "άριστοι" (όχι όλοι τους βέβαια) με επικεφαλής ένα άτομο εγωπαθές και αλαζονικό, έχουν επιδείξει σε πολλούς τομείς ατελείωτη απανθρωπιά και κακία. Η Αντιγόνη υπήρξε ένα ακόμα θύμα τους που όμως μπόρεσε να τους τρίψει την "αριστεία τους στην βλακεία" στη μούρη με τις απίστευτες πράξεις της.

Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου

Δημοσιεύτηκε κείμενο για την «υπεράσπιση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου» το οποίο συνυπογράφουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ:

Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση 

της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου

Η υπόθεση των υποκλοπών έρχεται να συμπληρώσει και να κορυφώσει τη σταδιακή αποδυνάμωση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα. Είναι σύμπτωμα μιας βαθιάς παθολογίας για την οποία υπάρχουν συγκεκριμένες και απτές πολιτικές ευθύνες.

Η ΕΥΠ υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, με διοικητή που επελέγη αδιαφανώς και χωρίς αρχικώς να πληροί καν τα στοιχειώδη τυπικά προσόντα. Επιπλέον, ενώ τελούσε υπό την πολιτική εποπτεία του πιο στενού συνεργάτη και συγγενή του Πρωθυπουργού, Γενικού του Γραμματέα, παραβίασε το απόρρητο των συνδιαλέξεων σύμφωνα με πολλές αξιόπιστες πηγές, περίπου 15 χιλιάδων ανθρώπων μόνο εντός του 2021.

Τα τηλέφωνα των υπόπτων απλώς διαβιβάζονταν στην αρμόδια εισαγγελέα που στεγάζεται εντός υπηρεσίας και εκείνη αυτομάτως, χωρίς κανέναν έλεγχο, ενέκρινε την παρακολούθηση.  Κανείς –μετά την αλλαγή του νόμου το 2021– δεν μπορεί να γνωρίζει αν το απόρρητο των τηλεπικοινωνιών του είχε κάποτε αρθεί.

Και σαν να μην έφτανε αυτή η καρικατούρα νομιμοφανούς παρακολούθησης, αποκαλύπτεται ότι οι ίδιοι άνθρωποι παρακολουθούνται παρανόμως με λογισμικά κατασκοπίας που κανείς δεν γνωρίζει σε ποιον ανήκουν, αλλά ενδεχομένως σχετίζονται με επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Ακόμα χειρότερα, οι μετατάξεις και οι νέες συμβάσεις της ΕΥΠ, πολλώ δε μάλλον αυτές του  νεοσύστατου Κέντρου Τεχνολογικής Υποστήριξης, Ανάπτυξης και Καινοτομίας εντός της ΕΥΠ, καλύπτονται από απόλυτη αδιαφάνεια. Είναι ενδεικτικό ότι το κέντρο αυτό έλαβε την χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης κατόπιν πρωθυπουργικής απόφασης, η οποία δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ.

Ναι, απόρρητη πρωθυπουργική απόφαση! Στην Ελλάδα του 2022.

Αντίβαρα Μηδέν

Η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας του Ελληνικού Κοινοβουλίου παρακολουθεί αμέτοχη αυτά τα πλήγματα στους θεσμούς και τη διαφάνεια. Εμβρόντητοι μαθαίνουμε πως ούτε η, κατά το Σύνταγμα αρμόδια, ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών έχει πρόσβαση στις υποθέσεις άρσης του απορρήτου. Κοινώς, κανένας έλεγχος. Κανένα αντίβαρο. Καμία συνταγματική εγγύηση στην πράξη για τους ανθρώπους οι οποίοι πέφτουν θύματα παραβίασης των επικοινωνιών τους.

Και σαν να μην έφταναν τα προηγούμενα, η κυβέρνηση έσπευσε να αποκλείσει νομοθετικά τη δυνατότητα να πληροφορηθούν ότι έπεσαν θύματα.

Αυτό δεν ξέρουμε τι είναι, πάντως ούτε λειτουργούσα κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι, ούτε κράτος δικαίου.

Από πολιτική άποψη, υπεύθυνος για όλα αυτά αντικειμενικά και αμετάθετα είναι ο πρωθυπουργός. Υπενθυμίζουμε πως η πρώτη ενέργεια μετά την εκλογή του ήταν να υπαγάγει την ΕΥΠ στον εαυτό του. Έτσι το βαθύ κράτος βρέθηκε στον πυρήνα του κατ’ επίφαση «επιτελικού κράτους». Πέρα όμως από τις πολιτικές ευθύνες, υπάρχουν πειθαρχικές και, πρωτίστως, ποινικές οι οποίες θα πρέπει να διερευνηθούν.

Άλλο εμπιστευτικότητα κι άλλο ανέλεγκτη αυθαιρεσία

Aντιλαμβανόμαστε φυσικά πως, εξ ορισμού, ένα τμήμα των δραστηριοτήτων της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών οφείλει να παραμένει εκτός δημοσιότητας. Ωστόσο, η έννοια του απορρήτου έχει διαβαθμίσεις και δεν μπορεί να εκφεύγει παντελώς κάθε θεσμικού ελέγχου. Στην δημοκρατία δεν μπορεί να δικαιολογούνται κάθε λογής έκνομες πράξεις με την επίκληση της εθνικής ασφάλειας.

Η υπόθεση των υποκλοπών –«νόμιμων» και παράνομων– συνιστά κρίσιμο πλήγμα για την ελληνική πολιτική ζωή, που τραυματίζει την καρδιά του πολιτεύματος και το οποίο σιγά σιγά αποκαλύπτεται. Η εμβέλεια του προβλήματος υπερβαίνει κομματικές αντιπαλότητες και σκοπιμότητες. Αφορά την κοινωνία πολιτών και σε τελευταία ανάλυση, τον ελληνικό λαό ως θεμέλιο της συνταγματικής κυριαρχίας.

Οι υπογράφουσες και υπογράφοντες πιστεύουμε ότι η απαράδεκτη αυτή ενέργεια πρέπει να διερευνηθεί άμεσα και αποτελεσματικά για να μην επαναληφθεί. Να μην ξεχαστεί σαν κάτι που μπορεί να συμβαίνει χωρίς κόστος, ανέλεγκτα και ατιμώρητα.

Η υπόθεση των υποκλοπών δεν είναι πολιτική ρουτίνα, όπως κυνικά θέλουν κάποιοι να πιστέψουμε. Είναι θανάσιμο τραύμα στην καρδιά του πολιτεύματος καθώς πλήττει τον φιλελεύθερο χαρακτήρα του και εν τέλει υπονομεύει την ίδια τη Δημοκρατία.

Εν κατακλείδι, αν δεν αντιδράσουμε σε αυτό που συνέβη, θα είμαστε άξιοι του θλιβερού εκφυλισμού της δημοκρατίας μας.

Και αυτό είναι ασυγχώρητο.

ΥΓ. Καλούμε όποια και όποιον πολίτη συμμερίζεται την ανησυχία μας να έρθει σε επαφή με την πρωτοβουλία και να προσθέσει την υπογραφή του στο κείμενο μας (ora0demokratia@gmail.com).

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ:

- Ιάσων Αθανασιάδης, συγγραφέας-δημοσιογράφος

- Πολυμέρης Βόγλης, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

- Νίκος Γκιώνης, εκδότης, Εκδόσεις Πόλις

- Στάθης Γουργουρής, καθηγητής, Columbia University

- Νίκος Δεμερτζής, καθηγητής ΕΚΠΑ, Διευθυντής ΕΚΚΕ

- Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος

- Στεύη Κίτσου, δικηγόρος, υπ. Δρ. Πανεπιστήμιο Μάαστριχτ

- Μαριλένα Κοππά, αν. καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

- Αναστασία Λαμπρία, εκδότρια-Εκδόσεις Ποταμός, δημοσιογράφος

- Αντώνης Λιάκος, ιστορικός, Ομοτ. Καθηγητής ΕΚΠΑ

- Νίκος Μαραντζίδης, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

- Στρατής Μπουρνάζος, ιστορικός-επιμελητής βιβλίων

- Νένη Πανουργιά, καθηγήτρια, Columbia University

- Λευτέρης Παπαγιαννάκης, νομικός

- Κωστής Παπαϊωάννου, εκπαιδευτικός, πρ. Γενικός Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

- Νάνσυ Παπαθανασίου, Δρ. ΕΚΠΑ, επ. συνυπεύθυνη Orlando LGBT+-

- Αθηνά Σκουλαρίκη, επ. καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κρήτης

- Γιώργος Χ. Σωτηρέλης, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αθηνών

- Αντρέας Τάκης, καθηγητής, ΑΠΘ

- Kωνσταντίνος Τσιτσελίκης, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

- Έλενα-Όλγα Χρηστίδη, υπ. Δρ. ΕΚΠΑ, επ. συνυπεύθυνη Orlando LGBT+

- Νίκος Χριστοδουλάκης, ομοτ. καθηγητής Οικ. Πανεπιστημίου Αθηνών

- Δημήτρης Χριστόπουλος, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

ΞΕΦΤΙΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ

Επί μέρες τώρα τα τρολ της Νέας Δημοκρατίας διοχετεύουν ψέματα δουλεύοντας τον κόσμο πως δεν υπάρχει τίποτε στον Έβρο, πως είναι ρωσική ή τουρκική προπαγάνδα, πως ο Σύριζα πιάστηκε κορόιδο που έφερε το θέμα στη Βουλή, πως το διαδίκτυο διαδίδει ψέμματα και άλλα τέτοια. Πρόσφυγες εγκλωβισμένοι δεν υπάρχουν, νησίδα δεν υπάρχει, κι αν υπάρχει δεν ανήκει στην Ελλάδα αλλά στην Τουρκία (γιατί η ηλιθιότητα χτυπά άσχημα στο κεφάλι!!!), όλα είναι φέικ νιους του Σύριζα και των εχθρών της χώρας.

Ώσπου χτες η Αστυνομία, αναγκάζεται μετά από την πίεση των εντοπίων και διεθνών μέσων (όχι των πετσωμένων βέβαια), του διαδικτύου κυρίως, να παραδεχτούν την αλήθεια. Πρόσφυγες υπάρχουν εγκλωβισμένοι σε νησίδα μέσα σε ελληνικό έδαφος.

Κάποιες δικαιολογίες ότι η νησίδα ήταν τέσσερα χιλιόμετρα πιο κάτω από εκεί που νόμιζαν, δεν τις χάφτουν ούτε μωρά παιδιά.

Μετά από ανακοινώσεις δύο ημερών όπου η Αστυνομία έλεγε ότι δεν υπάρχουν εγκλωβισμένοι ΕΝΤΟΣ της ελληνικής επικράτειας, έβγαλαν χτες την εξής εκπληκτική ανακοίνωση:

«Μετά από νεότερες πληροφορίες και εκτεταμένες έρευνες εντοπίστηκε στην παρέβρια περιοχή των Λαβάρων ομάδα παράτυπων μεταναστών, κατά δήλωσή τους από τη Συρία, αποτελούμενη από 22 άνδρες, 9 γυναίκες και 7 παιδιά, ενώ μία από τις γυναίκες είναι εγκυμονούσα. Επισημαίνεται ότι το συγκεκριμένο σημείο είναι περίπου 4 χιλιόμετρα νοτίως, από τις συντεταγμένες εκτός της ελληνικής επικράτειας, που είχαν δηλωθεί ως αρχική θέση προ ημερών.»

Δεν παίζονται!

Ποιες "νεότερες πληροφορίες" ρε;

Τι "περίπου 4 χιλιόμετρα νοτίως" και κουραφέξαλα, ρε;

Αυτοί προστατεύουν τα σύνορα;

Να μιλήσουμε για παραιτήσεις; Ε, τι , θα φύγουν όλοι; Ας φύγουν μια και καλή ... Να βγει κι ο Μητσοτάκης μόλις γυρίσει από τα μπάνια του να πει ξανά μια μισή συγνώμη και να υποσχεθεί πως άλλη φορά δεν θα ξαναγίνει. Το διεθνές ρεζιλίκι, όμως, ποιος θα το ξεπλύνει; Ντροπή, ντροπή, ντροπή!

Ένας διάλογος που ξεκαθαρίζει κάποια πράγματα

Στο φέισμπουκ χτες και σήμερα είχα έναν διάλογο με τον δημοτικό σύμβουλο Παναγιώτη Μαυρούτσο.

Βρίσκω ενδιαφέρον να καταγράψω εδώ αυτόν τον διάλογο. Μου έδωσε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα σχετικά με τον συνδυασμό "Η δική μας Πόλη" ως επικεφαλής του οποίου μετείχα στις δημοτικές εκλογές του 2019.

• Παναγιώτης Κυρ. Μαυρούτσος

  Είναι σαν το ποσοστό σας στις εκλογές κύριε Τσιρίδη. Δεν υπήρχε..... Όπως και στις επόμενες αν συνεχίσετε έτσι...
Tsiridis Georgios
Ευχαριστώ Παναγιώτη για την ευγένεια των λόγων σου. Επ' ευκαιρία λοιπόν ας μάθεις τα εξής:
Ευρισκόμενος στον χώρο του Σύριζα, με τον Σύριζα να στηρίζει Βρεττάκο, πήρα ποσοστό 6% χάρη στις προσωπικές μου φιλίες και την εκτίμηση κάποιων ανθρώπων για την συνολική παρουσία μου. Φυσικά, με γνώριζαν στην Δραπετσώνα, για αυτό στην Δραπετσώνα πήρα 14%.
Στην Δραπετσώνα όπου ο Βρεττάκος πέρασε σαν οδοστρωτήρας με 56% εγώ πήρα 14%, η ΝΔ 9%, το ΚΚΕ 8% κι ο συνδυασμός που ήσουν εσύ 9% επίσης. Οι άλλοι κάτω από 4%. Βρίσκεις αυτά τα ποσοστά αυτά άσχημα για μένα; Το 14% που περνά σαφώς ΝΔ, ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ κτλ σου φαίνεται πως δεν υπήρχε;
Μάλλον κακία είπες χωρίς να ξέρεις.
• 
  
Παναγιώτης Κυρ. Μαυρούτσος
Καλέ εσύ παραλίγο να βγεις δήμαρχος... Δεν το είχα μεταφράσει έτσι... Πολύ καλά πήγες...
Όταν βρίζεις την μητέρα μου, την Παναγία, μην περιμένεις άλλη αντίδραση. Και λίγα είπα... αν θες σβήσε με. Χάρη θα μου κάνεις...
 
Tsiridis Georgios
Όπως είδες από τα ποσοστά, δεν "κινδύνευσα" να βγω δήμαρχος αφού το παιχνίδι το είχε κερδίσει από τα αποδυτήρια ο Βρεττάκος. Στη Δραπετσώνα, την πόλη μου, πήρε 56%.
Μετά από αυτό όμως έγινε μια καταγραφή. Το γεγονός ότι στη Δραπετσώνα, ο συνδυασμός "Η δική μας πόλη", χωρίς τον Σύριζα που στήριζε Βρεττάκο, πήρε 14%, όταν η ΝΔ, το ΠαΣοΚ και το ΚΚΕ δεν έφτασαν σε διψήφιο νούμερο, με κάνει να νιώθω καλά, τουλάχιστον για την ανταπόκριση αυτού του κόσμου που γνώρισε κι αξιολόγησε κι εμένα όπως και όλο το ψηφοδέλτιο που με τίμησε.
Φυσικά, μέσα στο ψηφοδέλτιο, η πλειοψηφία ήταν (και είναι) άνθρωποι που δεν είχαν σχέση με τον Σύριζα και πάρα πολλοί ήταν (και είναι) θρησκευόμενοι. Δεν κατεβήκαμε για κόμμα ή θρησκεία στις εκλογές. Ο καθένας διατήρησε την ταυτότητά του και την ιδεολογία του. Και την διατηρούμε ακόμα. Μεταξύ των άλλων και εγώ.
Στην διαφωνία μου με τον Βρεττάκο για το εκκλησάκι στα Λιπάσματα, δεν έβαλα θέμα ιδεολογίας. Μίλησα κυρίως για το γεγονός ότι δεσμεύεται χώρος που είναι υπό πολεοδόμηση και μελέτη και έκανα κριτική ότι είναι κίνηση ψηφοθηρική. Σαν ιδεολογία, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που μας ψήφισαν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, δεν ενοχλούνται από το εκκλησάκι. Αυτό δεν με κάνει όμως να μην λέω την γνώμη μου με κριτήριο το καλό της πόλης.
Όταν εκφέρω την γνώμη μου ελεύθερα, κάποιοι θεωρούν ότι τους βρίζω. Υπάρχει όμως κι η άλλη ανάγνωση. Αυτή που λέει ότι θέλω να έχω την ελευθερία της σκέψης και το θάρρος της γνώμης μου ακόμη κι όταν το ακροατήριό μου ενοχλείται από τις απόψεις μου. Αυτή την ελευθερία για τον εαυτό μου θα την κρατήσω.

Εγκληματίας πολέμου -κατά την Διεθνή Αμνηστία- ο Ζελένσκι

Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας κατηγορεί το καθεστώς Ζελένσκι ότι θέτει ΔΟΛΙΩΣ σε κίνδυνο ζωές αμάχων, ακόμα και μαθητών και αρρώστων με την παγίδευση σχολείων και νοσοκομείων. Κατηγορείται ο ουκρανικός στρατός ότι χρησιμοποιεί τους άμαχους και τις κατοικημένες πόλεις σαν ασπίδα του.

Η μετατροπή πολιτικών αντικειμένων σε στρατιωτικούς στόχους παραβιάζει το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και θεωρείται έγκλημα πολέμου.

 

Η παραίτηση Δημητριάδη αφορά τις υποκλοπές ή και άλλα θέματα;

Η παραίτηση του Δημητριάδη, ανιψιού του Μητσοτάκη από την θέση του διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού γίνεται με αφορμή το σύστημα Predator και τις παρακολουθήσεις. Στην ουσία, όμως, ήταν η αφορμή για να φύγει από δίπλα του μια ωρολογιακή βόμβα που θα έσκαγε σύντομα. Το θέμα είναι η εταιρεία διαχείρισης των ΑΠΕ που έφτιαξε ο Δημητριάδης (την ΕΛΕΝΤΥΝ), όντας ενεργός σύμβουλος του πρωθυπουργού. Μετά την έκλεισε βέβαια αφού την είχε μπλέξει σε αγοραπωλησίες τουλάχιστον περίεργες.

 

Συγκεκριμένα:

Ο κύριος αυτός έφτιαξε εταιρεία για ΑΠΕ αμέσως μόλις ο Μητσοτάκης κατάργησε τον λιγνίτη πρόωρα κι αδικαιολόγητα υπέρ των ΑΠΕ. Ενώ η χώρα μας είχε δικαίωμα να έχει τον λιγνίτη ως το 2028, και ΧΩΡΙΣ να αναφέρεται καν το θέμα στο προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ, ο Μητσοτάκης, αιφνιδίως, τον κατάργησε αμέσως μόλις εξελέγη. Η κατάργηση αποδείχτηκε εντέλει μεγάλη καταστροφή μετά το ουκρανικό αλλά τότε ακόμη αυτό δεν φαινόταν. Φάνηκε όμως το πιθανό προσωπικό συμφέρον του Μητσοτάκη σε αυτή την υπόθεση, που περνά βεβαίως μέσα από τον ανιψιό Δημητριάδη.

Και δεν είναι μόνον αυτά. Ο κύριος αυτός είναι μπλεγμένος ακόμη και στα εξοπλιστικά (σύμφωνα με το ΒΗΜΑ) και σε ένα σωρό λοβιτούρες. Δεν τα λέω εγώ, το συγκρότημα Μαρινάκη τα γράφει.

Ο Σύριζα ΠΣ δεν πρέπει να μείνει ικανοποιημένος από την παραίτηση αλλά να κάνει θέμα στην Βουλή την πολιτεία αυτού του τύπου δίπλα στον Μητσοτάκη. Να τον ελέγξει και για τις παρακολουθήσεις αλλά κυρίως για όλα τα άλλα που αναδεικνύουν την μπόχα που εκπέμπει αυτή η δράκα των επιτηδείων που μάς κυβερνά.

Η 4η Αυγούστου ήταν καθαρός φασισμός

Η δικτατορία του Μεταξά, το καθεστώς  της 4ης Αυγούστου του 1936,  αυτή η σκληρή άκρα δεξιά του μεσοπολέμου, ήταν καθαρός αντιλαϊκός φασισμός.

Μετά από μια περίοδο ανωμαλίας, πραξικοπημάτων και κρατικής βίας, φτάσαμε στην συνολική ανατροπή της δημοκρατικής τάξης με την οποία ξεκίνησε η Ελλάδα την νεώτερη πορεία της μετά την μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών. 

Από το 1924 η Δημοκρατία προσπάθησε να ανασυγκροτήσει μιαν Ελλάδα σχεδόν κατεστραμμένη. Μια Ελλάδα που κράτησε μέσα στον κόρο της το φίδι που θα την έτρωγε και πάλι, την φιλοβασιλική, αντιβενιζελική και αντιδημοκρατική μερίδα του πολιτικού κόσμου, την περίφημη δεξιά. Εκτελέστηκαν μόνον έξι εκ των πρωταιτίων της καταστροφής του '22, δεν εκτελέστηκε ο βασιλιάς (ο ηλίθιος Κωνσταντίνος) και έμεινε αλώβητος σχεδόν ο μηχανισμός της ανατροπής της δημοκρατίας. Την κατάλληλη στιγμή επενέβη σαν φίδι και δάγκωσε. Επιχείρησε να δολοφονήσει τον Βενιζέλο κι έκανε εκλογές το 1935 με στρατιωτικό νόμο και αποχή των φιλελευθέρων κομμάτων (πλην ΚΚΕ) που έδωσαν καθαρή δεξιά κυβέρνηση. Αυτή η κυβέρνηση προσκάλεσε τον βασιλιά Γεώργιο κι έκανε ένα γελοίο δημοψήφισμα που έδωσε αποτέλεσμα 98% υπέρ της βασιλείας. Το 1936 ο Γεώργιος παρέδωσε την κυβέρνηση στον Μεταξά που επέβαλε φασιστική δικτατορία.

Για άλλη μια φορά η Ελλάδα πέρασε στα χέρια των αρπακτικών. Ένα ακόμη μαρτύριο ξεκίνησε για τον λαό μας που βρήκε την διέξοδο στην δράση του ΕΑΜ στην κατοχή και στον ΕΛΑΣ πάνω στα βουνά. Για να ακολουθήσουν οι επόμενες προδοσίες.

Κράζοντας την Π.τ.Δ. δεν κράζουν τον θεσμό

Έκραξαν την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου ΚΑΙ στην Αμοργό.

Αλήθεια, η Π.τ.Δ. νιώθει καθόλου υπεύθυνη για τον εξευτελισμό του θεσμού ή θεωρεί ότι για όλα ευθύνεται ο Σύριζα ΠΣ και οι "δορυφόροι" του; Ας μην ξεχνάμε ότι ο Σύριζα ΠΣ δεν είπε ΟΧΙ στην πρόταση της ΝΔ για το συγκεκριμένο πρόσωπο κάνοντας ένα βήμα θετικό με την υπερψήφισή της. Το έκανε για να την βοηθήσει να μείνει ως ΠτΔ αυστηρά ουδέτερη. Αυτή μετατράπηκε πολύ εύκολα σε τρολ του Μητσοτάκη, απογοητεύοντας όσους είχαν ελπίσει ότι θα τιμήσει το αξίωμα προσθέτοντας ευαισθησία σαν γυναίκα.

Σχεικά με τις φωτογραφίες της ανάρτησης. Η φωτογραφία της με τον Λιγνάδη φυσικά δεν λέει τίποτε από μόνη της.

´Οποιος αρχηγός κόμματος ή επιφανής πήγε στο εθνικό μπορεί να ποζάρισε, (πιθανότατα άθελά του ή αν, από ευγένεια, δεν αρνήθηκε) με τον διευθυντή του Εθνικού θεάτρου. Δεν καταγγέλλεται η φωτογράφιση, απλά αυτή μας υπενθυμίζει το πρόσωπο υπέρ του οποίου η ΠτΔ πήρε θέση ξεπλένοντας τον Λιγνάδη, τον κολλητό του Μητσοτάκη. Η άλλη φωτογραφία έχει σημασία. Δείχνει ότι όπου πάει η ΠτΔ την κράζουν γιατί έχουν όλοι καταλάβει ότι δεν τιμά την θέση της και γίνεται τρολ του Μητσοτάκη.

Το πρόβλημα με την Π.τ.Δ. είναι ότι συμπεριφέρεται ως μέλους της επικοινωνιακής ομάδας του π/θ.Αυτό μας το θύμισαν για μια ακόμη φορά οι διαμαρτυρόμενοι της Αμοργού.

Η Ευρώπη, ελλείψει ηγετών, ελπίζει πια στον Πούτιν!!!

Ένας πολύ γνωστός Βρετανός αρθρογράφος, ο Σάιμον Τζένκινς, έγραφε προχτές μεταξύ άλλων στον Γκάρντιαν τα εξής:

«Η πραγματικότητα των κυρώσεων στη Ρωσία είναι ότι προκαλούν αντίποινα. Ο Πούτιν είναι ελεύθερος να παγώσει την Ευρώπη αυτόν τον χειμώνα. Έχει μειώσει την προσφορά από μεγάλους αγωγούς όπως ο Nord Stream 1 έως και 80%. Οι παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου έχουν εκτοξευθεί και η ροή σιταριού και άλλων τροφίμων από την Ανατολική Ευρώπη προς την Αφρική και την Ασία έχει σχεδόν ανασταλεί.

Οι εγχώριοι λογαριασμοί φυσικού αερίου της Βρετανίας αντιμετωπίζουν τριπλασιασμό μέσα σε ένα χρόνο. Ο κύριος δικαιούχος δεν είναι άλλος από τη Ρωσία, της οποίας οι εξαγωγές ενέργειας στην Ασία έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, οδηγώντας το ισοζύγιο πληρωμών της σε πρωτοφανές πλεόνασμα. Το ρούβλι είναι ένα από τα ισχυρότερα νομίσματα στον κόσμο φέτος, έχοντας ενισχυθεί από τον Ιανουάριο κατά σχεδόν 50%. Τα περιουσιακά στοιχεία της Μόσχας στο εξωτερικό έχουν παγώσει και οι ολιγάρχες της έχουν μεταφέρει τα γιοτ τους, αλλά δεν υπάρχει κανένα σημάδι ότι ο Πούτιν ενδιαφέρεται. Δεν έχει εκλογικό σώμα να τον ανησυχήσει.»

Μια αποτυχημένη πολιτική, από την στιγμή που ξεκίνησε, είναι δύσκολο να ομολογηθεί και να ανατραπεί μέσα σε μια μέρα. Όμως κάθε μέρα που περνάει, η Ευρώπη βυθίζεται στην ύφεση και τον πληθωρισμό με το ευρώ να κατρακυλάει. Ζητείται ηγέτης στην Ευρώπη να σταματήσει την ανοησία των κυρώσεων και να δώσει ένα τέλος στο δράμα των Ουκρανών.

Δυστυχώς, εδώ που καταλήξαμε Ευρώπη και Αμερική, με την τεράστια έλλειψη ηγεσίας στον δυτικό κόσμο, ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που μπορεί να λύσει το πρόβλημα της Ευρώπης σταματώντας τον πόλεμο, είναι ο Πούτιν. Βαθιά μέσα τους, όσοι Ευρωπαίοι επιθυμούν να τελειώσει αυτό το μαρτύριο, δεν έχουν να περιμένουν από κανέναν Ζελένσκι ή Μακρόν ή Σολτς ή Μπάϊντεν ή ... Μητσοτάκη το παραμικρό. Μόνο στον Πούτιν μπορούν να ελπίζουν, ο οποίος ολοκλήρωσε τους στόχους του στο ουκρανικό έδαφος και μπορεί να αποφασίσει επιτέλους υπέρ της ειρήνης, αν και η κατάσταση αυτή τον βολεύει πολύ.

ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑ

«Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους» είπε η Π.τ.Δ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου προχτές, την ημέρα που (υποτίθεται ότι) γιόρταζαν την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Για τον Λιγνάδη το είπε, βέβαια, και για να υποστηρίξει τους διαμαρτυρόμενους (δεξιούς) πρώην συναδέλφους της που διαμαρτύρονταν γιατί ο κόσμος τους έκραξε μετά την αποφυλάκιση Λιγνάδη.

Πρόεδρος είναι, ό,τι θέλει λέει, την προστατεύουν και οι νόμοι.

Να της θυμίσουμε όμως ότι, με βάση το Σύνταγμα (του 1973) και τους νόμους (της Χούντας), η αποκατάσταση της δημοκρατίας που γιόρταζε και τιμούσε στο Προεδρικό Μέγαρο η κυρία Σακελλαροπούλου ήταν ΠΑΡΑΝΟΜΗ και ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΗ γιατί δεν στηριζόταν στο Σύνταγμα αλλά στο ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑ που έπνιγε τον κόσμο τα τελευταία χρόνια της χούντας, ειδικά από το 1972 που άρχισαν οι φοιτητικές κινητοποιήσεις, με κορύφωση στο Πολυτεχνείο το Νοέμβριο του 1973.

Ψωμία, παιδεία, ελευθερία!

Σήμερα Παρασκευή 22/7/22 διαβάζουμε στην Ελεύθερη Ώρα (εν συντομία Ε.Ω.):  

«Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πως την έλευση του μουσικού συγκροτήματος Iron Maiden στην Αθήνα ακολουθούν καταστροφές μεγάλης κλίμακας. [Σ.Σ. με βάση το χτεσινό ρεπορτάζ της Ε.Ω., τρεις μέρες πριν το Μάτι, οι Iron Maiden ήταν στη Μαλακάσα, τρεις μέρες πριν την Πεντέλη ήταν στο ΟΑΚΑ], Το λένε τα γεγονότα, όχι εμείς. Τους ευχαριστούμε όλους που μας βοήθησαν να δημοσιοποιήσουμε την άποψή μας και να στείλουμε το μήνυμά μας παντού. Είναι βέβαια γνωστή τοις πάσι η οπτική της εφημερίδας μας και ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα. Κύριο κάτοπτρό μας είναι η ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας.»

(Η χτεσινή Ε.Ω.)

Με κάτοπτρο την χριστιανική πίστη η Ε.Ω. βρίσκει τις αιτίες πίσω από τις φωτιές στην Αττική το 2018 και φέτος. Ήταν κατά βάση το τραγούδι των Iron Maiden με τίτλο "666, ο αριθμός του θηρίου" που κατά τον Ιωάννη της Αποκάλυψης είναι το όνομα του διαβόλου.

Αυτή είναι η Ελλάδα σήμερα. 

Θα μου πείτε, «μα, δεν διαβάζουν όλοι οι Έλληνες Ελεύθερη Ώρα, κανείς σχεδόν δεν την διαβάζει». Θα σας απαντήσω «μα δεν χρειάζεται να την διαβάζουν για να πιστεύουν αυτά που πιστεύει» και θα συμπληρώσω ότι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία ένα μικρό ποσοστό ψηφοφόρων είναι που δίνει μετακινούμενο τις κυβερνήσεις. Ένα ποσοστό που ρίχνει τον Αντρέα το '89 λόγω της Λιάνη, που ρίχνει (αμφισβητεί) τον Σημίτη λόγω Χριστόδουλου, που ρίχνει τον Τσίπρα λόγω Μακεδονικού. Ένα ποσοστό κρίσιμο που δεν το ομολογεί δημόσια, όμως, κρίνει τελικά με βάση το χουντικό τρίπτυχο "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια". Ακόμη κι ο Μητσοτάκης, παρά τα μύρια όσα έχει κάνει για να ξεπατώσει την Ελλάδα, στο επίπεδο της ηθικής μπορεί να κριθεί, εντέλει, μεταξεταστέος, εκεί βρίσκεται το τρωτό του σημείο. 

Δείτε το σημερινό πρωτοσέλιδο της Ε.Ω. που έχει τρία μόνο θέματα να προβάλλει: Α) Κεντρικό τίτλο έχει την "τελική λύση" που δίνουν τα εμβόλια στον παγκόσμιο πληθυσμό. Β) Ακριβώς από πάνω συνεχίζει να στηρίζει την κατάρα των Iron Maiden και τον σατανισμό τους και Γ) πιο πάνω δεξιά αναζητά τον νέο Χριστόδουλο που θα μας σώσει από την παγκοσμιοποίηση.

Υπάρχει αμφιβολία ότι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έχουν κάτοπτρό τους την ίδια χριστιανική πίστη με την Ε.Ω.; 

Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πιστεύουν ότι "μας ξεπαστρεύουν εμβόλιο το εμβόλιο", όπως λέει η σημερινή Ε.Ω.; 

Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πιστεύουν ότι υπάρχει διάβολος που κυνηγά την ψυχή τους κι ότι χρειάζονται αγιαστούρες για να σωθούν;

Υπάρχει αμφιβολία ότι ο Χριστόδουλος, ακόμα και μετά την αποκάλυψη των επίγειων "θησαυρών" που κατείχε, αντί για αποκαθήλωση διατηρεί την εκτίμηση του χριστεπώνυμου πλήθους;

Το πιο σημαντικό που έχει να κάνει ο ελληνισμός (ό,τι κι αν σημαίνει αυτός ο όρος) είναι να κοιτάξει να διορθώσει τα χάλια του. Παιδεία, ελευθερία και ψωμί είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις ακόμα και σήμερα, πενήντα χρόνια σχεδόν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου που αυτά είχε σαν προμετωπίδα. 

Παιδεία για να μάθουμε τι συμβαίνει στον κόσμο και να αντιληφθούμε και την ιστορία μας. 

Ελευθερία από δεσμά που μας κρατούν στο σκοτάδι (ατομικά κι ομαδικά) για δυο χιλιάδες χρόνια. 

Ψωμί, γιατί όταν πεινά ο άνθρωπος παύει να είναι άνθρωπος και γίνεται ζώο που αναζητά την τροφή του, ικανός για βία, ζητιανιά και υποδούλωση ακόμα.

ΠΟΣΟ ΤΥΦΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑ;

Οι συνδικαλιστές καλλιτέχνες πήραν φωτιά με την αποφυλάκιση του Λιγνάδη και οι συνδικαλιστές Δικαστές απάντησαν. Ο χορός της αντιπαράθεσης καλά κρατεί.

Θα σχολιάσω ένα σημείο που βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Είναι η δικαιοσύνη τυφλή; Πρέπει να είναι τυφλή; Να είναι και κουφή; Να αποφασίζει με βάση το γράμμα του νόμου ή να ακούει και το βουητό της κοινωνίας; Πρέπει να εκφράζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα;

Λοιπόν, εξ ορισμού η δικαιοσύνη υπάρχει ακριβώς για να αποδίδει το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Μόνο που αυτό το κάνει μέσα από περίπλοκες διαδικασίες που θεωρούνται αναγκαίες για να εξασφαλίζονται παράλληλα και τα ατομικά δικαιώματα. Η ισορροπία ανάμεσα στις δύο παραπάνω προτάσεις κάνει την δικαιοσύνη "δίκαιη" ή "άδικη", αποδεκτή ή όχι.

Κρίνουν λοιπόν οι δικαστές με βάση τους νόμους κυρίως, έχοντας ταυτόχρονα το αυτί τους τεντωμένο προς την κοινωνία. Κι αποφασίζουν με τον νόμο. Όχι με βάση την δημοφιλία, αλλά με βάση την νομιμότητα. Ωστόσο το τελικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να αποκλίνει σημαντικά του αρχικού σκοπού που είναι το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατά τεκμήριο αθώος υπόδικος Λιγνάδης κρίθηκε προφυλακιστέος κι όταν αποδείχθηκε η ενοχή του (κι ας μένει ακόμα μέχρι την τελική κρίση κατά τεκμήριο αθώος) τότε κρίθηκε αποφυλακιστέος. Είναι μια αντινομία που θίγει το κοινό περί δικαίου αίσθημα κι οδηγεί σε σκέψεις περί μεροληψίας. Και θίγεται το "αίσθημα" της κοινωνίας όχι από την δίκη αυτή και μόνο, αλλά, από μια σειρά αποφάσεων. Σε ποινικές υποθέσεις "φτωχοδιάβολοι" πετάγονται στον Καιάδα ενώ μεγαλόσχημοι αθωώνονται ή αποφυλακίζονται. Σε αστικές υποθέσεις δικαστές και ένστολοι δικαιώνονται ενώ συνταξιούχοι κι εργαζόμενοι συναντούν ένα τοίχος άρνησης των δικαίων αιτημάτων τους.

Ας μην φαίνεται σε κανέναν παράξενο που η κατακραυγή για τον Λιγνάδη εντείνεται. Το θέμα είναι η κυβέρνηση και το επιτελικό της κράτος που είναι μεροληπτικό, αδηφάγο και πηγή απάτης. Από εκεί ξεκινά η αγανάκτηση και στο διάβα της παίρνει φαλάγγι και την "άδικη" δικαιοσύνη και τα άδικα μέτρα και τους άδικους βιαστές της ηθικής ή της τσέπης αυτού του λαού.