Μετά από μια περίοδο ανωμαλίας, πραξικοπημάτων και κρατικής βίας, φτάσαμε στην συνολική ανατροπή της δημοκρατικής τάξης με την οποία ξεκίνησε η Ελλάδα την νεώτερη πορεία της μετά την μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών.
Από το 1924 η Δημοκρατία προσπάθησε να ανασυγκροτήσει μιαν Ελλάδα σχεδόν κατεστραμμένη. Μια Ελλάδα που κράτησε μέσα στον κόρο της το φίδι που θα την έτρωγε και πάλι, την φιλοβασιλική, αντιβενιζελική και αντιδημοκρατική μερίδα του πολιτικού κόσμου, την περίφημη δεξιά. Εκτελέστηκαν μόνον έξι εκ των πρωταιτίων της καταστροφής του '22, δεν εκτελέστηκε ο βασιλιάς (ο ηλίθιος Κωνσταντίνος) και έμεινε αλώβητος σχεδόν ο μηχανισμός της ανατροπής της δημοκρατίας. Την κατάλληλη στιγμή επενέβη σαν φίδι και δάγκωσε. Επιχείρησε να δολοφονήσει τον Βενιζέλο κι έκανε εκλογές το 1935 με στρατιωτικό νόμο και αποχή των φιλελευθέρων κομμάτων (πλην ΚΚΕ) που έδωσαν καθαρή δεξιά κυβέρνηση. Αυτή η κυβέρνηση προσκάλεσε τον βασιλιά Γεώργιο κι έκανε ένα γελοίο δημοψήφισμα που έδωσε αποτέλεσμα 98% υπέρ της βασιλείας. Το 1936 ο Γεώργιος παρέδωσε την κυβέρνηση στον Μεταξά που επέβαλε φασιστική δικτατορία.
Για άλλη μια φορά η Ελλάδα πέρασε στα χέρια των αρπακτικών. Ένα ακόμη μαρτύριο ξεκίνησε για τον λαό μας που βρήκε την διέξοδο στην δράση του ΕΑΜ στην κατοχή και στον ΕΛΑΣ πάνω στα βουνά. Για να ακολουθήσουν οι επόμενες προδοσίες.
