ΔΕΗ όπως Καπνεργοστάσιο

Το καπνεργοστάσιο στον Κολωνό

Στο παλιό δημόσιο Καπνεργοστάσιο (στον Κολωνό) ανοίγει, από την Παρασκευή 11/6 και θα διαρκέσει ως το τέλος του χρόνου, μια έκθεση 59 εικαστικών καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Η έκθεση γίνεται με συνεργασία της Βουλής με έναν πολιτιστικό οργανισμό με το όνομα ΝΕΟΝ. Δεν στέκομαι στην έκθεση που θα είναι αξιόλογη, δεν αμφιβάλλω, αλλά στο ... Καπνεργοστάσιο. Ένα βιομηχανικό κτήριο του δημοσίου που επαναχρησιμοποιείται και γίνεται όχι μόνο πολιτιστικό αλλά και αρχιτεκτονικό στολίδι της περιοχής του Κολωνού της Αθήνας.

Δεν θα μπορούσε και η δική μας ΔΕΗ να γίνει κάτι αντίστοιχο;

Οι χώροι υπάρχουν και είναι θαυμάσιοι, συγκρίνονται άνετα με το Καπνεργοστάσιο. Τα χρήματα που χρειάζονται δεν είναι πολλά και μπορούν να βρεθούν εύκολα από τις συμφωνίες που γίνονται γύρω από τα ενεργειακά της χώρας. Η περιοχή χρειάζεται μια τόνωση περιβαλλοντική, πολιτιστική και αναπτυξιακή. Γιατί δεν θα μπορούσε κι εδώ να εκδηλωθεί μια αντίστοιχη κυβερνητική πρωτοβουλία;

Ο δήμος έχει ανακινήσει το θέμα, έχει φτιάξει και η τεχνική μας υπηρεσία ένα σχέδιο που δείχνει τι θα θέλαμε να γίνει. Η παράταξη του κ. Καμά έκανε τις προάλλες μια συμβολική κίνηση στην πύλη του εργοστασίου. Το δημοτικό συμβούλιο έχει πάρει ομόφωνες αποφάσεις για την αξιοποίηση του κτηρίου με χρήσεις για πολιτισμό, παιδεία και για την ιστορική του αξία. Καιρός να το δει και η κυβέρνηση κι όχι να σχεδιάζει επαναλειτουργία της ΔΕΗ ως εργοστασίου παραγωγής ενέργειας, έστω και εφεδρικού ή για τις ανάγκες του λιμανιού, όπως λέγεται. Δεν είναι το Κερατσίνι χώρος μόνο για εργοστάσια σκουπιδιών, για λιμενικές εγκαταστάσεις και για νεκροταφεία. Να το δούμε όλοι και να το παλέψουμε.

Όπως στο Καπνεργοστάσιο του Κολωνού, έτσι και στην ΔΕΗ του Κερατσινίου.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΦΩΦΗΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ

 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ  ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ κ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ.

 ΜΙΑ ΘΕΤΙΚΉ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ.

Η κυρία Γεννηματά (ως πρόεδρος του Κιναλ) μίλησε προχτές το Σάββατο 5/6/2021 στον χώρο της Ανάπλασης και αναφέρθηκε στα προβλήματα και τις προοπτικές ανάπτυξης της περιοχής μας. Αναφέρουμε τα κυριότερα σημεία αυτής της παρέμβασης που μας αφορά. Η κυρία Γεννηματά:

* Στηρίζει τους πολίτες του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας και την ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να απομακρυνθούν οι ρυπογόνες βιομηχανίες της περιοχής.

* Προτείνει την δημιουργία ενός κλιματικά ουδέτερου (μηδενικών ρύπων) εκθεσιακού κέντρου (του πρώτου στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου) στην συνολική έκταση των «λιπασμάτων». Στις εγκαταστάσεις του θα περιλαμβάνονται ξενοδοχειακοί χώροι, κέντρα νεοφυούς επιχειρηματικότητας για όσες επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στην περιβαλλοντική καινοτομία.

* Μιλά για χώρους πρασίνου, γήπεδα και ανοιχτούς χώρους άθλησης, για αξιοποίηση των διατηρητέων κτισμάτων με αρχιτεκτονική και ιστορική αξία, καθώς και ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της περιοχής, με την ανάδειξη του ταφικού Μνημείου του Θεμιστοκλή.

* Μιλά για την περιβαλλοντική αναβάθμιση του Όρους Αιγάλεω, με δενδροφυτεύσεις και χώρους πρασίνου, για τη βελτίωση της ποιότητας της ατμόσφαιρας και του περιβάλλοντος της περιοχής. Στην ανάπλαση του Όρους Αιγάλεω μπορεί να αξιοποιηθεί και το νερό από την μονάδα επεξεργασίας της Ψυτάλλειας για την άρδευση των χώρων πρασίνου. Να μελετηθεί η πιθανότητα απομάκρυνσης ραδιενεργών στοιχείων και μετάλλων από το υπέδαφος του.

* Ζητά να αποδοθεί στον δήμο  ο παλιός χώρος της ΔΕΗ, έκτασης 40 στρεμμάτων, δίπλα από τις εγκαταστάσεις της Cosco, και να αποτελέσει χώρο πολιτισμού, με μουσείο ιστορίας εθνικής αντίστασης.

* Τέλος, προτείνει στον δήμο να συστήσει μία ενεργειακή κοινότητα, η οποία θα αναλάβει να προχωρήσει στην παραγωγή καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας με φωτοβολταϊκά. Μέρος αυτής θα καλύπτει τις ανάγκες των δημοτικών καταναλώσεων, συνεισφέροντας στο όραμα της κλιματικής ουδετερότητας. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της καθαρής ενέργειας που θα παράγεται, θα διαμοιράζεται δωρεάν στους ενεργειακά φτωχούς πολίτες της, που το έχουν περισσότερο ανάγκη.

Αυτές ήταν σε γενικές γραμμές οι θέσεις του Κιναλ και της κ. Γεννηματά όπως παρουσιάστηκαν στην πόλη μας.

Να σημειώσουμε πως είναι θετικές προτάσεις που μπορούν να αξιοποιηθούν στο μέλλον στα πλαίσια μιας προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ "Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ"

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ

Στρακαστρούκες εμείς, έργα αυτοί!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ- ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ  "Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ" 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ

Σάββατο 5 Ιουνίου 2021

Μαζευτήκαμε σήμερα το πρωί μερικές εκατοντάδες άνθρωποι να διαμαρτυρηθούμε για την Όιλ Ουάν επ' ευκαιρία της ημέρας περιβάλλοντος. Έβγαλε κι ένα λόγο ο δήμαρχος και ζήτησε από τους εμφαντικά απουσιάζοντες δημότες να προσέρχονται μαζικά σε τέτοιες εκδηλώσεις.

Σήμερα, την ίδια μέρα με την δική μας εκδήλωση, ο πρωθυπουργός εξαγγέλλει έργα διακοσίων (200) εκατομμυρίων στο παραλιακό μέτωπο από Πειραιά ως Γλυφάδα. Για την από εδώ μεριά, την δική μας, αυτές τις μέρες πάρθηκαν άλλες αποφάσεις. Εδώ αποφάσισαν να φέρουν το εργοστάσιο σκουπιδιών!

Λαέ της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου, φταις. 

Ψήφισες με 46% μια δημοτική αρχή που σου έφτιαξε την παραλία Λιπασμάτων και έκανε πολλά έργα στην πόλη σου. Τα τίμησες αυτά τα γεγονότα και με το μάτι στραμμένο στο παρελθόν της έδωσες ένα θρίαμβο. Όμως στις εκλογές παιζόταν το μέλλον. Κι εκεί δεν κοίταξες τίποτε.

Αυτή η δημοτική αρχή, πήρε την παραλία από τον Σύριζα. Ο Θοδωρής Δρίτσας ήταν ο υπουργός Ναυτιλίας που έδωσε τον ΟΛΠ στην Κόσκο και εξαίρεσε την δική μας παραλία από την παραχώρηση. Αυτή την παραλία την  αξιοποίησε η δημοτική αρχή με χρήματα που βρήκε στο ταμείο της. Ένα ταμείο γεμάτο από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές και τον Σύριζα που, με έναν νόμο του, επέτρεψε στον δήμο να εισπράξει τα χρέη του ΟΛΠ της περιόδου 2000-2002. Με αυτά τα χρήματα έκανε την παραλία και το φεστιβάλ. Αυτή η δημοτική αρχή έκανε πολλά έργα στα σχολεία και την πόλη με προγράμματα και χρήματα της περιφέρειας και της κυβέρνησης του Σύριζα. Και δεν την κατηγορεί κανείς που εκμεταλλεύτηκε τις ευνοϊκές συγκυρίες. Όμως τι όραμα είχε η ίδια για το μέλλον; ΤΙΠΟΤΕ. Κανένα σχέδιο δεν έχει πέρα από το να σταματήσει αυτά που έχουμε εμείς, αυτά που είχε η πόλη για χρόνια τώρα κι έχουν μείνει αναξιοποίητα.

• Έπρεπε να έχουμε χαρακτηρίσει την περιοχή ως περιοχή ανάπλασης (βάσει νόμου 2508/97) από χτες. Δεν το κάνουμε, δεν το δέχεται η δημοτική αρχή για λόγους ... άγνωστους. Έξι χρόνια καθυστέρηση είναι πολλά και φοβόμαστε πως θα γίνουν περισσότερα.
• Για να κυνηγήσουμε την Όιλ Ουάν πρέπει να έχουμε πολεοδομική μελέτη που να την αποκλείει ως χρήση και να ελέγξουμε τις άδειες της για να δούμε κατά πόσον είναι σύννομες και κατά πόσον συμμορφώνεται με αυτές. Η δημοτική αρχή κάνει ... κινητοποιήσεις.
  
• Έπρεπε να έχουμε τρέξει όταν εξαγγέλθηκε το κέντρο καινοτομίας, αλλά, η δημοτική αρχή δεν έκανε καμιά κίνηση για να αξιοποιήσει την εξαγγελία, λες και το ... ξέχασε. Φυσικά, στη συνέχεια, μας "ξέχασαν" κι αυτοί.
• Φυσικά, όταν έρχεται η ώρα να πληρωθεί ο λογαριασμός, βλέπουμε ότι εμείς του βορειοδυτικού μετώπου τρέχουμε να διαμαρτυρηθούμε για την υποβάθμιση της πόλης μας και στο άλλο, το νοτιανατολικό παραλιακό μέτωπο, μετρούν τα διακόσια εκατομμύρια για την ανάπλαση των περιοχών τους

Η δημοτική αρχή έχει πάρει ένα 46% και με αυτό το ποσοστό, αντί να δώσει στην πόλη μας φτερά, φρενάρει όλα όσα κάναμε στο παρελθόν, καταδικάζει την πόλη σε παρία και, απλά, κάθε τόσο κάνει κάποιες διαμαρτυρίες για την τιμή των όπλων. Όσο οι δημότες βλέπουν ότι δεν υπάρχουν σχέδια κι επομένως δεν υπάρχουν προοπτικές για την πόλη, δεν θα ακολουθούν στους "αγώνες" καθώς τους θεωρούν άχρηστους και φύλλα συκής. Θα θεωρούν ότι σκάμε στρακαστρούκες την ίδια στιγμή που οι άλλοι κάνουν κατανομές έργων για την αναβάθμισή τους.

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ

Η αδιαφορία για την ιστορία μας συνεχίζεται: ΤΑΙΝΙΟΔΡΟΜΟΣ ΚΡΑΚΑΡΗ

Στις παρακάτω φωτογραφίες μπορείτε να δείτε

Στο Α το μέλλον, (μια όψη του, μια εκδοχή τέλος πάντων)

Στο Β το πρόσφατο παρελθόν

Στο Γ το θλιβερό και οικτρό σήμερα.

 

Α. Στη φωτογραφία βλέπετε την μακέτα του ΟΛΠ στην "Πολιτιστική Ακτή" που προέβλεπε διάφορα έργα στο λιμάνι και μεταξύ αυτών την ανακατασκευή του ταινιόδρομου Κράκαρη ως κέντρου ψυχαγωγίας.

 

**********************

Β.- Εδώ βλέπετε τον ταινιόδρομο Κράκαρη όπως ήταν πριν τον σεισμό

******************************

Γ.- Κι εδώ βλέπετε αυτό που σήμερα είναι ο ταινιόδρομος Κράκαρη, όπως τον κατάντησαν ο σεισμός και η αδιαφορία των υπευθύνων.

*****************************

Αναρωτιέστε ποιοι είναι οι υπεύθυνοι; Να τους κατονομάσουμε: Η ΚΟΣΚΟ στην οποία ανήκει, το ελληνικό κράτος που αδιαφορεί και ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας που έπρεπε να είναι ο κύριος φορέας που θα ενδιαφερθεί για την αποκατάσταση των ζημιών.

Όλοι τους γράφουν την ιστορία της πόλης, την δική μας ιστορία, την ιστορία του λιμανιού και του Πειραιά, στα παλιά τους τα παπούτσια.

Κυβέρνηση και Δήμος πρέπει να νιώσουν την λαϊκή πίεση

Το προσεχές Σαββατοκύριακο 4-6 Ιουνίου το Μερα25 θα πραγματοποιήσει όλο το τριήμερο εκδηλώσεις για δικές του διαδικασίες στον χώρο της Ανάπλασης και το Σάββατο 5 Ιουνίου ο Δήμος οργανώνει εκδήλωση διαμαρτυρίας για την Όιλ Ουάν. Θετικά όλα αυτά που συντηρούν την κινητικότητα γύρω από το μείζον θέμα της πόλης, όπως θετική ήταν και η σημερινή συζήτηση κατοίκων για το θέμα της Όιλ Ουάν στον Κράκαρη. Το θέμα όμως παραμένει. Τι κάνουμε; 

Οι δημότες πρέπει να πιέσουν αφόρητα τον δήμο να ξεκουνηθεί. Όχι να κάνει και πάλι φραστικές εξεγέρσεις ή περιπατητικές ασκήσεις πεδίου. Με δυο πανό και λόγια του αέρα ή τροπολογίες που δεν έχουν άμεσο στόχο δεν γίνεται αγώνας. Αυτό που χρειάζεται η πόλη και πρέπει να κάνει άμεσα ο δήμος είναι:

1.- Να χαρακτηριστεί αμέσως, τώρα, η προς ανάπλαση έκταση των 640 στρεμμάτων ως ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ σύμφωνα με τον νόμο 2508/97 και με τον ίδιο νόμο άρθρο 10 να προχωρήσει ο δήμος σε Πολεοδομική Μελέτη Ανάπλασης, όπως προβλέπει και ο νόμος του 2015 που άλλαξε τις χρήσεις γης. Η μελέτη αυτή θα γίνει από μεγάλο γραφείο με διεθνή διαγωνισμό. Έχει καθυστερήσει ο δήμος τόσο πολύ και τόσο αδικαιολόγητα που θα έλεγε κανείς πως το κάνει επίτηδες. Ως τώρα δεν έχω πει ποτέ κάτι τέτοιο, όμως, οι υποψίες αρχίζουν ήδη να γίνονται σαφείς.

2.- Να κληθεί από τον δήμο ειδικός ερευνητής (εταιρεία), κατά προτίμηση ξένη, που να ελέγξει αν η άδεια που έχουν οι επιχειρήσεις της περιοχής μας είναι νόμιμες και συμβατές με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αν εφαρμόζονται οι προβλέψεις των αδειών αυτών. Και εδώ η καθυστέρηση, οφειλόμενη στο ότι έψαχναν κάτι αντίστοιχο ο Δημόκριτος και το Αστεροσκοπείο, δεν δικαιολογείται. Πρέπει κι αυτό άμεσα να το κυνηγήσει ο δήμος αν θέλει να μας πείσει ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για το θέμα και όχι προσχηματικά και μόνον.

Φυσικά, η λαϊκή κινητοποίηση είναι το άλφα και το ωμέγα των αγώνων. Ωστόσο τα δύο παραπάνω σημεία είναι υπόθεση της δημοτικής αρχής και όσο δεν τα προχωρά είναι φυσικό να απογοητεύει τον κόσμο που θεωρεί ότι λύση δεν υπάρχει. 

Η κινητοποίηση του κόσμου πρέπει να στρέφεται:

α.- Κατά της κυβέρνησης που δεν διώχνει τον βραχνά από τις ζωές μας.

β.- ,Κατά του δήμου που καθυστερεί και δεν κάνει αυτά που του αναλογούν.

ΤΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε "σκοτεινό διάλειμμα" την περίοδο της αντίστασης του ελληνικού λαού στις επιβουλές των ξένων όταν λεηλάτησαν την χώρα μας με αφορμή την χρεοκοπία στην οποία μας οδήγησε η παράταξή του.

Χαρακτήρισε "σκοτεινή" την πιο φωτεινή εξέγερση του ελληνικού λαού κατά των καταπιεστών του από την εποχή του Πολυτεχνείου.

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε "λαϊκισμό" το εξάμηνο που η Ελλάδα προσπάθησε (ανεπιτυχώς) να ξεφύγει από την μέγγενη που μας είχαν επιβάλει οι ξένοι, και στην οποία ο λαός μας απάντησε με ένα μνημειώδες 63% στο δημοψήφισμα του 2015.

Ποτέ άλλοτε δεν έχει αντιστραφεί η ιστορία τόσο σύντομα, τόσο οικτρά και με τόσο θράσος. Ποτέ άλλοτε δεν έχει ακουστεί τόσο ρεβανσιστικός λόγος. Ντροπή!

 

Η Πόλη έπεσε σαν σήμερα, 29 Μαΐου του 1453

Σκηνή από την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ τον Β' όπως την κατέγραψαν οι ζωγράφοι, που έληξε με την πτώση της Πόλης στις 29 Μαΐου 1453.

Την 29η Μαΐου του 1453 έπεσε η αυλαία του τέλους μιας χιλιόχρονης Αυτοκρατορίας. Έπεσε η Κωνσταντινούπολη και τη θέση της ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας πήρε η Οθωμανική αυτοκρατορία. Την θέση των απολυταρχικών χριστιανών δολοφόνων και απατεώνων των λαών πήραν οι απολυταρχικοί μουσουλμάνοι δολοφόνοι και απατεώνες των λαών. Μια αλλαγή φρουράς, επί τα χείρω καθώς οι νεότεροι, που αντικατέστησαν τους παλαιότερους, ήταν άγριος λαός της στέπας, απολίτιστος, πρώην νομάς, ένας λαός βοσκών και πειρατών της ξηράς.  

Έλληνες και Τούρκοι θυμούνται αυτή την επέτειο με τελείως διαφορετικά συναισθήματα. Βλέπουν τα γεγονότα από την δική του οπτική γωνία ο καθείς. Η πτώση της "Βυζαντινής Αυτοκρατορίας" (όπως την αποκαλούν από τον 16ο αιώνα οι δυτικοί για να απαλείψουν την "ρωμαϊκότητά" της) είναι “πληγή” για τους Έλληνες που την θεωρούν ως την μεσαιωνική τους κληρονομιά. Αντίθετα, είναι μια νίκη θριάμβου για τους Τούρκους που γνωρίζουν τις οθωμανικές τους ρίζες.

Η ιστορία είναι γνωστή και δεν θα την επαναλάβω. Λίγοι Ρωμιοί και κάποιοι Ιταλοί (Γενουάτες) υπερασπίστηκαν την Πόλη απέναντι σε μια δύναμη με συντριπτική υπεροχή σε στρατό, πλοία και όπλα. Οι πολλοί νέοι της Ρωμιοσύνης (οι εκατοντάδες χιλιάδες) βρίσκονταν στα μοναστήρια και προσεύχονταν να σωθεί η Πόλη αλλά να σκοτωθούν οι αναθεματισμένοι υπερασπιστές της που ήταν είτε ενωτικοί (Παλαιολόγος) είτε καθολικοί (Ιταλοί) όλοι δηλαδή παπικοί. Πρέπει ακόμη να σημειώσουμε ότι οι σύγχρονη Ελλάδα, όσο κι αν στηρίχτηκε κυρίως στην αρχαία της κληρονομιά, κατά βάση είναι ένα θλιβερό υπόλειμμα της αυτοκρατορίας που κράτησε περίπου εννιακόσια χρόνια (τα επτακόσια εκ αυτών ένδοξα) κι έπεσε το 1453. Λίγο αργότερα έπεσαν και τα τελευταία ελληνικά κράτη, η Τραπεζούς κι ο Μυστράς. Οι σημερινοί Νεοέλληνες είμαστε κατά βάση Ρωμιοί, δηλαδή Έλληνες μετασχηματισμένοι, τροποποιημένοι πνευματικά  απ' τον χριστιανισμό και κυρίως την ορθοδοξία.

Την Τρίτη το βράδυ (πριν ξημερώσει ακόμη) 29 Μαΐου 1453 εκδηλώθηκε η γενική τουρκική επίθεση. Οι πρώτες επιθέσεις αποκρούστηκαν. Όμως η πόλις, εντέλει, εάλω. Απόρροια της Άλωσης ήταν η συνέχιση της εδαφικής προώθησης των Τούρκων που έγιναν πλέον παράγοντας διαμόρφωσης της ευρωπαϊκής πολιτικής. Στα τέλη του 17ου αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία έφτασε στο απόγειό της, απειλώντας την Βιέννη. Η πρώτη ουσιαστική ανεξαρτητοποίηση εδάφους από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν η δημιουργία της Ελλάδας μετά την επανάσταση του 1821.

Πώς να ξεφύγουμε από ένα Θάλαμο Αερίων;

Η μακέτα αυτή είναι μια πρόταση δική μου (σε διπλωματική διατριβή) του 2009 με συντελεστή δόμησης 0.4, και περιέχει ενιαίο πάρκο 400 στρεμμάτων. Δηλαδή ακόμη κι έτσι η ανάπλαση θα είναι ένας παράδεισος. Σήμερα ο συντελεστής δόμησης είναι 0.15 και οι χρήσεις πιο βολικές για τον  δήμο.

Σε μια χτεσινή κάρτα-ανάρτηση της Ελισάβετ Μποτώνη που έλεγε απλά «ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΘΑΛΑΜΟ ΑΕΡΙΩΝ» έγινε ο παρακάτω διάλογος, με ένα σχόλιο του Λάκη Ιγνατιάδη και μια απάντηση δική μου:

ΛΑΚΗΣ:
«Εδώ και 6 χρόνια όλα όσα κάναμε (κάτοικοι, δήμος και περιφέρεια Πειραιά καθώς και παρατάξεις και σύλλογοι) με καταγγελίες, μάζεμα υπογραφών, πορείες διαμαρτυρίας και έρευνες, όπως και με διάφορες παρουσιάσεις σε κάποια μέσα, δεν έχουν αποδώσει τίποτα, κανείς δεν μας έδωσε σημασία. Αυτή είναι η αλήθεια. Η μία επιλογή είναι να συνεχίσουμε ανεβάζοντας τον πήχη των παρεμβάσεων, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα εισακουστούν από την κυβέρνηση οι δίκαιες διαμαρτυρίες μας και θα μετεγκατασταθεί η Oil One. Η άλλη επιλογή είναι να αλλάξουμε το αίτημα της μετεγκατάστασης με την αυστηροποίηση των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας της Oil One και τη χρήση νέας σύγχρονης τεχνολογίας ώστε να έχουμε τις σχεδόν μηδενικές επιπτώσεις που έχουν παρόμοιες μονάδες σε Ευρωπαϊκά και Αμερικάνικα λιμάνια. Το αναγκαίο πάντως είναι να συζητηθεί εξ αρχής το θέμα από τους άμεσα ενδιαφερόμενους.»

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 

«Κατ' επανάληψη έχω γράψει ότι όλα αυτά, αν δεν συνοδεύονται από τα δύο που θα αναφέρω πιο κάτω, είναι απλά μέτρα ψυχολογικής στήριξη των κατοίκων για να νομίζουν ότι κάτι κάνουν και να υπομένουν την κατάσταση. (Παρένθεση: Φυσικά οι κινητοποιήσεις είναι λύση όταν είναι μαζικές, αλλά αυτό έχει αποδειχθεί ότι δεν "δουλεύει" στην περιοχή μας, στις μέρες μας. Ας το προσπαθούμε αλλά μην το υπερεκτιμήσουμε). Δύο πράγματα πρέπει να γίνουν παράλληλα με τις κινητοποιήσεις, τις καθημερινές διαμαρτυρίες τις καταγγελίες, τα ψηφίσματα,τις τροπολογίες. Δύο:

Α) Χαρακτηρισμός της περιοχής ως ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ και άμεση προώθηση Πολεοδομικής μελέτης Ανάπλασης. Χωρίς αυτό δεν έχει νόημα καμιά διαμαρτυρία. Τι θέλουμε, σου λέει ο άλλος, να φύγει η εγκατάσταση και να μείνει εκεί ένα κενό; Κανείς δεν μας συζητάει σοβαρά από τότε που ο δήμος ΑΠΈΡΡΙΨΕ την πολεοδομική του μελέτη αντί να την τροποποιήσει ή να την αντικαταστήσει με μιαν άλλη. Λουκούμι προσέφερε στους ιδιοκτήτες γης και συνεχίζει να τους κερνά ούζα και μεζέ όσο κρατά αυτή την στάση

 

Β) Προσφυγές κατά της άδειας λειτουργίας της εταιρείας που σίγουρα παραβιάζεται (εξ ου και η ρύπανση μόλυνση) αλλά κανείς δεν την ελέγχει. Καλές οι μετρήσεις που έχουμε από δήμο και περιφέρεια αλλά, τί τις κάνουμε; Κορνίζα; Ναι, μόνο για κορνίζα κάνουν όσο δεν προχωράμε σε νομικές ενέργειες κατά της εταιρείας. Και φυσικά, οι έλεγχοι και οι προσφυγές πρέπει να γίνουν από κατάλληλους φορείς που συνήθως βρίσκονται στο εξωτερικό.

 

Κινητοποιήσεις και τροπολογίες και καθημερινές καταγγελίες καλές είναι, αλλά, μόνο σε συνδυασμό με αυτά τα δύο που ανέφερα παραπάνω έχουν νόημα. Και βέβαια, υπάρχει κι ένας ακόμη παράγων, που ξεφεύγει από την δυνατότητα του δήμου αλλά όχι και του λαού. Να καταψηφιστεί η κυβέρνηση που έφερε την Όιλ Ουάν και την αδειοδότησε και να ψηφιστεί μια κυβέρνηση που θα την αποτελούν κόμματα που θα δεσμευτούν προεκλογικά να την διώξουν. Που θα πει: Μέρα 25, ΚΚΕ και Κιναλ το έχουν ήδη κάνει. Ο Σύριζα που το είπε στα λόγια ( κι έχει δείγμα θετικό την παραχώρηση της παραλίας) αλλά, περιμένουμε την γραπτή του δέσμευση.»

Όπως συμβαίνει πάντα στο Φ/Μ ο διάλογος συνεχίστηκε, εγώ όμως θέλω να τονίσω τα παραπάνω γιατί βλέπω ότι η κοινωνία της πόλης μας δεν έχει ακόμη καταλάβει πλήρως το ΜΕΙΖΟΝ (τι να κάνουμε) και συχνά κατατρίβεται με το ΕΛΑΣΣΟΝ (ποιος φταίει περισσότερο). 

Πιστεύει κανείς πως τα σχέδια ανάπλασης τα οποία κατέληξαν το 2003 στο κλείσιμο και γκρέμισμα του εργοστασίου Λιπασμάτων ήταν άμοιρα αυτής της εξέλιξης;

Το γεγονός ότι η Λαφάρτζ ήρθε στο δημαρχείο Δραπετσώνας το 2001 και παρουσίασε το δικό της σχέδιο μετασχηματισμού των Λιπασμάτων σε εμπορικό κέντρο με κάλυψη κάτω του 25% και πράσινο άνω του 50% για τον χώρος της;

Πιστεύει κανείς ότι ο μαρασμός και το κλείσιμο της Μόμπιλ και της ΒΡ ήταν ανεξάρτητες από τα σχέδια ανάπλασης, την πολεοδομική μελέτη που φτιάχτηκε και τον χαρακτηρισμό της περιοχής ως ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ το 1997;

Είναι τυχαίο που η Όιλ Ουάν επανήλθε στη μεταποίηση και η Λαφάρτζ θέλει επέκταση και η ΚΟΣΚΟ ορέγεται λοτζίστικς αφού το 2014 ο χαρακτηρισμός σαν περιοχής ανάπλασης ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ και η Πολεοδομική μελέτη του δήμου Δραπετσώνας εγκαταλείφθηκε από τον νέο δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας;

Η δημοτική αρχή πρέπει σύντομα να συνέλθει. Ο λαός πρέπει να μάθει για να πιέσει σωστά. Η κοινωνία μας πρέπει να αντιδράσει, αλλιώς ελπίδα δεν υπάρχει καμιά και πουθενά.

ΚΑΘΩΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η 29η ΜΑΪΟΥ

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1918. ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ "ΑΒΕΡΩΦ" ΣΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Τα ελληνικά θωρηκτά, το "Αβέρωφ", το "Κιλκίς" και η υπόλοιπη μοίρα, στην Κωνσταντινούπολη το 1918 με φόντο την Αγία Σοφία.

 

Ποιος είπε ότι τα όνειρα δεν γίνονται πραγματικότητα;

Απλά, ενίοτε, γίνονται κι εφιάλτες.

 

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1918. Μικτή ναυτική μοίρα ελληνικού, αγγλικού και γαλλικού στόλου εισέρχεται στα Στενά και αγκυροβολεί στην Κωνσταντινούπολη. Βλέπουμε το Κιλκίς και διακρίνεται το Αβέρωφ.

 

Πόσοι Νοταράδες κυκλοφορούν ανάμεσά μας;

Ο συμμαχικός στρατός, Γαλλικός, Αγγλικός, Ιταλικός κι Ελληνικός εισέρχεται στην Κωνσταντινούπολη στις 13 Νοεμβρίου 1918. Μαζί τους και 795 Έλληνες στρατιώτες, ενώ στους δρόμους της Πόλης έχουν υψωθεί ελληνικές ,σημαίες.

Πλησιάζει η 29η Μαΐου, η μέρα που πριν από 568 χρόνια "η Πόλις εάλω", έπεσε η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων. Από τότε δεν επανήλθε σε ελληνικά χέρια ποτέ. Μόνο το 1918-19, μαζί με τους συμμάχους νικητές του Μεγάλου πολέμου (εκ των υστέρων τον είπαμε Α' παγκόσμιο), μπήκε και δικός μας στρατός, 800 μόνο στρατιώτες έστω και συμβολικά, στην Πόλη, όπως και ένα πλοίο του στόλου μας έφτασε στον Κεράτιο. Σύντομα όμως αποχώρησε το ελληνικό τμήμα, παίρνοντας την εντολή για τη Σμύρνη. Τον στρατό μας τον ήθελαν και για άλλες δουλειές μια και είχε ανοίξει μέτωπο στην Ουκρανία κι οι Γάλλοι βρίσκονταν σε δεινή θέση.

Θα θέλαμε, άραγε, να ήταν δική μας η Κωνσταντινούπολη; Όπως είναι σήμερα, με τα 18 εκατομμύρια Τούρκων (και βάλε), θα μάς έπνιγε. Όπως ήταν τότε, όμως, δεν θα μας κακόπεφτε. Όμως ούτε οι διεθνείς συγκυρίες το επέτρεπαν, ούτε οι δυνάμεις του έθνους τότε το άντεχαν. Δεν διεκδικήσαμε την Πόλη, ενσωματώσαμε όμως την Ανατολική Θράκη και θα την κρατούσαμε αν δεν ήταν το κακό το ριζικό μας. Διώξαμε τον μεγάλο Έλληνα Λευτέρη Βενιζέλο και φέραμε τον ηλίθιο, τον ελιά ελιά και Κωτσο βασιλιά, Κωνσταντίνο. Και πήγαν όλα στράφι, κι η Σμύρνη, κι ο Πόντος κι η Μικρασία κι η Ανατολική Θράκη κι η Πόλη.

Ας αφήσουμε λοιπόν την σύγχρονη Πόλη στην ησυχία της. Ας δούμε εκείνη την παλιά Κωνσταντινούπολη, την βασιλεύουσα, την πιο όμορφη και μεγάλη πόλη του κόσμου, παρά τις πληγές της. Πρώτη φορά πληγώθηκε ανεπανόρθωτα το 1204, διακόσια πενήντα χρόνια πριν την άλωσή της από τους Τούρκους (1453). Ποτέ δεν συνήλθε από εκείνο το κτύπημα. Κατόπιν πληγώθηκε από την διαμάχη ορθοδοξίας παπισμού. Οι αυτοκράτορες ήθελαν την βοήθεια του δυτικού κόσμου που μόνο ο Πάπας μπορούσε να κινητοποιήσει. Γι αυτό ήταν ενωτικοί. Το ιερατείο μισούσε τον Πάπα γιατί θα το είχε σε υποδεέστερη θέση. Για αυτό ήταν ανθενωτικοί. 

Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να μην έχει άμυνες η Πόλη των Πόλεων απέναντι στον Μωάμεθ τον πολιορκητή και κατόπιν Πορθητή. Είχε μείνει με πληθυσμό μικρό, γύρω στις ογδόντα μόνο χιλιάδες την κατοικούσαν. Από τους 8.000 υπερασπιστές της οι μισοί ήταν ξένοι, Γενουάτες και κάποιοι μισθοφόροι. Η νεολαία των Ρωμιών βρισκόταν στα μοναστήρια και παρακαλούσε τον Θεό για την σωτηρία της βασιλεύουσας. Είδαμε πόσο εισακούστηκαν. Χρήματα δεν υπήρχαν στα ταμεία. Η Πόλη άντεξε περίπου δύο μήνες κι έπεσε. Όχι από μια κερκόπορτα. Έπεσε γιατί δεν υπήρχε κανείς που να την υπερασπιστεί, εκτός από κάποιες ηρωικές μορφές, που ήταν ελάχιστες. Έπεσε μεταξύ άλλων γιατί ο στρατηγός του Παλαιολόγου, ο Λουκάς Νοταράς είχε πει το περίφημο «Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν τη μέση τη πόλει φακίολον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν.» Τον σκότωσε και πούλησε την γυναίκα του σκλάβα ο Μωάμεθ, όταν μπήκε με το φακιόλιό του στην Πόλη, κι ας του παρέδωσε το θησαυροφυλάκιο του κράτους ο Νοταράς για να γλιτώσει. Υπάρχουν παντού και πάντα Νοταράδες, άραγε, ή ήταν δημιούργημα εκείνου του τυφλού μίσους των θρησκευομένων φατριών, ενωτικών και ανθενωτικών; Μπορεί κανείς να πει ότι δεν υπάρχουν και σήμερα φατρίες το ίδιο τυφλωμένες;

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΒΟΛΤΑ

 

8 Μαΐου 2021

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΒΟΛΤΑ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ.

 

Λυπηρά επεισόδια είχαμε χτες στο δημαρχείο. Ο σύλλογος εργαζομένων, υλοποιώντας μια ομόφωνη απόφασή του, παρενέβη στο γραφείο του δημοτικού συμβουλίου για να παρεμποδίσει την διεξαγωγή της συνεδρίασης του ΔΣ που είχε θέμα τον ΟΕΥ (τις θέσεις και ευθύνες των εργαζομένων του δήμου). Ζήτησε να μην γίνει το χτεσινό ΔΣ και να προηγηθεί νέος διάλογος μεταξύ της δημοτικής αρχής και των εργαζομένων.

 

Το συμβούλιο, έτσι κι αλλιώς, δεν θα είχε απαρτία. Ολόκληρη η αντιπολίτευση είχε ταχθεί εναντίον του δημάρχου και της δημοτικής αρχής και υπέρ του αιτήματος των εργαζομένων να διεξαχθεί ένας ουσιαστικός διάλογος μεταξύ αυτών και της διοίκησης. Η απαράδεκτη επιμονή της δημοτικής αρχής σε μια κόντρα χωρίς νόημα με τους εργαζόμενους του δήμου, κατέληξε σε τραγικά αποτελέσματα.

Υπήρξε έντονη φασαρία με λεκτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ της διοίκησης και του δημάρχου από την μια και μελών του σωματείου εργαζομένων από την άλλη. Η δυναμική αντίδραση του συλλόγου είχε ως αποτέλεσμα την μη διεξαγωγή της συνεδρίασης και την μη διαπίστωση της έλλειψης απαρτίας. Οι εργαζόμενοι επέβαλαν έστω και προσωρινά την θέλησή τους. Μένει να δούμε αν η διοίκηση μετά από αυτό θα οδηγηθεί στον νέο διάλογο που της ζητούν ή αν θα επιμείνει στην άρνηση.

• Είναι λυπηρό να ξεπέφτει η διοίκηση του δήμου τόσο χαμηλά. 
• Είναι λυπηρό να μην δέχεται να κάνει έναν ουσιαστικό διάλογο με τους εργαζόμενους του δήμου για θέματα που τους αφορούν όταν της το ζητούν με επιμονή εδώ και καιρό.
• Είναι λυπηρό να βλέπουμε να κρατά τόσο αντεργατική στάση ένας δήμαρχος που θέλει να εμφανίζεται ως αριστερός και που στο παρελθόν αγωνίστηκε κι αυτός δυναμικά για εκείνα που θεωρούσε σωστά.
• Είναι λυπηρό που ο Σύριζα υποστήριξε κι ακόμα στηρίζει αυτήν την δημοτική αρχή. Επικροτεί αυτή την αδιάλλακτη στάση;

Αναφέρουμε τον πολιτικό φορέα που τον στήριξε (Σύριζα) γιατί αυτός έχει μια μεγαλύτερη ευθύνη. Η δημοτική αρχή εξελέγη χάρη στις παροχές που αφειδώς τής έδωσαν η Κυβέρνηση του Σύριζα κι η Περιφέρεια των Δούρου-Γαβρίλη την περασμένη τετραετία. Η παραλία λιπασμάτων, τα πολλά έργα της Περιφέρειας, η πλούσια χρηματοδότηση και η πολιτική στήριξη έδωσαν στην δημαρχία Βρεττάκου μια μεγάλη νίκη το 2019, όμως, δεν έλυσαν τα προβλήματα. 

Ο δήμος έχει πάψει να κινείται αρκούμενος στα περασμένα μεγαλεία. Όχι μόνο δεν έχει δικές του ιδέες, αλλά, απορρίπτει και κάθε ιδέα που τού προτείνουν οι άλλοι, έστω κι αν βλέπει καλοπροαίρετα προς το μέλλον της πόλης. Τώρα βάζει απροκάλυπτα απέναντί του και τους εργαζόμενους του δήμου.

Κάποιος πρέπει να τα δει όλα αυτά και να ακούσει τα καμπανάκια να ηχούν.

Το θέμα είναι να μην παρασύρει αυτή η διοίκηση στην κατηφόρα μαζί της και την πόλη.

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ 'Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ' Γ.ΤΣΙΡΙΔΗΣ

Πότε θα ασχοληθεί και με τα δύσκολα η δημοτική αρχή;

Σήμερα το βράδυ υπάρχει δημοτικό συμβούλιο με θέμα τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας (ΟΕΥ). Είναι ένα θέμα που η διοίκηση έπρεπε να έχει λύσει και να έχει ψηφίσει εύκολα προς όφελος και του δήμου, αλλά, και των εργαζομένων του. Το θέμα αυτό, όμως, έχει γίνει αγκάθι που ταλαιπωρεί την δημοτική αρχή και καθυστερεί όλα τα σοβαρά θέματα του δήμου.

 

• Όταν υπάρχει τέτοια αγκύλωση στα εύκολα, τι θα γίνει με τα δύσκολα που έχει μπροστά της η δημοτική αρχή; 
  
• Πόσο περίτρανα θα δείχνει με κάθε της ενέργεια ότι ήταν ΕΤΕΡΟΦΩΤΗ, στηριγμένη στις ΙΔΕΕΣ, τις ΠΡΑΞΕΙΣ και τα ΧΡΗΜΑΤΑ της κυβέρνησης του Σύριζα και της Περιφέρειας της Δούρου και του Γαβρίλη;
• Τώρα που χρειάζεται και η δική της πρωτοβουλία κι η δική της συμμετοχή στις ιδέες και τις πράξεις, γιατί άραγε εμφανίζεται τόσο λίγη;

 

Ελπίζω ότι πολύ σύντομα θα τελειώσει αυτό το βάσανο του ΟΕΥ. Θα μπορέσει επιτέλους να βρει μια κοινή γλώσσα με τους εργαζόμενους και θα φτιάξει ένα νέο οργανόγραμμα για να πέσει με τα μούτρα στη δουλειά στους άλλους τομείς όπου η πόλη κινδυνεύει να μείνει απαράδεκτα και αδιόρθωτα πίσω.

Ο φόβος είναι ότι θα συνεχιστεί το αλαλούμ που αποδυναμώνει τον δήμο και ναρκοθετεί το μέλλον του.

Ο Εβλιά Τσελεμπή ερωτεύεται την Αθήνα (Δ')

4η ανάρτηση και τελευταία με τον Εβλιά Τσελεμπή και τις εντυπώσεις του από την Αθήνα. Γεγονός είναι ότι ο άνθρωπος, αδαής κι ας ήταν ο πιο σπουδαίος εκ των Οθωμανών, ερωτεύτηκε την Αθήνα και τα καλά της. Εξ ου και ο τίτλος. 

Ο Εβλιά Τσελεμπή αποκαλύπτει τον έρωτά του για την Αθήνα του 17ου αι. (ΙV) 

Θα συνεχίσω και σήμερα με τον Εβλιά Τσελεμπή και θα τελειώσω με αυτό το 4ο μέρος την παρουσίαση του βιβλίου του για την Αθήνα. Δεν θα δίνω μία-μία τις σελίδες του βιβλίου του αλλά θα παραθέσω μερικά αποσπάσματα από τα γραπτά του. Θα αποφύγω τις κοτσάνες που περιέχει η διήγησή του και που αφορούν όλες στην ιστορία έτσι όπως του την μαθαίνανε και θα μείνω σε αυτά που είδε και βίωσε με τις αισθήσεις του ο ίδιος, αυτά δηλαδή που αποτελούν την αξιόπιστη μαρτυρία του.

Ο Εβλιά Τσελεμπή, ο Ξενοφών και Θουκυδίδης και Πτολεμαίος των Τούρκων, δυο χιλιάδες χρόνια μετά τους μεγάλους γεωγράφους και ιστοριογράφους είναι ένας αφελής και ημιμαθής αξιωματούχος της αυτοκρατορίας. Περιγράφει τα κάλλη των τόπων που κυρίευσαν οι γιοι του Οσμάν για να δείξει τη δόξα του σουλτανάτου. Είναι όμως και συναισθηματικός τύπος και παρασέρνεται, άλλοτε από τις ομορφιές των τόπων κι άλλοτε από τις ομορφιές των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων. Είναι ένας ανατολίτης που θαυμάζει πράγματα που δεν καταλαβαίνει και δοξάζει τον θεό του που επέτρεψε να γίνουν όλα αυτά. Σίγουρα πάντως φεύγει από την Αθήνα ερωτευμένος με την πόλη αυτή.

Ας δώσω όμως τώρα τα αποσπάσματα:

ΠΕΙΡΑΙΑΣ: Στη σελ. 185 του βιβλίου του γράφει για τον Πειραιά, το λιμάνι του Δράκου, όπου βέβαια του κάνει εντύπωση το λιοντάρι, αυτό που πενήντα χρόνια αργότερα το πήρε ο Μοροζίνι λάφυρο στη Βενετία μια και δεν μπορούσε να σηκώσει ολόκληρη την Ακρόπολη όπως θα ήθελε:

ΥΜΗΤΤΟΣ (σελ. 186 του βιβλίου): Ο Εβλιά ανέβηκε και πάνω στον “Τρελό” τον Υμηττό. Του άρεσαν οι μυρωδιές και δεν παρέλειψε να αναφέρει όλα τα είδη λουλουδιών που βρήκε ή του είπαν ότι φύονται εκεί.

 

ΣΟΥΝΙΟ (σελ. 191 του βιβλίου του): Πήγε και μέχρι το Σούνιο. Άντε πάλι τα μάρμαρα μπροστά του. Όπου πάει κολώνες και αγάλματα … μένει εκστατικός.

 

ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΛΑΟΣ (σελ. 193 του βιβλίου): Του αρέσουν οι Αθηναίες που τις βρίσκει να είναι οι πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου. Αλλά και οι νεαροί είναι πιο όμορφοι από τις νεράϊδες του δάσους. Όσο για το κλίμα … υπέροχο! Λέτε να μην την ερωτεύτηκε την Αθήνα ο Εβλιά; Δείτε τι γράφει στο απόσπασμα αυτό:

ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (σελ. 194 του βιβλίου): Πλησιάζει ο καιρός που ο Τσελεμπή θα φύγει από την Αθήνα. Ξετρελαμένος από το μέλι και τα κεράσια κι από αυτά που βλέπει, γράφει σαν ποιητής υμνώντας την πόλη. “Κανείς δεν μπορεί να την περιγράψει αυτή την πόλη, μακάρι να υπάρχει για πάντα” λέει πριν την αφήσει σαλπάροντας για την Αίγινα.

 

ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ S.O.S.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΠΕ ΣΤΟΝ ΛΑΤΣΗ.

***************************************

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΟΣΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

****************************************

Αυτό πρέπει πραγματικά να μας ανησυχήσει. Κάπως έτσι ακούστηκε η πρώτη είδηση και μετά ήρθε ο Μελισσανίδης. Τώρα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να χαρίσει τα ΕΛΠΕ στον Λάτση.

 

Το σχετικό ρεπορτάζ της επικαιρότητας είναι από το TVXS. Λέει πως ενώ τώρα το δημόσιο έχει την πλειοψηφία στο ΔΣ των ΕΛΠΕ, σε λίγο, με κυβερνητικές ενέργειες, η πλειοψηφία θα δοθεί στον Λάτση. Ο όμιλος Λάτση θα μπορεί να φτιάξει ό,τι θέλει (αν του επιτραπεί) ή να πουλήσει όπου θέλει (κι εδώ δεν χρειάζεται να του επιτραπεί τίποτε).

 

Στον χώρο που βρισκόταν η Μobil φτιάχτηκε η Oil One. 

Στον χώρο που βρίσκεται η ΒΡ (και τώρα είναι τα ΕΛΠΕ) τι θα μας βρει;

 

Η δημοτική αρχή πρέπει να μάθει, να τρέξει, να προλάβει.

Αλλιώς θα τρέχουμε πάλι πίσω από τις εξελίξεις και δεν θα προλαβαίνουμε. Θα είναι ασυγχώρητη αν δεν κινηθεί. 

Ήδη, η μόνη μας πραγματική αντίσταση, ο χαρακτηρισμός της περιοχής σαν ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ και η Πολεοδομική μελέτη Ανάπλασης έχουν καθυστερήσει. 

Πριν πιάσουμε πάτο, πρέπει κάποιοι να ξυπνήσουν. Πριν να είναι αργά.

Η Αθήνα του 17ου αι. (Από το βιβλίο του Εβλιά Τσελεμπή Γ’ μέρος)

Το Γ' μέρος της ανάρτησης της 19ης Οκτωβρίου 2014. Είναι "Η Αθήνα του 17ου αι. (Εβλιά Τσελεμπή Γ’ μέρος" Οι δύο πρώτες μας αναρτήσεις έγιναν στις 28 και 30 Απριλίου. Συνεχίζω σήμερα. Βλέπουμε πρώτα την Αθήνα του 16ου αιπώνα που είδε κι ο Τσελεμπή. Εδώ είναι η αγορά.

 Συνεχίζω με τον Εβλιά Τσελεμπή, το τρίτο μέρος της παρουσίασής μου. Προσπερνάω τη σελίδα 176 του βιβλίου όπου περιγράφει βασικά το τζαμί μέσα στον Παρθενώνα και πηγαίνω στην επόμενη, που αφορά στην Αθήνα (σελ. 177 βιβλίου) και την μεθεπόμενη σελ. 178. Διαβάστε τι λένε:

 

σελ. 178

Αφού θαυμάζει τις κολώνες και τον τρόπο που είναι δεμένες βλέπει τις μετόπες και τα χάνει. Τα γλυπτά και τα αγάλματα είναι “θαύματα των θαυμάτων” και ξεπερνούν σε σύλληψη και κατασκευή τις δυνατότητες του νου των απλών ανθρώπων.

Γύρισε όλο τον κόσμο ο Εβλιά αλλά δημιουργήματα σαν κι αυτά που είδε εδώ δεν υπάρχουν πουθενά μας λέει.

Ξαναβάζω ξεχωριστά το κομμάτι αυτό όπου ο Εβλιά υμνεί αυτά που βλέπει σαν δημιουργήματα θεών.

Να σημειώσω ότι ο Εβλιά, όπως έχουμε δει πολλές φορές, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ τι θα πει αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, φιλοσοφία, επιστήμη, τραγωδία, ΤΙΠΟΤΕ από όλα αυτά δεν ξέρει. Δεν ξέρει τι θα πει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, τι θα πει ΠΟΛΗ, τι θα πει ΠΟΛΙΤΗΣ, τι θα πει ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ, τι θα πει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Δεν ξέρει ούτε γιατί φτιάχτηκαν όλα αυτά, ούτε τι υμνούν. Δεν ξέρει την ουσία που εκφράζουν. Βλέπει μόνο το επικάλυμμα και αυτό είναι τόσο εντυπωσιακό που τον αφήνει άφωνο!

Καημένε Εβλιά Τσελεμπή, πόσα έχασες βλέποντας μόνο το θαύμα με τα μάτια και χάνοντας το θαύμα της ψυχής και του μυαλού!

Κι από εμάς αγαπητοί συν-Έλληνες, πόσοι μπορούμε να δούμε κάτι πέρα από το επικάλυμμα που είδε και ο Τσελεμπή, πόσοι είδαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης κάτι περισσότερο από αγάλματα και μάρμαρα;

Στην σελίδα 179 του βιβλίου περιγράφει τον τούρκικο μαχαλά και μετά περιγράφει τα σπίτια και τις συνήθειες των Ελλήνων. Ας πάμε λοιπόν στην σελίδα 180 βιβλίου και στη σελίδα 181 του βιβλίου.

 

Οι στύλοι του Ολυμπίου Διός, η Βιβλιοθήκη του Αδριανού, ο Ναός του Ηφαίστου (Θησείο) παρελαύνουν από τις περιγραφές του. Και ο Εβλιά, μουσουλμάνος ο ίδιος, δεν διστάζει να γράψει:

“Οι μουσουλμάνοι κάτοικοι δεν χαίρουν μεγάλης εκτίμησης και θεωρούνται παρακατιανοί. Κι αυτό γιατί οι καφίρηδες (άπιστοι) είναι πλούσιοι έμποροι κι έχουν συνεταίρους στα πέρατα της Ευρώπης.”

Και βέβαια το βιολί του ο παραμυθάς και παραμυθιασμένος Ηρόδοτος των Τούρκων, η Βαλκίδα (Μπαλκίς) που τριγυρνούσε με τον Σολομώντα κι έκτιζε πόλεις για παραθερισμό … Παλάτι της είναι ο ναός του Ολυμπίου Διός που οι τεράστιοι Στύλοι του εντυπωσίαζαν και τότε τον περιηγητή.