Η μακέτα αυτή είναι μια πρόταση δική μου (σε διπλωματική διατριβή) του 2009 με συντελεστή δόμησης 0.4, και περιέχει ενιαίο πάρκο 400 στρεμμάτων. Δηλαδή ακόμη κι έτσι η ανάπλαση θα είναι ένας παράδεισος. Σήμερα ο συντελεστής δόμησης είναι 0.15 και οι χρήσεις πιο βολικές για τον δήμο. |
Σε μια χτεσινή κάρτα-ανάρτηση της Ελισάβετ Μποτώνη που έλεγε απλά «ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΘΑΛΑΜΟ ΑΕΡΙΩΝ» έγινε ο παρακάτω διάλογος, με ένα σχόλιο του Λάκη Ιγνατιάδη και μια απάντηση δική μου:
ΛΑΚΗΣ:
«Εδώ
και 6 χρόνια όλα όσα κάναμε (κάτοικοι, δήμος και περιφέρεια Πειραιά
καθώς και παρατάξεις και σύλλογοι) με καταγγελίες, μάζεμα υπογραφών,
πορείες διαμαρτυρίας και έρευνες, όπως και με διάφορες παρουσιάσεις σε
κάποια μέσα, δεν έχουν αποδώσει τίποτα, κανείς δεν μας έδωσε σημασία.
Αυτή είναι η αλήθεια. Η μία επιλογή είναι να συνεχίσουμε ανεβάζοντας τον
πήχη των παρεμβάσεων, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα εισακουστούν από
την κυβέρνηση οι δίκαιες διαμαρτυρίες μας και θα μετεγκατασταθεί η Oil
One. Η άλλη επιλογή είναι να αλλάξουμε το αίτημα της μετεγκατάστασης με
την αυστηροποίηση των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας της Oil One και
τη χρήση νέας σύγχρονης τεχνολογίας ώστε να έχουμε τις σχεδόν μηδενικές
επιπτώσεις που έχουν παρόμοιες μονάδες σε Ευρωπαϊκά και Αμερικάνικα
λιμάνια. Το αναγκαίο πάντως είναι να συζητηθεί εξ αρχής το θέμα από τους
άμεσα ενδιαφερόμενους.»
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
«Κατ' επανάληψη έχω γράψει ότι όλα αυτά, αν δεν συνοδεύονται από τα δύο που θα αναφέρω πιο κάτω, είναι απλά μέτρα ψυχολογικής στήριξη των κατοίκων για να νομίζουν ότι κάτι κάνουν και να υπομένουν την κατάσταση. (Παρένθεση: Φυσικά οι κινητοποιήσεις είναι λύση όταν είναι μαζικές, αλλά αυτό έχει αποδειχθεί ότι δεν "δουλεύει" στην περιοχή μας, στις μέρες μας. Ας το προσπαθούμε αλλά μην το υπερεκτιμήσουμε). Δύο πράγματα πρέπει να γίνουν παράλληλα με τις κινητοποιήσεις, τις καθημερινές διαμαρτυρίες τις καταγγελίες, τα ψηφίσματα,τις τροπολογίες. Δύο:
Όπως συμβαίνει πάντα στο Φ/Μ ο διάλογος συνεχίστηκε, εγώ όμως θέλω να τονίσω τα παραπάνω γιατί βλέπω ότι η κοινωνία της πόλης μας δεν έχει ακόμη καταλάβει πλήρως το ΜΕΙΖΟΝ (τι να κάνουμε) και συχνά κατατρίβεται με το ΕΛΑΣΣΟΝ (ποιος φταίει περισσότερο).
Πιστεύει κανείς πως τα σχέδια ανάπλασης τα οποία κατέληξαν το 2003 στο κλείσιμο και γκρέμισμα του εργοστασίου Λιπασμάτων ήταν άμοιρα αυτής της εξέλιξης;
Το γεγονός ότι η Λαφάρτζ ήρθε στο δημαρχείο Δραπετσώνας το 2001 και παρουσίασε το δικό της σχέδιο μετασχηματισμού των Λιπασμάτων σε εμπορικό κέντρο με κάλυψη κάτω του 25% και πράσινο άνω του 50% για τον χώρος της;
Πιστεύει κανείς ότι ο μαρασμός και το κλείσιμο της Μόμπιλ και της ΒΡ ήταν ανεξάρτητες από τα σχέδια ανάπλασης, την πολεοδομική μελέτη που φτιάχτηκε και τον χαρακτηρισμό της περιοχής ως ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ το 1997;
Είναι τυχαίο που η Όιλ Ουάν επανήλθε στη μεταποίηση και η Λαφάρτζ θέλει επέκταση και η ΚΟΣΚΟ ορέγεται λοτζίστικς αφού το 2014 ο χαρακτηρισμός σαν περιοχής ανάπλασης ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ και η Πολεοδομική μελέτη του δήμου Δραπετσώνας εγκαταλείφθηκε από τον νέο δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας;
Η δημοτική αρχή πρέπει σύντομα να συνέλθει. Ο λαός πρέπει να μάθει για να πιέσει σωστά. Η κοινωνία μας πρέπει να αντιδράσει, αλλιώς ελπίδα δεν υπάρχει καμιά και πουθενά.