ΘΕΤΙΚΗ ΕΞΑΓΓΕΛΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ

Διαβάζω απόσπασμα των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης όπως το καταγράφει η Χάφιγκτον Ποστ:

******************************************

Διεθνές κέντρο καινοτομίας στη Δραπετσώνα

******************************************

Σε μητροπολιτικό πάρκο που θα φιλοξενεί αθλητικές αλλά και καλλιτεχνικές δράσεις μετατρέπονται 204 στρέμματα στο Δήμο Κερατσινίου- Δραπετσώνας σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη και στο ίδιο σημείο ιδρύεται διεθνές κέντρο καινοτομίας σε συνεργασία με μεγάλες επιχειρήσεις τεχνολογίας του εξωτερικού. «Στον χώρο των παλαιών Λιπασμάτων ανθίζουν πλέον ο πολιτισμός και η τεχνολογική πρόοδος».

*******************************************

Τα πρώτα μου σχόλια έχουν ως εξής:

Για τις "αθλητικές και καλλιτεχνικές" δράσεις, δηλαδή για τον πολιτισμό, ουδέν πρόβλημα. Πάντα ήταν μέσα στις επιδιώξεις μας. Το θέμα ήταν "με τι χρήματα θα γίνουν αυτά;". Η εξαγγελία όπως γίνεται, συνοδευόμενη από το δεύτερο μέρος της, δείχνει από πού μπορεί να προκύψει η χρηματοδότηση.

Για το διεθνές κέντρο καινοτομίας, η εξαγγελία θετική αλλά και αρκετά αόριστη. Δεν ξέρω αν έχει κάτι στο νου του ο πρωθυπουργός από συγκεκριμένους επενδυτές. Πάντως είναι μέσα στις επιθυμητές δράσεις. Η εξαγγελία πάντως είναι γεγονός. Είδομεν.

ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Τι γίνεται με την απαλλοτρίωση; Πέρα από το γεγονός ότι μπορούσε να μην την προχωρήσει η διοίκηση Πατούλη και πέρα από το γεγονός ότι μπορούσε να απορριφθεί από τα δικαστήρια, η εξαγγελία ανοίγει νέα δεδομένα. Για ποιο λόγο να απαλλοτριώσεις μιαν έκταση και να την παραχωρήσεις κατόπιν για δράσεις του ιδιωτικού τομέα; Προφανώς βλακώδες.

Θα πρέπει να προχωρήσει η πολεοδόμηση που θα δώσει 100 στρέμματα ελεύθερα για μητροπολιτικό πάρκο και 100 στρέμματα για να δομηθούν εξ αυτών τα 15 (ή περισσότερα αν αλλάξει ο Σ.Δ.) με καινοτόμες δράσεις τεχνολογικών επιχειρήσεων. Θα συνεργαστεί η δημοτική αρχή αποδεχόμενη μια ριζική αλλαγή της θέσης της; Ίδωμεν.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Η εξαγγελία πατάει σε σταθερά πόδια; Που θα πει, έχει διερευνηθεί η ύπαρξη επενδυτών ή είναι απλά "έπεα πτερόεντα" που έρχονται με συμβολικό τρόπο να δείξουν ότι η νέα κυβέρνηση έχει κάτι καλύτερο να πει από την παλιά; Ίδωμεν.

ΤΡΙΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Θα συνεργαστεί η δημοτική αρχή με την νέα κυβέρνηση όπως έκανε με την παλιά; Η εξαγγελία για κέντρο τεχνολογίας είναι έξω από τις (δήθεν) "αριστερές" προδιαγραφές της. Δεν είναι όμως έξω από την "λογική Σύριζα". 

Όλα είναι ρευστά. Η μετάλλαξη Βρεττάκου ως πού μπορεί να φτάσει αφού δεν έχει κι εκλογές μπροστά του να τον φοβίζουν; Η μετάλλαξη του Σύριζα ως πού θα φτάσει κι αυτή τώρα που έγινε αντιπολίτευση; Η ΝΔ και η κυβέρνηση πόσο εννοούν αυτά που λένε; Ίδωμεν

ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Δράσεις πολιτισμού, αθλητισμού και δράσεις καινοτόμες για τεχνολογικές επιχειρήσεις δεν συμβαδίζουν με τα εργοστάσια που ρυπαίνουν και μολύνουν την περιοχή. Η πολεοδόμηση έστω και μέρους της ανάπλασης, θέτει άμεσα θέμα απομάκρυνσης. Η απαλλοτρίωση δεν έθετε τέτοιο θέμα, απεναντίας ωραιοποιούσε την ύπαρξη των εργοστασίων αφού περί του δημοσίου επρόκειτο. Οι ενδεχόμενες επενδύσεις όμως δεν μπορούν να συνυπάρξουν με κινδύνους τύπου Σεβέζο ή με αρωματικές μυρωδιές του τύπου που υφίσταται η περιοχή. Τι θα κάνει στο θέμα αυτό η ΝΔ; Ίδωμεν. 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Η εξαγγελία δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν βλέπει Κοσκο στην περιοχή της Δραπετσώνας. Όχι πως όλες οι πιθανές δράσεις της θα μάς ήταν ανεπιθύμητες, όμως ο κίνδυνος για τη δημιουργία κέντρου λοτζίστικς και κοντέϊνερ φαίνεται πως περνάει. Αυτό καταγράφεται άμεσα στα θετικά. Είδομεν.

[ΣΗΜ. "Ίδωμεν" σημαίνει "Να δούμε". "Είδομεν" θα πει "Είδαμε".]  

ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ, ΜΠΟΝΟΥΣ και ΚΙΝΑΛ

Πέρσι και πρόπερσι είχα αρθρογραφήσει λέγοντας ότι ο Τσίπρας έχει ένα όπλο που θα το χρησιμοποιήσει πριν τις εκλογές. Ήταν η πρόταση για κατάργηση του μπόνους από την περασμένη βουλή ώστε οι εκλογές (αυτές που έγιναν πριν μια εβδομάδα) να διεξαχθούν με σύστημα απλής αναλογικής. Δεν ξέρω επακριβώς τους λόγους που δεν το έκανε τελικά ο Τσίπρας και παρέδωσε την αυτοδυναμία στην ΝΔ για τέσσερα χρόνια. Κάποιος θα επικαλεστεί λόγους "ηθικής" τάξης, άλλος λόγους αδράνειας, άλλος κάτι άλλο, εγώ όμως δεν βγάζω από τον νου μου ότι το έκανε για να έχουμε εκλογές με διχαστικό δίλημμα του τύπου "ή εμείς ή αυτοί". Έτσι κράτησε κυρίαρχη θέση στον λεγόμενο "δημοκρατικό" χώρο, έστω κι αν έχασε για μια τετραετία την δυνατότητα συμμετοχής στην εξουσία.

Στο σημερινό άρθρο θα εξετάσω το ζήτημα της απλής αναλογικής σε σχέση με το Κιναλ. Όχι μόνο σαν ιστορία αλλά και σαν ζήτημα πολιτικής από εδώ και πέρα.

Ως γνωστόν, η απλή αναλογική έχει ψηφιστεί από την προηγούμενη βουλή και θα ισχύσει στις επόμενες εκλογές. Δεν υπάρχουν 200 πρόθυμοι να το αλλάξουν αυτό στη σημερινή βουλή. Παρά ταύτα, υπάρχουν και κάποιοι που σκέφτονται σενάρια αλλαγής του συντάγματος με 180 βουλευτές (158 ΝΔ + 22 Κιναλ) σε άρθρο που "αγγίζει" το εκλογικό σύστημα, ώστε να αλλάζει ο εκλογικός νόμος άμεσα και χωρίς τους 200. Νομίζω πως είναι όνειρα θερινής νυκτός καθώς οι εκλογές έγιναν με καύσωνα, όμως είναι ενδεικτικά του κλίματος.

Το Κιναλ είναι το κόμμα που, κυρίως, θα έβγαινε (και θα βγαίνει) ενισχυμένο από την απλή αναλογική. Απλά, γιατί είναι τρίτο κόμμα σε εκλογική δύναμη και γιατί είναι κόμμα του κέντρου. Είναι κόμμα που μπορεί να συνεργαστεί και με τα δυο "άκρα" προτάσσοντας την λογική έναντι των ιδεολογημάτων. Τα "μικρά" κόμματα των άκρων δεν βολεύονται από την απλή αναλογική που τούς θέτει ζητήματα "υπεύθυνης" στάσης καθώς είναι ακραία και ζουν από την αντίθεση κι όχι από την σύνθεση. Το Κιναλ όμως είναι κόμμα του κέντρου που κατά κύριο λόγο ζει και κινείται με συνθέσεις, με εξεύρεση λύσεων, με διάλογο. Γι αυτό είναι κόμμα που ταυτίζεται με την απλή αναλογική. Δεν ίσχυε αυτό όταν το ΠαΣοΚ ήταν ο ένας εκ των δύο πόλων το δικομματισμού. Τότε ήθελε ενισχυμένες αναλογικές για να κρατά τον ρόλο του ως αντίπαλου δέους της δεξιάς. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Κι ο ρόλος του ΠαΣοΚ-Κιναλ έχει αλλάξει. Αν δεν το αντιληφθεί έγκαιρα θα γίνεται σάκος του μποξ ή απλή τσόντα στον ένα εκ των δύο εκφραστών του δικομματισμού. Αυτόν τον ρόλο του επιφυλάσσουν τα μπόνους και οι ενισχυμένες αναλογικές που αβαντάρουν τον δικομματισμό και ενισχύουν τις κραυγές έναντι του διαλόγου στον δημόσιο βίο.

Είναι τόσο προφανές ότι θα έπρεπε το Κιναλ να είναι ΥΠΕΡ της απλής αναλογικής ώστε χρειάστηκε επιχείρηση mind control για να παραμείνει όλα τα τελευταία χρόνια σε μια θέση κατά του συμφέροντος του και κατά της (πολιτικής) δικαιοσύνης και κατά του συμφέροντος της χώρας. Επικράτησαν ρητορικές περί "κυβερνησιμότητας" και περί "απαλλαγής από την ευθύνη" (διακυβέρνησης με την ΝΔ) που οδηγούσαν ευθέως στην στήριξη του αντίθετου από αυτό που ήταν και ΔΙΚΑΙΟ και ΣΥΜΦΕΡΟΝ για το κόμμα.

Το κεφαλαιώδες λάθος να μην προτείνει το Κιναλ την απλή αναλογική πριν από τις εκλογές του Ιουλίου το εκμεταλλεύτηκαν ο Μητσοτάκης κι ο Σύριζα και έκαναν τις εκλογές με μπόνους. Ο μεν Μητσοτάκης κέρδισε την αυτοδυναμία (αν καταργείτο το μπόνους εδώ και τώρα θα έπαιρνε 130 βουλευτές μόνο) ο δε Συριζα κέρδισε ηγετικό ρόλο στην κεντροαριστερά (ως το αντίπαλο δέος στο δικομματικό σύστημα που κατασκευάζεται και συντηρείται από το μπόνους).

Αν το Κιναλ πρότεινε απλή αναλογική, ο Σύριζα δεν θα μπορούσε να πει όχι. Οι 200 απαιτούμενοι για αλλαγή εκλογικού νόμου και κατάργηση του μπόνους εδώ και τώρα υπήρχαν στην περασμένη βουλή όπου η ΝΔ είχε μόνο 76 βουλευτές. Θα μπορούσε να το προτείνει ο Τσίπρας αλλά εκείνος διάλεξε να πάει στις εκλογές με διλήμματα (ώστε να κερδίσει ηγετικό ρόλο για τον Σύριζα) από το να πάει σε ένα ανοιχτό σε όλα μετεκλογικό τοπίο. Ο Τσίπρας είχε συμφέρον από το μπόνους. Το ίδιο κι ο Μητσοτάκης. Το Κιναλ που δεν είχε έπρεπε να αυτο-αποκλειστεί και αυτό ακριβώς έκανε με την επιχείρηση mind control. Αυτο-αποκλείστηκε χάρη σε μια ρητορική που πέρασε χωρίς καθόλου κουβέντα.

Συγνώμη που θα το πω αλλά νομίζω ότι το Κιναλ στο θέμα αυτό συμπεριφέρθηκε ως ο ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ, χρήσιμος για ΝΔ και Σύριζα και ηλίθιος για τον ίδιο του τον εαυτό και την χώρα. Συγνώμη και πάλι για την βαριά έκφραση αλλά δεν βρίσκω ηπιότερη που να δίνει την εικόνα ορθότερα. Το λάθος έγινε και δεν ξε-γίνεται. Ας δούμε από εδώ και πέρα ....

ΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΣΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Για όσους ενδιαφέρονται είτε για την γλώσσα, είτε για την ιστορία, είτε για το ελληνικό το έθνος, σας παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα-πρόλογο της ποντιακής γραμματικής του Τοπχαρά. Το αφήνω χωρίς μετάφραση και στην αρχική του ορθογραφία, όπως φτιάχτηκε για τους Έλληνες Πόντιους της Σοβιετίας. Γράφτηκε την δεκαετία του '30.
Το αλφάβητο που χρησιμοποιείται είναι απλοποιημένο. 
Τα σ και ς είναι ς
Τα η, ι, υ, ει, οι, είναι όλα ι
Τα ε, άι είναι ε
Το ου είναι υ
Τα ευ, αυ είναι εφ, αφ κτλ.
Η γλώσσα είναι η ζωντανή καθομιλουμένη ποντιακή διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας.

Για τιν γραμματικιν τι Σ. Τοπχαρα Hi

Για το ρομεικον το γλοςικον το ζιτιμαν ατορα καλατζεβνε τα πλατεα ςτροματα τεργαζομενιον. Σο κεντρον τι προςοχιςεμυν ςτεκ το ζιτμαν - πος να εφταμε κε ι γλοςα ντο θα καματιζομενα βοιθαμας, πραματικα να εν γλοςα τι μαζαςεμυν. Να καταλοβενεμας ολ κε οχι μονον να καταλαβενεμας αλα να καλατζεβνε κεκιν να επορυν να περνε ενεργον μερος ςιν δυλιανεμυν - ςο χτιςιμον τι ςοςιαλιζμυ.

Ι γλοςα κεπορι να εν ςκοποςεμυν, αλα μεςον, οπολον πυ να βοιθαμας ςον ςκοπονεμυν.

Αικον γλοςα για τεμετερα τα ρομεικα μαζας πεκςεβαν αςον Ποντον εν το ποντεικον ι γλοςα. Το ποντεικον τιν γλοςαν καταλαβενε, το ποντεικον τιν γλοςαν καλατζεβνε, ατο εν το μιτρικον ι ςλοςατυν. Καθαρα φενετε πος ι καταςταςι ςο οπιονεβριυμες ος τα τελεφτεα χρονια κε ςο καπιον βαθμον κε ος οςιμερον, αλο να ιποφερκετε κεν. Το Σοβετικον το ςιςτιμαν ελεφθεροςεν ολια τα εθνι αςο ικονομικον κε αςο πολιτικο-μορφοτικον τιν ςκλαβιαν.

Κιατορα, τα εθνι ντο εςαν αγραματα ολος διολυ, πυ τα γραματα πα ακομαν κιχαν, εςκοθαν ςο παδαρ, μαθαβε, προχορυνρ, κιαλο κεγνοριυνταν. Το Κομυνιςτικον Κομαν με το λενινιςτικον τι γραμινεθε αλαζ τανροπς, αλαζ τι γις το προςοπον κε πραματικα αδελφον τα εργαζομενα μαζας αςολια τα εθνι αφκα ςο κοκινον τι ςιμεανεθε. Τολμιρα ι πολςςεβικ κααριζνε τι ςτραταν αςολια τα φραχτια, αςολια ςα εμπόδια για να προχορυν ςον ςοςιαλιζμον τα εργαζομενα μαζας. Απλοπια το Κομαν τι γραφιν ςανατολικα τα εθνι, διμιυργα για τατυνυς λατινικοπιιμενον αλφαβιτον κε εφται γιατατα τα εθνι πολα εφκολον τιν μορφοςιν σο μιτρικον τιν γλοςανατυν.

Μονον το ςοβετικον το ςιςτιμαν κε το μιτρικον ι γλοςα εδοκαν τιν εφκεριαν ςατα τα εθνι να εφταγνε ςα καποςα χρονια πραματα πυ ςο καπιταλιςτικον το ςιςτιμαν κεπορυν να γινταν ςα εκατονταδας χρόνια.

Ονταν τερυμε ατα τα προοδυς ντο εχνε ταδελφικαναμυν εθνι -ι ατιγει, ι καπαρτιν κ.τ.λ. πρεπ να εροτυμε, εμις ντο επικαμε? Κε ςατο το εροτεμαν επορυμε να απαντυμε, πος εμις πα εχομε τρανα επιτιχιας, πολα προοδυς. Αμα κιαλο πολα προοδυς θα ιχαμε αν ι δυλια αναμεςα ςα μαζαςεμυν εγινυτον ςο μιτρικον τι γλοςανατυν. Κιατο ι γλοςα για τα ρομεικα τα μαζας τα οπια, οπος ιπαμε εκςεβαν αςον Ποντον εν το ποντεικον ι γλοςα. Οςον το παι ολιγοςτεβνε εκιν πυ κιθελνε ναναγνοριζνε ατο το πραμαν - πος το ποντεικον ι γλοςα εν μιτρικον γλοςα για τα εργαζομενα μαζαςεμυν. Τιν αρχιν κε το ςοβαρον τι δυλιαν για το ζιτιμαν - να περαν ι δυλια αναμεςα ςα μαζαςεμυν ςο μιτρικον τι γλοςαν - επικεν ο "Κομυνιςτις". Αςο 1930 τι χρονιας κιαν ο "Κομυνιςτις" επικεν τρανον κοπον απαν ςατο το ζιτιμαν κε χορις να τρανινοματο πρεπ, ναναγνοριζομε πο: ατο ι δυλια εςς πολα θετικα αποτελεζματα.

Ποιος είναι υπέρ της απλής αναλογικής;

Αν πάρετε τα προγράμματα των κομμάτων ή τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, υπαρχηγών, επιτετραμμένων κτλ. και αναζητήσετε να μάθετε την θέση τους για την απλή αναλογική, δεν θα φτάσετε στα σωστά συμπεράσματα. Μια ματιά στην πραγματικότητα των αριθμών (και δεν είναι πολλοί) δεν βλάπτει.

Ως γνωστόν σήμερα, με το μπόνους, η δύναμη των κομμάτων είναι: 

ΝΔ ..............   158, 

Σύριζα ........     86,

Κιναλ ...........   22, 

ΚΚΕ ..............   15, 

Βελόπουλος ... 10, 

Βαρουφάκης ...  9. 

Η ΝΔ σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση και είναι ο απόλυτος κύριος του παιχνιδιού για τέσσερα χρόνια.

Πριν ξεκινήσει η κουβέντα ας δούμε πώς θα ήταν η σύνθεση της Βουλής αν ίσχυε η απλή αναλογική. Με το σύστημα που έχει ψηφιστεί στην Βουλή για τις επόμενες εκλογές, με την κατάργηση δηλαδή του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, η Βουλή της περιόδου 2019-2023 θα είχε την εξής σύνθεση:

Νέα Δημοκρατία ... 130, 

Σύριζα ..................   103, 

Κιναλ .....................   27, 

ΚΚΕ .......................    17, 

Βελόπουλος ............ 12, 

Βαρουφάκης ........... 11

Θα έχανε η ΝΔ 28 έδρες (!!!) και την αυτοδυναμία, θα κέρδιζε ο Σύριζα 17 έδρες (χωρίς κάτι να λέει αυτό) και θα κέρδιζε το Κιναλ 5 έδρες που θα .το έκαναν ρυθμιστή των εξελίξεων. Γιατί ΝΔ και Βελόπουλος δεν θα έφταναν για κυβέρνηση ούτε η αριστερά μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση με οποιοδήποτε σχήμα. Κυρίαρχος του παιχνιδιού θα ήταν η Φώφη Γεννηματά και ο χώρος του κέντρου που τον εκφράζει το ΠαΣοΚ ή Κιναλ.

Ο τυχόν (ΣΗΜ. το "τυχόν" είναι επιρρηματικό γι αυτό με όμικρον) εκβιασμός για νέες εκλογές δεν θα στεκόταν αφού κι οι επόμενες με απλή αναλογική θα γίνονταν. Θα σχηματιζόταν, έτσι μια κυβέρνηση υποχρεωτικά από την ΝΔ και το Κιναλ, με το σοσιαλδημοκρατικό κομμάτι να επιβάλει όρους στον Μητσοτάκη. Οι όροι θα ήταν:

1) Να διατηρήσει η κυβέρνηση κάποια φιλολαϊκά μέτρα, τις συντάξεις, το αφορολόγητο, τις μειώσεις φόρων και ΦΠΑ κτλ. 

2) Να προωθήσει κάποια μέτρα διαφάνειας κι εκσυγχρονισμού. 

3) Να κόψει τις δεξιές κορώνες περί "θρησκείας κι οικογένειας" και να επιβάλει μια δημοκρατική ατζέντα στην νέα κυβέρνηση.

Ακόμα κι αν η ΝΔ δεν είχε σκοπό να τα πειράξει όλα αυτά, εκείνο που θα φαινόταν άμεσα και πεντακάθαρα θα ήταν ότι το Κιναλ "σώζει" τον γενικό πληθυσμό και είναι ένα σοβαρό κόμμα εγγυόμενο την κυβερνησιμότητα.

Ποιος έχασε και ποιος συνεχίζει να χάνει από την μη εφαρμογή της απλής αναλογικής; Πόσο κολλημένος πρέπει να είναι κανείς ώστε, για να μην παραδεχτεί το σφάλμα που έκανε στο παρελθόν, είναι έτοιμος να το επαναλάβει με την πρώτη ευκαιρία;

Ας σημειώσουμε και το τελευταίο. Η Νέα Δημοκρατία ήταν πάντα υπέρ της ενισχυμένης αναλογικής και των μπόνους στο πρώτο κόμμα. Έθετε πάντα την κυβερνησιμότητα μπροστά από την αναλογικότητα της αντιπροσώπευσης. Γι αυτήν δεν τίθεται θέμα. Για Σύριζα και Κιναλ, όμως, δεν μπορεί κανείς να πει το ίδιο.

Ας δούμε τον Σύριζα. Το κόμμα αυτό, συνηθισμένο στα μικρά ποσοστά, έθετε πάντα σαν καίριο ζήτημα την απλή αναλογική. Την ψήφισε μάλιστα το 2015 για τις επόμενες εκλογές. Μπορούσε όμως να την επιβάλει κι εδώ και τώρα. Στην περασμένη Βουλή (μέχρι πριν λίγες μέρες) η πλειοψηφία των 200 που ήταν αναγκαία για την κατάργηση του μπόνους υπήρχε. Ο Τσίπρας μπορούσε να θέσει το θέμα και να επιβάλει την απλή αναλογική και στις εκλογές που μόλις έγιναν. ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΡΑΞΕ. Δεν κινήθηκε με βάση την "αρχή" αλλά την "ηθική" που έλεγε χάνω-φεύγω. Έτσι όμως διαιωνίζει τον δικομματισμό. Και το κάνει τώρα που απέκτησε αυτός την μια από τις δυο κυρίαρχες θέσεις αυτού του συστήματος. Γιατί τα διλήμματα συνεχίζουν να υπάρχουν. Δεξιά ή αντι-Δεξιά; Και πώς θα φύγει η Δεξιά που θα παίρνει τις 50 έδρες αν βγαίνει πρώτο κόμμα; Μόνο αν πάρουμε εμείς τις 50 έδρες και την διώξουμε. Και ποιοι είμαστε οι "εμείς"; Ο Σύριζα, φυσικά.
Να δούμε και το Κιναλ. Τι να δούμε δηλαδή; Εδώ, στο θέμα αυτό, ξεπερνά σε παραλογισμό ακόμα και τις Πρέσπες. Στη θέση της δημοκρατίας (όπως για τις Πρέσπες στη θέση της λογικής) βάζει τους πρόσκαιρους συσχετισμούς και κάτι αόριστα ιδεολογήματα (περί έθνους, περί κυβερνησιμότητας κτλ.) που χάσκουν λογικά. Διαλέγει την στάση της αυτοκτονίας για να μην χαλάσει "φιλίες" (με την ΝΔ).

Ο Σύριζα που μιλά για απλή αναλογική δεν την θέλει καθόλου (και το απέδειξε με το να μην την επιβάλλει τώρα που μπορούσε) γιατί έτσι εδραιώνει την θέση του στο δικομματικό σκηνικό που τα μπόνους καθιερώνουν.
Το Κιναλ, που καταφέρεται κατά της απλής αναλογικής, είναι το κόμμα που κατά κύριο λόγο θα έπρεπε να την ζητά για να μπορεί να παίξει ρόλο αλλά και για να υπάρχει και να μην συρρικνώνεται.

Και τα δυο κόμματα του δημοκρατικού προοδευτικού χώρου έπαιξαν ή συνεχίζουν να παίζουν κρυφτούλι με την λογική.

Πολιτική σταθερότητα: Για καλό ή για κακό;

Έγιναν οι δημοτικές εκλογές, έγιναν κι οι βουλευτικές, ησυχάζουμε τώρα για τέσσερα χρόνια. Το 2023 θα γίνουν οι νέες δημοτικές και βουλευτικές μαζί καθώς οι ευρωεκλογές είναι το 2024. Κι εγώ μπορώ να επισκεφτώ για ένα δεκαήμερο την αγαπημένη μου Κέρκυρα και να δω τους φίλους μου εκεί. Πρέπει να τους εξηγήσω πώς και γιατί κατέβηκα. Λίγο δύσκολο αλλά θα τα καταφέρω.

Τέσσερα χρόνια με το ίδιο σκηνικό: Νέα Δημοκρατία και Μητσοτάκης στην κυβέρνηση και Χρήστος Βρεττάκος με Σύριζα (λέμε τώρα ...!) στον δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Με Περιφέρεια Πατούλη.

Δεν θέλω να κάνω προβλέψεις αλλά δεν μπορώ να μην πω και μια γνώμη. Θα διατυπώσω κάποιες ελπίδες και κάποιους φόβους.

Είναι γνωστή η τοποθέτησή μου προς τα αριστερά κι είναι γνωστό το γεγονός ότι κατέβηκα ανεξάρτητος και αντίπαλος του Βρεττάκου. Άρα είμαι αντιπολίτευση σε όλα τα επίπεδα, και το ψηλό (κυβέρνηση) και το χαμηλό (δήμος).

Αντιπολίτευση μεν αλλά δεν εύχομαι την αποτυχία κανενός. Αντιθέτως θα ήθελα να πετύχουν, ο μεν Μητσοτάκης να φέρει τις πολυδιαφημισμένες επενδύσεις και την ανάπτυξη, ο δε Βρεττάκος να διατηρήσει τον δήμο σε καλό επίπεδο (όπως τον βρίσκει από τον εαυτό του) και να πραγματοποιήσει μιαν ανάπλαση έστω και με τον δικό του τρόπο. Δύσκολα και τα δυο.

Για τον Μητσοτάκη οι ελπίδες είναι περισσότερες. Ίσως, ΙΣΩΣ, καταφέρει να προσελκύσει κεφάλαια που με τον Σύριζα είχαν δει μια προοπτική αλλά ακόμα περίμεναν να τον μετρήσουν καλύτερα και να δουν τις πολιτικές εξελίξεις. Μπορεί τώρα να αποφασίσουν να έρθουν. Κάτι στην ενέργεια, κάτι στον τουρισμό, κάτι τα υπάρχοντα (Ελληνικό, Κοσκο), κάτι στις υποδομές, ίσως υπάρξει το επενδυτικό κλίμα που θα επιτρέψει όλα τα άλλα. Αν, όμως, αρχίσουν οι ιδεοληψίες περί μείωσης του μισθολογικού κόστους και μείωσης του ελλείμματος μέσω απολύσεων ή μείωσης των συντάξεων και περίεργες ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, βλέπω αντιδράσεις στην κοινωνία που θα τα τινάξουν όλα στον αέρα. Άλλο να παίρνει μέτρα ο Σύριζα (γλυκός πόνος) κι άλλο η ΝΔ (σαν γρατζουνιά).

Για τον Χρήστο Βρεττάκο οι ελπίδες είναι ακόμα λιγότερες. Πήρε τον δήμο δείχνοντας ένα πρόσωπο φιλολαϊκό και άψογο χάρη σε χρήματα που υπήρχαν στο ταμείο από προηγούμενες διοικήσεις και χάρη στις απίστευτα γενναίες επιχορηγήσεις του Σύριζα. Τού έδωσαν χρήματα, έργα της περιφέρειας και μια παραλία για να φανεί δήμαρχος των έργων και των οραμάτων. Με όλα αυτά έφτασε στο εκπληκτικό ποσοστό του 46%. Τώρα όμως μένει γυμνός. Γυμνός από χρήματα αφού φρόντιζε πέντε χρόνια μόνο να ξοδεύει και όχι να φτιάχνει έσοδα, γυμνός και από την έξωθεν ενίσχυση περιφέρειας και κυβέρνησης. Ίσως απογοητεύσει πολύ γρήγορα τους φαν της εικόνας που εξέπεμψε και που τον έκανε ήρωα. Ίδωμεν. Υποσχέθηκε 8 εκ. ταμείο την 1η Σεπτέμβρη. Αυτή θα είναι μάλλον η πρώτη αστοχία. Υποσχέθηκε πως θα συνεχίσει να επιχορηγεί σχολεία, συλλόγους, παιδικούς σταθμούς κτλ. Αυτή θα είναι η δεύτερη αστοχία όταν το παρατηρητήριο των ΟΤΑ θα τού επιβάλει μέτρα λιτότητας. Κι όταν θα φτάσει στο σημείο να επιβάλει τροφεία και τέλη θα είναι μόνος. Μετά θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα. Και οι πορείες προς τον Θεοδωρικάκο (ΣΗΜ.: συγχαρητήρια στον Τάκη για το υπουργείο) για ελεημοσύνη. Εύχομαι να μην τα ζήσουμε αλλά δεν έχω και πολλές ελπίδες.

Και κάτι ακόμα. Έγραψα σε μια προηγούμενη ανάρτηση ότι σε αυτό το μπλογκ θα γράφω περισσότερο για την τέχνη του λόγου και της ζωής και λιγότερο για την πολιτική. Κάποιοι το εξέλαβαν σαν διάθεσή μου να μην ασχοληθώ με τα κοινά. Ταίριαζε και με το κλίμα απογοήτευσης από το εκλογικό αποτέλεσμα. ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ. Άλλο εννοούσα. Είπα πως σε ΑΥΤΟ το ιστολόγιο (μπλογκ) με τίτλο "Γ.ΤΣΙΡΙΔΗΣ" που το παρακολουθούν από Αθήνα, Πειραιά, Κέρκυρα κτλ. θα γράφω λιγότερο για τα δημοτικά. Για δημοτικά θα έγραφα στο μπλογκ "Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ" και στο φέισμπουκ. Όμως φίλοι που διάβασαν την ανάρτηση (ειδικά όσοι την είδαν από ημέιλ) θεώρησαν ότι τα "ψιλοπαρατάω". Για όλους αυτούς λοιπόν, το ξεκαθαρίζω. Θα είμαι ΠΑΡΩΝ στον δήμο και επειδή το θέλω και επειδή είμαι υποχρεωμένος να το κάνω από την στιγμή που ζήτησα την ψήφο των πολιτών και με εξέλεξαν. Και για να μην υπάρχουν ζητήματα παρεξηγήσεων, θα είμαι παρών και από αυτό το μπλογκ, το προσωπικό, "Γ.ΤΣΙΡΙΔΗΣ". Φυσικά και στο φέισμπουκ και όπου αλλού.

ΚινΑλ και Μέρα25 αποκτούν ρόλο.

Μετά τις ευρωεκλογές, ήρθε η σειρά των εθνικών εκλογών. Το ηχηρό 10% της διαφοράς ΝΔ-Σύριζα, έκανε τις δημοσκοπήσεις να φαίνονται και πάλι αξιόπιστες. Έτσι, με παρόμοιες διαφορές να καταγράφονται δημοσκοπικά για τις εθνικές εκλογές, οι προβλέψεις αυτή τη φορά γίνονται σεβαστές.

Ο Τσίπρας δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το μεγάλο όπλο του που ήταν η κατάργηση του μπόνους. Θα το έκανε αν είχε διαφορά τεσσάρων έως έξι μονάδων. Οι δέκα μονάδες απονομιμοποίησαν κι αυτό το εργαλείο. Αν το έβαζε τώρα, μετά το 10%, στο τραπέζι, ίσως να έδινε στον Μητσοτάκη αυτοδυναμία του 50%. Έτσι θα πορευτούμε τα επόμενα τέσσερα χρόνια με ΝΔ στην κυβέρνηση και πιθανό συγκυβερνήτη το ΚινΑλ που πλέον απέκτησε ρόλο. Γιατί στην πράξη, η μόνη περίπτωση να μην κυβερνηθεί ο τόπος κάτω από ένα αμιγώς νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα είναι να κοπεί η αυτοδυναμία της ΝΔ και να επιβάλει το ΚινΑλ κάποιους όρους σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης.

Στην αριστερά, εκτός από το στοπ στον Σύριζα, είχαμε και την εξαφάνιση των Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου. Νά, λοιπόν, που προβάλει ο Βαρουφάκης σαν η μόνη αριστερή μη μνημονιακή πρόταση, πλην ΚΚΕ.

Μια πρώτη συνέπεια του αποτελέσματος των εκλογών του Μαΐου ήταν το γεγονός ότι ο Σύριζα πέρασε σε δεύτερη μοίρα και βρήκαν καινούριο ρόλο στην πολιτική σκηνή το ΚινΑλ κι ο Βαρουφάκης. Το ΚινΑλ, εφ' όσον φυσικά το θελήσει, ως ανάχωμα στην νεοφιλελεύθερη ατζέντα, και το Μέρα25 ως ανατροφοδότηση της αριστερής αντιπολίτευσης. Κι οι δυο ρόλοι ήταν αποκλειστικά ιδιοκτησίας Σύριζα επί 7 τουλάχιστον χρόνια (από το 2012). Τώρα έχουν μπει στο τραπέζι της "διαβούλευσης". Γιατί όλα αυτά είναι προσωρινά και ισχύουν μέχρι τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Τότε θα ξεκαθαρίσει το τοπίο.  Θα επιβεβαιωθούν οι αλλαγές ή θα ξαναγυρίσει ο Σύριζα στο τιμόνι της "αντιδεξιάς" πρωτοπορίας (την διεκδικεί ο Βαρουφάκης) ή της αντιδεξιάς οπισθοφυλακής (την διεκδικεί το ΚινΑλ);

Αξίζει όμως να δούμε πως θα διαχειριστούν η Φώφη κι ο Γιάνις (που θέλει να τον γραφουμε με ένα νι για να ξεχωρίζει από εμάς τους κοινούς θνητούς) αυτή την κατάσταση στην προεκλογική περίοδο που ήδη ξεκίνησε.

Μετά τις εκλογές.

Μετά από τρεις μήνες  απουσίας (ουσιαστικά μιλάμε για 8-9 μήνες ουσιαστικής απουσίας), επανέρχομαι στις αναρτήσεις μου στο μπλογκ. . Ο λόγος της απουσίας (είχε γνωστοποιηθεί έγκαιρα) ήταν η συμμετοχή μου στις δημοτικές εκλογές ως υποψηφίου δημάρχου Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Δεν πήγα καλά, βγήκα 5ος στη σειρά μεταξύ 9 υποψηφίων με ποσοστό 6%. Ο πρώτος πήρε 46%, ο δεύτερος 18% κι οι υπόλοιποι 9%, 8%, 6%, 5%, 4%, 4% και 1%. Θρίαμβος του νυν δημάρχου (Σύριζα) και καταστροφή για όλους τους υπόλοιπους. Στην Δραπετσώνα βγήκα 2ος με 14% αλλά στο Κερατσίνι πήρα μόνο 4%. Ο συνδυασμός μου εκλέγει δύο δημοτικούς συμβούλους στο νέο δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου-Δραπετσώνας.

Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είχα την ευκαιρία -παράλληλα με τα γνωστά αυτοδιοικητικά ζητήματα και τα θέματα της καθημερινότητας- να θέσω δυνατά το θέμα της ανάπλασης της βιομηχανικής ζώνης. Πιστεύω πως είναι -με απόλυτο τρόπο- το θέμα της περιοχής κι εξ αιτίας του κατέβηκα στις εκλογές. Επίσης βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω είτε εγγράφως (προεκλογικό πρόγραμμα) είτε ζωντανά (και μέσω της τηλεόρασης στις δυο εμφανίσεις μου) για θέματα αληθινής δημοκρατίας συμπεριλαμβανομένης της κλήρωσης. Ωστόσο αυτά είναι πλέον παρελθόν.

Επανέρχομαι στο μπλογκ με την γνωστή μου θεματολογία. Στο μέλλον θα κεντράρω περισσότερο σε θέματα τρόπου ζωής και θέματα λογοτεχνίας και θα ασχολούμαι πολύ λιγότερο με την πολιτική. Σίγουρα θα ασχολούμαι και με την ανάπλαση της βιομηχανικής ζώνης και το μέλλον της περιοχής μου. 

Σαν εμπειρία μου καταγράφω το γεγονός ότι για μια ακόμη φορά με απογοήτευσαν δυο πράγματα. Και ο τρόπος που η πολιτική ασκείται από τους έχοντες εξουσία (σκέτο μάρκετινγκ) και η ανευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζεται από τους πολίτες. Η γνωριμία μου με πολλούς νέους ανθρώπους ήταν ό,τι θετικό αποκόμισα από αυτή την περιπέτεια. Κι αυτό θα κρατήσω.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ "Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ"

Για όποιον θέλει να βρει τους υποψήφιους της δημορατικής προοδευτικής κίνησης "Η δική μας πόλη", η διεύθυνση του μπλογκ είναι:

 https://dimokratiki-proodeytiki-kinisi.blogspot.com/

Ας πρόσεχαν!

Αυτά που συμβαίνουν στον πολιτικό χώρο της δημοτικής αρχής Κερατσινίου-Δραπετώνας είναι πρωτόγνωρα και μοιάζουν κωμικά. Έχει ξεσπάσει ένας εσωτερικός πόλεμος που προκαλείται από την επιμονή του δημάρχου κι ενός στενού του περιβάλλοντος να δείχνουν (ή να είναι) αντιμνημονιακοί, την ίδια στιγμή που οφείλουν την ύπαρξή τους και την φήμη τους σε ένα "μνημονιακό" κόμμα, τον Σύριζα.

Ο Σύριζα υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο κι εκτέθηκε στον λαό. «Υπογράψαμε, αποδεχτείτε μας όπως είμαστε και ψηφίστε μας για να συνεχίσουμε ή καταψηφίστε μας για να φύγουμε» είπε. 

Ο Χρ. Βρεττάκος προτιμά έναν "άλλον δρόμο". «Δεν υπογράψαμε τίποτε. Αυτοί που υπέγραψαν μάς δέχονται όπως είμαστε, άρα καλά βαδίζουμε» λέει. Ναι, αλλά, υπάρχει πρόβλημα.

Ο Λαφαζάνης έφυγε από υπουργός κι έχασε υπουργικούς μισθούς κι αξιώματα για να μην στηρίξει τον νέο Σύριζα. Πώς θα επιτρέψει τώρα στους αντιδημάρχους της τοπικής ΛΑΕ να μείνουν με τον Σύριζα για να διατηρήσουν δημοτικούς μισθούς και τοπικά αξιώματα; Ήταν προφανές ότι θα έλεγε «ΟΧΙ». Ο ίδιος δεν επιθυμεί σχέσεις με την κυβέρνηση, πώς θα συνεργαστεί με έναν Βρεττάκο που επιθυμεί και διεκδικεί την στήριξή της;

Κι οι τοπικοί παράγοντές του Λαφαζάνη (όχι όλοι βεβαίως) τι είπαν; «Έχεις άδικο σύντροφε Παναγιώτη, κακώς έφυγες. Έλα να σού δείξουμε εμείς τον δρόμο για να δείχνεις συνεπής αλλά να μένεις και στη θέση σου». Κι έβγαλαν μια σχετική ανακοίνωση.

Φέικ αντιμνημονιακοί, φέικ κινητοποιήσεις, φέικ αγώνες, φέικ επαναστάτες, φέικ αντισυστημικοί. Το μόνο που δεν είναι φέικ είναι ο μισθός κι η καρέκλα! Μπράβο στον "άλλο δρόμο" που νομίζει ότι ανοίγει δρόμους καινούριους, ανεξερεύνητους, κι ας είναι οι δρόμοι αυτοί τόσο παλιοί όσο κι η εξαχρείωση της πολιτικής!

Ο δήμαρχος τι λέει για όλα αυτά; Σφυρίζει αδιάφορα. Αυτόν τον στηρίζει λέει ο "άλλος δρόμος". Που τον έφτιαξε ο ενιαίος τότε Σύριζα, δηλαδή ο σημερινός Σύριζα κι η ΛΑΕ. «Ας πρόσεχαν» τους λέει με τον τρόπο του. Κι έχει δίκιο ο δήμαρχος. Ας πρόσεχαν!  Τώρα όσοι τον ακολουθούν θα καταπιούν κι οι μεν κι οι δε όλη την ντροπή.

Καιρός για αφύπνιση!

Η δημοτική αρχή Κερατσινίου-Δραπετσώνας προχωρά στην απαλλοτρίωση των λιπασμάτων. Εκ πρώτης όψεως η απόφαση μοιάζει να είναι θετική. Αν κοιτάξεις όμως βαθύτερα βλέπεις την πραγματικότητα. Η δημοτική αρχή απαλλοτριώνει μια περιοχή ισοπεδωμένη, που δεν λειτουργεί από το 1999, και που η παραλία της έχει ήδη παραχωρηθεί στον δήμο κι έχει αξιοποιηθεί. Δημιουργεί ένα χώρο πρασίνου που θα προστατεύει τις λειτουργούσες βιομηχανίες καθώς η απαλλοτρίωση δεν είναι πολεοδόμηση. Είναι μια ενέργεια που βάζει ταφόπλακα στις προσπάθειες πολεοδόμησης και περιβαλλοντικής και οικονομικής ανασυγκρότησης της περιοχής των 640 στρεμμάτων για την οποία παλεύουν διαχρονικά όλες οι προηγούμενες δημοτικές αρχές. Εγκατάλειψη της πολεοδόμησης σημαίνει εγκατάλειψη τω προοπτικών του τόπου και παράδοση της περιοχής στην τύχη της.
 

Το ερώτημα που τέθηκε στο δημοτικό συμβούλιο είναι απλό: Γιατί δεν απαλλοτριώνει ο δήμος τις δράσεις που πραγματικά ενοχλούν την πόλη; Γιατί αφήνει απέξω την ΑΓΕΤ και την Οιλ Ουαν; Ακόμη και την πρώην ΒΡ θα έπρεπε να δει γιατί κι εκεί υπάρχουν καζάνια ανενεργά.
Η απαλλοτρίωση των 210 στρεμμάτων των Λιπασμάτων, που δεν ενοχλούν, αντί για την απαλλοτρίωση των 180 στρεμμάτων της Οιλ Ουαν, της Λαφάρτζ και των ΕΛΠΕ που υποβαθμίζουν την περιοχή μας, είναι ένα ξέπλυμα ολκής.

Οι συναυλίες δίπλα στα καζάνια ήταν ένα υπνωτικό για τον λαό. Είχε ανάγκη από μια τέτοια δόση και την πήρε απνευστί. Η απαλλοτρίωση ενός χώρου που δεν ενοχλεί αντί για την σύγκρουση με τα συμφέροντα είναι ξέπλυμα. Καιρός να ξυπνήσουν όλοι.

Μερικές φωτογραφίες από την συγκέντρωση της 27-2-2019 στο δημοτικό θέατρο "Αντώνης Σαμαράκης"

Δελτίο τύπου 28-2-2019

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ - ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ

"Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ"

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ 

 

Μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα, στο δημοτικό θέατρο "Α.Σαμαράκης" έγινε μέσα σε ένα κλίμα επιβεβαίωσης ενός συνδυασμού νίκης στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές εναρκτήρια πολιτική συγκέντρωση του συνδυασμού "Η Δική μας Πόλη" με υποψήφιο τον Γιώργο Τσιρίδη. Παρουσιάστηκαν οι αρχές και οι στόχοι του συνδυασμού. 

Παραβρέθηκαν και παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον αυτοδιοικητικά πρόσωπα όπως οι πρώην δήμαρχοι Πειραιά και Νίκαιας Στέλιος Λογοθέτης και Δραπετσώνας Αλέκος Χρυσός ενώ ο πρώην Νομάρχης και δήμαρχος Χρήστος Φωτίου έστειλε μήνυμα συμπαράστασης. Παραβρέθηκαν οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι κ. Νίκος Γαλανός και Λεωνίδας Αθανασιάδης. Παρόντες ο κ. Γιώργος Χατζόπουλος, ο κ. Τάσος Μαυροφιδόπουλος, ο Νίκος Πέτσας Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Κερατσινίου Δραπετσώνας κι οι γιατροί κ. Αλέξανδρος Πάντος, Θανάσης Κώνστας και Παναγόπουλος Γιάννης, οι δικηγόροι Δημήτρης Πολλάλης και Μαρία Καραφέρη, η κ. Μαργαρίτα Αδάμ, συμβολαιογράφος, ο Στέφανος Σαββόπουλος, Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του δήμου και αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, ο Αντώνης Κλαουράκης Πρόεδρος της Ένωσης Κρητών ο Τεκελής Μιχάλης, προϊστάμενος Α' θμιας εκπαίδευσης, ο Γιάννης Καφούρος διευθυντής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ο Νίκος Χάνος, διευθυντής δημοτικού σχολείου και του μπλογκ Δραπετσίνι, ο Γιώργος Κογκαλίδης, γραμματέας του ΔΑΣ, ο Αλέξανδρος Δάλλας του ΑΣ "Ηρακλής", αρκετοί εκπρόσωποι φορέων της πόλης και πλήθος στελεχών της αυτοδιοίκησης που στελεχώνουν την κίνηση.
 

Ο Γιώργος Τσιρίδης, επικεφαλής της Κίνησης και υποψήφιος δήμαρχος παρουσίασε το όραμα της κίνησης για την πολεοδομική και οικονομική ανασυγκρότηση της πόλης. Καταχειροκροτούμενος, εξήγησε τις θέσεις του συνδυασμού και ανέλυσε την πολιτική κατάσταση. 
 

Οι αρχές της δημοκρατικής και προοδευτικής συσπείρωσης που συγκροτεί την "Δική μας Πόλη" είναι ο σεβασμός στους θεσμούς και στο δημοτικό συμβούλιο, η φροντίδα για το σχέδιο πόλης, η επιδίωξη για μια πόλη με καθαρό περιβάλλον, χωρίς οσμές, με βιώσιμες δομές για την καθημερινότητα του πολίτη, σωστή κοινωνική πολιτική και αναζήτηση πόρων από τις μεγάλες επιχειρήσεις. 

Ήταν μια μεστή συγκέντρωση όπου παρουσιάστηκε η πρώτη ομάδα υποψηφίων δημοτικών συμβούλων την οποία αποτελούν οι κ.κ. Καλογεράς Αντώνης, Τρέχας Αντώνης, Σταυριανάκος Μιχάλης, Κωτίδης Σταύρος, Κουμανζέλης Παναγιώτης, Ματούλα Τριανταφυλλίδου-Λαμπρίδου, Κωνσταντίνα Γαμπιεράκη, Ορφανίδης Κώστας, Αρταβάνη Πόλυ, Νίκος Παπαβραμίδης, Βέτα Αγαθαγγελίδου, Σαμπατακάκης Λευτέρης, Τοροσιάν Δαβίδ, Σαμπατακάκης Βασίλης, και Βασίλης Ιγγλίζ.

Από την ισχυρή ομάδα των ενεργών υποστηρικτών της κίνησης, κάποιοι εκ των οποίων θα ανακοινωθούν σε δεύτερη φάση ως υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, ήταν παρόντες οι κ.κ. Χατζησταυράκης Παναγιώτης, Γουρουντής Ντίνος, Ρούλα Μαρτζούκου, Νίκος Οικονομάκης, Μαλάμης Ανδρέας, Ηλιοπούλου Μαρία, Μαίρη Κατσουλάκου, Μαρία Δαμίγου, Αγγελόπουλος Διονύσης, Πεταβρατζής Κώστας, Φραγκουδάκη Ελένη, Μπαρμπουνάκης Γεράσιμος, Κορλοτσίδης Θεόδωρος, Γιώργος Κιούλος, Μιχάλης Αλικάρης, Λιάκος Αποστόλης, Αγγελόπουλος Διονύσης, Νίκος Αρταβάνης, Κιούλος Γιώργος, Κογκαλίδης Γιώργος, Κύρου Δημήτρης, Κατσέλης Γιώργος κτλ. 

Μέσα σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα διατυπώθηκε ο κεντρικός στόχος του συνδυασμού "Η Δική μας Πόλη" που είναι σαφής και ξεκάθαρος: η τελική νίκη στις εκλογές του Μαΐου.
 

Να είμαστε όλοι εκεί!

ΚΑΛΕΣΜΑ

Αυτή την Τετάρτη, 27/2/2019, στις 7μμ.

μέσα στο θέατρο "Α.Σαμαράκης"

κι έξω από αυτό, στην Μικράς Ασίας,

γίνεται πολιτική συγκέντρωση της 
δημοκρατικής προοδευτικής κίνησης 
"Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ".

Θα μιλήσει 
ο υποψήφιος δήμαρχος

Γιώργος Τσιρίδης 

Θα εκτεθούν το πρόγραμμα

και το όραμα για ένα δήμο σύγχρονο κι αποτελεσματικό.

Για την πολεοδομική και οικονομική ανασυγκρότηση της πολης μας

Να είμαστε όλοι εκεί!
...
...

Η πόλις, υπόθεση κοινή ή ορισμένων;

Τι είναι αυτό που θα σταματήσει την διάλυση του δημόσιου χώρου (της πολιτικής) και θα επιτρέψει στους πολίτες να δείξουν επαγρύπνηση, θάρρος, αιδώ κι αισχύνη, δηλαδή να είναι υπεύθυνοι;

Η απάντηση είναι προφανώς η παιδεία, όχι απλώς αυτή που δίνουν οι γονείς και το σχολείο, αλλά κυρίως αυτή που επιτρέπουν οι ίδιοι οι πολιτικοί θεσμοί.

Όταν οι πολίτες συζητούν για τα κοινά, όταν συμμετέχουν πράγματι στη λήψη των αποφάσεων, δεν κινούνται στο επίπεδο του κουτσομπολιού ή της αερολογίας, αλλά μπαίνουν στη διαδικασία της πολιτικής διαμόρφωσης. 

Με άλλα λόγια, η διαρκής ακριβώς πρακτική λειτουργία της πόλεως ως κοινής για όλους υπόθεσης έχει ως αποτέλεσμα η πόλις να είναι για όλους κοινή υπόθεση. Κι επίσης, αντίστροφα, η διαρκής πρακτική λειτουργία της πόλεως ως υπόθεσης ορισμένων έχει ως αποτέλεσμα η πόλις να γίνεται πράγματι υπόθεση ορισμένων.

Κορνήλιος Καστοριάδης

"Ελληνική Ιδιαιτερότητα, Πόλις και Νόμοι" 1983-84