Έμιλυ Ντίκινσον

Αμερικανική ποίηση ... τι είν' και τούτο πάλι; θα έλεγε κανείς
Με την Αμερική οι σχέσεις μας δεν είναι καλές. Κι όμως, από την απέραντη αυτή γη της επαγγελίας ξεριζωμένων και μεταναστών ξεπήδησαν ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο Έζρα Πάουντ, ο ΤΣ Έλλιοτ και άλλοι.

Για μια κυρία που έζησε και πέθανε τον 19ο αιώνα, πριν από τον φεμινισμό, πριν καλά-καλά την βιομηχανική επανάσταση, θα γράψω δυο λόγια. Δεν ξέρω πολλά ποιήματά της, δυο-τρία όμως μου έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωση και θέλω να τα παρουσιάσω.
Πρόκειται για την κυρία Έμιλυ Ντίκινσον. Και θα σας δώσω (μια κιαι το έχω) μαζί με την μετάφραση και το αρχικό ποίημα, γραμμένο στα αμερικάνικα.

Χωρίς τίτλο, το ποίημα που γράφτηκε το 1862 μου μοιάζει να μιλά για την Φιλία, την Αγάπη, τον ΕΡΩΤΑ με την έννοια της Σαπφούς και του Σωκράτη; κάπως έτσι ... 
διαβάστε το εσείς και δώστε του εσείς τον τίτλο που θέλετε ...  

Η Ψυχή διαλέγει τους Ομοίους της -
Μετά - σφαλνά τη θύρα -
Στη θεϊκή Πλειοψηφία της -
Άλλον να εισβάλει δεν αφήνει -

Ακλόνητη - μετρά τους Ηνιόχους - που σταματούν- 
Στην ταπεινή της πύλη -
Ακλόνητη - ο Αυτοκράτωρ το γόνυ κλίνει
Επάνω στο Χαλί της-

Την ξέρω -από μεγαλο έθνος -
Διαλέγει Έναν -
Μετά - τις Βαλβίδες κλείνει της προσοχής της -
Σαν Πέτρα -

Η μετάφραση ήταν της Λιάνας Σακελλίου:

Το ποίημα στα αγγλικά:

The Soul selects her own Society -
Then - shuts the Door -
To her divine Majority -
Present no more -

Unmoved - she notes the Chariots -pausing -
At her low Gate -
Unmoved - an Emperor be kneeling 
Upon her Mat -

I've known her - from an ample nation -
Choose one -
Then -close the Valves of her attention -
Like Stone -

Ηθικόν ακμαιότατον; ... δεν νομίζω ... όμως το παιχνίδι δεν τελειώνει εδώ, ας έχουμε λίγη υπομονή!

Λυπάμαι που βλέπω γύρω μου τέτοια κατήφεια και απαισιοδοξία.

Ο Μανώλης Γλέζος ζητά συγνώμη που δεν φύγαμε από το Ευρώ τώρα που είχαμε την ευκαιρία!

Σχολιαστές που βεβαίωναν για το "αδύνατο" πριν τις εκλογές τώρα χύνουν φαρμάκι με σχόλια που κοροϊδεύουν τον συμβιβασμό της κυβέρνησης!

Η κομμουνιστική τάση θέλει αλλαγή αρχηγού! 

Τα μέλη και οι φίλοι του Σύριζα, έχουν πάθει βέρτιγκο. Μετά την εθνική περηφάνια κοντεύει να τους πιάσει εθνική κατήφεια.

Αυτή είναι η αριστερά των ονείρων μας; Το σκορποχώρι;

Δηλαδή, τι έπρεπε να κάνουμε την Παρασκευή στο Ευρωγκρούπ; 

Όλοι όσοι διαφωνούν τονίζουν κυρίως δύο πράγαματα από τα οποία "κάναμε πίσω" όπως λένε:

1.- παραιτηθήκαμε από το αίτημα για "κούρεμα"

2.- παραιτηθήκαμε αποό την ιδέα της μονομερούς ενέργειας για σβήσιμο του μνημονίου

Αυτά τα δύο συγκεντρώνουν τα πυρά. Γιατί και οι ρυθμίσεις που είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση πετάχτηκαν στον κάλαθο, το έλειμμα του 4,5% (ή 3%) πέρασε κι αυτό στην ιστορία, η τρόικα μας άφησε χρόνους (δεν είναι μόνο αλλαγή ονόματος) και το μνημόνιο παρατάθηκε μόνο ως προς το δανειακό του τμήμα και όχι ως προς τα μέτρα που απαιτούσε που αυτά ήταν το πρόβλημα πάντα. Τα 11δισ των τραπεζών ήταν και παραμένουν για ανακεφαλαιοποίηση και οι τόκοι (το 1,9 δισ) θα επιστρέψουν έτσι κιι αλλιώς κάποια στιγμή. Δεν μιλάω για κανένα θρίαμβο αλλά το να μιλάμε για καταστροφή, αυτό είναι απλά διαστρέβλωση.

Υποθέτω ότι όλοι όσοι σήμερα γκρινιάζουν θα ήθελαν να επιμείνουμε στο κούρεμα (το οποίο δεν μπορούμε να επιβάλουμε εντός του ευρώ αφού δεν συμφωνεί κανένας "εταίρος" μαζί μας) και ότι επίσης όλοι ήθελαν να προχωρήσουμε στην εφαρμογή του προράμματός μας, έστω και χωρίς χρήματα από την ΕΚΤ.

Τις συνέπειες τις ήθελαν επίσης όλοι;

Θα μου πείτε, αν είναι έτσι και μερικά από τα εξαγγελθέντα δεν γίνονται ενώ για τα άλλα εξ αυτών υπάρχουν καταστροφικές συνέπειες, τότε είχε δίκιο ο Σαμαράς ...

Όχι, είναι η απάντηση. Μόνο που πρέπει να δούμε αυτή την απάντηση σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.

1.- Μπορούμε να προβάλλουμε ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΜΕ το αίτημα για κούρεμα και να το αποφασίσουμε ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ αν αποφασίσουμε ταυτόχρονα να φύγουμε από το ευρώ. Πόσοι το δέχονται αυτό σήμερα; Ακόμη όχι όσοι είναι απαραίτητο να το δέχονται και να το επιθυμούν. Άρα το αίτημα για κούρεμα: 

   1.α. είτε θα μετασχηματιστεί σε ανταλλαγές ομολόγων που θα κάνουν το χρέος βιώσιμο (πραγματικά βιώσιμο κι όχι διακηρυχτικά όπως έκανε ο Σαμαράς) 

   1.β. είτε θα προβληθεί αυτούσιο σε δεύτερη φάση, τότε που θα μπορεί και να επιβληθεί με ταυτόχρονη αποχώρησή μας από ... τα ταμεία της ΕΚΤ, (όχι κατ' ανάγκη από το ευρώ)

   

   Η κυβέρνηση προς το παρόν έχει διαλέξει το 1.α καθώς το ζήτημα του χρέους θα τεθεί μέχρι το τέλος Μαίου αλλά δεν έχει καθόλου παραιτηθεί από την ιδέα του 1.β για την οποία, απλά, δεν είμαστε έτοιμοι.

   Υπάρχει και ένα τρίτο σενάριο που είναι ένας συνδυασμός των δύο παράπάνω: Να προβάλλουμε το αίτημα για ανταλλαγές ομολόγων δείχνοντας καλή θέληση μέχρι να αλλάξουμε ρότα κάτω από την σκληρή στάση των άλλων και να μιλήσουμε για μονομερές κούρεμα ή στάση πληρωμών όταν θα το μπορούμε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Επειδή λέω συνέχεια "δεν είμαστε έτοιμοι" και "ακόμη δεν μπορούμε" κλπ. να ξέρετε ότι μιλάω για δύο κυρίως πράγματα που δεν έχουν γίνει και ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν πριν τα βάλουμε για τα καλά με τους Γερμανούς. Το ένα είναι η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, που σημαίνει να εισπράξουμε φοροδιαφυγές και να κάνουμε μεταρρυθμίσεις ουσίας που να δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση μπορεί να ανατάξει την οικονομία. Το άλλο είναι η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΣΗ, για την οποία πρέπει να υπάρξει περιθώριο για συνεννοήσεις, κυρίως με Ρωσία, Κίνα και BRICS εν γένει ώστε να δανειστούμε από εκείνους όταν κλείσει η στρόφιγγα της ΕΚΤ. Μέχρι στιγμής τίποτε από τα δύο δεν προλάβαινε να γίνει γι αυτό ο Σόιμπλε ήυθελε να μας πετάξει έξω εδώ και τώρα.

2.- Μπορούμε να κάνουμε την ΜΟΝΟΜΕΡΗ μας ενέργεια όποτε θέλουμε, κανείς δεν αποκλείει τίποτε, μόνο που ενώ ΤΩΡΑ μπορούσαν να μας προκαλέσουν τραπεζική ασφυξία (παράνομα μεν αλλά θα το έκαναν) χωρίς να προλαβαίνουμε εμείς να αντιδράσουμε, ΑΥΡΙΟ θα μπορούμε να έχουμε λάβει κάποια μέτρα. Αποδείχθηκε ότι το ασφυκτικό περιθώριο της 28/2 ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΠΕ να αντιδράσουμε αποτελεσματικά στις δικές τους κυρώσεις, οπότε πήγαμε το χρονικό όριο της σύγκρουσης σε μεταγενέστερο χρόνο, όχι και τόσο μακρινό καθώς πριν το καλοκαίρι θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα.

Η Κυβέρνηση ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ όσο έχει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Αυτή τη δύναμή της ανέλαβαν να κλονίσουν οι παπαγάλοι αντίπαλοί της και τους βοηθούν άθελά τους με τον ειλικρινή, πλην άκαιρο, προβληματισμό τους οι φίλοι της.

Πρέπει να έχουμε ηθικό, αυτό είναι το όπλο μας και αν αφοπλιστούμε μόνοι μας θα μας αξίζει ό,τι πάθουμε.

Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ

Γράφουν διάφορα οι αρθρογράφοι σχετικά με τα κέρδη και τις απώλειες της χτεσινής συμφωνίας. Ξεχνούν ότι χτες δεν παίχτηκε καμιά συμφωνία. Ξεχνούν ότι χτες τελείωσε απλά το chicken game, το παιχνίδι του ποιος θα υποχωρήσει τελικά, και τελείωσε με καθαρή δική μας ΝΙΚΗ.
Δυο τρελά φορτηγά τρέχουν με ταχύτητα το ένα προς το άλλο και κερδίζει αυτός που θα μείνει στη θέση του κάνοντας τον άλλον να υποχωρήσει την τελευταία στιγμή αφού η σύγκρουση θα τους σκοτώσει και τους δυο. Αυτό είναι το chicken game. Chicken είναι ο "δειλός" του παιχνιδιού (η "κότα") αυτός που θα υποχωρήσει στο τέλος. Στην αδυσώπητη μάχη Βαρουφάκη-Σόιμπλε ή Ελλάδας-Γερμανίας, ή Ευρωπαϊκής Ευρώπης-Γερμανικής Ευρώπης, ή Ανατολής-Δύσης (όπως θέλετε πείτε το), chicken αποδείχτηκε τελικά ο Σόιμπλε. Γιατί δεν τήρησε αυτό που είπε για "ολοκλήρωση του παρόντος προγράμματος" και έφυγε από το Ευρωγκρούπ με μια "συμφωνία". Ό,τι κι αν περιέχει αυτή η συμφωνία, όσα πλεονεκτήματα κι αν μας δίνει κι όσες δεσμεύσεις κι αν μας επιβάλλει, πάντως επιτρέπει στην ΕΚΤ να συνεχίζει την ρευστότητα αφού υπάρχει "πρόγραμμα" γι αυτήν. Επί πλέον δίνει στην Ελλάδα χρονικό περιθώριο δύο ολόκληρων ημερών για να ετοιμάσει ΔΙΚΕΣ της προτάσεις που θα εγκριθούν ΧΩΡΙΣ νέο ευρωγκρούπ και με τηλεδιάσκεψη (στην πραγματικότητα με e-mail). Μόνο που δεν θα μας στείλουν το e-mail με τις προτάσεις τους αλλά θα τους στείλουμε εμείς. Και μετά τις δυο ολόκληρες μέρες, αν εγκριθεί το e-mail μας, θα ακολουθήσει μέσα στο επόμενο τετράμηνο η ουσιαστική διαπραγμάτευση για το χρέος και την ανάπτυξη. Κάτι είναι κι αυτό ... 

Χτες λοιπόν έληξε το chicken game με δική μας νίκη. Ξέρουν πλέον ότι και την επόμενη φορά μπορούμε να το πάμε μέχρι τέλους. Κι αυτό θα το ξέρουν από την αρχή της όποιας νέας διαπραγμάτευσης. Αυτό που ήξεραν μέχρι σήμερα ήταν ότι οι Έλληνες μόλις τους κάνεις "μπου" υποχωρούν και το μόνο που τους νοιάζει είναι τα προσχήματα. Αν τους ξανακάνεις "μπου" τα παρατάνε και αυτά. Αυτό ήταν οι Έλληνες μέχρι πριν δυο εβδομάδες γι αυτούς. Και μόλις χτες, είδαν ότι εδώ υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, που συνδιαλέγεται με όπλο την ΛΟΓΙΚΗ και που μάχεται ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ. Κι αυτό θα το ξέρουν και τη Δευτέρα, και μετά από τέσσερις μήνες και όποτε άλλοτε χρειαστεί. Οι δειλοί και μοιραίοι μας τελείωσαν, τα παπαγαλάκια ψόφησαν. Οι Έλληνες υπάρχουν.

Να πω και ένα τελευταίο για τη χτεσινή μάχη. Η Ελλάδα με τον Βαρουφάκη και τον Τσίπρα, με την δική της DREAM TEAM (όπως την ονομάζει ορθά ο φίλος Μιχάλης Τζ.), χτες στάθηκε μπροστά στις γραμμές λέγοντας στο τρένο που ερχόταν "αν με πατήσεις ανατινάζομαι μαζί σου". Το τρένο σφύριξε παραπάνω από τρεις φορές αλλά η Ελλάδα έμεινε στη θέση της. και το τρένο πάτησε φρένο. Δεν το νικήσαμε, δεν το ανατινάξαμε, δεν το ληστέψαμε, όμως το σταματήσαμε. Για όλα τα άλλα υπάρχει καιρός καθώς η Dream Team θα συνεχίσει να παλεύει στο ίδιο δρομολόγιο. Ο Νίτσε το έγραψε και το έλεγε, ο Πορτοκάλογλου το τραγούδησε: Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ!

Για τους κακούς και τους στριμμένους που προτιμάνε να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα κι ας πεθάνει και η δική τους μαζί, έχω να πω ότι τους δόθηκε η ευκαιρία αυτό το Σαββατοκύριακο να βγάλουν όλη την χολή και την μνησικακία τους. Ελεύθερα παιδιά, γράψτε, μιλήστε, δείξτε ό,τι θέλετε ... εκτονωθείτε. Η χαρά μας για το STOP που μπήκε στο τρελό χωρίς φρένα τρένο του Σόιμπλε είναι αρκετή ώστε να ανέχεται άνετα και τη μιζέρια και τη γκρίνια σας. 

Πωπωπώ Πωπωπώ Τι Φυστίκι ήταν αυτό! Ναι ... εμείς νικήσαμε, ο Σόιμπλε έχασε!

Μόλις τελείωσε η ατελείωτη συνέντευξη του Βαρουφάκη. Προηγουμένως είχαμε ακούσει και τον Ντάϊσεμπλουμ και τα άλλα τα παιδιά. Κάτι ψέλλισε κι ο Σόιμπλε.

Δεν ξέρω αν θα χαλάσουν όλα την Δευτέρα, δεν ξέρω αν θα χαλάσουν το επόμενο τετράμηνο, δεν ξέρω πως θα προχωρήσουμε, ξέρω όμως ότι σήμερα ο κ. Σόιμπλε έφαγε μια ήττα που άλλη τέτοια δεν θα έχει ξαναφάει στη ζωή του!

Αποδείχτηκε ότι διαπραγμάτευση γίνεται και ότι πάντοτε μπορούσε να γίνει, αρκεί να φερόταν η Ελλάδα ως κράτος ανεξάρτητο και να είχε ηγεσία διαφορετική από τους Γαπάτους και τους Σαμαράδες.

Ελπίζουμε τώρα για το καλύτερο. 

Μιλάνε για λάθη στις διαπραγματεύσεις ... ποιοι; οι καλοί διαπραγματευτές; κάποιοι σχολιαστές του καναπέ; οι οικονομολόγοι της δεκάρας; τα εν Ελλάδι παπαγαλάκια του Σόιμπλε; 
Για πέντε περίπου χρόνια σχολιαστές μικροί και επαρμένοι, άσχετοι ουσιαστικά με τα θέματα και αναγνώστες σημειωμάτων αντί για συγγραφείς σχολίων, ρεπόρτερ και πολιτικοί, "γνώστες" και μεγάλοι "αναλυτές", μας γέμισαν ψέματα, ψέματα, ψέματα! και τώρα, την ώρα του πιο μεγάλου θριάμβου, θα μας πουν ότι η κυβέρνηση προσγειώθηκε, ότι δεν πέτυχε και τίποτε, ότι αυτά θα τα πετύχαινε κι ο Σαμαράς(!!!) και άλλες τέτοιες βλακείες και νέα ψέματα, ψέματα, ψέματα!

Η Ευρώπη αλλάζει από σήμερα.
Η πιο σκληρή κόντρα Συντηρητικής Γερμανίας-Υποφέρουσας Ευρώπης, που εμφανίστηκε ως μια μάχη Γερμανίας-Ελάδας, δόθηκε με συνέπεια και κερδήθηκε.
Οι λεπτομέρειες θα αναλυθούν ξανά και ξανά, και τις συνέπειες θα τις νιώσουμε στις πλάτες μας, όμως η χαρούμενη φάτσα του Βαρουφάκη, που ήταν έμπλεος ευτυχίας και η θλιμένη όψη του Σόιμπλε, που πάντα ήταν ξινός αλλά ποτέ άλλοτε τόσο στενοχωρημένος, τα λέγανε όλα!
Ταπεινωμένοι υπουργοί και Σαμαράδες διαφόρων χωρών (Ραχόϊ, Σλοβακοπορτογάλοι και λοιποί) που είχαν πλειοψηφία 17-1 (και 1 λευκό της Κύπρου) πριν μια εβδομάδα βρέθηκαν μειοψηφούντες εξ αιτίας της επιμονής της Ελλάδας να μην παραδώσει τα όπλα. Κινδυνέψαμε να γίνουμε Κούγκι, αλλά είχαμε πίστη στις δυνάμεις μας και νικήσαμε ... και μαζί μας νίκησε η Ευρώπη των παραδόσεών της.

Σε λίγους μήνες οι Ποντέμος στην Ισπανία, το Σιν Φέϊν στην Ιρλανδία, οι Σοσιαλιστές στην Πορτογαλία, άλλοι στη Σλοβενία και αλλού, θα δίνουν μιαν άλλη όψη στην Ευρώπη. Η γερμανική Ευρώπη άρχισε να ξηλώνεται από σήμερα και πολύ σύντομα θα γίνει παρελθόν.
Ενθουσιάστηκα πολύ; ... ίσως ... δεν πειράζει όμως, ας χάσουμε το μέτρο για μια μέρα ... τώρα πανηγυρίζουμε! 

Γιε του ανθρώπου

Σήμερα αξίζουμε ένα διάλειμμα.

Όχι πολιτικά, όχι καθημερινότητα. Θα κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στην Έρημη Χώρα.

Δεν είμαι φιλόλογος, δεν είμαι ποιητής. Δεν διεκδικώ να "διδάξω" δήθεν κάτι που δεν γνωρίζω. Θέλω απλά να σας δείξω κάτι που αγαπάω.

Η "Έρημη Χώρα" είναι ένα ποίημα. Ο Τ.Σ.Έλιοτ το τελείωσε το 1922 και ο Σεφέρης το μετέφρασε το 1936. Γεμάτο συμβολισμούς, λέξεις που παραπέμπουν σε άλλους ποιητές, συγγραφείς, στιγμές της ιστορίας και των μύθων, το ποίημα των 433 στίχων είναι μια συμπύκνωση κι ένα μακράς πνοής σχόλιο πάνω στην ιστορία (του ανθρώπου, της Ευρώπης, του κόσμου).

Ακολουθούν 23 στίχοι από την αρχή σχεδόν του ποιήματος (από τον 19 ως τον 42)

-----------------------------------------------------

Ποιες ρίζες απλώνουνται γρυπές, ποιοι κλώνοι δυναμώνουν;
μέσα στα πέτρινα τούτα σαρίδια;         Γιε του ανθρώπου
να πεις ή να μαντέψεις δεν μπορείς, γιατί γνωρίζεις μόνο
μια στίβα σπασμένες εικόνες, όπου χτυπάει ο ήλιος και 
δεν σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο, κι ο γρύλος ανακούφιση,
κι η στεγνή πέτρα ήχο νερού.     Μόνο
έχει σκιά στον κόκκινο τούτο βράχο
(έλα κάτω από τον ίσκιο του κόκκινου βράχου)
και θα σου δείξω κάτι διαφορετικό
κι απ' τον ίσκιο σου το πρωί που δρασκελάει ξοπίσω σου
κι από τον ίσκιο σου το βράδυ που ορθώνεται να σ' ανταμώσει,
μέσα σε μια φούχτα σκόνη θα σου δείξω τον φόβο.
          Δροσερός φυσά ο αγέρας
          προς την πατρίδα
          παιδί μου από την Ιρλανδία
          που να βρίσκεσαι;
"Μου χάρισες γυάκινθους πρώτη φορά πριν ένα χρόνο,
μ' έλεγαν η γυακίνθινη κοπέλα"
Όμως όταν γυρίσαμε απ' τον κήπο των Γυακίνθων, ήταν αργά, 
γεμάτη η αγκάλη σου, και τα μαλλιά σου υγρά, δεν μπορούσα
να μιλήσω, θολώσανε τα μάτια μου, δεν ήμουν
ζωντανός μήτε πεθαμένος, και δεν ήξερα τίποτε, 
κοιτάζοντας στην καρδιά του φωτός, τη σιωπή
          Έρημη κι άδεια η θάλασσα
-------------------------------------------------------
Να σημειώσω ότι οι στίχοι 31-34 και 42 (με πλάγια) από τον Σεφέρη μπαίνουν αμετάφραστοι στα γερμανικά και είναι από το γνωστό έργο "Τριστάνος και Ιζόλδη"

Τι μπορεί κανείς να προσθέσει σε στίχους όπως αυτοί:
           Γιε του ανθρώπου
           να πεις ή να μαντέψεις δεν μπορείς
           γιατί γνωρίζεις μόνο 
           μια στίβα σπασμένες εικόνες
           όπου χτυπάει ο ήλιος
           και δεν σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο
Σε ποια στιγμή του χρόνου, σε ποιο μέρος του χώρου, σε ποια ιστορία και ποια γεωγραφία δεν αντιστοιχούν όλα αυτά;
Μόνο στην Ιλιάδα βρίσκει κανείς τέτοια ύψη.
Τι να πει κανείς για τον στίχο:
          Μέσα σε μια φούχτα σκόνη θα σου δείξω τον φόβο 
Κι ύστερα η κοπέλα με τους υάκινθους ...

          όταν γυρίσαμε από τον κήπο των υακίνθων          
          ήταν αργά
          γεμάτη η αγκάλη σου
          και τα μαλλιά σου υγρά
          δεν μπορούσα να μιλήσω 
          θολώσανε τα μάτια μου 
          δεν ήμουν ζωντανός μήτε πεθαμένος
          και δεν ήξερα τίποτε 
          κοιτάζοντας στην καρδιά του φωτός
          τη σιωπή

Κι αυτοί είναι 23 στίχοι μόνο από το α' μέρος.
Ο Έλιοτ έκανε πολλά σχόλια που συνοδεύουν το ποίημα του. Αναγκαία γιατί αλλιώς θα ήταν γρίφος. Δεν είναι γρίφος οι στίχοι που παρέθεσα παραπάνω, αλλού όμως αυτό συμβαίνει στην κυριολεξία. Ο Σεφέρης συνόδεψε την μετάφρασή του με πολύ περισσότερα σχόλια, σχεδόν διατριβή έκανε. Μέσα από όλα αυτά φαίνεται ο πλούτος πάνω στον οποίο βασίζεται το ποίημα. Εγώ σας έδωσα ένα κομμάτι που διαβάζεται χωρίς να αναγκαστεί κανείς να ανατρέξει σε σχόλια και πηγές.
Για κλείσιμο αυτού του σημειώματος θα σας δώσω επτά (7) ακόμη στίχους από το τελευταίο κομμμάτι του ποιήματος. Είναι οι στίχοι 410 έως 416

Οι επτά αυτοί στίχοι είναι:
----------------------------------------------
ΝΤΑ
Ντάγιαντβαμ: Άκουσα το κλειδί
στην πόρτα να γυρίζει μια φορά μια φορά μόνο
Σκεπτόμαστε το κλειδί, καθένας μες στη φυλακή του
Με τη σκέψη του κλειδιού, καθένας βεβαιώνει την φυλακή του
Μονάχα όταν βραδιάζει, αιθέρια ψιθυρίσματα
για μια στιγμή ξαναζωντανεύουν έναν τσακισμένο Κοριολανό
-----------------------------------------------
Η κραυγή ΝΤΑ, Ντάγιαντβαμ προέρχεται από τις ινδικές Βέδες Ουνιπασάδες, αρχαία ινδική θρησκεία-φιλοσοφία και σημαίνει "ΣΥΜΠΑΘΗΣΕ". Πρόκειται για μια τριάδα από κραυγές ΝΤΑ, το "Ντάττα, Ντάγιαντβαμ, Ντάμυατα" που σημαίνουν "Δώσε. Συμπάθησε, Κυριάρχησε". Όσο για τον Κοριολανό, προέρχεται από το ομώνυμο σαιξπηρικό έργο. Ο Κοριολανός ήταν ένας ξεχωριστός αριστοκράτης που συντρίφτηκε από το πλήθος εξ αιτίας της ύβρεως της περηφάνιας. Περηφάνια αντίθετη της σεμνότητας, της συμπάθειας, του Ντάγιαντβαμ. Θυμίζει τον δικό μας Αλκιβιάδη. Όλη η ιστορία του Κοριολανού του Σαίξπηρ είναι στην ουσία η ιστορία του Αλκιβιάδη μεταφερμένη στην Ρώμη αντί για Αθήνα-Σπάρτη.

Εδώ, αντί για τσακισμένο Κοριολανό έχουμε τσακισμένο Σαίξπηρ ...! 
Η αμερικάνικη εκδοχή του Ντάγιαντβαμ

 Ελπίζω να αναγνωρίσατε πλευρές του εαυτού σας και του κόσμου μας μέσα στους λίγους αυτούς στίχους (τριάντα συνολικά) από τους τετρακόσιους και βάλε της "Έρημης Χώρας". 

Ένας "Οδικός Χάρτης" για την Ανάπλαση από την Εύη Καρακώστα

Το φάντασμα του Σύριζα ίπταται πάνω από την Ανάπλαση.
Άντε παιδιά, λίγο ακόμα και το φτάσαμε  το φεγγάρι!

Η Εύη Καρακώστα εκλέχτηκε, ως γνωστόν, βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του Σύριζα στη Β' Πειραιά. Η Εύη όπως και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης που σήμερα είναι Υπουργός και Βιομηχανίας και ΥΠΕΧΩΔΕ μαζί αλλά και ο Θοδωρής Δρίτσας που σήμερα είναι επίσης υπουργός Ναυτιλίας και προϊστάμενος του ΟΛΠ, όπως και ο Νίκος Μπελαβίλιας, και άλλοι σπουδαίοι φίλοι από γειτονικούς της Δραπετσώνας δήμους, συμμετείχαν από την ίδρυσή της (από το 2000 περίπου) στην Παμπειραϊκή Επιτροπή για την Ανάπλαση της τέως Βιομηχανικής Ζώνης Πειραιά, Δραπετσώνας Κερατσινίου.

Από την πλευρά των κινημάτων και οι τρεις τους πάλεψαν σε όλες τις φάσεις του ζητήματος αυτού και το κατέχουν απόλυτα. Έχουν τις δικές τους απόψεις ο καθένας που ακόμα κι αν δεν είναι απολύτως ίδιες ωστόσο δεν αποκλίνουν και μπορούν εύκολα να συντονιστούν, όπως εξ άλλου συνέβαινε στις συνεδριάσεις εκείνης της επιτροπής. 

Σήμερα οι τρεις αυτοί αποτελούν την Πολιτεία! Είναι και οι τρεις βουλευτές (και μάλιστα κυβερνητικοί) και οι δύο εξ αυτών υπουργοί με αρμοδιότητες που περικλείουν σχεδόν εξ ολοκλήρου το ζήτημα της Ανάπλασης της τέως Βιομηχανικής Ζώνης. Αλλά και στην Περιφέρεια υπάρχει η Ρένα Δούρου και ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης ενώ στον δήμο είναι δήμαρχος ο Χρήστος Βρεττάκος, όλοι με την ίδια περίπου αντίληψη για το θέμα και στηριγμένοι από τον Σύριζα. 

Μιλάμε για ευλογία! Αν δεν λυθεί τώρα το θέμα αυτό δεν θα λυθεί ποτέ!

Αρκεί όλοι (Κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμος, Βουλευτές, Υπουργεία, ΟΛΠ) να προχωρήσουν -όπως περιμένουμε εναγωνίως οι πολίτες του Πειραιά- στην ανάπλαση μιας τόσο σπουδαίας σε θέση περιοχής που θα αποτελέσει τον κυριότερο παράγοντα για να αλλάξει επιτέλους το μέλλον της φτωχής δεύτερης περιφέρειας αλλά και ο ευρυτερος Πειραιάς. 

Η Εύη Καρακώστα δημοσιοποίησε στον ιστότοπό της ένα κείμενο με τις θέσεις της για το πως πρέπει να προχωρήσουμε. Είναι ένας οδικός χάρτης για να φτάσουμε στην ανάπλαση του χώρου. Σημειωτέον ότι η λύση που προτείνεται, της δημόσιας αξιοποίησης του χώρου, είναι η μόνη που απομένει μετά την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων. Είναι και η μόνη εναλλακτική πρόταση στον κίνδυνο να γίνει η περιοχή τόπος εγκατάστασης κοντέϊνερ ή άλλων δραστηριοτήτων όπως η διϋλιση των καταλοίπων των πλοίων κλπ. Νομίζω πως είναι κείμενο που αξίζει τον κόπο να διαβαστεί από όλους όσοι ενδιαφέρονται για το ζήτημα.
Το καταχωρώ λοιπόν όπως το έχει αναρτήσει στον ιστότοπό της (εδώ)

Το μέρος της παραλίας που καταφέραμε να αποκτήσουμε το 2012 επί δημαρχίας Τζανή. μακάρι να έχει συνέχεια και όσο γίνεται πιο άμεση εκείνη η ενέργεια.

Οδικός χάρτης για την Βιομηχανική Ζώνη Πειραιά

Το καλοκαίρι του 2014 έγινε από την απελθούσα κυβέρνηση μια προσπάθεια να επιβληθούν τετελεσμένα στον χώρο της βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας-Κερατσινίου, επ' ωφελεία κάποιων ιδιωτών και εις βάρος των κατοίκων και της πόλης. Αμέσως έγιναν δύο προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, μία από τους κατοίκους και μία από τον Δήμο. Αναμένουμε τον Μάϊο την εκδίκαση της υπόθεσης όμως δεν είναι πλέον η απόφαση αυτή η μόνη και τελευταία μας ελπίδα. Η κυβέρνηση άλλαξε, η φιλοσοφία του κράτους άλλαξε. Το περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα που επιχειρείται να συντελεστεί εδώ, στην τέως βιομηχανική ζώνη, μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί.

Οι νόμοι που αφορούσαν στην πολεοδόμηση της βιομηχανικής ζώνης μπορούν πλέον να αναιρεθούν από την νέα κυβέρνηση. Η ανατροπή μπορεί να γίνει με νέα νομοθεσία που θα έρθει στην Βουλή. Οι συσχετισμοί δύναμης άλλαξαν και τώρα μπορεί να υπάρξουν ρυθμίσεις υπέρ του λαού και της πόλης. Πρέπει να τελειώνουμε με τις διεργασίες που οδηγούσαν στην εγκαθίδρυση δια της πλαγίας ενός διυλιστηρίου στην περιοχή. Πρέπει να λάβουν άμεσα τέλος, οι φωτογραφικές αναθέσεις του ΟΛΠ. H περιοχή πρέπει να χαρακτηριστεί και πάλι σαν περιοχή ανάπλασης χωρίς μεταποίηση και επιβαρυντικές για το περιβάλλον χρήσεις. Τώρα μπορούμε να ονειρευτούμε και να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη.

Έτσι θα δικαιωθούν όχι μόνο οι προσφυγές αλλά και οι συνεχείς και μαζικές διαμαρτυρίες των κατοίκων με την κινητοποίηση της αυτοδιοίκησης και των τοπικών φορέων.

Σήμερα δεν βρισκόμαστε πια στην θέση άμυνας όπου πρέπει να δίνουμε μάχες για την αποτροπή των δυσμενών ρυθμίσεων. Τώρα μπορούμε να ονειρευτούμε και να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη. Χρειάζονται βέβαια συντονισμένες πράξεις της διοίκησης σε επίπεδο Δήμου, Περιφέρειας και Πολιτείας. Ένας πολύ σύντομος οδηγός ενεργειών που θα οδηγήσουν στην πραγματοποίηση αυτών των ονείρων είναι ο εξής:  

α) Αναγκαία πρώτη ενέργεια είναι ο χαρακτηρισμός σαν χώρων πρασίνου του χώρου των Λιπασμάτων και των χώρων της πρώην ΒΡ και MOBIL (κατόπιν ΕΛΠΕ) όπου δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα διατηρητέα κτήρια, είτε χαρακτηρισμένα είτε όχι ακόμη. Ο χαρακτηρισμός αυτός θα πρέπει να γίνει από τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Θα πρέπει να συνοδευτεί και από μιαν απόφαση περί απαλλοτρίωσης των χώρων αυτών. Θα πρέπει να έχει προηγηθεί η τροποποίηση του προϋπολογισμού και του τεχνικού προγράμματος του δήμου αφού γίνει αποδοχή ενός σχετικού ποσού για την απαλλοτρίωση από την Περιφέρεια ή την κεντρική Κυβέρνηση. Παράλληλα θα πρέπει να γίνει αίτημα στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για εκκίνηση διαδικασίας χαρακτηρισμού του μεγαλύτερου μέρους των εγκαταστάσεων της ΑΓΕΤ Ηρακλής σαν διατηρητέων μνημείων της σύγχρονης βιομηχανικής μας ιστορίας.

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω θα πρέπει να υπάρξει συνέργεια του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος & Ενέργειας, του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού & Θρησκευμάτων, του Υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης καθώς και της Περιφέρειας με επισπεύδοντα τον Δήμο ώστε να έρθει σε πέρας το παραπάνω έργο.

β) Στην συνέχεια θα πρέπει να προκηρυχτεί διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός από τον Δήμο για την αξιοποίηση του χώρου Πρασίνου και Αναψυχής. Ο διαγωνισμός θα πρέπει να έχει στόχευση την απόδοση των ακτών στους κατοίκους και τη δημιουργία Μητροπολιτικού πάρκου με την αξιοποίηση των διατηρητέων υπαρχόντων κτιρίων. Ο σχεδιασμός πρέπει να είναι συνολικός για το σύνολο της περιοχής και να προβλέπει-επιτρέπει την σταδιακή ανάπλαση των περιοχών με βάση τον ρυθμό που θα αποκτώνται από το Κράτος ή την Περιφέρεια ή τον Δήμο. Πρέπει να λυθεί το θέμα του διυλιστηρίου που ετοιμάζεται να γίνει από ιδιώτες στην περιοχή και το οποίο ακυρώνει κάθε προσπάθεια αναβάθμισης του χώρου. Ο ΟΛΠ μπορεί εδώ να παίξει σπουδαίο ρόλο καθώς και τα ΕΛΠΕ που είναι κατά μεγάλο μέρος κρατική επιχείρηση. Ο ΟΛΠ επίσης πρέπει να οριστικοποιήσει τι ζητά και τι παραχωρεί από το παραλιακό μέτωπο ώστε η αρχιτεκτονική μελέτη να λάβει και αυτή την παράμετρο υπ' όψιν της.

Και εδώ χρειάζεται η συνέργεια του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος & Ενέργειας, του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας & Τουρισμού, του Υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης καθώς και της Περιφέρειας με επισπεύδοντα και πάλι τον Δήμο.

γ) Μετά από τα παραπάνω θα μπούμε στην φάση της υλοποίησης του έργου με βάση την Αρχιτεκτονική μελέτη που θα έχει εγκριθεί. Ο ρόλος της Περιφέρειας που διαθέτει κονδύλια από το ΕΣΠΑ και ο ρόλος της Πολιτείας που μπορεί με την πολιτική της βούληση να μετάσχει στο εγχείρημα αποφασιστικά, είναι στον τομέα αυτό καίριας σημασίας. Ο Δήμος μπορεί να είναι ο φορέας υλοποίησης των έργων και ο επιβλέπων σε συνεργασία με τους χρηματοδότες που θα είναι η ΠεριΕΥΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑφέρεια και τα Υπουργεία. 

Μέχρι να γίνουν -και για να γίνουν- όλα αυτά, θα πρέπει ο λαϊκός παράγοντας να είναι πανταχού παρών. Άλλαξε η κυβέρνηση, άλλαξαν οι όροι του παιχνιδιού, όμως τίποτε δεν θα γίνει με ανάθεση. Οι κινήσεις των κατοίκων από κοινού με τους θεσμικούς παράγοντες πρέπει να είναι σε εγρήγορση ώστε όλα αυτά να πραγματοποιηθούν. Παράλληλα ο Δήμος, ανεξάρτητα από τον ρόλο του, που είναι κομβικός στην προώθηση όλων των παραπάνω διεργασιών, πρέπει να συνεχίσει να ενδιαφέρεται για την καθημερινότητα στον χώρο αυτόν. 

Υπάρχουν πολλά να γίνουν. Αναφέρω ενδεικτικά μερικά εξ αυτών:

- Άμεση υλοποίηση της απόφασης για δενδροφύτευση των δενδρυλλίων που κατέχει ο Δήμος στον χώρο των Λιπασμάτων με την κινητοποίηση σχολείων και φορέων.

- Επεμβάσεις διάνοιξης δρόμων για την μεγαλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση των κατοίκων στο παραλιακό μέτωπο

- Πραγματοποίηση ελέγχων και πιέσεων ώστε οι δραστηριότητες που συνεχίζουν να υπάρχουν εκεί, για όσο θα υπάρχουν, να μην μολύνουν και να μη ρυπαίνουν.

Όλα αυτά πρέπει να παραμείνουν στις προτεραιότητες του Δήμου και των κατοίκων. Το κλίμα άλλαξε υπέρ των πολιτών και οι προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση των ονείρων μας υπάρχουν. Είναι στο χέρι μας να τις μετουσιώσουμε σε πράξη.

Από την πλευρά μου έχω δεσμευτεί και θα ενεργήσω μαζί με τους πολίτες άμεσα, ώστε τα όνειρά μας για τον χώρο αυτό να λάβουν επιτέλους εκδίκηση.

ΕΥΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ

Ο επικυρίαρχος και οι τρεις θεσμοί!

Από το μπλογκ "Άμενος Αντίστασης" πήρα το κείμενο Μοσκοβισί που ήταν η βάση της νέας συμφωνίας την οποία δέχτηκε και ο Βαρουφάκης. Το κοινοποπίησε ο Πωλ Μέησον. Το μετέφρασε στα ελληνικά ο Νίκος Σβέρκος.

Το κείμενο μιλά ταυτόχρονα και για παράταση προγράμματος (δανειακής σύμβασης, όχι μνημονίου) και για 4-μηνη γέφυρα. Χωρίς μνημόνιο (δηλαδή χωρίς τις προβλέψεις-ρυθμίσεις του 2012) και χωρίς τρόικα και αξιολόγηση. Ήταν ένας "έντιμος συμβιβασμός" που τρόμαξε τον Σόιμπλε. Σύμφωνα με τον Τσακαλώτο το κείμενο αυτό είχε την υποστήριξη Μοσκοβισί (ΕΕ), Λαγκάρντ (ΔΝΤ) και Ντράγκι (ΕΚΤ) δηλαδή των τριών θεσμών. Δεν είχε την στήριξη, όμως, του Σόιμπλε, του επικυρίαρχου. Στα γουναράδικα λοιπόν, αυτό μας είπε η Γερμανία!

Ολοκληρο το κείμενο είναι το εξής:

«Σήμερα το Γιούρογκρουπ έκανε τον απολογισμό της τρέχουσας κατάστασης στην Ελλάδα, βασισμένο στον εντατικό διάλογο ανάμεσα στις νέες ελληνικές αρχές και τους θεσμούς.

Οι Ελληνικές αρχές εξέφρασαν την δέσμευση τους για μια ευρύτερη, κοινωνικά δίκαιη και ισχυρότερη μεταρρυθμιστική διαδικασία που στοχεύει στην σταθερή βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης.Συγκεκριμένα η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να υιοθετήσει μακρόπνοες μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπιστεί η διαφθορά και η φοροδιαφυγή και να αναβαθμιστεί η δημόσια διοίκηση. Ανακοίνωσε την πρόθεσή της να λάβει έκτακτες δράσεις για να διασφαλίσει ενα δικαιότερο και αποτελεσματικότερο φορολογικό σύστημα και να περιορίσει την ανθρωπιστική κρίση (εντελώς σε ελληνικό έδαφος). Θα διασφαλίσει ότι οποιαδήποτε νέα μέτρα δεν θα αναστρέφουν τις υπάρχουσες δεσμεύσεις και πως θα είναι απολύτως χρηματοδοτημένα. Θα απέχει από μονομερείς δράσεις και θα συνεργαστεί στενά με τους ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους της.

Η Ελλάδα θα σεβαστεί πλήρως τις δεσμεύσεις της προς τους εταίρους για να διασφαλίσει σταθερές και βιώσιμες δημόσιες επενδύσεις, με το να φτάσει και να κρατήσει έπειτα ευμεγέθη πρωτογενή πλεονάσματα (δεν αναφέρετι ο μνημονιακός στόχος του 3%). Το πόσο εφικτό είναι να πετύχει τον δημοσιονομικό στόχο του 2015 θα αναθεωρηθεί υπό το φως των εξελισσόμενων οικονομικών συγκυριών. Μέτρα για τον περιορισμό του βάρους του χρέους και για να επιτευχθεί μια περαιτέρω βιώσιμη μείωση της ελληνικής αναλογίας Χρέους ανά ΑΕΠ πρέπει να υπολογιστεί παράλληλα με τις δεσμεύσεις του Γιούρογκρουπ του Νοεμβρίου του 2012.

Την ίδια ώρα οι ελληνικές αρχές επανέλαβαν τις κατηγορηματικές δεσμεύσεις τουν στις οικονομικές υποχρεώσεις προς όλους τους δανειστές τους.

Τα παραπάνω σχηματίζουν μια βάση για μια επέκταση της τρέχουσας δανειακής σύμβασης, που θα μπορούσε να λάβει τη μορφή ενός [τετράμηνου] ενδιάμεσου προγράμματος, ως μεταβατικό στάδιο προς ένα νέο σύμφωνο για την ανάπτυξη για την Ελλάδα, που θα εξαχθεί και ολοκληρωθεί σε αυτή την περίοδο.

Όποτε κρίνεται σκόπιμο η Ευρωπαική Επιτροπή θα παράσχει τεχνική βοήθεια στην Ελλάδα για να ενδυναμώσει και να επιταχύνει την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.

Το Γιούρογκρουπ καλεί τους Θεσμούς να συνεχίσουν τις τεχνικές εργασίες με τις ελληνικές αρχές συμπεριλαμβανομένης της διάγνωσης των ενδιάμεσων χρηματοδοτικών αναγκών, το πώς θα καλυφθούν και τις απαραίτητες προυποθέσεις. Οι Θεσμοί θα παραδώσουν αναφορά στο Γιούρογκρουπ μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου».

Μας λυπάται ο κ. Σόιμπλε ... ΟΚ μίστερ, θα τα πούμε στα γουναράδικα!

Είτε πετύχουμε μια συμφωνία σήμερα είτε όχι, η Ελλάδα κέρδισε από αυτή την αναμέτρηση με την γερμανική ηγεμονία την αξιοπρέπειά της και ελπίζει να πετύχει και κάτι περισσότερο. Εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρη την Ευρώπη (και τον κόσμο) ελπίζουν σε εμάς και το λένε. Λιγότεροι, βέβαια, δεν μένουν στην ελπίδα αλλά βγαίνουν στις πλατείες και τους δρόμους και το διαδηλώνουν κρατώντας ελληνικές σημαίες και πλακάτ που το γράφουν. 

Το έκαναν και χτες και η συμπάθειά τους ήταν αμέριστη.

Μας λένε ότι το GREXIT θα είναι καταστροφή για την Ελλάδα και ότι θα προκαλέσει και τεράστια ζημιά στην Γερμανία γιατί θα καταρρεύσει το ευρώ. Το ενιαίο νόμισμα είτε θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη είτε θα υποβαθμιστεί ουσιαστικά σε σχέση με το δολάριο. Να δούμε αν είναι έτσι.

Για αρχή, ας θυμηθούμε κάτι: Δεν υπάρχει κανόνας ή διαδικασία εξόδου από το Ευρώ. Θα πρέπει να το θελήσουμε εμείς, να το ζητήσουμε και κατόπιν να έρθουμε σε μια συμφωνία τεχνικού και πολιτικού τύπου για να το μεθοδεύσουμε παρέα με τους υπόλοιπους του ευρώ. Φέξε μου και γλίστρησα.

Το GREXIT που λένε, δεν είναι GRE-EXIT, δηλαδή δεν είναι έξοδος από το ευρώ γιατί αυτό δεν γίνεται παρά μόνο με αίτημά μας και με πολλές δυσκολίες και σε βάθος χρόνου. 

Εμείς θα μείνουμε στο ευρώ ούτως ή άλλως. Τα μόνα που μπορούν να μας κάνουν είναι:

α) να σφίξουν τις ελληνικές τράπεζες μέχρις ασφυξίας μέσω της ΕΚΤ ενεργώντας ΠΑΡΑΝΟΜΑ

β) να μας πάνε σε δικαστήρια του Λουξεμβούργου και να βγάλουν καταδικαστικές εις βάρος μας αποφάσεις και στη συνέχεια να τις εκτελέσουν κατάσχοντας ελληνική περιουσία είτε στο εξωτερικό, είτε στο εσωτερικό.

Απαντήσεις σε όλα αυτά υπάρχουν. Θα αναφέρω μερικές εξ αυτών:

Για το (α), για την περίπτωση που η ΕΚΤ θα αποφασίσει με εντολή Μέρκελ να μας πνίξει ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ και κόντρα σε κάθε κανόνα δημοκρατίας και ηθικής της ΕΕ θα φτιάξουμε παράλληλα με το ευρώ κι ένα δικό μας νόμισμα. Θα βγουν γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου για να πληρωθούν συντάξεις και μισθοί του δημοσίου και αυτά τα χαρτιά (σε ευρώ θα αντιστοιχούν) θα κυκλοφορούν στην εσωτερική αγορά σε επιχειρήσεις που θα τα δέχονται (σούπερ μάρκετ, ελληνικές επιχειρήσεις, μικρά μαγαζιά κλπ). Στην αρχή θα είναι υποτιμημένα σε σχέση με το ποσό σε ευρώ που θα αναγράφουν, σύντομα όμως θα ανακτήσουν την αξία τους και ίσως γίνουν σκληρότερα και από το ευρώ που θα βρίσκεται έτσι κι αλλιώς σε κρίση.

Να σημειώσουμε ότι η ΕΚΤ είναι η ΔΙΚΗ ΜΑΣ “εθνική” τράπεζα στην οποία εκχωρήσαμε εξουσίες για να μας βοηθά κι όχι να μας πνίγει. Της δώσαμε ακόμη και τον χρυσό των θησαυροφυλακίων του κράτους μας και δεχτήκαμε ένα ευρώ να ανταλλάσσεται με 375 δρχ. ενώ η λογιστική μονάδα ECU εκείνη την εποχή ήταν στο 1:200. Στόχος της ΕΚΤ είναι να μας παρέχει ρευστότητα κι όχι να μας προκαλέσει ασφυξία. Μόνο εν μέσω παρανομιών που έχουν βαφτιστεί κανόνες-συμφωνίες κυρίων μπορεί ο κάθε Ντράγκι να γίνεται υποχείριο της Μέρκελ.

Για την έλλειψη ρευστότητας στο κράτος και την πραγματική οικονομία ενδέχεται να δανειστούμε από τη Ρωσία που έχει εκδηλώσει τέτοια πρόθεση και από την Κίνα που διαθέτει άπειρα κεφάλαια και επιθυμεί διακαώς διείσδυση στην Ευρώπη και μάλιστα δια μέσου της Ελλάδας.

Τα δάνεια αυτά θα αποπληρώνονται είτε κατά προτεραιότητα είτε με ρήτρα ανάπτυξης είτε με ρήτρα μελλοντικών κερδών (π.χ. από Λιμάνια ή απο Φυσικό Αέριο ή Πετρέλαιο). Πιθανότατα θα έχουμε περισσότερη και φθηνότερη ενέργεια αν φύγουμε από την γερμανική κατοχή και συμφωνήσουμε με τους Ρώσους και πιθανότατα θα έχουμε μεγαλύτερη ρευστότητα αν φύγουμε από την γερμανική κατοχή και συμφωνήσουμε με τους Κινέζους. Το πρόβλημα με αυτού του τύπου τις γεωπολιτικές μετατοπίσεις είναι ότι θα έχουμε απέναντί μας τις ΗΠΑ, την πραγματικά μεγάλη και μοναδική υπερδύναμη του καιρού μας. Ίσως γι αυτό αξίζει να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τέτοιου τύπου λύσεις, αν όμως μας “σπρώξουν” προς τα εκεί οι Γερμανοί, η κίνησή μας θα είναι δικαιολογημένη και υποχρεωτική, αναπόφευκτη.

Για το (β) να πούμε ότι στηρίζεται σε μια ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου που ψήφισε χωρίς να διαβάσει καν το άρθρο ένα που λέει ότι πλέον (από το 2011) τα ομόλογα εκδίδονται με ρήτρα αγγλικού δικαίου. Απάντηση εδώ έχει δώσει ο ΟΗΕ που αποφάσισε υπέρ της Αργεντινής στη διένεξή της με κουρεμένους ομολογιούχους που προσέφυγαν σε δικαστήριο των ΗΠΑ. Στην σχετική ψηφοφορία στον ΟΗΕ η Νέα Δημοκρατία ψήφισε λευκό (!!!) και όχι υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Με αυτή την απόφαση του ΟΗΕ στα χέρια μας πάντως, θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε νομικα τις ενδεχόμενες κατασχέσεις των φίλων εταίρων και συμμάχων μας όταν δεν θα πληρώνονται τα ομόλογά τους.

Αν δώσουμε αυτές τις απαντήσεις θα κερδίσουμε.

Δεν θα έχουμε, βέβαια, την σημερινή οικονομική άνεση ... ίσως να μας λείψουν για λίγο και κάποια αγαπημένα μας προϊόντα, θα έχει όμως πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον η ζωή μας.

Και βέβαια, θα φτιάξουμε οικονομία εξ ανάγκης και εκ των πραγμάτων και χωρίς εμπόδια.

Όταν μας λείπει ένα προϊόν (π.χ. σόμπες) θα βρίσκονται Έλληνες να φτιάχνουν σόμπες καθώς θα μπορούν να χρηματοδοτηθούν από μια ελληνική τράπεζα (όχι τις “συστημικές” βέβαια) π.χ. το Τ.Π.Δ. ή άλλες τράπεζες παλιές και νέες. Αν δεν έχουμε ευρώ θα έχουμε τραπεζογραμμάτια της ελληνικής τράπεζας αποτιμημένα σε ευρώ που θα ισχύουν στην εγχώρια αγορά. Αυτά τα τραπεζογραμμάτια θα θεωρούνται από την ΕΕ και τους “οίκους” της δυτικής χρηματοπιστωτικής ζώνης “σκουπίδια” αλλά πολύ θα ήθελα να δω την στιγμή που, μετά από μια πραγματική πτώση για ένα διάστημα, θα άρχιζαν να γίνονται πιο αξιόπιστα από το ίδιο το ευρώ!

Οι συγκεντρώσεις, οι δημοσκοπήσεις, το κλίμα γύρω μας, όλα δείχνουν ότι ο Έλληνας, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, δεν φοβάται. Κι αφού δεν φοβάται, φοβίζει. Φοβίζει τον Σόιμπλε που δήλωσε χτες ότι λυπάται για μας τους Έλληνες γιατί έχουμε μια τέτοια αξιοθρήνητη κυβέρνηση.

ΟΚ μίστερ, θα τα πούμε στα γουναράδικα!

Αλλαγή μέσα από την ΕΕ

Λίγες μέρες προ των εκλογών, δημοσίευσα ένα άρθρο στο περιοδικό ΠΟΛΙΤΕΣ. Μιλά για την διαπραγμάτευση που θα γίνει εντός της ΕΕ. Επειδή έχει μια σχέση με την επικαιρότητα, το αναδημοσιεύω εδώ.

τίτλος: 

    Από την ψευδεπίγραφη "σωτηρία"

στην διαπραγμάτευση χωρίς κόκκινες γραμμές​

Η ελληνική οικονομία δεν είναι μοναχικό νησί σε αρχιπέλαγος, ούτε μοναχικός παράδεισος ούτε ναυαγός στον ωκεανό. Ανήκει σε διεθνή συναλλακτικά δίκτυα με κανόνες, δικαιώματα και υποχρεώσεις. Καταγράφει τις συναλλαγές της σε νόμισμα που από το 2000 είναι το σκληρό κοινό ευρωπαϊκό ευρώ.

Καταργώντας το εθνικό της νόμισμα και παραδίδοντας την κεντρική της τράπεζα (ΤτΕ) στην ευρωπαϊκή (ΚΤΕ) η Ελλάδα έχασε το δικαίωμα να ασκεί εθνική νομισματική πολιτική με αντάλλαγμα να στηρίζεται όποτε το χρειάζεται από την ΚΤΕ και την Ευρωζώνη. Έτσι και στην κρίση του 2010, όταν τα ελληνικά ομόλογα μπήκαν στο στόχαστρο των "αγορών", η ΚΤΕ και η Ευρωζώνη "στήριξαν", δήθεν, την ελληνική οικονομία όπως είχαν υποχρέωση. Το έκαναν με δάνεια κολοσσιαίου μεγέθους και παροχή ρευστότητας ώστε να μην χρεοκοπήσει και να μην πάθει πιστωτική ασφυξία. Μπορούσαν έτσι να μιλούν για εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους με την εκδήλωση της αλληλεγγύης τους.

Σε επίπεδο γενικών αρχών οι υποχρεώσεις της Ευρωζώνης και της ΚΤΕ αναλήφθηκαν και εκπληρώθηκαν το 2010. Αν δει κανείς όμως τις λεπτομέρειες των λύσεων που δόθηκαν -και πολύ περισσότερο αν τις ζήσει- αντιλαμβάνεται ότι, απλούστατα, η χώρα απαξιώθηκε πλήρως. Ανυπεράσπιστη, χωρίς κανένα οικονομικό ή νομισματικό όπλο για να αντιμετωπίσει την κρίση, η Ελλάδα δέχτηκε την λύση της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Το σχέδιό τους ψευδεπίγραφα "βοήθησε" την Ελλάδα βυθίζοντάς την σε μια τρομακτική ύφεση με τεράστιες απώλειες θέσεων εργασίας και εισοδημάτων αλλά και εργατικών δικαιωμάτων και δημοκρατίας. Έχει μεγάλη σημασία να δει κανείς που βρίσκεται το "ψευδεπίγραφο" της υπόθεσης.

Α.-

Η Τράπεζα της Ελλάδος, κατ' εντολή της κυβέρνησης βέβαια, κόβει χρήμα όταν η Ελλάδα έχει ανάγκη από ρευστό με συνέπεια την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος. Η Τράπεζα της Ευρώπης θα έπρεπε να κάνει το ίδιο για να σώσει την Ελλάδα με συνέπεια βέβαια μια ελάχιστη υποτίμηση του κοινού νομίσματος. Κι όμως η Ευρωζώνη και η ΕΕ δεν έκαναν αυτό που είχαν υποχρέωση να κάνουν. Αντ' αυτού “έδωσαν” στην Ελλάδα ένα δάνειο συνοδευόμενο από ένα μνημόνιο έτσι ώστε να παρατείνουν την κρίση και να βάλουν την Ελλάδα στον δρόμο της ύφεσης. Φυσικά δεν παρανόμησαν κυριολεκτικά γιατί οι Γερμανοί είχαν φροντίσει να προβλέψουν στην κατασκευή του Ευρώ ότι το χρέος κάθε χώρας θα είναι δική της υπόθεση. Αυτή η δόμηση ίσως δεν ενοχλεί κανένα σε περιόδους κανονικών συναλλαγών, μετατράπηκε όμως σε καταστροφή στις συνθήκες της παγκόσμιας κρίσης. Ήταν λοιπόν μια ψευδεπίγραφη βοήθεια το δάνειο και το μνημόνιο αντί της χρηματοδότησης και στηρίχτηκε σε δομικές ατέλειες της νομισματικής ένωσης, προσχεδιασμένες και επιβεβλημένες από την Γερμανία.

Β.-

Η Τράπεζα της Ελλάδος, κατ' εντολή της κυβέρνησης βέβαια, κόβει χρήμα (εκδίδει ομόλογα) με τα οποία ενισχύει την ρευστότητα και στηρίζει επενδύσεις που θα μειώσουν την ανεργία και θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη. Η Τράπεζα της Ευρώπης θα έπρεπε να κάνει το ίδιο για να βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Αντ' αυτού επέβαλε τα “διαρθρωτικά μέτρα” των μνημονίων τα οποία υποτίθεται ότι θα οδηγούσαν σε αύξηση της παραγωγικότητας και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Είναι μια πολιτική που ψευδεπίγραφα στοχεύει στην στήριξη της ελληνικής οικονομίας την ίδια ώρα που την υπονομεύει.

Αντί να προσελκυστούν επενδύσεις για στήριξη της Ελλάδας που ήταν καταναλωτής των γερμανικών πλεονασμάτων, επικράτησε κλίμα αποεπένδυσης που ονομάστηκε “εσωτερική υποτίμηση”. Αντί να ενθαρρυνθούν να επιστρέψουν οι καταθέτες στις τράπεζες και στο χρηματιστήριο για να χρηματοδοτηθεί η οικονομία με χρήμα των ιδιωτών, επικράτησε ένας πανικός φυγής. Αντί να βοηθηθεί η ανάπτυξη και η μεγέθυνση της οικονομίας, ώστε να μειωθεί η σχέση χρέους/ΑΕΠ, η χώρα έχασε ολόκληρους τομείς της οικονομίας (οικοδομή, μικρεμπόριο, αυτοαπασχόληση κλπ) και απαξιώθηκαν όλοι σχεδόν οι παραγωγικοί της πόροι. Και όλα αυτά έγιναν στοχευμένα, με προβλέψεις της Γερμανίας και της Ευρωζώνης που επιτηρούσε την καταστροφή μέσω της τρόικας και των εντεταλμένων στα ελληνικά υπουργεία.

Η ψευδεπίγραφη “σωτηρία” της χώρας συνεχίστηκε με τους κομπασμούς ότι αποσοβήθηκε η χρηματοδοτική ανακοπή και αποφεύχθηκαν οι συνέπειές της όπως η ανεργία, η απαξίωση των παραγωγικών πόρων κλπ., τη στιγμή ακριβώς που η Ελλάδα βίωνε αυτές τις συνέπειες από την χρηματοδοτική υπερτροφοδότηση με δάνεια και υποχρεώσεις.

Κανείς αντικειμενικός αναλυτής δεν αμφισβητεί ότι αυτό που έγινε με την Ελλάδα είναι μια αποτυχία, ένα διεθνές οικονομικό έγκλημα για το οποίο κύριος υπεύθυνος είναι η γερμανική κυβέρνηση. Ωστόσο οι διεθνείς σχέσεις δεν καθοδηγούνται από το δίκαιο αλλά από τους συσχετισμούς δύναμης. Γι αυτό και η ανάλυση του πόσο ψευδεπίγραφη υπήρξε η στήριξη της Ευρωζώνης στην Ελλάδα, όσο κι αν είναι αναγκαία, ωστόσο δεν αρκεί για να αλλάξει την κατάσταση της χώρας. Εκείνο που χρειάζεται είναι να ερευνηθεί αν οι συσχετισμοί δύναμης επιτρέπουν μιαν άλλη πορεία της χώρας είτε μέσα στην Ευρώπη είτε έξω από αυτήν.

Για όσους ψάχνουν για εξωτερικά ερείσματα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μεν Κίνα είναι μακριά, η δε Ρωσία σε άμυνα. Μέσα στην ΕΕ υπάρχουν δυνάμεις που βλέπουν με πολύ θετική ματιά μιαν αλλαγή πορείας. Ίσως λοιπόν πρέπει να ξεκινήσει από αυτούς η προσπάθεια να αλλάξουν τα πράγματα για την Ελλάδα. Χωρίς δεσμεύσεις και κόκκινες γραμμές για παραμονή στο Ευρώ “πάση θυσία”, καθώς η διαπραγμάτευση θα είναι σκληρή και όλα τα όπλα πρέπει να είναι έτοιμα. Θα μπορέσει ο Σύριζα να ανταποκριθεί; Φαίνεται πως ναι, η πράξη όμως θα το δείξει.

Μια μάχη τζούφια σήμερα. Αργότερα τα σπουδαία!

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Σήμερα στο Γιούρογκρουπ ο Γιάννης Βαρουφάκης θα δεχτεί ασφυκτική πίεση από την ΕΕ, την Ευρωζώνη, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Θα υπάρχουν "σοβαροί" πολιτικοί που θα τον ρωτούν "μα πως είναι δυνατόν να μην φέρεστε σαν κύριοι, πως μπορείτε να αθετείτε τα υπεσχημένα;". Άλλοι θα του λένε "μα πως βάζετε κατώτατο μισθό πιο πάνω από τον κατώτατο μισθό της δικής μου χώρας που σας δανείζει;". Άλλοι θα διαμαρτύρονται :"Μα πως τολμάτε να ζητάτε νέο δάνειο;" Όλοι θα καταγράφουν στα πρακτικά μια λεκτική μαχαιριά στην Ελλάδα για να διαβάσει μετά η Μέρκελ ότι τα αγόρια έκαναν καλά τη δουλειά τους.

Τι να απαντήσει σε όλα αυτά ο Βαρουφάκης; Ότι "ο ελληνικός λαός αποφάσισε να μην τηρήσει τις υποσχέσεις μιας κυβέρνησης που την θεωρούσε δουλική;", ότι μπορούν κι εκείνοι να ανεβάσουν τον κατώτατο μισθό αν θέλουν, ότι δεν ζητάμε κανένα νέο δάνειο κλπ. .... Και να απαντήσει, ποιος θα ακούει; Εις ώτα μη ακουόντων θα βοά ο Βαρουφάκης. Συνοπτικά θα τους ζητήσει την ετυμηγορία. "Δικάστε μας κύριοι και καταδικάστε μας!" θα τους πει. Γιατί είναι ευγενικός και δεν θέλει να τους προσβάλει. Δεν θα τους πει την αλήθεια. Δεν θα τους πει κατάμουτρα ότι όλα όσα λένε κάνουν απλά μια τρύπα στο νερό. Γιατί η Ελλάδα διαπραγματεύεται μεν, αλλά δεν το κάνει μαζί τους, είναι άλλοι οι πραγματικοί συνομιλητές της. Δεν θα το πει ο Βαρουφάκης. Θα τους αφήσει να νομίζουν ότι τον ράπισαν.

Αργότερα θα μπουν τα θέματα. Όχι τόσο στο επόμενο Γιούρογκρουπ, που θα γίνει πριν την συνάντηση κορυφής, αλλά ακριβώς στην συνάντηση κορυφής. Εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι και το έχει πάρει πάνω του ολόκληρο ο Τσίπρας. Ο Βαρουφάκης ό,τι ήταν να κάνει το έκανε. Ετοίμασε τις τεχνικές λύσεις, τους έδειξε -μιλώντας στην δική τους γλώσσα- ότι έχουμε δίκιο και ότι ο Σόιμπλε είναι γυμνός επιχειρημάτων και έφτιαξε το κλίμα. Τώρα το παιχνίδι παίζεται σε επίπεδο αρχηγών κρατών.

Τα ελληνικά επιχειρήματα είναι κυρίως γεωπολιτικού περιεχομένου. τα οικονομικά εξαντλήθηκαν. Ο Βαρουφάκης έδειξε ότι η πρόταση της Ελλάδας είναι συμφερότερη και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Όλοι πείσθηκαν. Ο Σόιμπλε όμως (και η Μέρκελ) κρατώντας στα χέρια τους όχι το δίκιο ούτε την λογική  ούτε τον ορθό λόγο με τον οποίο τους κατακεραύνωνε ο Γιάν(ν)ις) αλλά την ωμή δύναμη (δηλαδή τον χέστη Ντράγκι και άλλους χέστες υποτακτικούς επίσης), επιμένει στο όχι. Άρα λοιπόν, τα οικονομικά επιχειρήματα τέλος, η λογική τέλος! και τώρα η δύναμη.

Τι δύναμη έχουμε εμείς και τι αυτοί (οι Γερμανοί);

Αυτοί μπορούν να πουν το "όχι, δεν σας δίνουμε χρόνο, δεν σας δίνουμε νέο πρόγραμμα"

Κι εμείς μπορούμε να πούμε "καλώς, μην μας δίνετε τίποτε, θα κοιτάξουμε την δική μας πορεία"

Ακούστε λοιπόν τι σημαίνει (μεταξύ άλλων) η δική μας πορεία.

-Κίνδυνος διάλυσης της Ευρωζώνης

-Μη πληρωμή των δόσεων σε ΕΕ και ΕΚΤ (μόνο ΔΝΤ θα πληρώνουμε)

-Κίνδυνος παγκόσμιων επιπτώσεων στην ανάπτυξη και αποσταθεροποίηση

-Αλλαγή γεωπολιτικών ισορροπιών!

Προσέξτε το αυτό το τελευταίο. Γιατί η Ελλάδα δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα. Θα επιδιώξει δάνειο από Ρωσία (ή Κίνα) που έχουν ήδη προσφερθεί και από ΗΠΑ που θα ερωτηθούν κατά προτεραιότητα. Εδώ το ενδιαφέρον γίνεται παγκόσμιο.

Ήδη ο Κοτζιάς δήλωσε σαν Υπεξ ότι θα είναι πολύ επικίνδυνο για τα δυτικά συμφέροντα να οδηγηθεί η Ελλάδα σε δάνειο από Ρωσία και στην κάθοδό της (έτσι το είπε) στην Μεσόγειο από προνομιακή θέση.

Ήδη ο Καμμένος το είπε μιλώντας για Plan B.

Ήδη ο ίδιος ο Τσίπρας το έχει πει καλυμμένο μέσα σε άλλα λόγια του.

Εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι. Θα είναι παιχνίδι συσχετισμών δύναμης και η Ελλάδα έχει κι αυτή τα δικά της όπλα. Δεν είναι πεθαμένη από χέρι όπως την θεωρούν οι Γερμανοί. Ίσως να τους το εξήγησε ήδη ο Ομπάμα.