Η κατάσταση στην χώρα είναι σε κακό χάλι, καθώς σε όλους τους σημαντικού δείκτες η Ελλάδα έχει πέσει πολύ χαμηλά. Είμαστε στα τελευταία σκαλοπάτια της ΕΕ ως προς το εισόδημα (ΑΕΠ) και την αγοραστική δύναμη και στο πρώτο σκαλοπάτι όσον αφορά στο χρέος. Ποτέ άλλοτε η χώρα, από την δεκαετία του '60 και την εποχή της χούντας, δεν ήταν τόσο αδύναμη όσο είναι σήμερα και ποτέ δεν είχε χειρότερες προοπτικές.
Η ακρίβεια στα ύψη (επίσημα στοιχεία), το χρέος στα ύψη (επίσης επίσημα στοιχεία το βεβαιώνουν), η δημοκρατία σε ύφεση (υποκλοπές, ανεξάρτητες αρχές) η κοινωνική πολιτική σε κρίση (ελλείψεις στην περίθαλψη και πρόνοια, στην εκπαίδευση κτλ), η ενέργεια μεγάλο πρόβλημα (με άγνωστες συνέπειες η νέα πολιτική), η εξωτερική πολιτική μονόπατη (εξαρτώμενη πάντα από άγνωστες παραμέτρους), η δικαιοσύνη ανύπαρκτη (πάντα υπέρ των ισχυρών), η διαρροή μυαλών κι επιστημόνων συνεχής κι αδιάλειπτη και για όλα υπάρχει η δικαιολογία του 41% συν ένα 13% ακόμη πιο δεξιό κι από την ΝΔ.
Πιο σημαντικό όμως από το 41% της ΝΔ είναι το γεγονός ότι ο Σύριζα ΠΣ που όλα τα παραπάνω τα τόνιζε και για τα οποία πρότεινε λύσεις σε διαφορετική κατεύθυνση, έπεσε από το 31,5% στο 17,8% δηλαδή αποδοκιμάστηκε έντονα. Αυτό έδωσε στην ουσία την ασυλία στην ΝΔ να κινείται όπως νομίζει μη έχοντας αντίπαλο στην πολιτική σκακιέρα ή έχοντας ως "αντίπαλο" ένα άλτερ έγκο της χαμηλότερου προφίλ, το ΠαΣοΚ του Ανδρουλάκη. Κι ο Σύριζα ακόμη συνταράσσεται από μια διάσπαση που δείχνει κατανοητή κι αναπόφευκτη μεν, αλλά, έρχεται σε εντελώς ακατάλληλη στιγμή.
Στις ευρωεκλογές θα κριθεί η πορεία της επόμενης τετραετίας. Κι αν δεν μειωθεί η ψαλίδα, η κατάσταση στην χώρα δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο, ίσως μάλιστα να χειροτερέψει κι άλλο. Γι αυτό η ενίσχυση του Σύριζα ΠΣ τον Ιούνιο του 2024 είναι κρίσιμη. Είναι η μόνο ευκαιρία να διορθωθεί το "λάθος" (σε εισαγωγικά) των εκλογών του 2023 και να μπει η χώρα σε μια πιο φυσιολογική κατάσταση με κυβέρνηση (ισχυρή) κι αντιπολίτευση που θα δίνει ελπίδες.
