Εξωτερική πολιτική για κλάματα

Η βενζίνη σε ύψη ρεκόρ, η ακρίβεια στο κόκκινο, η ποιότητα ζωής στο μηδέν, η πανδημία κάτω από το χαλί κι ο αυταρχισμός στα πανεπιστήμια δημιουργούν ένα ντεκόρ απόλυτης παρακμής. Κι έρχεται η κυβέρνηση να ξεπεράσει όλες τις επιδόσεις με τις τρελές πολιτικές της στα εξωτερικά όπου η Ελλάδα ζει μαύρες μέρες.

Από τον Γερμανό πρωθυπουργό μαθαίνουμε ότι εκτός από όπλα, δίνουμε και τανκς στην Ουκρανία. Και μόνο αυτό είναι απόδειξη της αντιδημοκρατικής και αντικοινοβουλευτικής στάσης του Μητσοτάκη που αλλιώς ενημέρωσε κι αλλιώς πράττει.

Από τους Ιρανούς μαθαίνουμε ότι ως γιουσουφάκια των Αμερικανών, τους παραδώσαμε το φορτίο ενός ρωσικού πλοίου που αιχμαλωτίσαμε χωρίς απόφαση δικαστηρίου (με απόφαση μιας Προέδρου χωρίς να εκδικαστεί η υπόθεση) και χωρίς διεθνές ευρωπαϊκό έρεισμα καθώς η ΕΕ δεν είχε υπογράψει τις κυρώσεις εναντίον του Ιράν που ήταν μόνο των Αμερικανών.

Από τον Ερντογάν μαθαίνουμε ότι η Τουρκία διεκδικεί περίπου είκοσι νησιά μας τα οποία μάλιστα δεν είναι βραχονησίδες αλλά έχουν εκατοντάδες χιλιάδες πληθυσμό, την Ρόδο, την Λέσβο, την Χίο, την Σάμο, την Ικαρία και άλλα. Και όχι μόνο μας υπενθυμίζει το casus belli των 6-12 μιλίων αλλά παραβιάζει και τα 6 μίλια με την παραδοχή ότι το έκανε σε αντίποινα γιατί εμείς λέει παραβιάσαμε (άραγε παραβιάσαμε;) τα δικά της εναέρια σύνορα.

Ο Μητσοτάκης, τώρα που έβαλε σύνορα στη θάλασσα, θα βάλει και στον αέρα!

Αυτή η κυβέρνηση τα έχει κάνει μούσκεμα σε όλους τους τομείς. Το πεδίο της οικονομίας είναι το σημαντικότερο για την καθημερινότητά μας και την ζωή μας και το πεδίο της εξωτερικής πολιτικής είναι το σημαντικότερο για το μέλλον μας, το άμεσο και το πιο μακρινό. Απέτυχε σε όλα, καιρός να μας αδειάζει την γωνιά. Ό,τι κι αν δείχνουν τα γκάλοπ της διαπλοκής, η ανάγκη για πολιτική αλλαγή είναι πλέον επείγουσα. Οι εκλογές το φθινόπωρο του '22 ή την άνοιξη του '23 πρέπει να δώσουν την διέξοδο για τον λαό μας και την λύση για την χώρα.

Στη φωτογραφία το PEGAS 2 καθώς δέχεται μετάγγιση του πετρελαίου του. Το παίρνουν οι Έλληνες και το δίνουν στους Αμερικανούς γιατί οι Αμερικανοί είπαν πως τα έσοδα από το πετρέλαιο θα χρησιμοποιηθούν για τρομοκρατικές ενέργειες των Ιρανών. Οι Ιρανοί (μεγάλη χώρα το Ιράν) μας έβαλε στη σχετική λίστα και πήρε πίσω το πετρέλαιό του πρόσφατα με ρεσάλτο. Η ελληνική κυβέρνηση αντέδρασε με οδηγία στα δεξαμενόπλοια των Ελλήνων που πλέουν στον περσικό κόλπο, «να αποφεύγουν τα ιρανικά ύδατα»!!! Μεγάλε Μητσοτάκη!

Σύντομα θα παρουσιαστεί το α' μέρος της μελέτης του ΕΜΠ για τα Λιπάσματα.

Με βάση τις πληροφορίες που έχω από τον Νίκο Μπελαβίλα, η μελέτη που κάνει το Πολυτεχνείο για τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας για την βιομηχανική ζώνη των 640 στρεμμάτων θα παραδοθεί σύντομα (εν μέρει) στον δήμο. Συγκεκριμένα θα υπάρξουν τρία παραδοτέα. 

α) Το πρώτο θα έχει μια ανάλυση του χώρου, 

Β) Το δεύτερο θα περιλαμβάνει ένα πακέτο προτάσεων και 

Γ) Το τρίτο θα έχει το ειδικό πολεοδομικό σχέδιο με παρακολούθηση και συμβολή του ΕΜΠ στην σχετική πολεοδομική μελέτη ανάπλασης. 

Το πρώτο παραδοτέο θα φτάσει σύντομα στον δήμο και θα το παρουσιάσει στο ΔΣ το ΕΜΠ. Παραθέτω περισσότερες λεπτομέρειες γι αυτό το πρώτο παραδοτέο. Θα υπάρξουν πέντε κεφάλαια.
α) πρώτα θα αποδεικνύεται η αναγκαιότητα του πάρκου (με στοιχεία ελλείποντος πρασίνου κτλ).
β) Θα αποδεικνύεται η ανάγκη των νέων χρήσεων γης (πολιτισμού, αναψυχής, παιδείας, υγείας και αθλητισμού).
γ) Θα αναλύεται ο πληθυσμός με τα χαρακτηριστικά της περιοχής, την αξιολόγηση των προβλημάτων, του μορφωτικού επιπέδου, της εργασίας, της υγείας κτλ. στην περιοχή επέμβασης.
δ) Θα αναλύονται οι κοινωνικές υποδομές (σχολεία, μονάδες υγείας, κτλ), θα καταγράφεται τι υπάρχει (ρύποι θαλάσσιοι και αέριοι, μόλυνση κτλ) και θα τεκμηριώνεται η ανάγκης επέμβασης,
ε) Θα καταγράφεται το κοινωνικό αποτύπωμα, τι σημασία έχει ο τόπος για τους ανθρώπους και πώς θα επηρεάσει την ζωή τους.

Όπως γίνεται φανερό, αυτά τα πέντε σημεία του πρώτου παραδοτέου είναι ακριβώς η τεκμηρίωση που χρειάζεται ο δήμος για να αντιμετωπίσει την Εθνική Τράπεζα στο ΣτΕ. Υπάρχει η ένσταση της ΕΤΕ για την απαλλοτρίωση του χώρου, όμως το θέμα μας είναι να μην βγουν αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις του 2015 (Λαφαζάνη-Σκουρλέτη) που προβλέπουν συντελεστή δόμησης 0.15 και χρήσεις ήπιες χωρίς μεταποίηση. Φυσικά αν μπορούσαμε να έχουμε την πολεοδομική μελέτη ανάπλασης δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα. Η δημοτική αρχή είχε άλλη (λάθος) εκτίμηση και δεν προχώρησε στην Μελέτη ήδη από το 2017 ή έστω από το 2019 ώστε να κατοχυρώσει τα δικαιώματά μας. Ακόμη και το 2021 την απέρριπτε. Ευτυχώς στη συνέχεια αντελήφθη το σφάλμα και το επιδιορθώνει με αυτή την μελέτη του ΕΜΠ. Έστω κι έτσι, λοιπόν, με το πρώτο παραδοτέο, τα επιχειρήματά μας ενισχύονται και βλέπω πιθανό πια ότι οι ρυθμίσεις του 2015 δεν θα εκπέσουν. Μια θετική εξέλιξη για την πόλη.
*************

 

Στη φωτογραφία το εργοστάσιο Λιπασμάτων το 1960. 

Έτσι ήταν και μέχρι το 1999 που ακόμα λειτουργούσε.

Συνέδριο επί δεξιά

Κάποιες πρώτες εκτιμήσεις θέλω να κάνω για το πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται μετά το συνέδριο του ΠαΣοΚ. Νομίζω ότι βουλιάζει η προοπτική της δημοκρατικής προοδευτικής κυβέρνησης και η Ελλάδα βαδίζει σε ένα δρόμο νέου πολιτικού διχασμού.

 

Οι φωνές του Απόστολου Κακλαμάνη λειτούργησαν σαν συναγερμός. Ενεργοποίησαν το αντισύριζα μέτωπο εντός του ΠαΣοΚ και άναψαν τα αίματα εντός της αριστεράς για το τι είδους κόμμα είναι το νέο ΠαΣοΚ. Το χειρότερο όλων, όμως, βρίσκεται στην επαναφορά της προοπτικής συνεργασίας του ΠαΣοΚ με την ΝΔ, εφ' όσον ο Μητσοτάκης πιάσει την πρώτη θέση. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στον Μητσοτάκη αυτή τη στιγμή την πρωτιά, επομένως η πρόταση Ανδρουλάκη είναι να συνεργαστεί με την ΝΔ. Μπορεί να κάνει κάποιες κόνξες για λίγες μέρες αν θα είναι ή όχι ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός, στο τέλος όμως θα δεχτεί την συνεργασία για την οποία είχε μιλήσει εγκαίρως (από τώρα δηλαδή) και γιατί "δεν γίνεται αλλιώς". Πάντως ο δρόμος που χάραξαν είναι αυτός. Τα περί προοδευτικής διακυβέρνησης ξέπεσαν στο βυτιοφόρο του Κακλαμάνη. Μετά το συνέδριο μέσα στον ευρύτερο χώρο του ΠαΣοΚ-Κιναλ οι φωνές για την επαναλειτουργία του αντισύριζα μετώπου ενισχύονται και οι φωνές για προοδευτική και δημοκρατική συνεργασία οπισθοχωρούν.

 

Δεν ξέρω πόσο καλά τα έχουν υπολογίσει εκεί στο ΠαΣοΚ τα πράγματα. Ο δρόμος που ακολουθούν έχει δύο μόνο διεξόδους αξιοπρεπούς διαφυγής. Είτε θα βγουν δεύτεροι (ή πρώτοι) και θα γίνουν ο "αντιδεξιός" πόλος, είτε θα βγουν τρίτοι και θα αναγκαστούν να συνεργαστούν με τον Μητσοτάκη. Στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, με το μπόνους και το αντιδεξιό κλίμα που θα έχει δημιουργηθεί, ο κίνδυνος εξαέρωσης θα είναι παρών. Και για όσους έχουν διαλέξει από τώρα Μητσοτάκη, ουδέν πρόβλημα. Όσοι όμως ακούμπησαν στο ΠαΣοΚ ελπίζοντας πως θα απαλλάξει την χώρα από την δεξιά, θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση τότε.

Υπάρχει βέβαια κι ο δρόμος της αλλαγής του κλίματος και της επανόδου στην αντιδεξιά ρητορική και την πρόταξη της σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας ως επιδίωξη. Για μένα θα είναι ευκταίο, μετά όμως από αυτό το συνέδριο, δεν το βρίσκω πια πολύ πιθανό. Αν επιβεβαιωθούν οι φόβοι μου τις προσεχείς εβδομάδες ή μήνες, τότε η μόνη ασφαλής διέξοδος για τον λαό θα είναι η ψήφος στον Σύριζα ΠΣ. Ελπίζω να διαψευσθώ.

 

Μέγιστη θλίψη

Μέγιστη θλίψη για έναν σπουδαίο και περήφανο Έλληνα, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου.
Γεια σου, εσύ, μεγάλο κι ωραίο κομμάτι της ιστορίας μας.

Ας θυμηθούμε τι κέρδισε ο Βαγγέλης:

Βραβεία και διακρίσεις

• Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού 1982 για την μουσική στη ταινία "Δρόμοι της φωτιάς".
• Χρυσός Λέοντας στο Cannes Lions International Advertising Festival, για την μουσική "Ask the Mountains" σε τηλεοπτική διαφήμιση.
• Βραβείο Max Steiner Award το 1989, για σύνθεση και παρουσίαση διακεκριμένης κινηματογραφικής μουσικής.
• Βραβείο Echo (Γερμανία) για τον διεθνή καλλιτέχνη της χρονιάς 1992.
• Βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Φλάνδρας (Βέλγιο) για καλύτερη μουσική επένδυση κινηματογραφικής ταινίας.
• Βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βαλένθια για καλύτερη μουσική επένδυση κινηματογραφικής ταινίας.
• Βραβείο Κοινού για καλύτερη μουσική επένδυση κινηματογραφικής ταινίας από την Παγκόσμια Ακαδημία Μουσικής Επένδυσης στη Φλάνδρα, Βέλγιο.
• Βραβείο Απόλλων το 1993 για τη συνεισφορά του στη μουσική από την Εταιρεία των Φίλων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
• Ο τίτλος του Ιππότη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων της Γαλλικής Δημοκρατίας το 1992. Η απονομή έγινε από τον Γάλλο υπουργό παιδείας.
• Δύο φορές το Παγκόσμιο Μουσικό Βραβείο του Μόντε Κάρλο, για τον Έλληνα καλλιτέχνη με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.
• Ο τίτλος του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας το 2001.
• Βραβείο RIAJ (Δισκογραφική Βιομηχανία της Ιαπωνίας) για διεθνές τραγούδι της χρονιάς 2002.
• Μετάλλιο Δημόσιας Συνεισφοράς της NASA σε αναγνώριση εξαιρετικής συνεισφοράς στο όραμα της NASA το 2003.
• Το 2013 τα Ελληνικά Ταχυδρομεία εξέδωσαν γραμματόσημα τα οποία τον απεικόνιζαν.
• Τιμητικό διδακτορικό δίπλωμα από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2008, παραχωρώντας του το διακεκριμένο τίτλο του ομότιμου καθηγητή. Το διδακτορικό του δόθηκε για την εξαιρετική συμβολή του στη μουσική παιδεία του ελληνικού λαού, καθώς και για τη διάδοση του μηνύματος του Ελληνισμού σε όλο τον κόσμο.

:

Εκδηλώσεις μνήμης για τον ποντιακό ελληνισμό και την γενοκτονία

Η Ένωση Ποντίων Πειραιώς -Κερατσινίου- Δραπετσώνας διοργανώνει και συμμετέχει σε εκδηλώσεις μνήμης για τον ποντιακό ελληνισμό και την γενοκτονία.

18/5 Τετάρτη Πλατεία Κύπρου

22/5 Ι. Κυριακή

Ν. Αγίου Παντελεήμονος Δραπετσώνας το πρωί στις 8.30 πμ και

Ι. Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιά (απέναντι από το Δημοτικό Θέατρο) στις 10 μμ

3/6 Παρασκευή

Μνημείο Γενοκτονίας "Πυρρίχιο Πέταγμα", Πλατεία Αλεξάνδρας Πειραιά

Ευτυχώς, δεν έγινε η γκάφα.

Κάποιοι βρήκαν την ομιλία του πρωθυπουργού στο Κογκρέσο ιστορική και καλή. Κι εγώ καλή την θεωρώ, αλλά έχω και τις ενστάσεις μου.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν γεμάτη γκάφες υπερβολές και ανοησίες, όπως θα ανέμενε κανείς από έναν Μητσοτάκη, ωστόσο είχε τα δικά της φάουλ. Υπερέβαλλε στο ουκρανικό όταν συνέκρινε την Μαριούπολη με το Μεσολόγγι (θα μπορούσε να αναφερθεί στη μάχη της Κρήτης, ταίριαζε περισσότερο) και επίσης υπερέβαλλε σε αντιρωσισμό σε μια ομιλία για την ανεξαρτησία μας όταν η Ρωσία ήταν μια από τις τρεις χώρες στις οποίες οφείλουμε αυτή την ανεξαρτησία. Βέβαια ήταν μια δήλωση νομιμοφροσύνης προς τις ΗΠΑ που ίσως είχε την δική της σκοπιμότητα και από την άποψη αυτή την κατανοώ. Πετυχημένη η αναφορά στην Κύπρο μάζεψε αρκετό χειροκρότημα κι αυτό ίσως έχει την σημασία του. Αισχρή και απαίσια η αναφορά του στους λαϊκιστές (εννοώντας τον Σύριζα) για τους οποίους "πληρώσαμε βαρύ τίμημα". Δεν έφταιγαν αυτοί που μας χρεοκόπησαν αλλά αυτοί που προσπάθησαν να μας σώσουν. Αντιστροφή της πραγματικότητας αντάξια ενός Μητσοτάκη. Διαστρέβλωση της αλήθειας και δικαίωση των λαμόγιων που υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια. Χοντρικά υπονόησε (χωρίς βεβαίως να μπορεί να το πει με το όνομά του) ότι Μητσοτάκης ίσον Μπάιντεν και Τσίπρας ίσον Τραμπ. Αυτό ήταν το πιο αισχρό και ψευδές σημείο της τοποθέτησής του.

Να μην ξεχάσουμε ότι ήταν μια ομιλία στα πλαίσια των εορτασμών των 200 χρόνων της ελληνικής ανεξαρτησίας. Καθυστερημένη κατά ένα χρόνο, αλλά επετειακή. Δεν ήταν μια συνήθης επίσκεψη αρχηγού κράτους στις ΗΠΑ αλλά μια γιορταστική επίσκεψη με δεξιώσεις και αβρότητες και λόγους συμπάθειας εκατέρωθεν. Αυτό δικαιολογεί και την οικογενειακή απόβαση στις ΗΠΑ που σε περίπτωση διπλωματικής επίσκεψης θα ήταν απαράδεκτο γεγονός. Αυτό εξηγεί και την μοναδική περίπτωση της ομιλίας του Έλληνα πρωθυπουργού στο Αμερικανικό Κογκρέσο. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα είχε δοθεί η ανάλογη ευκαιρία στον Ερντογάν. Ίσως μάλιστα ο σουλτάνος να έχει ήδη πετύχει κάτι ανάλογο με την ευκαιρία των 100 χρόνων της δικής τους "ανεξαρτησίας", δεν το γνωρίζω

Εξωτερική πολιτική σχετικά ανεξάρτητη ή εθελόδουλη;

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι αντίθετη στις ΗΠΑ, ιδιαίτερα όταν υπάρχει μια Τουρκία πρόθυμη να κάνει τον αστυνόμο και να την βάλει σε "τάξη" με τις πλάτες των συμμάχων μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει η πολιτική της Ελλάδας να είναι ανισόρροπη, δηλαδή να μην εξασφαλίζει ισορροπίες.

Για δεκαετίες η Ελλάδα είναι και ήταν σύμμαχος των ΗΠΑ αλλά διατηρούσε μια σχετική ανεξαρτησία γνώμης και πράξης. Το έκανε και στο μεσανατολικό (με ίσες αποστάσεις απέναντι στο Ισραήλ και τους Άραβες), το έκανε και με τις σχέσεις της με τις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ. Θα μπορούσε και θα ΈΠΡΕΠΕ να διατηρήσει αυτήν την ιδιαιτερότητα, που θα ήταν πολύ λογική και ανεκτή από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Τα επιχειρήματά μας πολλά.

• Η Τουρκία μας λύνει τα χέρια απέναντι στο ΝΑΤΟ. Αφού εκείνη κρατά ουδέτερη στάση, θα κάνουμε το ίδιο κι εμείς.
• Η Ναυτιλία μας, πρώτη στον κόσμο με άμεση σχέση με την διακίνηση αγαθών και τα εμπάργκο κάθε μορφής, μας λύνει τα χέρια απέναντι στην ΕΕ.
• Η ισχυρή ομογένεια στην Κριμαία και το Αζοφ-Ντονμπάς (όπως έχει ομογένεια και το Ισραήλ που παίζει σημαντικό μεσολαβητικό ρόλο) ,μας λύνει τα χέρια στο ουκρανικό.
• Η χώρα μας μπορεί να επικαλεστεί ακόμη και ιστορικούς δεσμούς για την διακριτή στάση της. 

Η Ελλάδα θα μπορούσε να μην δώσει λογαριασμό στο ΝΑΤΟ όπως έκανε η Τουρκία και να απειλήσει με βέτο στην ΕΕ όπως η Ουγγαρία κι οι χώρες της ιβηρικής. Εναλλακτικά σε αυτή την πολιτική, η Ελλάδα μπορεί να το παίξει "πιστό σκυλί". Έχει κι αυτό τα πλεονεκτήματά του, κι αυτό διάλεξε η Μητσοτάκης ΑΕ. Αυτό όμως έχει και την ανασφάλεια ότι η Τουρκία μπορεί να μας υπερφαλαγγίσει καθιστώντας άχρηστη την προθυμία κι εθελοδουλία μας. Αυτό του επεσήμανε κυρίως ο Τσίπρας.

Τις μέρες αυτές βλέπουμε την πολιτική της Τουρκίας να την έχει καταστήσει ισχυρό παίκτη στην διεθνή σκηνή, με το ΝΑΤΟ να την ανέχεται και να την παρακαλά, με την ΕΕ να μην τολμά να της τρίξει τα δόντια και με την Αμερική να την ενισχύει στρατιωτικά με αεροπλάνα αποσιωπώντας τις ενστάσεις που είχε για τους ρωσικούς πυραύλους.

Τις μέρες αυτές βλέπουμε την Ελλάδα να εξαθλιώνεται οικονομικά από την ΕΕ στα πλαίσια των κυρώσεων, να δέχεται χαστούκι από την Αμερική με την ακύρωση του Ηστ Μεντ λόγω τουρκικών απαιτήσεων, και να δέχεται άμεσες προσβολές (φυσικά αναπάντητες) από την Τουρκία με την αμφισβήτηση της εθνικής της κυριαρχίας.

Χρόνος και τρόπος αλλαγής πολιτικής δεν υπάρχει, ούτε δυνατότητα υπάρχει όσο η κυβέρνηση πιστεύει πως κάνει το σωστό με την πολιτική του δεδομένου και προβλεπτού. Οι εκλογές μόνο μπορούν να δώσουν λύση. Γι αυτό επείγει πλέον να γίνουν γρήγορα. Για την απαλλαγή από την πολιτική της υποτέλειας και την αλλαγή της εσωτερικής κι εξωτερικής μας πολιτικής.

Ερντογάν και Μητσοτάκης

Δικτάτορας ο Ερντογάν, αναμφίβολα, ωστόσο τα συμφέροντα της χώρας του δείχνει πως ξέρει να τα υπερασπίζεται. Όχι μόνο δεν ακολουθεί η Τουρκία την δύση στο εμπάργκο και τα άλλα μέτρα που επιβάλλει, όχι μόνο έχει αναδειχθεί στον μόνο αξιόπιστο διαπραγματευτή για Δύση και Ανατολή, αλλά, τώρα διατυπώνει και την αντίρρησή του στην ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Σε ένα θέμα που η Αμερική και η ΕΕ τα δίνουν όλα και θεωρούν την παραμικρή παρεκτροπή "προδοσία", ο Ερντογάν τους λέει ένα μεγαλοπρεπές ΣΤΟΠ. Φυσικά κάποια στιγμή θα υποχωρήσει αφού προηγουμένως θα έχει πάρει αυτά που ζητά η χώρα του. Θέτει πρώτα την επιφύλαξη και μετά διαπραγματεύεται την άρση της έναντι ανταλλαγμάτων. 

Η Ελλάδα τι κάνει; Κάνει το αντίθετο. Πρώτα δείχνει με κάθε τρόπο, ακόμα και με 181 ψήφους στη Βουλή, ότι είναι δεδομένη, και μετά παρακαλά την Αμερική να μην ευνοήσει πολύ την Τουρκία. Αν οι ΗΠΑ ευνοήσουν την Τουρκία, αλλά, λίγο, θα πανηγυρίσει. 

Δικτάτορας ο Ερντογάν και δημοκρατικός ηγέτης ο Μητσοτάκης, όμως η πολιτική του δικτάτορα είναι έξυπνη, ευέλικτη και αποτελεσματική ενώ η πολιτική του δημοκρατικού ηγέτη αν δεν είναι συνειδητή εθελοδουλία, είναι επικίνδυνη βλακεία.

Προβλέψεις ένα χρόνο πριν τις εκλογές.

Μιλώντας πρόσφατα με δυο φίλους μου διαπίστωσα (παραδόξως) ότι ο Μητσοτάκης ακόμα καλά κρατεί. Παραδέχτηκαν κι οι δυο ότι είναι ανάλγητος, ότι διαχειρίζεται την χώρα με τρόπο επισφαλή έως καταστροφικό και καθόλου δεν διαφώνησαν ότι έχουμε μπει σε μια περιπέτεια που οδηγεί από το κακό στο χειρότερο. Το δικαιολόγησαν όμως, ο ένας λέγοντας ότι ξέρει καλά αγγλικά και εκπροσωπεί την χώρα επάξια αφού μιλά σε ξένους ηγέτες με τα καλά αγγλικά του, κι ο άλλος λέγοντας ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε έτσι κι αλλιώς. Ο ένας θα ψηφίσει ΠαΣοΚ-Κιναλ κι ο άλλος δεν ξέρει ακόμα. Αυτά όλα μου δείχνουν ότι ο Μητσοτάκης, μπορεί να έχει χάσει οριστικά το 40% που είχε, παραμένει όμως κοντά στο 30%. Δεν έχει καταρρεύσει ακόμα, προς το 20% και πιο κάτω, όπως δείχνουν κάποια πράγματα που ακόμα παίζονται. Η ενδεχόμενη βουτιά του καθόλου δεν έχει αποφευχθεί και θα εξαρτηθεί κυρίως από τις εξελίξεις στο ρεύμα και στον τιμάριθμο. Θεωρητικά πάντα, μπορεί και να ανακάμψει, αν και, συνήθως, ο θυμός των πολιτών είναι διαδικασία χωρίς επιστροφή.

Οι περισσότεροι συνομιλητές ή φίλοι μου, βέβαια, πνέουν μένεα εναντίον του Μητσοτάκη. Θεωρούν ότι κι άλλοι δεξιοί πρωθυπουργοί ακολούθησαν σκληρές πολιτικές, αλλά, αυτός ξεχωρίζει σε αναλγησία γιατί φαίνεται να το διασκεδάζει και να μην καταλαβαίνει τίποτε από τα προβλήματα του κόσμου.  Ποτέ δεν έβλεπαν τόσο καθαρή την σύνδεση των πολιτικών με τους κάθε λογής πλούσιους και τους ολιγάρχες των ΜΜΕ ή των μεγάλων επιχειρήσεων. Θα ψηφίσουν τον Σύριζα ΠΣ για να διώξουν πάση θυσία τον Μητσοτάκη, ακόμα κι αν είχαν ψηφίσει ΚΚΕ ή Βαρουφάκη το '19. Αυτό δείχνει ότι ο Σύριζα ΠΣ θα μπορέσει να χτυπήσει την πρώτη θέση στις επερχόμενες εκλογές. Θα εξαρτηθεί και από το αν η ΝΔ θα συνεχίσει στον δρόμο της φθοράς ή αν θα ανακάμψει. Έτσι κι αλλιώς, όμως, θέλει κι άλλη δουλειά ώστε να εμπνεύσει σιγουριά στην φοβισμένη κοινωνία και, φυσικά, εξωστρέφεια. Και θέλει ένα καθαρό πρόγραμμα που να δείχνει πώς θα προστατευτεί ο πολίτης από την ΔΕΗ, πώς θα ανέλθει το ΑΕΠ, πώς θα γίνει το κράτος δημοκρατικό και δίκαιο. 

Στο περιβάλλον μου επιβεβαιώνονται γενικά τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, με ένα πείραγμα της τάξης του 1-2%. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν την ΝΔ κάτω ή οριακά στο 30% (και μπορεί οι δημοσκόποι να της χαρίζουν ένα μικρό ποσοστό 1-2% για να την διατηρούν πρώτη) και τον Σύριζα κοντά στο 23% που πήρε και στις ευρωεκλογές του '19. Ίσως κι εδώ να κρύβουν ένα 1-2% περίπου για να μην αναθαρρήσει ο κόσμος και στραφεί προς τα εκεί πιο εύκολα. Το ΠαΣοΚ-Κιναλ επανακάμπτει αλλά φρενάροντας, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις κι είναι λίγο πάνω από το 10%. Κι εδώ μπορεί να του έβαζαν τις 2-3% παραπάνω μονάδες στην αρχή θεωρώντας ότι έτσι θα πλήξουν τον Τσίπρα, αλλά, όταν είδαν ότι πλήττουν την ΝΔ περισσότερο, πρέπει να τις αφαίρεσαν, αν δεν έκοψαν και κάτι παραπάνω για να του κόψουν την φόρα.

Στις εκλογές του 2023 (εκτός απροόπτου) η πρώτη θέση θα παιχτεί με μικρή διαφορά και το Κιναλ θα παίξει βασικό ρόλο στην δημιουργία του κυβερνητικού πόλου. Είτε συνεργαστεί με την ΝΔ, είτε με τον Σύριζα ΠΣ, λογικά θα πρέπει να θέσει όρο σχηματισμού κυβέρνησης την τετραετία, για να εξασφαλίσει ότι δεν θα συνθλιβεί σε επαναληπτική εκλογή με το μπόνους που ευνοεί απόλυτα τον δικομματισμό. Αυτό σημαίνει ότι η κάλπη της απλής αναλογικής μπορεί να δώσει κυβέρνηση τετραετίας κι αυτή πιθανότατα θα είναι μια δημοκρατική και προοδευτική κυβέρνηση του ΣύριζαΠΣ με το ΠαΣοΚ-Κιναλ και πιθανότατα το Μερα25. Μένει όμως όλα αυτά να τα δούμε.

Θα δεχτεί το λάθος του ο Κυριάκος ή θα το συνεχίσει;

Θα εξαγγείλει μέτρα εντός της ημέρας ο Μητσοτάκης για να απαλύνει τον πόνο που προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί. Θα παραδεχτεί όμως το εγκληματικό λάθος του σαν την ελάχιστη εγγύηση ότι δεν θα συνεχίσει να μας κοροϊδεύει; Ή θα πει ότι οι νόμοι ψηφίστηκαν επί Σύριζα; Θα ψάξει για δικαιολογίες ώστε να συνεχίσει την εγκληματική πολιτική του ή θα λυγίσει υπό το βάρος των ευθυνών και θα αλλάξει πορεία; Θα το δούμε.

Η διαμόρφωση της τιμής του ρεύματος εξολοκλήρου στο χρηματιστήριο ενέργειας, είναι η κύρια αιτία για την τρομερή αύξηση της ρήτρας αναπροσαρμογής που καίει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Κι αναρωτιέται κανείς. Μα, μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό; ΝΑΙ. Μόνο στην Ελλάδα. Δείτε τον πίνακα και θα καταλάβετε.

Ιδού τι πέτυχε η ελληνική κυβέρνηση της Μητσοτάκης ΑΕ με την πρόωρη και απρογραμμάτιστη απολιγνιτοποίηση και την εισαγωγή τη αγοράς ενέργειας ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ στο χρηματιστήριο ενέργειας. Τι δείχνει ο πίνακας: Στην Ελλάδα το 100%, στην Ελβετία το 31% στη Γαλλία το 29%, στην Αγγλία το 12% στην Ιταλία το 11% στην Πολωνία το 1%. Οι άλλοι δεν έχουν καπιταλισμό; Ναι, αλλά έχουν κυβερνήσεις όχι ανώνυμες εταιρείες όπως έχει η Ελλάδα.

Αν το έκαναν κατά λάθος, αν τους ξέφυγε, είναι εγκληματικά ανεύθυνοι κι ασυγχώρητοι.

Αν το έκαναν επίτηδες (και το έκαναν επίτηδες) είναι ΚΛΕΦΤΕΣ του εισοδήματος του λαού και μια ομάδα (μήπως είναι πολιτική αλητεία;) που εργάζεται για συμφέροντα (εδώ των παρόχων).