Μετά τα δημοσιεύματα του τύπου, έμαθα ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός μίλησε στη Βουλή για την κυβερνητική απόφαση να μείνει ελεύθερη η παραλία των Λιπασμάτων (του πρώην εργοστασίου) και να μην δοθεί από το ΤΑΙΠΕΔ στον νέο αγοραστή του ΟΛΠ. Όλοι χαιρέτησαν αυτή την απόφαση κι εγώ μαζί και -γιατί όχι;- πρώτος από όλους ως ιδιαιτέρως ενδιαφερόμενος για έναν χώρο με τον οποίο ασχολήθηκα πολιτικά επί σαράντα χρόνια, είχα συνεχή και πλούσια δράση σε θεσμικό επίπεδο αλλά και κινηματικό, για τον οποίο έγραψα δύο βιβλία και εκατοντάδες άρθρα και αναφορές και επί του οποίου έκανα και μια διπλωματική μεταπτυχιακή εργασία.
Ωστόσο θέλω να επισημάνω μερικά στοιχεία από τις χτεσινές εξαγγελίες που ενδέχεται να παρουσιάσουν στο μέλλον προβλήματα.
Σημείο πρώτο: Η παραχώρηση στον δήμο της ιδιοκτησίας της παραλίας δεν θα αναιρέσει την επιθυμία του ΟΛΠ να φτιάξει εκεί προβλήτες. Έστω και χωρίς χρήση της σημερινής λιμενικής ζώνης μπορεί να απλωθεί στη θάλασσα και να αποκλείσει την "ελεύθερη" παραλία εγκλωβίζοντάς την μέσα σε ένα ευρύτερο λιμενικό σύστημα. Το αν θα το κάνει ή όχι εξαρτάται από την ανάγκη του να μετακινήσει τις προβλήτες άφιξης-αναχώρησης των πλοίων για Κρήτη από εκεί που είναι σήμερα (δίπλα στις δεξαμενές) σε κάποιον άλλο χώρο.
Σημείο δεύτερο: Ο τρόπος με τον οποίο επιλέχτηκε να γίνει η παραχώρηση (μελλοντική τροπολογία) ίσως προκαλέσει προβλήματα. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι αυτή η παραλία έχει ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ (επί Σαμαρά ή και Παπαδήμου ακόμα) καταγραφεί σαν μέρος της περιουσίας του ΟΛΠ που πωλείται. Οι προσφορές που έγιναν είχαν δεδομένη την παραμονή της ιδιοκτησίας της παραλίας στον ΟΛΠ και επίσης δεδομένη την δυνατότητα κατασκευής προβλήτας για επέκταση του λιμανιού. Αν τώρα μια τροπολογία μειώνει την περιουσία πάνω στην οποία έγιναν οι προσφορές (επί Σαμαρά) τότε ενδέχεται να μπουν ενστάσεις και να δικαιωθούν. Αν το κράτος αναγκαστεί να μειώσει το τίμημα και το θέμα λήξει εκεί, καλώς, υπάρχει όμως περίπτση να αναγκαστεί να αποσύρει την τροπολογία και να μείνουμε με τις διαμαρτυρίες μας.
Σημείο τρίτο: Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτός που τελικά θα επιλεγεί για να πάρει τον ΟΛΠ θα είναι η ΚΟΣΚΟ. Κάποιες φορές, βέβαια, τέτοιες γνώσεις αποδεικνύονται "διαδεδομένοι μύθοι" ωστόσο εδώ φαίνεται πως αυτό ισχύει γιατί συντρέχουν ισχυροί λόγοι με κυριότερο το γεγονός ότι η Κίνα έχει ήδη επενδύσει στην Ελλάδα και είναι φυσικό να θέλει να ενισχύσει την επένδυσή της. Στην περίπτωση αυτή, όμως, οι Κινέζοι θα αποβλέπουν όχι μόνο στο λιμάνι αλλά και στον χώρο του πρώην εργοστασίου των Λιπασμάτων για την επένδυση, είτε σε Logistics (μεταφορές, δίκτυα) είτε σε μεταποίηση (για ευρωπαϊκοποίηση των προϊόντων τους). Στην περίπτωση αυτή η χρήση της παραλίας στον δήμο τους θίγει στρατηγικά συμφέροντα και γι αυτό ενδέχεται να ανατρέψουν την λογική της εκχώρησης με την αγορά του χώρου του πρώην εργοστασίου και την περικύκλωση της "ελεύθερης" παραλίας από δραστηριότητες μη συμβατές με αυτή την "ελευθερία".
Για την αποτροπή αυτών των υπαρκτών κινδύνων, στον βαθμό που μπορούμε να τους αποτρέψουμε, είναι πολύ βασική και επείγουσα πλέον η υπερψήφιση της τροπολογίας του ΥΠΕΚΑ που απαγορεύει την χρήση "μεταποίηση" στον χώρο και δίνει το δικαίωμα πολεοδομικού σχεδιασμού της περιοχής στον δήμο. Σε αυτό το σημείο πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να επικεντρωθούν όσοι επιθυμούν να υπερασπίσουν την δυνατότητα των δυτικών περιοχών του Πειραιά να αποκτήσουν ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές και έναν αξιόλογο πνεύμονα πρασίνου.
