ΧΡΕΗ των κομμάτων και ΧΡΕΟΣ των Νεοελλήνων

Το μαύρο χάλι των Νεοελλήνων αποτυπώνεται στον παρακάτω πίνακα όπου φαίνεται ότι τα κόμματα εξουσίας (για το 2010) χρωστούσαν μακράν των άλλων το απίστευτο ποσό του 1 δις ευρώ. Σήμερα αυτό το χρέος παραμένει περίπου το ίδιο αν δεν έχει αυξηθεί κιόλας.

Ένδειξη κατάστασης σύνδεσης

Ενεργός

 Τεχνογνωσία πουλάει πάλι η Ελλάδα στο εξωτερικό. Με πατέντα ΣΥΡΙΖΑ ο Ερντογάν θέλει να αποκλείσει τον Ιμάμογλου από υποψήφιο.

Μια ρωσική αρκούδα πλανιέται ψηφιακά πάνω από την Ευρώπη.

Η Ρουμανία ακύρωσε τις προεδρικές εκλογές που έγιναν γιατί υπήρξε -λέει- κυβερνοεπίθεση από ρωσικά μέσα ώστε να επηρεαστεί ο λαός και να εκλέξει φιλορώσο πρόεδρο. Κι όταν ορίστηκαν νέες εκλογές, επειδή ο φιλορώσος θα σάρωνε, αποκλείστηκε από υποψήφιος. [Κάποτε το ΚΚΕ εσωτερικού μάθαινε από τους Ρουμάνους, τώρα οι Ρουμάνοι μαθαίνουν από τον ΣΥΡΙΖΑ].

Πρόσφατα, στην Ελλάδα, ο κ. Μιχάλης Μπλέτσας, διοικητής της Εθνικής Αρχής Κυβερνοασφάλειας, κατάγγειλε μια, αναπόδεικτη φυσικά, υποτιθέμενη «εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών με χρήση ρωσικών bots». Την στιγμή που όλη η Ελλάδα παρακολουθείται από τα υπόγεια του Μαξίμου μέσω πρέντατορ, μάς λένε ότι οι Ρώσοι κατεβάσανε τον κόσμο στις διαδηλώσεις.

Η βαλκανική εκδοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σίγουρα χωλαίνει, ίσως γιατί ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται σε σύγχυση. Κρίμα για το κατάντημα μιας ιδέας που φαινόταν να έχει προοπτικές. Με την πρώτη φουρτούνα το πλοίο της Ευρώπης μοιάζει ζαλισμένο προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό της ότι η Ρωσία εποφθαλμιά τα εδάφη της κι επηρεάζει τους πολίτες της. Αν όμως το χάλι παντού γίνεται εμφανές, ειδικά στα Βαλκάνια -στα μέρη μας- το ρωσοφοβικό χάλι τρίζει επικίνδυνα κι ανατριχιαστικά.

Κινητοποιήσεις

Ο Δήμος και οι μαζικοί φορείς διοργανώνουν αυτή την διαδήλωση διαμαρτυρίας για την παρουσία της Όιλ Ουάν στην Δραπετσώνα και το Κερατσίνι. Αξίζει να ακουστεί δυνατά η φωνή της πόλης

Ένα βιβλίο που έρχεται

Τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται

Αυτός είναι ο τίτλος του τελευταίου μου βιβλίου που σκοπεύω να εκδώσω και να παρουσιάσω στο Δημαρχείο Δραπετσώνας στις 14 Μαΐου 2025 (είναι Τετάρτη). Προς το παρόν είναι σχέδιο, όταν θα πλησιάσει η υλοποίηση θα ενημερώσω.

Δυο λόγια μόνο θα αναφέρω γι αυτό.

Στην ιστορία αυτή εμπλέκονται με διάφορους τρόπους τα μέλη τριών οικογενειών. Είναι οι οικογένειες:

Του Ηλία Ε. με καταγωγή από την Πόλη, που έφτιαξε την ζωή του στην Αθήνα αλλά ανοίχτηκε και δημιούργησε μια εταιρεία στην Θεσσαλονίκη,

Του Γρηγόρη Τ. από την παλιά Αθήνα που ανοίχτηκε στην Βιέννη αλλά χτυπήθηκε από την ατυχία και

Του Χριστόδουλου Θ. από το πουθενά που ανοίχτηκε σε επιχειρήσεις, βρέθηκε από την Αθήνα στην Πάτρα κι αργότερα ανηφόρισε στην Θεσσαλονίκη.

Οι τρεις φίλοι δέθηκαν εγκάρδια, έκαναν παρέα τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα κι ύστερα χώρισαν με καυγάδες και θυμό λίγο πριν ανατείλει ο 21ος αιώνας. Τα παιδιά τους και κυρίως ο Νικηφόρος κι η Μαρίνα Τ. όπως κι η Λίζα Ε. θα μπλέξουν σε ιστορίες που πιάνουν μια μεγάλη γκάμα δραστηριοτήτων, από τον έρωτα που είναι η πρώτη, κυρίαρχη και κινούσα δύναμη, ως τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, και την κατασκοπία ακόμη. Το πώς τυλίχτηκε αυτό το κουβάρι και το πώς έγινε αργότερα δυνατό να ξετυλιχτεί, όλα αυτά αποτελούν την υπόθεση της ιστορίας με την οποία καταπιάνεται το βιβλίο.

Εκείνο που κάνει επίκαιρο το βιβλίο είναι ο χρόνος στον οποίο εκτυλίσσεται. Είναι ο παρών χρόνος, αυτός που ζούμε. Γι αυτό και οι επιμέρους ιστορίες της μυθοπλασίας στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα της επικαιρότητας που συνέβησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όπως

* τα κέντρα της παραλιακής στην δεκαετία του ‘80,

* το σκάνδαλο του ‘99 στο Χρηματιστήριο,

* η χρεοκοπία του 2010,

* ο διεθνής έλεγχος κι η κρίση των ετών 2010-12,

* το μακεδονικό το 2017-18,

* η υπόθεση της δωδεκάχρονης στον Κολωνό το 2021,

* τα λοκντάουν το ‘20-22,

* η Ρωσίδα κατάσκοπος Σμίρεβα που έδρασε ως το ‘23,

* οι μαφιόζικες επιθέσεις μεταξύ των συμμοριών,

* ο ουκρανικός πόλεμος από το 2022 μέχρι σήμερα,

* το δυστύχημα των Τεμπών το ‘23,

* τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών των μαφιόζων,

* η Χαμάς κι η Γάζα

και όλα τα άλλα γεγονότα μέχρι και σήμερα που αναφέρονται στο βιβλίο.

Φυσικά όλα αυτά περνούν στις σελίδες του βιβλίου όχι σαν ιστορία αλλά σαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο ξετυλίγεται η μυθοπλασία με τους χαρακτήρες της και τις περιπέτειές τους.

Ελπίζω να σάς αρέσει.

Έγκλημα στην Πινακοθήκη

Όχι πως μού αρέσει αυτή η τέχνη, αλλά, αυτός ο κύριος Παπαδόπουλος της "Νίκης" με έκανε να τις προσέξω. Ο Άη Γιώργης κατά της πεταλούδας όλα τα λεφτά. Μου θυμίζει τα άλμπουμ των Residents (στο μουσείο σύγχρονης τέχνης της Νέας Υόρκης κι αυτά).

Όταν η Αμερική φταρνίζεται, η Ευρώπη αρρωσταίνει

ΤΟ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟ ΒΟΔΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΑΥΡΟΣ

Η Ευρώπη μοιάζει με μεθυσμένο βόδι. Το πρόσφατο λάθος της στο ουκρανικό (στήριξη της ανατολικής επέκτασης του ΝΑΤΟ) και το μακροχρόνιο λάθος της στο θέμα της ασφάλειάς της (εξ ολοκλήρου ανάθεση στην Αμερική) έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση που μοιάζει με αδιέξοδο. Η εναλλαγή Μπάιντεν-Τραμπ στον Λευκό Οίκο κατέδειξε ένα πράγμα. Όταν η Ευρώπη εξαρτάται απόλυτα από τις ΗΠΑ, τότε η αλλαγή του τρόπου με τον οποίο η υπερδύναμη βλέπει το συμφέρον της θα προκαλεί σεισμικές δονήσεις στο εσωτερικό της Ευρώπης. Εν ολίγοις, όταν η Αμερική φταρνίζεται η Ευρώπη θα αρρωσταίνει.

Γίνονται προσπάθειες να καλυφθούν αυτά τα "λάθη" όμως δεν ξέρω αν είναι προσπάθειες για το καλύτερο ή για το χειρότερο. Η Βρετανία θέλει τις σπάνιες ουκρανικές γαίες δικές της και συγκαλεί Σύσκεψη Προθύμων. Οι Βαλτικές χώρες κι η Πολωνία ζητούν ιστορική εκδίκηση με κάθε κόστος απέναντι στους Ρώσους και ζητούν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις Γαλλία και Γερμανία έχουν ανίκανους ή αδύναμους ηγέτες που άγονται και φέρονται από τις εξελίξεις. Η Ευρώπη σαν σύνολο δεν ξέρει τι να κάνει.

Ας μάθει τι πρέπει να κάνει από τους διεθνείς αναλυτές ή τους έμπειρους διπλωμάτες, χωρίς να υπόκειται στις επιθυμίες του κάθε ενός υποσυνόλου της. Ας φτιάξει εκείνη μια καλύτερη σχέση με την Ρωσία κι ας σταματήσει το ουκρανικό με δική της πρωτοβουλία. Ας απεξαρτηθεί από το ΝΑΤΟ που έτσι κι αλλιώς έχει αλλάξει οριστικά κι αμετάκλητα. Ας κοιτάξει τις συμμαχίες της με την Κίνα για να αντισταθμίσει τον εμπορικό πόλεμο που ξεκίνησε ο Τραμπ. Ας μην διστάσει να απειλήσει ακόμη και με το υπερόπλο της που είναι το ενδεχόμενο σύνδεσης Ευρώ-Γουάν. Αυτό το τελευταίο είναι το μόνο γεωπολιτικό χαρτί που ο Τραμπ αληθινά φοβάται. Δεν τα λέω εγώ όλα αυτά, τα λένε διεθνείς διπλωμάτες και έμπειροι αναλυτές. Οι οποίοι πάνω από όλα επισημαίνουν ότι η Ευρώπη πρέπει να βγει από τον ύπνο της και να αντιδράσει προτού να είναι πολύ αργά.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ,

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Για να βάζουμε μερικά πράγματα στην θέση τους.

Η Δημοκρατία (η πραγματική) των ελληνικών πόλεων της αρχαιότητας και η εργατική δημοκρατία (η δικτατορία του Προλεταριάτου κατά τον Μαρξ κι όχι η σταλινική της παραμόρφωση) δεν έχουν και τόσο μεγάλες διαφορές.

Ας το δούμε αυτό:

Η ελληνική δημοκρατία διαφέρει πολύ από την σημερινή μορφή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που ζούμε. Η δημοκρατία δυτικού τύπου είναι ακριβώς αυτό που οι αρχαίοι ονόμαζαν Ολιγαρχία. Στην αληθινή Δημοκρατία, όπως αυτή εφαρμόστηκε στην αρχαιότητα στις ελληνικές Πολιτείες, είχαμε τα εξής χαρακτηριστικά:

α) ΟΛΟΙ οι πολίτες αποφάσιζαν στην Εκκλησία του Δήμου με ίση ψήφο (ισονομία) και ίσο χρόνο ομιλίας (ισηγορία),

β) ΟΛΟΙ οι πολίτες δίκαζαν, στην Ηλιαία των 6.000 πολιτών που κληρώνοντας να γίνουν δικαστές κι οι οποίοι εναλλάσσονταν κάθε χρόνο, και

γ) ΟΛΟΙ οι πολίτες κυβερνούσαν, με κλήρωση εκ περιτροπής για ένα χρόνο ο καθένας, καταλαμβάνοντας όλα τα αξιώματα της Πολιτείας. Στο τέλος της θητείας μετριόταν η περιουσία του και συγκρινόταν με αυτήν που είχε εισερχόμενος στην θέση ευθύνης στην οποία είχε κληρωθεί.

Αυτά ήταν τα πατρώα των Ελλήνων που θεωρούσαν τους εαυτούς τους ελεύθερους ανθρώπους ακριβώς επειδή είχαν αυτή την δημοκρατία, επειδή κάθε Έλληνας "άρχει και άρχεται" όπως έλεγαν.

Την εργατική δημοκρατία ο Μαρξ την ονόμαζε δικτατορία του προλεταριάτου όχι με την έννοια των δικτατοριών (φασιστικών ή και αριστερών) που γνωρίσαμε αργότερα αλλά με την έννοια του "δικτάτορα" στην Ρώμη. Αυτό για τους Ρωμαίους σήμαινε να αποδίδονται με την έγκριση του λαού έκτακτες εξουσίες για περιορισμένο διάστημα σε κάποιον ώστε να αντιμετωπίσει μια έκτακτη ανάγκη (π.χ. πόλεμο). Έτσι θεωρούσαν ο Μαρξ και ο Λένιν ότι πρέπει για ένα μικρό διάστημα να δοθούν έκτακτες εξουσίες στην εργατική τάξη για να καταργήσει τις ανισότητες και την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Οι βασικές συνθήκες για την εργατική δημοκρατία διατυπώθηκαν στο έργο του Λένιν, το «Κράτος και επανάσταση» και είναι:

α) Ελεύθερες, δημοκρατικές εκλογές, με δικαίωμα ανάκλησης των εκλεγέντων. Οι μισθοί των αξιωματούχων θα ήταν ίσοι με τον μισθό ενός ειδικευμένου εργάτη.

β) Δεν θα υπήρχε μόνιμος στρατός ή αστυνομική δύναμη, αλλά ένοπλος λαός που θα εγγυάτο την τάξη.

γ) Τα διοικητικά καθήκοντα θα εκτελούνταν εκ περιτροπής από όλους τους πολίτες. «Κάθε μάγειρας θα πρέπει να μπορεί να γίνει πρωθυπουργός» ήταν το μότο.

Αυτές τις προϋποθέσεις έθεσε ο Λένιν, όχι για τον ολοκληρωμένο σοσιαλισμό, αλλά για την αρχική περίοδο του εργατικού κράτους, για την μετάβαση από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Τα σοβιέτ των εργατών και των στρατιωτών ήταν εκλεγμένα συμβούλια από εργάτες, αγρότες και στρατιώτες. Η εξουσία αυτή ήταν του ίδιου είδους με την Παρισινή Κομμούνα του 1871 από όπου έπαιρναν το παράδειγμα κι ο Μαρξ κι ο Λένιν.

Ποια ήταν η τύχη αυτών των δύο εκλάμψεων;

Η δημοκρατία στην αρχαία Ελλάδα κράτησε ζωντανή για πάνω από 150 χρόνια αν και η έκτασή της επηρέασε μια περίοδο πολύ μεγαλύτερη. Η δύναμη των ισχυρών αυτοκρατοριών (είτε του Αλέξανδρου, είτε η Ρωμαϊκή κι αργότερα η η Οθωμανική) αποδείχθηκε πιο δυνατή από την δημοκρατία των ελεύθερων πόλεων.

Η εργατική εξουσία στην Ρωσία, όπου επικράτησαν οι ιδές του Μαρξ, δεν κράτησε για πολύ. Σύντομα εκφυλίστηκε σε μια γραφειοκρατική σκληρή κρατική εξουσία που δυσφήμισε τις ιδέες του Μαρξ. Μέσα σε συνθήκες καθυστέρησης, φτώχειας και αναλφαβητισμού, η ρωσική εργατική τάξη δεν μπόρεσε να κρατήσει την εξουσία κι η επανάσταση εκφυλίστηκε σε μια γραφειοκρατία που οδήγησε στον σταλινισμό.

Σήμερα ο κόσμος μπαίνει σε πολύ πιο σκληρές καταστάσεις. Η οικονομία έχει μεταβληθεί εντελώς καθώς η παραγωγή αγαθών έχει εκτιναχθεί στα ύψη, η γενετική μηχανική αλλάζει τον ίδιο τον άνθρωπο και η τεχνητή νοημοσύνη μεταβάλλει εντελώς το τοπίο γύρω μας. Δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το νέο απελευθερωτικό πείραμα που θα επιχειρήσουν οι άνθρωποι, ελπίζουμε όμως να είναι μακροβιότερο από την σύντομη αρχαία δημοκρατία και την στιγμιαία έκλαμψη της εργατικής δημοκρατίας.

Ποιον συμφέρει η συνέχιση του πολέμου;

Το παρακάτω διάγραμμα ίσως δίνει τον έναν από τους λόγους που οι Ευρωπαίοι θα προτιμούσαν την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία. Είναι οι πωλήσεις των ευρωπαϊκών αμυντικών (οπλικών) βιομηχανιών BAE Ststems, Rheinmetal και Leonardo. Από τα μέσα του 2024 και ως σήμερα έχουν πάρει φωτιά και τα κέρδη τους ανέβηκαν στον ουρανό.

Καλό θα είναι να το έχουμε υπόψη μας κι αυτό όταν θέλουμε να διακρίνουμε τι συμβαίνει πίσω από την βιτρίνα.

Όσο για την Βρετανία, γνωρίζετε ότι έχει υπογράψει από τον Ιανουάριο με την Ουκρανία μια εκατονταετή συμφωνία (!!!) εκμετάλλευσης των ορυκτών της; Όπως καταλαβαίνετε ο Τραμπ μπαίνει σφήνα και θέλει τα ορυκτά εδώ και τώρα για τις ΗΠΑ!

Όποιος νομίζει πως η κραταιά Αγγλία νοιάζεται για την ελεύθερη Ουκρανία όταν ο Στάρμερ καλεί τον Ζελένσκι και φτιάχνει σύνοδο στο Λονδίνο, ας το γνωρίζουν κι αυτό. Κι όποιος νομίζει ότι οι Ευρωπαίοι θέλουν ισχυρή την Ουκρανία για να υπερασπιστεί την Δύση, ας δουν τις πωλήσεις όπλων του πίνακα.

Όταν τρέχεις με 100 και τραβάς χειρόφρενο, ντεραπάρεις!

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμπαραστέκονται στον Ζελένσκι με δηλώσεις τους. Φυσικά, τι άλλο μπορούσαν να κάνουν τα αδύναμα ανθρωπάκια από το να συνεχίσουν το παραμύθι τους;

Έχεις δει τι γίνεται όταν τρέχεις με 100 και ξαφνικά πατήσεις φρένο; Ντεραπαρεις!

Αυτό έπαθε η Ευρώπη. Τρία χρόνια μάς έπηξε στο ψέμα για τον εισβολέα και τον ηρωικό αμυνόμενο κρύβοντας την επίθεση των ναζί στον Ρωσόφονο πληθυσμό και το πραξικόπημα του 2014. Τώρα που όλο αυτό το αφήγημα καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, ξαναλένε το ίδιο τροπάρι ώσπου να συνειδητοποιήσουν ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Εξάλλου συμπαράσταση χωρίς όπλα ή στρατό είναι συνεχιζόμενη θυσία του ουκρανικού λαού και συνεχιζόμενη αφαίμαξη πόρων των δικών τους λαών.

Δεν έχει σημασία που ήταν ο Τραμπ αυτός που έβγαλε στο φως την αλήθεια. Εννοείται πως για το δικό του επιχειρηματικό συμφέρον το έκανε. Όμως, από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.

Η Ελλάδα απούσα από παντού

Για σήμερα ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ έχει καλέσει σε μια Σύνοδο στο Λονδίνο, Ευρωπαίους ηγέτες. Συγκεκριμένα κάλεσε ηγέτες από Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Ισπανία, Τουρκία, Φινλανδία, Σουηδία, Τσεχία και Ρουμανία, καθώς επίσης και τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ. Εννοείται ότι δεν κάλεσε την Αλβανία, ούτε το Λιχτενστάιν. Και φυσικά δεν κάλεσε ούτε την Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα της Μητσοτάκης ΑΕ είναι ΔΕΔΟΜΕΝΗ.

* Είναι χώρα που ακολουθεί τις ΗΠΑ και μένει σύξυλη όταν αλλάζει (στο ουκρανικό) ο Πρόεδρος των ΗΠΑ,.

* Είναι χώρα που ακολουθεί Μακρόν και μένει σύξυλη όταν αλλάζει θέσεις (στο ελληνοτουρκικό) ο Μακρόν.

* Είναι χώρα ικέτης που νοιάζεται μόνο για το φαίνεσθαι και για τις μίζες (εξοπλισμών, τεράστιων επιδοτήσεων σε ιδιώτες κτλ).

Η Ελλάδα σύσσωμη την Παρασκευή ζήτησε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και φώναξε πολύ δυνατά ΟΧΙ στην ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ. Δεν ήταν μόνο για τα Τέμπη αυτή η φωνή, ήταν για όλα όσα μάς έχουν πνίξει και για τα οποία οι διαδηλωτές φώναξαν αναδρομικά. Ήταν για την Νοβάρτις, την Ζήμενς,, τις Υποκλοπές,, τα Τέμπη, για όλα εκείνα στα οποία είδαμε να παίζεται το ίδιο έργο. Οι κυβερνήσεις, από την μια, να προσπαθούν να συγκαλύψουν τους ενόχους και να κοροϊδέψουν την δικαιοσύνη και την Δικαιοσύνη, από την άλλη, να επιτρέπει να την κοροϊδέψουν οι κυβερνήσεις όταν οι ένοχοι αποκαλύπτονταν.

Αυτό το δίδυμο πρέπει να σπάσει για να γίνει η Ελλάδα αξιόπιστη δύναμη, για να μπορεί να προσφέρει ένα αξιόλογο μέλλον στα παιδιά της. Αλλιώς θα συνεχίσει να βυθίζεται στον βούρκο της ανομίας και στην μιζέρια της φτώχειας. Ξεσπάσματα όπως το προχτεσινό, των εκατομμυρίων διαδηλωτών, είναι ίσως οι τελευταίες μας ελπίδες για αλλαγή.

 Αληθεύει ότι η επιτροπή που συγκροτήθηκε κατόπιν εορτής και δεν είδε καμιά "πίεση" από την κυβέρνηση για το μπάζωμα (άρα κι αυτό έγινε στην τύχη) πήρε 4,5 εκατομμύρια ευρώ;

Καλή επιτροπή, ε;

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΠΙΑ ΓΙΑ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΊΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ

Οι τεράστιες σημερινές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα είχαν σαφώς αντικυβερνητικό περιεχόμενο (όχι μόνο κατά της ΝΔ φυσικά). Τα εκατομμύρια των διαδηλωτών σε εκατοντάδες πόλεις, με κορυφαία αυτή της Αθήνας, ζήτησαν όλες να αλλάξει αυτό το κράτος ριζικά. Στην Αθήνα και αλλού οι συγκεντρώσεις αυτές δέχτηκαν την μανία του κράτους (με την συνδρομή προβοκατόρων και χρήσιμων ηλιθίων) αλλά το συμπέρασμα δεν αλλάζει.

Απέτυχαν όλες οι κυβερνήσεις να φτιάξουν το κράτος, αλλά, αυτό δεν μπορεί να σημαίνει παράλυση. Ας έρθουν οι άλλοι και μετά άλλοι... Η παρέλαση-εναλλαγή όμως κυβερνήσεων είναι φανερό πως δεν αρκεί. Πρέπει να υπάρξει κάτι που ως τώρα δεν έχει συμβεί ΠΟΤΕ. Πρέπει να τιμωρηθούν επιτέλους οι όποιοι ένοχοι. Να τιμωρηθούν όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.

Τέσσερις τουλάχιστον (κατά την δική μου γνώμη) υπουργοί ή πρωθυπουργοί πρέπει να διωχθούν ποινικά και να τιμωρηθούν με φυλακίσεις. Πρέπει να μπουν πίσω από τα κάγκελα, με χειροπέδες και με τα μελιτζανιά. Μόνο τότε η δικαιοσύνη θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού, μόνο τότε οι όποιοι επόμενοι υπουργοί και πρωθυπουργοί θα φοβηθούν και θα αναγκαστούν να κοιτάξουν το καθήκον τους.

Φτάνει πια με τις πολιτικές ευθύνες που είναι λόγια κούφια και κοροϊδία στα μούτρα μας. Οι ευθύνες είναι ποινικές και μόνο με την τιμωρία των υπευθύνων θα υπάρξει κάθαρση και ελπίδα. Μόνο με την έμπρακτη τιμωρία των υπευθύνων για το έγκλημα των Τεμπών θα μπορεί η Ελλάδα να ελπίζει κι αυτή ότι θα μπει στην κατηγορία των σύγχρονων αναπτυγμένων κρατών. Μόνο έτσι θα πάψουμε να είμαστε το φέουδο της μιας ή της άλλης κυβερνητικής εξουσίας που λειτουργεί με όρους Κόζα νόστρα.

Τι έγινε στο "ναυάγιο της Πύλου";

Ημέρα αφιερωμένη στο έγκλημα των Τεμπών σήμερα, αλλά, ένα δημοσίευμα σχετικό με το ναυάγιο της Πύλου τραβά την προσοχή.  Το παρακάτω είναι κοινοποίηση από το Φ/Μ του Νίκου Μπελαβίλα, του γνωστού Πειραιώτη, καθηγητή του ΕΜΠ, και στηρίζεται σε φωτογραφία και άρθρο της ΕφΣυν. Αυτό που λέει είναι φοβερά αποκαλυπτικό. 

Είναι έτσι όπως τα λέει η Εφημερίδα των Συντακτών και όπως τα σχολιάζει ο Νίκος Μπελαβίλας; Τι απαντά το λιμενικό;

Nikos Belavilas
Η Εφημερίδα των Συντακτών δημοσιεύει μία φωτογραφία η οποία, όπως φαίνεται απεκρύβη από την δικογραφία της Πύλου. Η εικόνα εξηγεί τι τελικά έγινε: Ένας κάβος με μία ιδιόμορφη θηλιά είναι δεμένος στην πλώρη του σκάφους που ανετράπη οδηγώντας στον βυθό εκατοντάδες μετανάστες.

Στις καταθέσεις τους οι λιμενικοί ισχυρίστηκαν ότι παραπλέοντα έριξαν κάποιο σχοινί μόνο για να περάσουν προμήθειες στο σκάφος των μεταναστών και ότι οι ίδιοι δεν έκαναν καμία επικίνδυνη μανούβρα.

Πολλές και πολλοί από εμάς γεννηθήκαμε στον Πειραιά, στο Πασαλιμάνι «μέσα σε βάρκα» όπως λέγαμε γνωρίζοντας τη θάλασσα απέξω. Αυτό λοιπόν που βλέπουμε στην εικόνα είναι ένα τυπικό δέσιμο ρυμούλκησης και τίποτα άλλο. Ούτε στην πλαγιοδέτηση, ούτε στην προσέγγιση δεν κάνει κανείς τέτοια θηλιά περνώντας το σχοινί μέσα από τα δύο «όκια», τις τρύπες του παραπέτου της πρύμνης και ενώνοντας τα σε έναν κάβο παρά μόνο όταν ρυμουλκεί άλλο σκάφος. Και αυτό ακριβώς έκανε το περιπολικό του λιμενικού δένοντας το αλιευτικό "Adrianna” στις 14 Ιουνίου 2023 με τους 600-700 επιβαίνοντες. Και κάτι ακόμη… Τελικά λόγω ασχετοσύνης και βιασύνης το τράβηξαν με δύναμη, αυτό παλαντζάρισε με το τεράστιο βάρος από το πλήθος που είχε επάνω του, αναταράχτηκαν τα νερά από τα απόνερα του λιμενικού που δυνάμωσε μηχανές για να σύρει το βαρύ αλιευτικό και τελικά το τουμπάρανε. Το "Adrianna” ήδη στη φωτογραφία γέρνει επικίνδυνα. Κλασικό λάθος σε τέτοια περίπτωση. Οι λιμενικοί εδώ στην πατρίδα μου δεν φημίζονται ούτως ή άλλως για τη ναυτοσύνη τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία μπορεί να σας την εξηγήσει με λεπτομέρειες οποιοσδήποτε καπετάνιος, μούτσος, ψαράς, ιστιοπλόος, κωπηλάτης ή όποιος έχει κρατήσει έστω και λίγο τιμόνι στη θάλασσα.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΪΛ ΟΥΑΝ

Χτες το δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου Δραπετσώνας πήρε μια ομόφωνη (ως προς τον τρόπο δράσης) απόφαση σχετικά με την Όιλ Ουάν, την εταιρεία που ρυπαίνει την περιοχή του Πειραιά. Η απόφαση που ελήφθη είχε σοβαρές διαφορές στο σκεπτικό της ανάμεσα στο ΚΚΕ και τις άλλες παρατάξεις, αλλά το πρόγραμμα δράσης είναι κοινό και ζητά να γίνουν κινητοποιήσεις με στόχο την μετεγκατάσταση του εργοστασίου που εκτός όλων των άλλων είναι και μια επικίνδυνη βιομηχανία τύπου Σεβέζο. Φυσικά το αίτημα θα έπρεπε να είναι για απομάκρυνση της Όιλ Ουάν κι όχι για μετεγκατάσταση. Ας απομακρυνθεί κι αν νομίζουν ότι πρέπει να την εγκαταστήσουν κάπου αλλού ας βρουν τόπο και τρόπο όσοι έχουν ενδιαφέρον ή συμφέρον.  

Θα πραγματοποιηθεί μια σύσκεψη φορέων για τον συντονισμό όλων των δυνάμεων της πόλης ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική η παρέμβαση του δήμου και των πολιτών.