Ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα, πλην της εποχής της χούντας, δεν έβλεπε κανείς τόση διαστρέβλωση των γεγονότων και των εννοιών στον δημόσιο χώρο όσο το βλέπει σήμερα.
Η Ελλάδα γίνεται "κόμβος" μεταφοράς ακριβού φυσικού αερίου από το Τέξας στην ανατολική Ευρώπη όπου το φυσικό αέριο κοστίζει το 1/10 της τιμής του αμερικανικού. Για όσο καιρό η Αμερική επιβάλλει στους υπηκόους της Ευρωπαίους να θεωρούν (ψεύτικα κι ανόητα) την Ρωσία αιώνιο εχθρό για να πουλάνε το δικό τους πανάκριβο φυσικό αέριο (και τα όπλα), ο αγωγός αυτός έχει νόημα για τις ΗΠΑ, μετά θα είναι άχρηστος. Και το ψέμα αυτό προβάλλεται ως επιτυχία και "ανάπτυξη". Σαν να λέμε ότι ο Μελισσανίδης είναι ανάπτυξη για την Δραπετσώνα ή το Σχιστό είναι επιτυχία για το Κερατσίνι. Σκουπιδότοποι και χαντάκια για αγωγούς επικίνδυνων υγρών προς όφελος τρίτων είναι όλα αυτά κι όχι ανάπτυξη.
Η Ελλάδα (όπως κι η πόλη μας), η νέα γενιά κι όλοι εμείς οι παλιότεροι, πρέπει να βρούμε ξανά την αγωνιστικότητα και την αγάπη προς την αλήθεια. Να ξαναδώσουμε την μάχη της παράγκας (όπως εκείνη της 14ης Νοεμβρίου του 1960) για να έχουμε ζωή. Δεν υπάρχει χρόνος για να σπαταληθεί, το μαχαίρι έφτασε στο κόκκαλο.
