Ένα βήμα εμπρός δύο βήματα πίσω!

Όλες οι εφημερίδες έχουν την είδηση και μάλιστα πρωτοσέλιδα η Καθημερινή η ΚΟΝΤΡΑ, η Εστία και η Δημοκρατία.

Για άλλη μια φορά η Ελλάδα βρυχάται και μετά βάζει την ουρά στα σκέλια. Δεν είναι φιλοπόλεμος αλλά ούτε κι οι τζάμπα μαγκιές μού αρέσουν.

Η κυβέρνηση αρέσκεται να εξασκεί πολιτικές λαϊκισμού και παραπλάνησης σε όλα τα θέματα, πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετική σε θέματα εξωτερικής πολιτικής;

Ένας εισαγγελέας ρε παιδιά!

Μια πολύ απλή σκέψη κάνω και πείτε μου αν κάνω λάθος.

Αν τα έλαια σιλικόνης που έχουν ΟΛΑ τα τρένα μπορούν να προκαλέσουν τέτοια πυρόσφαιρα, τότε σε ΚΑΝΕΝΑ τρένο δεν θα έπρεπε στα δυο πρώτα βαγόνια μετά την μηχανή να υπάρχουν επιβάτες. Γιατί αν τα αέρια σιλικόνης μπορούν να εκρήγνυνται με τέτοια φωτιά, τότε σε κάθε περίπτωση εκτροχιασμού τρένου ή σύγκρουσης ακόμη και χωρίς θύματα, οι επιβάτες δυο βαγονιών κινδυνεύουν να απανθρακωθούν από την πυρόσφαιρα που δημιουργούν τα υπάρχοντα σε κάθε τρένο υλικά.

Αν λοιπόν αληθεύει η θέση ότι τα έλαια σιλικόνης δημιούργησαν την πυρόσφαιρα στα Τέμπη τότε πρέπει άμεσα:

1.- να συλληφθούν όλα τα στελέχη της Τρενοσέ, της Ελλένικ Τραίν και της κυβέρνησης που το γνώριζαν και δεν απαγόρευσαν την διακίνηση ανθρώπων με τόσο επικίνδυνα έλαια στα τρένα.

2.- ο εισαγγελέας να καλέσει αμέσως όσους λένε ότι έφταιγαν τα εύφλεκτα παράνομα καύσιμα (τους καθηγητές, τα πανεπιστήμια και τους ειδικούς) γιατί εμποδίζοντας την αλήθεια να βγει στο φως διατηρούν στα τρένα μια δυνητική βόμβα. Το έχει ξανακάνει στο παρελθόν η Καθολική εκκλησία με τον Τζορντάνο Μπρούνο, τον Γαλιλαίο και άλλους.

3.- να γίνει προανακριτική επιτροπή για τους υπουργούς που επέτρεπαν κι επιτρέπουν ακόμα τα τρένα να χρησιμοποιούν αυτά τα επικίνδυνα έλαια σιλικόνης με κίνδυνο για τους επιβάτες των πρώτων βαγονιών σε περίπτωση κρούσης, ακόμα και ακίνδυνης.

Αν πάλι αυτό δεν είναι αλήθεια και για την πυρόσφαιρα ευθύνονται άγνωστα καύσιμα που την προκάλεσαν, τότε πρέπει να κληθούν από τον εισαγγελέα για παρακώληση της δικαιοσύνης όσοι τόσο καιρό μιλούν για έλαια σιλικόνης.

Εκεί φτάσαμε σε μια χώρα που η κυβέρνησή της πιστεύει πως μπορεί να μεταχειρίζεται την δικαιοσύνη κατά πώς την βολεύει, τα ΜΜΕ σαν υπηρέτριές της και τον λαό σαν αγέλη ζώων.

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Η Ελλάδα έχει όλες τις ονομασίες των ημερών της εβδομάδας (Δευτέρα, Τρίτη κτλ) σε σχέση με το εβραϊκό Σάββατο.

Όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ονόματα από τους αρχαίους θεούς. Αυτό δείχνει πόσο πίσω είμαστε ακόμα και σε αυτό εμείς οι νεοέλληνες.

https://www.tiktok.com/@franceska.kolyva/video/7463123749169089814?_r=1&_t=ZN-8vKe9FtvpDS&fbclid=IwY2xjawJg8edleHRuA2FlbQIxMQABHsRz59ZzrUoXY6tKN9HpL16Cb5F_j9hfLyyfx7h19KcGtcg4u0Aw_oI_3ZP-_aem_9OzGxP0mU0S0SQFWoPLsJA

 Όπου ακούς αστυνομικές ειδήσεις τα κανάλια, ΕΡΤ, MEGA, STAR κτλ μιλούν για το "ελληνικό FBI".

Ποιο εφ μπι άι ρε κομπλεξικοί;
Πείτε ΕΛΑΣ, πείτε ό,τι θέλετε αλλά FBI δεν έχει η Ελλάδα.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΉΣΕΙΣ ΑΛΙΒΙΖΆΤΟΥ

 Ο "πολύς" Αλιβιζάτος καταδέχτηκε να γίνει υπηρέτρια της Μητσοτάκης ΑΕ γνωμοδοτώντας υπέρ της συγκάλυψης με το επιχείρημα ότι αν γινόταν προανακριτική θα επικρατούσε ταραχή. Ε και;

Πού το περίεργο, θα μού πείτε, όταν έχουν συγκαλυφθεί οι ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ, όταν συγκαλύφθηκαν τα σκάνδαλα Νοβάρτις και Ζίμενς και όταν η δικαιοσύνη στην Ελλάδα απονέμεται αλά καρτ;

Για έναν Αλιβιζάτο θα μιλάμε τώρα.

Άρωμα μεσαίωνα

Το Υπουργείο Πολιτισμού αρνήθηκε να δώσει την Ακρόπολη στον Λάνθιμο διαφωνώντας με το περιεχόμενο των σκηνών στην ταινία που φτιάχνει. Λογοκρισία της χειρίστης μορφής και μυρωδιά μεσαίωνα.

Όπως άκουσα στην τηλεόραση, η σκηνή που κόπηκε θα ήταν το τέλος της ταινίας κι εμφάνιζε πολλούς νεκρούς γύρω από τον Παρθενώνα και μεγάλες (μάλλον τεράστιες) γάτες να τριγυρνάνε στον τόπο της σφαγής. Ε, και;

Οι άνθρωποι είναι τρελοί. Ποιος τούς έχει πει ότι μπορούν να υπαγορεύουν (ή να απαγορεύουν) το τέλος μιας ταινίας που πιθανότατα θα διεκδικήσει (όπως όλες του Λάνθιμου) κάποια Όσκαρ; Και γιατί πιστεύουν ότι μπορεί να πάθει οτιδήποτε το μνημείο από οποιαδήποτε σκηνή; Δυομιση χιλιάδες χρόνια αντέχει χωρίς εσάς κυρίες και κύριοι του ΚΑΣ. Ναι, αυτοί οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να μην δίνουν την Ακρόπολη για σκηνικό, όπως έχουν δικαίωμα να την τσιμεντώνουν (με το οποίο δεν διαφωνώ). Δεν κάνουν παρανομία, βλακεία κάνουν.

Ο Λάνθιμος εμένα δεν μού αρέσει ιδιαίτερα, δυσκολεύομαι να δω τις ταινίες του, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τα δικά μου γούστα είναι αλάνθαστα. Τα Όσκαρ (και η Βενετία, το Βερολίνο, οι Κάνες κ.α.) είναι τα μόνα κριτήρια για την τέχνη του κινηματογράφου και σε αυτά ένας Έλληνας σκηνοθέτης έχει θριαμβεύσει. Η Ελλάδα του γυρνάει την πλάτη.

Ελπίζω να πάρει το ΚΑΣ να πάρει βραβείο της Μεγάλης Πατάτας γι αυτή του την απρέπεια σε έναν καταξιωμένο και διεθνώς αναγνωρισμένο δημιουργό.

 Θεωρούσα ότι μόνο η δική μας κυβέρνηση κι ο  Μητσοτάκης τρολάρουν τόσο χοντρά τους Έλληνες ώσπου είδα ότι η ΕΕ τρολάρει χειρότερα τους Ευρωπαίους. 

Ψωμί για 72 ώρες τούς λέει. Γιατί μπορεί να μάς επιτεθούν οι Ρώσοι!!! Ναι..., το τερμάτισαν..!

ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

 ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΟΡΕΞΗ

ΓΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

Τουρκία και Κίνα δυο παράγοντες.

Η Ελλάδα έχασε πολλά στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής τον τελευταίο καιρό, κυρίως λόγω της επιθετικής στάσης της Τουρκίας και του Ερντογάν. Παράλληλα έκανε κάποια βήματα στα εξωτερικά θέματα τα τελευταία χρόνια. Κυρίως όμως, μετρώντας τα θετικά και τα αρνητικά, πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει. Κι επειδή δεν ζούμε σε ένα κόσμο απομονωμένων χωρών, εδώ και εκατό ή διακόσια τουλάχιστον χρόνια, η Ελλάδα πρέπει να δει πού θα βρίσκεται τις προσεχείς δεκαετίες.

Φυσικά μόνη της θα πορεύεται η Ελλάδα, δεν θα στηρίζεται σε ξένους. Με κάποιους όμως θα συμμαχεί και, όπως φάνηκε ως τώρα, η ΕΕ δεν είναι εταίρος για να στηρίζεσαι πάνω του. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι η ΕΕ είναι ένας γερμανικός βραχίονας κι οι Γερμανοί, σαν κράτος, δεν ταιριάζουν με τα χνώτα μας, ποτέ δεν ταίριαξαν.

[Και στην επανάσταση του '21 εναντίον μας ήταν (αν κι είχαν τους πιο πολλούς φιλέλληνες εθελοντές) και στους δυο παγκόσμιους πολέμους και στην γενοκτονία των Ποντίων και στην πρόσφατη χρεοκοπία τούς είχαμε απέναντι. Μας μεταχειρίστηκαν πάντα τιμωρητικά και εχθρικά. Μέτερνιχ, Χίτλερ, Σόιμπλε, όλοι τους έτρεφαν βαθιά εκτίμηση στο ελληνικό έθνος και το ξεπάτωσαν όσο περισσότερο μπορούσαν. Επεκτάθηκα όμως πολύ.]

Η Γερμανική Ευρώπη (ΕΕ και Ευρωζώνη), σε συνδυασμό με το ΝΑΤΟ, είναι μια ασφαλής περιοχή για μας. Δεν είναι όμως το μέλλον. Ούτε στρατό έχει η ΕΕ για να μας ασφαλίσει από τον νευρικό γείτονα, ούτε αγαθοεργίες κάνει για να βοηθήσει την ανάπτυξή μας. Δεν θα ήταν κακό επομένως, να αναζητήσουμε συμμάχους, χωρίς να φύγουμε από την ΕΕ ή την Ευρωζώνη ή το ΝΑΤΟ. Να αναζητήσουμε νέα στηρίγματα χωρίς να χάσουμε τα παλιά.

Ας ξεκινήσουμε όμως με έναν γρήγορο απολογισμό των τελευταίων ετών. Καταγράφω πρώτα τα αρνητικά:

Α) Αποδεχτήκαμε την Τουρκία να κάνει βόλτες σε όλο το Αιγαίο έξω από τα 6 μίλια και μερικές φορές να τα παραβιάζει κι αυτά. Το κάζους μπέλι της Τουρκίας επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά. Ποια συζήτηση θα γίνει στην Χάγη για κυριαρχικά δικαιώματα όταν στην πράξη έχουμε αποδεχτεί τα 6 μίλια χωρίς αντίδραση ακόμα κι όταν παραβιάστηκαν; Ποια απόφαση θα μας δικαιώσει όταν δεν ακολουθήσαμε το Διεθνές Δίκαιο εδώ και πολλές δεκαετίες τώρα;

Β) Αποδεχτήκαμε την Τουρκία να κάνει έρευνες λίγο έξω από την Κρήτη και την Ρόδο σε σημεία που θεωρούσαμε ως δική μας ΑΟΖ. Το αφήγημα "η δική μας ΑΟΖ" κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Ακόμη και στην διεθνή διάσκεψη για την Μεσόγειο η χώρα μας θα πάει ως προσκεκλημένη της Γερμανίας.

Γ) Σχεδόν έχουμε αποδεχτεί ότι η Κύπρος θα διχοτομηθεί σε δύο κράτη. Η στάση του Αναστασιάδη όταν τορπίλισε τις συνομιλίες της Ελβετίας το προανήγγειλε κι η εκλογή του υποψηφίου του Ερντογάν στο τουρκοκυπριακό μέρος μαζί με την έφοδο στην Αμμόχωστο το επισφράγισαν.

Δ) Ο ευρύτερος ρόλος μας στην Ανατολική Μεσόγειο αμφισβητήθηκε και μειώθηκε χωρίς να αντιδράσουμε. Στο ζήτημα της Λιβύης, λόγω της Γερμανίας, όχι μόνο δεν προσκληθήκαμε στις συζητήσεις, αλλά, ούτε και να πάμε παρατηρητές για να ακούσουμε τι λένε δεν μας άφησαν. Ακόμα και ο αγωγός, που θα περνούσε από Κύπρο και Ελλάδα, σχεδόν ακυρώθηκε. Ο πολυδιαφημισμένος στρατηγικός μας ρόλος εν μια νυκτί συρρικνώθηκε χωρίς η κυβέρνηση να κάνει το παραμικρό (αμφιβάλλω βέβαια αν μπορούσε).

Τα θετικά:

Α) Η Ελλάδα με την συμφωνία των Πρεσπών εξασφάλισε τα νώτα της από τον "από βορά κίνδυνο". Δεν άφησε την τότε ΠΓΜΔ και τώρα Βόρεια Μακεδονία να μετατραπεί σε πυλώνα τουρκικό. Μάλιστα με την ένταξη της γειτονικής μας χώρας στο ΝΑΤΟ ο εναέριος χώρος της είναι αρμοδιότητας ελληνικής, ως προς την φύλαξή του. Όλα αυτά είναι μια κατοχύρωση έναντι του τουρκικού επεκτατισμού από βορά.

Β) Έκανε συμφωνίες με την Ιταλία, την Αίγυπτο και την Αλβανία για την ΑΟΖ. Οι δυο συμφωνίες που υπογράφτηκαν (με Ιταλία και Αίγυπτο) είναι ελαττωματικές γιατί έγιναν βιαστικά και υπό την πίεση του τουρκολυβικού συμφώνου που μας αιφνιδίασε. Οι ρυθμίσεις τους στέλνουν λάθος μηνύματα που δεν συμφέρουν την χώρα μας. Το θετικό είναι ότι έγιναν και δεν είμαστε πια η χώρα που δεν έχει καμιά συμφωνία με κανέναν γείτονά της.

Με την Ιταλία αναγνωρίστηκε μειωμένη επιρροή των μικρών νησιών βορείως της Κέρκυρας κι αυτό θα έχει σοβαρές συνέπειες στην ΑΟΖ γύρω από το Καστελόριζο (και την νησίδα Στρογγύλη) που θα έχει κι αυτό προφανώς μειωμένη επήρεια.

Με την Αίγυπτο σταματήσαμε στον 28ο παράλληλο αναγνωρίζοντας έτσι στην πράξη το δικαίωμα της Τουρκίας στην ανατολική μεσόγειο (αυτό που αμφισβητούσαμε).

Με την Αλβανία την λύση θα δώσει η Χάγη και το διεθνές δίκαιο. Θα είναι αυτό μια πρώτη άσκηση με "πραγματικά πυρά" σε σχέση με το τι μπορούμε να περιμένουμε από τα διεθνή δικαστήρια για τη διένεξή μας με την Τουρκία.

Έστω κι έτσι όμως, με ελαττωματικές συμφωνίες, μετακινηθήκαμε από το δόγμα "μην κάνεις τίποτε, άσε τον χρόνο να κυλά" που μας έχει βγει σε κακό πάντα.

Γ) Λόγω της τουρκικής στρατιωτικής πίεσης, ενισχύθηκαν οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας, έστω κι αν αυτό γίνεται με έναν λαό υπερχρεωμένο από τα μνημόνια και την χρεοκοπία που τα έκανε αναγκαία.

Τι κάνουμε τώρα;

Δένδιας δεν είμαι, κι ότι καταγράφω εδώ τα μαθαίνω από το διαδίκτυο και τις επίσημες πηγές. Τα περνώ, βέβαια, από την δική μου κριτική σκέψη. Δεν έχω επομένως έτοιμες λύσεις. Ούτε μου αρκούν οι λύσεις που προτείνονται, γιατί δεν είναι λύσεις αλλά ωραία λόγια για να αγαπιόμαστε. Θα σταθώ λοιπόν σε δύο διαχρονικές αξίες. Τουρκία ο παντοτινός αντίπαλος, Κίνα η ανερχόμενη δύναμη.

1.- Σε σχέση με την Τουρκία τα πράγματα είναι περίεργα. Λένε πως η διπλωματία είναι η συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα. Εμείς πρέπει να προσέξουμε μήπως αντιστρέψουμε το απόφθεγμα. Μήπως κάνουμε τον πόλεμο συνέχιση της διπλωματίας με άλλα μέσα. Δεν πρέπει να μπούμε στην αυταπάτη ότι, αφού συζητάμε άρα δεν κινδυνεύουμε, και μια μέρα δούμε τις συζητήσεις να μετατρέπονται σε πολεμική απειλή. Γι αυτό πρέπει οι συζητήσεις να κλείνουν θέματα, να τα ολοκληρώνουν κι όχι να τα αφήνουν για ένα αβέβαιο μέλλον. Το κυπριακό είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Το Αιγαίο ένα άλλο. Όσο πιο γρήγορα τα κλείσουμε, τόσο το καλύτερο, σε αντίθεση με το καραμανλικό δόγμα "μην κάνεις κάτι σήμερα όταν μπορείς να το αφήσεις για αύριο".

2.- Ο κόσμος έχει ήδη γίνει πολυπολικός κι ο ρόλος της Κίνας στο παγκόσμιο στερέωμα ενισχύεται. Χάρη στην Κοσκο και την επιδίωξη της Κίνας για ένα "δρόμο του μεταξιού" έχουμε φτιάξει μέχρι στιγμής μια καλή σχέση μαζί της. Μπορούμε και πρέπει να της δώσουμε μεγαλύτερο βάρος. Η Κίνα έχει πλέον προηγμένη τεχνολογία που εμείς έχουμε ανάγκη. Είναι η πιο "λογική" χώρα στον κόσμο καθώς δεν άγεται και φέρεται από τον κάθε Τραμπ, Πούτιν ή Ερντογάν. Ηγείται ένα κόμμα που ονομάζεται μεν κομμουνιστικό, αλλά, είναι αυτοπροσώπως ο Κομφούκιος μεταμφιεσμένος. Οι συμφωνίες με την Κίνα μπορούν να έχουν βάθος και σοβαρότητα. Η χώρα αυτή θα βρίσκεται σύντομα στην κορυφή του κόσμου κι αν θέλουμε έναν ισχυρό σύμμαχο, εκεί θα πρέπει να τον αναζητήσουμε. Η θέση μας εντός του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της Ευρωζώνης είναι στοιχεία που ευνοούν την συμμαχία αυτή. Δεν χρειάζεται να αλλάξουμε στρατόπεδο. Μπορούμε όμως να φτιάξουμε προνομιακές σχέσεις με την Κίνα μέσα στα πλαίσια αυτά και να τις εμβαθύνουμε όσο πιο πολύ μπορούμε. Κι αυτό πρέπει να ξεκινήσει άμεσα.

Η συγκρότηση των Νεοελλήνων σε κράτος 1η Ιανουαρίου 1822

Διακήρυξη των Ελλήνων με την έναρξη της πρώτης τους Εθνοσυνέλευσης την 1η Ιανουαρίου 1822

"Το Ελληνικόν Έθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον δια των νομίμων παραστατών του, εις Εθνικήν συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν."

Ο Ιερός Λόχος

Είναι ένα παλιό μου βίντεο που όμως μένει πάντα επίκαιρο

"Τον Ιερόν λόχον τέκνα μιμήσατε, λόχον ηρώων" Ανδρέας Κάλβος

(Η μουσική είναι του Rodrigo Leao) 

Η επανάσταση ξεκίνησε στο Ιάσιο

Εικοστή πέμπτη Μαρτίου σήμερα, μέρα που συμβολικά αποφασίστηκε να γιορτάζεται η ελληνική επανάσταση του 1821. Η επανάσταση βέβαια κηρύχτηκε μια εβδομάδα νωρίτερα στην Μάνη, και από τις 23 ήταν ελεύθερη η Καλαμάτα. Είχε ξεκινήσει μάλιστα δύο μήνες νωρίτερα στις 22 Φεβρουαρίου 1821 στην Μολδοβλαχία με την απελευθέρωση του Ιασίου και την προέλαση του Αλέξανδρου Υψηλάντη ως το Βουκουρέστι. Μετά την ήττα στο Δραγατσάνι τον Ιούνιο η επανάσταση εκείνη στον βορά έληξε τον Σεπτέμβρη του '21 με ολοκαυτώματα στα φρούρια του Προύθου ποταμού.

Παραθέτω ένα σύντομο χρονικό εκείνου του αγώνα, απόσπασμα από το βιβλίο μου "Έρωτας κι Επανάσταση".

..................................

Η ΕΝΑΡΞΗ

----------------

Ο Υψηλάντης πέρασε τον Προύθο που χώριζε την νέα Ρωσία από το Σουλτανάτο τον Φλεβάρη του '21. Στις σκέψεις του ήταν να ξεκινήσει την Άνοιξη, όμως τα γεγονότα τον πρόλαβαν. Ήδη τον Ιανουάριο είχε πεθάνει ο Ηγεμόνας της Βλαχίας Αλέξανδρος Σούτσος. Εκμεταλλευόμενος το κενό που είχε δημιουργηθεί, είχε αποστατήσει ο Βλάχος ηγέτης Θόδωρος Βλαδιμηρέσκου. Η αποστασία έγινε με τη βοήθεια και στήριξη των φιλικών. Ήταν κι αυτό στο συνολικό σχέδιο αλλά έγινε κάπως πρόωρα. Παράλληλα στα μέσα Φλεβάρη έφτασαν κακές ειδήσεις. Ο Ύπατρος, ένας φιλικός, που πιάστηκε από τους Τούρκους είχε πάνω του ενοχοποιητικά έγραφα. Οι Τούρκοι ήξεραν τα σχέδια των Ελλήνων. Λίγες μέρες μετά μαθεύτηκε ότι ένας άλλος φιλικός, ο Ασημάκης Θεοδώρου, είχε προδώσει. Δεν υπήρχε πια περιθώριο χρόνου. Αν δεν ξεκινούσαν άμεσα την εξέγερση, ο Σουλτάνος θα την κατέπνιγε στο ξεκίνημά της. Έτσι χωρίς καμιά άλλη καθυστέρηση ο Υψηλάντης πέρασε τα σύνορα, τον Προύθο. Ήταν μια χειμωνιάτικη Τρίτη στις έξι το απόγευμα στις εικοσιδύο Φεβρουαρίου του έτους 1821.

Μαζί του πέρασαν κι αμέτρητοι εθελοντές Ρωμιοί αλλά και Σέρβοι, Βούλγαροι και Μαυροβούνιοι. Σε λίγες μέρες, όταν μετρήθηκαν, είδαν ότι ξεπερνούσαν τους δύο χιλιάδες άνδρες. Αυτοί αποτέλεσαν το πρώτο στράτευμα που θα εξοπλιζόταν και θα ξεκινούσε την επανάσταση.

Η είσοδός του Υψηλάντη στο Ιάσιο ήταν θριαμβευτική. Τον υποδέχτηκαν διακόσιοι ιππείς του ηγεμόνα της Μολδαβίας και τον οδήγησαν στο κέντρο. Στο Ιάσιο, μίλησε πρώτα με τον Ρώσο πρέσβη και, κατόπιν, με τον ίδιο τον ηγεμόνα Μιχαήλ Σούτσο. Εξέδωσε μια προκήρυξη προς τους Μολδαβούς με στόχο να καθησυχάσει τους φόβους τους.

Στις εικοσιτέσσερις του Φλεβάρη του 1821 κήρυξε την επανάσταση. Η προκήρυξη από το Γενικό Στρατόπεδο Ιασίου είχε τον τίτλο: “ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ”. Ήταν ένα ενθουσιώδες και πατριωτικό κείμενο, αντάξιο της ιστορικής στιγμής. Τυπώθηκε σε χιλιάδες αντίγραφα κι αμέσως διαδόθηκε σε όλους. Καλούσε τους Γραικούς και τους ραγιάδες να ξεσηκωθούν. Εμφανείς ήταν οι υπαινιγμοί ότι μια μεγάλη δύναμη θα κινιόταν υπέρ τους.

Δυο μέρες μετά πήγαν στον μητροπολίτη του Ιασίου Βενιαμίν. Αυτός ευλόγησε τα όπλα κι έντυσε τον Υψηλάντη με το ξίφος του. Εκείνος συγκρότησε ένα Γενικό Στρατόπεδο και μάζεψε τον στρατό. Τον εξόπλισε με όπλα και στολές όμοιες με των Κοζάκων και των ουσάρων. Ύψωσε κατόπιν τη σημαία του αγώνα. Από τη μια είχε το βυζαντινό «εν τούτω νίκα» κι από την άλλη τον αρχαιοπρεπή Φοίνικα. Έγραφε «εκ της στάχτης μου αναγεννώμαι». Έδειχνε ότι πατούσε εξίσου στην αρχαιότητα και τη ρωμιοσύνη. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου διέσχισε όλη τη Μολδαβία. Στο Φωξάνι, τον περίμεναν οι Έλληνες που είχαν δώσει την πρώτη μάχη με τους Τούρκους στο Γαλάτσι. Είχαν την πρώτη επιτυχία του αγώνα και τους πρώτους νεκρούς. Ήταν πολλοί εθελοντές κι ανάμεσά τους σπουδαστές από την Οδησσό. Ο Υψηλάντης έφτιαξε τον Ιερό Λόχο, με μπλε στολές, σε ανάμνηση των αρχαίων Θηβαίων στη μάχη της Χαιρώνειας. Τον αποτελούσαν κυρίως σπουδαστές.

Μπαίνοντας στη Βλαχία, εξέδωσε «προς τους Δάκας» μια προκήρυξη-πρόσκληση για ξεσηκωμό. Στα τέλη του Μάρτη έφτασε στο Βουκουρέστι και βρήκε τον Βλαδιμηρέσκου. Ούτε ενθουσιασμός, ούτε απόρριψη. Η Φιλική Εταιρεία υπολόγιζε στην στήριξή του. Ο Υψηλάντης έφτιαξε το αρχηγείο του λίγο βορειότερα, στο Τιργοβίστι. Εκεί οργάνωσε βουλευτικό σώμα. Ως το τέλος του Απρίλη ο πόλεμος ήταν υποτονικός.

Τον Μάη οι Τούρκοι πέρασαν τον Δούναβη σε τέσσερα σημεία. Είχαν μεγάλο πλήθος στρατού Οι Έλληνες είχαν τις δυνάμεις τους στο Τιργοβίστι, στο Ιάσιο και στο Γαλάτσι. Ήθελαν να κρατήσουν ζωντανή την επανάσταση που μόλις είχε ξεκινήσει εδώ αλλά είχε ανάψει και στον Μοριά. Με τον Αλή στα Γιάννινα και τον Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία είχε πετύχει ο αντιπερισπασμός. Η επανάσταση μέρα τη μέρα εδραιωνόταν στην νότια Ελλάδα και τα νησιά.

Ο Τσάρος αποκήρυξε την επανάσταση στις 14 Μαρτίου κι ο Πατριάρχης την αφόρισε στις 23. Είχαν κι οι δυο τους λόγους τους. Οι Ρώσοι ήθελαν να φαίνεται ότι μένουν αμέτοχοι, αλλά, ενεθάρρυναν κρυφά τον Υψηλάντη να προχωρήσει. Όταν οι Τούρκοι θα άρχιζαν την γενοκτονία των χριστιανών και των Ρωμιών, θα επενέβαιναν. Στα αντίποινα των Τούρκων για την καταστολή της επανάστασης, θα υπερασπίζονταν τους χριστιανούς. Έτσι θα είχαν οι Ρώσοι συγκατάθεση των άλλων Μεγάλων Δυνάμεων. Οι σφαγές θα δημιουργούσαν ένα ισχυρό φιλελληνικό ρεύμα συμπάθειας. Οι σφαγιασθέντες χριστιανοί θα ήταν κι απόγονοι των ενδόξων Ελλήνων. Μέχρι να γίνει, όμως, αυτό η αποκήρυξη ήταν βέβαιη. Ο Μέτερνιχ, ισχυρός άντρας της Ιεράς Συμμαχίας, την επέβαλε στον Τσάρο. Μόνο μετά από ενδεχόμενες αγριότητες των Τούρκων θα θεωρούσε δικαιολογημένη την επέμβασή του.

Ο Πατριάρχης δεν ήθελε με κανένα τρόπο να γίνει μια κοινωνική επανάσταση. Το Πατριαρχείο είχε αποκηρύξει τις ιδέες της γαλλικής επανάστασης. Είχε καταδικάσει τις ιδέες του διαφωτισμού και του εθνικού κράτους. Ωστόσο, δεν θα έφτανε ο Γρηγόριος στην αποκήρυξη της επανάστασης αν δεν φοβόταν κάτι χειρότερο. Έβλεπε τον κίνδυνο αφανισμού του γένους των Ελλήνων με τις εκτεταμένες σφαγές που είχαν ήδη αρχίσει. Ο Μαχμούτ ο δεύτερος ήταν πρόθυμος να φτάσει μέχρι τα άκρα. Θεωρούσε κάθε βιαιότητα επιτρεπτή προκειμένου να καταστείλει την ελληνική επανάσταση.

Ο Σουλτάνος είχε φοβηθεί πολύ την εξέγερση. Από τις πληροφορίες που είχε, είδε πως στα σχέδια των Φιλικών ήταν ακόμη κι η ίδια του η ζωή. Οι Έλληνες ήταν πολλοί κι ισχυροί. Μπορούσαν να πυρπολήσουν την Ισταμπούλ ή τον Κεράτιο αν το έβαζαν στόχο. Δεν ήταν ένας λαός στα εξωτικά ή μακρινά σύνορα. Κέντρο τους ήταν η Πόλη. Είχαν μέσα και πλούτη. Ο Σουλτάνος πίστευε ότι πίσω τους κρυβόταν η Ρωσία. Με τα πολλά ανοιχτά μέτωπα στην Ρούμελη και στην ανατολή ένιωθε ανίσχυρος. Δεν μπορούσε να νικήσει τους Ρώσους σε ανοιχτό πόλεμο. Οι Ρωμιοί θα τον έβαζαν σε πόλεμο με το ξανθό γένος που ήταν κι ορθόδοξο. Επομένως αυτή η ελληνική εξέγερση έπρεπε να σταματήσει άμεσα. Προκειμένου να την τελειώσει, είχε ξεκινήσει να εφαρμόζει το πιο σκληρό μέτρο. Γενοκτονία όλων, μηδενός εξαιρουμένου.

Ο Μαχμούτ έβγαλε πράγματι ένα διάταγμα για γενική εξόντωση των χριστιανών, ιδιαίτερα των Ρωμιών. Ήταν έτοιμος να το εφαρμόσει. Ο αφορισμός του Πατριάρχη απέτρεψε τη γενοκτονία ενώ δεν επηρέασε την επανάσταση. Κανείς δεν του έδωσε σημασία στην κυρίως Ελλάδα.

Μόνο στη Μολδοβλαχία είχαν επίδραση οι αποκηρύξεις του Τσάρου και του Πατριάρχη. Μάλιστα, περισσότερο έπαιξε ρόλο η ρωσική αποδοκιμασία και λιγότερο ο πατριαρχικός αφορισμός. Και τα δυο μαζί, όμως, έκαναν βαρύ το κλίμα για τον Υψηλάντη. Έδωσαν αφορμή σε κάποιους "συμμάχους" του να φύγουν ή να τον προδώσουν. Οι Σέρβοι κι οι Μαυροβούνιοι δεν ξεσηκώθηκαν. Οι τεταμένες σχέσεις με τον Βλαδιμηρέσκου δυσκόλεψαν πολύ την κατάσταση. Η τύχη της επανάστασης στην Μολδοβλαχία κρεμόταν κυριολεκτικά σε μια κλωστή αλλά ο Υψηλάντης ήταν βράχος.

.........................................

Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ

------------------

Επτά χιλιάδες Τούρκοι κινήθηκαν προς τον ποταμό Σερέτη το μεσημέρι της τριακοστής Απριλίου του '21. Την πόλη υπερασπίζονταν εννιακόσιοι επαναστάτες υπό τον χιλίαρχο Θανάση Καρπενησιώτη. Εξ αυτών μόνον οι τριακόσιοι ήταν ιππείς. Δεκαεπτά κανονιοφόρα πλοία των Οθωμανών έπλεαν τον Δούναβη απέναντι σε τέσσερα ελληνικά. Οι Έλληνες ήταν έτοιμοι. Ανέμεναν την επίθεση τουλάχιστον δέκα μέρες τώρα. Αμέσως μόλις πήραν είδηση την τουρκική εμπροσθοφυλακή αμύνθηκαν. Ο πρώτος στόχος τους ήταν να υπερασπιστούν τη βασική γέφυρα που ένωνε τη Βράιλα με το Γαλάτσι. Η πρώτη μάχη των δυο εμπροσθοφυλακών δόθηκε από το απόγευμα ως το βράδυ και κράτησε περίπου έξι ώρες. Οι Τούρκοι είχαν πολλές απώλειες κι αποκρούστηκαν. Την ίδια νύχτα όμως οι Τούρκοι ετοίμασαν καλύτερα την επίθεσή τους της επόμενης μέρας.

Την πρωτομαγιά, οι Τούρκοι όρμησαν στο Γαλάτσι με πέντε χιλιάδες ιππείς και δυο χιλιάδες πεζούς. Εικοσιτέσσερα μεγάλα κανόνια και τα ποταμόπλοιά τους τούς συνόδευαν. Οι υπερασπιστές χωρίστηκαν σε δυο ομάδες που έπιασαν δυο οχυρώματα κι αμύνθηκαν γενναία. Το πεδινό μέρος που ήταν μπροστά στο Γαλάτσι ήταν ευνοϊκό για το ιππικό. Έγινε σφοδρή μάχη κι η αριθμητική υπεροχή των Τούρκων ήταν καταλυτική. Πάνω από χίλιοι Τούρκοι σκοτώθηκαν έναντι τριακοσίων νεκρών από τους αμυνόμενους. Τα οχυρώματα έπεσαν. Οι Τούρκοι κύκλωσαν την πόλη κι η άμυνα έσπασε. Άρχισε η υποχώρηση προς τον Προύθο.

Κάποιες μάχες από αυτές που έγιναν στα οχυρώματα ή μέσα στους δρόμους ήταν ιδιαίτερα ηρωικές. Αποδείχτηκε το μεγαλείο ψυχής των Ελλήνων που αμύνονταν ανυποχώρητα. Ήθελαν να αποδειχτούν αντάξιοι ενδόξων προγόνων για τους οποίους μιλούσε όλος ο κόσμος. Όμως κι οι Τούρκοι έδειξαν γενναιότητα καθώς δεν λογάριαζαν τον θάνατο. Είχαν τη ρητή εντολή να εξαλείψουν την αποστασία, όπως αυτοί ονόμαζαν την επανάσταση. Ο Θανάσης Καρπενησιώτης ήταν επικεφαλής των Ελλήνων στο Γαλάτσι. Ο καπετάν Ηλίας Μίγγλερης ήταν ο αρχηγός του ιππικού. Ο καπετάν Κοτήρας, ο Γιώργος Παπάς κι ένα σωρό άλλοι αξιωματικοί, ιππείς κι οπλίτες έδωσαν ηρωικές μάχες. Δεν μπορούσαν να μένουν στην πόλη χωρίς οχυρώσεις. Με δυσκολία πολλοί διέφυγαν με σχεδίες και ποταμόπλοια προς τον Δούναβη και τον Προύθο. Άλλοι πολλοί χάθηκαν στο πεδίο της μάχης. Μόνο το βράδυ της πρωτομαγιάς, σαν έπεσε το σκοτάδι, σταμάτησε η μάχη. Η αποχώρηση των τελευταίων ήταν η μόνη διέξοδος.

Στις δύο Μαΐου οι Τούρκοι μπήκαν στο Γαλάτσι. Ήταν εκνευρισμένοι από τις μεγάλες απώλειές τους. Πυρπόλησαν την πόλη, έκαψαν εκκλησίες, σκότωσαν εκατοντάδες χριστιανών. Νέοι, γέροι, γυναίκες και βρέφη δοκίμασαν εξ ίσου το σπαθί του νικητή. Οι Τούρκοι δεν έκαναν διακρίσεις ανάμεσα σε στρατιώτες ή φιλήσυχους πολίτες. Πολλοί Μολδαβοί πλήρωσαν με τη ζωή τους παρ' όλο που είχαν διαχωρίσει τη θέση τους από την επανάσταση. Οι νικητές πήραν για λάφυρα ό,τι πολύτιμο υπήρχε σε σπίτια ή δημόσια κτίρια. Το ελληνικό στρατόπεδο παραδόθηκε ολόκληρο στις φλόγες.

................................................

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

------------------

Υπάρχουν πολλά επεισόδια αυτού του αγώνα που αξίζει να τα μάθει κανείς. Η μάχη στο Δραγατσάνι κι ο ηρωικός αγώνας του Ιερού Λόχου έκριναν την μάχη υπέρ των Τούρκων. Ωστόσο ο αγώνας συνεχίστηκε.

Μέχρι τον Σεπτέμβρη εκείνης της χρονιάς υπήρξαν σοβαρές εστίες αντίστασης. Γράφτηκαν σελίδες άφθαστου ηρωισμού κατά τις εκκαθαρίσεις των Τούρκων. Στη Γλάτινα, την Κόζια την Βουκοβίνα, τις Μονές Ανινώσης, Σλατίνας, Τισμάνης και στο όρος Κόλτσι έγιναν μάχες. Οι υπερασπιστές πολέμησαν μέχρις εξαντλήσεως κάθε ικμάδας τους. Σε κάποιες περιπτώσεις είχαμε κι ολοκαυτώματα. Η έσχατη μάχη δόθηκε στη Μονή Σέκου. Εκεί, στις εννιά του Σεπτέμβρη, ο Ολύμπιος Γεωργάκης αντιστάθηκε με λύσσα για τρεις μέρες. Είχε ένδεκα συμπολεμιστές. Ανατινάχτηκαν παίρνοντας μαζί τους πλήθος Τούρκων. Ο Φαρμάκης στο Σκουλένι συνέχισε την αντίσταση δεκατέσσερις μέρες ακόμη. Στις εικοσιτρείς του Σεπτέμβρη, όμως, τελείωσε οριστικά κάθε εστία μάχης στις ηγεμονίες.

Μαζί με όσα ηρωικά και ενθουσιώδη γράφονται για τον αγώνα στον Μοριά και την Ρούμελη, καλό θα ήταν οι νεώτερες γενιές να μάθουν και για τον αγώνα στην Μολδοβλαχία και τον ηρωικό αρχηγό της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρο Υψηλάντη που εγκαταλείφθηκε από τους Ρώσους, αφορίστηκε από το Πατριαρχείο, αλλά αυτός κήρυξε την επανάσταση κι αυτός έπεσε εντέλει για την πατρίδα.

ΧΡΕΗ των κομμάτων και ΧΡΕΟΣ των Νεοελλήνων

Το μαύρο χάλι των Νεοελλήνων αποτυπώνεται στον παρακάτω πίνακα όπου φαίνεται ότι τα κόμματα εξουσίας (για το 2010) χρωστούσαν μακράν των άλλων το απίστευτο ποσό του 1 δις ευρώ. Σήμερα αυτό το χρέος παραμένει περίπου το ίδιο αν δεν έχει αυξηθεί κιόλας.

Ένδειξη κατάστασης σύνδεσης

Ενεργός

 Τεχνογνωσία πουλάει πάλι η Ελλάδα στο εξωτερικό. Με πατέντα ΣΥΡΙΖΑ ο Ερντογάν θέλει να αποκλείσει τον Ιμάμογλου από υποψήφιο.

Μια ρωσική αρκούδα πλανιέται ψηφιακά πάνω από την Ευρώπη.

Η Ρουμανία ακύρωσε τις προεδρικές εκλογές που έγιναν γιατί υπήρξε -λέει- κυβερνοεπίθεση από ρωσικά μέσα ώστε να επηρεαστεί ο λαός και να εκλέξει φιλορώσο πρόεδρο. Κι όταν ορίστηκαν νέες εκλογές, επειδή ο φιλορώσος θα σάρωνε, αποκλείστηκε από υποψήφιος. [Κάποτε το ΚΚΕ εσωτερικού μάθαινε από τους Ρουμάνους, τώρα οι Ρουμάνοι μαθαίνουν από τον ΣΥΡΙΖΑ].

Πρόσφατα, στην Ελλάδα, ο κ. Μιχάλης Μπλέτσας, διοικητής της Εθνικής Αρχής Κυβερνοασφάλειας, κατάγγειλε μια, αναπόδεικτη φυσικά, υποτιθέμενη «εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών με χρήση ρωσικών bots». Την στιγμή που όλη η Ελλάδα παρακολουθείται από τα υπόγεια του Μαξίμου μέσω πρέντατορ, μάς λένε ότι οι Ρώσοι κατεβάσανε τον κόσμο στις διαδηλώσεις.

Η βαλκανική εκδοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σίγουρα χωλαίνει, ίσως γιατί ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται σε σύγχυση. Κρίμα για το κατάντημα μιας ιδέας που φαινόταν να έχει προοπτικές. Με την πρώτη φουρτούνα το πλοίο της Ευρώπης μοιάζει ζαλισμένο προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό της ότι η Ρωσία εποφθαλμιά τα εδάφη της κι επηρεάζει τους πολίτες της. Αν όμως το χάλι παντού γίνεται εμφανές, ειδικά στα Βαλκάνια -στα μέρη μας- το ρωσοφοβικό χάλι τρίζει επικίνδυνα κι ανατριχιαστικά.

Κινητοποιήσεις

Ο Δήμος και οι μαζικοί φορείς διοργανώνουν αυτή την διαδήλωση διαμαρτυρίας για την παρουσία της Όιλ Ουάν στην Δραπετσώνα και το Κερατσίνι. Αξίζει να ακουστεί δυνατά η φωνή της πόλης

Ένα βιβλίο που έρχεται

Τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται

Αυτός είναι ο τίτλος του τελευταίου μου βιβλίου που σκοπεύω να εκδώσω και να παρουσιάσω στο Δημαρχείο Δραπετσώνας στις 14 Μαΐου 2025 (είναι Τετάρτη). Προς το παρόν είναι σχέδιο, όταν θα πλησιάσει η υλοποίηση θα ενημερώσω.

Δυο λόγια μόνο θα αναφέρω γι αυτό.

Στην ιστορία αυτή εμπλέκονται με διάφορους τρόπους τα μέλη τριών οικογενειών. Είναι οι οικογένειες:

Του Ηλία Ε. με καταγωγή από την Πόλη, που έφτιαξε την ζωή του στην Αθήνα αλλά ανοίχτηκε και δημιούργησε μια εταιρεία στην Θεσσαλονίκη,

Του Γρηγόρη Τ. από την παλιά Αθήνα που ανοίχτηκε στην Βιέννη αλλά χτυπήθηκε από την ατυχία και

Του Χριστόδουλου Θ. από το πουθενά που ανοίχτηκε σε επιχειρήσεις, βρέθηκε από την Αθήνα στην Πάτρα κι αργότερα ανηφόρισε στην Θεσσαλονίκη.

Οι τρεις φίλοι δέθηκαν εγκάρδια, έκαναν παρέα τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα κι ύστερα χώρισαν με καυγάδες και θυμό λίγο πριν ανατείλει ο 21ος αιώνας. Τα παιδιά τους και κυρίως ο Νικηφόρος κι η Μαρίνα Τ. όπως κι η Λίζα Ε. θα μπλέξουν σε ιστορίες που πιάνουν μια μεγάλη γκάμα δραστηριοτήτων, από τον έρωτα που είναι η πρώτη, κυρίαρχη και κινούσα δύναμη, ως τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, και την κατασκοπία ακόμη. Το πώς τυλίχτηκε αυτό το κουβάρι και το πώς έγινε αργότερα δυνατό να ξετυλιχτεί, όλα αυτά αποτελούν την υπόθεση της ιστορίας με την οποία καταπιάνεται το βιβλίο.

Εκείνο που κάνει επίκαιρο το βιβλίο είναι ο χρόνος στον οποίο εκτυλίσσεται. Είναι ο παρών χρόνος, αυτός που ζούμε. Γι αυτό και οι επιμέρους ιστορίες της μυθοπλασίας στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα της επικαιρότητας που συνέβησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όπως

* τα κέντρα της παραλιακής στην δεκαετία του ‘80,

* το σκάνδαλο του ‘99 στο Χρηματιστήριο,

* η χρεοκοπία του 2010,

* ο διεθνής έλεγχος κι η κρίση των ετών 2010-12,

* το μακεδονικό το 2017-18,

* η υπόθεση της δωδεκάχρονης στον Κολωνό το 2021,

* τα λοκντάουν το ‘20-22,

* η Ρωσίδα κατάσκοπος Σμίρεβα που έδρασε ως το ‘23,

* οι μαφιόζικες επιθέσεις μεταξύ των συμμοριών,

* ο ουκρανικός πόλεμος από το 2022 μέχρι σήμερα,

* το δυστύχημα των Τεμπών το ‘23,

* τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών των μαφιόζων,

* η Χαμάς κι η Γάζα

και όλα τα άλλα γεγονότα μέχρι και σήμερα που αναφέρονται στο βιβλίο.

Φυσικά όλα αυτά περνούν στις σελίδες του βιβλίου όχι σαν ιστορία αλλά σαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο ξετυλίγεται η μυθοπλασία με τους χαρακτήρες της και τις περιπέτειές τους.

Ελπίζω να σάς αρέσει.

Έγκλημα στην Πινακοθήκη

Όχι πως μού αρέσει αυτή η τέχνη, αλλά, αυτός ο κύριος Παπαδόπουλος της "Νίκης" με έκανε να τις προσέξω. Ο Άη Γιώργης κατά της πεταλούδας όλα τα λεφτά. Μου θυμίζει τα άλμπουμ των Residents (στο μουσείο σύγχρονης τέχνης της Νέας Υόρκης κι αυτά).

Όταν η Αμερική φταρνίζεται, η Ευρώπη αρρωσταίνει

ΤΟ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟ ΒΟΔΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΑΥΡΟΣ

Η Ευρώπη μοιάζει με μεθυσμένο βόδι. Το πρόσφατο λάθος της στο ουκρανικό (στήριξη της ανατολικής επέκτασης του ΝΑΤΟ) και το μακροχρόνιο λάθος της στο θέμα της ασφάλειάς της (εξ ολοκλήρου ανάθεση στην Αμερική) έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση που μοιάζει με αδιέξοδο. Η εναλλαγή Μπάιντεν-Τραμπ στον Λευκό Οίκο κατέδειξε ένα πράγμα. Όταν η Ευρώπη εξαρτάται απόλυτα από τις ΗΠΑ, τότε η αλλαγή του τρόπου με τον οποίο η υπερδύναμη βλέπει το συμφέρον της θα προκαλεί σεισμικές δονήσεις στο εσωτερικό της Ευρώπης. Εν ολίγοις, όταν η Αμερική φταρνίζεται η Ευρώπη θα αρρωσταίνει.

Γίνονται προσπάθειες να καλυφθούν αυτά τα "λάθη" όμως δεν ξέρω αν είναι προσπάθειες για το καλύτερο ή για το χειρότερο. Η Βρετανία θέλει τις σπάνιες ουκρανικές γαίες δικές της και συγκαλεί Σύσκεψη Προθύμων. Οι Βαλτικές χώρες κι η Πολωνία ζητούν ιστορική εκδίκηση με κάθε κόστος απέναντι στους Ρώσους και ζητούν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις Γαλλία και Γερμανία έχουν ανίκανους ή αδύναμους ηγέτες που άγονται και φέρονται από τις εξελίξεις. Η Ευρώπη σαν σύνολο δεν ξέρει τι να κάνει.

Ας μάθει τι πρέπει να κάνει από τους διεθνείς αναλυτές ή τους έμπειρους διπλωμάτες, χωρίς να υπόκειται στις επιθυμίες του κάθε ενός υποσυνόλου της. Ας φτιάξει εκείνη μια καλύτερη σχέση με την Ρωσία κι ας σταματήσει το ουκρανικό με δική της πρωτοβουλία. Ας απεξαρτηθεί από το ΝΑΤΟ που έτσι κι αλλιώς έχει αλλάξει οριστικά κι αμετάκλητα. Ας κοιτάξει τις συμμαχίες της με την Κίνα για να αντισταθμίσει τον εμπορικό πόλεμο που ξεκίνησε ο Τραμπ. Ας μην διστάσει να απειλήσει ακόμη και με το υπερόπλο της που είναι το ενδεχόμενο σύνδεσης Ευρώ-Γουάν. Αυτό το τελευταίο είναι το μόνο γεωπολιτικό χαρτί που ο Τραμπ αληθινά φοβάται. Δεν τα λέω εγώ όλα αυτά, τα λένε διεθνείς διπλωμάτες και έμπειροι αναλυτές. Οι οποίοι πάνω από όλα επισημαίνουν ότι η Ευρώπη πρέπει να βγει από τον ύπνο της και να αντιδράσει προτού να είναι πολύ αργά.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ,

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Για να βάζουμε μερικά πράγματα στην θέση τους.

Η Δημοκρατία (η πραγματική) των ελληνικών πόλεων της αρχαιότητας και η εργατική δημοκρατία (η δικτατορία του Προλεταριάτου κατά τον Μαρξ κι όχι η σταλινική της παραμόρφωση) δεν έχουν και τόσο μεγάλες διαφορές.

Ας το δούμε αυτό:

Η ελληνική δημοκρατία διαφέρει πολύ από την σημερινή μορφή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που ζούμε. Η δημοκρατία δυτικού τύπου είναι ακριβώς αυτό που οι αρχαίοι ονόμαζαν Ολιγαρχία. Στην αληθινή Δημοκρατία, όπως αυτή εφαρμόστηκε στην αρχαιότητα στις ελληνικές Πολιτείες, είχαμε τα εξής χαρακτηριστικά:

α) ΟΛΟΙ οι πολίτες αποφάσιζαν στην Εκκλησία του Δήμου με ίση ψήφο (ισονομία) και ίσο χρόνο ομιλίας (ισηγορία),

β) ΟΛΟΙ οι πολίτες δίκαζαν, στην Ηλιαία των 6.000 πολιτών που κληρώνοντας να γίνουν δικαστές κι οι οποίοι εναλλάσσονταν κάθε χρόνο, και

γ) ΟΛΟΙ οι πολίτες κυβερνούσαν, με κλήρωση εκ περιτροπής για ένα χρόνο ο καθένας, καταλαμβάνοντας όλα τα αξιώματα της Πολιτείας. Στο τέλος της θητείας μετριόταν η περιουσία του και συγκρινόταν με αυτήν που είχε εισερχόμενος στην θέση ευθύνης στην οποία είχε κληρωθεί.

Αυτά ήταν τα πατρώα των Ελλήνων που θεωρούσαν τους εαυτούς τους ελεύθερους ανθρώπους ακριβώς επειδή είχαν αυτή την δημοκρατία, επειδή κάθε Έλληνας "άρχει και άρχεται" όπως έλεγαν.

Την εργατική δημοκρατία ο Μαρξ την ονόμαζε δικτατορία του προλεταριάτου όχι με την έννοια των δικτατοριών (φασιστικών ή και αριστερών) που γνωρίσαμε αργότερα αλλά με την έννοια του "δικτάτορα" στην Ρώμη. Αυτό για τους Ρωμαίους σήμαινε να αποδίδονται με την έγκριση του λαού έκτακτες εξουσίες για περιορισμένο διάστημα σε κάποιον ώστε να αντιμετωπίσει μια έκτακτη ανάγκη (π.χ. πόλεμο). Έτσι θεωρούσαν ο Μαρξ και ο Λένιν ότι πρέπει για ένα μικρό διάστημα να δοθούν έκτακτες εξουσίες στην εργατική τάξη για να καταργήσει τις ανισότητες και την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Οι βασικές συνθήκες για την εργατική δημοκρατία διατυπώθηκαν στο έργο του Λένιν, το «Κράτος και επανάσταση» και είναι:

α) Ελεύθερες, δημοκρατικές εκλογές, με δικαίωμα ανάκλησης των εκλεγέντων. Οι μισθοί των αξιωματούχων θα ήταν ίσοι με τον μισθό ενός ειδικευμένου εργάτη.

β) Δεν θα υπήρχε μόνιμος στρατός ή αστυνομική δύναμη, αλλά ένοπλος λαός που θα εγγυάτο την τάξη.

γ) Τα διοικητικά καθήκοντα θα εκτελούνταν εκ περιτροπής από όλους τους πολίτες. «Κάθε μάγειρας θα πρέπει να μπορεί να γίνει πρωθυπουργός» ήταν το μότο.

Αυτές τις προϋποθέσεις έθεσε ο Λένιν, όχι για τον ολοκληρωμένο σοσιαλισμό, αλλά για την αρχική περίοδο του εργατικού κράτους, για την μετάβαση από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Τα σοβιέτ των εργατών και των στρατιωτών ήταν εκλεγμένα συμβούλια από εργάτες, αγρότες και στρατιώτες. Η εξουσία αυτή ήταν του ίδιου είδους με την Παρισινή Κομμούνα του 1871 από όπου έπαιρναν το παράδειγμα κι ο Μαρξ κι ο Λένιν.

Ποια ήταν η τύχη αυτών των δύο εκλάμψεων;

Η δημοκρατία στην αρχαία Ελλάδα κράτησε ζωντανή για πάνω από 150 χρόνια αν και η έκτασή της επηρέασε μια περίοδο πολύ μεγαλύτερη. Η δύναμη των ισχυρών αυτοκρατοριών (είτε του Αλέξανδρου, είτε η Ρωμαϊκή κι αργότερα η η Οθωμανική) αποδείχθηκε πιο δυνατή από την δημοκρατία των ελεύθερων πόλεων.

Η εργατική εξουσία στην Ρωσία, όπου επικράτησαν οι ιδές του Μαρξ, δεν κράτησε για πολύ. Σύντομα εκφυλίστηκε σε μια γραφειοκρατική σκληρή κρατική εξουσία που δυσφήμισε τις ιδέες του Μαρξ. Μέσα σε συνθήκες καθυστέρησης, φτώχειας και αναλφαβητισμού, η ρωσική εργατική τάξη δεν μπόρεσε να κρατήσει την εξουσία κι η επανάσταση εκφυλίστηκε σε μια γραφειοκρατία που οδήγησε στον σταλινισμό.

Σήμερα ο κόσμος μπαίνει σε πολύ πιο σκληρές καταστάσεις. Η οικονομία έχει μεταβληθεί εντελώς καθώς η παραγωγή αγαθών έχει εκτιναχθεί στα ύψη, η γενετική μηχανική αλλάζει τον ίδιο τον άνθρωπο και η τεχνητή νοημοσύνη μεταβάλλει εντελώς το τοπίο γύρω μας. Δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το νέο απελευθερωτικό πείραμα που θα επιχειρήσουν οι άνθρωποι, ελπίζουμε όμως να είναι μακροβιότερο από την σύντομη αρχαία δημοκρατία και την στιγμιαία έκλαμψη της εργατικής δημοκρατίας.