Με την αξιοπιστία των ΜΜΕ τόσο χαμηλά, και την αναξιοπρέπεια των πετσωμένων δημοσιογράφων σε τέτοιο βάθος, η Ράνια Τζίμα έχει αναδειχθεί σε ήρωα κάνοντας απλά το αυτονόητο, την δουλειά της, κι ο Μητσοτάκης την φοβήθηκε σαν το ποντίκι που φοβάται την γάτα.
Ντιμπέϊτ με τον Αλέξη Τσίπρα δεν πρόκειται να γίνει γιατί ο Μητσοτάκης φοβάται την σύγκριση, η συνέντευξη στο Μέγκα παίρνει αναβολή γιατί ο Μητσοτάκης φοβάται την Ράνια Τζίμα, οι εκλογές όμως έρχονται, κι εκεί θα αναμετρηθεί αναγκαστικά με την ιστορία. Με σύστημα απλής αναλογικής που δεν μετατρέπει την εκλογική μάχη σε ρινγκ για δύο. Θα έχουμε σύντομα μια νέα μετεκλογική σκηνή μέσα στην οποία η ΝΔ θα πρέπει να πορευτεί χωρίς την πολυπόθητη (και μοναδική ως διέδοξο προσωπικά για τον Μητσοτάκη) αυτοδυναμία.
Σύριζα ΠΣ και ΠαΣοΚ-Κιναλ οφείλουν να συνεργαστούν σε ένα κοινό πρόγραμμα πέντε-δέκα σημείων με βραχύ ορίζοντα και μακρά προοπτική.
Εξεταστική για τις υποκλοπές και πιθανά για τα Τέμπη, προστασία της πρώτης κατοικίας, αναβάθμιση των Ανεξάρτητων αρχών, δέκατη τρίτη σύνταξη και αναδρομικά, αύξηση στον κατώτατο μισθό με αυτόματη αναπροσαρμογή, μειώσεις ΦΠΑ και ΕΦΚ για χτύπημα της ακρίβειας, έλεγχος των δημόσιων αγαθών (ενέργεια, νερό, δίκτυα κτλ), κατάλυση του επιτελικού παρακράτους της Μητσοτάκης ΑΕ, ασφάλεια, κατάργηση της αστυνομοκρατίας είναι κάποια μέτρα που πρόχειρα απαρίθμησα στα οποία κατά βάση τα δυο κόμματα συμφωνούν. Ας δουν αυτά σε πρώτη φάση με μια κυβέρνηση έξι μηνών ή ενός χρόνου (βραχύς ορίζοντας) και θα έχουν την άνεση χρόνου να δουν αν μπορούν να συμφωνήσουν σε περισσότερες αλλαγές που θα πάρουν περισσότερα χρόνια (μακρά προοπτική).
Στο μεταξύ θα βρει χρόνο και η ΝΔ για να απαλλαγεί από τον Μητσοτάκη που, έτσι κι αλλιώς, θα έχει άλλα προβλήματα με τα δικαστικιά θέματα να τον απασχολούν.
Μέχρι τότε θα πάμε όπως μας έχουν στρώσει το γήπεδο, γεμάτο δημοσιογραφικές λακκούβες, γεμάτο πολιτικές παγίδες βγαλμένες από αμερικάνικα σενάρια και ύπουλους μητσοτακισμούς, γεμάτο ψέματα και ανοησίες. Θα μας λένε ότι ο Τσίπρας μας έβαλε στα μνημόνια κι ο Μητσοτάκης μας έβγαλε από αυτά, ότι ο Τσίπρας ευθύνεται που δεν πήραμε επενδυτική βαθμίδα και δεν χτίστηκε ούτε ένα WC στο Ελληνικό, ο Τσίπρας ευθύνεται για το τοξικό κλίμα στην χώρα (βλέπε Λιγνάδης, Φουρθιώτης, Γεωργιάδης, Μίχος και άλλα φρούτα). Η αλήθεια βέβαια είναι ότι για ένα πράγμα ευθύνεται ο Τσίπρας, για την σθεναρή αντιμετώπιση ενός προπαγανδιστικοί τείχους του αίσχους ώστε να απαλλαγεί η χώρα από τα ζιζάνια που την βασανίζουν εδώ και τέσσερα χρόνια.
