Δυο ερωτήματα σήμερα και δυο προσπάθειες να απαντηθούν:
Α.- Τι θα πει "ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΙ λόγοι" και σε ποιους αφορούν;
Β.- Γιατί ενώ συμφέρει τους Ευρωπαίους να βγούμε από το ευρώ και συμφέρει και σε εμάς να αποκτήσουμε ένα εθνικό νόμισμα, δεν συζητά κανείς το βελούδινο διαζύγιο που πρότεινε ο Λαπαβίτσας και στο οποίο επιμένουν αρκετοί φίλοι και άλλοι τόσοι εχθροί μας;
Επίκαιρα ερωτήματα μια και ο πρωθυπουργός αναχωρεί για Μόσχα.
Μακρά συζήτηση γίνεται για το ταξίδι του Τσίπρα στη Ρωσία. Ειδικά στο εξωτερικό και τη Γερμανία αυτή η συζήτηση έχει ανάψει. Δεν διατυπώνονται απλά κάποια σχόλια αλλά εμφανίζονται και πρωτοσέλιδα με υποδείξεις για το τι πρέπει να κάνει στη Μόσχα ο Έλληνας πρωθυπουργός. Άλλα άρθρα που κι αυτά κοσμούν πρώτες σελίδες σε ξακουστά έντυπα της εσπερίας λένε πως αυτό το ταξίδι σημαίνει διάρρηξη δεσμών και ας ετοιμαζόμαστε για έξοδο της Ελλάδας από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Γενικώς λέγονται πολλά και όλα σχεδόν ξεφεύγουν από την ουσία. Δείχνουν όμως πόσο σημαντικό θεωρούν όλοι το γεωπολιτικό παιχνίδι και τη σημασία που έχει η Ελλάδα μέσα σε αυτό.
Να ξαναπούμε τα γνωστά επιχειρήματα που είχε συνοψίσει ωραία ο Υπ.Εξ. Νίκος Κοτζιάς δεν βλάπτει ούτε παίρνει πολύ χρόνο:
Η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο βάρους του τριγώνου Ουκρανία, Συρία, Λιβύη που είναι οι τρεις κυριότερες αποσταθεροποιημένες περιοχές που ενδιαφέρουν τη Δύση. Δεν σας αρκεί; Βάλτε ότι βρίσκεται για πολλά χρόνια μέσα σε θεσμούς (ΕΕ, ΝΑΤΟ κυρίως) όπου το βέτο της μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα. Ούτε αυτό δεν αρκεί ...; τότε προσθέστε ολίγη από Τουρκία που δείχνει ανεξέλεγκτες για τη Δύση τάσεις, βάλτε λίγη Ρωσία που θέλει να βρει μια ισχυρή θέση στη Μεσόγειο (εδώ και αιώνες τώρα) βάλτε και λίγη Κίνα που δεν έχει "δικό" της ευρωπαϊκό προγεφύρωμα από τον καιρό του Χότζα, που τότε δεν το χρειαζόταν ενώ τώρα καίγεται γι αυτό. Βάλτε αν θέλετε και τα πετρέλαια, βάλτε και το ότι η Ελλάδα είναι η μόνη γραμμή (μαζί με την Κύπρο) που οδηγεί από δυτικά προς το Ισραήλ και μετρήστε τα. Είναι πολλά!
Γι αυτό λοιπόν δεν θα μας "πετάξουν" έξω και δεν θα μας αφήσουν να σκάσουμε από ασφυξία όσο κι αν το θέλει ο Σόιμπλε και όσο κι αν θα το επιθυμούσε πολύ η Μέρκελ. Γι αυτό ο αντικομμουνιστής Τουσκ και ο μαλαγάνας Γιούνκερ, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, θα συνεχίσουν να μας αβαντάρουν.
Από πλευράς τους λοιπόν, μένουμε στο ευρώ, για λόγους ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ έστω και μέχρι νεωτέρας. Από εμάς, από τη δική μας την πλευρά ... τι γίνεται; τι θέλουμε εμείς; Υπάρχουν για μας εκτός από τα οικονομικά (με βάση τα οποία θα έπρεπε να φύγουμε από το Ευρώ έστω κι αν ο κόσμος δεν το έχει ακόμα αποδεχτεί) και ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ζητήματα που επιβάλλουν την παραμονή μας στο δυτικό ευρωπαϊκό πλαίσιο;
Έχει δηλαδή η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ συνιστώσα δυο όψεις ή είναι μονοσήμαντη;
Έτσι όπως είναι εδώ και δυο δεκαετίες τουλάχιστον η Ευρώπη δεν είναι καθόλου ελκυστική. Από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, τις φασιστικές τάσεις των απελεύθερων από τη ρωσική αρκούδα κρατών, από την αντιμετώπιση της κρίσης του 2008 και του 2010 καταλαβαίνουμε ότι το ευρωπαϊκό όραμα έχει υποστεί ρήγματα μεγάλα. Έλλειψη δημοκρατίας, αυστηρότητα μέχρι αηδίας, γερμανοκρατία απροκάλυπτη και επαπειλούμενη φτωχοποίηση και ανασφάλεια σαν τίμημα της "ανταγωνιστικότητας". Δεν ήταν όμως έτσι και κυρίως δεν θα είναι πάντα έτσι τα πράγματα! Αξίζει τον κόπο να φύγεις από μια περιοχή όπου αργότερα μπορεί να θέλεις να ξαναγυρίσεις και να είναι αργά; και ... εν πάσει περιπτώσει ... ας φύγεις γιασ να βρεις έναν νέο ελληνισμό που να σε εκφράζει καλύτερα, όχι όμως σε συνθήκες ήττας ... θα έλεγε αυτός που βρίσκει την Ευρώπη έστω και κουτσά στραβά ένα καλό σπίτι για να ζεις.
Δεν αρκεί αυτό; να βάλουμε και το πρόβλημα "Τουρκία"; να βάλουμε μήπως και την πιθανότητα οι τρεις κορυφές του τριγώνου (Ουκρανία, Συρία, Λιβύη) να αποκτήσουν ένα κέντρο βάρους επίσης αποσταθεροποιημένο; Μήπως το Ευρώ είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώνουμε για να ανήκουμε στην Δύση; Είναι κι αυτό μια σκέψη ...
Νομίζω πως στο ερώτημα Α έκανα μια καλή προσπάθεια να απαντήσω:
Οι Γεωπολιτκοί λόγοι έχουν να κάνουν με την γεωγραφική θέση και την ιστορική ένταξη της χώρας μας στο δυτικό σύστημα. Γι αυτό είναι σημαντικοί. Και είναι σύστημα διπλής κατεύθυνσης. Απλά, αυτή τη στιγμή είναι ετεροβαρείς, γιατί αν η Ελλάδα έχει ακόμα το δικαίωμα στην τρέλα, τέτοια πολυτέλεια δεν έχουν ούτε η Αμερική ούτε η (γερμανική) Ευρώπη.
Νομίζω επίσης πως προσπάθησα και για μια ικανοποητική απάντηση στο Β. Όπως δείχνουν τα πράγματα, οι Γεωπολιτικοί λόγοι είναι σημαντικότεροι από τους οικονομικούς και γι αυτό υπερισχύουν.
Το ταξίδι του Τσίπρα στη Μόσχα θα ενισχύσει την υποβόσκουσα απειλή της Ελλάδας ότι αν την πιέσουν πολύ μπορεί να κάνει καμιά τρέλα. Σε αυτό βοηθούν άθελά τους τα ξένα ΜΜΕ που υπερτονίζουν αυτή τη διάσταση. Ταυτόχρονα υπάρχει μια ελπίδα, μια υποψία ελπίδας, ότι ίσως ο Τσίπρας φέρει και κάτι χειροπιαστό, κάτι για πιο φτηνή ενέργεια, κάτι για έναν αγωγό, κάτι για το εμπάργκο ... κλπ ... περίπου να επιβεβαιωθούν αυτά που ιχνηλάτησε ο Λαφαζάνης. Σε αυτή τη φάση που περνάμε, και μόνο που γίνεται αυτό το ταξίδι, καλό είναι.
