Υπάρχει και η ΑΓΕΤ Ηρακλής (Lafarge)

Τα προβλήματα του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας είναι πολλά. Πιο έντονα συζητείται το θέμα της Όιλ Ουάν και της δυσοσμίας που ταλαιπωρεί τους κατοίκους και υποβαθμίζει την περιοχή μας. Υπάρχει όμως και το Τσιμεντάδικο. Σε αυτό θα αναφερθώ σήμερα. Θα παραθέσω το άρθρο μου από το βιβλίο μου "Η Δική μας Πόλη" που παρουσίασα τον Νοέμβριο του 2018 στο δημαρχείο (Δραπετσώνας).

Η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ

Το εργοστάσιο φτιάχτηκε στην πρώτη δεκαετία του 20ου αι. μαζί με τα Λιπάσματα κι όταν η Δραπετσώνα ήταν σχεδόν ακατοίκητη. Απασχολούσε χιλιάδες άτομα, αποτελούσε το Νο2 της μεγάλης και βαριάς βιομηχανίας της βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας-Κερατσινίου, με Νο3 την ΔΕΗ -τότε Πάουερ-. Η ΑΓΕΤ ανήκε στην οικογένεια Χατζηκυριάκων και πολλοί πίνακες του Χατζηκυριάκου-Γκίκα βρίσκονται μεταξύ των περιουσιακών της στοιχείων.

Η κεντρική πύλη και κτίρια γραφείων που μπορούν να παραμείνουν

Για πολλά χρόνια ήταν η κύρια πηγή του τσιμέντου στη χώρα μας. Βοήθησε την ανοικοδόμηση της Ελλάδας σε όλο τον 20ο αι. Ωστόσο η λειτουργία του εργοστασίου σε κατοικημένους χώρους ήταν προβληματική καθώς τα σωματίδια σκόνης και τσιμέντου έκαναν τη ζωή των ανθρώπων αφόρητη. Κρίθηκε απαραίτητη η μετεγκατάστασή της.

Η ΑΓΕΤ-Ηρακλής σταμάτησε να λειτουργεί το 1982 και μεταφέρθηκε στο Μυλάκι του Βόλου. Πολλοί Δραπετσωνίτες που δούλευαν, την ακολούθησαν κι έμειναν στον Βόλο. Η ΑΓΕΤ πουλήθηκε στην Καλτσεστρούτζι το 1992, αργότερα περιήλθε στην Εθνική Τράπεζα κι ύστερα αγοράστηκε από την Λαφάρτζ (Lafarge) του Ομίλου της Μπλου Σερκλ (Blue Circle).

Για μερικά ακόμα χρόνια και μετά το 1982 η ΑΓΕΤ συνέχισε να παράγεται το Κλινκερ και μετά σταμάτησε κι αυτό. Η τεράστια εργοστασιακή εγκατάσταση των 110 στρεμμάτων παρέμεινε χρήσιμη μόνο για διαμετακομιστικό κέντρο καθώς υπάρχει ένα λιμάνι (των Φωρών) και ένας ταινιόδρομος που εξυπηρετούν αυτή την εμπορική δραστηριότητα. Το τσιμέντο από τον Βόλο ή την Χαλκίδα έρχεται εδώ, συσκευάζεται και ταξιδεύει για τους τόπους προορισμούς του. Έτσι οι πιο χρήσιμες εγκαταστάσεις της Λαφάρτζ είναι το σιλό παραλίας και το συσκευαστήριο.

Τελευταία, χάρη σε έναν νόμο του ΥΠΕΚΑ του 2014 που επέτρεπε μεταποίηση στον χώρο της τέως βιομηχανικής ζώνης,, η Λαφάρτζ και ζήτησε να παράγει εδώ σκυρόδεμα. Το αίτημα απορρίφθηκε από το δημοτικό συμβούλιο και ήδη ένας νέος νόμος του 2015 αναίρεσε τις ρυθμίσεις του 2014. Έτσι η μεταποίηση απαγορεύτηκε κι η ΑΓΕΤ πρέπει να επανεξετάσει την μετεγκατάσταση και των τελευταίων δραστηριοτήτων της στην περιοχή σε βάθος δεκαετίας.

Διατηρητέο ολόκληρη η ΑΓΕΤ;

Το τσιμεντάδικο με τα φουγάρα του

Η εγκατάσταση της ΑΓΕΤ είναι ένα μνημείο της βιομηχανικής ιστορίας της πόλης. Αυτό έχει γίνει συνείδηση στους φορείς και έτσι ίσως αποφύγει την τύχη της ΑΕΕΧΠΛ, την ολοκληρωτική δηλαδή κατεδάφιση. Μεγάλο μέρος (ακόμα και ολόκληρη) μπορεί να διατηρηθεί σαν μνημείο.

Κυλινδρικός φούρνος που ήδη πουλήθηκε σαν σκραπ και δεν υπάρχει πια

Πολλά κτήρια της ΑΓΕΤ -ειδικά εκείνα των Γραφείων και των συνεργείων της- που βρίσκονται ακριβώς δίπλα στην κεντρική της πύλη (δεξιά της εισόδου) θα έπρεπε να μείνουν σαν δείγματα μόνο βιομηχανικής αλλά και της οικοδομικής-κατασκευαστικής ιστορίας στην Ελλάδα και την Δραπετσώνα. Όλα αυτά μπορούν χρησιμοποιηθούν εκ νέου σαν νέες δράσεις που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη. Η ίδια η Blue Circle έχει προτείνει στο παρελθόν ένα πρόγραμμα αναμόρφωσης του χώρου με δημιουργία εμπορικού κέντρου και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων αντί της βιομηχανίας. Ο χώρος ενδείκνυται για την ανάπτυξη ενός Mall. Μόνο με τον τρόπο αυτό δεν θα μένει για πάντα έξω από κάθε νέα κυκλοφοριακή ρύθμιση (μετρό, τραμ κτλ.) η περιοχή.

ΘΕΤΙΚΗ ΕΞΑΓΓΕΛΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ

Διαβάζω απόσπασμα των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης όπως το καταγράφει η Χάφιγκτον Ποστ:

******************************************

Διεθνές κέντρο καινοτομίας στη Δραπετσώνα

******************************************

Σε μητροπολιτικό πάρκο που θα φιλοξενεί αθλητικές αλλά και καλλιτεχνικές δράσεις μετατρέπονται 204 στρέμματα στο Δήμο Κερατσινίου- Δραπετσώνας σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη και στο ίδιο σημείο ιδρύεται διεθνές κέντρο καινοτομίας σε συνεργασία με μεγάλες επιχειρήσεις τεχνολογίας του εξωτερικού. «Στον χώρο των παλαιών Λιπασμάτων ανθίζουν πλέον ο πολιτισμός και η τεχνολογική πρόοδος».

*******************************************

Τα πρώτα μου σχόλια έχουν ως εξής:

Για τις "αθλητικές και καλλιτεχνικές" δράσεις, δηλαδή για τον πολιτισμό, ουδέν πρόβλημα. Πάντα ήταν μέσα στις επιδιώξεις μας. Το θέμα ήταν "με τι χρήματα θα γίνουν αυτά;". Η εξαγγελία όπως γίνεται, συνοδευόμενη από το δεύτερο μέρος της, δείχνει από πού μπορεί να προκύψει η χρηματοδότηση.

Για το διεθνές κέντρο καινοτομίας, η εξαγγελία θετική αλλά και αρκετά αόριστη. Δεν ξέρω αν έχει κάτι στο νου του ο πρωθυπουργός από συγκεκριμένους επενδυτές. Πάντως είναι μέσα στις επιθυμητές δράσεις. Η εξαγγελία πάντως είναι γεγονός. Είδομεν.

ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Τι γίνεται με την απαλλοτρίωση; Πέρα από το γεγονός ότι μπορούσε να μην την προχωρήσει η διοίκηση Πατούλη και πέρα από το γεγονός ότι μπορούσε να απορριφθεί από τα δικαστήρια, η εξαγγελία ανοίγει νέα δεδομένα. Για ποιο λόγο να απαλλοτριώσεις μιαν έκταση και να την παραχωρήσεις κατόπιν για δράσεις του ιδιωτικού τομέα; Προφανώς βλακώδες.

Θα πρέπει να προχωρήσει η πολεοδόμηση που θα δώσει 100 στρέμματα ελεύθερα για μητροπολιτικό πάρκο και 100 στρέμματα για να δομηθούν εξ αυτών τα 15 (ή περισσότερα αν αλλάξει ο Σ.Δ.) με καινοτόμες δράσεις τεχνολογικών επιχειρήσεων. Θα συνεργαστεί η δημοτική αρχή αποδεχόμενη μια ριζική αλλαγή της θέσης της; Ίδωμεν.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Η εξαγγελία πατάει σε σταθερά πόδια; Που θα πει, έχει διερευνηθεί η ύπαρξη επενδυτών ή είναι απλά "έπεα πτερόεντα" που έρχονται με συμβολικό τρόπο να δείξουν ότι η νέα κυβέρνηση έχει κάτι καλύτερο να πει από την παλιά; Ίδωμεν.

ΤΡΙΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Θα συνεργαστεί η δημοτική αρχή με την νέα κυβέρνηση όπως έκανε με την παλιά; Η εξαγγελία για κέντρο τεχνολογίας είναι έξω από τις (δήθεν) "αριστερές" προδιαγραφές της. Δεν είναι όμως έξω από την "λογική Σύριζα". 

Όλα είναι ρευστά. Η μετάλλαξη Βρεττάκου ως πού μπορεί να φτάσει αφού δεν έχει κι εκλογές μπροστά του να τον φοβίζουν; Η μετάλλαξη του Σύριζα ως πού θα φτάσει κι αυτή τώρα που έγινε αντιπολίτευση; Η ΝΔ και η κυβέρνηση πόσο εννοούν αυτά που λένε; Ίδωμεν

ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Δράσεις πολιτισμού, αθλητισμού και δράσεις καινοτόμες για τεχνολογικές επιχειρήσεις δεν συμβαδίζουν με τα εργοστάσια που ρυπαίνουν και μολύνουν την περιοχή. Η πολεοδόμηση έστω και μέρους της ανάπλασης, θέτει άμεσα θέμα απομάκρυνσης. Η απαλλοτρίωση δεν έθετε τέτοιο θέμα, απεναντίας ωραιοποιούσε την ύπαρξη των εργοστασίων αφού περί του δημοσίου επρόκειτο. Οι ενδεχόμενες επενδύσεις όμως δεν μπορούν να συνυπάρξουν με κινδύνους τύπου Σεβέζο ή με αρωματικές μυρωδιές του τύπου που υφίσταται η περιοχή. Τι θα κάνει στο θέμα αυτό η ΝΔ; Ίδωμεν. 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Η εξαγγελία δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν βλέπει Κοσκο στην περιοχή της Δραπετσώνας. Όχι πως όλες οι πιθανές δράσεις της θα μάς ήταν ανεπιθύμητες, όμως ο κίνδυνος για τη δημιουργία κέντρου λοτζίστικς και κοντέϊνερ φαίνεται πως περνάει. Αυτό καταγράφεται άμεσα στα θετικά. Είδομεν.

[ΣΗΜ. "Ίδωμεν" σημαίνει "Να δούμε". "Είδομεν" θα πει "Είδαμε".]  

ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ, ΜΠΟΝΟΥΣ και ΚΙΝΑΛ

Πέρσι και πρόπερσι είχα αρθρογραφήσει λέγοντας ότι ο Τσίπρας έχει ένα όπλο που θα το χρησιμοποιήσει πριν τις εκλογές. Ήταν η πρόταση για κατάργηση του μπόνους από την περασμένη βουλή ώστε οι εκλογές (αυτές που έγιναν πριν μια εβδομάδα) να διεξαχθούν με σύστημα απλής αναλογικής. Δεν ξέρω επακριβώς τους λόγους που δεν το έκανε τελικά ο Τσίπρας και παρέδωσε την αυτοδυναμία στην ΝΔ για τέσσερα χρόνια. Κάποιος θα επικαλεστεί λόγους "ηθικής" τάξης, άλλος λόγους αδράνειας, άλλος κάτι άλλο, εγώ όμως δεν βγάζω από τον νου μου ότι το έκανε για να έχουμε εκλογές με διχαστικό δίλημμα του τύπου "ή εμείς ή αυτοί". Έτσι κράτησε κυρίαρχη θέση στον λεγόμενο "δημοκρατικό" χώρο, έστω κι αν έχασε για μια τετραετία την δυνατότητα συμμετοχής στην εξουσία.

Στο σημερινό άρθρο θα εξετάσω το ζήτημα της απλής αναλογικής σε σχέση με το Κιναλ. Όχι μόνο σαν ιστορία αλλά και σαν ζήτημα πολιτικής από εδώ και πέρα.

Ως γνωστόν, η απλή αναλογική έχει ψηφιστεί από την προηγούμενη βουλή και θα ισχύσει στις επόμενες εκλογές. Δεν υπάρχουν 200 πρόθυμοι να το αλλάξουν αυτό στη σημερινή βουλή. Παρά ταύτα, υπάρχουν και κάποιοι που σκέφτονται σενάρια αλλαγής του συντάγματος με 180 βουλευτές (158 ΝΔ + 22 Κιναλ) σε άρθρο που "αγγίζει" το εκλογικό σύστημα, ώστε να αλλάζει ο εκλογικός νόμος άμεσα και χωρίς τους 200. Νομίζω πως είναι όνειρα θερινής νυκτός καθώς οι εκλογές έγιναν με καύσωνα, όμως είναι ενδεικτικά του κλίματος.

Το Κιναλ είναι το κόμμα που, κυρίως, θα έβγαινε (και θα βγαίνει) ενισχυμένο από την απλή αναλογική. Απλά, γιατί είναι τρίτο κόμμα σε εκλογική δύναμη και γιατί είναι κόμμα του κέντρου. Είναι κόμμα που μπορεί να συνεργαστεί και με τα δυο "άκρα" προτάσσοντας την λογική έναντι των ιδεολογημάτων. Τα "μικρά" κόμματα των άκρων δεν βολεύονται από την απλή αναλογική που τούς θέτει ζητήματα "υπεύθυνης" στάσης καθώς είναι ακραία και ζουν από την αντίθεση κι όχι από την σύνθεση. Το Κιναλ όμως είναι κόμμα του κέντρου που κατά κύριο λόγο ζει και κινείται με συνθέσεις, με εξεύρεση λύσεων, με διάλογο. Γι αυτό είναι κόμμα που ταυτίζεται με την απλή αναλογική. Δεν ίσχυε αυτό όταν το ΠαΣοΚ ήταν ο ένας εκ των δύο πόλων το δικομματισμού. Τότε ήθελε ενισχυμένες αναλογικές για να κρατά τον ρόλο του ως αντίπαλου δέους της δεξιάς. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Κι ο ρόλος του ΠαΣοΚ-Κιναλ έχει αλλάξει. Αν δεν το αντιληφθεί έγκαιρα θα γίνεται σάκος του μποξ ή απλή τσόντα στον ένα εκ των δύο εκφραστών του δικομματισμού. Αυτόν τον ρόλο του επιφυλάσσουν τα μπόνους και οι ενισχυμένες αναλογικές που αβαντάρουν τον δικομματισμό και ενισχύουν τις κραυγές έναντι του διαλόγου στον δημόσιο βίο.

Είναι τόσο προφανές ότι θα έπρεπε το Κιναλ να είναι ΥΠΕΡ της απλής αναλογικής ώστε χρειάστηκε επιχείρηση mind control για να παραμείνει όλα τα τελευταία χρόνια σε μια θέση κατά του συμφέροντος του και κατά της (πολιτικής) δικαιοσύνης και κατά του συμφέροντος της χώρας. Επικράτησαν ρητορικές περί "κυβερνησιμότητας" και περί "απαλλαγής από την ευθύνη" (διακυβέρνησης με την ΝΔ) που οδηγούσαν ευθέως στην στήριξη του αντίθετου από αυτό που ήταν και ΔΙΚΑΙΟ και ΣΥΜΦΕΡΟΝ για το κόμμα.

Το κεφαλαιώδες λάθος να μην προτείνει το Κιναλ την απλή αναλογική πριν από τις εκλογές του Ιουλίου το εκμεταλλεύτηκαν ο Μητσοτάκης κι ο Σύριζα και έκαναν τις εκλογές με μπόνους. Ο μεν Μητσοτάκης κέρδισε την αυτοδυναμία (αν καταργείτο το μπόνους εδώ και τώρα θα έπαιρνε 130 βουλευτές μόνο) ο δε Συριζα κέρδισε ηγετικό ρόλο στην κεντροαριστερά (ως το αντίπαλο δέος στο δικομματικό σύστημα που κατασκευάζεται και συντηρείται από το μπόνους).

Αν το Κιναλ πρότεινε απλή αναλογική, ο Σύριζα δεν θα μπορούσε να πει όχι. Οι 200 απαιτούμενοι για αλλαγή εκλογικού νόμου και κατάργηση του μπόνους εδώ και τώρα υπήρχαν στην περασμένη βουλή όπου η ΝΔ είχε μόνο 76 βουλευτές. Θα μπορούσε να το προτείνει ο Τσίπρας αλλά εκείνος διάλεξε να πάει στις εκλογές με διλήμματα (ώστε να κερδίσει ηγετικό ρόλο για τον Σύριζα) από το να πάει σε ένα ανοιχτό σε όλα μετεκλογικό τοπίο. Ο Τσίπρας είχε συμφέρον από το μπόνους. Το ίδιο κι ο Μητσοτάκης. Το Κιναλ που δεν είχε έπρεπε να αυτο-αποκλειστεί και αυτό ακριβώς έκανε με την επιχείρηση mind control. Αυτο-αποκλείστηκε χάρη σε μια ρητορική που πέρασε χωρίς καθόλου κουβέντα.

Συγνώμη που θα το πω αλλά νομίζω ότι το Κιναλ στο θέμα αυτό συμπεριφέρθηκε ως ο ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ, χρήσιμος για ΝΔ και Σύριζα και ηλίθιος για τον ίδιο του τον εαυτό και την χώρα. Συγνώμη και πάλι για την βαριά έκφραση αλλά δεν βρίσκω ηπιότερη που να δίνει την εικόνα ορθότερα. Το λάθος έγινε και δεν ξε-γίνεται. Ας δούμε από εδώ και πέρα ....

ΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΣΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Για όσους ενδιαφέρονται είτε για την γλώσσα, είτε για την ιστορία, είτε για το ελληνικό το έθνος, σας παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα-πρόλογο της ποντιακής γραμματικής του Τοπχαρά. Το αφήνω χωρίς μετάφραση και στην αρχική του ορθογραφία, όπως φτιάχτηκε για τους Έλληνες Πόντιους της Σοβιετίας. Γράφτηκε την δεκαετία του '30.
Το αλφάβητο που χρησιμοποιείται είναι απλοποιημένο. 
Τα σ και ς είναι ς
Τα η, ι, υ, ει, οι, είναι όλα ι
Τα ε, άι είναι ε
Το ου είναι υ
Τα ευ, αυ είναι εφ, αφ κτλ.
Η γλώσσα είναι η ζωντανή καθομιλουμένη ποντιακή διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας.

Για τιν γραμματικιν τι Σ. Τοπχαρα Hi

Για το ρομεικον το γλοςικον το ζιτιμαν ατορα καλατζεβνε τα πλατεα ςτροματα τεργαζομενιον. Σο κεντρον τι προςοχιςεμυν ςτεκ το ζιτμαν - πος να εφταμε κε ι γλοςα ντο θα καματιζομενα βοιθαμας, πραματικα να εν γλοςα τι μαζαςεμυν. Να καταλοβενεμας ολ κε οχι μονον να καταλαβενεμας αλα να καλατζεβνε κεκιν να επορυν να περνε ενεργον μερος ςιν δυλιανεμυν - ςο χτιςιμον τι ςοςιαλιζμυ.

Ι γλοςα κεπορι να εν ςκοποςεμυν, αλα μεςον, οπολον πυ να βοιθαμας ςον ςκοπονεμυν.

Αικον γλοςα για τεμετερα τα ρομεικα μαζας πεκςεβαν αςον Ποντον εν το ποντεικον ι γλοςα. Το ποντεικον τιν γλοςαν καταλαβενε, το ποντεικον τιν γλοςαν καλατζεβνε, ατο εν το μιτρικον ι ςλοςατυν. Καθαρα φενετε πος ι καταςταςι ςο οπιονεβριυμες ος τα τελεφτεα χρονια κε ςο καπιον βαθμον κε ος οςιμερον, αλο να ιποφερκετε κεν. Το Σοβετικον το ςιςτιμαν ελεφθεροςεν ολια τα εθνι αςο ικονομικον κε αςο πολιτικο-μορφοτικον τιν ςκλαβιαν.

Κιατορα, τα εθνι ντο εςαν αγραματα ολος διολυ, πυ τα γραματα πα ακομαν κιχαν, εςκοθαν ςο παδαρ, μαθαβε, προχορυνρ, κιαλο κεγνοριυνταν. Το Κομυνιςτικον Κομαν με το λενινιςτικον τι γραμινεθε αλαζ τανροπς, αλαζ τι γις το προςοπον κε πραματικα αδελφον τα εργαζομενα μαζας αςολια τα εθνι αφκα ςο κοκινον τι ςιμεανεθε. Τολμιρα ι πολςςεβικ κααριζνε τι ςτραταν αςολια τα φραχτια, αςολια ςα εμπόδια για να προχορυν ςον ςοςιαλιζμον τα εργαζομενα μαζας. Απλοπια το Κομαν τι γραφιν ςανατολικα τα εθνι, διμιυργα για τατυνυς λατινικοπιιμενον αλφαβιτον κε εφται γιατατα τα εθνι πολα εφκολον τιν μορφοςιν σο μιτρικον τιν γλοςανατυν.

Μονον το ςοβετικον το ςιςτιμαν κε το μιτρικον ι γλοςα εδοκαν τιν εφκεριαν ςατα τα εθνι να εφταγνε ςα καποςα χρονια πραματα πυ ςο καπιταλιςτικον το ςιςτιμαν κεπορυν να γινταν ςα εκατονταδας χρόνια.

Ονταν τερυμε ατα τα προοδυς ντο εχνε ταδελφικαναμυν εθνι -ι ατιγει, ι καπαρτιν κ.τ.λ. πρεπ να εροτυμε, εμις ντο επικαμε? Κε ςατο το εροτεμαν επορυμε να απαντυμε, πος εμις πα εχομε τρανα επιτιχιας, πολα προοδυς. Αμα κιαλο πολα προοδυς θα ιχαμε αν ι δυλια αναμεςα ςα μαζαςεμυν εγινυτον ςο μιτρικον τι γλοςανατυν. Κιατο ι γλοςα για τα ρομεικα τα μαζας τα οπια, οπος ιπαμε εκςεβαν αςον Ποντον εν το ποντεικον ι γλοςα. Οςον το παι ολιγοςτεβνε εκιν πυ κιθελνε ναναγνοριζνε ατο το πραμαν - πος το ποντεικον ι γλοςα εν μιτρικον γλοςα για τα εργαζομενα μαζαςεμυν. Τιν αρχιν κε το ςοβαρον τι δυλιαν για το ζιτιμαν - να περαν ι δυλια αναμεςα ςα μαζαςεμυν ςο μιτρικον τι γλοςαν - επικεν ο "Κομυνιςτις". Αςο 1930 τι χρονιας κιαν ο "Κομυνιςτις" επικεν τρανον κοπον απαν ςατο το ζιτιμαν κε χορις να τρανινοματο πρεπ, ναναγνοριζομε πο: ατο ι δυλια εςς πολα θετικα αποτελεζματα.

Ποιος είναι υπέρ της απλής αναλογικής;

Αν πάρετε τα προγράμματα των κομμάτων ή τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, υπαρχηγών, επιτετραμμένων κτλ. και αναζητήσετε να μάθετε την θέση τους για την απλή αναλογική, δεν θα φτάσετε στα σωστά συμπεράσματα. Μια ματιά στην πραγματικότητα των αριθμών (και δεν είναι πολλοί) δεν βλάπτει.

Ως γνωστόν σήμερα, με το μπόνους, η δύναμη των κομμάτων είναι: 

ΝΔ ..............   158, 

Σύριζα ........     86,

Κιναλ ...........   22, 

ΚΚΕ ..............   15, 

Βελόπουλος ... 10, 

Βαρουφάκης ...  9. 

Η ΝΔ σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση και είναι ο απόλυτος κύριος του παιχνιδιού για τέσσερα χρόνια.

Πριν ξεκινήσει η κουβέντα ας δούμε πώς θα ήταν η σύνθεση της Βουλής αν ίσχυε η απλή αναλογική. Με το σύστημα που έχει ψηφιστεί στην Βουλή για τις επόμενες εκλογές, με την κατάργηση δηλαδή του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, η Βουλή της περιόδου 2019-2023 θα είχε την εξής σύνθεση:

Νέα Δημοκρατία ... 130, 

Σύριζα ..................   103, 

Κιναλ .....................   27, 

ΚΚΕ .......................    17, 

Βελόπουλος ............ 12, 

Βαρουφάκης ........... 11

Θα έχανε η ΝΔ 28 έδρες (!!!) και την αυτοδυναμία, θα κέρδιζε ο Σύριζα 17 έδρες (χωρίς κάτι να λέει αυτό) και θα κέρδιζε το Κιναλ 5 έδρες που θα .το έκαναν ρυθμιστή των εξελίξεων. Γιατί ΝΔ και Βελόπουλος δεν θα έφταναν για κυβέρνηση ούτε η αριστερά μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση με οποιοδήποτε σχήμα. Κυρίαρχος του παιχνιδιού θα ήταν η Φώφη Γεννηματά και ο χώρος του κέντρου που τον εκφράζει το ΠαΣοΚ ή Κιναλ.

Ο τυχόν (ΣΗΜ. το "τυχόν" είναι επιρρηματικό γι αυτό με όμικρον) εκβιασμός για νέες εκλογές δεν θα στεκόταν αφού κι οι επόμενες με απλή αναλογική θα γίνονταν. Θα σχηματιζόταν, έτσι μια κυβέρνηση υποχρεωτικά από την ΝΔ και το Κιναλ, με το σοσιαλδημοκρατικό κομμάτι να επιβάλει όρους στον Μητσοτάκη. Οι όροι θα ήταν:

1) Να διατηρήσει η κυβέρνηση κάποια φιλολαϊκά μέτρα, τις συντάξεις, το αφορολόγητο, τις μειώσεις φόρων και ΦΠΑ κτλ. 

2) Να προωθήσει κάποια μέτρα διαφάνειας κι εκσυγχρονισμού. 

3) Να κόψει τις δεξιές κορώνες περί "θρησκείας κι οικογένειας" και να επιβάλει μια δημοκρατική ατζέντα στην νέα κυβέρνηση.

Ακόμα κι αν η ΝΔ δεν είχε σκοπό να τα πειράξει όλα αυτά, εκείνο που θα φαινόταν άμεσα και πεντακάθαρα θα ήταν ότι το Κιναλ "σώζει" τον γενικό πληθυσμό και είναι ένα σοβαρό κόμμα εγγυόμενο την κυβερνησιμότητα.

Ποιος έχασε και ποιος συνεχίζει να χάνει από την μη εφαρμογή της απλής αναλογικής; Πόσο κολλημένος πρέπει να είναι κανείς ώστε, για να μην παραδεχτεί το σφάλμα που έκανε στο παρελθόν, είναι έτοιμος να το επαναλάβει με την πρώτη ευκαιρία;

Ας σημειώσουμε και το τελευταίο. Η Νέα Δημοκρατία ήταν πάντα υπέρ της ενισχυμένης αναλογικής και των μπόνους στο πρώτο κόμμα. Έθετε πάντα την κυβερνησιμότητα μπροστά από την αναλογικότητα της αντιπροσώπευσης. Γι αυτήν δεν τίθεται θέμα. Για Σύριζα και Κιναλ, όμως, δεν μπορεί κανείς να πει το ίδιο.

Ας δούμε τον Σύριζα. Το κόμμα αυτό, συνηθισμένο στα μικρά ποσοστά, έθετε πάντα σαν καίριο ζήτημα την απλή αναλογική. Την ψήφισε μάλιστα το 2015 για τις επόμενες εκλογές. Μπορούσε όμως να την επιβάλει κι εδώ και τώρα. Στην περασμένη Βουλή (μέχρι πριν λίγες μέρες) η πλειοψηφία των 200 που ήταν αναγκαία για την κατάργηση του μπόνους υπήρχε. Ο Τσίπρας μπορούσε να θέσει το θέμα και να επιβάλει την απλή αναλογική και στις εκλογές που μόλις έγιναν. ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΡΑΞΕ. Δεν κινήθηκε με βάση την "αρχή" αλλά την "ηθική" που έλεγε χάνω-φεύγω. Έτσι όμως διαιωνίζει τον δικομματισμό. Και το κάνει τώρα που απέκτησε αυτός την μια από τις δυο κυρίαρχες θέσεις αυτού του συστήματος. Γιατί τα διλήμματα συνεχίζουν να υπάρχουν. Δεξιά ή αντι-Δεξιά; Και πώς θα φύγει η Δεξιά που θα παίρνει τις 50 έδρες αν βγαίνει πρώτο κόμμα; Μόνο αν πάρουμε εμείς τις 50 έδρες και την διώξουμε. Και ποιοι είμαστε οι "εμείς"; Ο Σύριζα, φυσικά.
Να δούμε και το Κιναλ. Τι να δούμε δηλαδή; Εδώ, στο θέμα αυτό, ξεπερνά σε παραλογισμό ακόμα και τις Πρέσπες. Στη θέση της δημοκρατίας (όπως για τις Πρέσπες στη θέση της λογικής) βάζει τους πρόσκαιρους συσχετισμούς και κάτι αόριστα ιδεολογήματα (περί έθνους, περί κυβερνησιμότητας κτλ.) που χάσκουν λογικά. Διαλέγει την στάση της αυτοκτονίας για να μην χαλάσει "φιλίες" (με την ΝΔ).

Ο Σύριζα που μιλά για απλή αναλογική δεν την θέλει καθόλου (και το απέδειξε με το να μην την επιβάλλει τώρα που μπορούσε) γιατί έτσι εδραιώνει την θέση του στο δικομματικό σκηνικό που τα μπόνους καθιερώνουν.
Το Κιναλ, που καταφέρεται κατά της απλής αναλογικής, είναι το κόμμα που κατά κύριο λόγο θα έπρεπε να την ζητά για να μπορεί να παίξει ρόλο αλλά και για να υπάρχει και να μην συρρικνώνεται.

Και τα δυο κόμματα του δημοκρατικού προοδευτικού χώρου έπαιξαν ή συνεχίζουν να παίζουν κρυφτούλι με την λογική.

Πολιτική σταθερότητα: Για καλό ή για κακό;

Έγιναν οι δημοτικές εκλογές, έγιναν κι οι βουλευτικές, ησυχάζουμε τώρα για τέσσερα χρόνια. Το 2023 θα γίνουν οι νέες δημοτικές και βουλευτικές μαζί καθώς οι ευρωεκλογές είναι το 2024. Κι εγώ μπορώ να επισκεφτώ για ένα δεκαήμερο την αγαπημένη μου Κέρκυρα και να δω τους φίλους μου εκεί. Πρέπει να τους εξηγήσω πώς και γιατί κατέβηκα. Λίγο δύσκολο αλλά θα τα καταφέρω.

Τέσσερα χρόνια με το ίδιο σκηνικό: Νέα Δημοκρατία και Μητσοτάκης στην κυβέρνηση και Χρήστος Βρεττάκος με Σύριζα (λέμε τώρα ...!) στον δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Με Περιφέρεια Πατούλη.

Δεν θέλω να κάνω προβλέψεις αλλά δεν μπορώ να μην πω και μια γνώμη. Θα διατυπώσω κάποιες ελπίδες και κάποιους φόβους.

Είναι γνωστή η τοποθέτησή μου προς τα αριστερά κι είναι γνωστό το γεγονός ότι κατέβηκα ανεξάρτητος και αντίπαλος του Βρεττάκου. Άρα είμαι αντιπολίτευση σε όλα τα επίπεδα, και το ψηλό (κυβέρνηση) και το χαμηλό (δήμος).

Αντιπολίτευση μεν αλλά δεν εύχομαι την αποτυχία κανενός. Αντιθέτως θα ήθελα να πετύχουν, ο μεν Μητσοτάκης να φέρει τις πολυδιαφημισμένες επενδύσεις και την ανάπτυξη, ο δε Βρεττάκος να διατηρήσει τον δήμο σε καλό επίπεδο (όπως τον βρίσκει από τον εαυτό του) και να πραγματοποιήσει μιαν ανάπλαση έστω και με τον δικό του τρόπο. Δύσκολα και τα δυο.

Για τον Μητσοτάκη οι ελπίδες είναι περισσότερες. Ίσως, ΙΣΩΣ, καταφέρει να προσελκύσει κεφάλαια που με τον Σύριζα είχαν δει μια προοπτική αλλά ακόμα περίμεναν να τον μετρήσουν καλύτερα και να δουν τις πολιτικές εξελίξεις. Μπορεί τώρα να αποφασίσουν να έρθουν. Κάτι στην ενέργεια, κάτι στον τουρισμό, κάτι τα υπάρχοντα (Ελληνικό, Κοσκο), κάτι στις υποδομές, ίσως υπάρξει το επενδυτικό κλίμα που θα επιτρέψει όλα τα άλλα. Αν, όμως, αρχίσουν οι ιδεοληψίες περί μείωσης του μισθολογικού κόστους και μείωσης του ελλείμματος μέσω απολύσεων ή μείωσης των συντάξεων και περίεργες ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, βλέπω αντιδράσεις στην κοινωνία που θα τα τινάξουν όλα στον αέρα. Άλλο να παίρνει μέτρα ο Σύριζα (γλυκός πόνος) κι άλλο η ΝΔ (σαν γρατζουνιά).

Για τον Χρήστο Βρεττάκο οι ελπίδες είναι ακόμα λιγότερες. Πήρε τον δήμο δείχνοντας ένα πρόσωπο φιλολαϊκό και άψογο χάρη σε χρήματα που υπήρχαν στο ταμείο από προηγούμενες διοικήσεις και χάρη στις απίστευτα γενναίες επιχορηγήσεις του Σύριζα. Τού έδωσαν χρήματα, έργα της περιφέρειας και μια παραλία για να φανεί δήμαρχος των έργων και των οραμάτων. Με όλα αυτά έφτασε στο εκπληκτικό ποσοστό του 46%. Τώρα όμως μένει γυμνός. Γυμνός από χρήματα αφού φρόντιζε πέντε χρόνια μόνο να ξοδεύει και όχι να φτιάχνει έσοδα, γυμνός και από την έξωθεν ενίσχυση περιφέρειας και κυβέρνησης. Ίσως απογοητεύσει πολύ γρήγορα τους φαν της εικόνας που εξέπεμψε και που τον έκανε ήρωα. Ίδωμεν. Υποσχέθηκε 8 εκ. ταμείο την 1η Σεπτέμβρη. Αυτή θα είναι μάλλον η πρώτη αστοχία. Υποσχέθηκε πως θα συνεχίσει να επιχορηγεί σχολεία, συλλόγους, παιδικούς σταθμούς κτλ. Αυτή θα είναι η δεύτερη αστοχία όταν το παρατηρητήριο των ΟΤΑ θα τού επιβάλει μέτρα λιτότητας. Κι όταν θα φτάσει στο σημείο να επιβάλει τροφεία και τέλη θα είναι μόνος. Μετά θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα. Και οι πορείες προς τον Θεοδωρικάκο (ΣΗΜ.: συγχαρητήρια στον Τάκη για το υπουργείο) για ελεημοσύνη. Εύχομαι να μην τα ζήσουμε αλλά δεν έχω και πολλές ελπίδες.

Και κάτι ακόμα. Έγραψα σε μια προηγούμενη ανάρτηση ότι σε αυτό το μπλογκ θα γράφω περισσότερο για την τέχνη του λόγου και της ζωής και λιγότερο για την πολιτική. Κάποιοι το εξέλαβαν σαν διάθεσή μου να μην ασχοληθώ με τα κοινά. Ταίριαζε και με το κλίμα απογοήτευσης από το εκλογικό αποτέλεσμα. ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ. Άλλο εννοούσα. Είπα πως σε ΑΥΤΟ το ιστολόγιο (μπλογκ) με τίτλο "Γ.ΤΣΙΡΙΔΗΣ" που το παρακολουθούν από Αθήνα, Πειραιά, Κέρκυρα κτλ. θα γράφω λιγότερο για τα δημοτικά. Για δημοτικά θα έγραφα στο μπλογκ "Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ" και στο φέισμπουκ. Όμως φίλοι που διάβασαν την ανάρτηση (ειδικά όσοι την είδαν από ημέιλ) θεώρησαν ότι τα "ψιλοπαρατάω". Για όλους αυτούς λοιπόν, το ξεκαθαρίζω. Θα είμαι ΠΑΡΩΝ στον δήμο και επειδή το θέλω και επειδή είμαι υποχρεωμένος να το κάνω από την στιγμή που ζήτησα την ψήφο των πολιτών και με εξέλεξαν. Και για να μην υπάρχουν ζητήματα παρεξηγήσεων, θα είμαι παρών και από αυτό το μπλογκ, το προσωπικό, "Γ.ΤΣΙΡΙΔΗΣ". Φυσικά και στο φέισμπουκ και όπου αλλού.